ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο η κυβέρνηση Μητσοτάκη: (μάλλον) με σχέδιο αλλά χωρίς λύσεις

Έχουν περάσει μόλις δύο μήνες κυβερνητικής θητείας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και είναι φυσικά πρόωρο να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για το έργο της και τις ακριβείς της προθέσεις. Υπάρχουν, ωστόσο, τα πρώτα σαφή δείγματα.

 Τα πρώτα συμπεράσματα προκύπτουν από την ίδια της τη σύνθεση που ακολουθεί πιστά τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία του αρχηγού και της ομάδας του και τη σύνδεσή τους με τον επιχειρηματικό κόσμο. Από την άλλη, σε κρίσιμα υπουργεία για την ασφάλεια της χώρας (Άμυνας, Εξωτερικών, Μεταναστευτικής Πολιτικής) έχουν γίνει επιλογές ανθρώπων που φαίνεται τουλάχιστον να τηρούν κάποιες ισορροπίες και προσχήματα. Ακόμα, το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» του ισχυρού, όπως φαίνεται, υπουργού Γεραπετρίτη έρχεται, θεωρητικά, να αμβλύνει τις συνέπειες της χρόνιας παθογένειας των υπουργείων «φέουδων». Αμφίβολο αν θα το καταφέρει. Ο συγκεντρωτισμός αυτός φαίνεται πλέον ότι δεν εξυπηρετεί τον απλό πολίτη αλλά την επικράτηση του Μητσοτάκη στη ΝΔ. Οσοι την ψήφισαν το γνώριζαν από το πρόγραμμά της;

Επιπλέον, είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός κινήθηκε άμεσα στη στελέχωση των υπουργείων και των οργανισμών καθώς και στα πρώτα νομοσχέδια, δείχνοντας να έχει επιτελείο και σχέδιο έτοιμο στο νου του.

Είναι θετικό ότι η κυβέρνηση έσπευσε να υλοποιήσει άμεσα κάποιες από τις εξαγγελίες της ΝΔ για τη μείωση της δυσβάστακτης φορολογίας της μεσαίας τάξης. Το πόσο αυτή η μείωση θα έχει μόνιμο χαρακτήρα, δεδομένης της εξάρτησης της χώρας από τους δανειστές, μένει να το δούμε. Επίσης, θετικό είναι ότι έσπευσε να πάρει κάποια άμεσα μέτρα για την ασφάλεια σε περιοχές της Αθήνας και να συγκαλέσει έκτακτο ΚΥΣΕΑ για τη λήψη άμεσων, αν και μάλλον όχι αποτελεσματικών, μέτρων για την ανάσχεση των λαθρομεταναστευτικών ροών των δουλεμπόρων του τουρκικού κρατικού μηχανισμού. Τέλος, τουλάχιστον έκανε πίσω και απέσυρε την ολέθρια διάταξη για την εκμετάλλευση του αιγιαλού, διάταξη ανάλογη εκείνης που είχε επιχειρήσει και η προηγούμενη κυβέρνηση. Έδειξε, εν προκειμένω, ότι λαμβάνει υπόψη της τις έντονες αντιδράσεις του συνόλου της κοινωνίας.

Όμως η κυβέρνηση αυτή, ακόμα και αν τα παραπάνω θετικά δείγματα πληθύνουν και προσδώσουν χαρακτήρα και πρόσημο στο κυβερνητικό έργο, αδυνατεί, ως συντηρητική κυβέρνηση, να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα του τόπου αυτή τη στιγμή. Καταρχάς, ήταν αναμενόμενη η προσπάθεια της κυβέρνησης να «λειάνει τις γωνίες» για τη Συμφωνία των Πρεσπών και να προετοιμάσει την κοινή γνώμη ουσιαστικά για πλήρη αποδοχή της. Πέραν όμως αυτού, αντιμετωπίζουμε τον άμεσο τουρκικό επεκτατισμό, που πλέον, δεδομένων και των γεωπολιτικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, έχει λάβει διαστάσεις (προετοιμασίας) ανοικτού πολέμου. Η κυβέρνηση δείχνει να επιδίδεται, ως επί το πλείστον, στην ίδια αποτυχημένη τακτική του κατευνασμού με ανούσιες δηλώσεις, σαν να πρόκειται απλά για πόλεμο δηλώσεων. Η Τουρκία εισβάλλει για τρίτη φορά στην Κύπρο με τις παράνομες γεωτρήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ και ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και στην ελληνική. Αυτές είναι κινήσεις που δεν αντιμετωπίζονται στο ρητορικό επίπεδο, αλλά με επιχειρησιακές πράξεις αποτροπής και επιθετική διπλωματία. Το ίδιο ανησυχητικά είναι τα πρώτα δείγματά της κυβέρνησης στο μέτωπο της παιδείας και του πολιτισμού. Ο Γεραπετρίτης έσπευσε να κατευνάσει τις αντιδράσεις όλου του ανθελληνικού μπλοκ  εκφρασμένες από τον Βούτση. «Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται προσπάθεια να διαμορφωθεί μια ενοποιημένη εθνική βάση, ούτε δημόσια πολιτική με βάση τον εθνικολαϊκισμό». Ο Βούτσης απαίτησε να μην υπάρχει κυρίαρχη εθνική αφήγηση για τις εκδηλώσεις της επετείου των διακοσίων ετών από το 1821 «διότι είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε ξανά την ιστορία μας από πολλές πλευρές και διότι διαφορετικές πολιτικές πλευρές, όπως η Αριστερά, έχουν διαφορετικές οπτικές για γεγονότα και περιόδους της νέας ελληνικής ιστορίας» (!!). Δηλαδή να ξαναγράψουμε την Ιστορία μας για να ταιριάζει στην αφήγηση του ΣΥΡΙΖΑ!! Και βέβαια, η τοποθέτηση της κ. Αγγελοπούλου ως επικεφαλής της επιτροπής του «2021» μόνο ειρωνικά χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει.

     Επιπλέον, είναι δηλωτικές των αντίρροπων δυνάμεων μέσα στην κυβέρνηση αλλά και των ανίερων πολιτικών συμμαχιών και συμπτώσεων οι αντιδράσεις που προκάλεσε η αυτονόητη και σύμφωνη με το Σύνταγμα δήλωση της υπουργού Παιδείας Κεραμέως ότι «ρόλος της Παιδείας είναι η καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης». Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αντιδράσεις δεν προέρχονται μόνο από το ανθελληνικό μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από την πλειονότητα των νεοφιλελεύθερων (Δοξιάδης, Φαρμάκης κ.λπ). Χαρακτηριστικότερη και πιο ακραία δήλωση ήταν ότι «αυτά είναι αναχρονισμοί και ας λέει το Σύνταγμα ό,τι θέλει»! Είναι φανερό ότι η εργολαβία της διάλυσης του εθνικού ιστού μέσω της ιδεολογικής επίθεσης που ξεκίνησε εδώ και τριάντα χρόνια στα πανεπιστήμια και τα ΜΜΕ, εντάθηκε και συστηματοποιήθηκε με τον «εκσυγχρονισμό» του Σημίτη και κορυφώθηκε με το Σύριζα, ασκεί ιδεολογική τρομοκρατία και τρώει τη σάρκα του Έθνους. Αποδυναμώνει συνειδητά τον εθνικό συνεκτικό ιστό, τη συνείδηση των Ελλήνων, την αυτοεκτίμησή τους, το δεσμό τους με την Παράδοσή τους, την Ιστορία τους. Το απόστημα αυτό είναι αναγκαίο να σπάσει. Και για αυτό απαιτείται ριζική αλλαγή πολιτικής. Αλλά αυτή η Κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να το κάνει αυτό. Δύσκολες μέρες μας περιμένουν σε όλα αυτά τα μέτωπα. Μόνο ο ελληνικός λαός μπορεί, βασιζόμενος στις ρίζες του, να αντισταθεί, όπως έδειξαν και τα πρόσφατα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό.

 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)