Εκτύπωση αυτής της σελίδας
3/5/2013

Επίκαιρα σχόλια (1)

Κείμενο σε pdf

Ομολογία Γερμανών

   Για το πόσο δημοκρατική ήταν και είναι η ΕΟΚ/Ε.Ε. έχουμε γράψει στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4. Παραθέτουμε ένα επιπλέον στοιχείο.

   Ο μακροβιότερος καγκελάριος της Γερμανίας Χ. Κολ ομολογεί για ποιο λόγο δεν έκανε δημοψήφισμα για την καθιέρωση του ευρώ: «Ήξερα ότι δε θα κέρδιζα ποτέ ένα δημοψήφισμα (…) Θα το έχανα με επτά προς τρία (…) Ενήργησα σαν δικτάτορας.»!

   Αυτά είπε σε συνέντευξή του ο Κολ το 2002, που έμεινε κρυμμένη στα συρτάρια επί 11 χρόνια και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη DailyTelegraph στις 9/4/2013!

   Στο ΑΣΚΕ-4 εξηγούμε ότι το ευρώ καθιερώθηκε για να μεγαλώσει τις κοινωνικές ανισότητες, κυρίως υπέρ του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου. Όλοι οι λαοί ήταν βέβαιο ότι θα ζημιωθούν, λιγότερο απ’ όλους ο γερμανικός και περισσότερο ο ελληνικός. Αν, λοιπόν, οι Γερμανοί θα ψήφιζαν έτσι, τι θα έπρεπε να κάνουμε εμείς;

   Αξίζει να ξαναρίξουμε μια ματιά σ’ όλ’ αυτά, μέρες που είναι, να θυμηθούμε τις δηλώσεις του προέδρου των Γερμανών βιομηχάνων Henkel και πολλά άλλα.

 Το ελληνικό ποδόσφαιρο

   Ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν ήταν ποτέ αγγελικός. Αντανάκλαση της όλης κοινωνίας ήταν. Αλλά κάποιες αρχές και αξίες υπήρχαν. Εξ άλλου είναι το πιο λαϊκό άθλημα.

   Ας μην πάμε πολύ μακριά, στην κατοχή, όταν ομάδες αρνούνταν να κάτσουν να χάσουν από ομάδες των κατοχικών στρατευμάτων με την απειλή της εκτέλεσης, όταν τα φέρετρα των ποδοσφαιριστών-αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης καλύπτονταν από την ελληνική σημαία και τη σημαία της ομάδας τους.

   Ακόμη και στα μετέπειτα χρόνια οι ομάδες κάτι εκπροσωπούσαν. Η φανέλα είχε σημασία. Υπήρχε και αλληλοσεβασμός. Δίπλα δίπλα στις κερκίδες οι οπαδοί των αντιπάλων. Και ο ένας πανηγύριζε τη διεθνή επιτυχία του άλλου.

   Κάποιες ομάδες στο εξωτερικό, όπως η Μπαρτσελόνα, κρατάνε κάποιες αξίες μέχρι σήμερα, που το ποδόσφαιρο είναι καθαρά επαγγελματικό. Στην Ελλάδα τι έμεινε όρθιο; Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, συνήθως χωρίς καμιά κουλτούρα, ενδιαφέρονται μόνο για τα συμβόλαια και μπορούν ν’ αλλάζουν ομάδες σαν τα πουκάμισα, ακόμη και στις μικρές κατηγορίες. Κάποιοι τυχοδιώκτες αγοράζουν ομάδες, για να ξεπλένουν μαύρο χρήμα, για να κερδίζουν στοιχήματα από στημένους αγώνες ή για να χρησιμοποιούν τους «οπαδούς» ως κοινωνική ασπίδα. Άλλοι πουλάνε οπαδιλίκι, για να κατακλέβουν τους οπαδούς.

   Έτσι έφτασαν να εξευτελίσουν ακόμη και τη μεγάλη ομάδα της προσφυγιάς…