ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Το ΑΣΚΕ σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει στα γραφεία του την Κυριακή 6 Μαΐου, ώρα 7 μ. μ. με θέμα: "η αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΟΚ" .

Θα μιλήσουν:
Θέμος Στοφορόπουλος, πρώην πρέσβυς.
Παναγιώτης Κατσαρός, πρώην βουλευτής
Χρήστος Καραμάνος, εκπρόσωπος της πολιτικής κίνησης "Αριστερά!"
Νίκος Καργόπουλος, μέλος της Ε.Ε. του ΑΣΚΕ

Ζητείται η … εφαρμογή του

Το μήνα που μας πέρασε η αθλητική κοινότητα θρήνησε άλλο ένα θύμα του χουλιγκανισμού. Κάποιοι βγήκαν να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους, αλλά ελάχιστοι κατήγγειλαν ότι αυτό το άθλιο φαινόμενο οφείλεται στην περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, ιδιαίτερα της νεολαίας, λόγω των κοινωνικών, οικονομικών και εκπαιδευτικών πολιτικών, και ότι υποθάλπεται από τον αθλητικό, και όχι μόνο, παραγοντισμό. Ενδεικτική ήταν η στάση την επόμενη μέρα του αθλητικού τύπου, που αποτελεί όργανο χειραγώγησης των οπαδικών μαζών από τους μεγαλοπαράγοντες: Σιγή ιχθύος, σαν να μην είχε συμβεί τίποτε, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν οπλίσει το χέρι των δραστών, υβρίζοντας και φανατίζοντας. Ήταν φαίνεται γι αυτούς μια συνηθισμένη μέρα …
Με αφορμή (και) αυτό το περιστατικό παρουσιάστηκε το νέο νομοσχέδιο για την πάταξη της βίας στα γήπεδα. Καμιά αντίρρηση δεν έχουμε για τις πρόνοιές του, που είναι βασικά η κατάργηση των νοσηρών συνδέσμων, ο ορισμός της υπευθυνότητας για φαινόμενα βίας στους ίδιους τους συλλόγους και η θεσμοθέτηση αυστηρότερων ελέγχων και ποινών. Όμως γεννώνται δύο ερωτήματα. Πρώτον, γιατί χρειάστηκε νέο νομοσχέδιο, αφού ήδη υπάρχει νόμος που τα προβλέπει, ο οποίος όμως είναι ανενεργός; Και δεύτερο, τι διασφαλίζει ότι ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί; Η πολιτεία δε δείχνει να διαθέτει πολιτική βούληση για την πάταξη της βίας, γιατί τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι μεγάλα και, κυρίως, γιατί οι ιθύνοντες της κοινωνίας θέλουν να διοχετεύεται η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια των νέων σ’ αυτού του είδους το χουλιγκανισμό και όχι να προκαλεί κοινωνικούς αγώνες. Και φυσικά μόνα τους τα κατασταλτικά μέτρα δεν περιορίζουν ένα κοινωνικό φαινόμενο.
Τουλάχιστον ανακοινώθηκαν οι διώξεις για τους φυσικούς δράστες του περσινού φρικτού εγκλήματος της Παιανίας, αλλά φυσικά το ζητούμενο είναι να διωχθούν και οι ηθικοί αυτουργοί. Να ελπίσουμε ότι οι ποινές θα εκτελεστούν στο ακέραιο και ότι δε θα δούμε για άλλη μια φορά τους ενόχους βίαιων πράξεων μετά από λίγο και πάλι στα γήπεδα;
Από το κακό στο χειρότερο


Η εισαγωγή του ευρώ στη χώρα μας προκάλεσε σοβαρά προβλήματα στην οικονομία και στην κοινωνία.
Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο ούτε από τους πολέμιους της ΟΝΕ ήταν ο τόσο πολύ σύντομος χρόνος εκδήλωσης των προβλημάτων αυτών.
Υποχρεώθηκαν έτσι να προσφύγουν αμέσως στην απόκρυψή τους με τη «δημιουργική λογιστική» και τη γνωστή πια σε όλους εικονική πραγματικότητα των ΜΜΕ.

