Πρωτοφανείςεξελίξεις είχαμε στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, όπου το δικομματικόαμερικανικό σύστημα παρουσίασε σημάδια κρίσης χωρίς αυτό να έχει διαφανείαπό πριν.

Όλοι,πριν από τις εκλογές θεωρούσαν ότι ο υποψήφιος των Δημοκρατικών θα κέρδιζεάνετα. Είχε τα πάντα υπέρ του. Την επιτυχημένη, όπως έχει προβληθεί απότα ελεγχόμενα από το εβραϊκό λόμπι ΜΜΕ, προεδρία Κλίντον μετην κατίσχυσητων ΗΠΑ, γεωπολιτικά και οικονομικά ως μοναδικής υπερδύναμης, με την καθιέρωσητης «Νέας Τάξης» και της «παγκοσμιοποίησης» ως εργαλείων επιβολής. Με προοδευτικόπροσωπείο για εσωτερική κατανάλωση, που είχε απήχηση στα φτωχότερα στρώματα.

ΟΜπούς είχε όλα τα στοιχεία για να παίξει τον ρόλο του χαμένου δηλ. γελοίοπρόσωπο και απεχθής ως κυβερνήτης του Τέξας με τις θανατικές εκτελέσειςκαι τον κυνισμό που τις αντιμετωπίζει. Οι Ρεπουμπλικάνοι δε βρήκαν πιοσοβαρό υποψήφιο, επειδή αρχικά θεωρούσαν χαμένες τις εκλογές και απλώςεπένδυσαν στο όνομα Μπους.

Όμως,φαίνεταιότι οι εταιρείες πετρελαίου, που είναι παραδοσιακοί υποστηρικτέςτων Ρεπουμπλικάνων (οι εταιρείες όπλων, νέας τεχνολογίαςκαι το εβραϊκόλόμπι είναι παραδοσιακοί υποστηρικτές των Δημοκρατικών), επεδίωξαν να επανέλθουνστο προσκήνιο της εξουσίας. Εκμεταλλεύθηκαντην ισχυρή παρουσία του Νέϊντερ,υποψήφιου των Πράσινων, που πήρε ψήφους των Δημοκρατικών. Φρόντισαν ναμη μετρήσουν αρνητικά τα μειονεκτήματα του Μπούς,ενώ τους βοήθησε η υποτονικήπαρουσία του Γκορ που προσπαθούσε ν’ αποστασιοποιηθεί από τον Κλίντον και τα σκάνδαλά του υπακούοντας πλήρως στους επαγγελματίες κατασκευαστές της εικόνας του (image maker).

Επί πλέον στις ΗΠΑψηφίζει το 40 % περίπου του πληθυσμού που κατά κανόνα δεν ανήκει στα φτωχότεραστρώματα του πληθυσμού, τα οποία δυνητικά είναι υπέρ των Δημοκρατικών.

Έτσιοι ΗΠΑ έφθασαν σ’ αυτή την τραγελαφική κατάσταση, που τους εκθέτει διεθνώςως χώρα και μάλιστα την υπερδύναμη, που εγκαλεί άλλες χώρες ως αντιδημοκρατικές,που αδυνατεί να επιλύσει το στοιχειώδεςδημοκρατικό ζήτημα της αξιόπιστηςκαταγραφής της ψήφου του αμερικανικού λαού.

Έχουνδημιουργήσει ένα πολυδαίδαλο εκλογικό σύστημα, ώστε η πρόσβαση στο εκλογικόαποτέλεσμα να είναι δυσχερής για τους απλούς πολίτες. Έτσι προστατεύουντον ολιγαρχικό χαρακτήρα της αμερικανικής πολιτικής, ώστε να ελέγχεται πλήρωςαπό τις πολυεθνικές εταιρείες που έχουν την πραγματική εξουσία.

Τώρα, όμως, φαίνεται ότι οι συγκρούσεις μεταξύ τους είναι πολύ σοβαρές, ώστε να αδιαφορούν ακόμη και για την τήρησητων προσχημάτων. Η ανάδειξη του νέου αμερικανού προέδρου πλήττει ευθέως το κύρος των ΗΠΑ και υπονομεύει την αποτελεσματικότητα τους μ’ έναν αμφισβητούμενο πρόεδρο, που εκλέγεται μεαμφισβητούμενες εκλογές.