ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 21ης ΜΑΙΟΥ
Κατ’ αρχάς το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης είναι απολύτως σεβαστό, επειδή η βούληση του ελληνικού λαού είναι απόλυτο δημοκρατικό του δικαίωμα.
Οι εκλογές αυτές με το εκλογικό σύστημα της ψηφισμένης από τον ΣΥΡΙΖΑ «απλής αναλογικής», που αποκλείει από τη Βουλή κόμματα κάτω του 3% (στην απλή αναλογική εκπροσωπούνται στη Βουλή όλα τα κόμματα που δικαιούνται έδρα, δηλ. με ποσοστό ψήφων 0,33% και άνω), ήταν σχεδόν βέβαιο ότι δε θα έβγαζαν κυβέρνηση, δεδομένης της θέσης Μητσοτάκη για αυτοδυναμία της ΝΔ, και του Ανδρουλάκη (ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας).
Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών ήταν μη αναμενόμενο με βάση τις δημοσκοπήσεις, που για μια ακόμη φορά είτε έπεσαν έξω, είτε λειτούργησαν με σκοπιμότητα και απέδειξαν ότι οι «μετρήσεις» τους δεν είναι αξιόπιστες.
Βασικό στοιχείο των εκλογών ήταν η θεαματική εκλογική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, που πλήρωσε όλα τα σπασμένα της δικής του διακυβέρνησης, την απουσία αυτοκριτικής για τα ψέματα της κατάργησης των μνημονίων, την αλλοπρόσαλλη και ανερμάτιστη πολιτική του στην τρέχουσα τετραετία («για όλα φταίει ο Μητσοτάκης», «αριστερά-κεντροαριστερα» κ.λπ.), την ενδοτική στάση του στα εθνικά θέματα («Πρέσπες») και στη λαθρομετανάστευση, καθώς και την κακοφωνία και την αμετροέπεια των στελεχών του. Ολα αυτά χαρακτήρισαν και την προεκλογική του στάση διανθισμένη με πολλά «θα»...
Οι εκλογικές απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις εκλογές του 2019, περίπου 11%, διαμοιράστηκαν στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ , στη Πλεύση της Κωνσταντοπούλου και πιθανόν και σε άλλα κόμματα.
Η ΝΔ αύξησε κατά 0,94% το ποσοστό της σε σχέση με το 2019, ψηφίστηκε, όπως φαίνεται, για διάφορους λόγους. Κυρίως έπιασαν τόπο οι επιδοτήσεις και οι υποσχέσεις Μητσοτάκη για συνέχισή τους με τα διάφορα pass, τις επιδοτήσεις στο ρεύμα, καθώς και οι υποσχέσεις για παροχές, όπως τα 150 ευρώ στους νέους, 1500 ευρώ μέσος μισθός κ.λπ. Θυμίζουμε, όμως ότι από το 2024 οι «θεσμοί» θα επιβάλουν κατάργηση των επιδοτήσεων και πρωτογενή πλεονάσματα. Υποκλοπές, σκάνδαλα, Τέμπη, ακρίβεια δεν έπαιξαν κανένα ρόλο, όπως και στο παρελθόν (π.χ. Κοσκωτάς ΑΓΕΤ Ηρακλής, Siemens, Novartis, υπόθεση Βατοπεδίου, τα σκάνδαλα υποκλοπών Τόμπρα – Γρυλλάκη κ.λπ). Οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται για την καθημερινότητά τους. Πιθανόν κάποιοι να ψήφισαν ΝΔ για να τιμωρήσουν το ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά ο Μητσοτάκης απευχόταν να πάρει η ΝΔ παραπάνω ποσοστό, επειδή τότε θα έφθανε τις 151 έδρες !
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη (κατάργηση βέτο στην Ε.Ε.!) , παρά την πολιτική ανεπάρκειά του ίδιου, φάνηκε πιο σοβαρό σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και πήρε ψήφους από πολλούς που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Πρόωρα όμως τα πανηγύρια...
