Με απόφαση της συνόδου των μελών του, που πραγματοποιήθηκε στις 6/3, την Κυριακή 21 Μαρτίου στις 11π.μ.-1μ.μ. στα γραφεία του το ΑΣΚΕ θα παρουσιάσει τις θέσεις του για την οικονομική και γενικότερη πολιτική κατάσταση και τα (υπαγορευμένα έξωθεν) κυβερνητικά μέτρα. Θα ακολουθήσει συζήτηση.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για κάθε φίλο ή φίλη που θέλει να συμμετάσχει.
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Η Siemens φαίνεται ότι θα αποτελέσει το καλοκαιρινό «πολιτικό» έδεσμα, διαρκώντας κάτι παραπάνω από το ηλιέλαιο-ορυκτέλαιο και τα άλλα, που τόσο άνετα «ξεχάστηκαν». Τα κατορθώματα της πολύφερνης γερμανικής, εβραϊκών συμφερόντων (λέγεται), εταιρίας και η ατέρμων χορεία των δωρεοδόχων της κανένα, εδώ που φτάσαμε, δεν εκπλήσσει. Όλοι γνωρίζουν ότι εκατοντάδες ανάλογες εταιρίες ή όμιλοι που ανέλαβαν ή θα αναλάβουν διάφορα «έργα» στη χώρα μας, θα μοιράζουν δισεκατομμύρια στους πολιτικούς, παραπολιτικούς και παρατρεχάμενους, που με τέτοιο δέλεαρ «κατέρχονται στο λαό», «για να υπηρετήσουν τη χώρα». Δισεκατομμύρια όχι από το κεφάλαιο ή τα κέρδη τους, αλλά από εμάς που πληρώνουμε στο διπλάσιο, τουλάχιστον, την αξία των «έργων» τους.
Γιατί αυτός ο ορυμαγδός;
Είναι, πράγματι, η πρώτη φορά που επίσημα, πανηγυρικά γίνεται παραδεκτή η αποκάλυψη της πλήρους εξαχρείωσης του πολιτικού συστήματος, που φθάνει, λόγω της πασοκικής
δημοκρατικότητας, μέχρι και τον τελευταίο τροχό της αμάξης. Αρκεί, όμως, αυτό για να δικαιολογήσει τον ορυμαγδό που δημιουργούν τα ακόμη πιο εξαχρειωμένα (αν είναι δυνατόν
) Μ.Μ.Ε. και τις κραυγαλέες παροτρύνσεις για κάθαρση και νέο, «καθαρό», πολιτικό σύστημα; Όλοι αυτοί που τάχα διαμαρτύρονται μόνο σε τέτοιο οχετό μπορούν να επιβιώσουν. Κάτι άλλο, λοιπόν, συμβαίνει.
Δεν μπορεί να είμαστε βέβαιοι για το ποιος άρχισε και κινεί κεντρικά τα νήματα, ούτε ποιος είναι ο κεντρικός, κύριος σκοπός τους. Έχουμε, όμως,
αρκετά δεδομένα:
Α) Σε σχέση με τα εθνικά μας θέματα στον πολιτικό κόσμο υπάρχουν 2 ρεύματα, που διαπερνούν και τα 3 κόμματα της Βουλής που ασκούν άμεσα ή έμμεσα εξουσία (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ): Αυτοί που στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν» προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα ολίγα που μπορούν για τον ελληνισμό και οι «ναινέκοι», που απροσχημάτιστα προσπαθούν να περάσουν ό,τι τους υπαγορεύουν οι ξένοι προστάτες τους. Φαίνεται ότι στην παρούσα φάση υπερισχύουν οι πρώτοι, κάτι που έχει εξαγριώσει το απερχόμενο αμερικάνικο τσίρκο του Μπους, τους Εγγλέζους και τους Ισραηλινούς (παρά το ακατανόητο, σε πρώτη ματιά
, δώρο της ελληνοϊσραηλινής άσκησης στην Κρήτη!), που πολύ θα ήθελαν άλλους στην εξουσία και γρήγορα, λόγω Σκοπίων (που αναβαθμίζουν τις επεκτατικές τους επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδας), Αιγαίου και Κυπριακού ή, έστω να τρομάξουν τους
υπάρχοντες.
Β) Η Siemens επεχείρησε πριν λίγα χρόνια να μπει στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης, πιστεύοντας ότι η έρευνα των εισαγόμενων εταιριών είναι όπως στην Ευρώπη. Εκεί αποκαλύφθηκαν οι δωροδοκίες της διεθνώς και ανατέθηκε σε ειδική δικηγορική ομάδα να κάνει πλήρη έλεγχο, οπότε, υποθέτουμε, κάποιοι μηχανισμοί ανεκάλυψαν
πολιτικό λαυράκι για μοχλό πιέσεων ή ανακατατάξεων.
Γ) Σενάρια πολιτικών αλλαγών κυκλοφόρησαν πολλά. Για τους δικούς τους λόγους η κυβέρνηση Καραμανλή (και πιθανόν όχι μόνο
) δεν ήταν εντελώς βολική, παρά το ότι στην εσωτερική, οικονομικοκοινωνική, πολιτική της είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την αγριότερη μορφή της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας (γι αυτό και οι όποιες άλλες αντιστάσεις της δεν μπορεί να είναι ευοίωνες
). Όμως δε διαθέτουν εναλλακτική λύση, μια που είναι πολύ νωρίς για διάφορους
Βγενόπουλος και Γιάννα, Τσίπρας ή Ευάγγελος (πλέον) ή Τατούλης είναι αστεία πράγματα.
Δ) Όσοι μέχρι τώρα επλήγησαν από τη «Siemens» (Μητσοτακαίικο, Σημιτοτσουκάτοι, Λιάπης) ανήκουν στους «ναινέκους», άρα η πρώτη πλευρά αντεπιτίθεται και για την ώρα, επιτυχώς.
Όσο διαρκούν «τα μπάνια του λαού», δύσκολα μπορούν να γίνουν ανατροπές, επομένως μάλλον αναβάλλονται για τον Οκτώβριο, χωρίς να αποκλείεται κάποια «βόμβα».
Τι μπορούμε να περιμένουμε;
Σίγουρα ο μοχλός της αλλαγής του πολιτικού σκηνικού που επιδιώκουν δε μπορεί να γίνει η νεοφιλελεύθερη πολιτική, η ακρίβεια, η συνεπής πορεία προς τη δημιουργία των κοινωνιών των 2/3, δηλ. του 1/10. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, θα επιχειρήσει, λέει, να βάλει στο επίκεντρο της πολιτικής, τα οικονομικά-κοινωνικά ζητήματα, επιμένοντας ταυτόχρονα
ευρωπαϊκά, προετοιμαζόμενος με μαθήματα διακυβέρνησης αριστερού Χριστόφια και εγκαταλείποντας την εκμετάλλευση της Siemens και της χρηματοδότησης των κομμάτων, που μπορούν να φέρουν τα πάνω- κάτω (Τσαουσέσκου, Siemens-Κόκκαλης συγκυβέρνησης και
οικουμενικής 1989-90 κ.λπ.).
Το Κ.Κ.Ε., συνεπέστερο στη γραμμή του, θα ευελπιστεί σε κομματικά κέρδη, λόγω εσωτερικής πολιτικής της Ν.Δ., θα συζητά (επιτέλους) τα αίτια της πτώσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού» (χωρίς να περιμένουμε ότι θα εμβαθύνει) και θα αμύνεται για την αδιαφάνεια των οικονομικών του.
Ο ΛΑΟΣ θα τσιμπολογά από δω κι από κει , ονειρευόμενος πλήρη απαξίωση της σημερινής πολιτικής και στροφή σε
σωτήρες(!), χωρίς όμως να το πιστεύει. Γι αυτό θα περιορίζεται σε συναγωνισμό λαϊκισμού με Τσίπρα-Αλαβάνο και ό,τι κερδίσει.
Το πρόβλημα θα το έχουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Στο ΠΑΣΟΚ, πέρα από Τσουκάτους (είναι εκατοντάδες) και Νικολάκια, ωριμάζει η ιδέα αντικατάστασης του Γιώργου, που μάλιστα θα ήταν λύση ευπρόσδεκτη και στους πάτρωνές του(!), γιατί έδειξε μάλλον φιλελληνικές τάσεις τελευταία. Όμως ποιος θα μπορούσε να τον διαδεχθεί, μετά το φιάσκο Βενιζέλου; Το καλοκαίρι τους, πάντως, θα είναι επώδυνο. Το ίδιο επώδυνο θα είναι και για την Ν.Δ. Το Μητσοτακαίικο φαίνεται να «κάηκε», όμως ο απροκάλυπτος νεοφιλελευθερισμός του Καραμανλή δε μπορεί να τους αφήσει αλώβητους, έστω κι αν έχουν αυτή την αντιπολίτευση. Πάντως φαίνεται να κρατούν ακόμη και αν οι επιθέσεις εναντίον Καραμανλή δεν αποδώσουν, δεν αποκλείεται Οκτώβριο-Νοέμβριο να αναλάβει το ρίσκο
εκλογών.
Υπάρχει, λοιπόν, πιθανότητα εκλογών το φθινόπωρο, όμως εμείς, το ΑΣΚΕ, δε μπορούμε, ενόψει και των ευρωεκλογών του χρόνου, να πάρουμε μέρος για λόγους, προφανώς, καθαρά οικονομικούς. Εάν, βέβαια, εδίνετο στα εκτός βουλής σοβαρά κόμματα ένα μικρό μέρος μόνο από αυτά που δίνονται στις εκατοντάδες αμαρτωλές «μη κυβερνητικές οργανώσεις» (ΜΚΟ), ως μικρό δείγμα δημοκρατίας, τότε και τα κόμματα αυτά δε θα είχαν πρόβλημα συμμετοχής σε όλες τις εκλογές.
Κατηγορία
Φύλλο 123 Ιουλίου 2008
Είναι η πρώτη φορά, μετά το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που ο ελληνισμός, ένα κομμάτι του αυτή τη φορά, με τη συμπαράσταση του υπολοίπου, αρνείται να συμμορφωθεί προς τις απαιτήσεις των ισχυρών της γης. Το ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 είναι ένα γεγονός μεγάλης και πολλαπλής σημασίας.
Α) Αποδεικνύει ότι, παρά τη μερική μας αλλοτρίωση και αντιθέτως προς όσα διαλαλεί η κρατούσα ιδεολογία, στο βάθος της ψυχής μας δεν έχουμε αποκοπεί από τις αγωνιστικές μας παραδόσεις, δεν έχουμε χάσει τον αυτοσεβασμό μας και αυτό το εκδηλώνουμε, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Οι εκφοβισμοί, οι εκβιασμοί και η προσπάθεια εξαγοράς των συνειδήσεων (800 εκατ. δολάρια από τις ΗΠΑ και 350 εκατ. ευρώ από την Ε.Ε.) ακούμπησαν λίγους Ελληνοκύπριους. Η απόδειξη, μάλιστα, έρχεται από το κομμάτι του ελληνισμού που θεωρείται από τα πιο κοσμοπολίτικα και από τα πιο εύπορα. Η στάση του, με κορυφαία στιγμή το ιστορικό διάγγελμα του Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου, δίνει θάρρος και αυτοπεποίθηση σε όλους τους Έλληνες, που απέδειξαν ότι ενδιαφέρονται, και πολύ μάλιστα, για την Κύπρο, άρα και για τα υπόλοιπα εθνικά μας θέματα, παρ' όσα ισχυρίζονταν οι εκφραστές της υποτέλειας.
Β) Αποφύγαμε τα χειρότερα στα εθνικά μας θέματα. Βεβαίως το Κυπριακό δε λύθηκε με το δημοψήφισμα, αλλά απέτυχαν οι Αγγλοαμερικάνοι να μετατρέψουν την Κύπρο ταχύτατα σε Βοσνία ή Κόσοβο, με τελικό στόχο τον πλήρη αφελληνισμό του νησιού. Απομακρύνθηκαν οι αντίστοιχες «λύσεις», που είχε ετοιμάσει για το Αιγαίο και τη Θράκη η αποδοκιμασθείσα κυβέρνηση των Σημίτη-Γιωργάκη. Δεν ησυχάζουμε, αλλά κερδίζουμε χρόνο και μπορούμε να ελπίζουμε.
Γ) Γκρεμίζει το επιχείρημα ότι η μη συμμόρφωση προς τας «υποδείξεις» συνεπάγεται τη συντέλεια του κόσμου και εκθέτει ανεπανόρθωτα τους υποτελείς σε Ελλάδα και Κύπρο, που το χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Αντιθέτως, αποδεικνύει ότι όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε, τόσο καλύτερες προϋποθέσεις δημιουργούμε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας.
Δ) Αποδεικνύει ότι οι Η.Π.Α., παρά την τεράστια ισχύ που διαθέτουν δεν επιτυγχάνουν τους σκοπούς τους, όταν δεν εξασφαλίζουν τη συναίνεση ή την ανοχή των λαών. Στην ευρύτερη περιοχή μας δέχονται ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον ιρακινό λαό, που, με το αίμα του αυτός, έχει φέρει την υπερδύναμη σε αδιέξοδο και απελπισία. Τρίτη αποτυχία στην Παλαιστίνη, όπου ο τοπικός χωροφύλακας της Δύσης έχει περιέλθα κι αυτός σε αδιέξοδο.
