Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι εκλογές στην Αυτοδιοίκηση

Η ημερομηνία των εκλογών στους Δήμους και στις Περιφέρειες  έχει προσδιορισθεί για τις 26 Μαΐου (1ος γύρος) και 2 Ιουνίου (2ος γύρος),    παρόλο που ο  Τσίπρας και οι περί αυτόν θα ήθελαν να συμπέσουν οι ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου  με το 20 γύρο  των αυτοδιοικητικών, για να επωφεληθούν  από την αποχή και έτσι η ήττα τους να είναι, νομίζουν,  «διαχειρίσιμη». Αλλά... το πεπρωμένο (τους) φυγείν αδύνατον.

Σ’ αυτήν, λοιπόν,  την αποκαλούμενη  τοπική και περιφερειακή  Αυτοδιοίκηση καλούμαστε να ψηφίσουμε. Στους Δήμους και στις Περιφέρειες. Οπως και στις  βουλευτικές  εκλογές  η θέση του ΑΣΚΕ  είναι γνωστή. ΟΧΙ στην αποχή, το λευκό και το άκυρο, ΝΑΙ στη θετική (όσο είναι δυνατό...) ψήφο. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως και στο Συνδικαλισμό, ειδικά, η θέση του ΑΣΚΕ είναι ότι δεν πρέπει οι θεσμοί αυτοί να εξαρτώνται από κόμματα, ώστε  να εκφράζουν τις ιδιαιτερότητες του τόπου ή της εργασίας τους, και να μην είναι προέκταση της κομματικής και, πολύ περισσότερο, της κυβερνητικής πολιτικής.  Γι’ αυτό όποιος θέλει να μετέχει  ως υποψήφιος στους θεσμούς αυτούς θα πρέπει να αποβάλλει την, τυχόν, κομματική του ή και κυβερνητική ιδιότητα. Τα τελευταία θλιβερά επεισόδια στη ΓΣΕΕ, άλλωστε, οφείλονται στην ακραία κομματικοποίησή της ερήμην των εργαζομένων, που υπέστησαν τα Μνημονιακά πάνδεινα με τις ευλογίες όλων των «συνδικαλιστών» της!

Είναι γεγονός ότι με την υπερσυγκεντρωτική μορφή που έχουν δώσει στο θεσμό περιορίζεται ο αριθμός των ανεξάρτητων από κόμματα και προοδευτικών πολιτών που διεκδικούν την εκλογή τους σε Δήμους και πολύ περισσότερο σε Περιφέρειες. Παρ’ όλα αυτά, όμως, υπάρχουν.

Ομως αυτό δεν αρκεί από μόνο του., Καθένας θα πρέπει να σταθμίσει, ανάλογα με τις τοπικές και περιφερειακές συνθήκες,   την αξιοπιστία, τη στάση ζωής,  τις πολιτικές θέσεις, δηλ. το βίο και την πολιτεία  κάθε υποψηφίου, για να κάνει την επιλογή του.

Ο Μπουτάρης π.χ., όταν πρωτοκατέβηκε στη Θεσσαλονίκη, εμφανιζόταν ακομμάτιστος, και σχετικά προοδευτικός. Ομως με τις ΜΚΟ του Σόρος, με το «Μακεδόνα» Ζάεφ, με τις Πρέσπες  και ενάντιον των πάνδημων συλλαλητηρίων για τη Μακεδονία, αποδείχθηκε συριζικότερος του ΣΥΡΙΖΑ και σορικότερος του Σόρος. Ανάλογη και η περίπτωση Καμίνη, αν και λιγότερο κραυγαλέα , όμως του ιδίου φυράματος.

Δε νοείται στήριξη σε υποψήφιους που διατελούν ή διατελέσανε κομματικά και κυβερνητικά στελέχη, σε επαγγελματίες ανεπάγγελτους πολιτικούς από πολιτικά τζάκια (πες Μητσοτακέικο, Παπανδρέου) και λοιπά προϊόντα του κομματικού σωλήνα  που,   τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, παριστάνουν τώρα τους αυτοδιοικητικούς. Δε νοείται στήριξη στους υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης και της ευρωλαγνείας, τους συνδαιτημόνες των Σόρος, Φούχτελ και σία. Στους fan των κάθε λογής  ΜΚΟ που ευνοούν την... προσέλευση ορδών απρόσκλητων που κατακλυζουν τα  ελληνικά νησιά.  Δε νοείται στήριξη σε απάτριδες και οπαδούς της «πολυπολιτισμικότητας». Δε νοείται στήριξη σε ναζί και φασίστες, που η δίκη τους ποτέ δεν τελειώνει, τους  βολικούς «αντιπάλους» των συριζαίων, οι  οποίοι τους χρησιμοποιούν ως σκιάχτα για να κατηγορούν έτσι όσους  είναι αντίθετοι με το ξεπούλημα της πατρίδας που ήδη δρομολογούν.

  ΣΥΡΙΖΑ,  ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και το ΚΚΕ θέλουν, όπως έκαναν πάντα, να εκμεταλλεύονται τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών, για να «συμπεράνουν» ότι  έχουν πολιτικά κέρδη, σφετεριζόμενα τις επιλογες των πολιτών σε πρόσωπα. Ας αφήσουν όμως τα συμπεράσματα για τις ταυτόχρονες ευρωεκλογές ή και τις βουλευτικές.

Εκεί ξυρίζουν...το γαμπρό.