Απίστευτο κι όμως αληθινό! Με υπουργική απόφαση της μητσοτακικής κ. Γιαννάκου, ΦΕΚ 867/10-7-06/Β, αιφνιδιαστικά και κρυφά στο κατακαλόκαιρο, εισάγεται η διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας σε όλες τις τάξεις των γυμνασίων ως δεύτερης ξένης γλώσσας! Αφού δεν αναφέρεται κάτι διαφορετικό, εννοείται ότι η απόφαση ισχύει για όλα τα γυμνάσια της Ελλάδας. Τα ΜΜΕ των νταβατζήδων έθαψαν το θέμα, ακόμη κι όταν το «Παρόν» το έβγαλε στη φόρα και επέμεινε σε αρκετά φύλλα του. Ούτε μία λέξη!

Οι παροικούντες το υπ. Παιδείας γνωρίζουν ότι η απόφαση υπαγορεύθηκε από το υπ. Εξ., στο οποίο έχει εγκατασταθεί η κ. Ντόρα Μητσοτάκη. Ο φόβος και των δύο κυριών ήταν εμφανής από το γεγονός ότι στο ΦΕΚ δεν αναφέρεται (όπως γίνεται πάντα) αν το μάθημα είναι υποχρεωτικό ή επιλογής. Ο φόβος αποδείχθηκε βάσιμος, γιατί σηκώθηκε θύελλα, που ανάγκασε την κ. Μαριέτα να διευκρινίσει αμέσως ότι η απόφαση θα εφαρμοστεί μόνο στη Θράκη. Τελικά, θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 5 μόνο σχολεία!

Η απόφαση αποθράσυνε τους πράκτορες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (πότε θα το κλείσουμε;), που ελέγχουν πλήρως τη μειονότητα και συνδιοικούν τουλάχιστον το νομό Ροδόπης. Απέρριψαν την απόφαση, γιατί θέλουν η τουρκική να διδάσκεται όχι ως ξένη γλώσσα, αλλά ως μητρική!!

Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η προσπάθεια των δύο κυριών υπουργών θα έχει την τύχη της πρότασης μιας άλλης κυρίας, της τότε Επιτρόπου της Ε.Ε. και τώρα ηγετικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ ’ννας Διαμαντοπούλου (που πρότεινε να καθιερωθεί ως δεύτερη επίσημη γλώσσα στη χώρα μας η αγγλική!), το ερώτημα είναι ποια η σκοπιμότητα της εισαγωγής της τουρκικής γλώσσας. Οι ανιστόρητοι που συνέταξαν την απόφαση ισχυρίζονται ότι έτσι θα βοηθηθούν τα ελληνόπουλα να γνωρίσουν τον τουρκικό πολιτισμό!! Επειδή, όμως, τουρκικός πολιτισμός δεν υπάρχει (στη Μ. Ασία συνυπάρχουν οι πολιτισμοί Ελλήνων, Αράβων και των παλιών τοπικών φύλων) και επειδή δε συμφωνήθηκε κανένα αντάλλαγμα με την Τουρκία (π.χ. επαναλειτουργία Θεολογικής Σχολής Χάλκης, νομιμοποίηση της γλώσσας των Ελλήνων που ζουν στον Πόντο) είναι προφανές ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας χρησιμοποιείται ως μέσο αλλοτρίωσης και υποταγής. Τα αγγλικά, πέραν της αναμφισβήτητης χρησιμότητάς τους, δημιουργούν πνεύμα υποτέλειας προς την υπερδύναμη. Τα τουρκικά δεν έχουν καμιά άλλη χρησιμότητα, παρά την καλλιέργεια πνεύματος υποτέλειας και προς τον τοπικό της χωροφύλακα.