ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Δε σχολιάστηκε από κανένα μεγαλόσχημο «παπαγαλάκι» των ΜΜΕ ούτε πολιτικό (όλοι τους τέτοια μέσα χρησιμοποιούν) η ανατριχιαστική δήλωση του «παραιτηθέντα» υπουργού, πως έφτιαξε με τη συμβολαιογράφο γυναίκα του εταιρίες «διαχείρισης ακινήτων» για λόγους ...
φοροαπαλλαγής! Ο υπουργός! Καταλάβατε τι γίνεται; Και τι τους περιμένει, αναπόφευκτα; Ο Τουκεβίλ (περί το 1850) έγραφε: «Στην Αγγλία (του 18ου αιώνα) μόνον οι πλούσιοι πληρώνουν, στη Γαλλία μόνον οι φτωχοί». Γι’ αυτό και στη Γαλλία έγινε (1789) η μεγαλύτερη επανάσταση...
Η αισχροκέρδεια ξεκινά από τα διυλιστήρια (τρία κρατικά κι ένα ιδιωτικό). Η διαμόρφωση των τιμών τους είναι περίπλοκη. Καθορίζουν τις τιμές με ένα ασαφές σύστημα. Αυξάνουν τις τιμές κατά βούληση με βάση τους μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να παρουσιαστούν στη διεθνή αγορά. Προεισπράττουν ζημίες, ανεξαρτήτως αν αυτές γίνουν και τις μετατρέπουν σε υπερκέρδη. Είναι ενδεικτικό ότι η τιμή διυλιστηρίου του πετρελαίου κίνησης αυξήθηκε από 2/2/08 ως 9/5/08 κατά 24%. Τα κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 77% στο Α΄ τρίμηνο 2008 και 90% στο Δ΄ τρίμηνο του 2007
Το κράτος ακόμη και στα κρατικά διυλιστήρια δεν παρεμβαίνει, προφανώς για να μη θίξει τα κέρδη του ιδιωτικού διυλιστηρίου, του κυκλώματος διακίνησης και εμπορίας και τους φόρους καυσίμων, που αυξάνουν με την αύξηση της τιμής. Οι φόροι είναι για την αμόλυβδη το 55% της τελικής τιμής, το κόστος του διυλιστηρίου το 30% και της διακίνησης και εμπορίας το 15%. Αντίστοιχα για το πετρέλαιο κίνησης τα ποσοστά είναι 52%, 37% και 11%. Αυτό δείχνει ότι το μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας στα καύσιμα εντοπίζεται κυρίως στο διυλιστήριο και στο κράτος, που καθορίζουν το 85% έως 90% της τιμής.
Στον τομέα διακίνησης και εμπορίας 3-4 εταιρείες ελέγχουν σχεδόν τα 2/3 της αγοράς, λειτουργώντας ως καρτέλ. Το εκπληκτικό είναι ότι το ποσοστό κέρδους της χονδρικής (των εταιριών) είναι μεγαλύτερο της λιανικής (των πρατηρίων).
Οι διαφορές τιμών οφείλονται στην πολιτική των εταιρειών χονδρικής (π.χ. για την αύξηση μεριδίου αγοράς). Όμως και οι πρατηριούχοι σε πολλές περιφέρειες της χώρας λειτουργούν ως καρτέλ. Όλοι τους πυροδοτούν την ακρίβεια με την αισχροκέρδειά τους.
Η εικόνα που δημιουργήθηκε με τις εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς ήταν, το λιγότερο, θλιβερή. Δεν ήταν τόσο η ολιγανθρωπία, ούτε οι διαφορετικοί τόποι (και κόμματα) συγκέντρωσης, ούτε καν οι διαπληκτισμοί και ύβρεις, όσο η ανάδειξη της αδιαφορίας και της απλής παρουσίας όσων μόνο για άλλους λόγους, κυρίως κομματικούς, παρίσταντο.
Την Πρωτομαγιά απεδείχθη η ουσιαστική απαξίωση και παρακμή του συνδικαλισμού, είτε εργατικού είτε συντεχνιακού είτε φοιτητικού κ.λπ., κάτι που χαροποιεί, φυσικά, τους εχθρούς του και θλίβει τους πολλούς που πιστεύουν στην αναγκαιότητά του, στο σημαντικό ρόλο που έπρεπε να διαδραματίζει μέσα στην κοινωνία.

Ποια είναι τα αίτια;

Πρώτο, ίσως, η πλήρως συντελεσμένη κομματικοποίηση, που κατήντησε τις κομματικές «συνδικαλιστικές» παρατάξεις απλούς πλοκάμους των κομμάτων, και μάλιστα απροσχημάτιστα πλέον. Όταν «συνδικαλιστικά» στελέχη κατέχουν σημαίνουσες κομματικές θέσεις ή, έστω, απλώς αναμεταδίδουν καθαρά κομματικές θέσεις και με δεδομένη επίσης την πλήρη απαξίωση των κομμάτων, ανεξάρτητα αν τυπικά τα ψηφίζουν οι πολλοί, ποιος θα περιμέναμε να πάρει στα σοβαρά το συνδικαλισμό, που εντελώς άλλος είναι ο ρόλος του;
’λλος λόγος, πολύ σοβαρός για τη χώρα μας, το ψευδεπίγραφο(!) του εργατικού συνδικαλισμού. Εργάτες στη πλειονότητά τους είναι οι οικονομικοί μετανάστες, αφού τις «δύσκολες» εργασίες, σε συνθήκες επίπλαστης ευμάρειας των Ελλήνων, εκείνοι πλέον τις ασκούν, εκτός συνδικάτων. Έτσι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι πρωτοστατούντες στις «συνδικαλιστικές» κινητοποιήσεις είναι όχι οι πραγματικά εργαζόμενοι, ούτε τουλάχιστον οι άνεργοι, αλλά οι «αιώνιοι» φοιτητές, οι αργόσχολοι «διαμαρτυρόμενοι διανοούμενοι» των μεσοαστικών τάξεων και οι διάφοροι κομματικοί, που ψάχνουν για κομματική ή προσωπική πελατεία.
Αν μάλιστα προσθέσουμε και την εισαγόμενη και προπαγανδιζόμενη αίσθηση ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει, αφού οι ξένοι αποφασίζουν» και οι περισσότεροι που παριστάνουν τους συνδικαλιστές εκθειάζουν αυτούς τους «ξένους» και τις πολιτικές τους ως «μονόδρομο», δεν μπορούμε να περιμένουμε μια άλλη πραγματικότητα και μιαν άλλη εικόνα.
Ο συνδικαλισμός, όπως ασκείται, στη χώρα μας έφτασε πλέον «στον πάτο». Τα αίτια της κατάντιας είναι προφανή σχεδόν σε όλους. Λίγο επομένως χρειάζεται για να αρχίσει η αντίστροφη πορεία, μόλις αρχίσουν να αίρονται τα αίτια και τα εμπόδια.
Κεκλεισμένων των θυρών το ΣτΕ έκρινε συνταγματικό το νόμο Σιούφα, που είχε κριθεί αντισυνταγματικός από τον ’ρειο Πάγο. Οι επιπτώσεις στους εργαζομένους θα είναι τεράστιες, αφού, μεταξύ άλλων, κινδυνεύει να μειωθεί το εφάπαξ σε ΔΕΚΟ και τράπεζες. Μπορεί ένας νόμος να μην είναι μετρήσιμο μέγεθος, αλλά δεν μπορεί να γίνεται και λάστιχο από την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, ανάλογα με τα κελεύσματα της εκάστοτε κυβέρνησης.

Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι εμπνευστές και θιασώτες της παγκοσμιοποίησης ξέχασαν τους «κανόνες» που οι ίδιοι (υποτίθεται ότι) θέσπισαν. Μπροστά στην επέλαση των κινεζικών προϊόντων και αφού απέτυχαν με την κατασυκοφάντηση να περιορίσουν την αλματώδη άνοδο των πωλήσεων τους, κατάργησαν τους νόμους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και επέβαλαν περιορισμούς στην «ελεύθερη διακίνηση προϊόντων», που μέχρι τώρα τους συνέφερε. Όταν τους συμφέρει θέτουμε κανόνες για όσο και όπου μας συμφέρει. Οι μάσκες κάποτε πέφτουν.
Το τελευταίο διάστημα στα εξωτερικά θέματα παρατηρείται φαινομενική στασιμότητα. Το μέτωπο Καραμανλή, Παπούλια και λοιπών φαίνεται να υποχωρεί, τουλάχιστον προσωρινά. Η θυγατέρα και η ενδοτική μερίδα (και) του ΠΑΣΟΚ επελαύνουν και οικοδομούν το πολιτικό τους μέλλον.
Στο σκοπιανό η διαπραγματευτική διαδικασία έχει διακοπεί εν αναμονή των εκλογών (και) στην ΠΓΔΜ και λόγω της προσφυγής της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στη Χάγη, καταγγέλλοντας την Ελλάδα για αθέτηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας! Η πλευρά των Σκοπίων όχι μόνο δεν έχει μετακινηθεί από τις θέσεις της, αλλά καθημερινά προβαίνει σε νέες προκλητικές ενέργειες.
Στα ελληνοτουρκικά οι καθημερινές τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο συνεχίζονται και το υπουργείο Εξωτερικών το μόνο που κάνει είναι να δυσφορεί όταν η τουρκική προκλητικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο! Μάλιστα ανέκυψε ενδοκυβερνητική, συγκεκαλυμμένη, διαφωνία μεταξύ υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας, επειδή από κύκλους του τελευταίου διοχετεύτηκαν στον τύπο λεπτομέρειες της επικείμενης τουρκικής άσκησης «Ηγεμών», με τη συμμετοχή ΗΠΑ, Βρετανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Αναγκάστηκε, ευτυχώς, το υπουργείο Εξωτερικών να αναδιπλωθεί και να διαψεύσει, όταν έγινε γνωστή και καταγγέλθηκε η μονομερής προσπάθεια υπηρεσιών των υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας και της ... διαβόητης πια γι’ αυτές τις πρωτοβουλίες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας για αλλαγή του ελληνικού εναέριου εθνικού χώρου και χώρου ευθύνης (FIR) στο Αιγαίο κατά τρόπο που ικανοποιεί πλήρως την Τουρκία. Η συμπερίληψη του ’η Στράτη σε προηγούμενη άσκηση του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις της ’γκυρας, καταγράφεται ως ελληνική διπλωματική επιτυχία, αλλά δεν είναι ικανή να αντιστρέψει τη γενική εικόνα και να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Στη Θράκη οι προξενικοί δρουν ανεξέλεγκτα. Φοβερίζουν, απειλούν και ασκούν μέχρι και σωματική βία σε όποιον μειονοτικό δηλώσει ότι δεν είναι Τούρκος. Αυτό καταγγέλλουν εκπρόσωποι της μειονότητας, όπως ο νεοϊδρυθείς σύλλογος Πομάκων. Και το ελληνικό κράτος απόν, ανέχεται στην εθνική αντιπροσωπεία τον Τσετίν Μάνταντζη (ΠΑΣΟΚ), που δηλώνει ότι «στο κοινοβούλιο υπηρετεί τα συμφέροντα των Τούρκων της Θράκης» και τον Ορχάν Χατζηιμπραήμ (ΝΔ), σύμφωνα με τον οποίο «η μειονότητα της Θράκης ανήκει στο μεγάλο τουρκικό έθνος» (!) .
Στην Κύπρο οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ συνεχίζονται, παρά την ομολογημένη απουσία σύγκλισης σε όλα τα μείζονα ζητήματα, που με τον τρόπο αυτό οδηγούνται σε επιδιαιτησία. Συγχρόνως συνεχίζεται η συστηματική προσπάθεια να ξαναγραφτούν τα βιβλία ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές στην Κύπρο κατά τα πρότυπα του ρεπούσιου άγους. Οι Αμερικανοευρωπαίοι και Ισραηλινοί, με όχημα το γνωστό ίδρυμα του Σόρος και διεκπεραιωτή τον υπουργό Παιδείας Δημητρίου, επιχειρούν τώρα να αφελληνίσουν τους Έλληνες της Κύπρου. Στη Μεγαλόνησο, δυστυχώς εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο Χριστόφιας πληρώνει στους ’γγλους τα γραμμάτια για την προώθησή του στο Προεδρικό και μεθοδεύουν από κοινού «λύση» μέχρι τέλους 2009, ώστε να διευκολύνουν την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με την Ε.Ε. Ήδη όμως οι πρώτες ισχυρές αντιδράσεις εκδηλώθηκαν.
