Εκτύπωση αυτής της σελίδας

"ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ" ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ από Έλληνες (κατ’ όνομα) πολιτικούς και "διανοουμένους"

Η πρόταση του Κωστή Στεφανόπουλου να γίνουν, ουσιαστικά, δεκτά όλα όσα ονειρεύονται οι τουρκικές ελίτ (που δυναστεύουν τους λαούς της Μικράς Ασίας) εναντίον της χώρας μας λειτούργησε, παρά τις προσδοκίες των εμπνευστών της, ως σήμα κινδύνου για τους Έλληνες πολίτες και ως αρχή, επιτέλους, αφύπνισης.

Η μειοδοσία στο Αιγαίο

Δεν ήταν βέβαια κεραυνός εν αιθρία για όσους πρόσεχαν τις ανάλογες κινήσεις τα τελευταία χρόνια. Ξεκίνησαν επί Ανδρέα Παπανδρέου με τη «συμφωνία» του Νταβός (1987) και την αποτυχία της (mea culpa), συνεχίστηκαν με τα άρθρα του Μίκη Θεοδωράκη (λέγεται δια χειρός Λαλιώτη) και τις προτάσεις Μητσοτάκη για ... σύνδεση των νησιών του Αν. Αιγαίου με τις τουρκικές ακτές και την αποστρατικοποίηση της Θράκης και επισημοποιήθηκαν από τους Σημίτη-Πάγκαλο-Γιωργάκη (με την ουσιαστική συναίνεση Ν.Δ. και ΣΥΝ), με τις συμφωνίες της Μαδρίτης (1997 – «η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, αποφυγή μονομερών ενεργειών», δηλ. μη άσκηση του δικαιώματός μας για τα 12 μίλια) και Ελσίνκι (1999 – υπάρχουν «συνοριακές διαφορές»).

Το σχέδιο Ανάν

Ακολούθησε η συγχορδία των ίδιων για την αποδοχή του σχεδίου Ανάν, όταν για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε ο ρόλος του (δημοφιλούς μέχρι τότε) Κ. Στεφανόπουλου, που ορθά-κοφτά είπε στο δήμαρχο και το μητροπολίτη της κατεχόμενης Κερύνειας που τον επισκέφθηκαν: «Ξεχάστε την Κερύνεια»!! Ευτυχώς οι Κύπριοι δεν την ξέχασαν και έδωσαν την απάντησή τους στο σχέδιο Ανάν.

ΕΛΙΑΜΕΠ και Μ.Κ.Ο.

Δεν πτοήθηκε όμως ο εσμός αυτός των υποστηρικτών της υποδούλωσής μας στους νεοοθωμανούς και επανέρχονται δριμύτεροι, με αιχμή το «Ελληνικό(!...) Ίδρυμα Αμυντικής και Ευρωπαϊκής Πολιτικής» (ΕΛΙΑΜΕΠ), που χρηματοδοτείται από το ελληνικό δημόσιο, ξένες πρεσβείες, πανεπιστήμια και ιδρύματα, το διαβόητο Αμερικανοουγγροεβραίο Σόρος, την Coca Cola, την Ιντρακόμ του κ. Κόκκαλη κλπ. Από κοντά και οι ποικιλώνυμες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), με ανάλογες πηγές χρηματοδότησης, βασικά εργαλεία για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής από το Γιωργάκη και τη Ντόρα, που ευελπιστούν να αντικαταστήσουν τη λαϊκή θέληση, με τη μάσκα της «κοινωνίας των πολιτών».
Ιδού μερικά από τα κατορθώματα του εν λόγω ΕΛΙΑΜΕΠ.

Διανοούμενοι αντί στρατού εισβολής

Ο πρόεδρός του, αφού υπηρέτησε ευδοκίμως στις υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ(!), μετακόμισε στον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο και έγραψε στο πόνημά του περί «μαλακής ισχύος»: «Γιατί να ξοδέψω 1 δισεκατομμύριο δολάρια, για να εισβάλω στρατιωτικά σε ένα κράτος, όταν μπορώ να εκπληρώσω τους σκοπούς μου μόνο με 10 εκατομμύρια δολάρια, με το να επιστρατεύσω ποικιλοτρόπως ινστιτούτα, διανοουμένους, ακαδημαϊκούς, επιδεκτικούς στράτευσης δημοσιογράφους, νέους φιλόδοξους πολιτικούς και κάθε άλλη ασθενή ψυχή, που είναι έτοιμη για μια χούφτα δολάρια να καταστεί μεταπράτης των ιδεών και συμφερόντων μου;» (ΠΑΡΟΝ 5/2/06).
Έτσι επιστρατεύτηκαν οι ποικιλώνυμοι τοιούτοι στην Ελλάδα και την Κύπρο και έχουμε κατακλυστεί από την προπαγάνδα τους. Τώρα, με την κατάληψη του υπ. Εξ. Από τη Ντόρα αισθάνονται ισχυρότεροι και αποθρασύνθηκαν.

Να παραιτηθούμε από τα 12 μίλια!

Ο εν λόγω κύριος εκλήθη να μιλήσει στους αξιωματικούς των Σχολών Εθνικής ’μυνας και Εθνικής Ασφάλειας, τους οποίους προσπάθησε να πείσει ότι πρέπει να παραιτηθούμε του δικαιώματός μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια(!!), όπως έχουν κάνει όλες οι χώρες του κόσμου πλην 3. Και ξεσήκωσε θύελλα!
[Για την Κύπρο βλ. ένθετη φωτοτυπία]
Πρόσφατα ο καθηγητής κ. Τσούκαλης και ο δημοσιογράφος κ. Σωμερίτης εκπροσώπησαν το ΕΛΙΑΜΕΠ σε συζήτηση για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Αφού επέμειναν να μας εκφοβίζουν με τις ανοησίες περί «εξημέρωσης του θηρίου», ο πρώτος ομολόγησε επιτέλους ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να μας βοηθήσει στην επίλυση των «ελληνοτουρκικών διαφορών» και γι’ αυτό (ισχυρίστηκε ότι) πρέπει να συμβιβαστούμε με την Τουρκία σε όλα τα θέματα! Το πανδαιμόνιο που ακολούθησε οδήγησε σε εσπευσμένη διακοπή της συζήτησης.
Δεν έχουμε χώρο για περισσότερα κατορθώματα του ΕΛΙΑΜΕΠ και των ΜΚΟ (για περισσότερα στο τεύχος 58 του «’ρδην»). Μας αρκεί να διαβεβαιώσουμε ότι, αν στο δυσνόητο σχέδιο Ανάν δόθηκε η κατάλληλη απάντηση, στα πολύ κατανοητά νέα σχέδια (πρόταση Στεφανόπουλου κλπ.) η απάντηση θα είναι ακόμη πιο ηχηρή.