ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Θα σοβαρευτούμε, έλεγαν οι υμνητές του ευρωπαϊσμού, και, μεταξύ των άλλων καλών, οι υπηρεσίες θα λειτουργούσαν καλά. Ας αφήσουμε όλες τις άλλες και ας σταθούμε στις υπηρεσίες που θα προστάτευαν τον καταναλωτή:
"Η Ευρώπη δοκιμάζεται με αλλεπάλληλες διατροφικές κρίσεις, ενώ το σύστημα εποπτείας της ελληνικής αγοράς τροφίμων έχει σχεδόν καταρρεύσει", γράφει το επίσημο όργανο της Ένωσης Ελλήνων Χημικών (Μάρτιος 2002).
Εδώ και 2 χρόνια η Ε.Ε. δηλώνει ότι θα εγκρίνει τα μεταλλαγμένα προϊόντα και καλλιέργειες. Και, μάλιστα, τα προϊόντα αυτά δε θα γράφουν ότι είναι μεταλλαγμένα, γιατί ο εμπορικός ακόλουθος των Η.Π.Α. στις Βρυξέλες κ. Ρόμπερτ Ζέλινγκ απείλησε τον αρμόδιο επίτροπο κ. Πασκάλ Λαμί ότι θα παραπέμψει την Ε.Ε. στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου! Ο κ. Λαμί αρκέστηκε να παρακολουθεί συγκαταβατικά τον κ. Ζέλινγκ, ενώπιον των δημοσιογράφων, όπως μετέδωσε ο ανταποκριτής της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ.
Χαρακτηριστική και η παρακάτω ανταπόκριση της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ (16/6/02).

ΣΤΑ ΜΑΛΑΚΑ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟ Ε.Ε. ΓΙΑ "ΝΙΤΡΟΦΕΝ" ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Του ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν προτίθεται προς το παρόν τουλάχιστον, να προτείνει τη λήψη μέτρων σε κοινοτικό επίπεδο μετά το διατροφικό σκάνδαλο που ξεσπασε στη Γερμανία, με τον εντοπισμόο του καρκινογόνου ζιζανιοκτόνου "Νιτροφέν" σε τρόφιμα. Το Βέλγιο, όμως, αποφάσισε μονομερώς την περασμένη Πέμπτη να κλείσει τα σύνορα του στις εξαγωγές.
Τα παχύδερμα των Βρυξελών, που δεν εκλέγονται από τους λαούς, αλλά διορίζονται, με μοναδική υποχρέωση να υπηρετούν αδίστακτα τους πιο επιθετικούς κύκλους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, μας ζητούν να μειώσουμε τους μισθούς μας και τις συντάξεις μας, ακόμη κι αυτές των 550 ευρώ, όταν οι ίδιοι παίρνουν μισθούς από 3.000 έως 20.000 ευρώ (συν επιδόματα)! Ζητούν, μάλιστα, αύξηση των παχυλών μισθών τους και, επειδή οι εθνικές κυβερνήσεις αρνούνται, τις παραπέμπουν στο Ευρωδικαστήριο, όπου οι ευρωγραφειοκράτες προβλέπεται ότι θα κερδίσουν! Αυτή είναι η Ε.Ε., την οποία μερικοί μας κοροϊδεύουν ότι θα την κάνουν «Ευρώπη των λαών»!
[Παρεπιπτόντως: Η βασίλισσα της Αγγλίας, από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ζητάει κι αυτή αύξηση του μισθού της!!]
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. άλλαξε το καθεστώς των ΔΕΚΟ, με σκοπό να τις παραδώσει στους ιδιώτες κατά το δυνατόν πιο κερδοφόρες, με βάση τις ντιρεκτίβες της Ε.Ε..
Ισχυρίζεται ότι πρέπει να καταργηθεί η μονιμότητα των υπαλλήλων τους, γιατί τους κάνει αδιάφορους, με συνέπεια να παρέχουν κακές υπηρεσίες.
Ισχυρίζεται ότι οι μισθοί των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ είναι υψηλοί και επιβαρύνουν τους πολίτες-καταναλωτές, με δύο τρόπους: α) με τα ακριβά τιμολόγια και β) με το παθητικό που δημιουργούν σε πολλές ΔΕΚΟ, με συνέπεια να πρέπει να χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Οι ισχυρισμοί αυτοί έχουν απήχηση στην κοινή γνώμη. Ας δούμε σε ποιο βαθμό είναι βάσιμοι.

Η μονιμότητα των υπαλλήλων

Η σημερινή κατάσταση στις ΔΕΚΟ δεν είναι ρόδινη. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι, αν αρθεί η μονιμότητα και δοθεί στην εκάστοτε Διοίκηση το διευθυντικό δικαίωμα να προβαίνει σε μεμονωμένες ή ομαδικές απολύσεις, οι υπηρεσίες θα γίνουν ικανοποιητικές. Δηλαδή, υποστηρίζει ότι μόνο το προσωπικό των ΔΕΚΟ ευθύνεται για τις κακές τους υπηρεσίες.
Αλλά απολύσεις προβλέπονταν και μέχρι τώρα, είτε για πειθαρχικά παραπτώματα είτε για υπηρεσιακή ανεπάρκεια, όμως αποφασίζονταν από υπηρεσιακά συμβούλια και όχι από την εκάστοτε Διοίκηση, που διορίζεται από την κυβέρνηση. Βεβαίως, τα συμβούλια αυτά δε λειτουργούν ουσιαστικά, αλλά την ευθύνη γι’ αυτό έχουν πάλι οι διάφορες κυβερνήσεις. Αυτός ο τρόπος κατοχυρώνει την ανεξαρτησία των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ από τις διοικήσεις τους και επομένως θωρακίζει τις υπηρεσίες από τις σκοπιμότητες διοικητικών και, κατ’ επέκταση, κυβερνητικών χαριστικών αποφάσεων, που θέλουν να τους επιβάλλουν (πιέσεις να εισηγηθούν έργα, προμήθειες κ.λ.π.) και που υπερβαίνουν τα όρια της νομιμότητας.
Αντιθέτως, αν οι υπάλληλοι βρίσκονται υπό το φόβο της απόλυσης από τη Διοίκηση, τότε θα είναι πειθήνια όργανα και έρμαιά της (άρα και της κυβέρνησης), με συνέπεια αφ’ ενός οι χαριστικές αποφάσεις υπέρ των ευνοουμένων να φαίνονται ως εισηγήσεις των υπηρεσιών, φυσικά όχι με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον ή τη νομιμότητα, και αφ’ ετέρου να εξευτελίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Βέβαια, οι διοικήσεις θα μπορούν στη θέση των απολυομένων να προσλαμβάνουν άλλους, φιλοκυβερνητικούς, ευνοούμενους κ.λ.π.
Για τους λόγους αυτούς το ΑΣΚΕ είναι αντίθετο στην άρση της μονιμότητας, δηλ. αντίθετο στο διευθυντικό δικαίωμα των διοικήσεων να απολύουν.

Οι υψηλοί μισθοί και οι ζημιές των ΔΕΚΟ

Αφήνεται να αιωρείται ότι για τις ζημιές των ΔΕΚΟ δεν έχουν καμμία ευθύνη οι διορισμένες διοικήσεις τους και η εκάστοτε κυβέρνηση, που (εκτός των άλλων) ορίζει και τα τιμολόγιά τους.
Πολλές ΔΕΚΟ ήταν παλαιά ιδιωτικές εταιρείες (Ούλεν, Πάουερ κ.λ.π.), που κρατικοποιήθηκαν. Κάποιες συγχωνεύθηκαν (π.χ. η ΕΥΔΑΠ προήλθε από τον Ο.Α.Π. και την Ε.Ε.Υ.). Έτσι μπορεί να υπάρχουν σε μία ΔΕΚΟ πολλά μισθολογικά καθεστώτα, άνισα μεταξύ τους, με τη σύμφωνη γνώμη κυβερνήσεων, διοικήσεων και συνδικαλιστών.
Ο συνδικαλισμός στις ΔΕΚΟ αναπτύχθηκε με τη στήριξη των κομμάτων, κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ως ενδιάμεσος κρίκος τους με τους εργαζόμενους, και λειτούργησε ως προέκτασή τους, όχι για να διεκδικεί πραγματικά, αλλά για να επιβάλλει την πολιτική τους και να εξυπηρετεί τα κάθε είδους ρουσφέτια τους. Έτσι συνδικαλιστές συνήργησαν, ώστε να υπάρχουν σ’ ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, και όχι σε όλες, όπως πολλοί πιστεύουν, μισθοί πολύ υψηλότεροι από τους αντίστοιχους του ιδιωτικού και του στενού δημόσιου τομέα.
Όμως οι υψηλοί μισθοί δεν είναι ο σημαντικότερος λόγος για τις ζημιές των ΔΕΚΟ. Οι μεγάλες ζημιές οφείλονται στις χαριστικές πράξεις των Διοικήσεων (με κυβερνητικές υποδείξεις) σε προμηθευτές, εργολάβους και «συμβούλους» της λεγόμενης διαπλοκής (π.χ. Κόκκαλης στον ΟΤΕ, Μυτιληναίος στη ΔΕΗ, Μπόμπολας στα έργα των ΔΕΚΟ). Οφείλονται στις προκλητικές αμοιβές και αποζημιώσεις των διαφόρων διορισμένων διοικήσεων, στο υπεράριθμο προσωπικό (κυρίως διοικητικό, ενώ λείπει το τεχνικό), που φόρτωσαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, κυρίως του ΠΑΣΟΚ (το 1995-96 διορίστηκε ένας μεγάλος αριθμός ατόμων με ειδικές ανάγκες στις ΔΕΚΟ για κοινωνικούς λόγους). Επιπλέον ζημιές προκαλούνται, επειδή το Δημόσιο και η Τ.Α. δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους εδώ και πολλά χρόνια σε ΔΕΚΟ, με αποτέλεσμα αυτές να προσφεύγουν σε τραπεζικό δανεισμό, αυξάνοντας έτσι τις ζημιές τους.
Με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε προβλέπεται η επιβολή νέων κανονισμών προσωπικού σ’ όλες τις ΔΕΚΟ και, αν μία ΔΕΚΟ είναι ζημιογόνα, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων (Σ.Σ.) με κυβερνητικές αποφάσεις νομοθετικού περιεχομένου.
Αυτό θα έχει ως άμεση συνέπεια τη μείωση των μισθών, την αλλαγή ωραρίων και ασφαλιστικού, τη διάλυση του συνδικαλισμού και τη διαμόρφωση μιας παθητικής γενιάς προσωπικού, που μετά από κάποια χρόνια θ’ αποτελέσει το πρόσχημα για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων ΔΕΚΟ. Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να ιδιωτικοποιούν τις ΔΕΚΟ και να κρατικοποιούν τους μισθούς του προσωπικού τους.
Έως τώρα τις Σ.Σ. στις ΔΕΚΟ υπέγραφαν οι ομοσπονδίες προσωπικού με τις διοικήσεις τους. Ο ΣΕΒ εμφανίζεται αντίθετος με την κατάργηση των Σ.Σ. στις ΔΕΚΟ, παρ’ όλο που ως τώρα δεν έχει καμμιά αρμοδιότητα, επειδή εκτιμά ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις και την κατάργηση της μονιμότητας το κεφάλαιο που εκπροσωπεί ο ΣΕΒ θα διοικήσει τις ΔΕΚΟ και δεν επιθυμεί κρατική παρέμβαση στη διαμόρφωση των μισθών. Η ΓΣΕΕ, που επίσης δεν έχει αρμοδιότητα στις Σ.Σ., συμπλέει με το ΣΕΒ, επειδή θέλει να διατηρηθεί ο κομματικός συνδικαλισμός που υπάρχει στις ΔΕΚΟ, η ύπαρξη του οποίου απειλείται με την κατάργηση των Σ.Σ.. Η ΓΣΕΕ στηρίζεται κυρίως στους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ και η αποδυνάμωση των συνδικαλιστών αυτών θα τη μετατρέψει σε οιονεί κρατικό φορέα της αλήστου εποχής του Φώτη Μακρή, κάτι που δεν είναι επιθυμητό ούτε από το ΣΕΒ, επειδή δεν επιθυμεί την, έστω και έμμεση, εμπλοκή του κράτους στις επιδιώξεις του ΣΕΒ.
Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι οι μισθοί στις ΔΕΚΟ πρέπει να εναρμονισθούν με το γενικό επίπεδο μισθών, ώστε να υπάρχει αντιστοιχία με το είδος και τις απαιτήσεις της προσφερόμενης εργασίας, ανεξάρτητα από τον εργασιακό φορέα. Οι εργασιακές σχέσεις, οι συλλογικές συμβάσεις και κάθε ρύθμιση που αφορά το προσωπικό τους θα πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν στα πλαίσια του Δημοσίου.

Οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ και η Ε.Ε.

Οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, που πραγματοποιούνται από την περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη και μετά, γίνονται με ντιρεκτίβες της Ε.Ε. στα νεοφιλελεύθερα πλαίσια της «απελευθέρωσης» της αγοράς (π.χ. τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρική ενέργεια), όπως αποφασίσθηκε στη Λισαβώνα (Μάρτης 2000). Στην πραγματικότητα οι ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ, έστω και αν το Δημόσιο διατηρεί την πλειοψηφία των μετοχών, έπαψαν να έχουν στόχο την κοινή ωφέλεια. Έχουν στόχο το κέρδος και προσπαθούν να διατηρούν τις μετοχές τους υψηλά. Αυτό έχει άμεση επίπτωση στο έργο που παράγουν, επειδή, για να εμφανίζουν κέρδη, περικόπτουν έργα και προμήθειες, που αποσκοπούν στη βελτίωση και επέκταση των κοινωφελών υπηρεσιών τους. Δεν αναπληρώνουν το τεχνικό προσωπικό που συνταξιοδοτείται, αναθέτοντας τη λειτουργία και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων τους σε εργολάβους. Λειτουργούν οι ίδιες πλέον ως οιονεί εργολάβοι του Δημοσίου. Τώρα μιλούν για ανταγωνιστικότητα στις ΔΕΚΟ, αναμασώντας τα επιχειρήματα της Ε.Ε..
Έτσι διαστρεβλώνεται πλήρως ο χαρακτήρας αυτών των δημόσιων επιχειρήσεων, επειδή κέρδος, ανταγωνιστικότητα και κοινή ωφέλεια είναι έννοιες ασυμβίβαστες.
Είναι πασιφανές ότι, αν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ήθελαν να λειτουργούν οι ΔΕΚΟ σωστά και να παρέχουν με επάρκεια τις υπηρεσίες τους στο κοινωνικό σύνολο, θα το είχαν πράξει μέσα στο σημερινό νομοθετικό πλαίσιο. Αλλά δε θέλουν, επειδή έτσι επιτάσσει η Ε.Ε.. Τις απαξίωσαν σκοπίμως, για να τις ιδιωτικοποιήσουν.
Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι το πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΚΟ πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά, ώστε να παρέχουν τις υπηρεσίες τους με επάρκεια και με γνώμονα την κοινή ωφέλεια. Αυτό σημαίνει ότι οι ΔΕΚΟ θα πρέπει να επανέλθουν στην πλήρη ιδιοκτησία του Δημοσίου.

περιφέρειαψήφοι 2004ψήφοι 2007ΠΟΣΟΣΤΟ 2004ΠΟΣΟΣΤΟ 2007
ΕΒΡΟΥ 71 112 0.06%0.10%
ΡΟΔΟΠΗΣ 72 100 0.09%0.13%
ΞΑΝΘΗΣ 83 110 0.11%0.14%
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 48 54 0.06%0.07%
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 18 31 0.05%0.08%
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 58 72 0.05%0.06%
ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 67 79 0.05%0.06%
ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 53 76 0.05%0.07%
ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ 24 32 0.09%0.11%
ΖΑΚΥΝΘΟΥ 13 15 0.05%0.05%
ΑΙΤ/ΝΙΑΣ 72 74 0.04%0.04%
ΑΧΑΙΑΣ 70 93 0.03%0.04%
ΦΩΚΙΔΑΣ 32 29 0.09%0.08%
ΒΟΙΩΤΙΑΣ 58 77 0.06%0.09%
ΕΥΒΟΙΑΣ 69 86 0.04%0.05%
Α ΑΘΗΝΑΣ 165 84 0.04%0.03%
Β ΑΘΗΝΑΣ 446 416 0.04%0.04%
Α ΠΕΙΡΑΙΑ 67 50 0.04%0.04%
Β ΠΕΙΡΑΙΑ 137 106 0.07%0.05%
ΑΤΤΙΚΗΣ 241 201 0.08%0.06%
ΛΑΚΩΝΙΑΣ 22 25 0.03%0.04%
ΣΑΜΟΥ 59 73 0.19%0.23%
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 41 80 0.03%0.07%
ΧΑΝΙΩΝ 34 23 0.03%0.02%
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ 2020 2098
Tα αποτελέσματα σεPDF
Το ΑΣΚΕ καλεί τους φίλους του, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, στη συνεστίαση που θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία μας το Σάββατο 3 Νοεμβρίου ώρα 8.00μμ. Θα συζητήσουμε για τις πολιτικές εξελίξεις, θα απολαύσουμε τους μεζέδες και το κρασί μας και θα διασκεδασουμε, με ζωντανή μουσική, όπως πάντα.

Διεθνής συγκυρία

Η εντυπωσιακή ήττα των Ρεπουμπλικάνων (δεν κέρδισαν οι Δημοκρατικοί, απλά έχασε ο Μπους) για το Κονγκρέσο (Βουλή + Γερουσία) βύθισε σε σύγχυση το πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, τόσο που δεν ξέρει τι να κάνει στο Ιράκ ούτε και πώς να αντιδράσει στη νίκη του «μισητού» (;) Ορτέγκα στη Νικαράγουα. Ανάλογη αμηχανία επικρατεί και στη βαθύτατα διηρημένη Ε.Ε. για το ζήτημα των διαπραγματεύσεων «ένταξης» της Τουρκίας (βλέπε σχετικά άρθρα).
Θα περίμενε, λοιπόν, κάποιος καλοπροαίρετος ότι μια στοιχειωδώς σοβαρή ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και με υπουργό εξωτερικών την κόρη του Μητσοτάκη, θα άδραχνε την ευκαιρία κάποιας «απάντησης» στις ιταμές προκλήσεις αξιωματούχων των ΗΠΑ και των εδώ οργάνων τους για τους «Μακεδόνες» της Μακεδονίας και την «τουρκική μειονότητα» της Θράκης, όπως και στις ανάλογες πιέσεις της Ε.Ε. για «σκληρή προσαρμογή» σε βάρος των εργαζομένων και συνταξιούχων. Φυσικά, τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.

Εσωτερική κατάσταση

Παρά την ανάσα που πήρε η Ν.Δ. με τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές (που, αν ήθελε, μπορούσε να ήταν και βαθύτερη! - βλέπε το αντίστοιχο άρθρο) η κατάσταση στο εσωτερικό δεν επιτρέπει τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων». Τώρα πλέον το βλέμμα στρέφεται στην ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, που δε φαίνεται να αργεί, παρά την αγωνιώδη επίκληση της Ντόρας για «καιροσκοπική επίσπευση»(!), αφού δε διαφαίνεται ήττα του Καραμανλή και άρα δική της αρχηγία…
Μόνον έτσι αποκτούν νόημα οι υποσχέσεις του τελευταίου προϋπολογισμού αυτής της κυβέρνησης προς χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους για μικρά δώρα, κυρίως όμως τα μεγάλα έως και εξωφρενικά δώρα προς τη μεσαία και υψηλή τάξη, με τις «ελαφρύνσεις» στις συνταξιοδοτικές εισφορές των μεγαλόσχημων, κυρίως στο ΙΚΑ, και τις εξωφρενικές αυξήσεις στις αμοιβές των συμβολαιογράφων, μηχανικών, δικαστικών, δηλ. στην, όπως ελπίζει, εκλογική πελατεία της, τις οποίες φυσικά θα πληρώσουν οι μικροί, δηλ. οι πολλοί. Και, δυστυχώς για τη Ν.Δ., οι μεγαλόσχημοι αυτοί δεν είναι ευχαριστημένοι και διαμαρτύρονται έντονα για την αναβολή των μεταρρυθμίσεων, οι αχάριστοι!

Πολλά , όμως, τα προβλήματα…

Με τέτοια αξιωματική αντιπολίτευση, που γελοιοποιείται διαρκώς διαμαρτυρόμενη ουσιαστικά για όλα όσα και η ίδια έκανε τα προηγούμενα χρόνια(!), ο Κ. Καραμανλής ελπίζει βάσιμα να κερδίσει τις προσεχείς εκλογές. Όμως:
-Πρόβλημα 1: Ο εκλογικός νόμος
Με τον εκλογικό νόμο, που ψήφισε ο Σημίτης και θα εφαρμοσθεί για πρώτη φορά τώρα, το πρώτο κόμμα δεν εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία βουλευτών, ιδίως αν η νέα Βουλή είναι 5κομματική και η Ν.Δ. θα δυσκολευόταν να στηριχθεί στον … Καρατζαφέρη! Αν ψηφισθεί νέος εκλογικός νόμος, για να ισχύσει στις ερχόμενες εκλογές, πρέπει να συμφωνήσει και το ΠΑΣΟΚ, κάτι όμως που θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα σ’ αυτό. Αν αρνηθεί, θα είναι ως να αποδέχεται την ήττα του. Αν το δεχτεί, θα κατηγορηθεί για συμπόρευση με τη Ν.Δ.. Βέβαια, μπορεί ο νέος εκλογικός νόμος, που ενδέχεται να είναι απλώς η επαναφορά του παλιού του 1991, να εφαρμοσθεί στις μεθεπόμενες, που θα απειλεί ο Καραμανλής να τις κάνει αμέσως μετά τις ερχόμενες!. Όμως τέτοια παιχνίδια είναι ενδεχόμενο να επιταχύνουν τις πολυδιασπάσεις και την ευόδωση των σχεδίων για νέο πολιτικό σκηνικό. Πρόβλημα, λοιπόν, με πολύ δύσκολη λύση.
-Πρόβλημα 2: Το νομοσχέδιο για την Παιδεία
Η Ν.Δ. «κέρδισε» τη μάχη με τους δασκάλους, τους καθηγητές και τις μαθητικές καταλήψεις (βλέπε άλλο άρθρο) και δεν πολυλογαριάζει τις εκλογικές ζημιές, αφού ούτως ή άλλως, λίγα οφέλη περιμένει απ’ αυτούς (…) και αντίθετα πολύ περισσότερα από το ιδιωτικό κύκλωμα που γιγαντώνεται. Όμως ο,τιδήποτε επιχειρήσει στο χώρο της Παιδείας, ακόμη και αν κάποια απ’ αυτά δε θα ήσαν αδικαιολόγητα, θα αντιμετωπίσει πάνδημη αντίδραση, και θα χαροποιήσει ΚΚΕ και ΣΥΝ, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να σπεκουλάρουν-κερδοσκοπούν για κάποια ψήφο και όχι, βέβαια, για να διορθωθεί κάτι στον πολύπαθο αυτό χώρο. Ακόμη και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που βοήθησε στην εκτόνωση ως αντάλλαγμα για τις 5 απροσδόκητες Νομαρχίες και την αποσόβηση της εκπαραθύρωσης του αρχηγού, αναγκαστικά θα πλειοδοτήσει στις αντιδράσεις. Δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα.
-Πρόβλημα 3: Οι συμβασιούχοι
Οι 250.000(;) συμβασιούχοι εξελίσσονται σε εκκωφαντικό μπούμεραγκ για τη ΝΔ. Είναι αλήθεια ότι το μέγα αυτό κοινωνικό πρόβλημα το δημιούργησε σχεδόν εξ ολοκλήρου το ΠΑΣΟΚ, παράλληλα με την «παραλογική» και αντιεκπαιδευτική γιγάντωση του αριθμού των αναπληρωτών και ωρομισθίων καθηγητών, που επιδιώκουν να αποτελούν την πλειονότητα των διδασκόντων και ουσιαστικά ακυρώνουν το λειτούργημα της Μέσης Παιδείας. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι η πρόσληψη των συμβασιούχων, ιδιαίτερα στους Δήμους, αλλά και σε πολλές άλλες «υπηρεσίες», έγινε (και γίνεται) για ψηφοθηρικούς σχεδόν πάντοτε λόγους. Ο αριθμός τους είναι τερατώδης, πράγματι. Όμως, από την άλλη, πού να απασχοληθούν όλοι αυτοί, αφού όλα μας τα έκλεισε η ΕΟΚ-Ε.Ε., και η ανεργία καλπάζει; Και ακόμη, γιατί δόθηκε από τη Ν.Δ. η ασαφής υπόσχεση για μονιμοποίηση όλων; Και τι θα απογίνουν όσοι δε θα διοριστούν; Το πρόβλημα, όντως, δε λύνεται εύκολα, όμως έρχονται εκλογές…
-Πρόβλημα 4: Η αναθεώρηση του Συντάγματος και το άρθρο 16
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συμφωνούν να διορθώσουν(!) και να εκσυγχρονίσουν(!), και μάλιστα κατά τις επιταγές του λεγόμενου ευρωσυντάγματος, το ελληνικό Σύνταγμα, που μόλις προ 5ετίας «εκσυχρονίστηκε» από τους ίδιους, προεξάρχοντος του όντως «φλύαρου» και «ξερόλα», όπως τον αποκαλούν, Ε.Βενιζέλου.
Σε πολλά, προβλέπουμε, θα συμφωνήσουν, παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, και πίσω από το προπέτασμα των αντιδράσεων για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με την κατάργηση της απαγόρευσης του άρθρου 16 (αναλυτικά θα γράψουμε σε επόμενο φύλλο της «Ε») θα καταφέρουν οι δύο ηγεσίες να τα περάσουν.
Όμως ειδικά για το άρθρο 16 προβλέπεται να γίνει «χαμός», τουλάχιστον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με απρόβλεπτες ευρύτερες συνέπειες στην κοινωνία και τις πολιτικές εξελίξεις Όλοι σχεδόν διαισθάνονται ότι μέσω αυτού παίζονται πολύ ευρύτερα ζητήματα και, αν ο Γιώργος και οι της ΝΔ επιμείνουν, οι εξελίξεις μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτες. Πολύ καυτός προμηνύεται ο παγερός, συνήθως, Γενάρης!

Τα άλλα κόμματα

Ήδη διαφάνηκαν πολλά από τα προβλήματα που ταλανίζουν και το γιωργακικό ΠΑΣΟΚ, παρόλο που οι ετοιμαζόμενες υπονομεύσεις έως και επιχειρήσεις ανατροπής του αρχηγού από κάποια ΜΜΕ, Βενιζέλο, Λαλιώτη κ.λ.π. φαίνονται να αναβάλλονται. Όμως, οι κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, όπως και η οργή των μεσαίων στελεχών για τη διαφαινόμενη εκλογική ήττα και άρα για άλλα 4 χρόνια μακριά από τη γλυκύτητα της εξουσίας, δύσκολα θα τιθασευθούν.
Όσο σε ΣΥΝ και ΛΑΟΣ ( το ΚΚΕ δεν ανησυχεί, αφού μόνο κέρδη πιστεύει ότι θα έχει), παρά την ευφορία για αύξηση επιρροής , ανησυχούν για την ενδεχόμενη συμφωνημένη πόλωση, μέχρι παροξυσμού, στις «σχέσεις» των δύο «μεγάλων», με στόχο να αποκλείσουν έναν ή και τους δύο «μικρούς», οπότε θα έχουν άλλα προβλήματα.
Μεγάλη η γαλαντομία της Βουλής για αναξιοπαθείς βουλευτές που πλήττονται από το γνωστό ασυμβίβαστο. 3000 ευρώ το μήνα, επί δύο χρόνια γι' αυτούς που δεν εξελέγησαν ή παραιτήθηκαν για το λόγο αυτό.
Όπως ήταν επόμενο, επαναστάτησαν και οι πέτρες και μεγάλη θυμηδία προκλήθηκε από τα παράπονα των «θιγομένων» ότι «δεν έχουν να θρέψουν τα παιδάκια τους»(!) και από τις δικαιολογίες της ανεκδιήγητης (όπως εξελίσσεται, δυστυχώς) προέδρου της Βουλής ότι οι βουλευτές «πένονται»(!!) και από τις ειρωνείες της (που φυσικά έγιναν μπούμεραγκ) κατά του Κ. Στεφανόπουλου, που εξέφρασε τη γενική έκπληξη και οργή.
Και για το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. δεν περίμενε κανείς παρά να πρωτοστατήσουν σε γαλαντομίες προς εαυτούς. Όμως το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ τι έπαθαν και παραλόϊσαν; Και με την ψήφιση της πρότασης και με τις «δικαιολογίες» ότι απείχαν από την ψήφιση του νόμου για το ασυμβίβαστο.
Σε πολλές περιοχές και των 3 νομών της Θράκης υπάρχουν αναξιοποίητα γεωθερμικά πεδία, από τα σημαντικότερα της Ευρώπης, όπως τονίστηκε στην ημερίδα που διοργάνωσε το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο στην Αλεξανδρούπολη στις 28/11/04.
Ας ευχηθούμε ότι θα αξιοποιηθούν υπό κρατικό έλεγχο, ότι θα συμβάλουν στην εξοικονόμηση συναλλάγματος και στον περιορισμό της ρύπανσης και δε θα αποτελέσουν έναν επιπλέον λόγο για αποσταθεροποίηση της ελληνικής Θράκης.
Μετά και την εκδήλωση στη Λάρισα, που κρίθηκε επιτυχής, συνεδρίασε η Σ.Ε. της Κίνησης στις 18/6, για να κάνει κάποιο σύντομο απολογισμό της μέχρι τώρα εξάμηνης προσπάθειας κι ένα στοιχειώδη προγραμματισμό.
Το έργο της Κίνησης εκτιμήθηκε ως θετικό. Η μέχρι τώρα δραστηριότητα απέδειξε την αναγκαιότητα της Κίνησης. Η Κίνηση έγινε γνωστή σης 5 πόλεις που έγιναν εκδηλώσεις, ενώ δεν έγινε ακόμη αισθητή στην υπόλοιπη χώρα.
Η Σ.Ε. μέσα στον Ιούλιο θα ετοιμάσει θέσεις της Κίνησης σε σημεία, που θα κυκλοφορήσουν όλο το καλοκαίρι στα μέλη της Κίνησης, ώστε το φθινόπωρο να τυπωθούν μπροσούρες στις 4 ενότητες των Ο. Δ.
Παρατηρείται μια διεύρυνση της Κίνησης με νέα μέλη και προγραμματίζεται η συγκρότηση τοπικών επιτροπών.
Θα γίνει προσπάθεια έκδοσης πιο τακτικών ανακοινώσεων, για δημοσίευση στον τοπικό τύπο, γιατί τα μεγάλα Μ.Μ.Ε. «αγνοούν» την Κίνηση.
Τέλος, έγινε μια πρώτη συζήτηση για την παρουσία της Κίνησης στις εκδηλώσεις στη θεσσαλονίκη το 2003. (Ήδη ολιγομελής αντιπροσωπεία της Κίνησης παίρνει μέρος στις κινητοποιήσεις στη Σεβίλη).

Ένα λαμπρό επίτευγμα

Θα μπορούσαμε κι εμείς να προβούμε σε κρίσεις και πολλές επικρίσεις σχετικά με αυτό καθαυτό το έργο και τις κομματικές μικρόψυχες οπτικές από πολλές πλευρές. Αυτά, όμως, είναι για την ώρα τουλάχιστον, ιδεολογική, πολιτική και κομματική αγκύλωση.
Κι αυτό, γιατί το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μεγάλο εθνικό επίτευγμα. Είναι μια υπερμεγέθυνση, και μάλιστα διαρκής, της εκπληκτικής τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αποτελεί (και το κυριότερο, θα αποτελεί) ένα ύμνο στον ελληνικό πολιτισμό.
Χαλάλι στο κόστος του, χαλάλι ακόμη και στις υπερβολικές υμνολογίες του. Τουλάχιστον αυτό θα μείνει. Ελπίζουμε όλοι οι Έλληνες να το επισκέπτονται συνεχώς.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)