Ελλείμματα δανεισμός και υπερχρέωση

Οταν σε μία οικονομία, που έχει προβλήματα παραγωγικής αποδιάρθρωσης και επομένως μειωμένης ανταγωνιστικότητας, που έχουν προκληθεί από τη συμμετοχή της στην ΕΟΚ-ΕΕ, επιβληθεί σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία, όπως είναι η εισαγωγή του ευρώ, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα μειωθούν οι εξαγωγές, και θ’ αυξηθουν οι εισαγωγές.
Αυτό προκαλεί την αύξηση των ελλειμμάτων, του δανεισμού, των τοκοχρεωλυσίων, της ανεργίας, της κοινωνικής εξαθλίωσης. Η δημόσια περιουσία πωλείται όσο-όσο ενώ τα κέρδη των ολίγων μεγιστοποιούνται.
Οδεύουμε προς την κοινωνία των δύο τρίτων δηλ. του ενός δεκάτου. Το όραμα των εμπνευστών της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.
Οι «παγκοσμιοποιημένες» καπιταλιστικές συνταγές των σταθερών νομισματικών ισοτιμιών έχουν αποτύχει ιστορικά, με πρόσφατη επιβεβαίωση το δράμα της Αργεντινής.

Πληθωρισμός

Διαφήμιζαν ότι με το «σκληρό» ευρώ ο πληθωρισμός θα ήταν .... παρελθόν Η μείωση του τζίρου, σε συνδυασμό με τη δυσκολία σύγκρισης των τιμών μεταξύ ευρώ και δραχμών , καθώς και η κατάργηση του κρατικού αγορανομικού ελέγχου, που μας επιβλήθηκε από την Ε.Ε. στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, διευκολύνει την κερδοσκοπία με τις «στρογγυλοποιήσεις» και τις αδικαιολόγητες αυξήσεις των τιμών. Κι' όμως o αρμόδιος (σ.σ !!) υπουργός...θύμωσε. «Αφήστε τα καλαμπούρια περί ανατιμήσεων».

Με το ευρώ χειρότερα

Στη διάθεση μας έχουμε ένα καθορισμένο ποσόν ευρώ να διαχειρισθούμε (114 δις) και μας επιτρέπεται να δανειζόμαστε μέχρι 3 % του ΑΕΠ. Αν τα ελλείμματα υπερβαίνουν το 3 % το ποσόν αυτό θα μειώνεται. Ενδεικτικό είναι ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας σ’ένα τρίμηνο η νομισματική κυκλοφορία μειώθηκε κατά 12,5 % !
Το Σύμφωνο Σταθερότητας απέτυχε ακόμη και στις χώρες που το επέβαλαν.

Η Ελλάδα ζημιώνεται με την παραμονή της στην ΕΕ

Αν παραμείνουμε στην Ε.Ε., είναι απολύτως βέβαιο ότι οδηγούμαστε σε χρεωκοπία. Το τεράστιο δημόσιο (επίσημο και αφανές) χρέος συν αυτά που θα προστεθούν από τα χρέη των ολυμπιακών αγώνων συν τις υποχρεώσεις της ΟΝΕ θα προκαλέσουν αδυναμία του κράτους να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.
Οι μισθοί και οι συντάξεις θα καθηλωθούν, οι αγρότες και οι μικρές επιχειρήσεις θα συρρικνωθούν, οι κοινωνικές δαπάνες θα περιορισθούν στο ελάχιστο και η ανεργία θ’ αυξηθεί κατακόρυφα (κυρίως μετά το 2004). Η ραγδαία μείωση των εισοδημάτων των μεσαίων στρωμάτων και η ήδη μεγάλη υπερχρέωση των νοικοκυριών θα οδηγήσει Τράπεζες είτε σε χρεωκοπία, είτε σε δραστική άνοδο επιτοκίων για εξεύρεση κεφαλαίων.
Στα εθνικά θέματα η ΕΕ όχι μόνο δε στηρίζει τη χώρα μας, αλλά σχεδόν πάντα έχει αντίθετη θέση.

