Μετά τους Δανούς, που το φθινόπωρο του 2000 απέρριψαν με 53% την ένταξή τους στην ΟΝΕ, και τους Ελβετούς, που στις αρχές του 2001 ανέβαλαν επ' αόριστον με 72% την ένταξή τους στην ΕΟΚ, οι Ιρλανδοί έδωσαν ένα τρίτο χαστούκι στις 8/6, απορρίπτοντας τη Συνθήκη της Νίκαιας με 54%. Το δημοψήφισμα αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί οι Ιρλανδοί εθεωρούντο ο πιο φιλοεοκικός λαός της Δυτ. Ευρώπης και, μάλιστα, είχαν εγκρίνει με 60% τη Συνθήκη του ’μστερνταμ.
Όπως και στη Δανία, το σύνολο σχεδόν των πολιτικών κομμάτων ήταν υπέρ του ΝΑΙ. Μαζί και τα συνδικάτα, οι εργοδότες και η παντοδύναμη καθολική εκκλησία. Μόνο κάποιες μικρές δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ολιγάριθμοι οικολόγοι, επιτροπές πολιτών (δικαστικών, καθηγητών κλπ) και το Σιν Φέϊν (η πολιτική πτέρυγα του IRA) ήταν υπέρ του ΟΧΙ.
Το ιρλανδικό αποτέλεσμα δημιούργησε πανικό στο Διευθυντήριο των Βρυξελών. Διέδωσαν ψευδώς ότι οι Ιρλανδοί ψήφισαν ΟΧΙ, γιατί δεν ήθελαν τη διεύρυνση, που θα περιόριζε τα κονδύλια προς την Ιρλανδία (η Ιρλανδία είναι μία από τις 4 χώρες, μαζί με Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, που παίρνουν χρήματα από το ταμείο Συνοχής). Όμως η διεύρυνση ελάχιστα απασχόλησε τον προεκλογικό αγώνα. Κυρίαρχα θέματα ήταν η αντιλαϊκή οικονομική και κοινωνική πολιτική της ΕΟΚ, ο αντιδημοκρατικός τρόπος που η ΕΟΚ αποφασίζει και η δημιουργία του ευρωστρατού, στον οποίο καθόλου δε θέλουν να συμμετέχουν οι Ιρλανδοί.
Σύμφωνα με την εοκική νομοθεσία η Συνθήκη της Νίκαιας είναι τώρα άκυρη. Πολιτικά έχει δεχθεί κι άλλα σοβαρά πλήγματα, αφού την απέρριψαν τόσο το Ευρωκοινοβούλιο, όσο και ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ! Μια λύση για την ΕΟΚ είναι να την τροποποιήσει και να ξαναψηφίσουν οι Ιρλανδοί! Αλλά, αν ψηφίσουν πάλι ΟΧΙ;
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
Υπενθυμίζουμε τις 4 εκδόσεις του ΑΣΚΕ
ΑΣΚΕ-1: «Από την αντιεισήγηση μέχρι την ίδρυση του ΑΣΚΕ», Β΄ έκδοση, Οκτώβριος 2005, 39 σελίδες, κόστος 5 ευρώ.
ΑΣΚΕ-2: «Η πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση της Ελλάδας Ο αγώνας για την Εθνική Ανεξαρτησία», έκδοση 1986, 134 σελίδες (μικρού μεγέθους), κόστος 5 ευρώ.
ΑΣΚΕ-3: «Κύπρος», Β΄ έκδοση, Οκτώβριος 2005, 73 σελίδες, κόστος 5 ευρώ. Περιέχει τα εξής μέρη:
1ο Ένα σύντομο ιστορικό.
2ο Διαπραγματεύσεις Συμφωνίες.
3ο Το σχέδιο Ανάν.
4ο Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
5ο Μια άλλη πολιτική για την Κύπρο.
ΑΣΚΕ-4: «Η Ελλάδα στην ΕΟΚ/Ε.Ε. Η αποχώρηση από την Ε.Ε. όρος επιβίωσης και προόδου». Α έκδοση, Οκτώβρης 2006. Αποτελείται από 99 σελίδες, κοστίζει 10 ευρώ, περιέχει μια εισαγωγή με την ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και 4 μέρη:
1ο Ε.Ο.Κ./Ε.Ε. και δημοκρατία
2ο Ελληνική εξωτερική και αμυντική πολιτική και Ε.Ε.
3ο Η ελληνική οικονομία και η Ε.Ο.Κ./Ε.Ε.
