Ευθύνη των πολιτών η αλλαγή πορείας
Η εσωτερική αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ, αποτέλεσμα και της διαφαινόμενης εκλογικής ήττας του, εθεωρήθη το κυριότερο πολιτικό γεγονός του Ιουλίου. Πριν την ερμηνεύσουμε και τη σχολιάσουμε,θα πούμε τούτο:
Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε το 1974 ως το Κίνημα των μη προνομιούχων. Όταν έγινε κυβέρνηση το 1981, μεταλλάχθηκε και, αντί να πάψουν να υπάρχουν προνομιούχοι, ένα μέρος από τους μη προνομιούχους, μέσα και γύρω από τον κομματικό του μηχανισμό, μετατράπηκε σε μια νέα πυραμίδα προνομιούχων (τα νέα τζάκια, που είπε ο Γιωργάκης το 1983), συνήθως με αθέμιτες μεθοδεύσεις.
Η ηγετική του ομάδα διασπάστηκε σε μικρές ομάδες, που η καθεμιά εξέφραζε κάποια μερίδα του ξένου παράγοντα με τους εδώ μεσίτες του. Ούτε ένα κεντρικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ (αν όχι και περιφερειακό) δεν αποτελεί εξαίρεση.
Η συμμαχία και η σύγκρουση Σημίτη-Λαλιώτη
Οι ομάδες αυτές δημιουργούσαν μεταξύ τους εύθραυστες και αναπαραγόμενες συμμαχίες, με σκοπό τη διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας. [Όποιος περιερχόταν σε μειονεκτική θέση, πχ. έφευγε από την κυβέρνηση, το «έπαιζε» αριστερός]. Συνήθης τακτική του Λαλιώτη ήταν να αλλάζει την τελευταία στιγμή στρατόπεδο, ανατρέποντας την ισορροπία, ώστε να αποκομίζει το μέγιστο κέρδος. Μ' αυτό τον τρόπο έγινε πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Σημίτης και γραμματέας ο Λαλιώτης.
Κατά τη διάρκεια της συνύπαρξης τους ο ένας προσπαθούσε να ενισχύσει το ρόλο του σε βάρος του άλλου. Οι αποκαλύψεις για τον Πανταγιά και το Νεονάκη είναι χαρακτηριστικές των μεθόδων που χρησιμοποιούνται.
Η κατάληξη είναι γνωστή, με το Λαλιώτη να εκδιώκεται από τη Χ. Τρικούπη και, κατά τα αναμενόμενα, να μετατρέπεται σε «αριστερό» και «αντιαμερικανό»!!! [Πού ήταν, άραγε, στην κρίση των Ιμίων, που ο πρωθυπουργός του ευχαριστούσε τους Αμερικανούς;]. Τα ΜΜΕ των μεγαλοεργολάβων φρόντισαν να καλλιεργήσουν το νέο ίματζ του τέως υπουργού τους των Δημοσίων (Μεγάλων) Έργων! Αξιοσημείωτο είναι ότι όλες οι άλλες ομάδες με τις οποίες ο Λαλιώτης θεώρησε ότι είχε σχηματίσει το αντισημιτικό μπλοκ τον εγκατέλειψαν, πληρώνοντας τον με το ίδιο νόμισμα που τους είχε πληρώσει στο παρελθόν ο ίδιος. Όμορφος κόσμος, ηθικός, ...
Η συνέχεια προβλέπεται ως εξής: με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις εκλογές, ο Σημίτης θα προσπαθήσει να περιορίσει τη διαφορά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ώστε να έχει ελπίδα να διατηρήσει την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ (ή, έστω, να ελέγξει τις εξελίξεις στο εσωτερικό του), και, με την προσδοκία ότι η ΝΔ θα αποτύχει παταγωδώς ως κυβέρνηση, να ξαναγίνει πρωθυπουργός μ' ένα ΠΑΣΟΚ που θα το ελέγχει πλήρως. Αν το ΓΙΑΣΟΚ χάσει με μεγάλη διαφορά, ο Σημίτης θα αντικατασταθεί και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι (μαζί και ο Λαλιώτης) θα επιχειρήσουν να ξαναγίνουν κυβέρνηση, ξεχνώντας ότι είναι «αριστεροί» και «αντιαμερικανοί». Πιθανότατα θα έχουν εκλέξει και ως αρχηγό τους το λακέ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ!
Το «τρίτο πιάτο» του Σημίτη περιλαμβάνει μέτρα χωρίς κόστος (εκλογικές περιφέρειες κλπ.). Το τέταρτο, με τα φιλολαϊκά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, θα το παρουσιάσει λίγες μέρες πριν ή με την προκήρυξη των εκλογών, ώστε να μη χρειαστεί να τα εφαρμόσει! Πιθανότερες ημερομηνίες εκλογών αναφέρονται οι 28 Σεπτέμβρη και 12 Οκτώβρη.
Ν.Δ.: Ένα «πρόγραμμα» χωρίς πρόγραμμα
Η ΝΔ ζητάει εκλογές, με την ελπίδα να τις απομακρύνει, ώστε τα αντιλαϊκά μέτρα που υπαγορεύονται από την Ε.Ε. να τα πάρει το ΠΑΣΟΚ και όχι η ίδια και να μεγαλώσει τη διαφορά της από το ΠΑΣΟΚ.
Η απάντηση της ΝΔ στις κινήσεις εντυπωσιασμού του Σημίτη είναι η τμηματική
ανακοίνωση του κυβερνητικού της προγράμματος, ενός συνονθυλεύματος από ευχολόγια, γενικολογίες και τεχνοκρατικές ρυθμίσεις, που μόλις αποκαλύπτει δειλά τους πραγματικούς στόχους (πχ. ιδιωτικά πανεπιστήμια, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας). Επί της ουσίας ό,τι έκανε και το ΠΑΣΟΚ: πλήρης ευθυγράμμιση με την πολιτική των Βρυξελών, που, σε συνδυασμό με την υλοποίηση του «οράματος του 2004», θα οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε άγριες καταστάσεις. Πώς θα τις αντιμετωπίσουν ο κ. Καραμανλής και οι υπόλοιποι κολεγιόπαιδες που τον περιστοιχίζουν: Δεν είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Αλλωστε, στην αντιτρομοκρατική εκστρατεία που κήρυξε ο Μπους και την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών με τους σχετικούς νόμους η ΝΔ εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη της.
Η κατάσταση στην αριστερά
Ο ΣΥΝ, το κατ' εξοχήν και ανέκαθεν εοκικό κόμμα στην Ελλάδα και προνομιακός αποδέκτης των κονδυλίων των εοκικών προγραμμάτων, κινείται πάντα μεταξύ συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Η κριτική του προς την κυβέρνηση είναι πιο ήπια από αυτήν που ασκείται από ομάδες του ΠΑΣΟΚ. Η είσοδος του στη Βουλή θεωρείται εξασφαλισμένη, αφού υπογείως θα ενισχυθεί και από τους μηχανισμούς του Λαλιώτη.
Το ΚΚΕ έχει έναν καθαρά αντιπολιτευτικό λόγο, αλλά δεν προτείνει μια εναλλακτική λύση που να συγκινεί το λαό. Η κριτική του προς τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» παραμένει επιφανειακή και κρυμμένη στα συρτάρια, καθώς και η θέση για την αποχώρηση (αποδέσμευση) από την Ε.Ε., δηλ. ευνοεί την άποψη του «αναγκαίου κακού». Στα δευτερεύοντα, αντιθέτως, η κριτική του είναι σκληρή έως υπερβολική, με γλώσσα που γενικά απωθεί.
Στο ΔΗΚΚΙ το πρόβλημα είναι η επιστροφή στη Βουλή και η επιβίωση του κόμματος. Η καλύτερη λύση θα ήταν η συνεργασία με πολιτευτές που βλέπουν ότι ως υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμμιά τύχη. Εάν, όμως, και πάλι το πολυπόθητο 3% δεν εξασφαλίζεται, είναι πιθανή η εκλογική συνεργασία με το ΚΚΕ, που μάλλον θα οδηγήσει σε σφοδρές αντιδράσεις στο εσωτερικό του.
Υπάρχει διέξοδος
Όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι οδεύουμε προς μια εκλογική αναμέτρηση, που θα επιβεβαιώσει το πολιτικό αδιέξοδο. Τα αίτια είναι πολλά και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σ' αυτά. Κλείνοντας το άρθρο θα επαναλάβουμε μόνο τούτο: Ο
Έλληνας πολίτης με την ενεργοποίηση του και την ψήφο του είναι ο μόνος που μπορεί ν' ανοίξει το δρόμο για μιαν άλλη πορεία. Υγιείς δυνάμεις υπάρχουν πολλές μέσα στην ελληνική κοινωνία, οι περισσότερες ανένταχτες και διάσπαρτες, αλλά και μέσα στα κόμματα. Σ' αυτές θεωρούμε ότι ανήκει και το ΑΣΚΕ, που θα επιχειρήσει και μέσω της νέας εκλογικής μάχης να προβάλει τις θέσεις και τις προτάσεις του (βλέπε σχετικό άρθρο).
Έλληνας πολίτης με την ενεργοποίηση του και την ψήφο του είναι ο μόνος που μπορεί ν' ανοίξει το δρόμο για μιαν άλλη πορεία. Υγιείς δυνάμεις υπάρχουν πολλές μέσα στην ελληνική κοινωνία, οι περισσότερες ανένταχτες και διάσπαρτες, αλλά και μέσα στα κόμματα. Σ' αυτές θεωρούμε ότι ανήκει και το ΑΣΚΕ, που θα επιχειρήσει και μέσω της νέας εκλογικής μάχης να προβάλει τις θέσεις και τις προτάσεις του (βλέπε σχετικό άρθρο).
Κατηγορία
Φύλλο 93 Ιουλίου 2003
Η εγκληματική επιδρομή των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων υποτακτικών τους κατά της Σερβίας, με πρόσχημα την προστασία των αλβανοφώνων στο Κοσσυφοπέδιο, διεύρυνε τις εστίες αστάθειας στη Βαλκανική.
Η αδυναμία της Ρωσίας και η εξασθένηση της παραδοσιακής επιρροής της στα Βαλκάνια έδωσε τη δυνατότητα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία να βάλουν σ εφαρμογή το σχέδιο διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.
Η πρώτη φάση της διάλυσης είχε ήδη προκαλέσει τη φρίκη του πολέμου με χιλιάδες θύματα, τον ξερριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων, με την επιβολή της δημιουργίας ενός θνησιγενούς κρατικού μορφώματος, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Οι Αμερικάνοι θεωρούσαν με τους αρχικούς σχεδιασμούς τους για τη «Νέα Τάξη» ότι με ασθενή κρατίδια-προτεκτοράτα θα επιβάλλουν την «παγκοσμιοποίησή» τους. Οι Γερμανοί θεωρούσαν ότι η ανεξαρτητοποίηση της Κροατίας και της Σλοβενίας θα διευρύνει την επιρροή τους στον ευρωπαϊκό χώρο.
Τα σχέδιά τους στην Βοσνία απέτυχαν. Παρά τα τεράστια ποσά που επένδυσαν, τους χιλιάδες στρατιώτες που διατηρούν, το κράτος αυτό βρίσκεται υπό διάλυση (αποχώρηση Κροατών, ουσιαστική αποχή Σέρβων).
Η Ελλάδα στήριξε τη FYROM
Χωρίς πόλεμο δημιουργήθηκε η FYROM, σφετεριζόμενη το όνομα και το περιεχόμενο του όρου Μακεδονία ως ιδεολόγημα συνοχής για το σλαβικό πληθυσμό της. Το κράτος αυτό είναι θνησιγενές και παράγοντας αστάθειας, λόγω της σύνθεσης πληθυσμού και των ιστορικών βουλγαρικών βλέψεων.
Η επιβίωσή της FYROM ως τώρα οφείλεται σ ένα πολύ μεγάλο βαθμό, αν όχι αποκλειστικά, στην υποστήριξή της από την Ελλάδα.. Όμως, παρ όλ αυτά, οι πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας παρέπεμψαν στις καλένδες το όνομα και την προστασία της ελληνικής μειονότητας της FYROM, υπακούοντας πλήρως και καθέξιν στους «συμμάχους». Σημειώνουμε ότι είμαστε η μοναδική χώρα που όχι μόνο δεν προστατεύει, αλλά ούτε καν μνημονεύει τις ελληνικές μειονότητες στις χώρες των Βαλκανίων.
Ο Αλβανικός αλυτρωτισμός
Η υποστήριξη των νατοϊκών στον UCK και κατά την επιδρομή και μετά απ αυτή ξύπνησε τον αλβανικό αλυτρωτισμό, που εχει όντως πραγματική βάση. Η επιδίωξη της ανεξαρτησίας, πιο εφικτή τώρα για τους Αλβανούς στο Κοσσυφοπέδιο, πέρασε και στον αλβανικό πληθυσμό της FYROM και, όπως όλα δείχνουν, αργά ή γρήγορα, θα υπάρξουν μεταβολές στην κρατική υπόσταση του κράτους αυτού με κάποιου είδους αυτονομία των περιοχών με αλβανικό στοιχείο.
