ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

ΠΟΛΕΜΟΣ "ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ", ΗΠΑ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ

Η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 σηματοδότησε την επιθετικώτερη στην Παγκόσμια Ιστορία επέκταση του καπιταλισμού σε πλάτος και σε βάθος.
Κατακερματίστηκαν χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού. Σ’ όλες τις χώρες του κόσμου επιβλήθηκαν οι κανόνες της καπιταλιστικής «παγκοσμιοποίησης». Εκχωρήθηκε το δικαιώμα των χωρών και κατ’ επέκταση για των λαών ν’ αποφασίζουν σ’ εθνικό επίπεδο για την οικονομία τους και την κοινωνία τους σε υπερεθνικούς οργανισμούς ελεγχόμενους από το κεφάλαιο (ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΕΕ, ΕΚΤ,Διεθνής Τράπεζα κ.λ.π.)

Οι Συνέπειες Της «Παγκοσμιοποίησης»


Οι συνέπειες των εξελίξεων αυτών είναι γνωστές. Επιβλήθηκαν κανόνες «άγριου» καπιταλισμού με τη συρρίκνωση των κρατικών δαπανών, το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, την καταλήστευση του εθνικού πλούτου, την υπερχρέωση, την κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων και την επάνοδο σε εργασιακές σχέσεις του μεσαίωνα.
Η αιχμή του κεφαλαίου είναι το χρηματιστικό και το τραπεζικό. Μέσω αυτού του είδους του κεφαλαίου έγινε, κυρίως, η μεγαλύτερη σε ύψος και ταχύτητα αναδιανομή πλούτου και συγκέντρωση υπερκερδών που καταγράφηκε στην Ιστορία.


Η Αμερικανική Οικονομία

Η οικονομία των ΗΠΑ έχει μπεί τα τελευταία χρόνια σε σοβαρή κρίση, που χαρακτηρίζεται από μεγάλα ελλείμματα της τάξης των 300 δις δολαρίων ετησίως, πτώση των χρηματιστηρίων, των συναλλαγών, της αξίας των μετοχών και της κατανάλωσης.Το εμπορικό της έλλειμμα αθροιστικά έχει φθάσει τα 2,5 τρις δολ.
Είναι πασιφανές ότι τα συσσωρευμένα υπερκέρδη δεν έχουν επενδυτικές διεξόδους που να δίνουν μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους. Τα υπερκέρδη αυτά αφαιρέθηκαν από τους πολλούς, που πλέον δεν έχουν αγοραστική δύναμη για τα αγαθά που θα παραχθούν απ’ αυτές τις επενδύσεις.
Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα ακόμη καπιταλιστικό αδιέξοδο και το ερώτημα είναι με πιο τίμημα θα γίνει η αναδιανομή του συγκεντρωμένου πλούτου.

Το Πετρέλαιο

Οι ΗΠΑ εισάγουν το 15 % της παγκόσμιας ημερήσιας παραγωγής πετρελαίου δηλ. 11,5 εκατομμύρια βαρέλια με παγκόσμια παραγωγή 76,4 εκ. βαρ.
Το Ιράκ είναι σήμερα η τρίτη πετρελαιοπαραγωγός χώρα μετά την Σ. Αραβία και την Ρωσία. Κατέχει τη δεύτερη θέση σε αποθέματα με 112,5 δισ. βαρ. μετά τη Σ. Αραβία με 263,5 δισ. βαρ. Σημειώνουμε ότι το 66,4 % των αποδεδειγμένα υπαρχόντων παγκοσμίως πετρελαϊκών αποθεμάτων βρίσκεται στις χώρες του Περσικού Κόλπου.
Υπολογίζουν ότι τα πετρελαϊκά αποθέματα θα διαρκέσουν από 45 έως 95 χρόνια.
Η εξάρτηση από το πετρέλαιο τόσο των ίδιων των ΗΠΑ, όσο και χωρών σημαντικών γεωστρατηγικά για τις ΗΠΑ όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και ολόκληρη η Ευρώπη, εκτός της Ρωσίας, καθιστά προφανή την επιδίωξη τους να ελέγχουν τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες και ιδιαίτερα τη Σ. Αραβία που δε θεωρείται πια πλήρως ελεγχόμενη.


Το δολάριο εξοστρακίζεται

Εκείνο όμως, που τείνει να καταστεί ωρολογιακή βόμβα και να οδηγήσει ακόμη και σε κατάρρευση την αμερικανική οικονομία και την ισχύ των ΗΠΑ ως υπερδύναμης, είναι η αυξανόμενη τάση των χωρών να συναλλάσονται με ευρώ και όχι με δολάρια.
Από τις 6/11/2000 το Ιράκ δε δέχεται πλέον δολάρια αλλά ευρώ για το πετρέλαιο που πουλά, ενώ το ίδιο θέλουν να εφαρμόσουν το Ιράν και η Σ Αραβία. Η Βενεζουέλα έχει μετατρέψει τα μισά συναλλαγματικά της αποθέματα σε ευρώ. Το ίδιο ακριβώς έχουν κάνει οι κεντρικές τράπεζες της Ρωσίας και της Κίνας. Ολα αυτά έχουν σαν συνέπεια την κατακόρυφη πτώση της τιμής του δολαρίου και οδηγούν όλο και περισσότερες χώρες, ιδιαίτερα τις πετρελαιοπαραγωγούς, να μη χρησιμοποιούν το δολάριο στις συναλλαγές τους .
Ετσι, ενώ έως τώρα οι ΗΠΑ κάλυπταν τα τεράστια ελλείμματά τους με έκδοση πληθωρικών δολαρίων, δηλ. τις δαπάνες τους τις πλήρωναμε όλοι, τώρα πρέπει να τις πληρώνουν οι ίδιοι. Αυτό είναι πολύ σοβαρό πλήγμα στην αμερικανική ισχύ και σ’ ένα μεγάλο βαθμό ερμηνεύει αυτήν την παράλογη και βάρβαρη επιθετικότητα, που είναι ένδειξη αδυναμίας.
Είναι όμως αντιφατικό το γεγονός το ευρώ να τείνει να γίνει παγκόσμιο μέσο συναλλαγών ενώ οι χώρες που το εκδίδουν να είναι ασήμαντες ως «παίκτες» στη διεθνή σκακιέρα και μάλιστα τώρα που, λόγω του πολέμου, διαφαίνεται η ουσιαστική διάλυση της ΕΕ. Είναι επίσης αντιφατικό οι χώρες αυτές να περιστέλλουν την παραγωγή τους με Σύμφωνα Σταθερότητας και από την άλλη να μπορούν να εγγυηθούν την αξία του ευρώ.
Η ανθρωπότητα σύντομα θα βρεθεί στην ανάγκη να εξασφαλίσει με άλλο τρόπο τη νομισματική της ισσοροπία.

O καπιταλισμός θα λύσει το αδιέξοδο του με τον πόλεμο ;

Εχει επικρατήσει το στερεότυπο ότι με την ολοκλήρωση ενός καπιταλιστικού κύκλου (ανάγκη αναδιανομής των συσσωρευμένων υπερκερδών) γίνεται ένας πόλεμος ή μιά εφευρέση, ώστε να δημιουργηθούν πιο κερδοφόρες επενδύσεις και να αναδιανεμηθεί ο συσσωρευμένος στα χέρια των ολίγων πλούτος. Αυτή η θεωρητική προσέγγιση αμφισβητείται όμως στην περίπτωση του πολέμου στο Ιρακ, ακόμη και από τους στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος όπως ο Τζότζεφ Στίγκλιτς.
Ο πόλεμος στο Ιράκ, υποστηρίζουν, δε θα προκαλέσει μαζικές επενδύσεις σε όπλα και πετρελαϊκές υποδομές, ώστε να ανακάμψει η αμερικανική οικονομία. Αντίθετα οι πολεμικές δαπάνες και το κόστος κατοχής του Ιράκ , που όπως φαίνεται θα επωμισθούν μόνον οι ΗΠΑ, θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την αμερικανική οικονομία.
Οι «λογιστές του θανάτου» υπολογίζουν ότι το κόστος του πολέμου θα είναι τουλάχιστον 100 δις δολ. ενώ η εκμετάλλευση των ιρακινών πετρελαίων θα τους αποφέρει μόνο 15 δις δολ. το χρόνο. Είναι τραγικό να βλέπει όλος ο κόσμος να τσακώνονται οι Δυτικοί ακόμη και οι «φιλειρηνιστές» Γαλλογεγερμανοί για την εξασφάλιση συμβολαίων πετρελαίων και «ανοικοδόμησης» στην μετά τον πόλεμο περίοδο.
Ο έλεγχος, υπό μορφή κατοχής των πετρελαίων της περιοχής του Περσικού Κόλπου, είναι εγχείρημα επισφαλές και τυχοδιωκτικό. Η έλλειψη νομιμοποίησης και ηθικού ερείσματος, εκτός από τις αντιδράσεις των λαών, ιδιαίτερα των αραβικών, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων.
Ο πόλεμος στο Ιράκ και οι συνέπειές του θ΄ αλλάξουν τον κόσμο που έως τώρα ξέραμε.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)