Ο νέος «αρχηγός», που ξεφύτρωσε από το πουθενά στο ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποιώντας την καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας από τον προκάτοχό του, που τον υποστήριξε σιωπηρά, με ετερόκλητους ψηφόφορους του δίευρου, «μυρίζει» αμερικανιά από μακριά. Ελληνοαμερικανός εφοπλιστής(;) που «δεν δαιμονοποιεί το κεφάλαιο». Είναι καραμπινάτος νεοφιλελεύθερος υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, της κεφαλαιακής κερδοφορίας, των μνημονίων, των απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων, της ΝΔ του Μητσοτάκη και άλλα παρόμοια. Αυτές τις θέσεις του προέβαλλε από χρόνια στον «Εθνικό Κήρυκα» της Νέας Υόρκης. Τώρα ισχυρίζεται ότι δεν τις θυμάται!! Δημοσιοποίησε επίσης το σεξουαλικό του προσανατολισμό πιστεύοντας, πιθανόν, ότι είναι πλεονέκτημα!! Γι'αυτό εγκατέλειψε το ΣΥΡΙΖΑ πριν το δεύτερο γύρο των Αυτοδιοικητικών εκλογών για να πάει στις ΗΠΑ να παντρευτεί τον «αγαπημένο» του. Προηγήθηκε το καλοκαίρι η μακρά επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ που, όπως φαίνεται, έλαβε υποδείξεις περί του πρακτέου της διαδοχής του.
Το ερώτημα είναι τι επιδιώκουν οι Αμερικανοί με την προώθηση Κασσελάκη στο ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με πρωτοπαλίκαρό του τον Πολάκη(!!); Μήπως την «εκκαθάριση» των «αντιφρονούντων» και παλινόρθωση Τσίπρα; Μήπως την αποχώρηση αριθμού βουλευτών (16 κατ’ ελάχιστο) και στελεχών, ώστε το ΠΑΣΟΚ να μετατραπεί σε αξιωματική αντιπολίτευση και στη συνέχεια οι εναπομείναντες στον αδύναμο ΣΥΡΙΖΑ να «συνεργασθούν» μαζί του, ώστε να «ξανααναστήσουν» το δικομματισμό που διαλύθηκε με τα μνημόνια; Ή μήπως όντως νομίζουν ότι ο νέος τους «αρχηγός» θα μακροημερεύσει ;
Εχουμε κατ’ επανάληψη τονίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε με Κασσελάκη, είτε, με Τσίπρα, βρίσκεται σε πολιτική αποδρομή και δεν μπορεί πλέον να εκφράσει αξιόπιστα τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνια. Είχε αποδείξει, προ Κασσελάκη, ότι δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά, μια και, εκτός από την πολιτική απάτη του 2015, δεν έθιξε ούτε τρίχα του συστήματος εξάρτησης, της παγκοσμιοποίησης και των «αγορών». Αποδόμησε την εθνική κυριαρχία, κλ.π., κλ.π., κλ.π. Τώρα με αυτή τη νέα νεοφιλελεύθερη αμερικανόφερτη ηγεσία, που φαντάζεται το ΣΥΡΙΖΑ σαν διοικούμενη Α.Ε. και μπατάρει προς τα δεξιά, τι μέλλον έχει ως Αριστερά;
Οι εκλογές στην Αυτοδιοίκηση
Κατ’αρχάς η θέση του ΑΣΚΕ είναι ότι δεν πρέπει οι θεσμοί της Αυτοδιοίκησης και του Συνδικαλισμού να εξαρτώνται από κόμματα, ώστε να εκφράζουν τις ιδιαιτερότητες του τόπου ή της εργασίας τους και να μην είναι προέκταση της κομματικής και πολύ περισσότερο τής κυβερνητικής πολιτικής. Γι’ αυτό όποιος μετέχει ως υποψήφιος στους θεσμούς αυτούς θα πρέπει να αποβάλλει την, τυχόν, κομματική του ιδιότητα.
Ομως, δυστυχώς, τα μεγάλα κόμματα, κυρίως (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ), δεν λειτουργούν έτσι. Θέλουν εξαρτημένες απ’ αυτά τις διοικήσεις όλων των φορέων τοπικών, περιφερειακών, εθνικοτοπικών, πανεπιστημιακών και εργαζομένων που εκλέγονται. Από τον εξωραϊστικό σύλλογο της γειτονιάς μέχρι τις διοικήσεις των Α.Ε.Ι. Ετσι εκμεταλλεύονται τα αποτελέσματα εκλογών των φορέων αυτών για να «συμπεράνουν» ότι έχουν πολιτικά κέρδη. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές σφετερίζονται τις επιλογες των πολιτών σε πρόσωπα.
Στις πρόσφατες εκλογές στην Αυτοδιοίκηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέσπισε με νόμο ως όριο το 43%+1 των ψήφων για την εκλογή συνδυασμού από τον πρώτο γύρο, αντί του ισχύοντος 50%+1 ψήφο, καθώς και όριο 3% που οι συνδυασμοί δικαιούνται να μετέχουν με συμβούλους στα νέα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια. Το σκεπτικό για το 43% είναι προφανές. Ηθελαν να προωθήσουν τους νεοδημοκράτες αυτοδιοικητικούς που εκτιμούσαν ότι θα κέρδιζαν από τον πρώτο γύρο γνωρίζοντας ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ καθώς και από ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, που έχουν μικρότερη κοινοβουλευτική δύναμη. Ετσι η υπερφίαλη θεώρηση της απόλυτης κυριαρχίας της μητσοτακικής ΝΔ οδήγησε τον ίδιο το Μητσοτάκη να υποστηρίζει με περιοδείες τους νεοδημοκράτες υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους σε 13 στις 13 περιφέρειες της χώρας και σε 3 στους 3 στους δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης, και Πειραιά. Πλήρης κομματικοποίηση, ή μάλλον κυβερνητικοποίηση.
Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου δικαίωσαν εν μέρει τον Μητσοτάκη. Στην πλειονότητά τους οι νεοδημοκράτες υποψήφιοι, όσοι δεν εκλέχτηκαν από τον πρώτο γύρο, προσέγγισαν το ποσοστό της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές (40,5%). Ομως η υπερφίαλη επιμονή του να «βαφτεί γαλάζιος» ο χάρτης στο δεύτερο γύρο, στηρίζοντας ακόμη και τον αποτυχημένο περιφερειάρχη Θεσσαλίας, προκάλεσε στις κάλπες το αντίθετο αποτέλεσμα. Το μεγαλύτερο σοκ ήταν η ήττα του «μεγαλοπερίπατου» ανιψιού Μπακογιάνη στην Αθήνα από τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, ενώ στις Περιφέρειες στο δεύτερο γύρο η ΝΔ κέρδισε μόνο την Πελοπόννησο με τον υποψήφιο που στήριζε ο Σαμαράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαφανίστηκε. Το ΠΑΣΟΚ που διαθέτει στελέχη στην Αυτοδιοίκηση, αλλά ολίγιστο γερμανόστροφο αρχηγό, εμφανίζεται ενισχυμένο, όπως και το ΚΚΕ, που εκτός της Πάτρας, κέρδισε Δήμους. Ομως η θέση του για λευκό ή άκυρο στο δεύτερο γύρο όπου δεν μετείχε «κομουνιστής υποψήφιος», εκτός της πλήρους κομματικοποίησης, παραπέμπει στις πιο σκοτεινές ιστορικές εποχές που καλό είναι να μη θυμόμαστε. Πάντως σημαντική μερίδα ψηφοφόρων του δεν υπάκουσε στη «γραμμή».
Τα πολιτικά συμπεράσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι ότι η απόλυτη κυριαρχία της ΝΔ του Μητσοτάκη έχει υποστεί πλήγμα λόγω της αλαζονείας του από τους ψηφοφόρους. Ενας λόγος της σημαντικής αποχής οφείλεται, έστω εν μέρει, στο σημερινό πολιτικό αδιέξοδο, δηλ. στη σημερινή ανυπαρξία εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης. Η εξέλιξη αυτή θα δρομολογήσει μήπως εσωτερικές διεργασίες; Η μήπως κυοφορούνται γενικότερες ανακατατάξεις;
Οι όποιες πιθανές εξελίξεις αφορούν τη βούληση των ξένων, που επιδιώκουν την απρόσκοπτη συνέχεια του συστήματος εξάρτησης, που, μεταξύ άλλων, ευνοούν παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, για να αποτρέψουν την ανάδειξη πολιτικών δυνάμεων που να υπηρετούν την Ελλάδα και το Λαό μας.
Εντύπωση προκαλεί η ωμά προκλητική, χωρίς κανένα πρόσχημα, του, θεωρούμενου δημοκρατικού, αμερικανικού παράγοντα στα εκλογικά δρώμενα στο πειραματόζωο-προτεκτοράτο Ελληνικό κράτος.
Ακόμη πιο εντυπωσιακή, όμως, είναι η ευκολία με την οποία χρησιμοποίησαν μέρος (όσο χρειαζόταν…) του διαθέσιμου εκλογικού δυναμικού που διαθέτουν στην Ελλάδα για να επιτύχουν (για την ώρα…) την τάχα ανανέωση των ηγετικών στελεχών του κόμματός τους στην χώρα μας.
«Παραιτήθηκε» ο Τσίπρας και έστειλαν, την τελευταία στιγμή(!), να τον αντικαταστήσει ένα άγνωστο, άσχετο με την ελληνική πολιτική άτομο (μαζί με τον νεανία Αμερικανό ομόκλινό του). Και αυτό επικρότησε πανηγυρικά μεγάλο μέρος των θεωρούμενων ως ώριμων, ιδεολογικά και πολιτικά, Ελλήνων πολιτών!! Και μάλιστα όταν, η «Ανανέωση» ήταν η κυριαρχία του σκληρού πυρήνα της ομάδας Τσίπρα, ο Ν. Παππάς και Π. Πολάκης!! Κύριε, ελέησον! Ή, μήπως, να αναμένουμε κάποιου είδους επάνοδο του επίσημη στην αρχηγία του «νέου» κόμματος;
Μήπως είναι μια επίδειξη δύναμης απέναντι στις γερμανικές επιτυχίες με Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, αδιαφορώντας για τις αναμενόμενες αντιδράσεις,«παίζοντας» με την Ελλάδα (…) και ετοιμάζοντας την «παράδοσή» της στην Τουρκία του Ερντογάν ;
Οπως κι αν έχει, όμως, η ωμότητα της παρέμβασης και της πρόκλησης έχει ήδη προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις που σιγά-σιγά έστω θα οδηγήσει στην αίσθηση της αναγκαιότητας για προσπάθεια, αν όχι αγώνα, για Εθνική Απελευθέρωση, προοίμιο της Κοινωνικής !
Για την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ
Λεοντόπουλος Νικόλαος
Σήφης Στενός
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό