ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Στη σύνοδο των 25 υπ. Εξ. στις Βρυξέλες στις 11/12/06 συνέβησαν τα αναμενόμενα, δυσμενή για τον ελληνισμό. Συζητούσαν επί 10 ώρες εάν η Τουρκία θα ανοίξει κάποια λιμάνια στα κυπριακά πλοία και κανείς (ούτε οι αντιπροσωπείες Ελλάδας και Κύπρου) έθεσε καν για συζήτηση (πολύ δε περισσότερο για απόφαση) την υποχρέωση της Τουρκίας να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και τους εποίκους, να επιτρέψει την επιστροφή των προσφύγων στις περιουσίες τους και να άρει το casus belli στο Αιγαίο.
Έτσι η εισβολή και η κατοχή θα φαίνεται ότι έγιναν για άλλη μια φορά αποδεκτές από τους 25 (και από Ελλάδα και Κύπρο) και η Τουρκία θα θεωρεί τα τετελεσμένα του Αττίλα ως δεδομένα σε οποιαδήποτε μελλοντική διαπραγμάτευση του Κυπριακού. Το πιο δυσάρεστο είναι ότι κανείς επίσημος σε Ελλάδα και Κύπρο, ούτε φυσικά κανένα από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, κατέληξε (ακόμη) στο συμπέρασμα ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. επιφέρει (εκτός από την αποδυνάμωση της κυπριακής οικονομίας και τη διάλυση της κυπριακής κοινωνίας) μεγάλη ζημιά στο εθνικό θέμα.
Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.

Οι Αγγλοαμερικανοί

Οι Αγγλοαμερικανοί επιθυμούν την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. για να ολοκληρώσουν τον από Ανατολάς έλεγχο της Ε.Ε. και να εντείνουν τις διαλυτικές τάσεις στο εσωτερικό της. Επιπλέον η Βρετανία επιδιώκει με κάθε τρόπο (και μέσω της ένταξης της Τουρκίας) να εκδικηθεί την Κύπρο και τον Ελληνισμό γενικά για την απείθια που επέδειξε στο παρελθόν προς την Αυτοκρατορία της Αυτής Μεγαλειότητος. .

Ανησυχία προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια. Η επέμβαση των νατοϊκών γκάγκστερς και η ανοιχτή υποστήριξή τους στον UCK έχει δρομολογήσει συνθήκες αποσταθεροποίησης για όλη την ευρύτερη περιοχή.
Η ευκολία με την οποία δρουν στρατιωτικά στην ΠΓΔΜ σε συνδυασμό με την πίεση των δυτικών προς τους Σκοπιανούς για "εξεύρεση" ειρηνικής λύσης θα πρέπει να κάνουν τη χώρα μας να προετοιμαστεί, για να αντιμετωπίσει πιθανές ανάλογες δράσεις, όχι μόνο αλβανικής προέλευσης.
Τα σημάδια είναι πολλά. Απειλές έχουν διατυπωθεί, όπως · το σχέδιο της Ακαδημίας της ΠΓΔΜ για επέκταση της "Μακεδονίας" προς νότο στην "Μακεδονία του Αιγαίου", δηλ. στη χώρα μας, σε αντιστάθμισμα των περιοχών των αλβανοφώνων. Το κατέβασμα της σημαίας μας, από "Μακεδόνες" με έμβλημα τους τον ήλιο της Βεργίνας· οι απειλές του UCK με αναφορά στην Τσαμουριά και η διαδήλωση "τσάμηδων" στα Τίρανα.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη πιστή στο δόγμα "ό,τι θέλουν οι προστάτες" έχει λειτουργήσει ως φερέφωνο των ΗΠΑ και εις βάρος των συμφερόντων της χώρας (στις βαλκανικές χώρες έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές ελληνικές επενδύσεις) με το γιο της κ. Τσαντ και με το τσιράκι της Ολμπράϊτ, το διαβόητο Ρόντος. Στην ΠΓΔΜ, μάλιστα, είναι πλέον ανεπιθύμητοι και οι δύο, επειδή, με τις πρώτες τουφεκιές του UCK, πίεζαν απροκάλυπτα τη σκοπιανή κυβέρνηση για ομοσπονδία με τους αλβανόφωνους. Τώρα προτείνουν για την ΠΓΔΜ, οι άθλιοι, διεθνή διάσκεψη τύπου Ραμπουγέ, που ήταν το προοίμιο της νατοϊκής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία.
