Ως γνωστόν όλες οι σημαντικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης λαμβάνονται από τα μυστικοσυμβούλια των μεγαλοεπιχειρηματιών, διαβιβάζονται στην Κομισιόν και τους γραφειοκράτες της και απ’ αυτούς στα Συμβούλια, όπου οι Επίτροποι και οι υπουργοί των μεγαλύτερων χωρών ανακοινώνουν και επιβάλλουν τις αποφάσεις στους υπόλοιπους. Η λαϊκή ψήφος, για την εκλογή του Ευρωκοινοβουλίου και στα δημοψηφίσματα, είναι για την νομιμοποίηση προειλημμένων αποφάσεων. Το Ευρωκοινοβούλιο είναι περίπου διακοσμητικό και τα δημοψηφίσματα πραγματοποιούνται μόνο όταν προβλέπεται η θετική (γι’ αυτούς) έκβαση.

Όταν οι προβλέψεις αποδεικνύονται λανθασμένες, δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Όταν οι Ιρλανδοί απέρριψαν τη Συνθήκη της Νίκαιας τους έβαλαν να ξαναψηφίσουν επί άλλου θέματος(!!) και θεώρησαν ότι στη δεύτερη ψηφοφορία η Συνθήκη υπερψηφίστηκε (βλ. ΑΣΚΕ-4, σελ. 11)!! Ανάλογες μηχανορραφίες γίνονται και για το Ευρωσύνταγμα, που απέρριψαν οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί. Με το Ευρωσύνταγμα ήθελαν να ενοποιήσουν νομοθετικά τις μέχρι τώρα συνθήκες, που κατοχυρώνουν τις αντιδραστικές τους πολιτικές (πρωτοφανές για Σύνταγμα!) και σταδιακά να διαμορφωθεί ένα νέο κράτος με δεδομένες αυτές τις πολιτικές. Παρά τα δύο βροντερά ΟΧΙ, τίποτα δεν έπαψε να λειτουργεί! Απλώς, προσπάθησαν να βρουν έναν άλλο τρόπο νομιμοποίησης. Αυτό ήταν το θέμα που κυρίως τους απασχόλησε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (Σύνοδο Κορυφής).

Σε μια Σύνοδο, λοιπόν, που χαρακτηρίστηκε από όλους ως η μεγαλύτερη παρωδία, οι 27 «συμμάζεψαν» λίγο το Ευρωσύνταγμα, το μετονόμασαν σε «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη», αποφάσισαν ότι δε χρειάζονται δημοψηφίσματα για την έγκρισή της και έλυσαν το πρόβλημα! Οι διχογνωμίες που κυριάρχησαν στη Σύνοδο αφορούσαν σε δευτερεύοντα ζητήματα και απλώς έδειξαν μια εικόνα διάλυσης. Πολλοί διερωτώνται πλέον μέχρι πότε θα λειτουργεί το «μαγαζί»!

Η ελληνική παρουσία πέρασε για άλλη μια φορά απαρατήρητη, με τον Κ. Καραμανλή απλώς να αθροίζεται στους συμμάχους του γαλλογερμανικού άξονα και τη Ν. Μπακογιάννη να δηλώνει πρόσφατα πως δεν πρέπει τέτοια θέματα να τίθενται υπό έγκριση σε δημοψήφισμα, γιατί είναι πολύ «σύνθετα»!

Και παραπομπές στο Ευρωδικαστήριο!

Στις 26/6/07 η διορισμένη και εις ουδένα λαό λογοδοτούσα Κομισιόν ανακοίνωσε 955 προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η ελληνική κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή απειλείται με υπέρογκα πρόστιμα, επειδή δεν επιτρέπει «φρουτάκια», ιδιωτικούς ΟΠΑΠ, άνοιγμα καταστημάτων οπτικών από ξένες εταιρείες, άσκηση επαγγέλματος συμβολαιογράφου σε υπηκόους ξένων χωρών, επειδή συνταξιοδοτεί τις γυναίκες νωρίτερα από τους άνδρες κ.λ.π.(αγνοείται η εξέλιξη της απειλής για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών). Όταν ο «μεταρρυθμιστικός» οίστρος της κυβέρνησης Καραμανλή κρίνεται ανεπαρκής, πώς είναι δυνατόν ένα προοδευτικό κοινωνικό πρόγραμμα να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, εάν προηγουμένως δεν αποχωρήσει η Ελλάδα από την Ε.Ε.; Γιατί αυτό το τόσο προφανές παραλείπεται από προοδευτικά προγραμματικά πλαίσια, που προτείνονται εν όψει εκλογών;