Το ΚΚΕ, που επί Κουτσούμπα ελληνοποιείται και δείχνει πιο ανοικτό στην κοινωνία, αύξησε τα ποσοστά του πιθανότατα από ψηφόρους που δεν προέρχονται μόνο από το ΣΥΡΙΖΑ, με ευνοϊκές προοπτικές.
Ο Βελόπουλος πιθανότατα επωφελήθηκε από τους ψηφοφόρους των αποκλεισμένων από τον Αρειο Πάγο δεξιών μορφωμάτων.
Ο Βαρουφάκης πλήρωσε κι αυτός τις δικές του αμετροέπειες για «Δήμητρες» και «τηλεφωνήματα» σε περίπτωση τουρκικής εισβολής, καθώς και τον μη αποκρυπτόμενο αρχηγισμό του. Δεν τον έσωσε ούτε ο Σόρος. Πήρε στο λαιμό του και τη δόλια, χωρίς Λαφαζάνη, ΛΑΕ. Μα με το Βαρουφάκη!
Η Πλεύση της Κωνσταντοπούλου παρά λίγο να μπει στη Βουλή για λίγες ψήφους. Ευελπιστεί...
Η ΝΙΚΗ άλλη έκπληξη. Με στηρίγματα σε θρησκευτικούς, παραθρησκευτικούς και υπερδεξιούς κύκλους και προβολή ακόμη και από αθλητική εφημερίδα κατα σύμπτωση(;) συγκέντρωσε το ίδιο ποσοστό με αυτό της «Χρυσής Αυγής» του 2019. Ιδωμεν...
Το ΑΣΚΕ, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να πάρει μέρος στις εκλογές ώστε να προβάλει τις θέσεις του για Εθνική Ανεξαρτησία και Κοινωνική Απελευθέρωση. Θα προτείναμε όμως στους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων να πιέσουν τις ηγεσίες τους ώστε να αποτραπούν, τουλάχιστον, τυχόν εθνικές μειοδοσίες!
Οσο για τις επόμενες εκλογές σύντομα θα τα ξαναπούμε.
Για την Ε.Ε.
Λεοντόπουλος Νίκος
Στένός Σήφης
Οι εκλογές της 21ης Μαΐου
Είναι γνωστό ότι το ΑΣΚΕ από την ίδρυσή του (Φλεβάρης 1984) ουδέποτε έλαβε κρατική οικονομική ενίσχυση και δεν θέλει να έχει για λόγους αρχής τραπεζικό δανεισμό.
Οι εκλογικές, και όχι μόνο δαπάνες, καλύπτονται αποκλειστικά από τις εισφορές μελών και φίλων, ενώ η συσκευασία των ψηφοδελτίων γινόταν με προσωπική εργασία μελών και φίλων για τη μείωση της δαπάνης, που είναι εργασία κοπιώδης. Με τα σημερινά δεδομένα το κόστος των εκλογών θα υπερέβαινε κατά πολύ τις 50.000, ως ελάχιστο, λόγω της ακρίβειας της αύξησης των εκλογικών περιφερειών και του νέου εκλογικού συστήματος. Με τα δεδομένα αυτά το ΑΣΚΕ και λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης μελών και φίλων δεν παίρνει μέρος σ’αυτές τις εκλογές.
Το ΑΣΚΕ αφού δεν παίρνει μέρος σ’αυτές τις εκλογές για οικονομικούς λόγους. και επειδή ούτως ή άλλως η θέση μας είναι όχι αποχή, λευκό ή άκυρο πρέπει (επιμένουμε!) όλοι να ψηφίσουμε έστω τον κάπως λιγότερο κακό.
Δεν ψηφίζουμε τη ΝΔ που με το Μητσοτάκη ως Λουδοβίκο 14ο έκανε πράξη τη ρήση του ότι «η ανισότητα είναι φυσικός νόμος» και προετοιμάζεται για «συνεννόηση» με την Τουρκία, με επιλογες προσώπων με ανθελληνική ιστορία κ.λπ.