Την ίδια ώρα οι «εταίροι» μας όχι μόνο ανέχονται τις προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, αλλά και υπερθεματίζουν. Η επίτροπος του αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ για τις μειονότητες Μακ Ντούγκαλ, αφού περιόδευσε ανά την Ελλάδα, δήλωσε ότι «το ελληνικό κράτος πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού στη μακεδονική μειονότητα στη Μακεδονία και στην τουρκική στη Θράκη»!! Σημειωτέον ότι η Τουρκία απαγορεύει σε τέτοιους επιτρόπους να επισκέπτονται περιοχές όπου δεν αναγνωρίζεται από το Σύνταγμά της ύπαρξη μειονότητας. Και ο Χάμαρμπεργκ, επίτροπος για τις μειονότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης, δήλωσε ότι «η συμφωνία της Λοζάνης είναι πλέον παρωχημένη σε ό,τι αφορά στα μειονοτικά»! Τρίτος και …καλύτερος ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ’γκυρα Μαρκ Πιερίνι, που στην τακτική συνάντηση των 27 πρεσβευτών των χωρών μελών μοίρασε φακέλους, που περιείχαν χάρτες με τα νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία!
Τα περιθώρια αισιοδοξίας στενεύουν.
Δημοσιέυουμε τα αποτελέσματα του ΑΣΚΕ σ' όλες τις εκλογικές περιφέρειες στις εθνικές εκλογές του 2000 και του 2004
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΒ2000Β2004
Α ΑΘΗΝΑΣ 94 129
Β ΑΘΗΝΑΣ 245 446
ΑΤΤΙΚΗΣ 97 241
Α ΠΕΙΡΑΙΑ 41 60
Β ΠΕΙΡΑΙΑ 66 137
ΑΙΤ/ΝΙΑΣ 32 78
ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ 19 36
ΑΡΚΑΔΙΑΣ 22 37
ΑΡΤΑΣ 17 44
ΑΧΑΙΑΣ 33 72
ΒΟΙΩΤΙΑΣ 38 58
ΓΡΕΒΕΝΩΝ 13 20
ΔΡΑΜΑΣ 21 33
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 42 41
ΕΒΡΟΥ 52 71
ΕΥΒΟΙΑΣ 45 69
ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 6 9
ΖΑΚΥΝΘΟΥ 8 15
ΗΛΕΙΑΣ 29 41
ΗΜΑΘΙΑΣ 34 37
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 17 30
ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 23 19
Α ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗΣ 56 112
Β ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗΣ 37 36
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 38 58
ΚΑΒΑΛΑΣ 25 37
ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 44 56
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 11 18
ΚΕΡΚΥΡΑΣ 27 40
ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ 13 26
ΚΙΛΚΙΣ 18 40
ΚΟΖΑΝΗΣ 29 28
ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 29 59
ΚΥΚΛΑΔΩΝ 26 46
ΛΑΚΩΝΙΑΣ 19 24
ΛΑΡΙΣΑΣ 41 68
ΛΑΣΙΘΙΟΥ 18 28
ΛΕΣΒΟΥ 28 47
ΛΕΥΚΑΔΑΣ 2 5
ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 39 67
ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 22 42
ΞΑΝΘΗΣ 80 84
ΠΕΛΛΑΣ 30 60
ΠΙΕΡΙΑΣ 32 32
ΠΡΕΒΕΖΑΣ 15 21
ΡΕΘΥΜΝΗΣ 13 12
ΡΟΔΟΠΗΣ 76 72
ΣΑΜΟΥ 68 62
ΣΕΡΡΩΝ 26 60
ΤΡΙΚΑΛΩΝ 26 26
ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 28 46
ΦΛΩΡΙΝΑΣ 18 18
ΦΩΚΙΔΑΣ 27 32
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 27 49
ΧΑΝΙΩΝ 29 34
ΧΙΟΥ 16 12
ΣΥΝΟΛΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 2027 3180
Το ΚΚΕ και τα δύο μ-λ είχαν σημαντική αύξηση και ψήφων και ποσοστών, που οφείλεται κυρίως στην πραγματική αντίθεσή τους προς το σύστημα εξουσίας. Οι περισσότεροι από τους πολίτες που τα ψήφισαν δεν ενστερνίζονται τις ιδεολογικές τους αρχές, δηλ. πολλοί τους έδωσαν μια ψήφο διαμαρτυρίας αλλά δεν θα τους έδιναν ποτέ ψήφο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το ΚΚΕ ήταν για δεκαετίες ο απολογητής των καθεστώτων της Αν. Ευρώπης και τα μ-λ της Κίνας, σήμερα δε δείχνουν καμιά διάθεση να προχωρήσουν σε μια σοβαρή αυτοκριτική, όχι βεβαίως για να αλλάξουν στρατόπεδο (όπως έκαναν οι «ανανεωτές», οι «εκσυγχρονιστές» και οι ευρωπαϊστές της «αριστεράς»), αλλά για να προτείνουν μια σοσιαλιστική κοινωνία με κατοχυρωμένη τη δημοκρατία (χωρίς την οποίο δεν νοείται σοσιαλισμός). Αντιθέτως, η μονοκομματική νοοτροπία του ΚΚΕ εκφράζεται στους περισσότερους χώρους και σε κάθε περίπτωση, παρότι η Γ.Γ. του κόμματος γενικά είναι πιο ευπρόσωπη.
Κάποιοι που τοποθετούνται στο χώρο της πατριωτικής αριστεράς ψήφισαν μεταξύ άλλων ΚΚΕ και κάλεσαν και όσους επηρεάζουν να πράξουν το ίδιο. Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι η τοποθέτηση του ΚΚΕ στο χώρο της πατριωτικής αριστεράς ισχύει εν μέρει, πρώτο γιατί το ΚΚΕ δεν προέβαλε τα εθνικά θέματα στον προεκλογικό του αγώνα. Και δεύτερο, γιατί πατριωτικές είναι οι θέσεις του μόνο στο Κυπριακό (απόρριψη του σχεδίου Ανάν, και μάλιστα σε αντίθεση με την ηγεσία του ΑΚΕΛ) και στο Αιγαίο. Στο ζήτημα των Σκοπίων τονίζει ορθώς την ανάγκη μη ανάμιξης των «ιμπεριαλιστών», αλλά επί της ουσίας (για το ζήτημα του ονόματος) η θέση του δε διαφέρει πολύ από τη θέση των «ιμπεριαλιστών». Για τη Θράκη ενδιαφέρεται μόνο για τα «ταξικά συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων». Η δράση του τουρκικού προξενείου δε θεωρείται πρόβλημα άξιο λόγου για το ΚΚΕ.
1) Τρίτη η Ελλάδα σε ποσοστό ανεργίας πτυχιούχων νέων μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, μετά την Ιταλία και την Τουρκία.
2) 24 μεγάλες επιχειρήσεις και 3000 μικρο-μεσαίες έκλεισαν, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, μέσα στο 2005, αφήνοντας στο δρόμο 80.000 εργαζόμενους. Μεταξύ αυτών παλιές δυναμικές επιχειρήσεις, όπως τα Κλωστήρια Ναούσης, ο Φυρογένης, ο Σούλης.
Τι θα γίνει άραγε, όταν θα ενταχθούν στην Ε.Ε. η Βουλγαρία, η Ρουμανία και τα Σκόπια και η μετακόμιση ελληνικών επιχειρήσεων προς εκεί θα επιταχυνθεί; Για πού μας προορίζουν;

Ο κ Βούγιας

Υποσχέθηκε ο Γιωργάκης ότι θα αναθέσει νέα καθήκοντα στον κ. Βούγια. Ευτυχώς, γιατί η Χαλκιδική και οι «κακές πρακτικές» είχαν ανησυχήσει... Και επί ευκαιρία, διώχτηκε από το Αθήνησι Πανεπιστήμιο ο παρανόμως μεταφερθείς εκ του Αριστοτελείου κ. Αντρικός;

Στοίχημα

1 προς 1000 000 000 παίζουν οι μπουκμέικερς του Λονδίνου ότι δε θα ασκηθοιύν διώξεις και δε θα επιστραφεί η λεία από τα σκάνδαλα των κυβερνήσεων Σημίτη! Ιδού στάδιον κέρδους λαμπρόν!


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)