ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Δυσάρεστες διαπιστώσεις του κλιμακίου (Η ΔΥΤ. ΘΡΑΚΗ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ)

Οι πιο δυσοίωνες εκτιμήσεις επιβεβαιώθηκαν κατά την επίσκεψη του κλιμακίου του ΑΣΚΕ στη Δυτική Θράκη στις 1 και 2 Ιουνίου. Συμπληρωματικά προς όσα γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο μας, με αφορμή την υποψηφιότητα της Καραχασάν, διαπιστώσαμε τα εξής.
Οι διακρίσεις και η καταπίεση που επέβαλαν σε βάρος της μουσουλμανικής μειονότητας το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς και το παρακράτος της ακροδεξιάς (που λειτουργούσαν κάτω από τις αυστηρές εντολές της αμερικανικής πρεσβείας) δεν ήταν τόσο ισχυρές, ώστε να εξαναγκάσουν τους μουσουλμάνους που αισθάνονταν Τούρκοι να φύγουν στην Τουρκία (όπως έφυγαν οι Έλληνες της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου). Ήταν όμως αρκετές, ώστε να προκαλέσουν την εχθρότητα της μειονότητας προς την Ελλάδα. Συγχρόνως το «ελληνικό» κράτος έκανε ό,τι μπορούσε, για να ρίξει και τους υπόλοιπους μουσουλμάνους (Πομάκοι 35%, Αθίγγανοι 15%) στην αγκαλιά του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Από το 1951 καλεί δασκάλους από την Τουρκία (όπου η εκπαίδευση ελέγχεται από τους φανατικούς κεμαλιστές), για να μαθαίνουν στους Πομάκους τα τουρκικά ως μητρική τους γλώσσα(!) και διευκόλυνε την εγκατάσταση κεραιών, ώστε να παρακολουθούν όλοι οι μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης τα τουρκικά ΜΜΕ. Έτσι, ενώ η Τουρκία «έλυσε» το πρόβλημά της με την ελληνική μειονότητα, η Ελλάδα διόγκωσε επικίνδυνα το δικό της με τη μουσουλμανική μεινότητα, αλλά οι αριθμοί είναι το λιγότερο κακό.
Το κυριότερο είναι ότι η επιρροή της Τουρκίας στη Δ. Θράκη αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Το σύνολο σχεδόν των μουσουλμάνων συμπεριφέρονται πλέον ως φανατικοί Τούρκοι, είτε γιατί το πιστεύουν, είτε γιατί φοβούνται το τουρκικό προξενείο και τους «γκρίζους λύκους», είτε για να είναι με τον «ισχυρό» και να κάνουν τις «δουλειές» τους (επιχορηγήσεις, ρουσφέτια κλπ.). Η Πομάκα κ. Καραχασάν υπερηφανεύτηκε σε ομιλία της στην Ανώτατη Μειονοτική Συμβουλευτική Επιτροπή στις 13/6/06 ότι υποστήριξε ως νομικός στον ’ρειο Πάγο την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» και καταχειροκροτήθηκε.
Όλοι αυτοί πιστεύουν ότι σύντομα η Δ. Θράκη θα αποσπαστεί από την Ελλάδα και θα τεθεί υπό ειδικό καθεστώς, ελεγχόμενο από την Τουρκία. ’λλωστε στην πράξη σήμερα, τουλάχιστον στο νομό Ροδόπης, υπάρχει ένα άτυπο καθεστώς συγκυριαρχίας Ελλάδας-Τουρκίας. Όποιος μουσουλμάνος δεν ακολουθεί τη γραμμή του προξενείου είναι καταδικασμένος, γιατί το ελληνικό κράτος δεν τον προστατεύει αποτελεσματικά. Τούρκοι αξιωματούχοι περιοδεύουν συνεχώς στην ελληνική Θράκη με τους δικούς τους όρους, ως προστάτες της μειονότητας, όπως ο ειδικός πρέσβης για τα ελληνοτουρκικά Χαϊντέρ Μπερ τον Απρίλιο. Στα μέσα Ιουνίου περιόδευσε στην ελληνική Θράκη (αντί να πάει στο τουρκικό Κουρδιστάν) η τουρκική επιτροπή «εναρμόνισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση», με επικεφαλής τον τ. υπ. Εξ. Γιακίς και με σκοπό «την πιστοποίηση των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας», ωσάν να δίνει η Ελλάδα εξετάσεις για την είσοδό της στην Ε.Ε.! Περιττό να τονιστεί ότι η Τουρκία έχει καταργήσει από μόνη της τη Συνθήκη της Λοζάνης, που χαρακτηρίζει τη μειονότητα «μουσουλμανική» και όχι «τουρκική» και ζητάει επισήμως τη διπλή υπηκοότητα για τους μειονοτικούς. Για την Τουρκία έχει τεράστια σημασία να χαρακτηρίζεται η μειονότητα «τουρκική», γιατί έτσι αποκτά δικαιώματα επέμβασης, όπως στην Κύπρο.
Στην προσπάθειά της αυτή έχει την αμέριστη συμπαράσταση των εκσυγχρονιστών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και κύκλων της αστικής τάξης της Δ. Θράκης. Ο Γιωργάκης, ως υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας, δήλωσε ότι δεν έχει αντίρρηση να χαρακτηρίζεται η μειονότητα «τουρκική» και ότι δεν είναι δογματικός με τα σύνορα!! Το Κοινωνικό Φόρουμ (με τοπικούς εκπροσώπους τον τ. βουλευτή του ΣΥΝ Μουσταφά Μουσταφά και το Σταμάτη Σακελλίωνα) συνδιοργάνωσε με το σύλλογο «Τούρκων» επιστημόνων εκδήλωση στις 14/4/06 στην Κομοτηνή, σε αίθουσα «τουρκικής» οργάνωσης. [Η ομοιότητα με τους τουρκολάγνους ανανικούς της Κύπρου είναι εμφανής.]
Σ’ αυτή τη φάση οι στόχοι που προωθεί η Τουρκία με επιτυχία είναι: 1) Η αγορά από Τούρκους γης χριστιανών στη Δ. Θράκη, ακόμα και στο νομό Έβρου, όπου οι μουσουλμάνοι είναι ελάχιστοι. Το προξενείο επιχορηγεί την αγορά μόνο αν η γη περνάει από χριστιανό σε μουσουλμάνο. 2) Η εκλογή δικών της ανθρώπων σε δημόσια αξιόματα. Όσοι εκλέγονται αμέσως επισκέπτονται στην ’γκυρα τον Τούρκο πρωθυπουργό, όπου τους γίνεται σαφές ότι είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις εντολές του προξενείου. Το κυριότερο καθήκον τους είναι να διαμαρτύρονται σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς (ψευδέστατα, πλέον) για τις διακρίσεις, για την καταπίεση της «τουρκικής» μειονότητας και να δημιουργήσουν διεθνώς «θρακικό ζήτημα».
Δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς ότι το επόμενο βήμα της Τουρκίας θα είναι η πρόκληση αιματηρών επεισοδίων, με τη βοήθεια Ελλήνων ακροδεξιών προβοκατόρων ή ανοήτων (όπως έγινε στην Κύπρο), που θα καταστήσουν «αναγκαία» την παρουσία «διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης» με τη συμμετοχή της Τουρκίας. Προηγουμένως θα επιδιώξουν να αποδυναμώσουν το Δ΄ Σώμα Στρατού, που υπερασπίζεται σήμερα τη Δ. Θράκη και να απομακρύνουν τις νάρκες από τον Έβρο (αν δεν έχουν ήδη αρχίσει).
Περιθώρια για να αναστραφεί η κατάσταση υπάρχουν πολλά και προτάσεις μπορούν να γίνουν πολλές, αλλά όλα αυτά δεν έχουν νόημα, αν πρώτα δε συνειδητοποιήσουν το πρόβλημα η ελληνική κοινωνία και όλοι οι αρμόδιοι φορείς (προφανώς, η Ελλάδα δεν αντέχει υπουργούς εξωτερικών σαν το Γιωργάκη και τη Ντόρα). Το ελληνικό κράτος πρέπει να αποδείξει ότι η Δ. Θράκη είναι στην αποκλειστική του εξουσία, εξακολουθώντας να υποστηρίζει με λόγια και με έργα την ισονομία και την ισοπολιτεία, αλλά συγχρόνως αντιμετωπίζοντας αμείλικτα τις κεφαλές των αποσχιστικών μηχανισμών της Τουρκίας στην περιοχή. Το άμεσο κλείσιμο των προξενείων Κομοτηνής και Σμύρνης (με αφορμή κάποια τουρκική πρόκληση, που δίνεται οποιαδήποτε στιγμή) είναι μια καλή πρώτη κίνηση, όπως προτείνει σε ένα εξαιρετικό άρθρο του ο στρατηγός Δ. Δήμου στο ΠΑΡΟΝ της 14/5/06. Αρκεί να υπάρχει συνέχεια, με στρατηγική και αποφασιστικότητα.

Οι αριθμοί

Επειδή οι γνωστοί αριστεροδεξιοί δε βλέπουν καμιά διαφορά ανάμεσα στη συμπεριφορά της Ελλάδας και της Τουρκίας, θυμίζουμε τα εξής:
Με συμφωνία Βενιζέλου και Ινονού τον Ιανουάριο του 1923, που ενσωματώθηκε στη Συνθήκη της Λοζάνης (27/7/1923), έγινε ανταλλαγή 1.650.000 Ελλήνων της Τουρκίας και 670.000 τουρκοφώνων μουσουλμάνων της Ελλάδας. Από την ανταλλαγή εξαιρέθηκαν (άρθρο 2) οι «Έλληνες» κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης (125.000), της Ίμβρου και της Τενέδου (6.000, αμιγώς ελληνικός πληθυσμός) και οι 100.000 «μουσουλμάνοι» της Δ. Θράκης. Στην πραγματικότητα οι Έλληνες της Πόλης ήταν πολύ περισσότεροι, γιατί σ’ αυτήν είχαν καταφύγει πολλοί άλλοι διωγμένοι από άλλα μέρη. Η εξαίρεση όμως αναφερόταν στους Έλληνες τους εγκατεστημένους πριν τις 30/10/1918.
Ενώ οι μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης ζούσαν σε καθεστώς διακρίσεων μεν, αλλά με ασφάλεια, στην Πόλη οι δολοφονίες Ελλήνων, οι βιασμοί και οι βανδαλισμοί στις 6-7/9/1955 οδήγησαν σε μείωση των Ελλήνων στις 70.000. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το 1964 άρχισε νέος ξεριζωμός. Σήμερα ζουν 2.300 Έλληνες στην Πόλη και 200 στα Πριγκηπόννησα.
Το 1960 ζούσαν στην Ίμβρο 5.487 Έλληνες και 289 Τούρκοι, ενώ σήμερα (με συγκεκριμένο πρόγραμμα κατατρομοκράτησης και οικονομικής εξόντωσης) απέμειναν 150 ηλικιωμένοι Έλληνες. Μέχρι φυλακή βαρυποινιτών έφτιαξαν στην Ίμβρο, τους οποίους άφηναν ελεύθερους στο νησί! Στην Τένεδο απέμειναν 30.
Αντιθέτως οι μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης αυξάνονταν συνεχώς και το 1964 έφτασαν τις 160.000. Σήμερα είναι περίπου 120.000, λόγω του ρεύματος μετανάστευσης προς τη Γερμανία, που παρέσυρε και χριστιανούς και μουσουλμάνους.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)