Δεν ψηφίζουμε το ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί την επιτομή της απάτης, των Πρεσπών, των λαθρομεταναστών, των «άκακων μολότοφ», των αρμών της εξουσίας, του δημοψηφίσματος και λοιπών αντεθνικών κακών.
Δεν ψηφίζουμε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη που είναι έτοιμο να συνεργασθεί και με τους δύο και που έχει ψηφίσει πολλά από τα νομοσχέδια της ΝΔ.
Δεν ψηφίζουμε Βελόπουλο, Βαρουφάκη εκπροσώπους του «Ιησού» και του Σορος αντίστοιχα.
Ετσι με δεδομένο ότι δε μπορούμε να συμφωνούμε πλήρως με κάποιο άλλο κόμμα, απομένει για επιλογή ψήφου κάποιο από τα κόμματα που κρίνουμε ότι, σε κάποιο βαθμό και παρά τις επιφυλάξεις μας, μπορούμε να τα στηρίξουμε, όπως π.χ με αλφαβητική σειρα.: το ΚΚΕ, για την βαθμιαία ελληνοποίησή του και τις θέσεις του για κάποια, τουλάχιστο, από τα εθνικά μας θέματα, παρά τις πολλές και σοβαρές επιφυλάξεις μας· τα ΚΚΕ μ-λ, Μ-Λ ΚΚΕ, σταθερά εναντίον Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΕΥΡΩ και γενικότερα για την αξιοπιστία στις θέσεις τους· τον συνασπισμό της Πολιτικής Πρωτοβουλίας στον οποίο συμμετέχει η Χριστιανική Δημοκρατία με έντιμα στελέχη, παρά τις θολές θέσεις για την Ε.Ε και τέλος την Πλεύση Ελευθερίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου παρά τις πολλές σοβαρές επιφυλάξεις μας.
Πάντως τον Ιούνιο θα τα ξαναπούμε.
Οσοι γνώριζαν τη Λορέτα Μπαντή-Βλαχογιάννη μπορούν να κατανοήσουν το μέγεθος της απώλειας και του κενού που άφησε πίσω της στα παιδιά και τα εγγόνια της, στους οικείους και φίλους της στην περιοχή της Καρδίτσας και σε όλους εμάς του ΑΣΚΕ. Υψηλού ήθους και κύρους στους αγώνες για μια καλύτερη κοινωνία, υπέκυψε στις επιπλοκές του covid 19 του θανατηφόρου κορονοϊού και γέμισε όλους με απέραντη θλίψη πηγαίνοντας να συναντήσει τον σύζυγό της Βασίλη Βλαχογιάννη και τους συναγωνιστές μας στην Καρδίτσα, στον Ηλία Κεφαλά και τον Βαγγέλη Τσαρούχα. Και να μας παρακολουθεί από ψηλά μαζί με όσους έφυγαν, μέλη και στελέχη του ΑΣΚΕ, τον Γιώργο Αλειφθήρα, Βασίλη Νικολόπουλο, Μελέτη Μιστέλογλου, τον μεγάλο Νίκο Καργόπουλο, Θανάση Τράντα, Γεωργία Κουσιάδη-Τσεπέρκα και πρόσφατα τον θερμό, έμπρακτα, φίλο Σιδερή Σπανό. Παντα θα σας θυμόμαστε.
Ο Υπουργός Υγείας (όχι χειρότερος των προηγουμένων...) μας ανακοίνωσε περιχαρής ότι εξασφαλίσαμε από το ΕΣΠΑ ποσό 250 εκατ. Ευρώ για την εξασφάλιση ενεργειακής αυτάρκειας (8) οκτώ μεγάλων νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Υποσχέθηκε μάλιστα την επέκτασή της, σταδιακά φανταζόμαστε, παντού σε όλη τη χώρα. Καλώς, θα λέγαμε, όμως το ζητούμενο είναι κυρίως άλλο, δηλαδή η εξασφάλιση της υγείας των άτυχων στη χώρα μας που θα έχουν την ανάγκη νοσηλείας σε όλα, δημόσια και ιδιωτικά, αυτά τα ιδρύματα, όπου βασιλεύουν κυριαρχικά οι πάσης φύσεως λοιμώξεις, με αποτέλεσμα το παγκόσμιο, με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο, ρεκόρ θανάτων από «επιπλοκές»...
Υπενθυμίζουμε ότι ο Υπουργός, σχεδόν μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, αναγνώρισε το μέγα πρόβλημα, κυριολεκτικά ζωής και θανάτου(!), και υποσχέθηκε ότι, όταν τελειώσει η πανδημία, αυτό θα ήταν το πρώτο μέλημα του Υπουργείου Υγείας.
Μήπως, λοιπόν, να προηγηθεί η προστασία της ζωής και να μην προκαλεί τρόμο η πιθανότητα εισόδου σε νοσοκομείο και να ακολουθήσει ύστερα η εξασφάλιση ενεργειακής επάρκειας;
Ας συνεχίσουμε, όπως είχαμε υποσχεθεί στο προηγούμενο φύλλο της «Ε»(νημέρωσή μας) λίγο ακόμα να γράφουμε για τη σωστή χρήση της γλώσσας μας, αν θέλουμε (όσοι, τουλάχιστον, θέλουμε...) να εξακολουθήσει να υπάρχει η Ελλάδα, ο Ελληνισμός.
Το ανθρώπινο είδος επέτυχε να επιβιώσει σε αντίξοες συνθήκες με τη συνεργασία, που στηρίχθηκε στην επικοινωνία, δηλαδή στη γλώσσα, ήχους αρχικά και πολύ αργότερα σε εικονικούς τύπους, προφορικά και γραπτά, που συμβατικά (με εκούσιες συμβάσεις, συμφωνίες) λειτουργούσαν από όλους. Διαφορετικά, επικοινωνία δεν μπορούσε να υπάρξει.
Δεν θα θίξουμε εδώ την ανάγκη για πιστή τήρηση των κανόνων της προφορικής και γραπτής γλωσσικής επικοινωνίας ούτε θα επικρίνουμε τους ακούσιους (αδιάφορους η αγνοούντες...) και, κυρίως, τους εκούσιους (ιδιοτελείς διαφόρων ειδών, αιτιών και σκοπών...) γλωσσοκαταστροφείς. Θα αναφερθούμε μόνο σ’αυτούς (και στο φαινόμενο γενικότερα) που θεωρούν πως έχουν το δικαίωμα να ομιλούν όπως θέλουν, αδιαφορώντας για το αν οι ακροατές τους καταλαβαίνουν τι τους λένε!
Ο λόγος απευθύνεται πάντα προς τους άλλους και δεν είναι «ο άλλος» υποχρεωμένος να προσπαθεί να αποκρυπτογραφεί συνονθυλεύματα ήχων, είτε όταν εκπέμπονται άναρθρα είτε σε συχνότητα πολυβόλου. Δεν είναι πρόβλημα σεβασμού και ευπρέπειας, είναι ζήτημα κοινωνικής αναγκαιότητας.
Και, αν η συνομιλία γίνεται δια ζώσης, ο ακούων μπορεί να διακόψει τον ομιλούντα, με ευγένεια (!) με το «επανάλαβέ το, παρακαλώ, να καταλάβω τι είπες»! Αν όμως ο λόγος είναι δημόσιος προς άτυχους(!) ακροατές ραδιοφώνου, τηλεόρασης, «μπαλκονιού», θεατρικής σκηνής κ.λπ., τι μπορεί να γίνει;
Ολοι πρέπει να μαθαίνουν να ορθοφωνούν, στο σπίτι, στο σχολείο, στα δημόσια ιδρύματα, ακόμα στα δημόσια βήματα κ.λπ., αλλά αυτό εφαρμόζεται μόνο όταν μαθαίνουμε ξένη γλώσσα(!). Για την Ελληνική οι πάντες αδιαφορούν και μάλιστα οι εκπαιδευτικοί φορείς της Ελληνικής Παιδείας. Μήπως να άρχιζε από το νηπιαγωγείο η κ. Κεραμέως (η εκλεκτή των παγκοσμιοποιητών του Νταβός και άξια διάδοχος των προκατόχων της Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου, Φίλη, Γαβρόγλου!!) η μέριμνα για την Ελληνική γλώσσα αντί της Αγγλικής; Και μήπως όλοι μας να αρχίσουμε την επίθεση στις εστίες κακοποίησης της γλώσσας μας με τα ευθύβολα βέλη τους στο διαδίκτυο κατά των αυτουργών του εγκλήματος; Ελεος, πια!
Το επίσημο διεθνές όνομα της σημερινής Τουρκίας, από τον Κεμάλ Ατατούρκ και μετά μέχρι τώρα, είναι Turkey και ξαφνικά ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι θα το αλλάξει σε Turkiye. Και ο λόγος της επικείμενης (;) αλλαγής είναι ότι με την λέξη Turkey οι Ευρωπαίοι ονομάζουν τις ...γαλοπούλες(!), ίσως γιατί, όταν οι Οθωμανοί πολεμούσαν τους Ευρωπαίους, κραύγαζαν όπως στριγγλίζουν οι γαλοπούλες!
Για να μην υπάρχουν τέτοιες παρεξηγήσεις και πιθανοί συνειρμοί(...), θα συμβουλεύαμε η νέα ονομασία να είναι, γεωγραφικά, Μικρά Ασία. Και τούτο θα ήταν και πιο σωστό, μια που το Τουρκία (και Τούρκοι) είναι εθνικό όνομα μιας μικρής μειονότητας (5-6%, όπως αποδεικνύουν Τουρκικά Πανεπιστήμια), αυτής των εθνικά Τούρκων!!
Λέγεται ότι η HellenicTrain, ιταλική εταιρεία που ανέλαβε το μεταφορικό έργο μετά την επανακρατικοποίηση (διότι περί αυτού πρόκειται και όχι περί ιδιωτικοποίησης, εφόσον η ιταλική εταιρεία είναι κρατικών συμφερόντων) δε φέρει καμμία ευθύνη για το δυστύχημα-έγκλημα των Τεμπών, διότι το δίκτυο δεν είναι δική της ευθύνη. Παρόλα αυτά ανακοίνωσε ότι χορηγεί αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων. Αν δεν έχει η ίδια καμμία ευθύνη, γιατί σπεύδει να αποζημιώσει; Αν η ίδια δεν ευθύνεται για ένα δυστύχημα που της κοστίζει ακριβά, εφόσον ο σιδηρόδρομος απαξιώθηκε στη συνείδηση του κόσμου ως μεταφορικό μέσο με το δυστύχημα, εκείνη λογικά δε θα έπρεπε να αξιώνει αποζημιώσεις από το ελληνικό δημόσιο αντί να τις χορηγεί; Μήπως υπάρχει κάτι στις συμβάσεις και υποχρεώσεις της εταιρείας που δε γνωρίζουμε;
Είναι προφανώς καταδικαστέα η επίθεση στο Γιάνη Βαρουφάκη από «γνωστούς – αγνώστους».Και ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση. Παρόλα αυτά, προκαλεί εύλογα ερωτηματικά το χρονικό σημείο της επίθεσης σε ένα χώρο που είναι γνωστό ότι ο κ. Γ.Β. επισκέπτεται σε εβδομαδιαία βάση τα τελευταία χρόνια, κατά δική του δήλωση. Επίσης, οι κραυγές των δραστών την ώρα της επίθεσης ότι «πρέπει να πληρώσεις για τα μνημόνια που ψήφισες», ενώ είναι γνωστό ότι κ. ΓΒ δεν υπέγραψε κανένα μνημόνιο, προκαλούν ερωτηματικά. Ο δε κ. ΓΒ, εμφανιζόμενος με πρησμένο μάτι σε τηλεοπτικές συζητήσεις, προφανώς επιχείρησε να προκαλέσει τη συμπάθεια μέρους του κοινού. Οι δημοσκοπήσεις των αμέσως επόμενων ημερών έδειξαν άνοδο των ποσοστών του ΜΕΡΑ25 ως αποτέλεσμα της αποστροφής των πολιτών προς τα κυρίαρχα τρία κόμματα εξουσίας και ίσως ως έκφραση συμπάθειας, λόγω της επίθεσης…
Μέσα στο γενικότερο κλίμα των ημερών που ακολούθησε το δυστύχημα-έγκλημα των Τεμπών παρατηρείται μια έντονη δραστηριότητα του υπουργού των Εξωτερικών κ. Δένδια για συνομιλίες με τον Τούρκο ομόλογό του Τσαβούσογλου. Η δραστηριότητα αυτή ξεκίνησε την επαύριον του φονικού σεισμού σε Τουρκία και Συρία. Και συνδυάζεται με την έντονη κινητικότητα του αμερικανικού παράγοντα στην περιοχή (επίσκεψη Μπλίνκεν κλπ).
Οπως γράφτηκε στον Τύπο, χωρίς να διαψευστεί («Τα Νέα» κλπ), υπήρξαν μυστικές διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο υπουργείων επί 20 ημέρες οι οποίες κατέληξαν στην ανακοίνωση των δύο υπουργών στις Βρυξέλλες για συμφωνία «αλληλοϋποστήριξης στους διεθνείς οργανισμούς». Με βάση αυτή η Τουρκία θα ψηφίσει την Ελλάδα για μη μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και η Ελλάδα θα υποστηρίξει την υποψηφιότητα της Τουρκίας για τη θέση του γενικού γραμματέα του Διεθνή Ναυτιλιακού Οργανισμού -ΙΜΟ. Επίσης, ο κ. Δένδιας δήλωσε ότι «δεν έχουμε τώρα παραβιάσεις» αναφερόμενος στην όντως δραματική μείωση των εναέριων παραβιάσεων και παραβάσεων από τους Τούρκους όλη την τελευταία μετασεισμική περίοδο. Αφού αναρωτηθούμε πρώτα αν είναι ισορροπημένη αυτή η αλληλοϋποστήριξη, αν δηλαδή έχει το ίδιο βάρος η γραμματεία του ΙΜΟ με την ιδιότητα του μη μόνιμου μέλους του του ΣΑ και μάλιστα υπό τη πρίσμα των εξελίξεων στην ανατολική μεσόγειο γύρω από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, να αναρωτηθούμε και πόσο λογικό είναι να έχει τη γραμματεία του εν λόγω οργανισμού μια χώρα που δεν έχει υπογράψει και αναγνωρίσει τη σύμβαση για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.
Ακόμα αφήνεται ως διαρροή από την κυβέρνηση ότι συμφωνήθηκε μορατόριουμ θερινό για αποχή από ασκήσεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες στο θαλάσσιο και εναέριο χώρο του Αιγαίου. Oμως καμμία επιτροπή για ΜΟΕ δεν έχει συνεδριάσει, ενώ υπάρχει το ιστορικό της Μνημόνιο Παπούλια – Γιλμάζ με τα γνωστά…αποτελέσματα. Και γιατί να πάμε σε νέα συμφωνία από τη στιγμή που το προαναφερθέν μνημόνιο είναι σε ισχύ, αντί να ισχύσει αυτό; Μήπως περιλαμβάνει κάτι επιπλέον αυτή η συμφωνία που διέρρευσε; Μας θυμίζει η σημερινή συμφωνία, αν υπάρχει, την περίφημη μαρτυρία του πρώην πρέσβεως Αϋφαντή για τη συμφωνία μεταξύ Κατρούγκαλου και Τσαβούσογλου, όπου φάνηκε η αγωνία του τότε υπουργού Εξωτερικών για αποφυγή εντάσεων προεκλογικά απλά, για να διευκολυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ…
Την ίδια στιγμή, ο Kύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «η υποστήριξη της Αθήνας στην υποψηφιότητα της Τουρκίας δεν μας δεσμεύει και προφανώς δεν μπορούμε να την υποστηρίξουμε». Πού πήγε η σύμπλευση μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας, που ανακοινώθηκε κατά την επίσκεψη του κ. Χριστοδουλίδη στην Αθήνα; Και τι νόημα έχει υπό αυτό το πρίσμα το ανακοινωθέν ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών; Υπάρχει κοινή στρατηγική ή όχι; Αν ήταν σε συνεννόηση Ελλάδα και Κύπρος πριν από τη συμφωνία Τουρκίας – Ελλάδας, τότε εγείρονται ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά.
Στη μεγαλύτερη εικόνα, ο Ερντογάν είναι πιθανό πλέον να χάσει και οι Αμερικανοί ετοιμάζονται για τους νέους συνομιλητές τους στην Τουρκία. Ετοιμάζονται να τους «προικίσουν», για να τους σταθεροποιήσουν. Αυτό συνάγεται και από όλη τη φρασεολογία του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ, την κινητικότητά των παραγόντων του, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις μέρους του Κογκρέσου (Μενέντεζ κλ.π). Αν ο Ερντογάν δεν χάσει, θα προσπαθήσουν έτσι να τον διατηρήσουν σε απόσταση «συνεννόησης». Στο πλαίσιο μόνο αυτό έχει νόημα η διαμόρφωση «θετικού» κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, μαύρες μέρες μας περιμένουν… Κυρίως διότι είναι ένα θέμα που από ό,τι φαίνεται υπάρχει συναίνεση και από τα τρία μεγαλύτερα κόμματα.
Θα επανέλθουμε.
Οταν μαθεύτηκε ότι στις ενδοκομματικές εκλογές της Ν.Δ. έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος της ο Μητσοτάκης, όλοι έβαλαν τα γέλια, διερωτώμενοι μετά «Τι έπαθε το παιδί(!)». Το αποτέλεσμα, όμως, άσχετα από το πώς επετεύχθη, ήταν μια έκπληξη και δικαίως.
Ηταν επόμενο ότι θα εξεπλάγη και ο ίδιος, παρότι ήξερε τι συνέβη (...) κάτι όμως φαίνεται ότι του έμεινε... Θα φαντάστηκε πιθανόν πως ήταν θεία επίνευση και προσαρμόστηκε, δυστυχώς, σ’αυτήν την ιδέα. Ετσι εμφορούμενος από την «αρχή της ελέω Θεού βασιλείας» άρχισε να συμπεριφέρεται αμέσως ως Λουδοβίκος 14ος της Γαλλίας («Το κράτος είμαι εγώ L’état c’est moi»).
Χρησιμοποιεί, ως εκ τούτου συνεχώς, για ό,τι πράττει καλώς, η κυβέρνηση της Ν.Δ. το πρώτο ενικό πρόσωπο των ρημάτων (Εγώ, εγώ, εγώ ...) προς γενική, δυσάρεστη έκπληξη όλων των μελών της κυβέρνησης και, φυσικά, των «βαρόνων» του κόμματος, ακόμη και των πιο «πιστών» φίλων του.
Ευτυχώς γι’αυτόν δεν σκέφτηκε να το σχολιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ίσως λόγω της τυφλής αντιπολιτευτικής τακτικής του, να αρνείται οτιδήποτε κάνει ο Μητσοτάκης. Παράδειγμα το αμίμητο «εθνική υποχώρηση» (!) το 2ο Τουρκολιβυκό Σύμφωνο (που οι πάντες το απορρίπτουν) για το οποίο δεν ευθύνεται ο καημένος ο Κυριάκος. Πάντως σε λίγο οι γελοιογράφοι και οι επιθεωρησιογράφοι θα κάνουν πάρτι, με το μεγαλείο του!
Ισως πάντως τα τελευταία γεγονότα και οι τρέχουσες αρνητικές εξελίξεις τον συνεφέρουν, όμως οι οιωνοί για το μέλλον του δεν φαίνονται και τόσο αίσιοι...