Οι ΗΠΑ δεν είχαν ως γεωπολιτικό στόχο της επιδρομής στη Γιουγκοσλαβία τη δημιουργία της μεγάλης Αλβανίας. Χρησιμοποίησαν τον UCK ως αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την αποκοπή του Κοσσυφοπεδίου από τη Γιουγκοσλαβία , χωρίς να τους ενδιαφέρουν οι παρενέργειες.
Οι Δυτικοί έμπλεξαν
Η διατήρηση στο Κοσσυφοπέδιο 50.000 νατοϊκών στρατιωτών, που είναι εν δυνάμει όμηροι του αλβανικού πληθυσμού, περιπλέκει τα πράγματα. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση αρχικά επεδίωξε τη στρατιωτική απεμπλοκή των ΗΠΑ από τα Βαλκάνια. Οι Γερμανοί, όμως αντέδρασαν (αποκαλύψεις για θανάτους από το ουράνιο κ.λ.π.). Τώρα οι ΗΠΑ σύρονται από τα γεγονότα, παρά το ότι ελέγχουν τα εοκικά όργανα (ο Σολάνα δήλωσε στα Σκόπια ότι τα Βαλκάνια δεν είναι Ταϊβάν ή Σιγκαπούρη, ώστε να ενδιαφέρουν τους Αμερικάνους, γι αυτό και οι Ευρωπαίοι θ αναμιχθούν ενεργότερα), προσπαθώντας να έχουν τη μικρότερη δυνατή εμπλοκή και το μικρότερο δυνατό κόστος. Προς το παρόν προσπαθούν να διατηρήσουν τις ισορροπίες μεταξύ Αλβανών και Σλάβων στη FYROM .Έφθασαν στο σημείο να ζητήσουν προστασία απ τη χώρα που βομβάρδισαν, τη Σερβία,. Θέλουν να εμπλέξουν τη χώρα μας στρατιωτικά αλλά και πολιτικά στις αντιθέσεις που οι ίδιοι προκάλεσαν.
Έχει, μάλιστα, αναλάβει δράση ο διαβόητος σύμβουλος του Γιωργάκη Ρόντος, ο οποίος, ενεργώντας για λογαριασμό των ΗΠΑ, λειτουργεί σαν αφεντικό θέλοντας να επιβάλει στους Σκοπιανούς συνομιλίες με τα αλβανικά κόμματα, προκαλώντας τη δυσφορία των κυβερνητικών αξιωματούχων τους.
Η χώρα μας ενόψει των εξελίξεων αυτών δεν πρέπει να εμπλακεί. Οφείλει να προστατεύσει τα συμφέροντά της, απαιτώντας την αφαίρεση του ονόματος Μακεδονία, μια και με τις τελευταίες εξελίξεις αποδείχθηκε ότι δεν έχει καμία σχέση ο όρος αυτός με τη FYROM και, επί τέλους, να ενδιαφερθεί για την ελληνική μειονότητα. Τα προβλήματα της περιοχής θα πρέπει να επιλύονται μέσα σ ένα σταθερό πλαίσιο διαβαλκανικής συνεννόησης, αποκλείοντας τις ξένες επεμβάσεις. Αυτά όμως προϋποθέτουν ελληνικές πολιτικές ηγεσίες.
Κατηγορία
Φύλλο 81 Απριλίου 2001
Μιας και η «δημοκρατική» Ε.Ε. ξεκινάει το πρόστιμο στην Ελλάδα από τις 15 Ιανουαρίου του 2010 της τάξεως των 15.000 ευρώ ημερησίως συν 600.000 κάθε χρόνο για τη μη ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05, που αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων που συνδέονται με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά, το σχετικό προεδρικό διάταγμα βρίσκεται ήδη στο ΣτΕ. [’λλα 31.000 ευρώ πρόστιμο πληρώνουμε κάθε μέρα στις Βρυξέλες, επειδή δεν επιτρέπουμε τα «φρουτάκια». Γι αυτό η «προοδευτική» μας κυβέρνηση θα τα νομιμοποιήσει.] Η ουσιαστική αναγνώριση των κέντρων ελευθέρων σπουδών ή κολλεγίων (άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλιώς) είναι «προ των πυλών». Η αναγνώρισή τους ως ιδιωτικά πανεπιστήμια προϋποθέτει συνταγματική αναθεώρηση, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν απασχολεί κανέναν. [Από πότε η Παιδεία έχει να απασχολήσει κάποιον σε αυτόν τον τόπο;]
Ο κύριος στόχος κι αυτό το οποίο τάζουν στους υποψηφίους τους οι ιδιοκτήτες των κολλεγίων είναι η αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Δε χρειάζεται να τονίσουμε πόσο αυτή η αναγνώριση θα επιδείνωνε την κατάσταση σε μια ήδη τραγική εποχή για τους χιλιάδες άνεργους των ελληνικών πανεπιστημίων. Αν αναγνωριστεί ο επαγγελματίας (δικηγόρος, γιατρός κ.λπ.) από κάποιο ξένο (χώρας μέλους της Ε.Ε.) επαγγελματικό επιμελητήριο ή σύλλογο, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να κάνει το ίδιο.
Αξίζει για την ιστορία να αναφερθεί ότι όλα αυτά έχουν ξεκινήσει από τα βρετανικά πανεπιστήμια, που, για να επιβιώσουν από τις περικοπές χρηματοδότησης, ίδρυσαν παραρτήματα σε άλλες χώρες κι έτσι ξεκίνησε και η συνεργασία με τα διάφορα κολλέγια. (Οι ’γγλοι ξέρουν να προστατεύουν το πανεπιστήμιό τους.)
Απαξίωση του Υπουργείου Παιδείας
Πολύ σημαντική είναι και η απαξίωση του Υπουργείου Παιδείας που, κατά την Κομισιόν, δε θα μπορεί να αξιολογεί τα προγράμματα σπουδών των κολλεγίων που συνεργάζονται με ευρωπαϊκά ΑΕΙ, ούτε τα ακαδημαϊκά προσόντα των διδασκόντων, τις εγκαταστάσεις ή τη διαφήμιση. Το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης) θα αδειοδοτεί πλέον και θα πιστοποιεί τα κολλέγια. Με τη δικαιολογία της ελεύθερης διακίνησης των υπηρεσιών παρακάμπτεται και η ίδια η Συνταγματική Συνθήκη, που δηλώνει ότι η Ε.Ε. δε θα αποφασίζει στα ζητήματα της παιδείας των κρατών μελών μόνη της.
Η κ. Διαμαντοπούλου είπε καθαρά ότι στόχος είναι η συμμετοχή περισσότερων Ελλήνων στη «Δια Βίου Εκπαίδευση». Μετάφραση στη νεοελληνική: δεν υπάρχουν επαγγελματικά δικαιώματα, ανά πάσα στιγμή θα επιμορφώνεστε, για να μετακινείστε στην αγορά εργασίας για τις δικές της ανάγκες μόνο.
Κάποια τελευταία νέα, αν δεν είναι απλά στάχτη στα μάτια, δείχνουν ελαχίστως ενθαρρυντικά, μιας και ακούστηκε ότι τα κολλέγια δεν θα ενταχθούν στην τριτοβάθμια, αλλά στη μεταδευτεροβάθμια εκπαιδευτική βαθμίδα, με μια αντιστοιχία σαν αυτή των ΙΕΚ ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα. Φυσικά οι ιδιοκτήτες ετοιμάζονται για τις αντίστοιχες κινήσεις και βλέπουμε
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Μια από τις αλλαγές που εξήγγειλε ο Κ. Σημίτης, στην προσπάθεια του να αναστρέψει το εναντίον του πολιτικό κλίμα και να περιορίσει την κοινοβουλευτική δύναμη της Ν.Δ., είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ προτείνει έναν πιο αναλογικό νόμο, με κάποιες «πονηρές» διατάξεις, υπολογίζοντας μετά τις μεθεπόμενες εκλογές να συνεργαστεί μ' έναν πλήρως ελεγχόμενο (με τη διπλή λίστα) ΣΥΝ και μέρος του ΔΗΚΚΙ και να επανέλθει στην εξουσία. Με τη διπλή λίστα υπολογίζει επιπλέον να γεμίσει τη Βουλή με απολίτικα «λαμπερά ονόματα».
Η Ν.Δ. απέκλεισε κάθε συζήτηση, βλέποντας ότι είναι πρώτο κόμμα και ότι μπορεί να κυβερνά μόνο με το ισχύον σύστημα, αφού δε διαθέτει «συγγενείς» πολιτικές δυνάμεις, για να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας.
Το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ, το ΔΗΚΚΙ και «αντιεκσυγχρονιστικά» στελέχη του ΠΑΣΟΚ ζητούν μόνο απλή αναλογική, ώστε να είναι βέβαιη η παρουσία τους στη Βουλή και, μάλιστα, με αυξημένη εκπροσώπηση, που θα επιτρέψει σε κάποιους να συμμετάσχουν και στην κυβέρνηση. Για πρώτη φορά συνεργάζονται όλοι μεταξύ τους, συγκροτώντας μια Κίνηση για την προώθηση της απλής αναλογικής, στην οποία καλούν και άλλους να συμμετάσχουν.
Η θέση του Α.Σ.Κ.Ε.
Το ΑΣΚΕ, αν κληθεί, θ' ανταποκριθεί στην πρόσκληση. Το ΑΣΚΕ, ως θέση αρχής, είναι υπέρ της απλής αναλογικής, ώστε η λαϊκή βούληση να εκφράζεται επακριβώς στο Κοινοβούλιο, δηλ. να είναι ίση η ψήφος όλων των πολιτών, όπως απαιτεί η δημοκρατία. Υπάρχουν και άλλα επιχειρήματα δευτερεύουσας σημασίας.
Το αντεπιχείρημα ότι η απλή αναλογική οδηγεί σε ασταθείς κυβερνήσεις είναι έωλο, γιατί είναι σύνηθες το φαινόμενο σταθερές κυβερνήσεις που προκύπτουν με παραμόρφωση της λαϊκής βούλησης ή με αυταρχικές διαδικασίες να οδηγούν μια χώρα προς το χειρότερο. Αντιθέτως, η Ιταλία π.χ. με απλή αναλογική και ασταθείς κυβερνήσεις είχε την περίοδο 1950-70 σημαντική πρόοδο σε όλους τους τομείς.
Η σταθερότητα, λοιπόν, των κυβερνήσεων δεν είναι ο πρώτος στόχος και σε κάθε περίπτωση μπορεί να εξασφαλίζεται με την ωριμότητα και την υπευθυνότητα που πρέπει να επιδεικνύουν τα πολιτικά κόμματα, που επιβραβεύεται από το εκλογικό σώμα.
Το ΑΣΚΕ πάντοτε προσπαθεί να επιτυγχάνεται η συνεργασία όλων των δυνάμεων με τις οποίες συμφωνεί σε κάποιο στόχο [βλέπε σε προηγούμενα φύλλα τη θέση του ΑΣΚΕ για τις
κινητοποιήσεις για το σχέδιο Ανάν, για τον πόλεμο στο Ιράκ, για τη σύνοδο της Ε.Ε. στη θεσσαλονίκη κλπ.]. Η Κίνηση για την απλή αναλογική είναι μια ενωτική Κίνηση, θεωρούμε τη συγκρότηση της ένα θετικό γεγονός, με την ελπίδα να αποτελέσει προηγούμενο και για άλλες συνεργασίες. Όμως οφείλουμε να κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις.
Η αξιοπιστία της Κίνησης
Ο εκλογικός νόμος δεν είναι το πρώτο πρόβλημα που πρέπει να μας απασχολεί στην Ελλάδα. Το σπουδαιότερο είναι ποια πολιτική ακολουθούν τα κόμματα, ιδίως αυτά που υποστηρίζουν την απλή αναλογική, και αν απ' αυτά μπορεί να διατυπωθεί σήμερα μια πειστική εναλλακτική πρόταση. Η εκτίμηση του ΑΣΚΕ είναι αρνητική.
Το αίτημα της ακριβούς εκπροσώπησης των πολιτικών κομμάτων στο Κοινοβούλιο, δηλ. η απλή αναλογική, φαντάζει ως ασήμαντη λεπτομέρεια μπροστά στα αιτήματα για την ελεύθερη έκφραση όλων των πολιτών και για την ελεύθερη λειτουργία όλων των κομμάτων. Όσοι στο παρελθόν υποστήριζαν (και σήμερα υποστηρίζουν;) τα μονοκομματικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα της ΕΣΣΔ, της Κίνας κλπ. οφείλουν κάποιες εξηγήσεις.
Επίσης, η ακριβής εκπροσώπηση των κομμάτων στο Κοινοβούλιο φαντάζει ασήμαντη λεπτομέρεια, όταν αυτό το Κοινοβούλιο δεν αποφασίζει περίπου για τίποτα, όπως συμβαίνει σήμερα με τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε.. Η Βουλή των Ελλήνων έχει αποκτήσει διακοσμητικό χαρακτήρα, αφού, αντί γι' αυτήν, αποφασίζουν τα διευθυντήρια των Βρυξελών, δηλ. τα μυστικοσυμβούλια των μεγάλων επιχειρηματιών. Εμείς απλώς προσαρμοζόμαστε. Το 70% της νομοθεσίας μας είναι ντιρεκτίβες της Ε.Ε., που δεν περνούν από τη Βουλή, αλλά υπογράφονται και εφαρμόζονται ως Προεδρικά Διατάγματα. Όσοι, λοιπόν, υποστηρίζουν τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε. δεν μπορούν αξιόπιστα να προβάλλουν το αίτημα της απλής αναλογικής.
Όπως γράψαμε και προηγουμένως, η δημοκρατία επιβάλλει την ελεύθερη έκφραση όλων των απόψεων και απαιτεί συγχρόνως τον αλληλοσεβασμό και την ειλικρινή προσπάθεια συνεργασίας, όπου υπάρχει συμφωνία, ιδίως από τις δυνάμεις που ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται για την πρόοδο. Η εικόνα, όμως, που εμφανίζουν στον ελληνικό λαό οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την απλή αναλογική δείχνει το αντίθετο. Οι καταστάσεις που ζήσαμε με τον πόλεμο στο Ιράκ (και όχι μόνο) με τις 4-5 χωριστές κινητοποιήσεις ήταν κωμικοτραγικές. Ας ελπίσουμε ότι η Κίνηση
για την απλή αναλογική θα είναι η αρχή για να επικρατήσουν άλλες αντιλήψεις.
Και λίγη Ιστορία
Ο εκλογικός νόμος πάντα χρησιμοποιείται στην Ελλάδα όχι ως θέμα αρχής, αλλά ως εργαλείο μικροκομματικών επιδιώξεων. Η παραδοσιακή δεξιά χάρη στα εκλογικά συστήματα κυβέρνησε για πολλά χρόνια και πριν και μετά τη δικτατορία, παρότι ήταν μειοψηφία. Ακραία περίπτωση οι εκλογές το 1956, οπότε η ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή με 47,38% των ψήφων πήρε 165 έδρες, ενώ η Δημοκρατική Ένωση με 48,15% πήρε 132! Το 1958 ο Καραμανλής πέφτει στο 41% και οι έδρες του αυξάνονται σε 171! Οι εκλογές του 1958 έγιναν με σύστημα που συμφωνήθηκε μεταξύ Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου, που δεν έκρυψαν ότι σκοπό είχε να περιορίσει τη δύναμη της ΕΔΑ, δηλ. να παραμορφώσει τη λαϊκή βούληση.
Μετά τη μεταπολίτευση το ΠΑΣΟΚ βολεύτηκε στην αρχή με την ενισχυμένη που βρήκε το 1981. Στις αρχές του 1989, βλέποντας ότι γίνεται δεύτερο κόμμα, ψήφισε ένα νόμο που απαιτούσε 48% ώστε το πρώτο κόμμα να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αφού έχασε την κυβέρνηση, πρότεινε την απλή αναλογική! Μοναδική ευκαιρία, γιατί το ΠΑΣΟΚ μαζί με τον ενιαίο τότε Συνασπισμό είχαν την πλειοψηφία στη Βουλή. Τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς απέρριψαν την πρόταση, για να μη διαταράξουν τη συγκυβέρνησή τους με τη Ν.Δ.!
Όσοι είχαν συμμετοχή σ' αυτές τις διεργασίες και σήμερα υποστηρίζουν την απλή αναλογική ελπίζουμε ότι θα δώσουν κάποιες εξηγήσεις, ώστε να είναι αξιόπιστος ο αγώνας για την καθιέρωση της και, γενικότερα, να υπάρξει μια άλλη προοπτική γι' αυτό τον τόπο.
Κατηγορία
Φύλλο 94 Σεπτεμβρίου 2003
Εδώ και μερικά χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. έχουν μεταβληθεί σε Κασσάνδρες, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με δυσοίωνες προβλέψεις για το ασφαλιστικό μας μέλλον, χωρίς αναλογιστικές μελέτες, χωρίς ενημέρωση και διαφάνεια, χωρίς απολογισμό της διαχείρισης των αποθεματικών των Ταμείων, υποστηρίζοντας μόνο την ανάγκη λήψης σοβαρών και επίπονων μέτρων. [Ως αντιπολίτευση τώρα, το ΠΑΣΟΚ παριστάνει τον υποστηρικτή των εργαζομένων, αλλά ποιος ξεχνά τι έλεγαν οι Γιαννίτσης και σία και τι προσπάθησαν να κάνουν, ανεξαρτήτως του ότι δεν το κατόρθωσαν.]
Ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι το πρόβλημα του ασφαλιστικού οφείλεται στο δημογραφικό πρόβλημα (πληθαίνουν οι συνταξιούχοι, μειώνονται οι εργαζόμενοι) και στις ανισότητες του συστήματος, θεωρώντας υπερβολικές κάποιες πρόνοιές του, τις οποίες επεχείρησε (υποτίθεται) να διορθώσει.
«Φέρτε πίσω τα κλεμμένα»
Οι ισχυρισμοί είναι υποκριτικοί, αφού παράλληλα ευνοούν τη μαύρη οικονομία, που δεν πληρώνει εισφορές και φόρους και αντιπροσωπεύει πάνω από το 30% του ΑΕΠ. Αποκρύπτουν ότι το δημόσιο και ο ιδιωτικός τομέας χρωστούν τεράστια ποσά στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, που θα έλυναν κάθε πρόβλημα. Γνωρίζουν ότι με την κακοδιαχείριση των κομματικά διορισμένων διοικήσεων, σπαταλώντας από τη δεκαετία του 50 και υφαρπάζοντας ή ακόμα και χαρίζοντας τις περιουσίες των Ταμείων, όπως πρόσφατα με τα δομημένα ομόλογα, φτάσαμε μέχρι εδώ. Για να μην αναφερθούμε στην καταλήστευση του δημόσιου χρήματος με χίλιους άλλους τρόπους από τους κυβερνώντες και των πολιτών από τις τράπεζες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Δεν απάντησαν ποτέ στο γνωστό σύνθημα «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Δεν μπορεί να ισχύσει το «ό,τι έγινε έγινε, τώρα τι κάνουμε»! Αν δεν πληρώσουν όσοι έφταιξαν, όσοι θησαύρισαν εις βάρος των εργαζομένων, όσοι ξεπούλησαν τις οικονομίες, τον ιδρώτα αλλά και τις ελπίδες του κοσμάκη, δεν μπορούν οι κυβερνώντες να ζητούν νέες θυσίες, να απαιτούν «μεταρρυθμίσεις» και να τρομοκρατούν συνταξιούχους και εργαζόμενους, δημιουργώντας αίσθημα ανασφάλειας.
