ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Το ΠΑΣΟΚ είχε αναγάγει σε επιστήμη την απόκρυψη των ελλειμμάτων, για να παραπλανά ότι η Ελλάδα είναι ισχυρή χώρα. Είχε ανοίξει πάνω από 100 ειδικούς λογαριασμούς, οι οποίοι δεν εμφανίζονταν στον προϋπολογισμό κι έτσι μαγείρευαν όπως ήθελαν τα δημόσια οικονομικά.
Η ΝΔ, προφανώς, γνώριζε άριστα τι γινόταν. ’λλωστε αυτό έγινε και δημόσια γνωστό σε σχετική ερώτηση στη Βουλή του τότε βουλευτή του ΣΥΝ Π. Λαφαζάνη. Παρ’ όλ’ αυτά η ΝΔ δεν εφείσθη προεκλογικών υποσχέσεων για παροχές.
Ασφαλώς είναι σωστό στον προϋπολογισμό να εμφανίζεται η πραγματική εικόνα των δημόσιων οικονομικών, ώστε να γνωρίζει ο ελληνικός λαός την πραγματικότητα. Η απογραφή, λοιπόν, έπρεπε να γίνει. Η κυβέρνηση όμως τη χρησιμοποίησε, για να μεταθέσει στο αόριστο μέλλον την εκπλήρωση των υποσχέσεών της, να δημιουργήσει κλίμα αποδοχής για τα χειρότερα που έρχονται και να επιρρίψει στο ΠΑΣΟΚ την ευθύνη για την οικονομική κατάσταση.

Απογραφή και ΟΝΕ

Το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι η οικονομία επιδεινώθηκε λόγω της “απογραφής” και ότι αυτή υπονομεύει την ισχυρή θέση της χώρας. Πέραν του γελοίου του ισχυρισμού του, έμμεσα παραδέχεται ότι στην Ε.Ε. όλοι οι εταίροι “μαγειρεύουν” τα οικονομικά στοιχεία, ώστε να εμφανίζουν ελλείμματα κάτω του 3%, που επιβάλλει η ΟΝΕ, παρόλο που όλοι αυτοί βλέπουν το αδιέξοδο της ΟΝΕ για τις οικονομίες τους. Κάποιοι απ’ αυτούς “διερωτώνται” αν κατά την εισδοχή μας στην ΟΝΕ είχε η Ελλάδα έλλειμμα κάτω του 3 % . Αυτό μόνο ως ανέκδοτο θα μπορούσε να εκληφθεί, αν η ΟΝΕ δεν είχε τόσο σοβαρές συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία μας. Απλούστατα δεν τους ενδιέφερε, επειδή το ευρώ θα εκμηδένιζε την εναπομείνασα ελληνική παραγωγή και έτσι οι εταίροι θα πουλούσαν ανενόχλητοι στην ελληνική αγορά.

Από πού οι περικοπές ;

Σύμφωνα με την “απογραφή” το έλλειμμα 1,2 % του Προϋπολογισμού του 2004, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, ανέβηκε στο 5,3 %, δηλ. επιπλέον ελλείμματα της τάξης των 7 δις ευρώ. Όμως για το 2005 η ΝΔ ισχυρίζεται ότι το έλλειμμα θα περιορισθεί στο 2,8 %. Αν έτσι πράξουν, που είναι εξαιρετικά δύσκολο, επειδή θα ξεσηκωθούν οι πάντες, σημαίνει ότι περίπου 4,5 δις ευρώ θα περικοπούν από την κοινωνική πρόνοια, την Παιδεία, την Υγεία, τις δημόσιες υπηρεσίες και θα ιδιωτικοποιηθούν όσες δημόσιες επιχειρήσεις έχουν απομείνει.
Η ήδη αυξημένη ανεργία, μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες θα διογκωθεί και η οικτρή οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα επιδεινωθεί. Ήδη ξένοι οικονομικοί μετανάστες και τα πιο φτωχά στρώματα αντιμετωπίζουν το φάσμα της πείνας και, για να ζήσουν, θα υποχρεωθούν να παρανομήσουν.
