Ούτε λίγο ούτε πολύ αυτό είπε ο υπόδικος κ. Κοντομηνάς, ο καναλάρχης, και ένας εκ των πρωτοστατούντων στα θαλασσοδάνεια. Με παρέμβασή του σε πρωϊνή ψυχαγωγική εκπομπή εξερράγη, όταν ένας από τους συντελεστές της εκπομπής «τόλμησε» να υπονοήσει κάτι για την ιδιωτική πρωτοβουλία!
«Επιτέλους, σταμάτα να μιλάς απέναντι μου! Με κάνατε και ντράπηκα σήμερα, σας προσέχουμε έχετε κάθε μέρα το μισθό σας και με κάνατε και ντράπηκα σήμερα»!!
Λες και ο μισθός του κάθε εργαζόμενου δεν είναι υποχρέωση, αλλά αγαθοεργία από μεριάς του κάθε εργοδότη. Και κατά τα άλλα βέβαια, οι δημοσιογράφοι είναι «ελεύθεροι» να πουν τη γνώμη τους, με την άδεια των καναλαρχών τους.
Όλοι απορούσαμε τις παραμονές της αναρρίχησης του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ποια θα μπορούσε να είναι η κυβερνητική πολιτική του στην Παιδεία δεδομένης της ανερμάτιστα ιδεοληπτικής πολιτικής του χώρου αυτού όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι μας.
Αφήνουμε κατά μέρος τις αυξημένες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό (μόνο στη βασική και μέση εκπαίδευση 15.000 ελλείψεις στην αρχή της χρονιάς, εκ των οποίων τα δύο τρίτα καλύφθηκαν το Δεκέμβρη) και σε υλικοτεχνική υποδομή χάριν μνημονιακών υποχρεώσεων, για τα οποία ο νυν υπουργός είπε απλώς ότι «αιτήθηκε στους θεσμούς, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν»!
Αφήνουμε στην άκρη και την επαναφορά των αιώνιων φοιτητών, την πάγια ομάδα υπεράσπισης των αριστερών νεολαιών μεταπολιτευτικά. Και τα αφήνουμε στην άκρη, μιας και είναι ήσσονος σημασίας μπροστά σε αυτά που ετοιμάζουν, όπως διεφάνη και από το πόρισμα της επιτροπής «σοφών» του καθηγητή Λιάκου. Ναι, αυτού που μας αρνείται την ελληνική ταυτότητα, που δέχεται όλος ο ακαδημαικός πλανήτης. Τι λέει το πόρισμα; Ότι τα παιδιά πρέπει να δουλεύουν όσο γίνεται λιγότερο. Να μαθαίνουν όσο γίνεται λιγότερα. Να μαθαίνουν την αγγλική (σε λίγο και την τουρκική) από την αρχή όπως την ελληνική, σαν να ήταν η μητρική τους γλώσσα. Και κυρίως λέει ότι τα ελληνόπουλα θα πρέπει να αποκοπούν από τις ρίζες τους, να χάσουν την όποια εναπομείνασα οργανική και λογική σχέση με τη γλώσσα που τους προσδίδει η ταυτόχρονη εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών, διότι «είναι παρά φύσιν να διδάσκονται περισσότερες ώρες αρχαίων από νέα ελληνικά», ενώ δεν είναι παρα φύσιν να διδάσκονται τις ίδιες ώρες και από την ίδια ηλικία αγγλικά.
Εκεί όμως που η νεοφιλελεύθερη για κάθε ατομική ή μειονοτική παρανοϊκή επιθυμία κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο είναι στην πατερναλιστική της λογική στα θέματα ταυτότητας, ιστορίας και μνήμης. Από την όμοια χουντικών μεθόδων πρωτοβουλία του τέως υπουργού Μπαλτά να διδάξει τους Έλληνες μαθητές ότι πριν από τη γαλλική επανάσταση δεν ήμασταν Έλληνες, αλλά εξωγήινοι, μέχρι το νυν υπουργό, που αρνείται χωρίς αφορμή τη διεθνώς αποδεκτή γενοκτονία των Ποντίων. (Σ.Σ. Αν είχε το σθένος, γιατί δεν έλεγε το ίδιο και για το Ολοκαύτωμα, μιας και ο Χίτλερ είχε τον Κεμάλ για ίνδαλμα;) Και τώρα στο πόρισμα που φτάνει στο σημείο να δίνει συμβουλές και προτροπές στους γονείς για το πώς θα αποκαλούν τα παιδιά τους, ώστε αυτά «να μην αισθάνονται ανώτερα». Για να «πάψουν οι διαχωρισμοί μεταξύ των μαθητών», την ίδια ώρα που βυθίζεται με την πολιτική της κυβέρνησης στη φτώχεια ολόκληρη ακόμα και η μεσαία τάξη και τα παιδιά της καταδικάζονται σε μειωμένες ευκαιρίες. Και κυρίως, για να «χτίσουμε μια κοινωνία πολυπολιτισμική» με βάση το πρότυπο «του δημοκρατικού ανθρωπισμού». Αυτοί, οι δημοκράτες και ανθρωπιστές της μνημονιακής δικτατορίας υπαγορεύσεων, που διαλύει τη χώρα και το λαό! Νεοφιλελεύθεροι στα πίτουρα και νεοσταλινικοί στο αλεύρι.
Και μόνο για τα θέματα Παιδείας, ακριβώς επειδή αυτά συνδέονται άμεσα με την εθνική μας επιβίωση, η κυβέρνηση αυτή πρέπει να αποχωρήσει άμεσα με δημοκρατικές διαδικασίες. Είναι ευθύνη όλων μας να αναγκάσουμε με τη στάση μας τους πάσης φύσεως εκπροσώπους της, όπου αυτοί σταθούν και βρεθούν, να αποχωρήσουν από την εξουσία το συντομότερο.
Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας, τώρα
που δεν έχουμε πια τίποτα. (Γ. Σεφέρης)
«Θα παρατηρήσουμε ότι από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα η αστική μας τάξη (η κυρίαρχη μερίδα της, τουλάχιστον) δεν απέκτησε εθνική συνείδηση. Γι’ αυτό δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ σοβαρά για την ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής, αλλά προτιμούσε να είναι ο εμπορομεσίτης των ξένων.<...>Το μέλλον της Ελλάδας μέσα στην Ε.Ε. προδιαγράφεται αδιέξοδο.<…>Η επιλογή της ένταξής μας στην ΕΟΚ σήμαινε ότι η Ελλάδα έχασε το δικαίωμα να αναπτύσσεται αυτοδύναμα και να αποκτήσει αυτοτελείς παραγωγικές δομές. Καταδικάστηκε, δηλ., να παραμείνει ο οικονομικός παρίας των άλλων κοινοτικών χωρών.» (Από την έκδοση ΑΣΚΕ-4 το 2006, που βρίσκεται στην ιστοσελίδα μας «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚ-ΕΕ. Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΟΥ»).
Από τότε, και ιδιαίτερα μετά το 2010, ο οικονομικός παρίας εξέπεσε σε οιονεί προτεκτοράτο με κυβερνήσεις και γενικότερα την άρχουσα τάξη πλήρως ευθυγραμμισμένες με τις εντολές των ξένων που θέλουν να διαιωνίσουν την κατοχή της χώρας και τη λεηλασία του πλούτου της.
Ιστορίες ανάπτυξης προς αποφυγή
Το σχέδιο Μάρσαλ
Οι ΗΠΑ από το 1948 με το σχέδιο Μάρσαλ οικονομικής ενίσχυσης των δυτικοευρπαϊκών κρατών αποσκοπούσαν στην παλινόρθωση των αστικών τους τάξεων, που εν πολλοίς ήταν απούσες από την αντίσταση κατά του Αξονα ή και φιλικές στον κατακτητή, για να εξασφαλίσει την σταθεροποίηση του δυτικού μπλοκ επιρροής της, όπως συμφωνήθηκε στη Γιάλτα, να παγιώσει τους καπιταλιστικούς θεσμούς και να ενισχύσει την αμερικανική οικονομία. Στην Ελλάδα το σχέδιο Μάρσαλ επιβλήθηκε το 1948 με πλήρη πολιτική υποταγή των κυβερνήσεων στην αμερικανική αποστολή, χωρίς όμως να υποθηκευθεί η χώρα, όπως γίνεται σήμερα με τα μνημόνια. Το σύνολο της αμερικανικής βοήθειας προς την Ελλάδα από το 1944 ως το 1952 ήταν περίπου 2 δις. δολάρια (σε σημερινές τιμές περίπου 20 δις δολ.), τα περισσότερα των οποίων επέστρεψαν στις ΗΠΑ με τη μορφή εισαγωγών προϊόντων και υπηρεσιών.
Ραγδαία ανάπτυξη υπήρξε από το 1953 έως το 1967, όταν ήδη είχε δημιουργηθεί εδώ η «αμερικανική φάρα» (ελίτ-υπηρέτης των αμερικάνων), βασιζόμενη κυρίως στους άδηλους πόρους, δηλ.στο ναυτιλιακό και μεταναστευτικό κεφάλαιο που προερχόταν από τη μετανάστευση που αυξανόταν μεταπολεμικά προς χώρες της Δ. Ευρώπης. Τότε ο τουρισμός ήταν ακόμη υποτυπώδης. (Οι άδηλοι πόροι ήταν 7,5% του ΑΕΠ το 1954 και 12,5% το 1963). Θετικά συνετέλεσε η υποτίμηση της δραχμής (Απρίλιος 1953) και τα μεγάλα έργα (ΔΕΗ, εγγειοβελτιωτικά κ.λ.π.) στα πλαίσια ενός τριετούς αναπτυξιακού προγράμματος, που έδωσαν έμφαση στην ανάπτυξη του αγροτικού, του βιομηχανικού και του ενεργειακού τομέα. Ο ρόλος του κράτους τότε ήταν καθοριστικός στο σχεδιασμό και την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων. Οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν εντυπωσιακοί Από το 1962 οι ΗΠΑ, όταν πλέον είχε σταθεροποιηθεί η Δυτική Ευρώπη, αποσύρθηκαν από την οικονομική παρουσία τους ωθώντας μας προς τους δυτικοευρωπαίους της ΕΟΚ, με την οποία ο Κ. Καραμανλής υπέγραψε στις 9-7-1961 συμφωνία σύνδεσης.
Το δυτικοευρωπαϊκό
κεφάλαιο (1962-1967)
Στη συνέχεια η ανάπτυξη βασίστηκε στην εισροή δυτικοευρωπαϊκου κεφαλαίου με αποικιακούς και ληστρικούς όρους και ουσιαστική κρατική επιδότηση, όπως η σύμβαση με τη γαλλική Πεσινέ, η σύμβαση για τη βιομηχανία ζάχαρης με γερμανικο παλαιό εξοπλισμό, η σύμβαση με τη γερμανική Λίπτολ για τον παλαιό εξοπλισμό εξόρυξης των λιγνιτών Πτολεμαΐδας κ.λπ. (περισσότερα στο ΑΣΚΕ-4). Παρ’ όλα αυτά οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν υψηλοί, όμως ήδη το ισοζύγιο πληρωμών είχε γινει ελλειμματικό. Το σημαντικό είναι ότι το δημόσιο χρέος καλυπτόταν κατά 95% περίπου με εσωτερικό δανεισμό σε δρχ. με κρατικά ομόλογα, επειδή η δραχμή ήταν σταθερό νόμισμα, ενώ ο εξωτερικός δανεισμός γινόταν μόνο για την αποπληρωμή των προπολεμικών δανείων.