4ο Ελληνικός πολιτισμός και Ε.Ε.
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Ο κατοχικός υπουργός τ. «Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης» Α. Λοβέρδος, αφού πλέον πέρασε με τη βοήθεια των ΜΜΕ και με τους θεατρινισμούς του χωρίς πολλές αντιδράσεις τα τερατουργήματα του νέου ασφαλιστικού και του νέου εργασιακού νόμου, πήρε προαγωγή σε υπέρτατο προστάτη του μνημονίου και της τρόικας από τους «εχθρούς», δηλ. τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Γι αυτό άλλωστε τοποθετήθηκε με τον ανασχηματισμό στο Υπουργείο Υγείας, να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του και με τους εχθρούς ... ασθενείς.
Το καλοκαίρι δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να προχωρήσει στην αντισυνταγματική κατάργηση των αποφάσεων του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), μέσω των οποίων δίνονταν μισθολογικές αυξήσεις πέραν των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κατοχική κυβέρνηση στο πλαίσιο του μνημονίου με την τρόικα, δηλαδή στο πάγωμα των μισθών το 2010, με αφορμή την ... τεράστια αύξηση 1,5% που επιδίκασε ο ΟΜΕΔ στους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Για να διασφαλίσει τράπεζες και ξένους πιστωτές.
’ξιος, άξιος! Και εις ανώτερα!
Κατηγορία
Φύλλο 135 Σεπτεμβρίου 2010
Όλη η εκλογική διαδικασία επιβεβαίωσε ότι ουσιαστικά ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δε λειτουργεί. Οι δήμοι (οι μεγάλοι τουλάχιστον) και οι νομαρχίες έχουν καταληφθεί από τα κόμματα, των οποίων οι εκπρόσωποι λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, μέσα σε ένα καθεστώς αυξανόμενης διαφθοράς, που έχει καθιερώσει το σύστημα της εξάρτησης στην Ελλάδα και ειδικά η συμμετοχή μας στην Ε.Ε..
Κάποιες ευρύτερες δημοτικές παρατάξεις δημιουργήθηκαν, σε αρκετές περιπτώσεις με πρωτοβουλία του ΣΥΝ, που παρουσίασαν σοβαρές μελέτες των τοπικών προβλημάτων, είχαν εκλογική επιτυχία και έδειξαν κάποιες από τις δυνατότητες του θεσμού, όμως η σημασία τους περιορίζεται από τον ευρωπαϊσμό που τις χαρακτηρίζει.
Συμπληρωματικοί ρόλοι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη του οκταετία απαξίωσε κάθε θεσμό και ιδέα προόδου, συμβάλλοντας στην ιδεολογική κυριαρχία της παγκοσμιοποίησης. Ο συνδυασμός των αλόγιστων παροχών (από εξωτερικά δάνεια) προς όλες τις κοινωνικές τάξεις, της συρρίκνωσης της παραγωγής λόγω της συμμετοχής στην Ε.Ο.Κ. και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος οδήγησε στην καταχρέωση της χώρας και την πολιτική του Α. Παπανδρέου σε αδιέξοδο. Ακολούθησε η μεταβατική περιόδος 1989-1996 και στη συνέχεια η οκταετία του σημιτικού εκσυγχρονισμού, κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ προσχωρεί και επισήμως στην ιδεολογία της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης και προχωρεί σε πολιτικές στα εθνικά και κοινωνικά θέματα καθ υπαγόρευσιν Ουάσινγκτον και Βρυξελών αντιστοίχως. Οι πολιτικές αυτές και η διαφθορά του εκσυγχρονιστικού καθεστωτισμού μειώνουν την αποδοχή του από τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Ο Σημίτης αδυνατεί να επιβάλει αντιδραστικές εργασιακές σχέσεις και ασφαλιστικές ρυθμίσεις ακόμα και στον πασοκικό στρατό που έχει κατακλύσει ρουσφετολογικά το δημόσιο τομέα και πιθανότατα συναντά εσωτερικές αντιδράσεις για τις προετοιμαζόμενες συμφωνίες με την Τουρκία. Έτσι το ΠΑΣΟΚ γίνεται όλο και λιγότερο αποτελεσματικό και δρομολογείται η εναλλαγή.
[Με όσα προαναφέραμε και όσα ακολουθούν θέλουμε να τονίσουμε το εξής, κατά τη γνώμη μας, πολύ σημαντικό: αν οι επιλογές των ψηφοφόρων δεν ξεφεύγουν από τα πλαίσια της εξάρτησης, τότε δεν είναι οι ίδιοι που επιλέγουν με την ψήφο τους το «μη χείρον», αλλά ο ξένος παράγοντας και τα εν Ελλάδι όργανά του καθορίζουν με τους μηχανισμούς που διαθέτουν την κυβέρνηση που εξυπηρετεί πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους.]
Η κυβέρνηση Καραμανλή στα εθνικά θέματα ακολουθεί μια μετριοπαθή πολιτική στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν», παρά την πίεση του εκσυγχρονιστικού μπλοκ, που επεκτείνεται οριζόντια σε Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ και απαιτεί απόλυτη υποτέλεια. Στα κοινωνικά θέματα, όμως, ακολουθεί πιστά τις εντολές της Κομισιόν για τις «μεταρρυθμίσεις» και αποδεικνύεται αποτελεσματική στην υλοποίησή τους. Έτσι η μεγαλύτερη και ισχυρότερη μερίδα του ξένου παράγοντα φαίνεται να προκρίνει την παραμονή της Ν.Δ. στην εξουσία για 2 τετραετίες, ώστε να ολοκληρώσει τις «μεταρρυθμίσεις», παρά την αρχική αντίδραση των διαπλεκόμενων με τον εκσυγχρονισμό «νταβατζήδων».
Η σταθερότητα ενός συστήματος δεν εξασφαλίζεται με τον έλεγχο μόνο της κυβέρνησης, αλλά κυρίως της «αντιπολίτευσης». Το ΠΑΣΟΚ με την «ηγεσία» του Γιωργάκη, ανίκανη να αρθρώσει καν σοβαρό πολιτικό λόγο, παράλληλα με τη μνήμη της αμαρτωλής πασοκικής διακυβέρνησης και την απαξίωση (και κομματικό έλεγχο) του συνδικαλιστικού κινήματος, εξασφαλίζουν κατά τους σχεδιασμούς την πρόοδο των «μεταρρυθμίσεων». Έτσι οι νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές θα έπρεπε να είχαν ένα αποτέλεσμα που θα επέτρεπε στη Ν.Δ. να προχωρήσει απρόσκοπτα, χωρίς όμως να «τσαλακώσει» το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη. Αν το πρώτο εθεωρείτο εξασφαλισμένο, ο καταποντισμός του ΠΑΣΟΚ διαφαινόταν απειλητικός. Γι αυτό η έξαρση της σκανδαλολογίας και των εσωτερικών αντιπαραθέσεων στην κυβέρνηση σ όλη την προεκλογική περίοδο καθώς και η παράδοση στο ΠΑΣΟΚ άνευ μάχης της Υπερνομαρχίας και του Πειραιά ( ίσως όχι μόνο δια παραλείψεων,
αλλά και δια πράξεων).
Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου ήταν όπως σχεδιάστηκαν, αλλά η «ηγεσία» του ΠΑΣΟΚ απεδείχθη ανίκανη να διαχειριστεί ακόμα και τα δώρα που της προσφέρθηκαν, ξεπερνώντας το όριο της πολιτικής φαιδρότητας. Λογικό ήταν να παρατηρηθεί ομοβροντία των απελπισμένων (και αγωνιούντων για επάνοδο στην εξουσία) στελεχών του ΠΑΣΟΚ και δημοσιογραφικών του οργάνων, που απαίτησαν μεσοβδόμαδα αλλαγή ηγεσίας και άρχισαν τις υπόγειες διαδικασίες. Η 23η Οκτωβρίου προεβλέπετο τρικυμιώδης για το ΠΑΣΟΚ και ενοχλητική για την ησυχία του πρωθυπουργού! Γι αυτό η πριμοδότηση του ΠΑΣΟΚ στο 2ο γύρο ήταν προκλητική, ώστε να καταγάγει καθαρή νίκη 5-2 (συν την Πάτρα), προκαλώντας την οργή των υποψηφίων της Ν.Δ.. Αλλά προτιμότερη
αυτή η οργή από την απομάκρυνση
του πολύτιμου Γιωργάκη
Το δυστύχημα (ή το λογικώς αναμενόμενο) είναι ότι το ΚΚΕ (το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που κινείται έξω από τη λογική του συστήματος) αδυνατεί να βοηθήσει (ή δεν επιθυμεί) την ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που να μπορεί να αμφισβητήσει το σύστημα. Οι επιλογές θέσεων και προσώπων ήταν και σ αυτές τις εκλογές στενά κομματικές. Στις προσδοκίες του δεν προβλέπεται ρόλος για τα μαζικά κινήματα, ούτε για κανένα άλλο κόμμα. Γι αυτό οι άλλοτε «κόκκινοι» δήμοι (κοινωνικά διαφοροποιημένοι, βεβαίως) πρασίνισαν και τώρα έγιναν γαλάζιοι.
Οι αρνητικές συνέπειες ενός τέτοιου πολιτικού σκηνικού για τα εθνικά μας θέματα, την οικονομία και το εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων, την ποιότητα της δημοκρατίας μας και τον πολιτισμό μας είναι ορατές και θα γίνουν ακόμη χειρότερες. Στο χέρι του καθενός από μας είναι να ξεπεράσει τις ιδιοτελείς επιλογές, την ιδιώτευση, τους δισταγμούς και τις αυταπάτες, γιατί η Ελλάδα αξίζει μια καλύτερη μοίρα. Και μπορεί.
[Το παραπάνω κείμενο είναι άρθρο του μέλους της Ε.Ε. του ΑΣΚΕ Ν. Καργόπουλου, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΑΡΟΝ στις 5/11/2006].
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Πριν αλέκτορα φωνήσαι
Η πρώτη δουλειά του αρμόδιου (κατά Παμπούκη) υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ήταν να καλέσει ενώπιον των καναλιών το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας (πάλι καλά που παρέμεινε η Ελλάδα στον τίτλο της και δεν «παγκοσμιοποιήθηκε», όπως το πάλαι ποτέ Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας), για να τον «ενημερώσει» ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι 10 % και να «εκτιμήσει» ότι έως το τέλος του 2009 θα φθάσει το 12%. Θυμίζουμε ότι λίγο πριν από την προκήρυξη των εκλογών η Ν.Δ. μιλούσε για 6% και προεκλογικά δηλωνόταν μεταξύ 6% και 10 %, αλλά στις Βρυξέλες ενώπιον Αλμούνια, Τρισέ, Γιούνγκερ και Εκοφίν ανέβηκε στο 12,5 %!
Πόσο είναι το πραγματικό έλλειμμα το γνώριζαν και το γνωρίζουν άριστα οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών (Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής κ.λπ.). Απ αυτές αντλεί τα στοιχεία ο κ. Προβόπουλος, ο οποίος, όπως δήλωσε στην «Καθημερινή», είχε πλήρως ενημερώσει προεκλογικά για το έλλειμμα και τον Κ. Καραμανλή στις 2-9-2009 και το Γ. Παπανδρέου στις 8-9-2009.
Ως εξιλαστήριο θύμα στην Κομισιόν «δόθηκε» η, ούτως ή άλλως, αμαρτωλή Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, που ευθύνεται για βολικά στις κυβερνήσεις Σημίτη και Ν.Δ. «μαγειρέματα», όπως π.χ. των ποσοστών ανεργίας και της αύξησης του ΑΕΠ, για να φαίνονται μικρότερα τα ελλείμματα, που δεν έχει όμως άμεση σχέση με το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Συνεπώς, το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά στοιχεία, αλλά τότε υποσχόταν τα πάντα, μέχρι και συντάξεις στις νοικοκυρές! Εφάρμοζαν την παλιά ρήση του παππού του Γ. Παπανδρέου ότι με το τάξιμο κανείς δεν πληρώνει, μόνο με το δόσιμο.
Χοντροκομμένη μεθόδευση
Αυτή η χοντροκομμένη μεθόδευση έχει σκοπό όχι μόνο να ακυρώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις, αλλά και να προετοιμάσει όλους αυτούς που ποντάρισαν ψηφίζοντας το ΠΑΣΟΚ για τα νέα εισπρακτικά και άλλα μέτρα, όπως το ασφαλιστικό, που επίμονα ζητούν οι Βρυξέλες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να «φούσκωσαν» σκόπιμα το έλλειμμα, για να παρουσιάσουν «θεαματική» μείωσή του το 2010 και να ζητήσουν μεγαλύτερη περίοδο χάριτος από τους Αλμούνια και Σία.
Αυτό το θέατρο, δηλ. ότι δήθεν η κυβέρνηση πληροφορήθηκε το πραγματικό έλλειμμα από τον Προβόπουλο είναι σε άλλη έκδοση η γνωστή μέθοδος της «καμένης γης» ή της «παραλαβής χάους», που έχει φθαρεί από την πολλή χρήση και η επανάληψή της θα προκαλούσε αμέσως αντιδράσεις.
Έτσι οι κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ διατηρούν τα εισπρακτικά μέτρα της Ν.Δ., τα οποία υποσχέθηκαν να καταργήσουν. Το τέλος ακίνητης περιουσίας (ΕΤΑΚ) π.χ., που προεκλογικά υπόσχονταν να καταργήσουν και στη θέση του να επιβάλλουν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, «προσωρινά» παραμένει. Παραμένουν επίσης τα «πράσινα» τέλη αυτοκινήτων του Σουφλιά, ενώ καταργούν (σωστά) την περιβόητη «απόσυρση», που ευνοεί τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης διατηρούν την έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ και εξαγγέλλουν την ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων, που είναι μεν σωστή, αλλά δεν πιάνει τα μεγάλα «ψάρια», που φοροδιαφεύγουν με τις υπεράκτιες (offshore) εταιρείες. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θ ακολουθήσει στην ουσία την ίδια ανάλγητη νεοφιλελεύθερη κοινωνική και οικονομική πολιτική της Ν.Δ., που υπαγορεύουν οι Βρυξέλες, με νέο περιτύλιγμα και με την πλήρη κάλυψη των ΜΜΕ των διαπλεκομένων. Όμως τους αρκεί αυτό, για να μην έχουν την τύχη της Ν.Δ.;
Κατηγορία
Φύλλο 131 Νοεμβρίου 2009
Στις 8 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στα γραφεία μας η ετήσια συνεστίαση του ΑΣΚΕ. Ημέρα ακατάλληλη, όντως, λόγω της γιορτής των Ταξιαρχών, αλλά, δυστυχώς, δεν υπήρχε άλλη διαθέσιμη.
Παρ' όλα αυτά αρκετοί φίλοι πήραν μέρος, άκουσαν τις ομιλίες των μελών της Ε. Ε. και η εκδήλωση συνεχίστηκε μέχρι αργά τη νύχτα με χορό και τραγούδι.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Έχει γίνει πλέον πεποίθηση σ' όλους τους Έλληνες ότι την τελευταία διετία η οικονομική κατάσταση τόσο σε ατομικό όσο και σε εθνικό επίπεδο έχει επιδεινωθεί ραγδαία.
Η ακρίβεια, η ανεργία, η προϊούσα αδυναμία του κράτους να πληρώνει τις υποχρεώσεις του (σε εργαζόμενους, νοσοκομεία, σεισμοπαθείς, ασφαλιστικά ταμεία, αθλητικές ομοσπονδίες κ.λ,π.), η ντε φάκτο κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων και η επιστροφή σε εργασιακό μεσαίωνα, η συνεχής εξαπάτηση με την απόκρυψη των πραγματικών μεγεθών της οικονομίας είναι μερικοί από τους ορατούς λόγους αυτής της πεποίθησης.
Αυτή η πεποίθηση, επίσης, ενισχύεται με το γεγονός ότι τεράστια ποσά διοχετεύονται σε λίγους επιχειρηματίες (ημέτερους εργολάβους, ΜΜΕ κλπ), με δεδομένο ότι αυτοί καρπώθηκαν τη μερίδα του λέοντος από το μεγάλο φαγοπότι του χρηματιστηρίου, καθώς και με την προκλητική χλιδή, τις αφ' υψηλού συμπεριφορές και τις θηριώδεις σπατάλες της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Πολλοί αποδίδουν την ευθύνη αποκλειστικά στη σημερινή κυβέρνηση και ελπίζουν ότι με μια κυβέρνηση της ΝΔ ίσως να καλυτερέψουν τα πράγματα. Αλλη μια ασύγγνωστη πλάνη.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας και το ευρώ
Το ΑΣΚΕ έχει από χρόνια και κατ' επανάληψη αναφερθεί με άρθρα στην «Ε» και αλλού στις επιπτώσεις της ένταξης στην ΕΟΚ-ΕΕ καθώς και της εφαρμογής του ευρώ. Αυτές είναι πλέον επώδυνα αισθητές, ιδιαίτερα από την προσχώρηση μας ως χώρας στο Σύμφωνο Σταθερότητας και στο ευρώ.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας και το ευρώ, που επιβλήθηκε για να μπορεί το μεγάλο κεφάλαιο χωρίς κανένα ρίσκο (πληθωρισμό, υψηλά επιτόκια, διακύμανση νομισματικών ισοτιμιών κ,λ.π.) ν' αποκομίζει τεράστια κέρδη, κυρίως μέσω χρηματιστηρίων και τραπεζών, στηρίζεται στην περιστολή της ανάπτυξης. Δηλ. τα κέρδη δεν επενδύονται για την αύξηση της παραγωγής, αλλά για κερδοσκοπία. Δεν αναδιανέμονται, όπως συνέβαινε πριν (σ' ένα ποσοστό), κι έτσι ακόμη και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα έχουν περιέλθει σε κατάσταση προϊούσας φτώχειας.
Η εφαρμογή του παραλογισμού αυτού πλήττει ακόμη και τις χώρες της Ε.Ε. που το εμπνεύστηκαν και το επέβαλαν (Γερμανία, Γαλλία). Αυτές όμως έχουν ασυλία, όταν παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας (έλλειμμα προϋπολογισμού μεγαλύτερο του 3 %). Η κυβέρνηση, παρ' ότι επιμένει στην τήρηση του, ψηφίζει υπέρ της παραβίασης του από τους Γαλλογερμανούς!!
Η επιλογή της ένταξης μας στην ΕΟΚ από τη μεταπρατική αστική (τρόπος του λέγειν) τάξη σήμαινε ότι η Ελλάδα δε θα αναπτυσσόταν αυτοδύναμα, δε θ'αποκτούσε αυτοτελείς παραγωγικές δομές· ότι θα παραμείνει, δηλ., ο οικονομικός παρίας των άλλων κοινοτικών χωρών και όχι μόνο.
Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Τα πιο σημαντικά αποτελέσματα αυτών των επιλογών είναι:
Συρρίκνωση παραγωγής και εξαγωγών
Οι εξαγωγές μας είναι μικρότερες και από αυτές του Λουξεμβούργου.
Σύμφωνα με το Eurostat to 2001
ΧΩΡΑ | ΕΞΑΓΩΓΕΣ δις | ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ εκ. |
| Ελλάδα | 8,9 | 10,600 |
| Λουξεμβούργο | 10,4 | 0,422 |
| Πορτογαλία | 26,4 | 9,950 |
| Ιρλανδία | 92,2 | 3,700 |
Η κατάσταση θα επιδεινωθεί με την ένταξη των νέων χωρών στην Ε Ε.
Σύμφωνα με έκθεση του ΚΕΠΕ :
«Η εμπορική θέση της Ελλάδας είναι ήδη δυσχερής. Μέχρι σήμερα ήταν η τελευταία των 15 σε εξαγωγικές επιδόσεις και από το 2004 γίνεται τελευταία των 25. Η αξία των εμπορικών συναλλαγών της Ελλάδας (εξαγωγές και εισαγωγές) είναι η πιο μικρή σε αξία από κάθε άλλο κράτος-μέλος ή υπό ένταξη, ακόμη και χωρών όπως η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που έχουν απορριφθεί σε αυτή τη φάση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»
Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις όχι μόνο δε βελτιώνουν τις παραγωγικές υποδομές, αλλά συμβάλλουν στην αθρόα εισαγωγή κοινοτικών προϊόντων και καλύπτουν ένα μικρό μέρος των εμπορικών μας ελλειμμάτων. Το 2002 το εμπορικό έλλειμμα ήταν 14,7 δις , ενώ οι καθαρές κοινοτικές εισροές 3,9 δις , δηλ. μόλις το 26,5%. Αυτό αφιερώνεται σ' όσους ισχυρίζονται ότι, αν δεν είχαμε τα λεφτά της Ε.Ε., θα πεινάγαμε. Δυστυχώς, λόγω αυτών πεινάμε και θα πεινάσουμε περισσότερο.
Επειδή δεν έχουμε παραγωγή, άρα και στοιχειώδη ανταγωνισμό, παρουσιάζουμε υψηλό πληθωρισμό, λόγω κερδοσκοπίας. Η άνοδος των τιμών είναι υπέρμετρη και οι τιμές υπερβαίνουν ακόμη και αυτές των πλούσιων χωρών της ΕΕ. Εκτός των επιπτώσεων στην ελληνική κοινωνία ο πληθωρισμός μειώνει τις εξαγωγές.
Αυτό έχει προκληθεί από την εφαρμογή του ευρώ, επειδή πλέον δε μας επιτρέπεται να ελέγχουμε εμείς την ισοτιμία του νομίσματος.
Η υπερχρέωση της χώρας
Φυσικό αποτέλεσμα της παραγωγικής συρρίκνωσης είναι ο δανεισμός και το τεράστιο χρέος. Με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (ΥΠΟΙΚΟ, όπως μετονομάστηκε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, για να θυμίζει καλύτερα υπηκόους) το 2002 το χρέος ήταν συνολικά (μαζί με το χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων και των εγγυήσεων τρίτων) 187,2 δις (64 τρις δρχ.), δηλ. 132,4% του ΑΕΠ. Χώρια αυτά που κρύβονται στους περίπου 300 ειδικούς λογαριασμούς, που έχουν συσταθεί, για να μη φαίνονται στον ελληνικό λαό τα πραγματικά χρέη, όπως αποκαλύφθηκαν με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επί της δημοσιονομικής διαχείρισης του έτους 2002.
Το ίδιο έτος μόνο για τοκοχρεωλύσια η χώρα πλήρωσε 29,9 δις , δηλ. το 20 % του ΑΕΠ.
«Ελπίζουμε το 2004 να μειώσουμε το Εθνικό Χρέος κάτω από το 100 % του ΑΕΠ. Αυτή τη φορά πραγματικά», είπε εν τη αφελεία του ο Ακης.
Η κατάσταση θα χειροτερέψει μέσα στην ΕΕ
Η Ελλάδα μέσα στην ΕΟΚ και την ΕΕ, αντί ν' αναπτυχθεί με βάση τα συμφέροντα της ως χώρας και κοινωνίας, αποδιάρθρωσε ακόμη και αυτή την παραγωγική υποδομή που είχε, ώστε από παραγωγός να μετατραπεί σε καταναλωτή των κοινοτικών προϊόντων.
Η μεταπρατική αστική τάξη δεν ενδιαφέρεται να κερδίζει από την παραγωγή, αλλά από τη μεσιτεία. Δεν ενδιαφέρθηκε ούτε καν για στοιχειώδη παραγωγική επένδυση των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων. Το 46,4% αυτών επιστρέφει στους «εταίρους» υπό μορφή εισαγωγών. Τα υπόλοιπα τα μοιράζονται μέσω προγραμμάτων, δημόσιων έργων κλπ.
Απόδειξη όλων αυτών είναι ότι έχουν επενδύσει 6,7 δις κερδοσκοπικά (χρηματιστήρια, ομόλογα κ.λ.π.) σε διάφορες χώρες. Μάλιστα «ελληνική» τράπεζα (Eurobank) με πληρωμένη καταχώρηση προτρέπει: «Επενδύσεις σε τουρκικές αξίες» (τουρκικά ομόλογα, μετοχές κ.λ.π).
Στα αμέσως επόμενα χρόνια, μετά και την είσοδο των 10 νέων χωρών, οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις θα μειωθούν στο ένα έβδομο των σημερινών, δηλ θα είναι περίπου 0,5 δις , που είναι αμελητέα μπρος στις τεράστιες δαπάνες της χώρας, που, εκτός των άλλων, θα πληρώνει τα τεράστια χρέη των Ολυμπιακών Αγώνων, επίσημου προϋπολογισμού 4,6 δις και πολύ μεγαλύτερου πραγματικού.
Αν το 2002 πληρώναμε το 20 % του ΑΕΠ για τοκοχρεωλύσια, τι θα πληρώνουμε μετά το 2004; Το 50 %; Και από πού θα εξοικονομούνται οι πόροι αυτοί; Από μισθούς, συντάξεις, υγιεία, κοινωνική πρόνοια, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, αυξήσεις φορολογίας, ασφαλιστικών εισφορών. Από παντού.
Το ευφυολόγημα ότι, αν φύγουμε από την ΕΕ, θα γίνουμε Αλβανία θα μετατραπεί στο ότι μέσα στην ΕΕ μας οδηγούν ακόμη χειρότερα.
Συνεπώς όσοι πιστεύουν ότι, ψηφίζοντας ένα κόμμα, που αποδέχεται, ακόμη και σιωπηρά, την ΕΕ, θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση αυταπατώνται. Λόγω της φύσης της ελληνικής οικονομίας, του καθαρά εμπορομεσιτικού χαρακτήρα της αστικής μας τάξης και της σε ακραίο βαθμό υποτέλειας της πολιτικής μας ηγεσίας οι συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. είναι βαρύτερες από κάθε άλλη χώρα. Γι' αυτό η λύση προϋποθέτει την αποχώρηση από την ΕΕ όσο γίνεται ταχύτερα.
ΥΣΤΕΡΙΑ ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΟΥ
Δεν είναι μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1982 κυρίως, που (μιμούμενες την οικονομική πολιτική του 19ου αιώνα, που κατέληξε στο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη) δανείζονται αφειδώς, όχι για επενδυτικούς-παραγωγικούς σκοπούς, αλλά για κατανάλωση και κάλυψη της εξυπηρέτησης των προηγούμενων δανείων! Τα τελευταία χρόνια το ίδιο έκαναν και, δυστυχώς, παρά τους προφανείς κινδύνους συνεχίζουν και τώρα εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά. Ανακοινώθηκε από τις τράπεζες ότι κάθε μέρα χορηγούνται 30.000 εορτοδάνεια! Όσο για τις πιστωτικές κάρτες...
Είναι γνωστό και στους πιο αδαείς ότι κάποιος συνάπτει δάνειο, για να κάνει μια επένδυση, που θα το υπερκαλύψει μελλοντικά ή για να καλύψει υπαρκτές ανάγκες, περιμένοντας καλύτερες μέρες. Εκτός από τα δάνεια για αγορά κατοικίας, κανένα από τα υπόλοιπα, που αποτελούν και το μέγα μέρος αυτών, δεν πληρεί αυτές τις προϋποθέσεις. Και εκτός από τις τράπεζες, που θριαμβολογούν για τα, εν πολλοίς παράνομα, κέρδη τους και την ...αγορά που κινείται (!), όλοι οι άλλοι άρχισαν ήδη να αγωνιούν. Πώς θα ξεπληρωθούν αυτά; Δε βρίσκονται ήδη χώροι αποθήκευσης για τα αυτοκίνητα που κατάσχονται και πολύς ήδη λόγος γίνεται για τις σπείρες (που τάχα τώρα τις ανακάλυψαν!) που νέμονται τις κατασχέσεις ακινήτων.
Γιατί όμως ένας τέτοιος παραλογισμός κατέλαβε τόσους πολλούς Έλληνες; Οι λόγοι είναι πολλοί, με κυριότερους την υπερκαταναλωτική νοοτροπία, που καλλιεργεί γενικά το σύστημα του κέρδους, αλλά και ειδικότερα στη χώρα μας για ευκολότερη χειραγώγηση του πλήθους, αλλά και την πραγματική οικονομική δυσπραγία των πολλών, την έξοδο από την οποία δεν επιδιώκουν με πολιτικούς και παραγωγικούς τρόπους, αλλά με μεθόδους ευκολίας και αφέλειας. Η αφύπνιση όμως θα είναι οδυνηρή και όχι μόνο για τα θύματα...
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Η πρώτη δήλωση του νέου Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. Μπαν Κι Μουν έγινε για να υποστηρίξει τον απαγχονισμό του Σαντάμ. Μήπως μπερδεύτηκε ο άνθρωπος και νόμισε ότι ορκίστηκε βοηθός του υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α;
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Στις 25 Ιανουαρίου, ώρα 7.30 μ.μ., στα γραφεία μας θα πραγματοποιηθεί η 3η «εσπερίδα βιβλιοθήκης», με ιστορικό περιεχόμενο, αφιερωμένη στην τουρκοκρατία, με ειδικές αναφορές στον κοινοτισμό και το ρόλο της Εκκλησίας στην περίοδο αυτή.
Στο διάλειμμα θα κόψουμε την πρωτοχρονιάτικη πίτα μας.
Στις Φεβρουαρίου, 7.30 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί η 4η «εσπερίδα», με γενική αναφορά στα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα και ειδικές αναφορές στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και το ρόλο του αυτοκινήτου στη σύγχρονη ζωή.
Στις Μαρτίου, 7.30 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί η 5η «εσπερίδα», με θέμα: πολιτική και λογοτεχνία στον 20ο αιώνα στην Ελλάδα και ειδικές αναφορές στον Καβάφη και το Ρίτσο.
Κατηγορία
Φύλλο 108 Ιανουαρίου 2006
To A.Σ.Κ.Ε. έχει τυπώσει μπλοκ οικονομικής εξόρμησης των 5 και 20€
Παρακαλούμε για την τακτική μηνιαία ενίσχυσή σας
Επίσης οι συνδρομητές της "Ε" μη ξεχνάτε τη συνδρομή σας. Δυστυχώς όπως διαπιστώνετε, το κόστος για κάθε φύλλο που σας αποστέλλεται έφτασε τις 500δρχ. Ευχαριστούμε.
Κατηγορία
Φύλλο 87 Ιουνίου 2002
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό