Του Νίκου Λεοντόπουλου*
ΑΘΗΝΑΙΚΗ 1/4/2000

ΕΙΝΑΙ δικαιολογημένοι όσοι αντιμετωπίζουν με άκρα ανησυχία τα μετεκλογικά επερχόμενα. 'Όσοι διαβλέπουν, πέρα από τους προεκλογικούς παραδείσους, την προϊούσα οικονομική, κοινωνική και εθνική υποβάθμιση της χώρας μας για χάρη της "παγκοσμιοποίησης" και της εοκικής εκδοχής της δηλ. της ΟΝΕ.

ΟΣΟΙ διαισθάνονται την επερχόμενη κατάργηση κάθε ίχνους κρατικής κοινωνικής μέριμνας, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας, την τοποθέτηση στο περιθώριο μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, με πρώτο τη νεολαία, την έξαρση ανεργίας και της εγκληματικότητας, τη διάλυση της δημόσιας ασφάλισης την υποβάθμιση της Εκπαίδευσης τον κίνδυνο δημιουργίας, μέσω και των ΜΜΕ, φοβισμένων και ουσιαστικά αμόρφωτων ατόμων, πειθήνιων και ανίσχυρων, να αντιδρούν ως πολίτες, τη δουλική υποταγή στα κελεύσματα των ΗΠΑ και της ΕΟΚ για εθνικές παραχωρήσεις στην Τουρκία με το μανδύα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης" και όπου αλλού τα συμφέροντά τους επιτάσσουν. Την Ελλάδα να υποχωρεί και να παραχωρεί

ΚΙ ΟΛ' ΑΥΤΑ σερβιρισμένα με "αναπόφευκτα" "μονόδρομους" και "πορείες" στο πλαίσιο της "δυνατής" ή "καλύτερης Ελλάδας", δηλ. της ουραγού της ΕΟΚ επειδή κανένα πραγματικό επιχείρημα δεν έχουν για να πείσουν ότι πρέπει να καταστραφούν χώρες, λαοί, κοινωνίες άνθρωποι και πολιτισμοί προκειμένου ν' αυξηθούν τα κέρδη του "παγκοσμιοποιημένου" τραπεζικού και χρηματιστηριακού κεφαλαίου.

ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ξεκαθαρίσει μ'ολ' αυτά και παράλληλα κατόρθωσαν να χειραφετηθούν από την ομηρία του ρουσφετιού (το μέλλον των παιδιών, το δάνειο, το πολιτικό "στήριγμα") και από την εξάρτηση των κυβερνητικών κομμάτων δε θα έπρεπε να στηρίξουν πολιτικές δυνάμεις όπως αυτές και ν' αυτοαποκαλούνται πολύ δε περισσότερο ως Αριστερά που συμφωνούν στις βασικές επιλογές της ΕΟΚ, της ΟΝΕ και κάθε εκδοχής παγκοσμιοποίησης. Οι διαφορές που προβάλλουν είναι ανούσιες και δευτερεύουσες (καλύτερη κατανομή των κονδυλίων της ΕΟΚ, αλαζονεία των δυο μονομάχων κ.λπ.). Και Αριστεροί δεν είναι, βέβαια,ούτε όσοι έχουν διαβάσει βιβλία περισπούδαστα ούτε όσοι ρητορεύουν αναλύσεις... αντιθέσεων, αλλά όσοι με την προσωπική στάση τους στην ιδιωτική τους ζωή και την όποια προσπάθεια στο δημόσιο βίο συμβάλλουν ή επιδιώκουν μια κοινωνία ανώτερη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ υποστηριχθούν οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στον άνθρωπο και τις δυνατότητες του. Στους αγώνες για την αποδέσμευση από την ΕΟΚ και το NATO και για τη δημιουργία προϋποθέσεων για ανθρώπινες, δικαιότερες κοινωνίες, για επικράτηση λογικής. Για ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων προς όφελος του ανθρώπου και μέσω αυτού. Για κοινωνίες που τον έλεγχο της παραγωγής της αγοράς και της διανομής θα έχουν οι ίδιες. Για κοινωνίες που θα συνεργάζονται ισότιμα, για αμοιβαίο όφελος, που θα πορεύονται προς μια άλλου τύπου παγκόσμια κοινωνία που θα σέβεται τις ιδιαιτερότητες των εθνοτήτων και θα στηρίζεται στην πολυχρωμία, την ποικιλία, τον πλουραλισμό. Σ' αυτές τις πολιτικές δυνάμεις πιστεύουμε ότι συγκαταλέγεται το ΑΣΚΕ.

*μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Α.Σ.Κ.Ε.