Ο διεθνής περίγυρός μας απειλητικός

Ο ανελέητος οικονομικός πόλεμος ΗΠΑ-Γερμανίας συνεχίζεται, όχι μέσω οργάνων πλέον, όπως Γιωργάκη και Τσίπρα-Βαρουφάκη, αλλά ανοικτά, πρώτα στη Siemens και Volkswagen και τώρα στον ετοιμόρροπο κολοσσό της Ντόιτσε Μπανκ (αναμένεται η αντίδραση Σόιμπλε και η τύχη των «ελληνικών» συστημικών, τρομάρα τους!), κι έτσι η Γερμανία (και Ε.Ε.) εξουδετερώνεται στη διεθνή αρένα… Συνεχίζεται όμως η αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, κυρίως στη Συρία, όπου, αποκλειόμενου για τέτοια αιτία παγκόσμιου πολέμου, τελικά θα τα βρουν, όπως γίνεται και στην Ουκρανία (η Ρωσία δε βιάζεται..), προς μεγάλο «εκνευρισμό», κατά το χαμηλόβαθμο εκπρόσωπο της αμερικανικής πρεσβείας κ. Κοτζιά, της Τουρκίας, που εκβιάζει του πάντες, αγωνία των Κούρδων και μεγάλη ανησυχία (όχι στους κυβερνώντες…) των Ελλήνων.

Το ίδιο και στα Βαλκάνια, όπου τα χαμόγελα, χειραψίες και «επαφές» του ίδιου κ. Κοτζιά ανοίγουν συνεχώς την όρεξη των Σκοπίων και Τιράνων, που εύχονται κι αυτοί να διατηρηθεί στην εξουσία η συζυγία Αλέξη-Κυριάκου. Και το παιχνίδι με τους πρόσφυγες, «πρόσφυγες» και λαθρομετανάστες (από τον κοντινό και απώτατο περίγυρο!) συνεχίζεται σε βάρος της χώρας μας.

Γενική εικόνα στο εσωτερικό

Η διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και Πολιτείας συνεχίζεται απτόητη, χειρότερα ακόμη και από αυτήν της δεύτερης, κυρίως, θητείας του Κ. Σημίτη, που εξακολουθεί, ελεύθερος, ακόμη, να βυσσοδομεί, κι αυτός, κατά της Ελλάδας. Το έγκλημα της αφαίμαξης όσων ακόμη κάτι είχαν (αυτοί που κατέχουν, φυσικά, ουδόλως ανησυχούν, δείτε και τη γελοιογραφία !) και όσων δεν έχουν σχεδόν τίποτα για να ζήσουν, όχι βέβαια για να συγκεντρώσουν ποσά για … αποπληρωμή του χρέους (!), μείωση των ελλειμμάτων(!!), δημιουργία… πλεονάσματος (!!!), αλλά για αύξηση των ιδιωτικών και επιχειρηματικών χρεών. Ετσι  θα κατασχεθούν τα υπάρχοντα των οφειλετών (λόγω των μνημονιακών επιθέσεων εναντίον τους) και θα παραχωρηθούν στα διάφορα όρνεα των αδηφάγων «επενδυτικών» funds αντί αστείου τιμήματος (αλλά με μεγάλο, υποθέτουμε, μπαχτσίσι στους παραχωρούντες), το οποίο απαγορεύεται να καταβάλει ο οφειλέτης και να ελευθερωθεί, κάτι που γίνεται ακόμη και στην Κύπρο, και μάλιστα χωρίς να το έχουν ζητήσει οι «θεσμοί»!_{Από το Παρόν 10/07/2016}

Εν τω μεταξύ «παραχωρήθηκαν» ανάλογα τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι μαρίνες, οι μεγάλοι δρόμοι, το Ελληνικό (τους ενοχλεί και το όνομα), ετοιμάζεται η Εγνατία και όλα όσα (δηλ. ολόκληρη η δημόσια περιουσία, λες και ήταν πατρογονικά των επιλεγμένων από τους δανειστές και λοιπούς ξένους μέσα από τα απόβλητα της ελληνικής κοινωνίας…) περιέρχονται στο λεγόμενο Υπερταμείο, όπου αποφασίζουν πλήρως (τα λοιπά είναι απλά φληναφήματα) οι εκπρόσωποι των «θεσμών». Χάριν της… Ανάπτυξης, φυσικά, όπως μας λένε οι «αρμόδιοι», χωρίς να διευκρινίζουν… ποιανών αναπτυσσόμενων!

Και ήδη 500 χιλιάδες Ελλήνων, νέων σχεδόν όλων, φεύγουν για άλλες χώρες (και έτσι μειώνονται οι… άνεργοι!), οι αυτοκτονίες αυξάνονται αλματωδώς, η δύσμοιρη Δικαιοσύνη σπαράσσεται και διαλύεται ιδιαίτερα στις κορυφές της, Αρειο Πάγο και Σ.τ.Ε., η Δημόσια Υγεία εξαφανίζεται, η Παιδεία μωαμεθανοποιείται και αφελληνίζεται, η διαφθορά γιγαντώνεται παντού, όπως και το χάος στη Δίοικηση που προκαλεί αμήχανα χάχανα στους υπαλλήλους, κ.λπ. κ.λπ.

Στα εθνικά θέματα όλα αρνητικά, τουλάχιστον…

Η ευκαιρία με Τσίπρα, Μητσοτάκη, Αναστασιάδη και τις ομάδες τους είναι μεγάλη για όλους τους εχθρούς της Ελλάδας, ώστε, επωφελούμενοι και της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που οι παραπάνω και οι όμοιοί τους δημιούργησαν λόγω της υποτέλειάς τους, να αρπάξουν ό,τι προλάβουν.

Ολοι τους προδικάζουν «λύση» του Κυπριακού, και μόνο λίγο πριν από την υπογραφή με «ναι» σε όλα, αντιτάσσεται τάχα στις «εγγυήσεις» και τα στρατεύματα κατοχής ο Αναστασιάδης, λησμονώντας το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας των επήλυδων εποίκων, με τη συμπαράσταση του Τσίπρα, όπως αυτός δηλώνει, και, αλίμονο, του υπέρμαχου του επαίσχυντου σχεδίου Ανάν, Μητσοτακαίικου.

Στο Αιγαίο και τα νησιά (που πάντοτε, εδώ και χιλιετίες, κατοικούνταν από Ελληνες) οι παραβάσεις και οι παραβιάσεις πυκνώνουν και τώρα γίνονται και ρητές οι τουρκικές απειλές, χωρίς καμιά ουσιαστική αντίδραση από την Ελληνική πλευρά, που επικαλείται μόνο το διεθνές δίκαιο και την απειλή μη ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.! Το χειρότερο είναι ότι συμπίπτουν οι κραυγαλέες προκλήσεις «των τρελών Τούρκων», όπως δηλώνει ο Ερντογάν, εννοώντας προφανώς τον εαυτό του (…), με την αποκάλυψη ότι η Κυβέρνηση έχει «επιτύχει» να μην επιτρέπεται μετακόμιση των μουσουλμάνων προσφύγων και λαθρομεταναστών από τα νησιά ούτε καν σε άλλο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας, ώστε να εξασφαλιστεί «πάτημα» ακόμη και για επέμβαση, όποτε μπορέσουν. Η μόνη άμυνα που προβάλλεται είναι, να μας καθησυχάζουν ότι «Οι  Τούρκοι δε μπορούν, αλλά και αν ακόμη ήθελαν δε θα τους αφήσουν οι άλλοι». Δε μας λένε όμως ποιοι θα κοπιάσουν για μας, αλίμονο! Οσο για τη Θράκη, εκεί πια αλωνίζει ανενόχλητο το Τουρκικό προξενείο, που έπρεπε από καιρό να έχει καταργηθεί, τουλάχιστο.

Η ίδια «αδράνεια», επιεικώς, επικρατεί στην αντιμετώπιση των Σκοπιανών και Αλβανών, που προβάλλουν ανενόχλητοι (αν δεν τους παρακινούν κιόλας οι «δικοί» μας…) παραλογισμούς για Μακεδονία και Ηπειρο (βοηθούσης της κ. Σπυράκη)!

Και όλα αυτά υπό τη σιωπηλή ή φανερή συνέργεια και των δύο ακραία νεοφιλελεύθερων πόλων του πολιτικού μας συστήματος, και στα εσωτερικά και τα εξωτερικά μας προβλήματα. Ακόμη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (που υποτίθεται ότι κατηγορεί το νεοφιλευθερισμό) δηλώνει απερίφραστα: «Η Ελλάδα θα βαδίζει αταλάντευτα μέσα στην Ε.Ε. και το ΕΥΡΩ», δηλαδή στο λίκνο του νεοφιλελευθερισμού και αμφισβήτησης των δικαίων όλων των Ελλήνων.

Η κυβερνητική παράταξη σπαράσσεται και πλησιάζει στο  "o σώζων εαυτόν…"

Τα έργα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ήδη σε όλους, επώδυνα, γνωστά και, σχεδόν σε όλους, ευδιάκριτοι οι στόχοι αυτών που υπαγορεύουν την πολιτική τους. Και στα εσωτερικά και στα εξωτερικά θέματα: Οικονομική και κοινωνική διάλυση, πολιτιστική και εθνική αλλοτρίωση, πληθυσμιακή εξαλλαγή και συρρίκνωση εθνικής κυριαρχίας και επικρατείας: Ο μέγας  στόχος της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης, με μπροστάρη στην περιοχή μας τον oυγγροεβραίο αμερικανό(!) Σόρος, γνωστό φανατικό ανθέλληνα, μάλιστα. Το βασικό σύνθημά του «ανοικτά σύνορα, ανοιχτές κοινωνίες»  είναι και ο φάρος που καθοδηγεί ολόκληρο το στελεχιακό ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον έρωτα για την «καρέκλα», ιδιαίτερα για τους Ανελίτες.

Αποπροσανατολισμός και αυταρχικές, καθεστωτικές εκδηλώσεις…

Ομως η αντίσταση και αντίδραση με αρχική αιτία την οικονομικοκοινωνική καταστροφή ήδη τρομοκρατεί την κυβέρνηση και αντιδρά με αντιπερισπασμούς, πάλι, και αποπροσανατολισμούς: Η αναστάτωση στη Δικαιοσύνη, το φιάσκο της αδειοδότησης των ιδιωτικών σταθμών, ο «πόλεμος» με την εκκλησία στην παιδεία, η επιχείρηση προσέλκυσης αστείων πασοκικών «ορφανών» και λοιπά  ανάλογα, πολλά.

Δεν αποδίδουν όμως αυτά και μάλιστα σχεδόν όλα γίνονται μπούμερανγκ, αν και μερικά από αυτα θα μπορούσαν, υπό άλλες συνθήκες και πρόσωπα, να έχουν και θετικά (γι’αυτούς) αποτελέσματα. Ετσι καταφεύγει σε πιο δραστικά μέτρα, με πρωτοβουλίες που ούτε η χούντα δε θα τολμούσε, όπως απαγόρευση κυκλοφορίας(!) πέριξ του μεγάρου Μαξίμου, προπηλακισμός διαμαρτυρομένων διαδηλωτών, αδιανόητες (άλλοτε) παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη και την «πληροφόρηση», ακόμη και... διαγραφή από την ύλη των βιβλίων ιστορίας βασικών για τον ελληνισμό κεφαλαίων και, σε όλο και πιο αυξανόμενο βαθμό, μια παραλογική αλαζονεία και ασυναρτησία, κάτι που προκαλεί αηδία και οργή, όπως συμβαίνει και με τις απαράδεκτες ΕΡΤ τους.

Εκλογές, λοιπόν, τώρα;

Είναι σε όλους φανερό, πλέον, και ιδιαίτερα, φυσικά, (παρά τις διαψεύσεις) στην κυβέρνηση, ότι αυτή έχει απολέσει οριστικά τη λαϊκή στήριξη και την ανοχή, έστω, σε τέτοιο βαθμό, που θα καθιστούσε αναπόφευκτη, με βάση τις προηγούμενες συνταγματικές ρυθμίσεις, την προσφυγή στις κάλπες «λόγω προφανούς δυσαρμονίας προς τη λαϊκή θέληση» της κυβέρνησης. Τώρα, όμως, μόνο ο πρωθυπουργός  μπορεί να τις προκαλέσει, «για σοβαρό εθνικό λόγο».

Ολα τα σημάδια έδειχναν, κάτι που και η απλή πολιτική λογική θα «απαιτούσε», ότι ο Τσίπρας το «σκεπτόταν» σοβαρά, με αφορμή κάποιο μέτρο των θεσμών που θα το χαρακτήριζε απαράδεκτο(!), να επιχειρήσει ηρωική έξοδο, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην εχει το ίδιο τέλος με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ίδιος του (ομόσταβλού του) Γιωργάκη· κάτι που αναπόφευκτα θα συμβεί, αν ψηφίσει και τα λοιπά «προαπαιτούμενα» και ιδίως αν αρχίσει να τα εφαρμόζει.

Αντιδρούν, όμως, σφόδρα, τόσο για την «καρέκλα» όσοι την άρπαξαν, όσο και οι υπόλοιποι (δεκάδες χιλιάδες...), που πρόλαβαν να βολευτούν παντοιοτρόπως. Και μην ξεχνάμε ότι πάγια αντίληψη των ποικίλων «παλαιοκομμουνιστικογενών (και όχι μόνο...), είναι ότι «εξουσία που κατακτήθηκε, με οποιονδήποτε τρόπο, πρέπει να κρατηθεί για πάντα, πάλι με οποιοδήποτε μέσο». Μόνο έτσι, μάλιστα, μπορεί να ερμηνευτεί η βόμβα της τρομερής (για αυτούς!) δημοσκόπησης της «Αυγής»(!) που ελέγχεται πλήρως από τον απειλούμενο με καρατόμηση Φίλη, με μεγαλοποιημένα(!) πιθανόν  «ευρήματα», άκρως αρνητικά για τον Τσίπρα...

Αλλοι υποθέτουν ότι είναι μια, ανορθόδοξη έστω, προετοιμασία για εκλογές, άλλοι ως μια «γενναία επίδειξη ειλικρίνειας και αυτοκριτικής», άλλοι ως πρώτο μέρος μιας επόμενης που θα δείχνει μεγάλη, ευνοϊκή, ανατροπή, άλλοι (το πιθανώς πιθανότερη!) ότι έγινε για να τρομάξει (αν είναι δυνατό...) τον Τσίπρα και να κάνει πιο έντονη την αντίθεση στο ενδεχόμενο εκλογών των παραπάνω, ενόψει μάλιστα του... επερχόμενου Συνεδρίου τους και των διεργασιών του, αν προλάβει, βέβαια, να γίνει... Ιδωμεν.

Αμηχανία και φόβος στην «Αντιπολίτευση»

Δεν παίζουν σοβαρό, επί του παρόντος, ρόλο στην τωρινή πολιτική φάση, όσοι απαρτίζουν την ελάσσονα Αντιπολίτευση. Το  ΚΚΕ ηθελημένα δε συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα, δηλαδή στα περί την εξουσία, συνεχίζοντας απλώς να ασκεί «κομματική γυμναστική», με μια όμως ευχάριστη έκπληξη, την ανακοίνωσή του σχετικά με τις απειλές Ερντογάν για το Αιγαίο, ιδιαίτερα αν θυμηθούμε την αντίστοιχη στην εποχή του «Σεισμίκ» και «Χόρα», όπου ενδιαφερόταν μόνο για την ελεύθερη ναυσιπλοΐα των σοβιετικών, προφανώς, πλοίων στο Αιγαίο.

Η «Χρυσή Αυγή» έχει άλλα, δικαστικά προβλήματα, το σημιτικό «Ποτάμι» εξατμίζεται, ο Β. Λεβέντης περιδινίζεται παιγνιωδώς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ελπίζει (άδικα;) σε επιστροφή τον εις ΣΥΡΙΖΑ αυτομόλων. Η «Πλεύση» της Ζωής προβάλλεται εντυπωσιακά (Κωνσταντόπουλος-Βαρδινογιάννης ->ΗΠΑ…) αλλά…, ενώ η αρχικά πολλά καλά υποσχόμενη ΛΑΕ του Λαφαζάνη, λόγω ενδογενών μειονεκτημάτων και της συμπόρευσης με ξεφωνημένους ανθέλληνες, δυστυχώς μένει, τουλάχιστον, στάσιμη, παρά τη σχετική, πολύ μικρή, προβολή της.

Στην αξιωματική αντιπολίτευση της Ν.Δ. του Μητσοτάκη..., όμως τα φαινόμενα είναι ενδιαφέροντα και άκρως σημαντικά, αρνητικά πάντως. Το όνομα Μητσοτάκης και οι ακραία νεοφιλελεύθερες, ρητά δηλούμενες μάλιστα(!), απόψεις του αποτελούν τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ! Τη μόνη διαφορά από την κυβέρνηση που προβάλλουν όλοι οι νεοφιλελεύθεροί της είναι ότι η Ν.Δ. θα εφαρμόσει πιστότερα και πιο έγκαιρα(!) όλα τα μέτρα των μνημονίων.

Γιατί, λοιπόν, να στραφούν, λίγοι έστω, από τους απογοητευμένους έως και εξοργισμένους εξαπατημένους από τον Τσίπρα πολιτών προς τη Ν.Δ., όταν μάλιστα δε διαφοροποιείται ουσιαστικά, ούτε καν ονομαστικά στα αίσχη του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με λαθρομετανάστες, την επίθεση εναντίον κάθε ελληνικού στοιχείου, εσωτερικά και εξωτερικά, ούτε καν στην Παιδεία και την Ορθοδοξία; Δηλώνει μάλιστα ότι θεωρεί δεδομένη την υποταγή στην κατοχική αιωνόβια(!) αρπαγή ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας από το Υπερταμείο των Θεσμών (πλην των Μουσείων Οι αρχαιολογικοί χώροι όμως;) , ενώ γνωρίζει ότι το Σύνταγμα απαιτεί τουλάχιστον 180 ψήφους στη Βουλή και για την παραμικρή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας. Όσο για το «Χρέος» λησμονεί ότι ο ίδιος ο Σόιμπλε(!) έχει δηλώσει ότι όλος ο πλούτος της Ελλάδας βρίσκεται στο εξωτερικό (και στις γερμανικές τράπεζες, φυσικά!) και έχει απειλήσει ότι εξόφλησή του θα γίνει από τις καταθέσεις αυτές στο εξωτερικό!!

 Δε θέλει όμως η Ν.Δ. εκλογές τώρα και φροντίζει να «καλοπιάνει», ρητά ή σιωπηρά, μέσω, κυρίως των τάχα αντιπολιτευτικών ή ουδέτερων(!) ΜΜΕ, αυτών που ζητούσαν απεγνωσμένα ψήφιση των πάντων για την πάση θυσία παραμονή στο ΕΥΡΩ (και επομένως στα μνημόνια…). Θέλει να έχουν ψηφιστεί όλα από το ΣΥΡΙΖΑ, να έχει αρχίσει τουλάχιστον η εφαρμογή τους και μετά να τα εφαρμόσει πιο πιστά εκείνη, ως πιο αξιόπιστος εταίρος! Η θεωρία του ώριμου φρούτου.

Γι' αυτό, όποτε και αν γίνουν οι εκλογές θα «νικήσει», βέβαια, η Ν.Δ. (ακόμη και με Κυριάκο!), θα υπάρξει όμως θηριώδης αποχή ή λευκό και ενδεχόμενα θα προωθηθούν κατάλληλα μικρά νέα σχήματα ως πιθανοί μελλοντικοί διάδοχοι, εφόσον φυσικά δεν προτείνουν έξοδο από ΕΥΡΩ και Ε.Ε., τουλάχιστον, η Απελευθέρωση από τα οποία αποτελεί την ουσιώδη προϋπόθεση για Εθνική και Κοινωνική επιβίωση.

Κάθε πολιτική και ειρηνική ελπίδα μετατίθεται επομένως στις... μεθεπόμενες εκλογές!