Οι ταραχές που ξέσπασαν στις Η.Π.Α. μετά τον βίαιο θάνατο ενός αφροαμερικανού δημιουργούν, σε κάποιες πόλεις και για μερικές ώρες, καταστάσεις πλήρους αναρχίας. Επιχειρήσεις πυρπολούνται, καταστήματα λεηλατούνται και αστυνομικοί πυροβολούνται εν ψυχρώ. Αυτή η γενικευμένη αντίδραση ενός μέρους της κοινωνίας, παρότι ακραία σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι εντελώς αδικαιολόγητη για τις Η.Π.Α., όπως θα φαινόταν σε ένα ευρωπαϊκό κράτος, παραδείγματος χάριν μια παρόμοια αντίδραση στην υπέρβαση των αρμοδιοτήτων ενός αστυνομικού. Στην Αμερική έχουν συμβεί αρκετά τέτοια περιστατικά που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο αφροαμερικανών και η επανάληψη του φαινομένου ήταν φυσικό να εξαγριώσει όχι μόνο τις εθνοτικές μειονότητες από τις οποίες προέρχονται κυρίως τα θύματα αλλά και κάθε πολίτη που υποστηρίζει την ισονομία.

Εντελώς αδικαιολόγητη είναι εντούτοις η κατεύθυνση που έχουν πάρει όλες αυτές οι αντιδράσεις για το θάνατο του μαύρου Αμερικανού. Ουσιαστικά, στρέφονται όλες κατά του προέδρου Τραμπ, χωρίς να υπάρχουν βάσιμοι λόγοι γι’ αυτόν τον καταλογισμό της ευθύνης. Ούτε στέλεχος των Ρεπουμπλικάνων ήταν ο αστυνομικός που προκάλεσε τον θάνατο του Φλόυντ, ούτε παρέμβαση στη δικαιοσύνη για χάρη του άσκησε ο Τραμπ, ούτε και δικαιολόγησε ποτέ την πράξη του. Αν του επιρρίπτεται ευθύνη γιατί δεν έλαβε προληπτικά μέτρα για να αποτρέψει την υπέρβαση καθηκόντων από αστυνομικούς, η ίδια ακριβώς ευθύνη πρέπει να καταλογισθεί και στους προηγούμενους προέδρους των Η.Π.Α.

 Ο πολιτικός χαρακτήρας που πήραν οι ταραχές στις Η.Π.Α. εξηγεί και την επέκταση των αντιδράσεων στις ευρωπαϊκές πόλεις καθώς και την αντιδεοντολογική παρέμβαση ευρωπαίων πολιτικών, όπως η Μέρκελ, σε ζητήματα εσωτερικής αμερικανικής πολιτικής. Ακόμη και ο δικός μας Γεραπετρίτης έφτασε να κάνει δηλώσεις κατά του Τραμπ.