Η περίοδος της δικτατορίας
Η χούντα προώθησε λιγότερο παραγωγικούς τομείς, όπως ο οικοδομικός, που κατείχε εκείνη την περίοδο το 73% των συνολικών επενδύσεων. Τότε κτίσθηκε πολύ μεγάλος αριθμός πολυκατοικιών, που άλλαξε ραγδαία, προς το χειρότερο, τη μορφή των πόλεων. Ο αγροτικός τομέας υποβαθμίσθηκε, παρόλο που χαρίστηκαν τα χρέη των αγροτών για λόγους δημοφιλίας της χούντας, ενώ δόθηκαν ισχυρά κίνητρα στο ξένο και εγχώριο μεταπρατικό, ναυτιλιακό και κατασκευαστικό κεφάλαιο. Η εξάρτηση από το ξένο κεφάλαιο, κυρίως αμερικανικό και γαλλικό, γίνεται κυρίαρχη. Ομως, ενώ οι συνθήκες για τα υπερκέρδη του ήταν ευνοϊκές (καταστολή συνδικαλισμού, απεργιών, καθήλωση μισθών κ.λπ.), η ανάπτυξη ανακόπτεται με την υποτίμηση του δολαρίου το 1971 και την πετρελαϊκή κρίση του 1973, αυξάνοντας ραγδαία και τον πληθωρισμό. Το εμπορικό έλλειμμα ξέφυγε, ενώ το δημόσιο χρέος από 38,7 δις δρχ (από αυτά 13,5 δις δρχ. σε ξένο νόμισμα) ,δηλ.το 20% του ΑΕΠ, το 1967 εκτοξεύτηκε το 1974 σε 114,11δις δρχ.(34,4 δις δρχ σε ξένο νόμισμα), δηλ. 21,53% του ΑΕΠ. Το χρέος την περίοδο της χούντας σχεδον τριπλασιάστηκε.
Είναι, συνεπώς, μύθος η ευμάρεια της χουντικής περιόδου. Η χούντα προώθησε την ασυδοσία του ξένου κεφαλαίου, αποδυνάμωσε την εγχώρια παραγωγή, αύξησε τις εισαγωγές και υπονόμευσε έτσι το εθνικό νόμισμα, που δε θα κλυδωνιζόταν από τις εξωτερικές κρίσεις.
Η περίοδος 1974-1980
Μετά την πτώση της χούντας, και αφού η εγχώρια παραγωγή ήδη είχε αποδυναμωθεί, η ανάπτυξη παραμένει αναιμική, μια και στηρίζεται περισσότερο στις εισαγωγές, ενώ αυξάνεται σημαντικά ο εξωτερικός δανεισμός με το τέχνασμα που χρησιμοποιούσε και η χούντα, δηλ. να δανείζονται οι ΔΕΚΟ ή και ιδιωτικές επιχειρήσεις αντί του Δημοσίου κι’ έτσι να αποκρύπτεται το δημόσιο χρέος. Παρ’όλα αυτά το 1980 το δημόσιο χρέος αυξάνει σε 442,42 δις δρχ. (από αυτά 91,97 δις δρχ. σε ξένο νόμισμα), δηλ. το 28,6% του ΑΕΠ. Σε σχέση με το 1974 το δημόσιο χρέος σχεδόν τετραπλασιάζεται. Το 1981 το πραγματικό χρέος, δηλ. το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων και των εγγυήσεων σε δάνεια ιδιωτών φθάνει τα 1.062,3 δις δρχ., δηλ. το 38% του ΑΕΠ
Ένταξη στην ΕΟΚ-Ε.Ε.
Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Από το 1981 και μετά η αύξηση του ΑΕΠ συνδέεται ευθέως με την ραγδαία αύξηση του εξωτερικού δανεισμού, ενώ η εγχώρια παραγωγή περιθωριοποιείται και αντικαθίσταται με μεγάλη αύξηση των εισαγωγών προκαλώντας τεράστια ελλείμματα εμπορικά και ισοζυγίου πληρωμών με την κατάργηση της δασμολογικής προστασίας των ελληνικών προϊόντων και το άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς στα ξένα προϊόντα.
Οι μεγάλες πραγματικές αυξήσεις μισθών και αμοιβών του 1982, επί ΠΑΣΟΚ, και τα δυσθεώρητα ποσά που δαπανήθηκαν για την «εξυγίανση» των προβληματικών επιχειρήσεων που τις είχαν χρεωκοπήσει οι ιδιοκτήτες τους, αφού τις λεηλάτησαν φουσκώνοντας τους προσωπικούς τους λογαριασμούς, κυρίως στο εξωτερικό, επιβάρυναν υπέρμετρα το δημόσιο και το πραγματικό χρέος, που το 1987 εκτοξεύτηκε στα 9.200 δις δρχ., δηλ. στο 107,6% του ΑΕΠ!!!
Η θλιβερή συνέχεια είναι οδυνηρά γνωστή σε όλους (περισσότερα στο ΑΣΚΕ-4) με το τελειωτικό χτύπημα της καθιέρωσης του ευρώ, που οδήγησε στην εποχή των μνημονίων της νέας, πλέον, κατοχής, όπου τα χρέη γίνονται εφιάλτες διαρκούς φτωχοποίησης και οι Εφιάλτες «υπόσχονται» ανάπτυξη.
«Ανάπτυξη»
Το παραμύθι της ανάπτυξης που ακούμε διαρκώς από τους υπηρέτες των μνημονίων έχει πάψει πλέον να γίνεται πιστευτό, μια και διαψευδεται από την σκληρή πραγματικότητα. Στην Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ της 23-5-2016 «Τα παραμύθια της ανάπτυξης συνεχίζονται τώρα και από τους νέους Εφιάλτες» αναλύεται γιατί δεν υπάρχει καμμία περίπτωση ανάπτυξης, έστω και στρεβλής με τις σημερινές συνθήκες. Και τώρα οι υπηρέτες των μνημονίων μάς δουλεύουν και πάλι με τη «δίκαιη ανάπτυξη», όπως πριν με τις success stories!
Η συνοπτική ιστορική αναδρομή έδειξε ότι, όταν αποδυναμώθηκε ή και εγκαταλείφθηκε η ελληνική παραγωγή και προωθήθηκαν οι εισαγωγές και ο καταναλωτισμός μέσω του δανεισμού και της ασυδοσίας του ξένου κεφαλαίου, που επιτάθηκε μετά την ένταξη στην ΕΟΚ-ΕΕ-ευρώ, η χώρα οδηγήθηκε σε απώλεια Εθνικής κυριαρχίας και ο Ελληνικός λαός σε κατάσταση διαρκούς φτωχοποίησης.