Η πολιτική κατάσταση στην Κύπρο
Ένας σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ησυχάζουμε είναι ότι αυτό το μεγαλειώδες ΟΧΙ δεν εκφράζεται πολιτικά. Το σύνολο σχεδόν της πολιτικής ηγεσίας στην Κύπρο και την Ελλάδα ήταν υπέρ του ΝΑΙ, όμως μια μεγάλη μερίδα στην Κύπρο (ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ), κάτω από την πίεση του κόσμου και μπροστά στον κίνδυνο της απομόνωσης, εσύρθησαν να πουν ΟΧΙ. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., παρότι τάχθηκε υπέρ του ΝΑΙ, δεν εγκατέλειψε την Κύπρο στις επόμενες διπλωματικές μάχες.
Ο ΔΗΣΥ. που η ηγεσία του (Αναστασνάδης) υποστήριξε το ΝΑΙ, διασπάστηκε και συμμετέχει στις ευρωεκλογές με δύο ψηφοδέλτια. Οι υποστηρικτές του ΟΧΙ, μεταξύ των οποίων οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, θα έχουν επικεφαλής τον τ. πρόεδρο του κόμματος Μάτση, αδελφό ήρωα της ΕΟΚΑ.
Στο ΑΚΕΛ έχουν βγει ανοιχτά προς τα έξω οι διαφωνίες, πρωτοφανές για κομμουνιστικό κόμμα, και είναι άγνωστο μέχρι πότε η ηγετική ομάδα θα διατηρεί τις ισορροπίες και τη συνοχή του κόμματος. Ο Χριστόφιας ανοιχτά δηλώνει ότι επιδιώκει να μην ενταφιαστεί το σχέδιο Ανάν και έχει γίνει (μαζί με τον Ταλάτ) ο προνομιακός συνομιλητής των Αγγλοαμερικανών, που σε κάθε ευκαιρία παρακάμπτουν τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο μόνος δήμος όπου πλειοψήφισε το ΝΑΙ ήταν της Δερύνειας, προπύργιο του ΑΚΕΛ.
Στην ΕΔΕΚ η σημερινή ηγετική ομάδα εγκαταστάθηκε από το Λαλιώτη (όψιμο απορριπτικό !!), που έθεσε στο περιθώριο τον ιστορικό ηγέτη Β. Λυσσαρίδη. Σήμερα ο Λυσσαρίδης κινείται για την αλλαγή της ηγεσίας.
Το ΔΗΚΟ οφείλει την απήχηση του κυρίως στην προσωπικότητα του Τ. Παπαδόπουλου. Οι Νέοι Ορίζοντες του Ν. Κουτσού, με τη συνεπή στάση, έχουν μικρή επιρροή, όπως και η ΑΔΗΚ και οι Οικολόγοι. Ο πρόεδρος των Ε.ΔΗ. Γ. Βασιλείου εξευτελίστηκε πλήρως, αφού αποκαλύφθηκαν και οι επαγγελματικές του σχέσεις με το λόρδο Χάνει!!
Η Κύπρος έχει επείγουσα ανάγκη από αλλαγή του πολιτικού της σκηνικού. Όλες οι δυνάμεις που στήριξαν το ΟΧΙ, κυρίως μέσα από κινήσεις πολιτών, πρέπει να κυριαρχήσουν στην πολιτική, είτε μπολιάζοντας τα υπάρχοντα κόμματα, είτε δημιουργώντας νέα. Ειδικά αυτό αφορά τα λαϊκά στρώματα, που, εγκλωβισμένα στην πολιτική του ΑΚΕΛ, κυρίως, δεν έπαιξαν τον πρωτοποριακό ρόλο που έπρεπε στον αγώνα για το ΟΧΙ και εναπέθεσαν την ευθύνη στην πατριωτική μερίδα της αστικής τάξης, με εκφραστή τον πρόεδρο Παπαδόπουλο. Το κλίμα είναι κατάλληλο, εκτός των άλλων, γιατί έχει αρχίσει ήδη να αμφισβητείται σοβαρά ο ρόλος της Ε.Ε. και πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει να εξηγήσει ότι η επιλογή της ένταξης είναι εις βάρος της Κύπρου και πρέπει να αναθεωρηθεί.
Τελευταία παρατήρηση: φαίνεται ότι οι «εθνικιστές» του ΟΧΙ ενδιαφέρονται περισσότερο για την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων απ' όσο οι αυτόκλητοι προστάτες τους του NΑΙ. (Πολλοί Τουρκοκύπριοι ψήφισαν ΝΑΙ, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγούν από τον Αττίλα και τον Ντενκτάς} Οι οποίοι κ προστάτες» τους του ΝΑΙ (Αναστασιάδης, Κληρίδης, Βασιλείου κλπ.) είχαν διαβεβαιώσει τους δικούς τους προστάτες (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν ήταν βέβαιη!! Και τώρα...
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν κατάλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. και τα φερέφωνα της ότι το σίριαλ της "17ης..." έχει κουράσει πια σε τέτοιο βαθμό, που προκαλεί όχι, πλέον, γέλια αλλά... αηδία. Όλοι γνωρίζουν πού στοχεύει διεθνώς και εσωτερικά η "αντιτρομοκρατική εκστρατεία". Γιατί, λοιπόν,συνεχίζει και εμπλουτίζει μάλιστα με την προφυλάκιση τον Σερίφη ("έγκλημα κατά της Δικαιοσύνης", φωνάζει ακόμη και ο Ευαγ. Γιαννόπουλος!) αυτό το κακόγουστο θέατρο;
Επιμένουν, λένε πολλοί, οι Αμερικάνοι. Μόνο έτσι θα διατηρείται ο Σημίτης και θα προωθείται ο ... Χρυσοχοΐδης, συνεχίζουν, και στο μικρό, έστω, βαθμό που εξασφαλίζει ακροαματικότητες μπορεί να συνεχιστεί ο αποπροσανατολισμός και η αποπληροφόρηση στα πολύ σοβαρά και τρέχοντα θέματα.
Μπορεί και να είναι έτσι. Όταν μάλιστα και ο (όχι ανόητος) Λαλιώτης προτείνει να μετατραπεί η πορεία του Πολυτεχνείου σε διαδήλωση... κατά της τρομοκρατίας (υποθέτουμε μπροστά στις... γιάφκες των Ξηρέδων αντί στην Αμερικάνικη Πρεσβεία), φαίνεται ότι και η αυτοάμυνα κατά της γελοιότητας έχει τα όρια της.
Λαλιώτης και Πολυτεχνείο
Ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ πρότεινε να αφιερωθεί η φετεινή πορεία του Πολυτεχνείου στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, δηλ. να πάμε φέτος όχι για να καταγγείλουμε τους Αμερικανούς, αλλά να τους συμπαρασταθούμε!
Εμείς, που δυσκολευόμαστε να παρακολουθούμε τις σκέψεις του, απλώς υπενθυμίζουμε ότι κάθε χρόνο αυτό κάνουμε: καταγγέλλουμε τους υπ' αρ. 1 τρομοκράτες του πλανήτη,τους προστάτες του κ. Λαλιώτη.
Μερικοί έγραψαν ότι με την πρόταση αυτή ο Λαλιώτης ξέχασε τα νώτα του. Μήπως, αντιθέτως, τα θυμήθηκε;
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Στην «Ελευθεροτυπία» εμφανίστηκε διεύθυνση ιστοσελίδας για την υποστήριξη νεαρής Ιρανής, που απειλείται με σοβαρότατη ποινή, βάσει του ισλαμικού νόμου. Το «ενδιαφέρον» αυτό μας θυμίζει τις συλλογές υπογραφών και τις προβολές σκληρών βίντεο με Αφγανές, λίγο πριν την εισβολή των δυτικών «απελευθερωτών». Μετά την εισβολή δεν τους ενοχλούν ούτε η βία κατά των γυναικών, ούτε η μπούργκα, ούτε η παραγωγή οπίου, ούτε τους ενόχλησαν ποτέ αντίστοιχα φαινόμενα στη Σαουδική Αραβία, με το πιο σκληρό ισλαμικό καθεστώς, γιατί εκεί το καθεστώς είναι δικό τους.
Τώρα ήρθε η σειρά του Ιράν, για να αφυπνιστούν τα επιλεκτικά ανακλαστικά των Δυτικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με σκοπό να σκοτεινιάσει μια μέρα ο ουρανός και του Ιράν από τα αεροπλάνα τους. Αν και οι ευφυέστεροι απ αυτούς καταλαβαίνουν ότι το Ιράν δεν είναι ούτε Ιράκ, ούτε Αφγανιστάν. Αν τολμήσουν εισβολή, θα γίνει ο τάφος τους.