Οι ανισότητες
Βεβαίως κανείς δεν αρνείται ότι υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα (για το οποίο, όμως, τι έκαναν;), βεβαίως υπάρχουν ανισότητες και παράδοξα, που πρέπει να ελεγχθούν και να τακτοποιηθούν, υπάρχουν ρετιρέ και υπόγεια, σχετικά ευνοημένοι και παρίες εργαζόμενοι. Στους σχετικά ευνοημένους συγκαταλέγονται οι εργαζόμενοι σε ευαίσθητους τομείς, που μπορούν με την απεργία τους να προκαλέσουν τεράστιο κοινωνικό κόστος και να εξαναγκάσουν σε παραχωρήσεις (ίσως και με κομματικές φιλίες και εύνοιες), που ούτε μπορούν να ονειρευτούν οι άλλοι εργαζόμενοι, ακόμη και σε δικαιώματα πέραν πάσης λογικής, όπως π.χ. το δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα για τους υπαλλήλους της ΔΕΗ.
Όμως το πρόβλημα δεν είναι να εξομαλύνουμε τις ανισότητες, εξαθλιώνοντας όσους εργαζόμενους έχουν έναν ανθρώπινο τρόπο ζωής. Εάν το ΙΚΑ παρέχει χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες και χαμηλές συντάξεις, πρέπει όλοι να αγωνιστούμε, για να γίνει καλύτερο, ανθρώπινο και αποδοτικό και όχι να εγκαταλείπουμε αυτούς που δεν έχουν διακόπτες να κατεβάσουν ή δεν αντιδρούν, επειδή τρέμουν το φάσμα της ανεργίας.
Εντολές της Ε.Ε.
’λλο, λοιπόν, η εξομάλυνση των ανισοτήτων και η κατάργηση των αδικιών και άλλο η μεταρρυθμιστική λαίλαπα που επιχειρεί η κυβέρνηση, με την ανατροπή όχι των προνομίων, αλλά των κατακτήσεων των εργαζομένων. Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης της ΝΔ και οι προειλημμένες αποφάσεις, χωρίς διάλογο και με πρωτοφανή παγκοσμίως βιασύνη, αποδεικνύει ότι οι πιέσεις που δέχεται από την Ε.Ε. είναι ισχυρές και οι δεσμεύσεις της σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες για λιγότερες εισφορές και πελατεία σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, πρόδηλες. Είναι εξ άλλου γνωστές οι παροτρύνσεις αξιωματούχων της Ε.Ε. συχνά- πυκνά, κρυφά και φανερά για την ανάγκη «επίλυσης» του ασφαλιστικού στην Ελλάδα. Δεν ενδιαφέρεται η Ε.Ε. για την πάταξη της διαφθοράς και την ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών, που χρωστούν τεράστια ποσά στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά για το «κλείσιμο» του ασφαλιστικού, όπως τη συμφέρει φυσικά! Με ενοποιήσεις ταμείων ώστε να αρπάζουν πιο εύκολα τα αποθεματικά τους και τα εύρωστα να ξελασπώνουν τα αδύνατα.
Φρόντισαν βέβαια να εξαιρέσουν το Ταμείο των δημοσιογράφων, γιατί ακόμα και οι πληρωμένες πένες εξανέστησαν, όταν ένοιωσαν να απειλούνται τα δικαιώματά τους και απείλησαν με αποκαλύψεις. Έτσι εξαγόρασαν τη σιωπή, την ανοχή ή τη στήριξή τους.
Τα τρία ΔΕΝ του Καραμανλή ξεχάστηκαν, εξωραΐστηκαν ή καταργήθηκαν, παρά τις προσπάθειες να πείσουν για το αντίθετο. Τώρα η καταιγίδα ταρακουνάει τον ιδιωτικό τομέα, σε λίγο αρχίζει για το δημόσιο. Αν δεν αντισταθούμε πολύ γρήγορα, θα μετράμε τις πληγές μας.
Κατηγορία
Φύλλο 121 Μαρτίου 2008
Παρά τις υποσχέσεις και τους πανηγυρισμούς για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, σε εκκρεμότητα παραμένουν και βαδίζουν επί τα χείρω όλες οι "προϋποθέσεις" για ονομαστική σύγκλιση, όπως έλλειμμα, πληθωρισμός και χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ. Ο στόχος της κυβέρνησης Σημίτη για κοινωνική σύγκλιση όχι μόνο δεν επετεύχθη, αλλά η απόκλιση συνεχώς μεγαλώνει με την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, με άνοιγμα της ψαλίδας μισθών και κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ κατώτερες κατά τρεις μονάδες του μέσου κοινοτικού όρου. Όμως με την είσοδο των 10 νέων κρατών - μελών, 8 από τα οποία έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα και μερίδια κοινωνικών παροχών πολύ χαμηλότερα του ελληνικού, αναμένεται μείωση των κονδυλίων των κοινοτικών ταμείων προς τη χώρα μας. Έτσι, κονδύλια που κατευθύνονται σε πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης θα χαθούν ή θα μειωθούν και περιοχές όπως η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, η Αττική και η Κεντρική Μακεδονία, λόγω "υψηλών ρυθμών ανάπτυξης", θα αποκλειστούν από τα νέα διαρθρωτικά προγράμματα του Δ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Αβέβαιο φαντάζει το μέλλον και για τους Έλληνες αγρότες, αφού η διεύρυνση της ΕΕ επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Μέχρι το 2006 οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα συνεχιστούν, μετά όμως, στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ΚΑΠ, αναμένεται μείωση των ενισχύσεων. Τα 11 εκατομμύρια επιπλέον αγρότες και τα 587 εκατομμύρια στρέμματα επιπλέον καλλιεργήσιμης γης θα διογκώσουν τον αγροτικό τομέα. Η συνολική παραγωγή των 25 χωρών θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την επιθυμητή και οι Έλληνες αγρότες θα μοιραστούν τους πόρους της ΚΑΠ και θα αναγκαστούν να παράγουν πιο ποιοτικά προϊόντα και σε χαμηλότερες τιμές.
