ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

ΙΡΑΚ: ΤΑ «ΓΕΡΑΚΙΑ» ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Η πλήρης, πλέον, αλλαγή της αμερικάνικης πολιτικής μετά την 11ηΣεπτεμβρίου του 2001 επισφραγίζεται με την απόφασή τους να επέμβουν στο Ιράκ μονομερώς, χωρίς προσχήματα και χωρίς, πλην του θλιβερού Μπλέρ, συμμάχους.
Έχουμε γράψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε» ότι οι ΗΠΑ, με ενδεχόμενη απώλεια της Σαουδικής Αραβίας, μετά το Ιράν και το Ιράκ, θα έχουν χάσει τον έλεγχο του 80% των πετρελαίων που εξάγονται με πολύ φθηνές τιμές. Όπως δήλωσε άλλωστε ευθέως ο Αμερικανός υφυπουργός ’μυνας Πολ Γούλβοβιτς στην Τουρκία , οι ΗΠΑ ως μοναδική υπερδύναμη είναι αδιανόητο να μην ελέγχουν τις πηγές ενέργειας, που υπάρχουν στον κόσμο. Τα άλλα περί όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ ή «αξόνων του κακού» κ.λ.π. είναι τόσο χοντροκομμένα, που δεν πείθουν ούτε τους αφελείς. Οι ίδιοι Αμερικανοί επιθεωρητές του ΟΗΕ δηλώνουν ότι το Ιράκ δε διαθέτει τέτοια όπλα και είναι πολύ δύσκολο να τα αποκτήσει στο μέλλον.
Η επέμβαση στο Ιράκ αφορά την ιδιοκτησία του μεγαλύτερου «βενζινάδικου» του πλανήτη, όπως εύστοχα έγραψαν οι Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς. Ο Σαντάμ , άλλωστε, ήταν το «αγαπημένο παιδί» των ΗΠΑ στον πόλεμο με το Ιράν. Επίσης σιωπηρά τον ενθάρρυναν για την εισβολή στο Κουβέϊτ, την οποία εν συνεχεία χρησιμοποίησαν ως πρόσχημα, για να εγκατασταθούν στρατιωτικά στην πλέον πετρελαιοφόρα περιοχή του κόσμου.Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολούθησαν και με το Μιλόσεβιτς και με το Μπιν Λάντεν.
Οι αντιδράσεις μέσα στις ΗΠΑ είναι πολύ σοβαρές. Είναι πρωτοφανές ότι ο υπουργός Εξωτερικών τους Κόλιν Πάουελ δηλώνει ότι θα αποχωρήσει μετά το τέλος της τρέχουσας προεδρικής θητείας (σ.σ. να θυμηθούμε στην Ελλάδα τι έγινε με τον Αλ. Παπαδόπουλο). Επίσης αντίθεση στην επέμβαση εκφράζουν ανοικτά πολλοί γερουσιαστές, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Ράμσεϊ Κλαρκ, ο στρατηγός Πολ Σκόουκροφτ (ο επικεφαλής της «καταιγίδας» της ερήμου) κ.λ.π., με αποτέλεσμα να μεταστρέφεται η, συνήθως καθοδηγούμενη από την κυβέρνηση, αμερικανική κοινή γνώμη. Τα αμερικανικά συμφέροντα που εκφράζονται μέσω του Στέϊτ Ντηπάρτμεντ, της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Κίνας, οι οποίες έχουν συνάψει ενεργειακές συμφωνίες με το Ιράκ, αντιτίθενται στην επέμβαση.
Ολ’ αυτά έχουν οδηγήσει την πολιτική μονομερούς επέμβασης των «γερακιών» σε αδιέξοδο.Την εξέλιξη αυτή είχαμε προβλέψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε», όπου είχαμε γράψει ότι όσο πιο απροκάλυπτα προσπαθούν οι ΗΠΑ να προωθούν τις θέσεις τους, σε τόσο μεγαλύτερο αδιέξοδο θα περιέρχονται.
Μπρος στο αδιέξοδο αυτό διαφαίνεται μια προσπάθεια εκ μέρους τους να διαπραγματευθούν με τους «ανταγωνιστές» τους τα «ποσοστά» ελέγχου των πετρελαίων του Ιράκ. Οι συνθήκες όμως (Παλαιστινιακό, αντιδράσεις των Αράβων, κεκτημένο των «ανταγωνιστών») δεν είναι προς το παρόν τουλάχιστον ευνοϊκές για τα «γεράκια».
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ ΣΧΟΛΙA »


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)