Εμείς όλοι, η κοινωνία, δεν πρέπει να παραμείνουμε απλοί θεατές σ’ αυτές τις εξελίξεις.
Στην πρόσφατη ιστορία μας είχαμε άλλους δύο πρωθυπουργούς πλήρως υπόδουλους στην Ουάσινγκτον, τις Βρυξέλες και τα εβραϊκά λόμπι που επηρεάζουν καθοριστικά την πολιτική τους: το Μητσοτάκη, που αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ, και το Σημίτη, που στα 8 χρόνια της πρωθυπουργίας του δε βρήκε χρόνο να επισκεφθεί ούτε μία αραβική χώρα!
Κανείς από τους δύο, όμως, δεν τόλμησε να πει δημόσια ότι στηρίζει την πολιτική του Ισραήλ στη Γάζα, όπως έκανε ο Γιωργάκης (βλ. εφημερίδες 17/8/10), και μάλιστα λίγο καιρό μετά τις δολοφονικές επιδρομές κατά των Παλαιστινίων αμάχων στη Γάζα και τη βάρβαρη επίθεση κατά των πλοίων που μετέφεραν ακτιβιστές με ανθρωπιστική βοήθεια, μεταξύ των οποίων και Έλληνες!
Η απάντηση του Νετανιάχου ήταν να χαρακτηρίσει «γενναίες» τις αποφάσεις του Γιωργάκη για την οικονομία(!), δηλ. του έδωσε συγχαρητήρια που φροντίζει να συνεχίζεται η ροή χρημάτων από τις τσέπες των Ελλήνων πολιτών προς τα θησαυροφυλάκια των ξένων τοκογλύφων και κερδοσκόπων, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι του εβραϊκού κεφαλαίου!!
Έχουμε, ήδη, δημοσιεύσει σε περσινό φύλλο μας τη θέση μας για την, πραγματικά, δεινή θέση των αγροτών, κτηνοτρόφων, αλιέων κ.λπ και επόμενα της ελληνικής κοινωνίας, που καταναλώνει πλέον γεωργικά, κτηνοτροφικά, και αλιευτικά, προϊόντα ξένης παραγωγής, όταν οι δικοί μας παραγωγοί πένονται. Είναι γνωστοί οι στόχοι της Ε.Ε. και σ’αυτό το παραγωγικό πεδίο: Η Ελλάδα να μην παράγει τίποτα, να καταναλώνουμε προϊόντα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και αγροτικά, αν δεν είναι από τρίτες χώρες που προστατεύονται από την Ε.Ε. εις βάρος μας, για να πωλούν εκείνοι εκεί τα δικά τους, κυρίως βιομηχανικά, προϊόντα.
Δεν επικροτούμε γενικά κινητοποιήσεις που πλήττουν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, όμως όταν όλα τα άλλα «όπλα» (δεν αναφερόμαστε, φυσικά, στις γελοιότητες για «διαβουλεύσεις και διαλόγους στο Ζάπειο»!) δεν είναι αποτελεσματικά, ο μόνος τρόπος για να ακουστούν οι αγρότες είναι αυτός και πρέπει και όλοι οι άλλοι, και για το δικό τους καλό τελικά, να συμπαραστέκονται.
Όσο για τους πάτρωνες της Ε.Ε...
Το ΚΚΕ και τα δύο μ-λ είχαν σημαντική αύξηση και ψήφων και ποσοστών, που οφείλεται κυρίως στην πραγματική αντίθεσή τους προς το σύστημα εξουσίας. Οι περισσότεροι από τους πολίτες που τα ψήφισαν δεν ενστερνίζονται τις ιδεολογικές τους αρχές, δηλ. πολλοί τους έδωσαν μια ψήφο διαμαρτυρίας αλλά δεν θα τους έδιναν ποτέ ψήφο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το ΚΚΕ ήταν για δεκαετίες ο απολογητής των καθεστώτων της Αν. Ευρώπης και τα μ-λ της Κίνας, σήμερα δε δείχνουν καμιά διάθεση να προχωρήσουν σε μια σοβαρή αυτοκριτική, όχι βεβαίως για να αλλάξουν στρατόπεδο (όπως έκαναν οι «ανανεωτές», οι «εκσυγχρονιστές» και οι ευρωπαϊστές της «αριστεράς»), αλλά για να προτείνουν μια σοσιαλιστική κοινωνία με κατοχυρωμένη τη δημοκρατία (χωρίς την οποίο δεν νοείται σοσιαλισμός). Αντιθέτως, η μονοκομματική νοοτροπία του ΚΚΕ εκφράζεται στους περισσότερους χώρους και σε κάθε περίπτωση, παρότι η Γ.Γ. του κόμματος γενικά είναι πιο ευπρόσωπη.
Κάποιοι που τοποθετούνται στο χώρο της πατριωτικής αριστεράς ψήφισαν μεταξύ άλλων ΚΚΕ και κάλεσαν και όσους επηρεάζουν να πράξουν το ίδιο. Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι η τοποθέτηση του ΚΚΕ στο χώρο της πατριωτικής αριστεράς ισχύει εν μέρει, πρώτο γιατί το ΚΚΕ δεν προέβαλε τα εθνικά θέματα στον προεκλογικό του αγώνα. Και δεύτερο, γιατί πατριωτικές είναι οι θέσεις του μόνο στο Κυπριακό (απόρριψη του σχεδίου Ανάν, και μάλιστα σε αντίθεση με την ηγεσία του ΑΚΕΛ) και στο Αιγαίο. Στο ζήτημα των Σκοπίων τονίζει ορθώς την ανάγκη μη ανάμιξης των «ιμπεριαλιστών», αλλά επί της ουσίας (για το ζήτημα του ονόματος) η θέση του δε διαφέρει πολύ από τη θέση των «ιμπεριαλιστών». Για τη Θράκη ενδιαφέρεται μόνο για τα «ταξικά συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων». Η δράση του τουρκικού προξενείου δε θεωρείται πρόβλημα άξιο λόγου για το ΚΚΕ.
Εκτός από τη δική μας γνώμη, αξίζει να παραθέσουμε τις προβλέψεις ενός ειδικού πανεπιστημιακούμ με συντηρητικές απόψεις, που διατυπώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο.
«Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Ελλάδα και, πιθανώς, και άλλες χώρες της Ε.Ε. θα ασκήσουν βέτο κατά της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, προτού λάβει τέλος η κατοχή και βρεθεί πολιτική λύση. Εάν το Κυπριακό παραμένει ανεπίλυτο, όταν η Κύπρος προσχωρήσει στην Ε.Ε., τότε βεβαίως και η Κύπρος θα ασκήσει βέτο.» (Neil Nugent, καθηγητής στην έδρα Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ – Ιούλιος 2002).
Ο άνθρωπος είναι και ’γγλος και ευρωπαϊστής και θεωρούσε αυτονόητο το ελληνικό βέτο το 2002, με Κληρίδη, Σημίτη και Γιωργάκη στην εξουσία! Ακόμη και αυτόν διέψευσαν οι σημερινοί εκπρόσωποί μας!!

Περιπλέκονται όλα τα προβλήματα

Το ειδύλλιο ανάμεσα στην ελληνική και την αμερικανική κυβέρνηση φαίνεται ότι διαδέχεται μια περίοδος αμοιβαίας καχυποψίας και αφανών κτυπημάτων, παρότι επισήμως οι σχέσεις δεν έχουν διαταραχθεί. Φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση είδε καθυστερημένα αυτό που όφειλε να προβλέψει εξ αρχής, δηλ. ότι η πλήρης ευθυγράμμιση με την αμερικανική πολιτική όχι μόνο δε θα απέδιδε κανένα κέρδος στην Ελλάδα (π.χ. ανεκτή ονομασία για τα Σκόπια, ουδετερότητα στο Λουξεμβούργο), αλλά αντιθέτως θα επιδείνωνε τη θέση της χώρας μας διεθνώς. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση:
Απέρριψε ως απαράδεκτο το νέο σχέδιο Νίμιτς για το όνομα των Σκοπίων, με ύφος που δεν έκρυβε την οργή της για την «αχαριστία» των Αμερικανών.
