ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.


Η συνεστίαση του ΑΣΚΕ

Στις 16/10 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στα γραφεία μας η ετήσια συνεστίαση του ΑΣΚΕ.
Στις ομιλίες τους ο Σ. Στενός αναφέρθηκε στη σημερινή πολιτική κατάσταση και ο Ν. Καργόπουλος στην ιστορία και την προοπτική του ΑΣΚΕ. Ιδιαίτερο τόνο έδωσε φέτος η νεολαία μας, με το ζωντανό μουσικό πρόγραμμα που μας προσέφερε. Επίσης συγκεντρώθηκε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, με το οποίο καλύψαμε ένα μέρος από τα χρέη μας.
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει στις αρχές του νέου έτους, για το κόψιμο της πίτας.


Τα οικονομικά του ΑΣΚΕ

Συνεχίζεται η προσπάθεια για την περαιτέρω εξόφληση των χρεών μας, που θα μας επιτρέψει να κινηθούμε με περισσότερη άνεση στο μέλλον.
Με τα σημερινά δεδομένα και το ρυθμό εξόφλησης των χρεών μας δεν είναι δυνατό, δυστυχώς, να σκεπτόμαστε καν συμμετοχή σε ενδεχόμενες εκλογές την άνοιξη, κάτι που θα είναι αρνητικό, δεδομένης της συνεχώς αυξανόμενης απήχησης που έχει το ΑΣΚΕ και της μικρής, αλλά σημαντικής για μας, οργανωτικής ανάπτυξης που εμφανίζεται.


Η νεολαία του ΑΣΚΕ

Πάντα το ΑΣΚΕ είχε νεολαίους, που βοηθούσαν με διάφορους τρόπους την προσπάθειά του. Όμως, ήταν μικρός ο αριθμός τους, δε λειτούργησαν ξεχωριστά από τους μεγαλύτερους σε ηλικία, δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με τα προβλήματα και τις προοπτικές της ελληνικής νεολαίας και δεν υπήρξε κάποια συστηματική παρέμβαση.
Όλ’ αυτά γίνονται από το Σεπτέμβρη, οπότε δημιουργήθηκε ένας μικρός πυρήνας ενεργών νεολαίων του ΑΣΚΕ, που συγκεντρώνεται στα γραφεία μας κάθε Πέμπτη στις 8.30 μ.μ.
Πρώτο βήμα είναι η έκδοση διακήρυξης της νεολαίας του ΑΣΚΕ, που σας την επισυνάπτουμε με την ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και θα διανέμεται στους χώρους που κινείται νεολαία, παράλληλα με το μοίρασμα της προκήρυξης με τις θέσεις του ΑΣΚΕ για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όποιος νέος ή νέα φίλος ή φίλη του ΑΣΚΕ θέλει μπορεί να παραβρίσκεται στις συναντήσεις της Πέμπτης ή να τηλεφωνεί για ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων.


Η ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ

Σημαντικός είναι ο αριθμός των επισκεπτών της ιστοσελίδας του ΑΣΚΕ. Με αιχμή τις μέρες των δύο εκλογικών αναμετρήσεων (κυρίως των εθνικών) ο μέσος όρος για όλο το 2004 είναι 26 επισκέπτες την ημέρα. Τον Οκτώβριο ο μέσος όρος είναι 36 (1071 επισκέπτες).
Η ιστοσελίδα περιέχει τις ανακοινώσεις, τις ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ, τις εκδόσεις, τις προκηρύξεις και τις αφίσες του ΑΣΚΕ.
Οι επισκέπτες δεν είναι μόνο από την Ελλάδα, αλλά από κάθε χώρα όπου υπάρχουν Έλληνες, κυρίως τις ΗΠΑ.
Στην ελληνική Θράκη και με έδρα την Ξάνθη ιδρύθηκε «Πολιτιστική Εκπαιδευτική Εταιρεία της Μειονότητας της Δυτικής Θράκης» (ΠΕΚΕΜ). Και μόνο το γεγονός ότι πρόεδρός της είναι ο διαβόητος τ. βουλευτής Γκαλίπ αποδεικνύει ότι πρόκειται για πειθήνιο όργανο του κεμαλικού κράτους, από το οποίο και χρηματοδοτείται (ακόμη και στο καταστατικό προβλέπονται «δωρεές από το εξωτερικό»). Αποφεύγει στον τίτλο της να διευκρινίσει (όπως όφειλε) για ποια μειονότητα πρόκειται, γιατί θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσει «μουσουλμανική», ενώ η Τουρκία (και ο Γιωργάκης) τη χαρακτηρίζει «τουρκική», παραβαίνοντας τη Συνθήκη της Λοζάνης.
Οι στόχοι που περιέχονται στο καταστατικό είναι αποκαλυπτικοί: Καλλιέργεια της τουρκικής γλώσσας, ανάδειξη του τουρκικού πολιτισμού(!), έρευνα των προβλημάτων που απασχολούν τη μειονότητα κλπ. Το πιο επικίνδυνο: «Να προβεί στην ίδρυση σχολείων πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας, τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών» (άρθρο 5). «Να ανεγείρει και να μισθώνει κτίρια, για να στεγαστούν τα παραπάνω εκπαιδευτικά ιδρύματα» (άρθρο 6). «Να συνεργαστεί με φυσικά ή νομικά πρόσωπα … στον ευρωπαϊκό, βαλκανικό και ευρύτερο διεθνή χώρο …», δηλ. τα ιδρύματα αυτά θα τεθούν ουσιαστικά υπό τον έλεγχο του κεμαλικού κράτους, που θεωρεί την εκπαίδευση ως έναν από τους τομείς που δεν επιτρέπεται η παραμικρή απόκλιση από τη γραμμή του.
Με την εταιρεία αυτή η Τουρκία επιδιώκει να κλιμακώσει την επέμβασή της στα εσωτερικά της Ελλάδας, να νομιμοποιήσει δεκάδες νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς, που λειτουργούν σήμερα χωρίς άδεια, να ιδρύσει τουρκικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα ως παράρτημα πανεπιστημίου της Τουρκίας και να «ξαναμαντρώσει» τους νέους μουσουλμάνους της ελληνικής Θράκης που εισάγονται με ποσόστωση και φοιτούν στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Η προσπάθεια αυτή της Τουρκίας διευκολύνεται με την οδηγία της Ε.Ε. για επαγγελματική αποκατάσταση μέσω Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, συμβεβλημένων με ξένα πανεπιστήμια. Κάποιο τέτοιο ξένο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι ένα τουρκικό πανεπιστήμιο.
Για την ίδρυση τουρκικού πανεπιστημίου στην ελληνική Θράκη σημαντική θα είναι μια πιθανή κατάργηση του άρθρου 16, το οποίο τώρα δεν επιτρέπει την ίδρυση πανεπιστημίων από άλλο φορέα πλην του κράτους. Μήπως ο Γιωργάκης, η Γιαννάκου και οι όμοιοί τους θέλουν με την κατάργησή του να εξυπηρετήσουν (εκτός από τους φίλους τους μεγαλοϊδιοκτήτες εκπαιδευτικών ιδρυμάτων) και τους Τούρκους φίλους τους; Να περιμένουμε την έντονη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης και των άλλων αρμοδίων φορέων; Φυσικά, θα επανέλθουμε.
Οι πανηγυρισμοί των Αμερικανών και των Τούρκων (ακόμη και του Ταλάτ!) καθώς και η συστράτευση των καναλαρχών-μεγαλοεπιχειρηματιών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το χαρακτήρα και τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.
Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η τοποθέτηση σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις αγνώστων ανθρώπων, που δε ζήτησαν καν τη λαϊκή ψήφο, επομένως δεν αισθάνονται την υποχρέωση να λογοδοτήσουν κάποτε στο λαό για το έργο τους. Προφανώς λογοδοτούν σ’ αυτούς που με αδιαφανείς διαδικασίες τους ανέσυραν από το παρασκήνιο. Πρώτος διδάξας ο Σημίτης, που τοποθέτησε μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς για τη «βρόμικη» δουλειά, π.χ. Σταθόπουλος για τις ταυτότητες, Γιαννίτσης για το ασφαλιστικό.
Η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών προωθείται και με την αναβάθμιση φορέων, που τους καθιέρωσε επίσης η κυβέρνηση Σημίτη και που οι εκπρόσωποί τους διορίζονται επίσης. Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο πήρε μέρος και ο Συνήγορος του Πολίτη (!), ο οποίος έδωσε και συμβουλές προς τους υπουργούς(!), και τα ΜΜΕ πανηγύρισαν. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», οι λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και τα ΜΜΕ ενισχύονται παντοιοτρόπως, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ότι αυτοί τον υποστηρίζουν, ενώ το επίσημο κράτος τον καταδυναστεύει. Στο τέλος υποκαθιστούν την εκλεγμένη από το λαό πολιτική ηγεσία και εξυπηρετούν χωρίς προσχήματα και δισταγμούς τα ξένα συμφέροντα.
Ένα τρίτο χαρακτηριστικό είναι η μη τήρηση, για πρώτη φορά, των ισορροπιών ανάμεσα στους εκφραστές των διαφόρων ξένων επιρροών. Η κυβέρνηση έχει μια καθαρή αμερικανική σφραγίδα. Οι υπόλοιποι πήραν ελάχιστα υπουργεία, αλλά και σ’ αυτά οι αρμοδιότητές τους περιορίστηκαν υπέρ των «εμπίστων».
Τέταρτο, ενισχύεται το πρωθυπουργικό γραφείο κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με «συμβούλους» αρμόδιους για κάθε υπουργείο, προς τους οποίους οι υπουργοί ουσιαστικά οφείλουν υποταγή. Ελπίζουμε, τουλάχιστον αυτοί οι «σύμβουλοι» να γνωρίζουν ελληνικά, όχι σαν τους 60(!) «συμβούλους» που είχε ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και οι οποίοι (όπως είχε καταγγείλει τότε ο Θ. Πάγκαλος) μιλούσαν μόνον αγγλικά (αμερικάνικα, για την ακρίβεια). Επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου (αφανής πρωθυπουργός) τοποθετήθηκε ο Χ. Παμπούκης, μη κοινοβουλευτικός. Αυτός θα αναπληρώνει και επισήμως τον πρωθυπουργό και όχι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης!
Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός τομέας για την επιβίωση ενός έθνους. Θυμίζουμε ότι ο πολύς Κίσινγκερ είχε πει ότι για να τιθασευτεί ο ελληνικός λαός και να μην παρεμποδίζει τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια πρέπει πρώτα «να τον πλήξουμε στις πολιτιστικές του ρίζες». Από τους αρμόδιους υπουργούς, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος την ίδια μέρα της υπουργοποίησής του δειπνούσε με τον Αμερικανό Πρέσβη στο Χίλτον! Είναι βουλευτής Επικρατείας, δηλ. δε ζήτησε την ψήφο του λαού. Η άλλη είναι η υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου, εκλεγμένη αυτή, η οποία ως Επίτροπος της Κομισιόν είχε προτείνει την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους!
Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η παντελώς άγνωστη μη κοινοβουλευτική κ. Μπιρμπίλη, η οποία ανέλαβε το άχαρο έργο να παγώσει για … περιβαλλοντικούς λόγους την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, παρότι η σχετική συμφωνία επιδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Πρώτος τη τάξει υπουργός για την οικονομία τοποθετήθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επίσης χωρίς να ζητήσει λαϊκή ψήφο (ευρωβουλευτής). Το παγερό ύφος του και η θρασύτητά του θυμίζουν τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του εκσυγχρονιστή Ν. Χριστοδουλάκη.
Στο υπουργείο Εσωτερικών τοποθετήθηκε επίσης χωρίς λαϊκή ψήφο (βουλευτής Επικρατείας) ο «έμπιστος» Γ. Ραγκούσης.
Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (στην πραγματικότητα υπουργός) ορίστηκε ο παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Δ. Δρούτσας, ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Κύπρο, αφού αυτός ήταν που συνεργάστηκε με το λόρδο Χάνι για την εκπόνηση του τερατουργήματος που ονομάστηκε σχέδιο Ανάν και στη συνέχεια εστάλη στην Κύπρο, για να το περάσει με κάθε αθέμιτο τρόπο και με αφειδή αμερικανική χρηματοδότηση. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε πει ότι «όσο ζω εγώ αυτός δε θα ξαναπατήσει στην Κύπρο»! Δυστυχώς δε ζει πια.
Συντονιστής σε ζητήματα εθνικά και ειδικά στη διαχείριση κρίσεων ορίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων «χαμένη» και ο οποίος εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, παραδίδοντας τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Στην κρίση των Ιμίων αρχικά συμμετείχε σε πάνελ στο ΜΕΓΚΑ(!) και στη συνέχεια έδωσε ρεσιτάλ μειοδοσίας μαζί με το Σημίτη, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «θα πάρει ο αέρας την ελληνική σημαία και δε θα βάλουμε άλλη»!
Σύμφωνη με την εικόνα της κυβέρνησης ήταν και η επιλογή του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Το πρωτοφανές είναι ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής ενός ανώτατου κομματικού οργάνου κάποιος που δεν είχε διατελέσει καν μέλος του! Το κριτήριο για την επιλογή του ήταν ότι στην εκλογική του περιφέρεια (Ξάνθη) οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (οι ελεγχόμενοι από του τουρκικό προξενείο) ψήφισαν ΠΑΣΟΚ(!), εξασφαλίζοντάς του το 68%!
Το ΑΣΚΕ είχε θίξει το θέμα της τρομοκρατία σε ανύποπτο χρόνο
Αναδημοσιέυουμε άρθρο του μέλους της Ε.Ε. του ΑΣΚΕ Σ. Στενού.
(’ρθρο στην ΑΘΗΝΑΪΚΗ) στις 19/7/1999

  • Η ΘΡΙΑΜΒΙΚΗ παρουσία στη χώρα μας του υπουργού Αμυνας τον ΗΠΑ Κοέν έληξε "ικανοποιητικά" γι' αυτούς που εκλιπαρούν για την παραμονή τους στή δοτή εξουσία, γι'αυτούς που κάνουν τα πάντα για τη ... διαδοχή τους σ'αυτήν και για τον ίδιο τον Κοέν, παρά τη μη πλήρη ικανοποίησή του για τις προσπάθειες πάταξης της τρομοκράτης, όπου και η Ελλάδα "μπορούσε να κάνει περισσότερα"!
  • ΓΙΑΤΙ, ΟΜΩΣ, ο υπουργός ’μυνας των ΗΠΑ ασχολείται με την τρομοκρατία και μάλιστα με τόση έμφαση, ενώ άλλοι φαίνονται αρμοδιότεροι αυτού;
  • ΔΕΥΤΕΡΟΝ, η "τρομοκρατία εξελίσσεται στο πιo αποτελεσματικό όπλο της αμερικανικής διπλωματίας για τη "δικαιολόγηση" της επέκτασης κυριαρχίας τους ανά τον κόσμο και φαίνεται να αντικαθιστά βαθμιαία αυτό των "ανθρώπινων δικαιωμάτων", που προκαλεί πλέον μειδιάματα, παντού. Η τρομοκρατία, αντίθετα, παρά τις ποικίλες μορφές, αιτίες και στόχους της και ως εκ τούτου τη δυσκολία του καθαρού εννοιολογικού προσδιορισμού της, προκαλεί ενστικτώδη απέχθεια στην πλειονότητα των ανθρώπων, ιδιαίτερα σε χώρες με υψηλό βιοτικό επίπεδο, και αίσθηση ασφάλειας και νομιμότητας. Αποτελεί, λοιπόν, ιδανικό πρόσχημα επεμβάσεων για διάφορους σκοπούς η επίκληση πάταξης της, όπως πχ. το επικείμενο πογκρόμ σε βάρος των Κούρδων στην Ελλάδα, που φαίνεται ότι αποτελούν σοβαρό εμπόδιο γη τα σχέδια των HΠΑ περιοχή του Κουρδιστάν.
  • ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως,και μια άλλη,ίσως η πιο σημαντική πλευρά στο ζήτημα, που αναλύεται έξοχα στη "θεωρία πολέμου" του Π. Κονδύλη (σελ. 374 επόμ.): Οι θεωρητικά πανίσχυρες πλανητικές δυνάμεις, που μπορούν να επεμβαίνουν "χειρουργικά" παντού, χωρίς κινδύνους δεν είναι τελικά άτρωτες!
  • ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΕΣ χώρες η λαοί έχουν τη δυνατότητα "της τρομοκρατίας και της "δολιοφθοράς- σε βάρος ιδίως, "εκτεχνικευμένων κοινωνιών που εξαρτώνται από ολιγάριθμα ενεργειακά και πληροφοριακά κέντρα και έτσι είναι τόσο τρωτές όσο καμία κοινωνία του παρελθόντος"! Και οι ΗΠΑ είναι το μοντέλο τέτοιας κοινωνίας και μάλιστα με μωσαϊκό κατοίκων, που την κάνουν δυνάμει ακόμη πιο ευάλωτη.
  • ΝΑΙ, ΛΟΙΠΟΝ, γιατί τόσο πολύ ενδιαφέρεται ο υπουργός ’μυνας γη την πάταξη της τρομοκρατίας. Την θεωρούν τον κύριο αντίπαλο. Μόνο που για να πληγεί, απαιτείται" η εξάλειψη των αιτίων της και αυτό πώς να το δεχθούν οι πλανητάρχες...
  • Το πολιτικό πεδίο σιγά σιγά αποκαλύπτεται.
    Η κυβερνητική πολιτική ξεδιπλώνεται και οι στόχοι της, όπου υπάρχουν, γίνονται εμφανείς. Τα γραμμάτια οφειλών για την επικράτηση της ΝΔ
    ξεπληρώνονται με την εφαρμογή των δηλωμένων προεκλογικά προγραμμάτων (π.χ. ιδιωτικοποιήσεις) όσο και των αδήλωτων, λόγω πολιτικού κόστους, προθέσεων, όπως η αφαίμαξη των ασθενέστερων και η ενδυνάμωση των ισχυρών. Και ταυτόχρονα γίνεται φανερή η έλλειψη πολιτικής στους τομείς όπου δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν αποτελεσματικά οι αυτόματοι πιλότοι, όπως στην αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων. Γενικότερα η κυβέρνηση «δραστηριοποιείται» πλέον έντονα, ανακτά πλήρη πρωτοβουλία σε όλα τα πεδία και, Έτσι, αναμένεται ένα θερμό καλοκαίρι, με απόντες τους πολίτες στα μπάνια τους, συμμορφούμενη πλήρως στις εντολές των Βρυξελών.


    Γενική επίθεση στο εσωτερικό μέτωπο


    Οργασμός νομοθετικών ρυθμίσεων θα επικρατήσει το καλοκαίρι, ώστε να έχουν ανοίξει όλα τα επώδυνα μέτωπα και να επιχειρηθεί κάποιο κλείσιμο το Σεπτέμβρη στην έκθεση της Θεσσαλονίκης με κάποια καλά λόγια και «ευνοϊκές»
    προοπτικές. Τότε, άλλωστε, θα αρχίσουν και οι ζυμώσεις για τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές...
    Στην οικονομία το δημοσιονομικό έλλειμμα με τις χαίνουσες μαύρες τρύπες επιχειρείται να καλυφθεί με την αφαίμαξη των μη εχόντων και θα ακολουθήσουν ακόμα σκληρότερα μέτρα. Το πρόβλημα είναι όντως σοβαρό και την κύρια ευθύνη τη φέρει ομολογουμένως το ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση πάντως και τότε εν πολλοίς της ΝΔ. θα ήταν, λοιπόν, αναμενόμενη κάποια λαϊκή κατανόηση για τα φοροεισπρακτικά μέτρα σε βάρος των πολλών, αν δεν υπήρχε ταυτόχρονα μια σκανδαλώδης εύνοια προς τους κατέχοντες, με φοροαπαλλαγές, μειώσεις κρατήσεων και ασφαλιστικών καταβολών, ενδεικτικές των κατευθύνσεων και των μελλοντικών κυβερνητικών πολιτικών σε ολόκληρο το φάσμα των... διαρθρωτικών αλλαγών.
    Στο κοινωνικό επίπεδο η επίθεση κατά των εργαζομένων είναι ολομέτωπη (βλ. άλλο άρθρο). Ό,τι δεν μπόρεσε ή δεν τόλμησε το ΠΑΣΟΚ στην υλοποίηση του σημιτικού εκσυχρονισμού και των οδηγιών της Κομισιόν, το επιχειρεί τώρα η ΝΔ, με την ανοικτή ή σιωπηλή πασοκική συμπαράσταση. Η αρχή έγινε εναντίον των θεωρούμενων ως προνομιούχων στρωμάτων των εργαζομένων, των «ρετιρέ», στις ΔΕΚΟ και τις ημικρατικές τράπεζες, ώστε να είναι εξασφαλισμένη η ανοχή των κατώτερων στρωμάτων, που δεν αντιλαμβάνονται ότι επίκειται και η δική τους σειρά.
    Στο πολιτικό επίπεδο (ή επίπεδο εξουσίας) σημειώνεται η πλήρης συνθηκολόγηση με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ και τα οργανέτα-«δημοσιογράφους», μετά τις αψιμαχίες του «βασικού μετόχου» και τις δημοσιεύσεις-καταγγελίες για τους χρυσοκάνθαρους, πολυθεσίτες δημοσιογράφους. Εννοείται με κάποια κέρδη και στα δικά τους «παιδιά», παρά τις συνεχιζόμενες μεμψιμοιρίες τους. Αν όντως η κυβέρνηση ήθελε να επιβάλει κάποια τάξη στους ασύδοτους και θρασύτατους παρακυβερνητικούς εκδότες-εργολάβους, ήταν πολύ εύκολο να παρακάμψει την ιταμή παρέμβαση των Βρυξελών με μια απλή απειλή για δημοψήφισμα επί του ευρωσυντάγματος...
    Σαν αντιστάθμισμα στις παραπάνω οπισθοχωρήσεις παρατηρείται μια προσπάθεια προσεταιρισμού στελεχών από τον «κεντρώο» ή και «κεντροαριστερό» χώρο. Μετά τον πράγματι καλό σκηνοθέτη Π.Βούλγαρη (που τελικά παραιτήθηκε μετά τις λυσσαλέες επιθέσεις των
    κρατικοδίαιτων «προοδευτικών» του πασοκικού συστήματος), το θ. Βαλτινό κ.λ,π., εθώπευσε το δυσαρεστημένο Αρσένη (βλ. και άλλο άρθρο) και έπεται συνέχεια. Δε θα είναι μικρή η επιτυχία, αν ευοδωθεί η απόπειρα, κάτι όχι απίθανο. Η ελκτική δύναμη της εξουσίας δεν είναι μύθος και η δυνατότητα αυτοδικαιολόγησης-εκλογίκευσης απύθμενη.


    Παράδοση στις ΗΠΑ


    Πολύ γρήγορα διέγνωσε ο Κ. Καραμανλής την εγγενή και αθεράπευτη αδυναμία της Ε.Ε. στο γενικότερο γεωστρατηγικό πεδίο και, παρά τον αρχικό γαλλικό προσανατολισμό του, έσπευσε να προσδεθεί άκριτα και, προφανώς χωρίς όρους (με μόνη τη δική του, έστω και προσωρινή, στήριξη) στο άρμα των ΗΠΑ. Ήσαν άλλωστε, οι περιστάσεις «ευνοϊκές», λόγω των προβλημάτων στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και της έλλειψης βιασύνης των ΗΠΑ για τις βαλκανικές διευθετήσεις, σε αντίθεση με τις επιθυμίες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. «Αγνοεί», άραγε ότι το κόστος της όποιας υποχώρησης της τουρκικής ελίτ στο κουρδικό θέμα θα κληθεί να το πληρώσει η Ελλάδα στο Αιγαίο, την Κύπρο (και Θράκη;) ή ευελπιστεί ότι αυτά θα καθυστερήσουν;
    Αντιμετωπίζει όμως η ΝΔ (και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ) ένα νέο, απροσδόκητο πρόβλημα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής τους. Μέχρι τώρα είχαν ως αυτόματο πιλότο πορείας τους τη δυνατότητα τάχα της αντιμετώπισης των πιέσεων καν προκλήσεων από τους γείτονες (την Τουρκία και τα Σκόπια άμεσα, τους υπόλοιπους προσεχώς) με την απειλή εμποδίων στην είσοδο τους στην Ε.Ε. Τα συνεχή ραπίσματα που δεχόταν η χώρα μας και οι διαρκείς θωπείες προς τους γείτονες μας δεν τους πτοούσαν. Και ξαφνικά οι όποιες αυταπάτες και δικαιολογίες καταργούνται μετά τα περιφανή «ΟΧΙ» στο Ευρωσύνταγμα, τη γενική εμπλοκή στα σχέδια της ευρωπαϊκής... ολοκλήρωσης και διεύρυνσης και τις αγγλικές ιταμότητες.
    Τώρα πλέον ανακύπτουν ανάγλυφα τα πραγματικά προβλήματα από την επιθετική πολιτική των γειτόνων μας μπροστά στην παθητικότητα των πολιτικών εξάρτησης και υποτέλειας. Πιστεύει κανείς ότι οι της ΝΔ (και οι συνοδοιπορούντες) είναι ικανοί να σχεδιάσουν έοτω και μια υποτυπώδη αυτόνομη αμυντική πολιτική και συνακόλουθη πολιτική συμμαχιών; Ή, ακόμη χειρότερα, ότι θα ήθελαν κάτι τέτοιο; Και αυτά δεν είναι καθόλου απίθανο να ορθωθούν αποκαλυπτικά μέσα στο καλοκαίρι που έφθασε, τουλάχιστο από τη μεριά της Τουρκίας.


    Ανύπαρκτες αντιδράσεις


    Θα περίμενε κανείς να έχουν ξεσηκωθεί οι πάντες. Κόμματα, συνδικάτα, λαός, τύπος. Τελικά τίποτα» σχεδόν, δεν κινείται. Μερικές διαμαρτυρίες μόνο για την τιμή των όπλων. Μέσα στη ΝΔ, οι οπαδοί της οποίας φυσικά πλήττονται όμοια με τους άλλους, όλοι σχεδόν σιωπούν, πλην του Έβερτ (που σε λίγο θα θεωρείται, ίσως, γραφικός). Τα «γαλάζια παιδιά» ησύχασαν με την προοπτική ... της άρσης της μονιμότητας (αναλυτικά στο άλλο φύλλο), η ΔΑΚΕ διαχωρίζει τη θέσης της από τη ΓΣΕΕ και η Ντόρα πλειοδοτεί. Τα συνδικάτα έχουν χάσει πλέον την αξιοπιστία τους. Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, εξαρτήματα του αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζονται με ευτράπελη διάθεση. Εκεί οδήγησε ο κομματισμός τους. Και οι απλοί πολίτες παρακολουθούν με έκδηλη αμηχανία, χωρίς πυξίδα και αξιόπιστη καθοδήγηση. Όσο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης...
    Το ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά σπαράσσεται. Τώρα, πλέον, ουδείς υπολογίζει την ηγεσία του. Ήταν που ήταν ο Γιωργάκης, εξεστόμισε πανηγυρικά και τον αντικρατικισμό του και αποτελειώθηκε μόνος του. Ο «αιφνιδιασμός» του με την πρόταση μομφής μόνον αυτόν δε βοήθησε. Ο Κ.Καραμανλής απαλλάχτηκε από την υποχρέωση ανασχηματισμού, αναβάλλοντας για
    αργότερα το πικρό ποτήρι της Ντόρας, η οποία πάντως δέχτηκε πολύ σοβαρό πλήγμα με τη γνωστοποίηση της απόλυτης αντίθεσης της Κύπρου σε πιθανή ανάληψη του Υπουργείου Εξωτερικών εκ μέρους της. Και οι επίδοξοι
    διάδοχοι του Γιωργάκη επιδίδονται ανοικτά σε πράξεις αμφισβήτησης, με αρχή τη Θεσσαλονίκη, όπου το νέο δίδυμο Βεναζέλου-Τσοχατζόπουλου επικράτησε καθαρά απέναντι στους εκσυγχρονιστές. Οι δυστυχείς οπαδοί του
    Γιωργάκη δεν ακούστηκαν πουθενά. Ούτως ή άλλως όμως οι θέσεις των περισσοτέρων, αν όχι όλων, των στελεχών του ΠΑΣΟΚ είναι
    ταυτόσημες με αυτές της Ν.Δ. και η όποια αντίδραση θα είναι απλώς προσχηματική και «αντιπολιτευτική» και κανένα δεν πείθει.
    Αλλωστε οι εντόπιοι και ξένοι υποκινητές των καπετανάτων δεν εναντιώνονται φυσικά στα κελεύσματα της Ε.Ε., ούτε, πολύ περισσότερο,
    στα ευρύτερα αμερικανικά συμφέροντα και αυτό είναι πλέον σε όλους γνωστό.
    Ο ΣΥΝ θα διαμαρτύρεται, και πολλές φορές ειλικρινώς, μετά την, ελαφρά έστω, στροφή προς τ' αριστερά, αλλά δύσκολα μπορεί να πείσει, δεδομένης της προσκόλλησης του στην Ε.Ε., που διατείνεται ότι μπορεί ν' αλλάξει προς κοινωνικότερες πολιτικές. Η υπερψήφιση, άλλωστε, από το ΣΥΝ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, υλοποίηση της οποίας είναι οι σημερινές κυβερνητικές επιλογές, θα τον ακολουθεί πάντοτε.
    Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να κάνει σωστές επισημάνσεις, θα κινητοποιεί (για κομματικούς λόγους) μικρότερο ή μεγαλύτερο μέρος των οπαδών του, όμως η «γλώσσα» του και, κυρίως, οι «ξύλινες» προτάσεις του δεν μπορούν να βρουν ευρύτερη ανταπόκριση.

    Καμιά ελπίδα, λοιπόν;


    Δεν είναι έτσι. Μπορεί να φανεί προσωρινά ότι περνούν τα μέτρα της κυβέρνησης και να «δικαιολογείται» η αδράνεια στους άλλους τομείς, όπως στα εθνικά θέματα, όμως τα προβλήματα θα γίνονται όλο και πιο έκδηλα, ο ομοούσιος δυϊσμός-δικομματισμός θα γίνει κοινή συνείδηση και η πραγματική αντίδραση δε θ' αργήσει. Αναγκαστικά.
    Το ΑΣΚΕ συμμετέχει αυτοδύναμα στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, με κύριο σκοπό να εξηγήσει γιατί πρέπει να αποχωρήσει άμεσα η πατρίδα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτοδύναμα για άλλη μια φορά, γιατί άλλες φιλικές και συγγενείς δυνάμεις, παρότι καταγγέλλουν τον όλο και πιο απάνθρωπο χαρακτήρα της Ε.Ε., θεωρούν πρόωρο να τεθεί άμεσα το ζήτημα της αποχώρησης. Το ΑΣΚΕ, όμως, πιστεύει ότι η καταγγελία της Ε.Ε., χωρίς το εύλογο συμπέρασμα-πρόταση για άμεση αποχώρηση, τελικά λειτουργεί υπέρ της Ε.Ε. και εις βάρος της πατρίδας μας, όπως έχουμε αναλύσει σε άλλα άρθρα μας.
    Όλοι γνωρίζουν ότι το ΑΣΚΕ δεν έχει ούτε επιθυμεί να έχει βοήθεια από ισχυρούς επιχειρηματίες και μεγαλοεκδότες, ούτε εισπράττει αργύρια από την Ε.Ε., όπως οι «εκσυγχρονιστές», οι «ανανεωτές», οι «οικολόγοι» και πάμπολλοι άλλοι που δικαιολογούν την παραμονή μας στην Ε.Ε. Στηρίζεται μόνο στη βοήθεια των φίλων του και το ίδιο περιμένουμε γι’αυτές τις ευρωεκλογές .
    Η αρχή γίνεται στα γραφεία μας, το Σάββατο 4 Απριλίου στις 6 το απόγευμα. Όποιος θέλει να συμβάλει στον προεκλογικό αγώνα του ΑΣΚΕ να είναι μαζί μας.
    Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, που δεν είναι καν κυβέρνηση του μεταλλαγμένου και διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ, αλλά σύνολο προσώπων πειθήνιων στην αμερικανική πρεσβεία, χρησιμοποιεί ακόμη και την οικονομική μας δυσπραγία για να εξασθενήσει την Ελλάδα και να εξουδετερώσει το «ατίθασο» λαό της, ώστε «να μη μας παρενοχλεί … σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ» (Κίσινγκερ).
    Ο Ομπάμα, μόλις έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ, ξέχασε τις υποσχέσεις του προς την ελληνοαμερικανική κοινότητα (όπως είχε κάνει και ο Κλίντον) κι έσπευσε να επισκεφθεί την Τουρκία, την οποία και ανακήρυξε σε τοποτηρητή του στην περιοχή. Κατανόησε ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αποδεκτό από τις γειτονικές χώρες (ακόμη και τις υποτελείς τους) ως ο τοπικός τους χωροφύλακας και ότι η άκριτη υποστήριξή του ζημιώνει τις ΗΠΑ. Οι ιμιτασιόν ισλαμιστές του Ερτογάν, ομόθρησκοι με τους γείτονες της Μ. Ανατολής και με φιλολαϊκό πρόσωπο, αποτέλεσαν την εναλλακτική λύση. Μοιραία οι άλλες υποτελείς στις ΗΠΑ χώρες οφείλουν υποταγή και στην Τουρκία.
    Ο Ερτογάν αποδέχθηκε το ρόλο αυτό, κρατώντας κάποιο βαθμό αυτονομίας από τους προστάτες του, πράγμα που τον κάνει ακόμη πιο επικίνδυνο. Ως κυβερνήτης έχει να επιδείξει σημαντικές επιτυχίες, με τη βοήθεια των προστατών του, βεβαίως. Στη διαμάχη του με τους στρατηγούς (με τους οποίους δεν έχει διαφορές στις επεκτατικές βλέψεις) κερδίζει συνεχώς πόντους, χωρίς αυτό να προδικάζει την τελική έκβαση. Παρέλαβε μια τουρκική οικονομία χρεοκοπημένη, τη μετέτρεψε σε ταχύτατα αναπτυσσόμενη και η Τουρκία είναι μέλος του νεοσύστατου G-20. Το μεγαλύτερο μέρος του λαού είναι σε ένδεια, αλλά το τουρκικό κράτος έχει χρήμα για όλες τις δουλειές του. Ταυτόχρονα έχει βελτιώσει τις μέχρι πριν από λίγο κάκιστες σχέσεις της με τις αραβικές χώρες με την καταδίκη του Ισραήλ (δεν αποκλείεται τα επεισόδια να είναι εν πολλοίς σκηνοθετημένα), αναλαμβάνει ρόλο μεσολαβητή στη Μ. Ανατολή και επιβραβεύτηκε με τις θέσεις του Προέδρου της Γ.Σ. του ΟΗΕ και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτά δε σημαίνουν ότι έπαψαν οι αντιδράσεις στην πολιτική της, όπως έδειξε και η ψηφοφορία για τη γενοκτονία των Αρμενίων στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων στις ΗΠΑ και η καταδίκη της Τουρκίας από το Κοινοβούλιο της Σουηδίας για τη γενοκτονία των Ποντίων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Χαλδαίων κ.λπ., παρά τη σφοδρή αντίδραση της σουηδικής κυβέρνησης!
    Οι μεγαλύτερες αντιδράσεις είναι ακόμη μπροστά και θα εκδηλωθούν πρώτ’ απ’ όλα στην Ελλάδα, γιατί ο Γιωργάκης έχει αποδεχθεί να εκπροσωπεί μια χώρα δορυφορική της Τουρκίας. Δεν υπολογίζει ούτε αντιδράσεις, ούτε πολιτικό κόστος, παρά μόνο τις εντολές των Αμερικανών. Συμβολικά, η πρώτη του επίσκεψη μετά την εκλογή του ήταν στην Τουρκία και όχι στην Κύπρο, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά.
    Οι Τούρκοι δεν κρύβουν πια ότι επιδιώκουν τον έλεγχο ολόκληρης της Ελλάδας. Στις γνωστές επιδιώξεις τους σε Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη έχει προστεθεί η διείσδυση σε κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας, προσδιορίζοντας μάλιστα και τις προτεραιότητες: ξενοδοχεία, στέγαση, εστιατόρια, ένδυση, μετακινήσεις, αγροτικά προϊόντα και κυρίως η ενέργεια. Το τουρκικό σχέδιο έχει το Ο.Κ. της κυβέρνησης του Γιωργάκη. Ο πρέσβης της Ελλάδας στην ’γκυρα Φώτιος Ξυδάς σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα «Ακσάμ» καλεί τους Τούρκους επενδυτές να αγοράσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες επιβίωσης, τους συμβουλεύει να βιαστούν, γιατί τώρα θα τις πάρουν με τις καλύτερες τιμές, και τους καθησυχάζει ότι δε θα υπάρξει καμιά αντίδραση εκ μέρους της ελληνικής κοινής γνώμης! Κούνια που τον κούναγε! Ο Κίσινγκερ μας ξέρει καλύτερα!
    Στην Κύπρο ο Γιωργάκης μαζί με το Χριστόφια προωθούν σχέδιο χειρότερο του Ανάν. Τρομοκρατημένοι από την αντίδραση του κυπριακού ελληνισμού και εν όψει βουλευτικών εκλογών, ο ΔΗΣΥ κρατά αποστάσεις, η ΕΔΕΚ αποχώρησε από την κυβέρνηση, το ΔΗΚΟ παραμένει διαφωνώντας(!), οπότε απέμειναν οι Ελεύθεροι Δημοκράτες του πρώην Προέδρου Βασιλείου, που έφτασαν στο σημείο να κατηγορούν τους Ελληνοκύπριους γιατί δεν εμπιστεύονται τον Ερτογάν! Γι’ αυτό και είναι πλέον κόμμα χωρίς ψηφηφόρους! Η ’γκυρα συνεχίζει, βέβαια, την προσπάθεια εκτοπισμού των Τουρκοκυπρίων και την αντικατάστασή τους από πειθήνιους σ’ αυτήν εποίκους, τους οποίους βαφτίζει «Τουρκοκύπριους», για να εισπράττουν τα εκατομμύρια ευρώ της Ε.Ε.!
    Στο Αιγαίο ο Γιωργάκης δήλωσε ότι προωθεί στο Δικαστήριο της Χάγης το θέμα οροθέτησης της υφαλοκρηπίδας, λες και πρόκειται να το δεχθεί, όπως το λέει ο Γιωργάκης, η Τουρκία. Ως γνωστό, απαιτείται υπογραφή συνυποσχετικού, που θα αναφέρει αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, αναγνώριση των χωρικών υδάτων των 12 μιλίων κ.λπ. Εννοείται ότι ο Γιωργάκης προσπαθεί να βρει τρόπους να παρακάμψει τα προαπαιτούμενα αυτά και να παραπέμψει όλες τις τουρκικές βλέψεις στη Χάγη, η οποία να αποφασίσει χωρίς ουσιαστικό συνυποσχετικό. Αυτά πιθανό να λένε οι επιστολές. Αλλά μόλις αυτά δημοσιοποιηθούν θα υπάρξει οργή και γενικευμένη αντίδραση, οπότε …
    Εν τω μεταξύ έγινε γνωστό ότι οι Γερμανοί, αφού πάτησαν πόδι στο αεροδρόμιο της Αθήνας, ρωτούν με επιστολή του πρέσβη τους στην Αθήνα στις 20/5/2008 αν ιδιωτικοποιείται η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας στα πλαίσια του «Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού», ενδιαφερόμενοι προφανώς να την αγοράσουν!
    Με τα Σκόπια επισπεύδονται οι διαδικασίες, γιατί οι Αμερικανοί επείγονται να τα εντάξουν στο ΝΑΤΟ, ασφαλίζοντας τον έλεγχο των ενεργειακών τους δρόμων. Για το σκοπό αυτό έχουν κατασκευάσει και τεράστια βάση στα σύνορα Σκοπίων-Κοσόβου. Φαίνεται ότι οι Αμερικανοί πιέζουν να συμφωνήσουμε στο όνομα «Βόρεια Μακεδονία», χωρίς αναφορά στο erga omnes (όπως δολίως είχε αποδεχθεί η Ντόρα), οπότε οι Σκοπιανοί θα κατοχύρωναν ντε φάκτο τη «μακεδονική εθνότητα» και τη «μακεδονική γλώσσα», θα διατηρούσαν επισήμως τις επεκτατικές τους βλέψεις με το Σύνταγμά τους, τα σχολικά τους βιβλία κ.λπ. και το «ενδιαφέρον» τους για την ανύπαρκτη «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα. Εννοείται πως, αν προχωρούσε ο Γιωργάκης σε μια τέτοια «λύση», θα έπρεπε να καταφύγει με το πρώτο αεροπλάνο στην πατρίδα του, τις ΗΠΑ.
    Στην ελληνική Θράκη οι Τούρκοι έχουν αφεθεί να συμπεριφέρονται ως οιωνεί συνδιαχειριστές. Η τοποθέτηση από το Γιωργάκη σε καίριες θέσεις (κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γραμματέας κόμματος) αγνώστων στην υπόλοιπη Ελλάδα ανθρώπων από την περιοχή, με μοναδικό προσόν την αποδοχή τους από τους Τούρκους, η παλαιότερη επιλογή της Καραχασάν ως υποψήφιας για την υπερνομαρχία και η τωρινή της κ. Κόκλα ως περιφερειάρχη της Θράκης καθώς και ο διορισμός του … Ντεντέ (που καλεί από την εκπομπή του Κ. Χαρδαβέλα τους μουσουλμάνους σε πόλεμο κατά των γκιαούρηδων!) ως μισθοδοτούμενου συνεργάτη για τα εκπαιδευτικά προγράμματα της μειονότητας (μισθοδοτούνται και η κόρη του και ο ανιψιός του!) δείχνουν τις προθέσεις του Γιωργάκη. Αλλά και για τη Θράκη έχουν γνώσιν οι φύλακες!
    Πτώση της κυβέρνησης Ετσεβίτ

    Η μεθόδευση της πτώσης της κυβέρνησης Ετσεβίτ φαινόταν αρχικά αναιτιολόγητη, παρά το γεγονός ότι την πτώση της προκάλεσαν φιλοαμερικανοί πολιτικοί ( Τζεμ, Ντερβίς , Οζκάν κ.λ.π.) . Τα πράγματα ξεκαθάρισαν με την επίσκεψη του Αμερικανού υφυπουργού ’μυνας Πολ Γούλβοβιτς, που έσπευσε να καθησυχάσει το τουρκικό στρατιωτικό και πολιτικό κατεστημένο, το οποίο αντιτίθεται στην αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ, φοβούμενο τη δημιουργία κουρδικού κράτους ελεγχόμενου από τις ΗΠΑ (που επιδιώκουν τον έλεγχο των πετρελαίων της Μοσούλης και του Κιρκούκ). Ήταν πλέον φανερό ότι οι λόγοι ήταν η αντίθεση Ετσεβίτ στην επέμβαση.
    Συνέβησαν διάφορα τραγελαφικά, όπως ο Ντερβίς να είναι υπουργός Οικονομικών και να εξαγγέλλει κόμμα με τον Τζεμ, τον οποίο εν συνεχεία εγκατέλειψε, για να πάει με τον «αριστερό» Μπαϊκάλ, φοβούμενος ότι δε θα εκλεγεί.
    Δε συνεπάγεται όμως ότι στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου θα επικρατήσουν οι φιλοαμερικανοί. Το αντίθετο μάλιστα. Πρώτο κόμμα φέρεται το ισλαμικό, που είναι αντίθετο με την επέμβαση, με 25 % περίπου, ενώ δεύτερο το Ρεπουμπλικανικό του Μπαϊκάλ με 21 %. Επίσης αντίθετο είναι και το ακροδεξιό του Μπαχτσελί, που όμως έχει ποσοστό κάτω του 10 % (όριο για την είσοδο στη Βουλή). Κάτω του 10 % έχουν και όλα τα υπόλοιπα κόμματα του τουρκικού κατεστημένου (Γιλμάζ, Τσιλέρ κ.λ.π.)
    Δεν αποκλείεται οι Αμερικανοί να είχαν σχεδιάσει επέμβαση στο Ιράκ πριν τις τουρκικές εκλογές, όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται ευνοϊκά γι’ αυτούς (δες άρθρο για το Ιράκ) και το πιθανότερο είναι να μην προλάβουν. Έτσι, αν γίνουν εκλογές, με βάση τα σημερινά δεδομένα θα επικρατήσουν οι ισλαμιστές με αντιπολίτευση τους Ντερβίς-Μπαϊκάλ και τα υπόλοιπα κόμματα εκτός Βουλής. Το τουρκικό καθεστώς θα έχει ένα πρόσθετο σοβαρό πρόβλημα με αυτό το κομφούζιο. Για το λόγο αυτό συζητούν πλέον για αναβολή των εκλογών, μέχρις ότου εξασφαλιστεί η δυνατότητα συμμετοχής και άλλων κομμάτων στη Βουλή, ώστε το πολιτικό να ελέγχεται ευκολότερα.
    Σύμφωνα με τις «νέες θεωρίες» των ΗΠΑ, τα «κομβικά κράτη», όπως η Τουρκία, χαρακτηρίζονται από συνεχή αοριστία και ένταση, δηλ. με άλλα λόγια οι ΗΠΑ, όπου δεν μπορούν να ελέγχουν άμεσα την πολιτική μιας χώρας, προκαλούν και εκμεταλλεύονται τις αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων μπλοκ εξουσίας.

    Τουρκία και ΕΕ

    Τα οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας και η εξαθλίωση ακόμη και των μεσαίων στρωμάτων έχουν προκαλέσει φόβους για κοινωνικές εκρήξεις, πράγμα για το οποίο ανησυχεί πολύ σοβαρά το τουρκικό κατεστημένο. Η επίκληση της διατήρησης της ακεραιότητας της Τουρκίας και της τουρκικής εθνικής συνείδησης δεν είναι πλέον αποτελεσματικά ιδεολογήματα για την αντιμετώπιση των οξύτατων αυτών προβλημάτων. Μια μερίδα του κατεστημένου (ακόμη και στρατιωτικοί) θεωρεί ότι η ένταξη της Τουρκίας, με τους δικούς της όρους, στην Ε.Ε θα διασφαλίσει την εξουσία του, όπως άλλωστε όλες οι ευρωπαϊκές ελίτ, των οποίων οι χώρες εντάχθηκαν στην ΕΕ. Η ΕΕ προπαγανδίζεται στην Τουρκία ως παράδεισος, όπως γινόταν στην Ελλάδα πριν το 1981.
    Όμως η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα σημάνει πλήρη ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών συσχετισμών που υπάρχουν σήμερα. Η Τουρκία ,ως η πιο ισχυρή στρατιωτικά και πληθυσμιακά, θα έχει ηγεμονική συμπεριφορά και θα μπορεί να εμποδίζει την κυρίαρχη πολιτική, που σήμερα ασκείται από το γαλλογερμανικό άξονα, και να περνάει στην ΕΕ ευκολότερα (μαζί με τη Βρετανία) τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Για το λόγο αυτό οι ΗΠΑ θέλουν την ένταξή της στην ΕΕ. Επίσης, θα μπορεί να εξάγει τα κοινωνικά της προβλήματα, με την ελευθερία μετακίνησης εκατομμυρίων Τούρκων στις άλλες χώρες της ΕΕ.
    Είναι λοιπόν φανερό ότι οι ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες για τους λόγους αυτούς αποκλείουν την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ, με συνέπεια τα προβλήματά του τουρκικού κατεστημένου να πολλαπλασιάζονται.

    Η Ελλάδα και η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ

    Ο ισχυρισμός ότι η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας είναι όχι μόνο ψευδής αλλά και υποβολιμιαίος. Το τουρκικό καθεστώς εντός της ΕΕ θα επιδιώξει την εκπλήρωση των στρατηγικών του στόχων. Θα έχει πολλαπλάσια δυνατότητα άσκησης πίεσης, ως ισχυρή χώρα, απέναντι στην Ελλάδα για εδαφικές παραχωρήσεις και για πλήρη δορυφοροποίησή της. Οι επιδιώξεις αυτές θα περνούν μέσα από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, σε αντιστάθμισμα των οικονομικών παραχωρήσεων προς το δυτικοευρωπαϊκό κεφάλαιο με το άνοιγμα της αγοράς της.
    Για το λόγο αυτό η κυβέρνηση Σημίτη και ο κατ’ επίφαση Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, που λειτουργεί στην πραγματικότητα ως εκπρόσωπος της Τουρκίας, με το να πιέζει τους υπολοίπους της ΕΕ για καθορισμό του χρόνου έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, λειτουργεί συνειδητά εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
    Εκτός των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που ήδη μας έχει προκαλέσει η ένταξη, για την προστασία της ακεραιότητας της χώρας σε περίπτωση ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ο μόνος τρόπος είναι η άμεση αποχώρηση της Ελλάδας από την ΕΕ.
    Ελβετικό δικαστήριο κατεδίκασε στις 9 του Μάρτη Τουρκοελβετό δικηγόρο, διότι σε δημοσίευμά του αρνήθηκε τη γενοκτονία των Αρμενίων. Η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν αυστηρή, με το σκεπτικό ότι ως μορφωμένος άνθρωπος όφειλε να γνωρίζει ιστορία και ως δικηγόρος που ασκεί το επαγγελμά του στην Ελβετία όφειλε επίσης να γνωρίζει τους Ελβετικούς νόμους.
    Όσοι μπορούν και όσο μπορούν, να συνδράμουν στον εκλογικό αγώνα του ΑΣΚΕ οικονομικά, στη δουλειά του γραφείου, στο τυπογραφείο, στη διάδοση των θέσεων του και των εντύπων του. Σας περιμένουμε!


    ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)