Έτσι, δυστυχώς έχουν καταντήσει τη χώρα μας αναξιόπιστη στα Βαλκάνια και την έχουν καταστήσει ευάλωτη στα σχέδια για επαναχάραξη των βαλκανικών συνόρων.
Με όσα γράφουμε σε σχετικό άρθρο στο παρόν φύλλο είναι σαφές πως το ΑΣΚΕ θεωρεί απαράδεκτη την ελληνική συμμετοχή στην «ειρηνευτική» δύναμη για το Λίβανο. Η συμμετοχή μας περιλαμβάνει 1 φρεγάτα με 200 άτομα πλήρωμα (που θα κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο 150.000 ευρώ τη βδομάδα), 1 ομάδα υποβρυχίων καταστροφών, 1 αρματαγωγό, 6 επιτελείς στη Βηρυτό και τη Ν. Υόρκη και διευκολύνσεις από τις βάσεις Σούδας και ’κτιου.
Η υπ. Εξωτερικών Ντόρα Μητσοτάκη ήθελε να αποσταλούν και χερσαίες δυνάμεις, αλλά δεν της πέρασε. Με αυτή την πολιτική ηγεσία στο υπ. Εξ. προβλέπεται ότι η ελληνική προεδρία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη προς τις επιθυμίες των Δυτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την επίσκεψή της στην περιοχή συναντήθηκε με αρκετούς δυτικόδουλους, αλλά απέφυγε οποιαδήποτε επαφή με οποιονδήποτε αξιωματούχο της Συρίας. Αν συνεχίσουμε την ίδια πολιτική, τα αποθέματα των φιλικών αισθημάτων που τρέφουν οι αραβικοί λαοί προς την Ελλάδα κάποτε θα εξαντληθούν.
Το ΑΣΚΕ με τα σημερινά του μεγέθη προφανώς δε φιλοδοξεί να εκπροσωπηθεί στο Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συμμετέχουμε σ' όλες σχεδόν τις εκλογές, γιατί με αυτό τον τρόπο έχουμε μεγαλύτερη δυνατότητα να προβάλλουμε θέσεις και προτάσεις.
θεωρούμε ότι η παρουσία μας στις εθνικές εκλογές της 7/3/04 ήταν ευπρόσωπη, όχι τόσο λόγω της αύξησης κατά 60% του αριθμού των ψήφων μας, που παραμένει όμως ακόμη πολύ μικρός, όσο κυρίως λόγω της ποιότητας του πολιτικού μας λόγου, ο οποίος για πρώτη φορά προβλήθηκε τόσο πολύ από τα ΜΜΕ (όπως όλων των μικρών κομμάτων) και άφησε καλές εντυπώσεις. Επιπλέον, στο ΑΣΚΕ πλησίασε ένας μικρός, αλλά σημαντικός για τα μέτρα μας, αριθμός νέων φίλων. Είναι σαφές ότι το ΑΣΚΕ υπολογίζεται σήμερα περισσότερο.
Δε διστάζουμε να ισχυριστούμε ότι ο λόγος του ΑΣΚΕ για την Ε.Ε. είναι κάτι ξεχωριστό και θα είναι μια προσφορά στην ελληνική κοινωνία, στο βαθμό που παρακολουθεί το ΑΣΚΕ, αν αυτός ο λόγος προβληθεί στις ευρωεκλογές. Με δεδομένο on η προβολή των μικρών κομμάτων από τα ΜΜΕ προβλέπεται να είναι καλή και στις ευρωεκλογές, η συμμετοχή μας σ' αυτές θα συμπλήρωνε την εικόνα για το ΑΣΚΕ, που για πρώτη φορά απέκτησαν αρκετοί πολίτες πριν 3 μήνες, πιθανότατα θα είχε ως αποτέλεσμα να πλησιάσουν το ΑΣΚΕ νέοι ψηφοφόροι, φίλοι και μέλη κι έτσι το ΑΣΚΕ θα ανέβαινε άλλο ένα σκαλοπάτι στην προσπάθεια του να διαδραματίσει ένα πιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Αντιθέτως, αν το ΑΣΚΕ δεν έπαιρνε μέρος στις ευρωεκλογές, όχι μόνο δε θα είχαμε όλες τις παραπάνω δυνατότητες, αλλά θα είμασταν αναγκασμένοι να ψηφίσουμε κάποιο άλλο κόμμα, προφανώς αντίθετο προς τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε., με το οποίο όμως θα είχαμε σοβαρές ιδεολογικές διαφορές (το λευκό και η αποχή είναι έξω από τις επιλογές του ΑΣΚΕ). Στους καινούργιους, ιδίως, φίλους του ΑΣΚΕ αυτό θα ήταν αρνητικό. Το ΑΣΚΕ θα κατέβαινε το σκαλοπάτι που ανέβηκε πριν 3 μήνες.

Η σύγκριση με τα άλλα κόμματα

Το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και άλλα μικρότερα κόμματα, που υποστηρίζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε., θα πολυλογήσουν πάλι ανούσια στην προεκλογική περίοδο, εν πολλοίς εκτός θέματος. Ο ΣΥΝ και άλλα μικρότερα κόμματα θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, αποπροσανατολίζοντας ότι μπορούμε να μετατρέψουμε την Ε.Ε. σε «Ευρώπη των λαών». Το ΚΚΕ και άλλα μικρότερα κόμματα, που υποστηρίζουν την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε., είτε θεωρούν την αποχώρηση ως στρατηγικό στόχο στο ακαθόριστο μέλλον είτε την προβάλλουν απλώς ως στοιχείο της ιδεολογικής τους ταυτότητας. Έχουν επεξεργαστεί κάποιες από τις συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. (κυρίως οικονομικοοικονομικές και τη συνενοχή στη Νέα Τάξη), αλλά δεν προσπαθούν να αποδείξουν ότι η αποχώρηση πρέπει να γίνει αμέσως, για να ανοίξει μια καλύτερη προοπτική για τη χώρα μας και, βεβαίως, δεν εξηγούν πώς βλέπουν αυτή την προοπτική, προφανώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι τα οράματα τους δεν είναι αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία.
Η θέση και οι δυσκολίες του ΑΣΚΕ

Πιστεύουμε ότι ο ξεχωριστός λόγος του ΑΣΚΕ δίνει μια συνολική εικόνα των συνεπειών της συμμετοχής μας στην Ε.Ε., αποδεικνύει την αναγκαιότητα της άμεσης αποχώρησης και δίνει τους βασικούς άξονες της παραπέρα στρατηγικής. Και όλ' αυτά ρεαλιστικά και τεκμηριωμένα, χωρίς δογματισμούς και υπερεπαναστατικές ρητορείες.
Σε όλ' αυτά το αντίβαρο είναι οι περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες του ΑΣΚΕ, που κάνουν εξαιρετικά δύσκολη μια δεύτερη συμμετοχή σε εκλογές σε 3 μήνες, ιδίως όταν η πρώτη είχε αφήσει χρέος 2.500.000 και η νέα προβλέπεται να κοστίσει τουλάχιστον 5.500.000 δραχμές. Είναι γνωστό ότι το ΑΣΚΕ στηρίζεται οικονομικά μόνο στις συνδρομές μελών και φίλων, που και δεν είναι πολυάριθμοι και ουδείς είναι εύπορος.
Η Σύνοδος του ΑΣΚΕ, αφού εκτίμησε όλ' αυτά, εξουσιοδότησε την Εκτελεστική Επιτροπή να εξαντλήσει τις δυνατότητες για τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές. Η Ε.Ε. ξεκίνησε την οικονομική εξόρμηση του ΑΣΚΕ και στη συνεδρίαση της στις 19/5 πήρε το ρίσκο για τη συμμετοχή, με την ελπίδα ότι όλοι οι φίλοι, μαζί με τους καινούργιους που ελπίζουμε ότι θα μας πλησιάσουν στην προεκλογική περίοδο, θα σταθούν δίπλα μας οικονομικά, στο βαθμό που ο καθένας μπορεί, ώστε το ΑΣΚΕ μετά τις εκλογές να συνεχίσει απρόσκοπτα και πιο δυνατό τη δραστηριότητα του.
Εκτός από τη συμπαράσταση στα οικονομικά το ΑΣΚΕ ζητεί από τους φίλους τη συμβολή τους και στις πρακτικές εργασίες, κυρίως στο τυπογραφείο. Ελπίζουμε, με την προσπάθεια όλων, σε ένα καλό, για τα μέτρα μας, εκλογικό αποτέλεσμα, που θα ενισχύσει το ηθικό του ΑΣΚΕ στην παραπέρα προσπάθειά του.
Διδακτικό από κάθε άποψη είναι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Ιταλία. Ο «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Ρ. Πρόντι (τ. προέδρου της Κομισιόν της Ε.Ε.) κατάφερε με διαφορά μόλις 0,1% να επικρατήσει του μέχρι τώρα πρωθυπουργού Σ. Μπερλουσκόνι.
Τα χαρακτηριστικά του Μπερλουσκόνι είναι γνωστά σε όλους:
Α) Γελοίος, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του ότι μόνο ο Μ. Ναπολέων έκανε περισσότερα από αυτόν ή ότι οι Κινέζοι κομμουνιστές βράζουν τα παιδιά τους και τα κάνουν λίπασμα!
Β) Φασιστοειδής, αφού σημαντική συνιστώσα του συνασπισμού του είναι οι νοσταλγοί του Μουσολίνι (η εγγονή του βουλευτής) και έσυρε τη χώρα του στη συμμαχία του Μπους για την εισβολή και κατοχή του Ιράκ.
Γ) Μαφιόζος, αφού είναι συνεχώς κατηγορούμενος στα δικαστήρια για τις σκοτεινές του επιχειρήσεις, οι οποίες στα 12 χρόνια της πολιτικής του καριέρας εξαπλασίασαν την αξία τους (!) και ως πρωθυπουργός τις προστάτεψε με ειδικούς νόμους.
Με τα δεδομένα αυτά, εθεωρείτο βέβαιη η καθαρή ήττα του. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν 3-5% διαφορά. Το αποτέλεσμα έφερε ανακούφιση στην Ε.Ε. και τα ελληνικά ΜΜΕ, που όμως δεν έκριναν σκόπιμο να το εξηγήσουν.
Η εξήγηση είναι ότι ο «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Πρόντι είναι δεξιότατος. Υποστηρίζει τους γκανγκστερισμούς του Μπους, όχι με τη θρασύτητα του Μπερλουσκόνι, αλλά με τη ... μετριοπάθεια των Γάλλων και των Γερμανών (όπως με ... μετριοπάθεια βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία, τότε που ήταν πάλι στην κυβέρνηση). Στα οικονομικά και κοινωνικά είναι πιο αντιλαϊκός από τον Μπερλουσκόνι.
Η Ε.Ε. κατηγορεί τον Μπερλουσκόνι, επειδή δεν ιδιωτικοποίησε πολλές δημόσιες επιχειρήσεις, αύξησε τις κατώτερες συντάξεις στα 520 ευρώ, έδωσε επίδομα 1000 ευρώ για κάθε νεογέννητο παιδί, υποσχέθηκε κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας κι έτσι δεν περιόρισε το έλλειμμα και το χρέος. Η «Λίγκα του Βορρά», συνιστώσα του συνασπισμού του, ζήτησε την επαναφορά της λιρέτας.
Ο Πρόντι, εκπρόσωπος των μυστικο-συμβουλίων των επιχειρηματιών της Ε.Ε., υποσχέθηκε ότι θα υπακούει στις εντολές της Ε.Ε. για σκληρή λιτότητα (άλλωστε αυτή την πολιτική ακολούθησε και ως πρόεδρος της Κομισιόν), γι’ αυτό τον υποστήριξε σύσσωμο το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, όπως ο πρόεδρος των Ιταλών βιομηχάνων (και της FIAT), και τα δημοσιογραφικά του όργανα, όπως ο «Εκόνομιστ» και η «Κοριέρε ντε λα Σέρα». Ακόμη και ο Χέλμουτ Κολ, ο επιφανέστερος εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής δεξιάς, ταξίδεψε στην Ιταλία, για να υποστηρίξει τον Πρόντι!
Αυτά έχοντας υπόψη τους οι Ιταλοί ψηφοφόροι (που δε μας τα έθεσαν υπόψη τα ελληνικά ΜΜΕ), έφεραν το «ισόπαλο» αποτέλεσμα στις εκλογές. Μένει να καταλάβουν και αυτοί (όπως κι εμείς) ότι ο κατευθυνόμενος δικομματισμός (επιβαλλόμενος και από το ιταλικό εκλογικό σύστημα) και η επιλογή του «μη χείρονος» διαιωνίζουν την πολιτική αθλιότητα και επιδεινώνουν την κατάστασή τους.
Στις Βρυξέλες αποπειράθηκαν οι ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου να θέσουν τα θεμέλια μιας ενιαίας ευρωπαϊκής άμυνας, διακηρύσσοντας ότι η πρωτοβουλία τους δε στρέφεται εναντίον των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αντίθετα ενισχύει τον ευρωπαϊκό πυλώνα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι δήλωσε ότι ενισχύεται η ευρωπαϊκή συνιστώσα του ΝΑΤΟ, κάτι που, όπως εξήγησε, είναι προς όφελος των ΗΠΑ.
Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί θέλουν να κρατήσουν ένα όσο το δυνατόν πιο χαμηλό προφίλ, γι’ αυτό απέσυραν αρκετές από τις αρχικές προτάσεις του Βέλγου πρωθυπουργού για στρατιωτικό αρχηγείο έξω από τις Βρυξέλες, απ' όπου θα κατευθύνονταν οι ευρωπαϊκές αμυντικές επιχειρήσεις χωρίς τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ. ’ρα και ο Ευρωστρατός, ως παρακλάδι του ΝΑΤΟ, θα ελέγχεται και θα κατευθύνεται από τις ΗΠΑ.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που είχε εκλογική άνοδο και σε ψήφους (70.000) και (κυρίως) σε ποσοστά. Αυτοί οι 70.000 ψηφοφόροι, όμως, που θεωρούν ότι έδωσαν τη σαφέστερη αντιμνημονιακή ψήφο, ήσαν ένα πολύ μικρό μέρος όσων υποφέρουν από το μνημόνιο.
Στα θετικά του προεκλογικού αγώνα του ΚΚΕ καταγράφονται: α) Η υποστήριξη της άποψης ότι όλες οι πολιτικές γραμμές (όπως εκφράζονται από υποψηφίους άλλων κομμάτων, «αντάρτες» και ανεξάρτητους) που δεν ξεφεύγουν από τα όρια του συστήματος θα οδηγούσαν σε κρίση και ότι καμιά απ’ αυτές δεν οδηγεί σε ασφαλή υπέρβασή της. β) Η ανάδειξη του εθνικού θέματος του Αιγαίου και των σχεδίων που εξυφαίνονται.
Στα αρνητικά καταγράφονται: α) Η παρασιώπηση των άλλων εθνικών θεμάτων, της Θράκης (η θέση του είναι ότι το θέμα είναι ταξικό!), του σκοπιανού (η θέση του είναι ότι το ζήτημα του ονόματος δεν είναι σημαντικό) και της Κύπρου (όπου υποστηρίζει το Χριστόφια, έστω χωρίς ενθουσιασμό). β) Η ισοπέδωση όλων των άλλων ψηφοδελτίων, με την Α. Παπαρρήγα να ισχυρίζεται ότι «κάθε ψήφος που δεν πηγαίνει στο ΚΚΕ είναι πολιτική αυτοκτονία»!
Η μονοκομματική αντίληψη εκφράστηκε κατά ακραίο τρόπο στο ΜΕΓΚΑ 2 μέρες πριν από τις εκλογές, με τον ισχυρισμό του Θ. Παφίλη (αναφερόμαστε στις πιο ευπρόσωπες παρουσίες του ΚΚΕ) ότι οι ψήφοι υπέρ Κικίλια, Δημαρά και Μητρόπουλου είναι ψήφοι υπέρ του μνημονίου! Εάν το μείζον για το ΚΚΕ ήταν να μη βιώσουμε την κρίση με το χειρότερο τρόπο, να προσπαθήσουμε να την ξεπεράσουμε από τις καλύτερες δυνατές θέσεις και να μην υποστούμε ανεπανόρθωτες ζημιές στα εθνικά θέματα, θα έπρεπε να ισχυριστεί (όπως είναι και το αληθές) ότι όχι μόνο το σύνολο των ψήφων στους παραπάνω είναι αντιμνημονιακές, αλλά και πολλοί που για λόγους κομματικής πειθαρχίας ψήφισαν Σγουρό (που είχε δηλώσει αντίθετος του μνημονίου) ή ’δωνι διαφωνούν με το μνημόνιο. Αλλά το μείζον για το ΚΚΕ είναι η ενίσχυση του εαυτού του! Γι’ αυτό ψηφίζεται από κάποιους ως έκφραση διαμαρτυρίας, αλλά όχι ως έκφραση ελπίδας και προοπτικής.
«Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ και ότι επίσης οι όποιες νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν.  Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που στηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του ΑΕΠ, τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης, εκμεταλλεύτηκε αυτή τη συμπαράσταση για να χειροτερεύσει κατά πολύ τα πράγματα και να  μην τηρήσει δεσμεύσεις. Απλά, τους κορόιδεψε.  Η Ελλάδα, πιστεύουν, καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.), για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». 
Ερώτηση : ποιος το είπε;
1.Υπάλληλος της Κομισιόν;
2.Στέλεχος του ΔΝΤ;
3.Ευρωπαίος τραπεζίτης;
4. «Νταβατζής»;
Απάντηση
Το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης των ΗΠΑ είναι ο κυριότερος στόχος του πολέμου που εξαπέλυσε η παρέα του Μπους. Παράλληλα προωθούνται και οι γεωστρατηγικοί στόχοι στην περιοχή της Μ. Ανατολής των ακραίων κύκλων που υπερισχύουν σήμερα στο εβραϊκό λόμπι των ΗΠΑ.
Η στρατηγική τους είναι ο «μεσανατολισμός», δηλ. ο τεμαχισμός των αραβικών κρατών σε μικρά κρατίδια περιορισμένης κυριαρχίας, οικονομικά εξαθλιωμένα, χωρίς αξιόμαχο στρατό, με υποτελείς πολιτικές ηγεσίες και με το Ισραήλ να ηγεμονεύει στην ευρύτερη περιοχή. Το γεγονός ότι σταμάτησαν οι αμερικανικές επενδύσεις στις αραβικές χώρες και η πρωτοφανής απαίτηση για αφοπλισμό του Ιράκ εντάσσονται σ' αυτή τη στρατηγική.
Ειδικά για τους Παλαιστίνιους εναλλακτικά σενάρια προβλέπουν είτε την απόδοση σ' αυτούς ενός «κράτους» από ανοχύρωτες νησίδες μέσα στο κράτος του Ισραήλ είτε τη γενοκτονία τους και τη μεταφορά τους σε άλλες χώρες.
Σχέδια υπάρχουν για όλες τις αραβικές χώρες, αλλά ξεκίνησαν από το Ιράκ, γιατί οι Αμερικανοί γνωρίζουν το καθεστώς του Σαντάμ, οι ίδιοι το εγκατέστησαν, οι ίδιοι το χρησιμοποίησαν για την καταστολή της ιρανικής και της κουρδικής επανάστασης και στον πρώτο πόλεμο του Περσικού, κατανικώντας το, αφού η αντίσταση του ήταν εικονική.
Η στρατιωτική νίκη των ΗΠΑ το 1991 τους επέτρεψε να εγκαταστήσουν στρατιωτικές βάσεις στη Σ. Αραβία και τις μικρές χώρες του Κόλπου. Η παρουσία τους εκεί, αντί να ενισχύσει την πολιτική τους επιρροή, την έχει αποδυναμώσει, προκαλώντας μεγάλη αντιπάθεια στους λαούς της περιοχής, που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά και οικονομική κρίση. Μέχρι και στο Μπαχρέιν έγιναν αντιαμερικανικές διαδηλώσεις!
Ο ίδιος ο Σαντάμ φαίνεται να έχει πραγματικά αυτονομηθεί από τους κυρίαρχους κύκλους των ΗΠΑ και να επιτρέπει αυτή τη φορά στον ιρακινό λαό, τον πιο περήφανο και τον πιο πολιτισμένο της περιοχής, να αντισταθεί. Έτσι ο «μεσανατολισμός» δυσκολεύεται πολύ στο πρώτο του βήμα.
Οι ανιστόρητοι που κινούν τον Μπους υποτιμούν την ανάγκη της πολιτικής συναίνεσης των λαών και των κυβερνήσεων. Με την προκλητική υποστήριξη προς το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ έχασαν κάθε ίχνος συμπάθειας στο αραβικό έθνος. Θεωρούσαν ότι όλοι οι Ιρακινοί αντίπαλοι του Σαντάμ (Σιίτες, Κούρδοι, δημοκράτες κλπ.) θα τους υποδέχονταν ως ελευθερωτές και διαψεύστηκαν σκληρά.
Ακόμη και τα φιλοαμερικανικά αραβικά καθεστώτα (Σ. Αραβία, Αίγυπτος, Ιορδανία κλπ.) δεν μπορούν να εκφράσουν την πολιτική τους υποστήριξη ^στΐς ΗΠΑ και δυσκολεύονται να προσφέρουν ΐις στρατιωτικές διευκολύνσεις, γιατί φοβούνται_τις λαϊκές αντιδράσεις, που μπορεί να εκδηλωθούν είτε με επανάσταση, όπως στο Ιράν, είτε με πραξικόπημα, όπως στη Αιβύη, είτε με άλλο τρόπο. Πολύ περισσότερο που κατά βάθος και τα ίδια απορρίπτουν το «μεσανατολισμό», αφού διαμελίζει και τα δικά τους κράτη.
Μετά την καλοκαιρινή διακοπή ξαναρχίζουν οι εσπερίδες στα γραφεία του ΑΣΚΕ με θέματα Ιστορίας, Λογοτεχνίας, Περιβάλλοντος κ.λ.π.
Η επόμενη (7η) εσπερίδα θα γίνει την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, στις 7.30 μ.μ., με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)