Μόνο εκτός ΕΕ η Ελλάδα μπορεί να λύσει τα προβλήματά της

Η χώρα μας διαθέτει πρώτες ύλες, περιβάλλον, κλιματικές συνθήκες και υψηλής στάθμης ανθρώπινο δυναμικό, στοιχεία στα οποία μπορεί να βασισθεί η ανάπτυξη της, σύμφωνα με τα συμφέροντα του τόπου και της κοινωνίας μας.
Η επιλογή αυτή είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και η μόνη δυνατή για την ανάπτυξη, την ανεξαρτησία και την ασφάλεια της χώρας.
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 3 Νοέμβρη στα γραφεία μας η συνεστίαση του ΑΣΚΕ. Μέσα σ' ένα πολύ ζεστό κλίμα ο Ν. Καργόπουλος μίλησε για τις διεθνείς εξελίξεις και ο Σ. Στενός για τις εσωτερικές.
Παραβρέθηκαν οι Χ. Καραμάνος και Ε. Νιώτη από την "Αριστερά", ο Α. Παπαδόπουλος και ο Κ. Πετράκης από το ΜΛ-ΚΚΕ, ο Σ. Δημόπουλος από το "’ρδην" και εκπρόσωποι των αγωνιστών Τουρκίας - Κουρδιστάν.
Πολλοί θεωρούν την αύξηση της αποχής, που ένα μεγάλο μέρος της εξέφραζε μια πολιτική στάση, ως ένα θετικό φαινόμενο, με το σκεπτικό ότι στέλνει ένα αυστηρό μήνυμα αποδοκιμασίας προς το δικομματισμό, του οποίου οι δύο πόλοι θα αναγκαστούν να προσαρμόσουν την πολιτική τους προς τις λαϊκές απαιτήσεις. Δε συμμεριζόμαστε καθόλου αυτή την άποψη.
Πρώτη παρατήρηση είναι ότι η πραγματική αποχή δεν είναι τόσο μεγάλη και μάλλον περιορίζεται γύρω στο 35%.
Δεύτερο, ένα μεγάλο μέρος της αποχής και τα περισσότερα άκυρα και λευκά οφείλονται στην πλήρη αδιαφορία για τα κοινά, που αποτελεί τη χειρότερη στάση για ένα πολίτη, αφού επιτρέπει στους κρατούντες να διατηρούν άνετα την εξουσία τους και να σχεδιάζουν ένα ακόμη χειρότερο μέλλον για τον ελληνικό λαό.
Τρίτο, τα κόμματα εξουσίας (και αρκετά μικρότερα) περισσότερο καθορίζουν την πολιτική τους με βάση τις επιθυμίες των ξένων προστατών τους, λιγότερο με βάση τα εκλογικά ποσοστά, που τα φέρνουν στην εξουσία ή τα απομακρύνουν απ’ αυτήν, και πολύ λιγότερο από το μέγεθος της αποχής.
Τέταρτο και σοβαρότερο, η αύξηση της αποχής αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο τους δημοκρατικούς θεσμούς, αφού μεταφέρει κι άλλο μέρος εξουσίας από τα κόμματα, το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση (που εκλέγονται από το λαό και λογοδοτούν σ’ αυτόν, έστω με τους περιορισμούς της ελλειμματικής δημοκρατίας μας) στα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, α) τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ένας από τους διαχειριστές των κονδυλίων τους είναι και ο κ. Τρεμόπουλος), β) τις λεγόμενες Ανεξάρτητες Αρχές, γ) τους μηχανισμούς της Ε.Ε., που μοιράζουν τα κοινοτικά (δηλ. δικά μας) χρήματα, εξαγοράζοντας συνειδήσεις, και δ) τα άθλια ΜΜΕ, που γίνονται συνεχώς αθλιότερα, υπηρετούν ανεξέλεγκτα και αδυσώπητα τα συμφέροντα των εργοδοτών τους και των ξένων προστατών τους, σε βαθμό που να μην μπορεί πλέον κανείς να βλέπει ή να διαβάζει κάποιο ΜΜΕ για την καθημερινή του ενημέρωση.
Αν σταθεί κανείς πολύ προσεκτικά στο τι σέρβιραν οι «νταβατζήδες»-καναλάρχες στους τηλεθεατές τους, θα διαπιστώσει ότι από τη μια (σε συντονισμό με κρατικές και κοινοτικές διαφημίσεις) καλούσαν τον κόσμο να ψηφίσει, δήθεν για να «επηρεάσει το μέλλον της Ευρώπης», άρα και το δικό του, και από την άλλη τον ωθούσαν προς την αποχή.
