Εκτύπωση αυτής της σελίδας

ΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΟΖ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και ειδικά τη νέα Σύμβαση που ισχύει από το 1982, άρθρο 121, παράγραφος 2, όλα τα νησιά και οι νησίδες, εκτός των βράχων, διαθέτουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Η Τουρκία αρνείται να υπογράψει τη νέα αυτή Συνθήκη, με τη δικαιολογία ότι το Αιγαίο είναι κλειστή θάλασσα και θα έπρεπε να ισχύει ξεχωριστό καθεστώς. Στη Μαύρη Θάλασσα, όμως, που αποτελεί κι αυτή “κλειστή θάλασσα”, χρησιμοποίησε τη νέα Σύμβαση, για να καθορίσει ΑΟΖ αρχικά με τη Σοβιετική Ένωση τότε και κατόπιν με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα επιμένουν μονότονα ότι η μοναδική διαφορά μας με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, χωρίς να αναφέρονται στην ΑΟΖ, προς μεγάλη χαρά των Τούρκων, που ξέρουν καλά ότι στο θέμα της ΑΟΖ είναι χαμένοι από χέρι και στη Χάγη και οπουδήποτε αλλού. Διεθνώς 137 κράτη διαθέτουν ΑΟΖ σήμερα, μεταξύ των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και τα περισσότερα παράκτια κράτη – μέλη της ΕΕ. Στη δεκαετία του 1980 η Ελλάδα πρότεινε στην Τουρκία να συζητήσουν για την ΑΟΖ, αλλά οι Τούρκοι αρνήθηκαν κάθε διαπραγμάτευση, γιατί είχαν σκοπό να διεκδικήσουν παράνομα περιοχές που δε δικαιούνται. Τολμούν να διεκδικούν ακόμα και τη Γαύδο, κατοικημένο νησί νότια της Κρήτης! Τουρκικό κόμμα τολμά να ισχυρίζεται ότι το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι είναι τουρκικά και υπό ελληνική κατοχή από το 2004! Οι αντιδράσεις των ελληνικών κυβερνήσεων είναι από χλιαρές μέχρι ανύπαρκτες.

Η ΑΟΖ του Καστελόριζου

Το μεγάλο αγκάθι για τους Τούρκους και κλειδί για τον καθορισμό ΑΟΖ είναι το Καστελόριζο, γιατί είναι αδιανόητη διεθνώς κάθε αμφισβήτησή του. Με την ΑΟΖ του Καστελόριζου η Τουρκία ουσιαστικά αποκόπτεται από τη Μεσόγειο και τα πλούσια κοιτάσματά της σε αέριο και πετρέλαιο και επιπλέον η Ελλάδα και η Κύπρος αποκτούν θαλάσσια σύνορα! Η Κύπρος, με την επιδοκιμασία μάλιστα της Ελλάδας, καθόρισε και συμφώνησε την ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Η Αίγυπτος κάλεσε και την Ελλάδα για αντίστοιχη συμφωνία, ενημερώνοντάς την ότι θα καλέσει για συνομιλίες οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών και την Τουρκία, χωρίς όμως να διαθέτουν κοινά θαλάσσια σύνορα! Σύνορα δημιουργούνται μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Ο καθένας καταλαβαίνει
Ο επεκτατισμός της Τουρκίας

Στα πλαίσια των συνεχών τουρκικών διεκδικήσεων και σε συνέχεια των προαναφερθέντων, οι Τούρκοι πραγματοποίησαν μέσα στον Μάιο μεγάλη αεροναυτική άσκηση, τη “Ντενίζ Γκορντού” (δεν την ολοκλήρωσαν για δικούς τους εσωτερικούς λόγους), ως αντίποινα για την εξαγγελθείσα άσκηση Έρευνας και Διάσωσης που έχει προγραμματίσει η Ελλάδα στον ίδιο χώρο, μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, για τις αρχές Ιουνίου. Όχι μόνο αυτό. Η ’γκυρα ισχυρίστηκε με ΝΟΤΑΜ ότι η θαλάσσια αυτή περιοχή είναι στην αρμοδιότητά της και πρέπει η Ελλάδα να πάρει την άδειά της για την άσκηση, δηλαδή ότι η περιοχή ανάμεσα στη Ρόδο και το Καστελόριζο είναι τουρκική επικράτεια!! Αυτό το τουρκικό θράσος καλλιεργείται από τη διαρκή απουσία ελληνικής αντίδρασης στους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς και στη χλιαρή αντιμετώπιση του θέματος από το 1999, όταν οι Τούρκοι διεξήγαγαν άσκηση με πυρά μέσα στο FIR Αθηνών, ισχυριζόμενοι ότι αυτή η περιοχή ανήκει στο FIR Κωνσταντινούπολης, και δεν υπήρξε αντίδραση της Ελλάδας (ο Σημίτης έπλεε σε πελάγη ευτυχίας που μας είχε βάλει στο κλαμπ των ισχυρών, την ΟΝΕ !). Από τότε η Τουρκία εκτελεί ανενόχλητη ασκήσεις στην περιοχή αυτή. Εξ άλλου πριν από λίγο καιρό, λίγες μέρες πριν έρθει ο Νταβούτογλου στην Αθήνα, είχε δηλώσει ότι το Καστελόριζο σαφώς είναι ελληνικό νησί, αλλά… δεν ανήκει στο Αιγαίο, γι’ αυτό το θέμα είναι πολιτικό! Η απάντηση από τον εκλεκτό του Γιωργάκη, Δρούτσα, δε δόθηκε, στα πλαίσια της “διατήρησης καλού κλίματος των διμερών σχέσεων” και ήρθε σε συνέχεια των επαίσχυντων δηλώσεων, “όποιος έχει χρέη δεν μπορεί να διαπραγματεύεται”. Έτσι εξυφαίνεται όχι μόνο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αλλά και της εθνικής κυριαρχίας. Θα το ανεχτούμε; Θα τους ανεχτούμε;