Κείμενο σε pdf

Με θλίψη και οργή παρακολουθεί η μεγάλη πλειονότητα του Ελληνικού Λαού τα τεκταινόμενα γύρο από την επέτειο του «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία»  στον ιερό χώρο του Πολυτεχνείου, που τον κατάντησαν άντρο καταλήψεων, εμπρησμών και ανομίας, μέσα σε ένα παραλήρημα Καπήλευσης και Υποκρισίας με «δράσεις» και στόχους αλλότριους.

     Και αυτά μέσω των δύο δεινών , του κορονοϊού  και  του ήδη συντελούμενου ακρωτηριασμού της Ελληνικής  Επικράτειας.

     Πρώτο άρχισε «χειρών αδίκων» το ΚΚΕ με την «αταλάντευτη» απόφασή του να τιμήσει όπως της αξίζει την επέτειο του «Πολυτεχνείου», το οποίο κατήγγελλε τότε ως καθαρή προβοκάτσια (τίνων, κ. Κουτσούμπα ;) !! Τώρα παραβιάζεται η Ελευθερία, η Δημοκρατία και το Σύνταγμα της Ελλάδας, το «αστικό», όπως το αποκαλείτε, και όχι όταν απαγορεύονταν οι εορτασμοί της  επανάστασης του 1821 και το Πάσχα την περασμένη Ανοιξη και το έπος του «ΟΧΙ»  της 28^ης  Οκτωβρίου, κάτι που «ξέχασαν» και οι συνδικαλιστές της «καθήμενης» και «όρθιας» Δικαιοσύνης (Δικαστών και Εισαγγελέων) και «θυμήθηκαν» την παραμονή της 17^ης  Νοεμβρίου ; Ή μήπως οι απαγορεύσεις είναι «αντίθετες  στα λαϊκά συμφέροντα», όπως και τα 12μίλια ; Πολλά τα ερωτηματικά και γενικότερα... Κρίμα τουλάχιστον...

     Από κοντά και ο κ. Βαρουφάκης ο, εκούσια ή ακούσια(;), εκπρόσωπος του Soros, που αντιπροσωπεύει κάθε εχθρό της Ελλάδας, και χαίρεται με κάθε αναμπουμπούλα στη χώρα μας.

Την αφορμή, πάντως, έδωσε η σημερινή Ν.Δ.

Η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη (και του κ. Σημίτη καθώς και του δυσώνυμου ΕΛΙΑΜΕΠ-!-, που κατοικοεδρεύει στην «Πειραιώς», στην «Κουμουνδούρου», ελλιπώς στη «Χαρ. Τρικούπη», μέχρι και στο Προεδρικό Μέγαρο) πέτυχε στις «απαγορεύσεις» και τα λοιπά μέτρα κατά το πρώτο κύμα  της πανδημίας και κανένας, επίσημα, δεν εναντιώθηκε στο Νόμο του Μαρτίου και τις εφαρμογές του (οικονομικές, κοινωνικές, εθνικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές).

Οι θερινές, όμως, αστοχίες της και ο πανικός, μόλις άρχισε το δεύτερο, και ισχυρότερο, κύμα έφεραν πολιτικές ζημιές και έτσι βρήκε την ευκαιρία να ανοίξει ο Ασκός του Αιόλου της Αντιπολίτευσης, όταν έπεσε απρόσεχτα (;) στην ύφαλο του «Πολυτεχνείου».

Επρεπε να αναγγείλει απλώς ότι θα ισχύσει και εδώ ό,τι και στις προηγούμενες επετείους, χωρίς τυμπανοκρουσίες, και, κυρίως, χωρίς να αναθέσει στον Αρχηγό της Αστυνομίας να αναγγείλει μέτρα, που ούτως ή άλλως ίσχυαν, και όχι ως νέα, ειδικά το 4ήμερο και με φρασεολογία και ύφος όντως χουντικό. Δεν αρκούσαν τα λόγια, μετριοπαθή, του Πρωθυπουργού ; Ηταν ως εάν ήθελαν να τονίσουν την ενδόμυχη ικανοποίηση και χαρά τους για τη ματαίωση του «εορτασμού» της 17^ης Νοεμβρίου, όπως ικανοποιήθηκαν και χάρηκαν για τις προηγούμενες ματαιώσεις η Τουρκία, Γερμανία, Ιταλία και ΗΠΑ  και άλλοι εντός των τειχών!!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν πρέπει να συμμετέχει κανένας στο, όπως κατήντησε, φιάσκο της Τρίτης, 17 του Νοέμβρη.

Θα έπρεπε, όμως, όλοι να συμπαρασταθούμε, έστω νοερά, στη λαβωμένη και αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου και στην αντιπροσωπεία του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων της Χούντας, που, αν όχι από το περίκλειστο Πολυτεχνείο, τουλάχιστον από το ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου (όπως και αλλού) βασανίστηκαν και πέθαναν τότε ή αργότερα από τα τραύματά τους να πορευτούν μέχρι την Πρεσβεία των ΗΠΑ, που ευθύνεται για την εφτάχρονη υποδούλωση της χώρας μας και τον ακρωτηριασμό της Ελληνικής Κύπρου.