Το πρώτο κάλεσμα απευθυνόταν στους λίγο δυσαρεστημένους ή αδιάφορους ευρωπαϊστές, που θα ψήφιζαν τα κόμματα της αρεσκείας τους, και το δεύτερο στους πολύ δυσαρεστημένους με την Ε.Ε. και τους εντόπιους εντολοδόχους της, που ίσως προσανατολίζονταν να εκφράσουν με ψήφο τη διαμαρτυρία τους. Όλους τους κολάκευαν. Όσους ωθούσαν προς τις παραλίες προσπαθούσαν να τους εξοπλίσουν με επιχειρήματα ότι η αποχή είναι μια γενναία και σημαντική πολιτική στάση!
Για τους λόγους αυτούς θεωρούμε ότι η αύξηση της αποχής είναι ένα αρνητικό φαινόμενο. Πιστεύουμε ότι το ποσοστό της αποχής θα ήταν μεγάλο ακόμη κι αν είχαμε εθνικές εκλογές, μόνο που θα περιοριζόταν κάπως, λόγω της ψηφοθηρίας των υποψηφίων βουλευτών.
Πρέπει, τέλος να συμπληρώσουμε ότι όλες οι παραπάνω εκτιμήσεις δεν αφορούν σε όσους ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές και απέχουν σταθερά από τις ευρωεκλογές, επειδή υποστηρίζουν την έξοδο από την Ε.Ε. (π.χ. ΚΚΕ μ-λ). Είναι μια σεβαστή στάση, που όμως στην Ελλάδα δικαιολογεί ένα ελάχιστο μέρος της αποχής.
Οι προσπάθειες των «γερακιών» για επέμβαση στο Ιράκ προσκρούουν στην έλλειψη, προς το παρόν, προσχημάτων που αναζητούν εναγωνίως με τους επιθεωρήτες του ΟΗΕ.
Τα «γεράκια» υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν τη διαδικασία των επιθεωρητών του ΟΗΕ, που στήριζε το Στέιτ Ντηπάρτμεντ, λόγω των σοβαρών αντιδράσεων της κοινής γνώμης σχεδόν όλων των χωρών του κόσμου αλλά και ισχυρης μερίδας του αμερικανικού κεφαλαίου. Η τακτική της πλευράς αυτής είναι η αποτροπή της επέμβασης με την αφαίρεση κάθε λογικοφανούς αφορμής από τα «γεράκια». Από την άποψη αυτή το Στέϊτ Ντηπάρτμεντ εμφανίζεται ενισχυμένο.
Είναι πιθανό στην ίδια γραμμή να εξηγείται και η σταδιακή αποδυνάμωση του Σαντάμ (άμεση αποδοχή επιθεωρήσεων του ΟΗΕ, συγγνώμη στο Κουβέϊτ, υποβολή έκθεσης 12.000 σελίδων με τα όπλα του Ιράκ) που διετέλεσε, άλλωστε, εκλεκτός των ΗΠΑ με την επέμβασή του στο Ιράν.
Φυσικά τα «γεράκια» δεν έχουν εγκαταλείψει το στόχο τους («Θα είναι θαύμα να μη γίνει πόλεμος» είπε ο Ταρέκ Αζίζ). Θα επιχειρήσουν να «ανακαλύψουν» όπλα μαζικής καταστροφής από τις εκθέσεις των επιθεωρητών ή από την έκθεση των 12.000 σελίδων του Ιράκ, την οποία μάλιστα παρακράτησαν οι Αμερικάνοι και μοίρασαν φωτοαντίγραφα (σ.σ. !!!) μόνο στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ..Παρ’ όλες όμως τις προσπάθειες των επιθεωρητών τέτοια όπλα δεν έχουν ακόμή βρεθεί. Αυτό που αποκαλύφθηκε, προφανώς από την αντιτιθέμενη στην επέμβαση μερίδα των Αμερικανών, είναι ο κατάλογος των αμερικανικών εταιρειών που προμήθευσαν όπλα μαζικής καταστροφής στο ιρακινό καθεστώς.Επίσης και ο ρόλος του Ράμσφελντ στη χορήγηση των όπλων αυτών επί προεδρίας Μπους πατρός.
Ο Μπους υιός θεωρεί ότι οι εκθέσεις των επιθεωρητών, που δεν έχουν ακόμη υποβληθεί (σ.σ !!), είναι αναξιόπιστες και αναποτελεσματικές. Ο Κόφι Ανάν (του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) δήλωσε ότι δε δικαιολογείται επίθεση κατά του Ιράκ. Ο δε Βρετανός ΥΠΕΞ δηλώνει ότι τώρα ο πόλεμος δεν είναι τόσο πιθανός.
Η επέμβαση στο Ιράκ δεν αφορά μόνο τους Αραβες και τη γύρω περιοχή. Θα επηρεάσει αρνητικά και τη χώρα μας με την αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας και την ένταση των διεκδικήσεών της εις βάρος μας.
Το Ιράκ, συνεπώς, μας αφορά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με τον πόλεμο στο Ιράκ φάνηκε η εγγενής αδυναμία της ΕΕ για κοινή εξωτερική πολιτική. Όμως επιχειρήθηκε να γεφυρωθούν οι αντιθέσεις με τους εισβολείς, ύστερα από παζάρια Γαλλίας, Γερμανίας, Βρετανίας και Ισπανίας, και να νομιμοποιηθεί όλη η πολιτική του αίματος των ΗΠΑ και Αγγλίας. Ο προεδρεύων της ΕΕ Κώστας Σημίτης στην ’τυπη Σύνοδο Κορυφής αρνήθηκε επίμονα να φέρει στο τραπέζι το θέμα του Ιράκ. Φοβόταν ότι θα υπήρχαν διαφωνίες, που θα χαλούσαν τις εντυπώσεις από τις φιέστες και τις τελετές. Κυρίως φοβόταν μην αναγκαστεί να πάρει θέση, η οποία θα είχε επιπτώσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αποτέλεσμα ήταν να συγκροτηθεί μια "παρασύνοδος" η οποία συγκέντρωσε το ενδιαφέρον και συζητούσε το θέμα του Ιράκ, το ρόλο του ΟΗΕ και της ΕΕ και τη στάση των Ευρωπαίων . Σ' αυτήν οι Μπλέρ-Αθνάρ αναγνωρίσθηκαν απ' όλη την ΕΕ ως "Σύμμαχοι" και όχι δύναμη εισβολής,
ευλογήθηκαν οι ενέργειες τους και δεν υπήρξε καμία καταδίκη του πολέμου, αλλά και των απειλών των ΗΠΑ προς τη Συρία και το Ιράν. Οι Σιράκ-Σρέντερ ικανοποιήθηκαν, διότι ο ΟΗΕ και ΕΕ αποκτούσαν ρόλους, που ενίσχυαν τις ελπίδες τους για τα οικονομικά οφέλη από τον πόλεμο, αναγνωρίζοντας την αρχηγία των ΗΠΑ στη "Συμμαχία". Οι τέσσερις αρχηγοί εκπόνησαν κείμενο και επέβαλλαν στο Σημίτη να το εμφανίσει ως θέση της ΕΕ. Έτσι η πολιτική απάτη της εμφάνισης αυτού του κειμένου ως κοινή θέση των Ευρωπαίων ουσιαστικά αποδεικνύει την εθελοδουλία της ΕΕ στις ΗΠΑ, αφού το κείμενο συνέταξε κατά κύριο λόγο ο αλαζονικός και προσβλητικός στο ύφος Τόνι Μπλερ, μετά από επαφές με τις ΗΠΑ. Ακόμη και συνέντευξη τύπου αρνήθηκε να δώσει και να φωτογραφηθεί με τους άλλους ηγέτες στην αναμνηστική φωτογραφία. Οι Σημίτης - Παπανδρέου οδήγησαν την Ελληνική Προεδρία σε πολιτικό αυτοεξευτελισμό, υπογράφοντας, ως καλοί υπάλληλοι, ένα κείμενο που ικανοποιούσε τον Μπους και αντίθετο με τις θέσεις που είχε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση.
Οι συμφωνίες που έγιναν κατά τις πρόσφατες συναντήσεις Αμερικανών και Ελλήνων υπουργών Εξωτερικών και Δημόσιας Τάξης αποδεικνύουν την πλήρη ευθυγράμμιση της ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής με τα αμερικανικά συμφέροντα.
Συμφωνήθηκε η αποστολή 20 επιπλέον αξιωματικών και 400 στρατιωτών στο Αφγανιστάν, οικονομική βοήθεια 300 χιλιάδων ευρώ για την εκπαίδευση Ιρακινών αξιωματικών και ανάληψη πρωτοβουλιών για την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, που οπωσδήποτε θα επηρεάσει αρνητικά τις παραδοσιακές μας σχέσεις με τους Σέρβους.
Αποκορύφωμα δουλικής συμπεριφοράς είναι το αίτημα του υπουργού ’μυνας Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου προς τον ομόλογο του Ράμσφελντ να ανατεθεί ο έλεγχος των συμβάσεων για την προμήθεια όλων των οπλικών συστημάτων της Ελλάδας σε υπηρεσία του αμερικανικού Πενταγώνου!!
Έτσι τους δίνουμε το δικαίωμα να απαιτούν την υπογραφή συμφωνίας που θα επιτρέπει στα αμερικανικά πολεμικά πλοία να διενεργούν νηοψίες σε όλα τα εμπορικά πλοία που κινούνται στο Αιγαίο και να επιτηρούν τον ελληνικό εναέριο χώρο με κατασκοπευτικά αεροπλάνα. Αν στα πλαίσια της αποδοχής όλων των επιθυμιών της υπερδύναμης που υιοθετεί η ελληνική κυβέρνηση, παραδώσουμε στους Αμερικανούς και άλλα κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν απομένει παρά να δηλώσουμε επίσημα υποτελείς τους και να υποταχτούμε στη μοίρα μας. Θα ανεχτεί κάτι τέτοιο ο ελληνικός λαός ή θα στείλει τους υπαλλήλους της υποτέλειας στα σπίτια τους;
Η συμφωνία της 8ης Ιουλίου έχει πλέον ενταφιαστεί και αντικατασταθεί από τη (βρετανικής υπόδειξης) συμφωνία της 21/3/08 μεταξύ Χριστόφια και Ταλάτ, με βάση την οποία επιτροπές Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων μελετούν διάφορες πτυχές του Κυπριακού, εκτός από την ουσία του: την απομάκρυνση των στρατευμάτων κατοχής και των εποίκων και την επάνοδο των προσφύγων στα σπίτια τους. Ανεξαρτήτως της έκβασης των συνομιλιών, το βέβαιο είναι ότι αναβαθμίζουν το κράτος του Αττίλα. Οι Αγγλοαμερικανοί και τα όργανά τους στην Κύπρο (πολιτικοί, ΜΜΕ κ.ά.) εκφράζουν τη χαρά τους και τη «συγκρατημένη αισιοδοξία» τους ότι τώρα, που απαλλάχθηκαν από τον «απορριπτικό» Τάσσο, μια «λύση» (στα μέτρα τους) είναι πλέον πολύ πιθανή. Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας όρισε ως εκπροσώπους της ελληνικής πλευράς κατά πλειοψηφία ξεφωνημένους ανανικούς δικαιολογεί πλήρως τη χαρά τους αυτή.
Η φιέστα, όμως, (επίσης βρετανικής υπόδειξης) για το άνοιγμα της εμπορικής οδού Λήδρας κατέληξε σε φιάσκο, αφού στην ελληνοκυπριακή πλευρά παραβρέθηκαν μόλις 100(!) άτομα, από τα οποία 50 τουρίστες και 30 αστυνομικοί και λοιποί υπάλληλοι. Παρ’ όλ’ αυτά, με την υπερπροβολή της από τα ΜΜΕ, συνέβαλε κι αυτή στην αποενοχοποίηση της Τουρκίας.
Οι Ευρωπαίοι «εταίροι μας» (τους) κάνουν κι αυτοί ό,τι μπορούν για να νομιμοποιήσουν το κατοχικό καθεστώς. Στις 11/4 αντιπροσωπεία του κόμματος του Ταλάτ είχε επίσημες επαφές στη Γερμανία με το Γ.Γ. του SPD (Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος), βουλευτές των Πρασίνων κ. ά. Στις 9/4 επισκέφθηκε τα κατεχόμενα ο δήμαρχος Μονάχου και στις 16/4 αντιπροσωπεία του SPD.
Στις 18/3 εκδικάστηκε στο Κακουργοδικείο Λευκωσίας υπόθεση ναρκωτικών, κατά την οποία αποκαλύφθηκε ότι το ψευδοκράτος έχει ως πολιτική του να διοχετεύει σκληρά ναρκωτικά στις ελεύθερες περιοχές, ιδίως στους νέους και τους εθνοφρουρούς, από τους οποίους ζητεί ως αντάλλαγμα πληροφορίες. Αυτό δεν εμποδίζει ανανικούς επιχειρηματίες να κάνουν μπίζνες με τους Τούρκους και μάλιστα οι ιδιοκτήτες της εφημερίδας «Αλήθεια» μεθοδεύουν προμήθεια νερού από την Τουρκία, που ασφαλώς θα αποτελέσει (αν γίνει) νέο μέσο εκβιασμού.
Οι αρνητικές συνέπειες του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών είναι ήδη ορατές. Το πολύτιμο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος κινδυνεύει να ακυρωθεί κι αυτό γίνεται πλέον κατανοητό. Ας ελπίσουμε ότι και οι αντιδράσεις στην επάνοδο του σχεδίου Ανάν με άλλο όνομα θα ενταθούν.

1) Μόνο το 14% των πολιτών της Ευρώπης αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους κατά κύριο λόγο Ευρωπαίους, ενώ στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι υπερήφανοι για την εθνική τους ταυτότητα. Μόνο το 13% εμπιστεύεται τους πολιτικούς, ενώ πάνω από το 50% των πολιτών αμφιβάλλουν αν οι εκλογές που διεξάγονται στη χώρα τους είναι ελεύθερες και τίμιες. Αυτά είναι δύο από τα συμπεράσματα μεγάλης έρευνας του BBC.
2) Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα αποτελέσματα έρευνας της ίδιας της Ε.Ε. (Ευρωβαρόμετρο), που έγινε την άνοιξη του 2005. Μόνο το 44% των πολιτών των 25 χωρών εμπιστεύονται την Ε.Ε. (το φθινόπωρο του 2004 το ποσοστό ήταν 50%). Μόνο το 49% των πολιτών των 25 είναι ικανοποιημένο από τη λειτουργία της δημοκρατίας στην Ε.Ε.. Μόνο το 54% είναι υπέρ της ένταξης της χώρας τους στην Ε.Ε.
Όσο για την Κύπρο μόνο το 43% κρίνει ότι η ένταξη είναι θετικό γεγονός (πριν την ένταξη ήταν 62%), το 40% τηρεί ουδέτερη στάση και το 16% αρνητική. Και δεν τα έχουν δει όλα ακόμη.
Επειδή έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλλουμε για την ειλικρίνεια της Ε.Ε., είναι πιθανόν τα πραγματικά στοιχεία να είναι χειρότερα γι’ αυτούς.
Σημείωση: τα αποτελέσματα αυτά δε δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο τύπο (των νταβατζήδων) στην Ελλάδα.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)