«Μας έλεγαν θα νικήσετε
όταν υποταχτείτε.
Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη.» (Σεφέρης, «Τετράδιο γυμνασμάτων»)
Και Ανάπτυξη
Ανάπτυξη στην Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια της εξάρτησης από θεσμούς ( ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κ.λ.π.) και δυνάμεις (ΗΠΑ, Γερμανία) που προωθούν την παγκοσμιοποίηση, δηλ. τη σύγχρονη αποικιοκρατία και την πιο επιθετική μορφή του καπιταλισμού. Ο λόγος πρέπει να είναι λοιπόν για αυτόνομη ανάπτυξη, που προϋποθέτει πολιτικά δυνάμεις με αυτούς τους στόχους και κοινωνικές συμμαχίες τάξεων και στρωμάτων που έχουν πληγεί, ακόμη και από τμήματα της άρχουσας τάξης που βλέπουν ότι οι ξένοι θα αφανίσουν και αυτούς.
Αυτόνομη ανάπτυξη σημαίνει αποχώρηση από την ΕΕ, εθνικό νόμισμα, χρεοστάσιο, εθνικοποίηση τραπεζών, προστασία και ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής, ιδιαίτερα σε στρατηγικούς τομείς (αγροτικός, ενεργειακός, αμυντικός, βιομηχανία δικών μας πρώτων υλών, φαρμάκων, υψηλής τεχνολογίας κ.λ.π). Παιδεία αναβαθμισμένη (δες ΑΣΚΕ-4). Κοινωνικός έλεγχος στην ανάπτυξή και κοινωνική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής.
Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, είναι όμως εφικτός και ο μόνος που εγγυάται την απελευθέρωση. και την πρόοδο της χώρας και του Ελληνικού λαού.
Ὁ κόσμος ξαναγινόταν ὅπως ἦταν, ὁ δικός μας μὲ τὸν καιρὸ καὶ μὲ τὸ χῶμα. (Σεφέρης)
Και οι Ελληνες πολίτες, ακόμη, τι;
Ο Α. Τσίπρας, επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες και έχοντας ψηφίσει τα αδιανόητα, δήλωνε: «Μετά από μια τόσο μεγάλη επιτυχία (sic) οι προηγούμενοι θα καλούσαν τον κόσμο στο Παναθηναϊκό Στάδιο για πανηγυρισμό. Εμείς, απλώς, δικαιούμαστε να είμαστε χαρούμενοι»!!
Χαρούμενοι, φυσικά, για τους επαίνους από Αμερικανούς και Ευρωπαίους για τη θαυμάσια δουλειά και αποτελεσματικότητα στην πλήρη υποδούλωση, και θεσμοθετημένα πλέον, της χώρας στους γεωστρατηγικούς (και ενεργειακούς;) στόχους των ΗΠΑ και στα σχέδια των «επενδυτικών» ορνέων τους, και στην πλήρη γερμανική κατοχή, αιώνια(!), των πάντων. Μας θυμίζουν τον εκστασιασμό της πρώην υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Ολμπράιτ για το wonderful (θαυμαστός!) Γιωργάκη τους... Από την Αγγλία, κανένας, έπαινος, όμως, απορροφημένης με το Brexit, που φαίνεται πλέον πιθανό, παρά τον «πόλεμο» και με προβοκατόρικες δολοφονίες (!) τύπου ΜΑΡΦΙΝ εδώ το 2010, ακόμη και από τους δικούς μας(!) σχολιαστές, κάτι που, όπως κι αν έχει, θα σημάνει το τέλος του ονείρου της χιτλερικής αυτοκρατορίας του Σόιμπλε... Ούτε από τον Πούτιν της Ρωσίας, που ως νεοαναδυόμενη δύναμη διευρύνει προσεκτικά την επιρροή της και γνωρίζει, φυσικά, καλώς τι οι συριζαίοι εισίν. Ούτε καν ο Ερντογάν λόγω των προβλημάτων και με ΗΠΑ και με Γερμανία, ελπίζουμε όχι πρόσκαιρων... Μικρή παρηγοριά από τον αυτοαποκαλούμενο βασιλιά Κωνσταντίνο που τους έδωσε εύσημα για την μεγάλη τους εργατικότητα.
Χαρούμενοι για την πλήρη εφαρμογή των εντολών της σχολής των νεοφιλελεύθερων του Σικάγου (Φρίντμαν) προς τον Πινοσέτ και των λοιπών ομοίων του της Λατινικής Αμερικής, ταυτόσημων με αυτές του Σόιμπλε προς τον (απρόσμενο δώρο!) Τσίπρα. Μεγάλη χαρά για την 99χρονη δουλεία, για το τσεκούρι του «κόφτη», που οι ίδιοι (!) το πρότειναν και που κάθε εξάμηνο, λόγω μη πλήρωσης, των όρων, θα οδηγούν σε εκμηδένιση μισθών και συντάξεων, υγείας, πρόνοιας και κατακόρυφη αύξηση αυτοκτονιών και φυγής προς το εξωτερικό και αντικατάστασή τους (ο μεγάλος τους στόχος...) από τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών μουσουλμάνων, που θα εγκαταστήσουν αυτοί στα κατασχεμένα ακίνητα των «οφειλετών».
Και ακόμη μεγαλύτερη η χαρά τους για την ελπιζόμενη επιτυχία των προσπαθειών τους κατά παντός ελληνικού στοιχείου στην Παιδεία και όπου αλλού και για τις παραχωρήσεις σε Κύπρο, Αιγαίο, Θράκη, Μακεδονία και Ηπειρο! Και για όλα τα άλλα «κατορθώματά» τους.
Η χαρά τους όμως μετριάζεται έως εξαφάνισης βλέποντας ότι δεν ενθουσιάζεται και τόσο το εμβρόντητο κοινό, ακόμη και το (μέχρι τώρα) δικό τους, και κυρίως ότι όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον ότι ο βασικός στόχος, αυτών και των πατρώνων τους, είναι η πλήρης εξαθλίωση των Ελλήνων και αλλοτρίωσή τους από κάθε στοιχείο ιδιοσυστασίας, από γλώσσα, ελληνικότητα εώς και την ορθοδοξία, ώστε να τους καταστήσουν άβουλα, εξαθλιωμένα ανθρώπινα όντα-νούμερα, έυκολη βορά των εχθρών μας.
Φοβούμενοι, έτσι, ανεξέλεγκτη έκρηξη, στρέφονται σε μέτρα περίεργα, μια που οι άμεσες εκλογές χωρίς αφήγηση «κουρέματος», «διευθέτησης» χρέους κ.λπ. δεν τους παραχωρήθηκε, παρά τις προσδοκίες και «υποσχέσεις». Ετσι αποφάσιζαν :
Πουλούνε, ασύστολα, τρέλα!
Πρώτο μέτρο, με κάθε μέσο να σαστίσουν τους Ελληνες με τέτοιες παλαβομάρες, ώστε ή να δώσουν την εντύπωση ότι τρελάθηκαν τόσο που να αξίζουν οίκτο ή, ακόμη καλύτερα αν μπορέσουν, να τρελάνουν τους Ελληνες μη πιστεύοντας ό,τι βλέπουν ή υφίστανται και αποσβολωμένοι να μην αντιδρούν. Και στο κόλπο, αν όντως δεν τρελάθηκαν, μπήκαν όλοι τους. Ετσι ο Καμμένος δηλώνει ότι οι Ανελίτες ποτέ δεν υπήρξαν... μνημονιακοί και η μούσα των λαθρομεταναστών ότι με βάση τη διαλεκτική(!!) οι Συριζαίοι δε μπορεί να είναι μνημονιακοί. Αλλοι ότι δε μειώνονται μισθοί και συντάξεις, αφού οι φόροι, εισφορές κ.λπ. διασκορπίζονται(!) και επομένως εξαφανίζονται! Αλλοι ότι όποιος αντιδρά στις κυβερνητικές «πρωτοβουλίες» είναι εχθρός του Κράτους και παραβαίνει το Σύνταγμα(!) και ότι 99 χρόνια δουλείας δεν είναι τίποτα μπροστά στα τετρακόσια της Τουρκοκρατίας, ότι οι κόκκινες γραμμές όλες παραμένουν(!!) κ.λπ., κ.λπ. με επικεφαλής τον Τσίπρα και Σία να εκφράζουν τη μεγαλόπρεπη χαρά τους για τα έργα τους. Και το χειρότερο η «φρενοπάθεια» αυτή έγινε και... μεταδοτική, ώστε να ακουστεί από σύμβουλο του Μητσοτάκη ότι η Αγία Σοφία είναι από αιώνες τουρκικό μνημείο!!!
Επειδή, όμως, φοβούνται ότι αυτά δε θα είναι αποτελεσματικά, καταφεύγουν ήδη στη δοκιμασμένη μέθοδο του αποπροσανατολισμού:
Αντιπερισπασμοί για αποπροσανατολισμό
Το δεύτερο μέσο είναι ο αντιπερισπασμός, για να σταματήσουν οι συζητήσεις για τα φρικτά αποτελέσματα των «προαπαιτουμένων» για τη δόση (που επιστρέφεται ολόκληρη στους «δανειστές») με κινήσεις αποπροσανατολισμού, όπως:
- «Διώξεις» από τη διαλυμένη (άλλο «κατόρθωμα») Δικαιοσύνη κατά του καρτέλ των εργολάβων (τίποτα, φυσικά, δε θα γίνει), μια που η απόπειρα για... εξυγίανση του ποδοσφαίρου δε φαίνεται να αποδίδει, με τους πρωταγωνιστές – αρχηγούς της «εγκληματικής οργάνωσης» να κυκλοφορούν και να απολαμβάνουν τα έργα τους και όχι μόνο τα ποδοσφαιρικά...
- Αλλαγή του εκλογικού νόμου, με κάτι περίεργες προτεινόμενες διατάξεις, ώστε να δελεάσουν τους «μικρούς», άλλως να δημιουργήσουν ευνοϊκές προϋποθέσεις για τις μεθεπόμενες εκλογές. Συζητήσιμο το αποτέλεσμα, αφού μεγαλύτερες διενέξεις δημιουργεί μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ!
- Αναθεώρηση του Συντάγματος, κάτι που θα έπρεπε να αποφευχθεί εν μέσω απροκάλυπτης κατοχής. Ούτε αυτό θα επιτύχει αποπροσανατολισμό και μάλλον οι ενδοσυριζαίικες αντιθέσεις ανάμεσα στο 2%, που παρέμεινε από το 4-5% προ του ’12, και όλους τους άλλους διαφόρων προελεύσεων θα ανοίξει πληγές, μέσα στη συγκυβέρνηση παρά στο «θεάμον» κοινό.
Γενικά η συγκυβέρνηση, ενόψει και του κρίσιμου Σεπτέμβρη, ελπίζει μόνο στην ανύπαρκτη αντιπολίτευση, στην αποφυγή του Brexit και στην υποταγή των εξεγερμένων Γάλλων (που διακηρύσσουν: «δεν είμαστε Ελληνες»...).
Και η αντιπολίτευση;
Αντιπολίτευση ουσιαστικά δεν υπάρχει, μια που η Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Λεβέντης θέλουν, κι αυτοί, αυτά που «κατορθώνει» η Κυβέρνηση και, αντικειμενικά(!) το ίδιο συμβαίνει και με το ΚΚΕ, αφού με νύχια και με δόντια υπερασπίζεται το ευρώ, άρα και τα μνημόνια και την Ε.Ε. και η Χρυσή Αυγή είναι σε άλλες διαδικασίες απασχολημένοι.
Ειδικά η παραδοσιακή Δεξιά εμφανίζεται πολυδιασπασμένη, ο Κυριάκος αποκάλυψε την ελλειμματικότητά του, έστω και μόνο για τον πρόδηλο άκρατο νεοφιλελευθερισμό του (στοιχεία που κάνουν προβληματική την παρουσία του στην ηγεσία της Ν.Δ. ...) και αναμένει ήσυχα, ως αντίδραση μηχανική στη λαίλαπα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τελευταία απόδειξη η περίεργη κίνηση «παραιτηθείτε», που απέτυχε πλήρως, παρά την αγανάκτηση και απόγνωση του 90% των Ελλήνων πολιτών. Ισως, δεν οφείλεται στην ανικανότητα και κομματική ιδιοτέλεια των εμπνευστών της, αλλά συνειδητά (όχι πιθανόν από τον Κυριάκο...) επιδιώχθηκε τέτοια, ώστε να μη δυσκολέψει τον Τσίπρα και να τελειώσει το έργο του και ταυτόχρονα να φανεί στους οπαδούς τους ότι κάνουν κάτι περισσότερο από το να αναμένουν να «πέσει το ώριμο φρούτο».
Και οι Ελληνες πολίτες τι κάνουν;
Η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών παραμένει ακόμη σε μεγάλο βαθμό αποσβολωμένη από το σοκ των αλλεπάλληλων πληγμάτων-κεραυνών στο κεφάλι τους. Διστάζουν μπροστά σ’ένα ανεξέλεγκτο εξεγερμό, εγκαταλείπουν, ουσιαστικά, τα μέχρι τώρα κόμματά τους μετά την απογύμνωσή τους από τα καλύμματά τους, δύσπιστοι πλέον στους νέους «σωτήρες» που θα τους εμφανίσουν, αν χρειαστεί, και δεν περιμένουν τίποτα το θετικό από τα γνωστά σχήματα του Κοινοβουλίου. Σκέπτονται, συσκέπτονται και ετοιμάζονται, προσέχοντας για πρώτη φορά ιδιαίτερα στην προϊστορία όσων τους καλούν να συστρατευθούν ή να ακολουθήσουν. Δε θα αργήσουν.
Α,χα! Τώρα «υπάρχουν μια σειρά προτάσεις οι οποίες πρέπει να συζητηθούν. Ενδεχομένως το κούρεμα να μη βρίσκεται στην ατζέντα, αλλά υπάρχουν μια σειρά από δυνατότητες με τις οποίες μπορεί να καταστήσει το χρέος βιώσιμο.<...> Και η απόφαση για το αν θα παραμείνει ή όχι είναι στην κρίση του ΔΝΤ», δηλώνει ο Υπουργός Οικονομίας και (αντι)συμπληρώνει ο συνεταίρος του Τσίπρα Υπουργός Επικρατείας ότι, κατά την κρίση του, το ΔΝΤ πρέπει να αντικατασταθεί από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ESM.
Καλά, δε λυπούνται τουλάχιστον τους εναπομείναντες οπαδούς τους; Θέλουν οι κύριοι (τρόπος του λέγειν) αυτοί να τους αποοτρελάνουν;
Και, επί τη ευκαιρία, πώς θα δικαιολογήσουν τον Αρμαγεδώνα που μας φέρνουν «με πόνο ψυχής» και «εκβιαζόμενοι», τώρα που η διαγραφή ή έστω η ελάφρυνση του χρέους αποκλείεται ή παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες και μπορεί να γίνει «βιώσιμο»;
Μια λύση θα ήταν η, περήφανη φυσικά, αποχώρηση μέσω...εκλογών (ταλαίπωρε Μητσοτάκη τι θα σε περίμενε !). Ομως τι θα απογίνουν οι χιλιάδες καρέκλες και πώς θα εξαφανισθεί ο Ελληνισμός και η ίδια η Ελλάδα; ΔΡΑΜΑ !
Ενα από τα σοβαρά εθνικά θέματα που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι και η μετανάστευση των Ελλήνων, και δη των νέων, στο εξωτερικό. Η μαζική φυγή των Ελλήνων εντάθηκε το διάστημα της κρίσης και, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (τα πραγματικά είναι πολύ μεγαλύτερα), πάνω από 200.000 συμπατριώτες μας αναζήτησαν την τύχη τους στο διάστημα 2010-2014. Το 70% από αυτούς ήταν νέοι, κυρίως ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης.
Οι λόγοι, φυσικά, δεν είναι άλλοι από τα αποτελέσματα της κρίσης στην εποχή των μνημονιών. Πολλοί από αυτούς εγκαταλείπουν τη χώρα μας, διότι είναι σχεδόν αδύνατο να βρουν εργασία πάνω στο αντικείμενο των σπουδών τους. Άλλοι πάλι αναγκάζονται να φύγουν, διότι μετά τη εκτόξευση της ανεργίας στο 25% (και στο 60% για τους νέους) είναι αδύνατο να βρουν δουλειά ακόμα και σε εργασία μη σχετική με αυτό που σπούδασαν. Αλλά ακόμα και αυτοί που καταφέρνουν να βρουν μια θέση, εγκαταλείπουν την Ελλάδα, αναζητώντας καλύτερους μισθούς, καλύτερες εργασιακές συνθήκες και μια καλύτερη ζωή. Τι μπορεί να πει κανείς σε κάποιον νέο που αποφασίζει να φύγει, όταν το μεγαλύτερο μέρος αυτών δηλώνει ότι δε μπορεί πια να ονειρεύεται ένα μέλλον εδώ, ένα μέλλον που περιέχει σε μεγάλο βαθμό και τη δημιουργία της δικής του οικογένειας, κάτι που με τις σημερινές συνθήκες αποκλείεται;
Η μετανάστευση των Ελλήνων, και κυρίως των νέων, σε συνδυασμό με τα άλλα δύο συναφή εθνικά θέματα, το λαθρομεταναστευτικό και της υπογεννητικότητας, δημιουργεί μέγα κίνδυνο για το ελληνικό έθνος. Η αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού, με την εισροή προσφύγων και, κυρίως, μεγάλου αριθμού λαθρομεταναστών μαζί με το χρόνιο πρόβλημα της υπογεννητικότητας μειώνουν δραστικά το ποσοστό των Ελλήνων που ζουν στη χώρα μας. Η μαζική φυγή των νέων, που, εκτός από το άμεσο πόσοστο του Ελληνικού πληθυσμού που αφαιρεί, αφαιρεί έμμεσα και το ποσοστό από τα παιδιά που τυχόν θα κάνουνε στο μέλλον. Αν τα φαινόμενα αυτά συνεχιστούν, οι Έλληνες κινδυνεύουν να αποτελούν μειοψηφία στην ίδια τους τη χώρα!!! Αυτό είναι το όνειρο όλων των ξένων πατρώνων και των εγχώριων υποτακτικών τους, που επιθυμούν διακαώς την εξαφάνιση του ελληνικού λαού και, όπως δηλώνουν αναίσχυντα τώρα οι Συριζαίοι, την αντικατάστασή του από λαθρομετανάστες, κυρίως Ισλαμιστές. Να μην ξέχναμε, φυσικά, ότι οι νέοι που φεύγουν, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άρτια εκπαιδευμένο, είναι αυτοί που θα μπορούσαν δυνητικά να βοηθήσουν την χώρα να ανακάμψει, είτε εφαρμόζοντας τις επιστημονικές τους γνώσεις είτε αναλαμβάνοντας θέσεις ευθύνης και εξουσίας. Δε θα πρέπει να υποτιμάμε επίσης, σε καμμιά περίπτωση, τα χρήματα που δαπανήθηκαν, από το αίμα του ελληνικού λαου, για την εκπαίδευση αυτών των νέων, ενώ τα οφέλη τα νέμονται οι χώρες στις οποίες μεταναστεύουν, όπως π.χ. η Γερμανία, Αγγλία, κ.α.
Το θέμα της μετανάστευσης των νέων είναι από τα σοβαρότερα εθνικά θέματα και δε θα πρέπει σε καμμια περίπτωση να υποτιμάται έναντι άλλων εθνικών θεμάτων, αν δεν θέλουμε οι Έλληνες να αποτελούμε μειοψηφία στην ίδια μας τη χώρα. Αυτό προϋποθέτει, φυσικά, κυβερνήσεις που θέτουν ως προτεραιότητα το δικαίωμα της εργασίας, με εργασιακές συνθήκες που προστατεύουν τους εργαζόμενους, με δικαιώματα που εξασφαλίζονται από δίκαιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και με μισθούς αντάξιους της εκπαίδευσης και που δίνουν το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει υπό καθεστώς μνημονίων και όσο μένουμε σε λεόντειους οργανισμούς τύπου Ε.Ε, που επιβάλλουν απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης.
Μονο πραγματικά ελληνικές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να τα επιβάλλουν.
Η κ. Φωτίου, κάπου αναπληρωτής υπουργός του Τσίπρα, και εκ των κορυφαίων (!) του Σύριζα, η οποία χαρακτήρισε ως ωραιότατα τα σάπια φρούτα που πρόσφατα διανεμήθηκαν σε απόρους, σε συζήτηση κατά την οποία αναφέρθησαν τα όσα κατά καιρούς επαγγελλόταν το κόμμα της ανεφώνησε «με αγανάκτηση»: «Τι θέλετε να πείτε; ότι είμαστε απατεώνες;». Για να τη διευκολύνουμε, παρά τη «συμπάθειά» μας για τα χορταστικά γεμιστά της, της απαντάμε: «ΝΑΙ, ΝΑΙ, και λίγα να λες!»
Το φιάσκο με το ΝΑΤΟ, που άσκοπα αγναντεύει τα παράλια, και η υπόσχεση ( που κάποιοι την πίστεψαν!) των Τούρκων να δεχθούν πίσω τους λαθρομετανάστες «στεναχώρησε» (;) κάποιους. Αν είναι ειλικρινείς, μπορούν να βρουν μια αποτελεσματική λύση:
Να στείλουν την κ. Τασία να περιπολεί στα υδάτινα σύνορα (Υπάρχουν. Ετσι, Τσίπρα;) με την Τουρκία.
Θα τραπούν όλοι τους σε φυγή και, αν κάποιοι είναι τυφλοί, θα τους «εξαφανίσει». Εντάξει;
Πολλοί θεωρούν ότι το ΚΚΕ, που καταγγέλλει (σωστά) τις επιπτώσεις των μνημονίων και διαδηλώνει συχνά με το το ΠΑΜΕ του, μόνο του, χωριστά από τους άλλους, κατά των μνημονιακών μέτρων, είναι κόμμα αντιμνημονιακό. Ομως ,γιατί είναι αντίθετο στην αποχώρηση από την ευρωζώνη; Θέση που διατυπώνεται από την ηγεσία του σε κρίσιμες για το πολιτικοκοινωνικό σύστημα περιόδους, δηλ. όταν αμφισβητείται το ευρώ ή και η συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε., όπως το 2011, το 2015 και τώρα. Η παραμονή στο ευρώ που υποστηρίζει δε συνεπάγεται ότι θα πρέπει να παραμείνουμε και στην Ε.Ε. που μας έχει επιβάλει τα μνημόνια;
Οχι μόνο δεν προτείνει πολιτικές που θα ανακόψουν στο ορατό μέλλον την καταστροφική πορεία της χώρας και τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά μεταθέτει τη λύση στο αόριστο μέλλον, ίσως και ποτέ, με την «εργατική λαϊκή εξουσία», μια και δεν τολμά προφανώς να πει «δικτατορία του προλεταριάτου». Αν διαλυθεί η χώρα και η κοινωνία, πού θα εφαρμοσθούν τα «οράματά» του;
Έμμεσα δηλ. στηρίζει με τον τρόπο του , παρά τις φραστικές καταγγελίες του , το καθεστώς αυτό που έχει επιβάλει την οιονεί κατοχή της χώρας μας. Δυστυχώς...
Οι οπαδοί του ΚΚΕ είτε αμφισβητούν ότι έγιναν οι δηλώσεις των Γ.Γ. του κόμματός τους, είτε, οι πιο συγκαταβατικοί, υποστηρίζουν ότι δεν είναι «ώριμες» οι συνθήκες να φύγουμε από το ευρώ. Δεν προβληματίζονται, ούτε ζητούν εξηγήσεις για την πολιτική αυτή του κόμματός τους, που άλλωστε επικαλείται καθε φορά διαφορετικά επιχειρήματα ανάλογα με τις εξελίξεις, μεταξύ των οποίων (ψευδώς) (Εφ. Συν 25/3/2016) ότι η φιλογερμανο-ναζιστική Χ.Α. είναι εναντίον του ευρώ, που όμως αυτή δηλώνει: «η Ελλάδα δεν έχει εθνική παραγωγή για να υποστηρίξει το εθνικό νόμισμα» (Μιχαλολιάκος 22/6/2015)
Παραθέτουμε αποσπάσματα από τις θέσεις που διατυπώνει κατά καιρούς ηγεσία του ΚΚΕ :
ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤ1 30/5/2011:
«Καταρχήν εμείς είμαστε γενικά υπέρ της αποδέσμευσης από την Ε.Ε., η λύση όμως έξω από το ευρώ και επάνοδος στη δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική…»!.
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ, ΒΗΜΑ 11/1/2015:
«Αν η έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ δεν συνδυαστεί με συγκεκριμένο σχέδιο-πρόγραμμα στην οικονομία, στην κοινωνία, με νέα κοινωνική οργάνωση, σοσιαλιστική, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική λαϊκή εξουσία, τότε θα είναι τυχοδιωκτισμός, πορεία στα τυφλά...»!!
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΡΟΥ 23/7/2015:
«Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα.< ...>, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. Μπορεί να είναι και χειρότερες...»!!
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ, ΕΦ.ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 25/3/2016:
«... Κριτήριο για την ενδυνάμωση των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων και της συνεπούς αντικαπιταλιστικής πάλης είναι η απαραίτητη σύνδεση της αποδέσμευσης από την ΕΕ, με την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, που θα έχει στα χέρια της τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι για να σχεδιάσει την οικονομία σε όφελος των λαϊκών αναγκών»...
Το ερώτημα είναι γιατί το ΚΚΕ έχει επιλέξει, γενικά, αυτή την πολιτική της απομόνωσης και της στήριξης του καθεστώτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Την απάντηση ας την αναζητήσουν τα μέλη και οι οπαδοί του, μια και το κόμμα τους δεν μπορεί να λογισθεί, τουλάχιστον τώρα, ως αντιμνημονιακό. Δυστυχώς...
Το «εκλεκτό» φρικιό του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός ο θιασώτης του «ευρωπαϊκου διαφωτισμού», που μαζί με τον ομόσταβλό του στο Υπουργείο Παιδείας θέλουν να μας πείσουν ότι γίναμε έθνος και λαός το 1821(!!!), πιστός στα διεθνιστικά και ευρωπαϊκά του «οράματα», διόρισε στη θέση του Γ. Λούκου, που παύθηκε, νέο καλλιτεχνικό διευθυντή στο Ελληνικό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου το Βέλγο εικαστικό Γιαν Φαμπρ, που έγινε διάσημος για τις προκλητικότητές του.
Ο Μπαλτάς μετονόμασε το Ελληνικό Φεστιβάλ σε Διεθνές, προφανώς επειδή ακόμη και ο όρος «Ελληνικό» του προκαλεί δυσανεξία, όπως σε πολλούς ομοίους του ανθέλληνες στο ΣΥΡΙΖΑ. «Βασιζόμαστε στη συνεισφορά του Γ. Φαμπρ, για να γίνει το Φεστιβάλ Αθηνών Διεθνές», υπερθεμάτισε ο Τσίπρας!
Ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής, που περιστοιχίστηκε απο πλήθος δικών του συμβούλων, δήλωσε ότι φέτος το Διεθνές Φεστιβάλ θα είναι... βέλγικό. Μέχρι και την Εθνική Βελγική ομάδα ποδοσφαίρου θα έφέρνε για «εικαστικό δρώμενο», ενώ το προαναφερθέν γυμνό «αριστούργημά» του θα το παρουσίαζε στην Επίδαυρο (!!!).
Σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας, που έχει αποκλεισθεί από τους εγχώριους διεθνιστές-ευρωπαϊστές του ΣΥΡΙΖΑ, κατήγγειλε τον αφελληνισμό που επιχειρεί ο Μπαλτάς με την κάλυψη του Τσίπρα και ζήτησε την παραίτηση του ίδιου και του Βέλγου προστατευόμενού του. Φαίνεται ότι εμείς οι Ελληνες, κατ’ αυτούς που μας κυβερνούν, δεν έχουμε εκπολιτισθεί ούτε ...διαφωτισθεί ευρωπαϊκά, ώστε να είμαστε ικανοί να διοικούμε τις πολιτιστικές μας διοργανώσεις ούτε να παράγουμε έργα πολιτισμού. Στο Μουσείο Μπενάκη διορίσθηκε Γάλλος, στο Κέντρο Κινηματογράφου Γερμανός, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Γαλλίδα. Θέλουν παντού ξένες τρόικες και να εισπράττουν οι ξένοι από παντού. Μας θεωρούν προτεκτοράτο τους.
Ο Μπαλτάς για όλες αυτές τις επικρίσεις βρήκε να πεί ότι «Ο αφελληνισμός (σ.σ. που τον κατηγορούν) συνίσταται στην ανάθεση της καλλιτεχνικής ευθύνης του Ελληνικού Φεστιβάλ (σ.σ. το μετονόμασε σε Διεθνές) σε μία καλλιτεχνική προσωπικότητα του διαμετρήματος(!) του Γιαν Φαμπρ και στο πρόγραμμα που αυτός πρότεινε, μια πολιτιστική μεταρρύθμιση που εμπεριέχει και μια ουσιαστική παιδαγωγική διαδικασία»!!. Και παραμένει στη θέση του...
Μάλιστα, να μας «διαπαιδαγωγήσουν» , λοιπόν, οι ξένοι για να υπονομεύσουν και τον ελληνικό πολιτισμό μαζί με τη γλώσσα, την ιστορία, τη θρησκεία μας και τη συνοχή της κοινωνίας μας με τους μυρίους που πλημμυρίζουν τη χώρα και που έχουν αναλάβει εργολαβικά όλοι οι ανθέλληνες του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς γι’αυτούς, οι αντιδράσεις στο καταστροφικό τους έργο αυξάνονται. Η παραίτηση Φαμπρ και ο διορισμός Ελληνα στη θέση του, άσχετα αν πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια νίκη που δείχνει ότι τα σχέδια τους δεν περνούν.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό