Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΟΣΕΤΙΑ

Τρία χρόνια μετά την 11ης Σεπτεμβρίου 2001 16 τρομοκρατικές επιθέσεις σ' όλο τον κόσμο, χωρίς να υπολογίζουμε το Ιράκ και την Παλαιστίνη, έχουν βυθίσει στο πένθος, οικογένειες, πόλεις, λαούς. Ο κόσμος πρέπει να βλέπει παντού εχθρούς, για να παραδώσει την ελευθερία του, με αντίτιμο την «ασφάλεια του», στους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.
Παράλληλα οι Αγγλοαμερικανοί χρησιμοποιούν την τρομοκρατία των Τσετσένων, που τους ενισχύουν μέσω Τουρκίας, για να αποσταθεροποιήσουν τη Ρωσία, να την εμποδίσουν να ξαναγίνει μεγάλη δύναμη, ώστε να μην απειλεί τη «μεγάλη αυτοκρατορική στρατηγική», όπως ονομάζει την επιθετικότητα της κυβέρνησης Μπους το Foreign Affairs, η κύρια επιθεώρηση εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Υπάρχουν και δύο ειδικοί λόγοι:
1) Η Ρωσία, αντιδρώντας στα νέα υπερόπλα της Αμερικής, κάνει και αυτή δοκιμές με νέα οπλικά συστήματα, που στοχεύουν την Ευρώπη και την Αμερική, και γενικά είναι ο κύριος ανταγωνιστής των ΗΠΑ στο εμπόριο όπλων.
2) Από την περιοχή περνάει ο αγωγός πετρελαίου, άρα ο Καύκασος έχει τεράστια στρατηγική σημασία και για τους Ρώσους και για τους Αμερικανούς και ο ανταγωνισμός τους είναι σκληρότατος. Αφότου, μάλιστα, η Γεωργία, μία πρώην Σοβιετική Δημοκρατία διολίσθησε στην αμερικανική επιρροή, είναι βέβαιο ότι ο Πούτιν κάνει ό,τι μπορεί, για να μη χάσει ολόκληρο τον Καύκασο.
Οι Τσετσένοι και οι Ινγκουσέτιοι έχουν από παλιά διαφορές με τους Οσέτιους σε θέματα γης και θρησκείας, που πολλές φορές προσπαθούν να τις λύσουν με τα όπλα. Οι Ρώσοι και στην τσαρική και στη σοβιετική και στη σημερινή εποχή συμπεριφέρονται προς τις γειτονικές εθνότητες ως κυρίαρχοι και πολλές φορές άσκησαν βία, για να επιβάλουν την κυριαρχία τους. Αυτά τα δύο στοιχεία εξυπηρετούν τους Αμερικανούς, για να στρατολογούν αδίστακτους τρομοκράτες, σαν κι αυτούς που έδρασαν στο Μπεσλάν.