Η οικονομική και κοινωνική πολιτική, που υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες, είναι η κύρια αιτία της υπερχρέωσης της χώρας μας και της οικονομικής κρίσης και όχι η συνταγή για την υπέρβασή της. Γι' αυτό προκάλεσε τη δίκαιη δυσαρέσκεια και οργή του λαού και την κατάρρευση της κυβέρνησης. Η επιδίωξη, λοιπόν, του κ. Καραμανλή να κερδίσει και πάλι τις εκλογές για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει αυτή την πολιτική (την οποία και το ΠΑΣΟΚ και όλοι οι υπέρμαχοι της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. στηρίζουν στη πράξη) σημαίνει περαιτέρω επιδείνωση της κρίσης.

   Το ακόμη χειρότερο είναι ότι η παραίτηση της κυβέρνησης δρομολογήθηκε από τη μεγαλύτερη και ισχυρότερη μερίδα του ξένου παράγοντα και τους εντόπιους μεσάζοντές του, που βασίμως προβλέπουν ότι το οποιοδήποτε μετεκλογικό κυβερνητικό σχήμα δε θα προβάλλει ούτε τις μέχρι τώρα μικρές αντιστάσεις στα σοβαρά εθνικά μας θέματα.

   Οι πολίτες πρέπει κάποια στιγμή να πάψουν να ανέχονται και να στηρίζουν με την ψήφο τους και τη γενικότερη στάση τους τη σημερινή πορεία και να πιστέψουν ότι η πατρίδα μας αξίζει και μπορεί να έχει μια καλύτερη τύχη.