Οι επενδύσεις και η επιχειρηματική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθούν σημαντικά, αφού η Ελλάδα θα βρεθεί σε έντονο ανταγωνισμό με τμήματα των οικονομιών των νέων χωρών. Υπάρχει μεγάλη απειλή για μεταφορά εργοστασίων στις νέες χώρες, που προσφέρουν χαμηλότερο κόστος εργασίας και λειτουργίας, με προφανείς συνέπειες στην αγορά εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα των εγχώριων πηγών παραγωγής. Προβλέπεται να ασκηθεί πίεση στο 50% τουλάχιστον των εξαγωγών μας. Έτσι, ενώ μέχρι σήμερα η Ελλάδα ήταν 15η στις εξαγωγικές επιδοτήσεις, θα γίνει από το 2004 25η και η αξία των εμπορικών της συναλλαγών (εισαγωγές-εξαγωγές) που είναι πιο μικρή ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία θα γίνει ακόμα μικρότερη. Το εμπορικό μας έλλειμμα συγκρατείται λόγω των εισροών από την ΕΕ. Η μείωσή τους θα σημάνει αύξηση της ανάγκης δανεισμού και θα καταποντίσει την ελληνική οικονομία. Εξάλλου η περίφημη αύξηση του ΑΕΠ στη χώρα μας οφείλεται κατά 80% στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και κατά 20% στα δάνεια και στην αύξηση των εισοδημάτων.
Τελικά τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με ακόμη μεγαλύτερη ανεργία, με πάγωμα των μισθών ή και μείωση ακόμα, όπως ήδη άρχισε να ζητά ο ΣΕΒ, με ελαχιστοποίηση των κοινωνικών δαπανών, όπως για υγεία, παιδεία, συντάξεις, ασφάλιση κλπ , και όλα αυτά προς χάριν της "ανταγωνιστικότητας" . Τα δήθεν οφέλη των επιδοτήσεων και των κοινοτικών πλαισίων στήριξης που είχαμε, σε αντιστάθμισμα της υποταγής της οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής μας στα κέντρα αποφάσεων της ΕΕ, εξανεμίζονται και μένουν οι υποχρεώσεις.
Οι κατακτήσεις των εργαζομένων έγιναν με αγώνες και θυσίες. Τώρα πρέπει ν' αγωνιστούμε, για να τις κρατήσουμε και να τις προωθήσουμε. Μέσα στην ΕΕ το μέλλον μας είναι σκοτεινό και αβέβαιο Η ευρωπαϊκή μας πορεία δεν είναι λεωφόρος ευκαιριών, αλλά ένα μονοπάτι που οδηγεί σε γκρεμό.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Όλο και πιο μαζικές και δυναμικές γίνονται οι αντιδράσεις κατά της ΕΟΚ και της παγκοσμιοποίησης. ’νθρωποι κάθε ηλικίας και από διάφορες λαϊκές κοινωνικές τάξεις διατρανώνουν την αντίθεσή τους στον παραλογισμό της καταστροφής του περιβάλλοντος, στα μεταλλαγμένα τρόφιμα, στο παγκοσμιοποιημένο δημοκρατικό έλλειμμα, που καλλιεργείται υπό την άμεση επίβλεψη και επιρροή της Αμερικής.
Συκοφαντίες
Όμως οι εκφραστές της "ανάλγητης παγκοσμιοποίησης", θορυβημένοι από τη συνεχή διόγκωση των διαμαρτυριών και την αποτελεσματικότητά τους, (κατάφεραν να μη γίνει η σύνοδος της Παγκόσμιας Τράπεζας στη Βαρκελώνη), οργανώνουν την αντίδρασή τους, με όπλα τη συνθήκη Σένγκεν και τους τρομονόμους στα ευρωπαϊκά κράτη, που έχουν ως στόχο την ποινικοποίηση κάθε αντίστασης, διαμαρτυρίας και διαδήλωσης. Χαρακτηρίζουν αυτό το νέο και υπό διαμόρφωση κίνημα ως "οργανωμένη και ασύνορη βία", ως "περιφερόμενους εγκληματίες", ή "ομάδες εγκληματιών και αναρχικών". Είναι η κατασυκοφάντηση, το πρόσχημα, για σκληρή και ανελέητη αντιμετώπιση των διαδηλωτών με απίστευτη αγριότητα όπως πχ στη Σουηδία, μια χώρα με μεγάλη κοινωνική ευαισθησία μέχρι τώρα και δημοκρατικούς θεσμούς. Εκεί στο Γκέτεμποργκ, το Σάββατο 16/6 συγκεντρώθηκαν 35.000 διαδηλωτές από όλη την Ευρώπη, για να διαδηλώσουν ειρηνικά, με τραγουδιστά συνθήματα, φιλαρμονικές, άλλοι ντυμένοι σαν τρελές αγελάδες, άλλοι σαν τείχος του Σένγκεν που καταρρέει, άλλοι με πλακάτ εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εναντίον του Μπους.
Επιθέσεις
Όμως κάποιοι θέλουν βίαιες διαδηλώσεις ή τουλάχιστον να φανούν έτσι. Η Σουηδική αστυνομία επιδεικνύει πρωτοφανή αγριότητα -αγριότητα που απέκτησε μετά την είσοδο της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση- συλλαμβάνει κόσμο, κλείνει το κέντρο της πόλης με υψηλούς φράκτες και ατσάλινα πλέγματα, κατεβάζει έφιππους και ανθρωποβόρα σκυλιά, πυροβολεί με πραγματικά πυρά. Τρεις διαδηλωτές τραυματίζονται σοβαρά και ο ένας τελικά πεθαίνει. Τα ΜΜΕ μεταδίδουν εικόνα χάους με πετροπόλεμο και λεηλατημένα μαγαζιά, κανείς όμως δε μιλάει για την επίθεση της αστυνομίας. Αντίθετα επαγγελματίες κονδυλοφόροι γράφουν να επιτραπεί η χρήση αντλιών υψηλής πίεσης, τοξικών αερίων και πλαστικών σφαιρών κατά των διαδηλωτών. Έτσι προσπαθούν να περάσει σιγά σιγά η λογική στα μεσοαστικά και μικροαστικά στρώματα ότι διαδηλωτής ίσον εξτρεμιστής. Μια λογική χρήσιμη έως απαραίτητη για την αντιμετώπιση κάθε αντίδρασης και στη σύνοδο του G-8, που θα γίνει στη Γένοβα στις 20/7, αλλά και για τις επόμενες διασκέψεις.