Δεν αποδοκίμασε (όπως έκανε π.χ. το ΑΚΕΛ) τις δηλώσεις του Κύπριου πρέσβυ Τ. Τζιωνή, έμπιστου του προέδρου Τ. Παπαδόπουλου, που
για πρώτη φορά είπε ότι το σχέδιο Ανάν είναι νεκρό.
Δημοσιοποίησε τη σύλληψη υπαλλήλου της αμερικανικής πρεσβείας, που κατείχε μεγάλη ποσότητα όπλων.
Κάλυψε τη σκληρή στάση του προέδρου Κ. Παπούλια απέναντι στις αλβανικές προκλήσεις (βλ. σχετικό άρθρο).
Ανέβαλε επ’ αόριστον την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία.
Όλ’ αυτά δε συνιστούν, βεβαίως, μια άλλη πολιτική στα εθνικά θέματα, αλλά τουλάχιστον (ελπίζουμε να) δηλώνουν κάποια όρια στην πολιτική της υποτέλειας.

Η οικονομική πολιτική ασκείται από την Ε.Ε.

Αντιθέτως, στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα δόγμα της ελληνικής κυβέρνησης είναι η πλήρης υπακοή στις Βρυξέλες, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ένταση της κοινωνικής δυσαρέσκειας και αναστάτωσης. Ο επίτροπος Αλμούνια έχει αναδειχθεί σε «τσάρο» της ελληνικής οικονομίας και απαιτεί σκλήρυνση της λιτότητας και επιμήκυνση της περιόδου εφαρμογής της. Αμέσως ο Αλογοσκούφης ανακοίνωσε ότι η λιτότητα δε θα διαρκέσει 2 χρόνια, αλλά 8!
Ο ίδιος υπουργός θριαμβολογούσε ότι μας επέτρεψαν την τιτλοποίηση, δηλ. το νέο δανεισμό του κράτους. Μετά την παρέμβαση Αλμούνια, αναγκάστηκε να αλλάξει τον προϋπολογισμό του 2006, να αφαιρέσει την τιτλοποίηση και να επιβαρύνει με 2 δισ. ευρώ τους οικονομικά ασθενέστερους, για να καλύψουν τα χρέη του κράτους.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία σε ένα χρόνο η αύξηση των μισθών ήταν 2,5%, ο πληθωρισμός 3,5%, άρα μόνο γι’ αυτό το λόγο οι μισθωτοί έχασαν το 1% του μισθού τους (τα πραγματικά στοιχεία είναι χειρότερα). Παράλληλα ετοιμάζεται νέο κύμα φορολογικών επιβαρύνσεων, ενώ η προσπάθεια να συμμαζευτούν οι «νταβατζήδες» εξελίχθηκε σε φιάσκο (βλ. σχετικό άρθρο).
Τέλος αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα αποτελέσματα της ανάληψης της Ολυμπιάδας (άλλος «εθνικός στόχος» αυτός!), με τα υπέρογκα ποσά που αρχίσαμε να δίνουμε για την εξόφληση των δανείων, κάτι που επιμελώς προσπαθούν να υποβαθμίσουν οι υπέρμαχοι της ανάληψης πολιτικοί και οι εργολάβοι-ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, που θησαύρισαν με τα ολυμπιακά έργα.

Πολιτική αναταραχή

Στη Ν.Δ. οι διαμάχες μεταξύ υπουργών και οι δυσαρέσκειες των βουλευτών συμπληρώνουν την εικόνα απραξίας και αδυναμίας διακυβέρνησης. Σοβαρά προβλήματα δημιουργεί πάντα το μητσοτακέικο, ιδίως όσο δε γίνεται ανασχηματισμός, αλλά κι αν ποτέ γίνει όσο η Ντόρα (προβεβλημένη των ΜΜΕ, να ομιλεί επί παντός του επιστητού) δε φαίνεται να έχει καθόλου βέβαιο το επίζηλο χαρτοφυλάκιο των εξωτερικών. Ο Καραμανλής αντιδρά με περιοδείες στην επαρχία και διαρροές περί επικείμενων εκλογών μέσα στο 2206.
Μεγαλύτερη είναι η κρίση στα δύο κόμματα του εκσυγχρονισμού. Ο Σημίτης με την έκδοση του βιβλίου του δηλώνει «παρών», προσπαθεί να συσπειρώσει την ομάδα του (όσους απέμειναν) και να έχει ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις (εντός ή εκτός ΠΑΣΟΚ). Ο Γιωργάκης αντέδρασε με τη δήλωση ότι επιδιώκει σταθερά την ανανέωση του ΠΑΣΟΚ (προφανώς με στελέχη του επιπέδου της κ. Ματσούκα). Οι παλιότεροι δε σκοπεύουν, φυσικά, να παραμείνουν αδρανείς.
Στο ΣΥΝ έχει επιβληθεί ένα είδος άτυπης δυαρχίας. Η μειοψηφία, με κύριο εκφραστή τον τ. πρόεδρό του Ν. Κωνσταντόπουλο και με την προκλητική υποστήριξη των ΜΜΕ, απαιτεί θρασύτατα την υποταγή της πλειοψηφίας στη γραμμή της. Το κόμμα μοιάζει περισσότερο με συστεγαζόμενα σωματεία.
Το ΚΚΕ είχε μια πολύ θετική παρέμβαση γύρω από τα ζητήματα της εθνικής επετείου (παρελάσεις κλπ.), αλλά στους μαζικούς χώρους επιμένει στις ξεχωριστές κινητοποιήσεις, που είναι σε βάρος και του γενικότερου κινήματος, αλλά (νομίζουμε) και του ίδιου του ΚΚΕ.
Η κατάσταση περιπλέκεται με την εμπλοκή εκκλησιαστικών και πολιτικών πραγμάτων. Οι «εκσυγχρονιστές» απαιτούν άμεσο χωρισμό εκκλησίας και κράτους. Θεωρούμε ότι το ζήτημα έχει πολλές πτυχές και απαιτεί σοβαρή και σε βάθος συζήτηση.
Τέλος, ο πόλεμος μεταξύ των «νταβατζήδων» καλά κρατεί και αποκαλύπτει μικρό μέρος της διαπλοκής (και η κ. Φυντανίδη, λοιπόν!). Είναι χαρακτηριστική η ευκολία με την οποία χθεσινοί σύμμαχοι γίνονται οι χειρότεροι εχθροί και αντιστρόφως. Όσο για το ύφος και το ήθος των κυρίων που ουσιαστικά κυβερνούν την Ελλάδα ελπίζουμε οι πολίτες να έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους και να ξανασκεφτούν την πολιτική τους στάση.
Για τους επόμενους μήνες, πάντως, προβλέπεται ανεβασμένο πολιτικό θερμόμετρο.
Πολύ περίεργη είναι η σκέψη του προέδρου του ΟΟΣΑ Τζόνσον ότι οι συνταξιούχοι δεν πρέπει να ... ψηφίζουν!! Στην αρχή φάνηκε σαν κάποια παλαβωμάρα. Δεν είναι, φυσικά, κάτι τέτοιο. Αντίθετα είναι πολύ σοβαρό.
Αντιλαμβάνονται οι αρχιερείς της παγκοσμιοποίησης και το ιερατείο της Ε. Ε. ότι οι αντιδράσεις στις πολιτικές τους θα ογκώνονται διαρκώς και οι δοτές κυβερνήσεις τους θα έχουν πρόβλημα νομιμοποίησης. Αρχίζουν λοιπόν να παίρνουν τα μέτρα τους, ξεκινώντας από τους πιο αδύναμους: όσοι θα διαμαρτύρονται απλώς δε θα ψηφίζουν(!) κι έτσι (ελπίζουν) δε θα ακούγεται η φωνή και η διαμαρτυρία τους.
Πάλι καλά, βέβαια, που δεν πρότεινε ακόμη ο ΟΟΣΑ να απομονώνουμε τους «γέρους» σε έρημους βράχους, ώστε να πεθαίνουν με την ησυχία τους, όπως συνέβαινε κάποτε. Φαίνεται πως η αποθράσυνσή τους δεν έχει όρια πια. Έτσι όμως δε θα μείνει κανείς που να μην καταλαβαίνει τις επιδιώξείς τους και ίσως το τέλος της αυτοκρατορίας τους να είναι πιο κοντά απ' όσο υποπτεύονται.
Η αισχροκέρδεια ξεκινά από τα διυλιστήρια (τρία κρατικά κι ένα ιδιωτικό). Η διαμόρφωση των τιμών τους είναι περίπλοκη. Καθορίζουν τις τιμές με ένα ασαφές σύστημα. Αυξάνουν τις τιμές κατά βούληση με βάση τους μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να παρουσιαστούν στη διεθνή αγορά. Προεισπράττουν ζημίες, ανεξαρτήτως αν αυτές γίνουν και τις μετατρέπουν σε υπερκέρδη. Είναι ενδεικτικό ότι η τιμή διυλιστηρίου του πετρελαίου κίνησης αυξήθηκε από 2/2/08 ως 9/5/08 κατά 24%. Τα κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 77% στο Α΄ τρίμηνο 2008 και 90% στο Δ΄ τρίμηνο του 2007
Το κράτος ακόμη και στα κρατικά διυλιστήρια δεν παρεμβαίνει, προφανώς για να μη θίξει τα κέρδη του ιδιωτικού διυλιστηρίου, του κυκλώματος διακίνησης και εμπορίας και τους φόρους καυσίμων, που αυξάνουν με την αύξηση της τιμής. Οι φόροι είναι για την αμόλυβδη το 55% της τελικής τιμής, το κόστος του διυλιστηρίου το 30% και της διακίνησης και εμπορίας το 15%. Αντίστοιχα για το πετρέλαιο κίνησης τα ποσοστά είναι 52%, 37% και 11%. Αυτό δείχνει ότι το μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας στα καύσιμα εντοπίζεται κυρίως στο διυλιστήριο και στο κράτος, που καθορίζουν το 85% έως 90% της τιμής.
Στον τομέα διακίνησης και εμπορίας 3-4 εταιρείες ελέγχουν σχεδόν τα 2/3 της αγοράς, λειτουργώντας ως καρτέλ. Το εκπληκτικό είναι ότι το ποσοστό κέρδους της χονδρικής (των εταιριών) είναι μεγαλύτερο της λιανικής (των πρατηρίων).
Οι διαφορές τιμών οφείλονται στην πολιτική των εταιρειών χονδρικής (π.χ. για την αύξηση μεριδίου αγοράς). Όμως και οι πρατηριούχοι σε πολλές περιφέρειες της χώρας λειτουργούν ως καρτέλ. Όλοι τους πυροδοτούν την ακρίβεια με την αισχροκέρδειά τους.
Τρέμε Τσε Γκεβάρα!

Η Υπουργός κ. Διαμαντοπούλου, που ας μην ξεχνάμε είχε προτείνει, όταν ήταν επίτροπος, ως «δεύτερη» επίσημη γλώσσα της Ελλάδας τα αγγλικά, ονειρεύεται … σαρωτικές αλλαγές στα σχολεία και την εκπαιδευτική διαδικασία. Όμως είναι πολύ επικίνδυνο να κοιμάσαι όρθιος, εκτός κι αν, λέγοντας πως ονειρεύεσαι, προσπαθείς να κοιμήσεις όσους σε ακούν.
Και τι δεν υποσχέθηκε! Κομπιούτερ σε κάθε θρανίο, ψηφιοποιημένα βιβλία, διαδραστικούς πίνακες και πάνω απ’ όλα εκπαιδευτικούς επιμορφωμένους και απολύτως εξοικειωμένους με τις νέες τεχνολογίες. Και μετά ξύπνησε!
Μα ποιον κοροϊδεύουν; Είναι πολύ πρόσφατη η εμπειρία των NETbook για τους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου που υλοποίησε η κυβέρνηση της Ν.Δ. λίγο πριν φύγει. 500 ευρώ πλήρωσε το κράτος για κάθε ένα, ενώ τώρα στα καταστήματα ηλεκτρονικών συσκευών τα ίδια κομπιούτερ πωλούνται μόλις 300 ευρώ! Ως προς τη χρήση τους στα σχολεία, ελάχιστα ως καθόλου και μόνο χάρη στο φιλότιμο κάποιων εκπαιδευτικών, αφού και τα λογισμικά από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ήσαν δύσχρηστα και οι καθηγητές ανεκπαίδευτοι. Πότε θα γίνουν τα σεμινάρια επιμόρφωσης και από ποιους; Πότε θα εγκατασταθούν και θα διανεμηθούν τα λογισμικά, πότε σε κάθε τάξη θα υπάρχει ίντερνετ και βάση δεδομένων για τους μαθητές και τους καθηγητές; Πού θα βρεθούν τα χρήματα, αφού για χιλιάδες τάξεις θα απαιτηθούν εκτός των άλλων και διαδραστικοί πίνακες που στους ιδιώτες κοστίζουν 3000 ευρώ κάθε ένας, τη στιγμή που οι καθαρίστριες των σχολείων των 200 ευρώ το μήνα είναι απλήρωτες από την αρχή του χρόνου; Και οι ωρομίσθιοι καθηγητές πολλούς μήνες! Αλλά ξεχάσαμε: η κ. Διαμαντοπούλου έχει δηλώσει ότι η σχέση κρατών μελών και Ε.Ε. είναι σχέση κέρδους, άρα μίζας!
Η όλη ιστορία θυμίζει τις εξαγγελίες του Αλ. Παπαδόπουλου, που ως Υπουργός Υγείας είχε υποσχεθεί πως σε λίγους μήνες όχι μόνο δε θα υπάρχουν ράντζα, αλλά όλοι θα νοσηλεύονται σε σουίτες! Πέρασαν οι μήνες, πέρασαν τα χρόνια κι έχουμε κάτι να θυμόμαστε και να γελάμε, ή να κλαίμε με τα χάλια των νοσοκομείων μας, που μερικά απ’ αυτά (Ευαγγελισμός, Αγία Όλγα κ.λπ.) δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την εποχή του Πάγκαλου!
Το «νέο σχολείο» θέλει δουλειά, θέλει μελέτη, θέλει οργάνωση, χρήματα, αναβάθμιση των εκπαιδευτικών σε όλους τους τομείς και, κυρίως, την πολιτική βούληση. Όλα αυτά λείπουν, γι’ αυτό καλά θα κάνουν να μην κοροϊδεύουν τον κόσμο. Όλοι εμείς δε ζούμε σ’ άλλη χώρα, ούτε είμαστε ηλίθιοι. Ας το καταλάβουν επιτέλους!
Το τελευταίο διάστημα στα εξωτερικά θέματα παρατηρείται φαινομενική στασιμότητα. Το μέτωπο Καραμανλή, Παπούλια και λοιπών φαίνεται να υποχωρεί, τουλάχιστον προσωρινά. Η θυγατέρα και η ενδοτική μερίδα (και) του ΠΑΣΟΚ επελαύνουν και οικοδομούν το πολιτικό τους μέλλον.
Στο σκοπιανό η διαπραγματευτική διαδικασία έχει διακοπεί εν αναμονή των εκλογών (και) στην ΠΓΔΜ και λόγω της προσφυγής της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στη Χάγη, καταγγέλλοντας την Ελλάδα για αθέτηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας! Η πλευρά των Σκοπίων όχι μόνο δεν έχει μετακινηθεί από τις θέσεις της, αλλά καθημερινά προβαίνει σε νέες προκλητικές ενέργειες.
Στα ελληνοτουρκικά οι καθημερινές τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο συνεχίζονται και το υπουργείο Εξωτερικών το μόνο που κάνει είναι να δυσφορεί όταν η τουρκική προκλητικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο! Μάλιστα ανέκυψε ενδοκυβερνητική, συγκεκαλυμμένη, διαφωνία μεταξύ υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας, επειδή από κύκλους του τελευταίου διοχετεύτηκαν στον τύπο λεπτομέρειες της επικείμενης τουρκικής άσκησης «Ηγεμών», με τη συμμετοχή ΗΠΑ, Βρετανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Αναγκάστηκε, ευτυχώς, το υπουργείο Εξωτερικών να αναδιπλωθεί και να διαψεύσει, όταν έγινε γνωστή και καταγγέλθηκε η μονομερής προσπάθεια υπηρεσιών των υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας και της ... διαβόητης πια γι’ αυτές τις πρωτοβουλίες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας για αλλαγή του ελληνικού εναέριου εθνικού χώρου και χώρου ευθύνης (FIR) στο Αιγαίο κατά τρόπο που ικανοποιεί πλήρως την Τουρκία. Η συμπερίληψη του ’η Στράτη σε προηγούμενη άσκηση του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις της ’γκυρας, καταγράφεται ως ελληνική διπλωματική επιτυχία, αλλά δεν είναι ικανή να αντιστρέψει τη γενική εικόνα και να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Στη Θράκη οι προξενικοί δρουν ανεξέλεγκτα. Φοβερίζουν, απειλούν και ασκούν μέχρι και σωματική βία σε όποιον μειονοτικό δηλώσει ότι δεν είναι Τούρκος. Αυτό καταγγέλλουν εκπρόσωποι της μειονότητας, όπως ο νεοϊδρυθείς σύλλογος Πομάκων. Και το ελληνικό κράτος απόν, ανέχεται στην εθνική αντιπροσωπεία τον Τσετίν Μάνταντζη (ΠΑΣΟΚ), που δηλώνει ότι «στο κοινοβούλιο υπηρετεί τα συμφέροντα των Τούρκων της Θράκης» και τον Ορχάν Χατζηιμπραήμ (ΝΔ), σύμφωνα με τον οποίο «η μειονότητα της Θράκης ανήκει στο μεγάλο τουρκικό έθνος» (!) .
Στην Κύπρο οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ συνεχίζονται, παρά την ομολογημένη απουσία σύγκλισης σε όλα τα μείζονα ζητήματα, που με τον τρόπο αυτό οδηγούνται σε επιδιαιτησία. Συγχρόνως συνεχίζεται η συστηματική προσπάθεια να ξαναγραφτούν τα βιβλία ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές στην Κύπρο κατά τα πρότυπα του ρεπούσιου άγους. Οι Αμερικανοευρωπαίοι και Ισραηλινοί, με όχημα το γνωστό ίδρυμα του Σόρος και διεκπεραιωτή τον υπουργό Παιδείας Δημητρίου, επιχειρούν τώρα να αφελληνίσουν τους Έλληνες της Κύπρου. Στη Μεγαλόνησο, δυστυχώς εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο Χριστόφιας πληρώνει στους ’γγλους τα γραμμάτια για την προώθησή του στο Προεδρικό και μεθοδεύουν από κοινού «λύση» μέχρι τέλους 2009, ώστε να διευκολύνουν την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με την Ε.Ε. Ήδη όμως οι πρώτες ισχυρές αντιδράσεις εκδηλώθηκαν.
Την ίδια ώρα οι «εταίροι» μας όχι μόνο ανέχονται τις προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, αλλά και υπερθεματίζουν. Η επίτροπος του αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ για τις μειονότητες Μακ Ντούγκαλ, αφού περιόδευσε ανά την Ελλάδα, δήλωσε ότι «το ελληνικό κράτος πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού στη μακεδονική μειονότητα στη Μακεδονία και στην τουρκική στη Θράκη»!! Σημειωτέον ότι η Τουρκία απαγορεύει σε τέτοιους επιτρόπους να επισκέπτονται περιοχές όπου δεν αναγνωρίζεται από το Σύνταγμά της ύπαρξη μειονότητας. Και ο Χάμαρμπεργκ, επίτροπος για τις μειονότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης, δήλωσε ότι «η συμφωνία της Λοζάνης είναι πλέον παρωχημένη σε ό,τι αφορά στα μειονοτικά»! Τρίτος και …καλύτερος ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ’γκυρα Μαρκ Πιερίνι, που στην τακτική συνάντηση των 27 πρεσβευτών των χωρών μελών μοίρασε φακέλους, που περιείχαν χάρτες με τα νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία!
Τα περιθώρια αισιοδοξίας στενεύουν.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)