ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

  Μετά τη Λατινική Αμερική, όπου ανατρέπονται συνεχώς δικτατορίες υποτελείς σε ξένα συμφέροντα και όπου με δημοκρατικές διαδικασίες εγκαθίστανται λιγότερο ή περισσότερο προοδευτικά καθεστώτα, ήρθε η σειρά του αραβικού κόσμου να ξεσηκωθεί.
  Παρ’ ότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές σε κάθε αραβική χώρα, θεωρούμε ότι οι αιτίες της εξέγερσης είναι περίπου κοινές: α) οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες, που καταδικάζουν στη φτώχεια ολοένα και ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, ενώ μια μικρή μειοψηφία ζει μέσα στη χλιδή, β) ο αυταρχισμός των καθεστώτων, με τις φυλακίσεις, τις εξορίες, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες στην ημερήσια διάταξη, γ) η διαφθορά της εξουσίας, που κάνει ακόμη δυσκολότερη τη ζωή των ανθρώπων, και δ) η ανοχή έως υποστήριξη προς το Ισραήλ, που καταπιέζει και σφαγιάζει τον παλαιστινιακό λαό.
  Δεν είμαστε εμείς που θα υπαγορεύσουμε στους αραβικούς λαούς με τα δικά μας κριτήρια το δρόμο της επόμενης μέρας, ούτε κανείς ξένος έχει αυτό το δικαίωμα. Ο κάθε λαός πρέπει να βαδίζει με βάση το δικό του πολιτισμό και τις δικές του παραδόσεις. Πάντως η ευχή μας είναι να προχωρήσει κάθε λαός ενωμένος, με καθεστώς ελευθερίας και δημοκρατίας, χωρίς θρησκευτικές ή άλλες μισαλλοδοξίες, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ώστε να μετατρέψουμε τη Μεσόγειο σε θάλασσα ειρήνης και προόδου.
Μια τέτοια εξέλιξη προσπαθούν να αποτρέψουν οι ισχυρές δυνάμεις της Δύσης που επί δεκαετίες εκμεταλλεύονται άγρια τους αραβικούς λαούς με υποχείρια τους δικτάτορες. Φαίνεται ότι στις ΗΠΑ οι κύκλοι που ανέδειξαν τον Ομπάμα κατανόησαν ότι η πολιτική Μπους στη Μ. Ανατολή, με το Ισραήλ στο ρόλο του χωροφύλακα και τους αραβικούς λαούς στην εξαθλίωση, οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Έτσι επιθυμούν ένα Ισραήλ με λιγότερο αισθητή την παρουσία του, την Τουρκία του μουσουλμάνου Ερντογάν στο ρόλο του τοποτηρητή και στις αραβικές χώρες ελεγχόμενες «μεταπολιτεύσεις», που δε θα θίξουν τα συμφέροντά τους (κάτι που κατάφεραν στην Ελλάδα το 1974).
   Σήμερα δεν είναι πια μονοκράτορας του κόσμου οι ΗΠΑ, ούτε παντοδύναμο το Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο. Σ’ έναν πολυπολικό κόσμο και με πολλά κέντρα δύναμης στην περιοχή μας η Ελλάδα θα μπορούσε να ασκεί εύκολα μια αδέσμευτη πολιτική, να πληθαίνει τους φίλους και συμμάχους της, να μην απειλείται από κανέναν, να αναπτύσσεται, να μας σέβονται όλοι και να μας υπολογίζουν. Με τους κατοχικούς στην εξουσία όλοι, από τη Γερμανία μέχρι την Αλβανία, μας συμπεριφέρονται με τρόπο ταπεινωτικό. Μήπως έφθασε και η δική μας ώρα να ξεσηκωθούμε;
   Στις 5 Φεβρουαρίου σε εκδήλωση στην Αργυρούπολη ο Μίκης Θεοδωράκης παρουσίασε την ιδεολογική κατεύθυνση της πολιτικής του κίνησης. Η θέση του ΑΣΚΕ για την κίνηση καταγράφεται στο φύλλο 137 (Ιανουάριος 2011) της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ. Όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση της «Σπίθας» ενισχύουν τις επιφυλάξεις μας. Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα υπό την ιδιόμορφη κατοχή της «τρόικας», της οποίας μόνο το ένα από τα τρία κεφάλια (ΔΝΤ) εκφράζει την αμερικανική κατοχή, εναντίον της οποίας δικαίως η διακήρυξη καταφέρεται. Για την «Ενωμένη Ευρώπη», όμως, η κατοχή της οποίας εκφράζεται με τα άλλα δύο κεφάλια της τρόικας (Ε.Ε., ΕΚΤ), σε μια τόσο εκτεταμένη ανάλυση δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά! Παράλειψη; Δε νομίζουμε. Είναι προφανές ότι υπάρχουν εξαρτήσεις, οι οποίες επιβεβαιώνονται και από τη σύνθεση της Επιτροπής που ανακοινώθηκε. Παρ’ όλ’ αυτά το ΑΣΚΕ εξακολουθεί να θεωρεί ότι οι διακηρύξεις της «Σπίθας», μέσα στην ασφυξία του πολιτικού μονόλογου, συμβάλλουν στην καλλιέργεια ενός κλίματος αντίστασης, και μάλιστα μέσω του κράτους-έθνους, γι’ αυτό η φωνή της είναι χρήσιμη κι ας μη δίνει κάποια πρόταση διεξόδου.

 

 

 

   Οι κατοχικές δυνάμεις της Ε.Ε. και του ΔΝΤ παραμέρισαν ακόμη και αυτήν την πρόθυμη σε όλα ντόπια κυβέρνησή τους και μας υπαγορεύουν απ’ ευθείας τις προκλητικές και παράλογες απαιτήσεις τους. Τα όρνεα αυτά δεν αρκούνται στην έσχατη φτώχεια που έχουν επιβάλει στον ελληνικό λαό. Με το θράσος των κυρίαρχων υβρίζουν τον ελληνικό λαό για τις κινητοποιήσεις του και απαιτούν να πουληθεί όλη η Ελλάδα σ’ αυτούς και να διαλυθεί κάθε έννοια δημόσιας υπόστασής της.
   Χρέος του ελληνικού λαού είναι η καθολική αντίσταση στην, απροκάλυπτη πλέον, κατοχή, με στόχο να αποκτήσει η χώρα επιτέλους ελληνική κυβέρνηση, που θα εκδιώξει τους δυνάστες της, δηλ. την Ε.Ε και το ΔΝΤ, και θα ξεπλύνει αυτό το άγος.
  Απέτυχε η προσπάθεια, επί υπουργίας Γιαννάκου, να εισαχθεί στα Σχολεία η οθωμανική «ελληνική» ιστορία της μη ιστορικού Ρεπούση καθώς και τα «συμβουλευτικά» πονήματα του κυκλώματος Βερέμη, Δραγώνα, Κοππά και σύμπαντος του ΣΥΝ , με χορηγίες των Υπουργείων Εξωτερικών ΗΠΑ, Αγγλίας και Γερμανίας και των εταίρων του Ουγγροεβραίου αρχισπεκουλαδόρου Σόρος !!, για τον παράδεισο της οθωμανικής σκλαβιάς.
  Έτσι η διάδοχος της κας Γιαννάκου κα Διαμαντοπούλου και Σία επέλεξαν άλλο δρομολόγιο. Κατάργηση της ιστορίας, βαθμιαία, στα Σχολεία, και ανάθεση της «διδασκαλίας» της στο κύκλωμα Βερέμη και Σκάι των Αλαφούζων. (Δεν ήταν, άλλωστε, τυχαίο, το ότι, μόλις άλλαξε η ιδιοκτησία της «Καθημερινής», μας προσφερθηκε, αφιλοκερδώς(...), πολυτελής σειρά-«ιστορία» της (εβραϊκής) Βίβλου !)   
   Δε θα ήταν προς θανάτου ! Η γνώμη, όποια γνώμη, (ακόμη, διότι άλλα ετοιμάζονται τώρα...) είναι ελεύθερη, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι παρέχεται από το ίδιο μέσο όπου διατυπώνεται, η δυνατότητα αντίλογου. Ούτε απαγορεύεται η όποια χρηματοδότηση, φτάνει να δηλώνεται, ώστε να κρίνεται και η όποια σκοπιμότητά της.
   Δημιουργείται όμως σοβαρό θέμα, όταν η απόπειρα αυτή ιστορικής διαστροφής υπογράφεται «Με την ευγενική χορηγία της Εθνικής Τράπεζας», δηλ. με τα χρήματα των μικροκαταθετών της, υποτίθεται, κρατικής Τράπεζας!

 

  Επιλεκτική ευαισθησία επιδεικνύουν οι αυτόκλητοι προστάτες των αραβικών λαών, τέως αποικιοκράτες τους. Κανένα μέτρο για τη σφαγή στην Υεμένη. Κανένα για τη σφαγή και την ξένη επέμβαση στο Μπαχρέιν. Άλλωστε οι ίδιοι πρωταγωνιστούν σε παρόμοιες επεμβάσεις και στην κατοχή ξένων χωρών και παλαιότερα (Κύπρος κ.λπ.) και σήμερα (Ιράκ, Αφγανιστάν κ.λπ.).
  Παρά την αντίθετη εικόνα που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ τους, είναι βέβαιο ότι την επέμβασή τους στη Λιβύη δεν επιθυμεί καμιά από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, πλην των ελαχίστων οργάνων τους. Αυτή η επέμβαση των νεοαποικιοκρατών θα κάνει τραγικότερη την ήδη τραγική κατάσταση. Αυτή την επέμβαση δεν εγκρίνουν οι κυβερνήσεις χωρών που αντιπροσωπεύουν τη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας. Η ελληνική κυβέρνηση, δυστυχώς, κατοχική και η ίδια, έσπευσε να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες της στους δυτικούς προστάτες της, προσθέτοντας άλλη μια σελίδα ντροπής, μετά τη Γιουγκοσλαβία και τον Οτσαλάν, με τους ίδιους μοιραίους ανθρώπους (Γιώργος Παπανδρέου, Πάγκαλος) να έχουν ανέβει στις 2 πρώτες θέσεις της ιεραρχίας της. Το τεράστιο κόστος της ελληνικής συμμετοχής αποτελεί πρόκληση, σε καιρούς που περικόπτονται δραστικά μισθοί και συντάξεις. Δεύτερη πρόκληση η διάθεση ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών, ενώ τα αναγκαία για την προστασία των δικών μας νησιών παραμένουν καθηλωμένα, γιατί δε χορηγούνται τα απαραίτητα κονδύλια για τη συντήρησή τους.
   Ο ελληνικός λαός απαιτεί να μην έχει η χώρα μας καμιά συμμετοχή σε οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση και να αφήσει το φίλο λαό της Λιβύης να καθορίσει μόνος του το μέλλον του. Αν μπορεί, ας συμβάλει μόνο με διπλωματικά μέσα στην κατάπαυση του πυρός και τη διακοπή ενός αδελφοκτόνου πολέμου.

 

  Η αύξηση της εγκληματικότητας στο κέντρο της Αθήνας, που έφτασε πλέον σε τέτοιο σημείο ώστε να κινδυνεύει η ζωή οποιουδήποτε Έλληνα πολίτη κυκλοφορεί στο δρόμο, δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της ανικανότητας και της αδιαφορίας των κυβερνώντων. Είναι μέρος σχεδίου, που υλοποιούν η κατοχική κυβέρνηση και η δημοτική αρχή του κ. Καμίνη και προβλέπει το χωρισμό της πρωτεύουσας σε δύο μέρη. Το ένα, συνεχώς διευρυνόμενο, να κατοικείται από ξένους, κατά προτίμηση αλλόθρησκους. Το άλλο, συνεχώς συρρικνούμενο, κατά πλειοψηφία από Έλληνες. Όσοι Έλληνες αρνούνται να συμπράξουν σ’ αυτό το σχέδιο, αρνούνται να μετακομίσουν, αρνούνται να «αποζημιωθούν» οικονομικά ενοικιάζοντας τα διαμερίσματά τους «με το κεφάλι» σε αλλοδαπούς, εκμεταλλευόμενοι πάμφτωχους ανθρώπους, όσοι επιμένουν να μένουν στη γειτονιά τους και να θέλουν να περισώσουν, κατά το δυνατό, τη φυσιογνωμία της πρέπει να «πεισθούν» δια της βίας. [Το σχέδιο εφαρμόστηκε με πλήρη επιτυχία πριν από μισό αιώνα στην Ίμβρο, που τότε είχε αμιγή ελληνικό πληθυσμό και τώρα αμιγή τουρκικό.]
  Οι εξελίξεις θα πάρουν τη χειρότερη μορφή τους, εάν την «υπεράσπιση» των Ελλήνων πολιτών αναλάβουν οι γνωστοί κύκλοι της ακροδεξιάς, με αντεκδικήσεις και άλλες αυθαιρεσίες, οπότε η βία θα γενικευτεί, με κίνδυνο να χαραχτεί πράσινη γραμμή και στην πρωτεύουσα του ελληνισμού. Πρέπει επειγόντως να επαναπατριστούν όλοι οι ξένοι που μπήκαν παράνομα στην Ελλάδα. Επειδή κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να το κάνει η κατοχική κυβέρνηση, πρέπει επειγόντως να απομακρυνθεί πρώτα η ίδια από την εξουσία με την κινητοποίηση του ελληνικού λαού, με πλήρη σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς.

 

    Η κυβέρνηση της οικογένειας Παπανδρέου με τους ξενόφερτους «συμβούλους» και τους εγχώριους συνενόχους της έβαψε πάλι τους δρόμους της Αθήνας με αίμα, με αφορμή ασήμαντα, αρχικά, επεισόδια στο τέλος της μεγάλης αντιμνημονιακής πορείας. Όργανά της και πάλι οι εγκάθετοί της στην αστυνομία και στους γνωστούς αγνώστους των «αναρχικών».

 

Οι στόχοι της πολλαπλοί :

 

   Εκφοβισμός των πολιτών, ώστε να μη διογκωθούν οι διαδηλώσεις κατά της πολιτικής των μνημονίων για την αφαίμαξη και εξαθλίωση της χώρας υπέρ των ληστρικών αγορών και τραπεζών.
   Η απόσπαση της προσοχής από τις προτάσεις Σαμαρά, που, καίτοι νεοφιλελεύθερες, της χαλάνε τη συνταγή της «συναίνεσης», δηλ. της υποταγής.
  Και αποπροσανατολισμός (με τη βοήθεια και του άλλου οργάνου της, των ακροδεξιών...) των Ελλήνων πολιτών από την πλήρως δικαιολογημένη οργή κατά της σχεδιασμένης «ανοχής» προς την ασύδοτη, παράνομη μετανάστευση, που επίσης με αιματηρό τρόπο άρχισε να αποδίδει τους επιδιωκόμενους καρπούς της.
  Και οι τρείς στόχοι φαίνεται πλέον ότι αποτυγχάνουν, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των, αμήχανων πλέον, παπαγάλων των ΜΜΕ της.

 

  Είναι η δεύτερη φορά στα τελευταία 800 χρόνια που τα όρνεα της κεντροδυτικής Ευρώπης επέρχονται για λεηλασία και εξανδραποδισμό της χώρας μας με τη σύμπραξη των θλιβερών εντόπιων οργάνων τους, τους εραστές κατοχικών θώκων, καρέκλας και μίζας. Η πρώτη, το 1204, επέφερε:
  • -τη διάλυση της Ελληνικής (τότε δε λεγόταν, φυσικά, βυζαντινή...) Αυτοκρατορίας,
  • -την ανήκουστη διαρπαγή των πάντων (οπότε και ως απάντηση διαμορφώνεται η νεοελληνική εθνική και κοινωνική συνείδηση).
  • -τις συνθήκες για την οθωμανική κατάκτηση.

 

   Η δεύτερη, αν εξαιρέσουμε τη ναζιστική γερμανική κατοχή, επιχειρείται σήμερα με τους τροϊκανούς και τα οικτρά εγχώρια ανδρείκελά τους.
  Αυτή τη φορά δε θα επιτύχουν. Ήδη ξεσηκώνονται ακόμη και πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, νομικοί, πολίτες έξω από τις μικροκομματικές λογικές· και, επιτέλους, ανεγείρεται η νεολαία, που καλεί όλους μαζί να γεμίζουμε τους δρόμους και τις πλατείες έστω και χωρίς, για την ώρα, συντονισμένα αιτήματα και συγκροτημένη προοπτική.
  Η αρχή του τέλους των αχρείων και της υποταγής ανατέλλει.

 

  Οι λόγοι για τους οποίους κυβερνητικοί και παρακυβερνητικοί παράγοντες έθεσαν, άμεσα ή έμμεσα, θέμα δημοψηφίσματος για αποχώρηση από το ευρώ είναι ευδιάκριτοι. Πιστοί στο δόγμα των εκβιασμών, όπως τα παραμύθια της μη πληρωμής μισθών και συντάξεων, έχουν στόχο, και πάλι, τον ελληνικό λαό νομίζοντας ότι έτσι θα τον τρομοκρατήσουν για να αποδεχθεί το ξεπούλημα της χώρας και τον εξανδραποδισμό του. Εθελοδουλία και ανοησία σε τέτοιο βαθμό δύσκολα μπορεί να παρακολουθήσει η κοινή ανθρώπινη λογική. Μωραίνει Κύριος...
   Δεν είναι λιγότερο εθελόδουλοι και όσοι καταδίκασαν τέτοιες σκέψεις με το επιχείρημα ότι θέτουν σε κίνδυνο τη … «μεγάλη κατάκτηση»(!) της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και το ευρώ. Το μόνο που δε θέλουν τα ξένα όρνεα είναι να φύγουμε από το ευρώ τους, που τόσο πάσχισαν να μας επιβάλλουν με τους εγχώριους υποτακτικούς τους, για να διαλύσουν την παραγωγή μας και να μας καταδικάσουν ν’ αγοράζουμε με δανεικά τα προϊόντα τους.
  Ο ελληνικός λαός άρχισε προ πολλού να αντιλαμβάνεται ότι η ένταξή μας στην ΕΟΚ/Ε.Ε. και την ΟΝΕ δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο τρόπος για την αγριότερη εκμετάλλευση της πατρίδας μας από τους ξένους. Και ότι ελπίδα ανόρθωσης υπάρχει μόνον αν αποχωρήσουμε από την Ε.Ε. και το ευρώ και κατακτήσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία.
Ελπίζουμε ότι και μόνο που άνοιξε αυτή η συζήτηση είναι καλό, για να γίνει καθαρότερος ο ρόλος «συμμάχων» και «εταίρων». Ίσως γι’ αυτό κάποιοι ευφυέστεροι έσπευσαν να κλείσουν το θέμα. Επειδή ενίοτε...
  Σήμερα ο ελληνικός λαός, ύστερα από μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις 22 ημερών, εξανάγκασε σε παραίτηση τον κατοχικό πρωθυπουργό, που είχε αναλάβει την εξουσία με το ψεύδος, την απάτη και τη στήριξη των εχθρών της Ελλάδας. Η προσπάθειά του να παραμείνει στην εξουσία με μια νέα κυβέρνηση δε θα επιτύχει. Ελπίζουμε ότι δε θα προλάβει να ολοκληρώσει το έργο που του ανέθεσαν: τη διάλυση της οικονομίας μας, της κοινωνίας μας και της χώρας μας.
  Το πλήγμα που δέχθηκαν αυτός ο ολέθριος άνθρωπος και η κλίκα του αποτελεί μια επιτυχία του δημοκρατικού κινήματος. Κανείς εφησυχασμός, όμως, δε δικαιολογείται. Οι δυνάμεις της νέας κατοχής, η Ε.Ε. με την ΕΚΤ της και οι ΗΠΑ με το ΔΝΤ τους, ασφαλώς θα προσπαθήσουν με αλλαγές φρουράς να συνεχίσουν την άγρια εκμετάλλευση και τη καταδυνάστευση του ελληνικού λαού, για την εξυπηρέτηση των άνομων συμφερόντων τους.
   Γι’ αυτό η επαγρύπνηση συνεχίζεται και αναζητείται μια άλλη πολιτική, που θα απελευθερώσει την πατρίδα μας από τις δυνάμεις κατοχής και όλους του λεόντειους οργανισμούς, θα επιβάλλει τον κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή και τα προϊόντα της, θα προωθεί την ανάπτυξη της χώρας, θα κατοχυρώνει και θα εμβαθύνει τους δημοκρατικούς θεσμούς, θα προασπίζει την εδαφική μας ακεραιότητα και την εθνική μας κυριαρχία, θα αντιμετωπίσει το μείζον πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, θα προασπίζει και θα αναπτύσσει τον πολιτισμό μας.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)