Δολοπλοκίες
Όμως κάποιοι θέλουν βίαιες διαδηλώσεις ή τουλάχιστον να φανούν έτσι. Η Σουηδική αστυνομία επιδεικνύει πρωτοφανή αγριότητα -αγριότητα που απέκτησε μετά την είσοδο της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση- συλλαμβάνει κόσμο, κλείνει το κέντρο της πόλης με υψηλούς φράκτες και ατσάλινα πλέγματα, κατεβάζει έφιππους και ανθρωποβόρα σκυλιά, πυροβολεί με πραγματικά πυρά. Τρεις διαδηλωτές τραυματίζονται σοβαρά και ο ένας τελικά πεθαίνει. Τα ΜΜΕ μεταδίδουν εικόνα χάους με πετροπόλεμο και λεηλατημένα μαγαζιά, κανείς όμως δε μιλάει για την επίθεση της αστυνομίας. Αντίθετα επαγγελματίες κονδυλοφόροι γράφουν να επιτραπεί η χρήση αντλιών υψηλής πίεσης, τοξικών αερίων και πλαστικών σφαιρών κατά των διαδηλωτών. Έτσι προσπαθούν να περάσει σιγά σιγά η λογική στα μεσοαστικά και μικροαστικά στρώματα ότι διαδηλωτής ίσον εξτρεμιστής. Μια λογική χρήσιμη έως απαραίτητη για την αντιμετώπιση κάθε αντίδρασης και στη σύνοδο του G-8, που θα γίνει στη Γένοβα στις 20/7, αλλά και για τις επόμενες διασκέψεις.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Έχουν περάσει πάνω από 3 μήνες και το μόνο οικονομικό μέτρο που πήρε η κυβέρνηση του Γ.Α.Π. ήταν η διατήρηση της μεγάλης αύξησης των τελών κυκλοφορίας του Σουφλιά με τα δήθεν «πράσινα» τέλη, που είχαν κάποια δικαιολογία με τα ασήμαντα ποσά απόσυρσης και αγοράς καινούργιου αυτοκινήτου. Αφού κατάργησαν (σωστά) την απόσυρση, θα έπρεπε να αφαιρέσουν τα «πράσινα» τέλη. Τα διατήρησαν, όμως, κι έτσι επιβαρύνουν τους ιδιοκτήτες των παλαιών αυτοκινήτων, που κατά τεκμήριο δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν καινούργιο. Δε τα συνέδεσαν καν με την κακή συντήρηση και τη ρύπανση του οχήματος, ούτε με άλλες «πράσινες» πολιτικές.
Τα «πράσινα» τέλη είναι μόνο για εισπρακτικούς λόγους. Με τα αυξημένα τέλη το ετήσιο κόστος διατήρησης ενός παλαιού αυτοκινήτου μεσαίου κυβισμού (ασφάλιστρα, συντήρηση, τέλη, χωρίς τα καύσιμα) είναι κατά κανόνα πολύ μεγαλύτερο της εμπορικής του αξίας, που μειώνεται λόγω τελών.
Τους τρομοκράτησαν, όμως, οι αντιδράσεις των ιδιοκτητών παλαιών αυτοκινήτων με τις αθρόες καταθέσεις πινακίδων και έσπευσε ο Γ.Α.Π. να υποσχεθεί αόριστα ότι του χρόνου θα αναθεωρηθεί το μέτρο. Οι αντιδράσεις αυτές είναι θετικό σημάδι ότι τα οικονομικά μέτρα που προετοιμάζονται θα τύχουν ανάλογης αντίδρασης.
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Στις 27/12/05 τέθηκε σε τροχιά ο πρώτος ευρωπαϊκός δορυφόρος Giove A ενός δορυφορικού συστήματος πλοήγησης.
Οι ευρωπαϊστές πανηγύρισαν ότι η «Ευρώπη» σπάει το μονοπώλιο των ΗΠΑ και καθίσταται αυτόνομη. Όμως, η Ε.Ε. πρώτα πήρε άδεια από τις ΗΠΑ και δεσμεύτηκε ότι το σύστημά της θα είναι συμβατό με το αντίστοιχο αμερικανικό GPS, θα έχει κοινές προδιαγραφές με αυτό, ότι δε θα παρεμβάλλεται στις δικές του συχνότητες και ότι η χρήση του δε θα είναι σε καμιά περίπτωση στρατιωτική.
Τόση αυτονομία!
Κατηγορία
Φύλλο 108 Ιανουαρίου 2006
Το τραγικό και ταυτόχρονα περίεργο (...) γεγονός της πτώσης του Σινούκ κοντά στο Αγιο Όρος έκανε να μείνουν ασχολίαστα τα όσα επρόκειτο ή εσχεδιάζονταν να συμβούν εκεί κατά την επίσκεψη του Πούτιν.
Μετά την επίσημη επίσκεψη του Πούτιν στην Αγκυρα θα ακολουθούσε ανεπίσημη επίσκεψη στο Αγιο Ορος και ειδικά στη Μονή του Παντελεήμονα, το «Ρωσικό» μοναστήρι, που φαίνεται να διεκδικεί ως ρωσικό έδαφος (!) ο Ρώσος Πρόεδρος.
Όλοι σχεδόν οι Έλληνες επιθυμούμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία. Οι Εκκλησίες των δύο χωρών έχουν ήδη αποκαταστήσει στενές σχέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση, όμως, περιήλθε σε κατάσταση πλήρους αμηχανίας με τη συμπεριφορά του επιτελείου του Πούτιν, που ανακοίνωσε ότι θα τον συνόδευαν 3 πολεμικά πλοία και 1000 συνοδοί(!), θα είχε δε μόνο μια μικρή συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό στη Θεσσαλονίκη(!). Τουλάχιστον έτσι παρουσιάστηκαν τα πράγματα από τον ελληνικό τύπο.
Τελικά η πανηγυρική αυτή ρωσική επίδειξη στο Αιγαίο ματαιώθηκε, λόγω των τραγικών γεγονότων στην Οσετία. Δεν πιστεύουμε να υπάρχει αιτώδης σχέση ανάμεσα τους, ούτε ότι επρόκειτο να μεταβεί ο Πούτιν στο Αγιο Όρος με το ελληνικό Σινούκ. Πάντως τα προαναφερόμενα δείχνουν ότι η λογική των μεγάλων δυνάμεων δεν κάνει πολύ εύκολη υπόθεση την ανάπτυξη ισότιμων καλών σχέσεων μαζί τους, παρά τα πασιφανή αμοιβαία οφέλη από αυτές.
Κατηγορία
Φύλλο 100 Σεπτεμβρίου 2004
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό