Η νέα κυβέρνηση εμφανίζεται σ’αυτό το πρώτο εξάμηνο ως... ευαίσθητη κοινωνικά και ως έχουσα στόχους κάποιας ικανοποίησης των αναγκών «των μη εχόντων» και μάλιστα ευρύτερης στο... απώτερο μέλλον, επωφελούμενη της μάστιγας των μνημονιακών χρόνων και ιδιαίτερα των 4,5 ετών της συριζαίικης λαίλαπας, της αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς... Και, σε ένα βαθμό πράγματι, κάτι έπραξε και, σχεδόν «δίκαια» έδωσε μια τέτοια εικόνα, για σκοπούς μάλλον ευκρινείς...

Ομως η Ν.Δ. είναι ένα γνήσιο δεξιό κοινωνικά κόμμα, αυτοονομαζόμενη φιλελεύθερη, στην πραγματικότητα (η μητσοτακική τουλάχιστον εκδοχή της) μάλιστα ακραία νεοφιλελεύθερη, υπέρ «των εχόντων», κάτι που, ευτυχώς, δε συγκρατήθηκε και μέσα στην ακατάσχετη φλυαρία του το αποκάλυψε ο Υπουργός της... Ανάπτυξης δηλώνοντας ότι κάποια οικονομική, επιστημονική(!) επιτροπή αποφάνθηκε πως 200 ευρώ είναι αρκετά να καλύψουν τις ανάγκες οποιουδήποτε. Ο ίδιος φρόντισε να δηλώσει ότι «προσωπικά» δε συμφωνεί σε αυτό, χωρίς όμως να διευκρινήσει αν εκείνος πιστεύει σε μεγαλύτερο ή... μικρότερο ποσό!!!

Δε χρειάζεται σχολιασμός αυτής της, καθεαυτήν, ανοησίας, όμως, για να είμαστε δίκαιοι και... καλόπιστοι, πρέπει να διερωτηθούμε μήπως ο κ. Αδωνις εννοούσε ότι το ποσό αυτό είναι μικροχαρτζιλίκι, αφού ο ιδιώτης ή δημόσιος εργοδότης θα έχει προηγουμένως εξασφαλίσει άνετη στέγη, αρκετά ιμάτια και υποδήματα, ικανοποιητική τροφή (κάθε πότε π.χ. αστακό;) εισιτήρια μεταφοράς και ταξιδίων, έξοδα προστατευόμενων προσώπων, μόρφωση, υγεία, διασκέδαση και ψυχαγωγία, χώρους για ερωτικές απολαύσεις (των νέων, όπως είχε υποσχεθεί ο «αριστερός» Τσίπρας) φως, νερό, τηλέφωνα;

Ανοησία, γιατί, μάλλον(!), δεν εννοούσε κάτι τέτοιο, οπότε πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας, ώστε να αποφύγουμε αυτά που μας ετοιμάζουν.

Και, φυσικά, στα μέτρα αυτά δεν υπάγεται η φυγή στο εξωτερικό...