Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Πόσο αληθινή είναι η δημοκρατία μας;

Δημοκρατία είναι μια σύνθετη λέξη που πηγάζει από το ουσιαστικό «δήμος», δηλαδή λαός, και το ρήμα «κρατώ», δηλαδή κατέχω την εξουσία. Νοηματικά σημαίνει ότι την εξουσία την έχει ο λαός και ότι αυτός αποφασίζει για το τι θα συμβεί και τι όχι. Είναι λοιπόν δυνατόν στις σημερινές συνθήκες που υπάρχουν στη χώρα μας να θεωρήσουμε ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει στην πραγματικότητα, ότι η κοινωνία των ελεύθερων πολιτών αποφασίζει, ότι μπορεί να υπάρχει πολιτική ισότητα για τους ανθρώπους, μέσα σε τεράστιες οικονομικές ανισότητες;
Δημοκρατία στον καπιταλισμό σημαίνει την κυριαρχία των πλουσίων πάνω στο λαό. Οι οικονομικά ισχυροί την εμφανίζουν σαν σύστημα κρατικής εξουσίας και πολιτικής διακυβέρνησης ταξικά ουδέτερο, που πασχίζει για την πρόοδο ολόκληρης της κοινωνίας. Τα πολιτικά της κόμματα, αυτά που δραστηριοποιούνται μέσα στα πλαίσια του συστήματος, έχοντας κάνει τους απαιτούμενους συμβιβασμούς, οι ακριβοπληρωμένοι δημοσιογράφοι , που ενδιαφέρονται για την καριέρα τους και όσοι κατά κάποιο τρόπο έχουν «τακτοποιηθεί» και «βολευτεί» με αντάλλαγμα να ξεπουλήσουν τη συνείδησή τους και να ανέχονται τη διαφθορά και τη σήψη την παρουσιάζουν επίσης σαν υπερταξικό σύστημα. Ορισμένοι εμφανίζουν τις κατακτημένες με σκληρούς αγώνες ελευθερίες και δικαιώματα ως αποδεικτικό στοιχείο της άποψης τους.

Τυπική ισονομία

Υπάρχει βέβαια μια τυπική ισονομία; Η κυβερνητικήεξουσία ασκείται από την κυβέρνηση, που εξασφαλίζει τη λαϊκή πλειοψηφίαμε την εκλογή των αντιπροσώπων του λαού, οι οποίοι εκλέγονται με άμεσηκαθολική απόρρητη ψηφοφορία. Επίσης στη Βουλή υπάρχει και η αντιπολίτευση.Έτσι δημιουργείται η ψευδής εντύπωση ότι στη λειτουργία αυτής της κοινοβουλευτικήςδημοκρατίας ο λαός συμμετέχει ελεύθερα, μέσα από την ανάδειξη των οργάνωνεξουσίας, που φαινομενικά λειτουργούν υποδειγματικά. Υπάρχει η έκφρασηπολλών θέσεων, η έκδοση εντύπων είναι ελεύθερη, όποιοι επιθυμούν μπορούννα δημιουργήσουν κάποιο πολιτικό κόμμα, οργάνωση, σύλλογο ή φορέα, να συγκεντρωθούν,να μιλήσουν, να διεκδικήσουν, να δραστηριοποιηθούν ατομικά και συλλογικά.Κι αυτά οπωσδήποτε είναι σημαντικά.
Οι νόμοι όμως πάντα προστατεύουν τα συμφέροντα τωνπλουσίων, που στην Ελλάδα είναι εμπορομεσίτες του μεγάλου ξένου κεφαλαίου. Οτύπος, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ είναι ιδιοκτησία των οικονομικά δυνατών, πουυπερασπίζουν έτσι την πολιτική τους, τα συμφέροντά τους, ενώ αποσιωπούν,διαστρεβλώνουν, συκοφαντούν, γελοιοποιούν καθετί που θεωρούν ότι μπορείνα τα απειλήσει. Οι πλούσιοι έχουν την οικονομική δυνατότητα και ενισχύουντη δράση των οργανώσεων και των προσώπων που είναι όργανα δικά τους. Είναικραυγαλέα άνιση η εκλογική και κάθε πολιτική αναμέτρηση ανάμεσα στους εκλεκτούςτους και σε αυτούς που προσπαθούν να αγωνισθούν για την επικράτηση τηςκοινωνικής δικαιοσύνης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπως φάνηκε πεντακάθαρακαι στις εκλογές της 9ης Απρίλη.

Εκλέγειν και εκλέγεσθαι

Ακόμη η ελευθερία του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναικάλπικη, αφού ο εργάτης ή ο φτωχός αγρότης δεν έχουν την ίδια οικονομικήδυνατότητα για πολιτική αναμέτρηση με τους ανθρώπους που ανήκουν στην πλουτοκρατία.Εξαρτώνται μάλιστα από αυτήν και τα πολιτικά κόμματα που την εκφράζουνκαι οι ψηφοφόροι τους από το φόβο της ανεργίας, το ρουσφέτι, και τις υποσχέσειςή και την εξαγορά. Παράλληλα με την παραγωγή της πιο χυδαίας υποκουλτούραςδιαφθείρουν διαρκώς και συστηματικά τις συνειδήσεις των απλών ανθρώπων,τους εκμηδενίζουν σαν προσωπικότητες, τους αφαιρούν κάθε διάθεση αντίδρασηςκαι αντίστασης απέναντι σε ό,τι αποκρουστικό συναντήσουν μπροστά τους.Από εκεί και μετά γίνονται τα χαζοχαρούμενα ανθρωπάκια, τα ναρκωμένα όντα,που δεν έχουν καμία άλλη επιλογή από το να υπακούσουν στα αφεντικά τηςζωής τους. Αυτή είναι η δημοκρατία τους!

Η ώρα της αφύπνισης

Όμως κάποια στιγμή θα φτάσει η ώρα της αφύπνισης ! Και τότε θα αμφισβητηθεί το διεφθαρμένο καθεστώς τους, στο οποίο κυριαρχείο ατομικισμός, η αποξένωση, η υποκρισία, οι πόλεμοι, η αισχρότητα, η απόγνωση.Και τότε θα αγωνιστούμε για μια άλλη κοινωνία, στην οποία θα επικρατείη κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός της ανθρώπινης προσωπικότητας,ο πόθος για ειρήνη, η αρμονική συνύπαρξη όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητααπό την εθνικότητα, τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία και την ιδεολογία τους.

(Το κείμενο αυτό γράφτηκε για την «Ε» από ένα φίλοτου ΑΣΚΕ).