Κατηγορία
Φύλλο 111 Ιουλίου 2006
Είναι η πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες στις εκλογές της 7-11-2006 που ο αμερικανικός λαός καταψήφισε Πρόεδρο για εξωτερικό θέμα, τον πόλεμο στο Ιράκ, κάτι που δεν είχε συμβεί ούτε και με την ήττα στο Βιετνάμ. Δείχνει ότι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι, που είχαν μεγαλύτερη συμμετοχή από άλλες εκλογές, δεν έχουν αποβάλει το σύνδρομο του Βιετνάμ και καταδίκασαν την έξαλλη πολιτική των νεοσυντηρητικών, που είχε περιβληθεί με ένα θρησκοληπτικό μανδύα μεσσιανισμού, μ ένα Πρόεδρο που ισχυρίζεται ότι μιλάει με το Θεό. Στους ψηφοφόρους βάρυναν όμως και τα αντικοινωνικά μέτρα των Ρεπουμπλικάνων. Ο Μπους ευνόησε τις επιχειρήσεις και τα μεγάλα εισοδήματα. Αυτός και το Κογκρέσο του θέσπισαν εκτεταμένες φοροαπαλλαγές στα μερίσματα, τα κεφαλαιουχικά κέρδη και την ακίνητη περιουσία. (Στις πετρελαϊκές εταιρείες προσφέρθηκαν φοροαπαλλαγές 2,8 δισ. δολ. με περσινό νόμο) Χτύπησαν περιβαλλοντικές και άλλες νομοθεσίες, που εμπόδιζαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, επιβράβευσαν με συμβόλαια πολλών δισ. δολαρίων συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό του κοινωνικού προβλήματος είναι το κατώτατο ωρομίσθιο, που σε ομοσπονδιακό επίπεδο είναι καθηλωμένο από το Σεπτέμβριο 1997 στα 5,15 δολ. (4,40 ευρώ). Η άνοδος του πληθωρισμού έχει μειώσει κατά 21% το διαθέσιμο εισόδημα των χαμηλόμισθων και οι Δημοκρατικοί υπόσχονται αύξησή του στα 7,25 δολ. (6,20 ευρώ). Πάντως στην Ελλάδα είμαστε χειρότερα. Το κατώτατο ημερομίσθιο είναι σήμερα 27,18 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ωρομίσθιο 4,10 ευρώ.
Η επόμενη διετία και οι Δημοκρατικοί
Η προσεχής διετία θα είναι ιδιαίτερα ρευστή για το Μπους, καθώς αναμένεται ν αποκαθηλωθούν οι κραυγαλέοι νεοσυντηρητικοί συνεργάτες του. Μετά το Ράμσφελντ στο στόχαστρο είναι ο Τσέινι. Σε περίπτωση απομάκρυνσής του και διορισμού νέου αντιπροέδρου ο Μπους θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να έχει την τύχη του Νίξον, δηλ. ν αποπεμφθεί από την προεδρία, αν επιμείνει στην ως τώρα πολιτική του και δε δρομολογήσει την αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ.
Όμως και οι Δημοκρατικοί δεν έχουν διαφορετική πολιτική στα διεθνή θέματα. Ο πόλεμος στο Ιράκ έγινε με τη δική τους συναίνεση. Δεν έχουν διαφορετικό εξωτερικό δόγμα από το Μπους. Την «τρομοκρατία» έχουν και αυτοί ως ιδεολόγημα. Ίδιες σταθερές υποστήριξης για το Ισραήλ, την Τουρκία, ίδιες αντιλήψεις για τον «άξονα του κακού». Το Δημοκρατικό Κόμμα θα αλλάξει, απλώς, το περιτύλιγμα της εξωτερικής πολιτικής. Όταν η διπλωματία εξαντλεί τα όριά της, τότε, αν τους παίρνει, θα μιλούν τα όπλα.
Οι υποψήφιες για την Προεδρία
Η Νάνσι Πελόσι, πρόεδρος της Βουλής και πιθανή υποψήφια για το χρίσμα των προεδρικών εκλογών του 2008 με τους Δημοκρατικούς, θεωρεί ότι «οι ΗΠΑ απέσυραν την προσοχή τους από το Αφγανιστάν και τον πραγματικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και κατηγόρησε τον πρόεδρο Μπους για έλλειψη σχεδίου στο Ιράκ και ότι «επέτρεψε στους Ταλιμπάν και στους συμμάχους της Αλ Κάιντα να επιτίθενται στα αμερικανικά στρατεύματα». Πάντως είναι αντίθετη με τον πόλεμο στο Ιράκ, κάτι που μειώνει τις πιθανότητές της, επειδή η αποχώρηση των Αμερικανών από το Ιράκ ανησυχεί ιδιαίτερα το Ισραήλ, βλέποντας ότι έτσι θα ενισχυθεί το Ιράν, πράγμα που αμφισβητεί το ρόλο του και την ύπαρξή του. Αντίθετα η άλλη υποψήφια για το χρίσμα των προεδρικών εκλογών του 2008 Χίλαρι Κλίντον, δηλωμένη σιωνίστρια, είναι υπέρμαχος του πολέμου στο Ιράκ. Ενώ ήταν η επικρατέστερη στην περιοχή της Ν. Υόρκης, το εβραϊκό λόμπι της χορήγησε 29,5 εκατομμύρια δολ., τα περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο στις ΗΠΑ. «Η παρουσία μας (εννοεί στο Ιράκ) θα στείλει ένα μήνυμα στο Ιράν ότι δεν μπορούν να επηρεάζουν την κατάσταση στην περιοχή, παρά τους σημαντικούς φυλετικούς και θρησκευτικούς δεσμούς που έχουν με τον πληθυσμό». (Γράμμα προς τους ψηφοφόρους). Πάντως υπάρχει σοβαρή αντίθεση στην υποψηφιότητά της, με ιστοσελίδα, που έχει τίτλο «ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΩΡΑ» (STOP HER NOW), που εκφράζει κύκλους των Δημοκρατικών και του αντιπολεμικού κινήματος. Σημειώνουμε επίσης ότι ίδια αντίθεση υπάρχει σε κύκλους του κατεστημένου για την τυφλή υποστήριξη του Ισραήλ, ακόμη και όταν βλάπτονται τα αμερικανικά συμφέροντα.
Όχι πάλι αυταπάτες
Ελπίζουμε μετά από 2 χρόνια να μη γίνουν πιστευτοί ξανά ο υποψήφιος Αμερικανός πρόεδρος, οι εδώ υποτακτικοί και τα «παπαγαλάκια», που θα ισχυρισθούν ότι οι Δημοκρατικοί θ αλλάξουν πολιτική στο Κυπριακό, στην Τουρκία, στα Βαλκάνια υπέρ της Ελλάδας, όπως τότε έκαναν με το «σοσιαλιστή» Κλίντον, που βομβάρδισε τη Σερβία.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Είναι νωρίς για να γίνουν σοβαρές εκτιμήσεις στο νέο πολιτικό σκηνικό της γειτονικής χώρας, μετά τις εκλογές της 3ης του Νοέμβρη. Πολύ περισσότερο προβλέψεις για την πολιτική της νέας κυβέρνησης και τις επιπτώσεις της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό. Υπάρχει όμως χώρος για κάποιες επισημάνσεις.
Είναι ευοίωνο, γενικά, να σαρώνεται εν μια νυκτί ολόκληρο το πολιτικό προσκήνιο της Τουρκίας, που η διαφθορά, η προκλητικότητα και απόσταση του από τις ανάγκες του λαού που υποτίθετο ότι εκπροσωπούσε, μόνο με τα αντίστοιχα φαινόμενα της δικής μας χώρας μπορούσε να συγκριθεί.
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι το στρατιωτικο-οικονομικό κατεστημένο δεν επιχείρησε, μέχρι στιγμής, φανερή ανάμειξη, κάτι που από μόνο του συνιστά πρόοδο για τη γείτονα. Οι προκλήσεις στο Αιγαίο και τις νησίδες αποτολμήθηκαν λόγω πλήρους έλλειψης ελληνικής ηγεσίας. Γιωργάκης, Γιάννος και Σημίτης (και από κοντά ο περί πάντων ομιλών Βενιζέλος) είναι η χαρά, άλλωστε, παντός ανωμάλως σκεπτόμενου...
Η γενική αναφορά του πανίσχυρου, αυτή τη στιγμή, Ερντογάν για απόλυτη(!) συμμόρφωση στις αποφάσεις του ΟΗΕ και προτίμηση του μοντέλου Βελγίου για την Κύπρο,' θα ήταν επίσης ευοίωνη, αν είχαμε εθνικές ηγεσίες εδώ και στην Κύπρο.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι γνήσιο, όμως το ότι το 45% των ψηφισάντων δεν εκπροσωπείται στη νέα Βουλή (λόγω του 10% που είχαν επιβάλει οι προηγούμενοι προύχοντες, για να μη μπορούν να εκπροσωπηθούν οι διασπασμένοι Κούρδοι...) συνιστά ένα σοβαρό πρόβλημα, που ενδέχεται σύντομα να οδηγήσει σε αναστατώσεις, που με τις "κατάλληλες" παρεμβάσεις των θιγομένων να αλλάξουν πλήρως την εικόνα και τις προοπτικές.
’λλωστε, ακόμη δεν είναι σαφές αν οι εξελίξεις αυτές είναι σύμφωνες με τις επιθυμίες των ΗΠΑ ή, έστω, ανεκτές και αν διευκολύνουν ενδεχόμενο πόλεμο στο Ιράκ, οπότε, βέβαια, τα πράγματα αλλάζουν.
Ας περιμένουμε, όμως, λίγο, πιέζοντας με όλους τους τρόπους για άσκηση... ελληνικής πολιτικής από τους κυβερνώντες, που δεν μπορεί παρά να αισθάνονται, έστω αμυδρά, τον κίνδυνο της «πλήρους εκπαραθύρωσής τους»!
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Παρακαλούνται οι σεισμοί να γίνονται από τις 8 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ (και λίγο πιο νωρίς, αν είναι δυνατόν, καλού κακού). Τις άλλες ώρες το γεωδυναμικό ινστιτούτο κοιμάται.
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Οι χουντικοί, που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1967 μέχρι το 1974, έκαναν ό,τι μπορούσαν, για να διευκολύνουν την Τουρκία, με εντολή των μισθοδοτών τους Αμερικανών.
α) Έκαναν αδικαιολόγητες σφαγές σε τ/κ χωριά και πριν και μετά τις 21/4/67 (τα μέλη του ΙΔΕΑ πέρασαν οι περισσότεροι από την Κύπρο πριν το 1967). Το ίδιο έκανε και η τ/κ οργάνωση ΤΜΤ.
β) Απέσυραν το 1967 την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο, που έστειλε κρυφά ο Γ. Παπανδρέου το 1964.
γ) Ανέτρεψαν το Μακάριο στις 15/7/74 και διέλυσαν το κυπριακό κράτος. Ο τουρκικός στρατός κατοχής άρχισε να αποβιβάζεται στην Κύπρο στις 20/7/74 στις 5π.μ. και το κρατικό ραδιόφωνο της Λευκωσίας μέχρι τις 8π.μ. μετέδιδε πρωινή γυμναστική (!). Οι Ε/κ κατασφάζονταν και όσοι ζητούσαν όπλα, για να αντισταθούν, δεν έβρισκαν.
Όλ αυτά τα έκαναν με κορώνες πατριωτισμού και μαξιμαλιστικά συνθήματα (Ένωση).
Σήμερα έχουν το θράσος να συνεχίζουν να παριστάνουν τους πατριώτες. Έφτασαν να κάνουν συγκέντρωση και πορεία στις 2/12 εναντίον του σχεδίου Ανάν.
Η νεολαία, που δεν έζησε και ίσως δεν ξέρει, ας προσέχει τέτοιους πατριώτες(!)
Κατηγορία
Φύλλο 90 Ιανουαρίου 2003
Η υποκρισία και η πλύση εγκεφάλου από τους πολιτικούς ηγέτες της Δύσης, τα ΜΜΕ και τους "αναλυτές" περίσσεψαν μέσα στον κατακλυσμό της "πληροφόρησης" που ακολούθησε τις επιθέσεις στη Ν. Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν κινήματα, λαούς και χώρες, για να επιβάλουν μια ακόμη χειρότερη εκδοχή της Νέας Τάξης. Σ' αυτό το φύλλο της "Ε" δε θα επαναλάβουμε τα γνωστά σ' όλους γεγονότα. Θα προσπαθήσουμε να δείξουμε ποιος ευθύνεται για το φαινόμενο της τρομοκρατίας και να διαπιστώσουμε τι έγινε στις 11 Σεπτέμβρη και μετά. Επίσης θα κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση όσον αφορά στις στρατηγικές που χαράσσονται και τις προοπτικές που ανοίγονται για τα κινήματα αντίστασης και παγκόσμια και (κυρίως) στην Ελλάδα.
Τα κείμενα αυτά αποτελούν μέρος της εισήγησης της Ε.Ε. προς τη σύνοδο των μελών του ΑΣΚΕ, που συγκαλείται το Σάββατο 20 Οκτώβρη 6 μ.μ.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό