ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη όχι μόνο δεν μπορεί να λογιστεί ως δύναμη απελευθέρωσης, αλλά είναι βέβαιο ότι προσφέρει και θα προσφέρει όποτε χρειαστεί κάθε υπηρεσία προς τους ξένους δυνάστες μας, ακόμη και τώρα, σε συνθήκες κατοχής. Στα εθνικά θέματα, μάλιστα, οι θέσεις της είναι οι χειρότερες απ’ όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Η προσχώρηση ακραιφνών σημιτικών, εξ άλλου, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις του κόμματος.

Η ΔΗΜΑΡ, παρότι καταψήφισε και τα δύο μνημόνια (το πρώτο ως ΣΥΝ), δεν μπορεί θα θεωρηθεί καν ως αντιμνημονιακή δύναμη. Καταψήφισε το δεύτερο, επειδή οι δυνάστες είχαν εξασφαλίσει την ψήφο του Σαμαρά και δεν είχαν ανάγκη την ψήφο της ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ, μάλιστα, διαμαρτυρήθηκε προς το γερμανικό κόμμα «Αριστερά», επειδή στο γερμανικό κοινοβούλιο καταψήφισε το 2^ο μνημόνιο!

Ο Φ. Κουβέλης, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» στις 11/3/12, δηλώνει έτοιμος να συμμετάσχει σε συμμαχική κυβέρνηση, η οποία θα θεωρεί «δεσμευτικό πλαίσιο» το μνημόνιο. Θα ζητήσει μόνο αναθεώρηση κάποιων «ρυθμίσεων» της σύμβασης, τις οποίες ελπίζει ότι οι δυνάστες-δανειστές θα δεχθούν. Είναι υπεραισιόδοξος για τα φιλανθρωπικά αισθήματα του κ. Σόιμπλε και της παρέας του! Δε διευκρίνισε (ούτε, βέβαια, ο καλός δημοσιογράφος τον ρώτησε) τι θα κάνει αν η τρόικα δε δεχθεί καμιά αναθεώρηση! Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται!

Ο Ν. Κοτζιάς, από ανώτατο στέλεχος του ΚΚΕ, βρέθηκε σε χρόνο μηδέν σύμβουλος του ΓΑΠ στο υπουργείο Εξωτερικών, με πραγματικό υπουργό τον ’λεξ Ρόντος, φορέα της αμερικανικής πολιτικής στις σφαγές της Γιουγκοσλαβίας και της Γεωργίας (σύμβουλος και του Σαακασβίλι).

Ο κύριος αυτός, άγνωστο για ποιο λόγο, εγκατέλειψε τον ΓΑΠ και παρουσιάζεται συνέχεια στα καθεστωτικά ΜΜΕ ως φανατικός αντιμνημονιακός! Είχε, μάλιστα, το θράσος να ζητήσει (με άρθρο του στα «Επίκαιρα») από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που είχαν υπερψηφίσει το πρώτο μνημόνιο και καταψήφισαν το δεύτερο, με αποτέλεσμα τη διαγραφή τους από το ΠΑΣΟΚ, να κάνουν πρώτα την αυτοκριτική τους, ώστε μετά να καταδεχθεί να συνεργαστεί μαζί τους! Για την ανάγκη της δικής του αυτοκριτικής δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση να μιλήσει! Ούτε ρωτήθηκε ποτέ από τους δημοσιογράφους των καθεστωτικών ΜΜΕ, όπου τακτικά φιλοξενείται.

Ο Ν. Κοτζιάς και η παρέα του θέλουν να πολιτευτούν με το ΣΥΡΙΖΑ και φαίνεται ότι τα έχουν βρει με την ηγεσία του ΣΥΝ. Αντιδρούν κάποια στελέχη (Λαφαζάνης κ.λπ.), που δε θέλουν να γίνει ο ΣΥΝ κολυμπήθρα του Σιλωάμ για όλους αυτούς.

Η νεοναζιστική συμπεριφορά της Ε.Ε., της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ. προς τη χώρα μας είχε ως αποτέλεσμα ν’ αναπτυχθεί ένα φιλελληνικό ρεύμα στη Δύση. Η εικόνα καταστροφής της Αθήνας που δημιούργησαν οι συνεργάτες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και διέδωσαν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για να τρομοκρατήσουν το λαό και ν’ αποθαρρύνουν την κινητοποίησή του, λειτούργησε ως μπούμερανγκ και ενίσχυσε το ρεύμα αυτό. Η συμπαράσταση αυτή δεν μπορεί παρά να συγκινεί και να ενθαρρύνει τους Έλληνες, οι οποίοι συνδέουν το σημερινό φιλελληνικό ρεύμα με αντίστοιχα σε παλαιότερες δύσκολες εποχές.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, όμως, ότι μεταξύ αυτών που συμπαρίστανται είναι πρώην αξιωματούχοι της Ε.Ε. και των ισχυρών χωρών μελών της, οι οποίοι είναι μεταξύ αυτών που οδήγησαν με την πολιτική τους την Ελλάδα στη σημερινή τραγική της κατάσταση. Επίσης εκφράζουν τη συμπάθειά τους και νυν αξιωματούχοι της Ε.Ε., τώρα που όλοι βλέπουν ότι αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία, αφού η Γερμανία αποφασίζει.

Αυτές οι δηλώσεις συμπάθειας προβάλλονται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, για να καλλιεργούν την αυταπάτη ότι είναι δυνατό στην Ε.Ε. να επικρατήσουν άλλες αντιλήψεις, πιο ανθρώπινες, πιο δημοκρατικές, πιο φιλελληνικές. Προβάλλονται, για ν’ ανακόψουν το κύμα αμφισβήτησης όχι της πολιτικής που ακολουθεί η Ε.Ε., αλλά και του ίδιου του θεσμού.

Η αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε. είναι το πρώτο βήμα για την εθνική και κοινωνική μας απελευθέρωση, για να μπορέσει η πατρίδα μας να ορθοποδήσει και να προοδεύσει.

«Είναι μεγάλο πρόβλημα για πολλούς συμπολίτες μου, ίσως για την πλειονότητα, κατανοώ την άποψή τους. Εγώ όμως είμαι υπέρ του να χάνει κανείς την κυριαρχία του. Πάντα ήμουν!», δηλώνει ο αντιπρόεδρος του «μαζί τα φάγαμε». Συμπληρώνει το όραμα του μεγαλομανούς συναδέλφου του για τη «μετα-αντιπροσωπευτική δημοκρατία», δηλ. την οιονεί δικτατορία, όπου ένας εσμός δωσιλόγων και προδοτών παραδίδουν ανενδοίαστα τον ελληνικό λαό και την πατρίδα μας σιδηροδέσμιους στις κατοχικές δυνάμεις της Ε.Ε., προκειμένου αυτές να μας αρπάξουν γρήγορα ό,τι μπορούν, μέχρι να μας χρεοκοπήσουν και επίσημα. Με μια πατρίδα λεηλατημένη και το λαό εξαθλιωμένο.

Ο ελληνικός λαός δεν έχει πλέον άλλη επιλογή από τον αγώνα για ν’ απαλλαγεί από την κατοχή και να τιμωρήσει τους υπαίτιους, τον αγώνα για την εθνική και κοινωνική του απελευθέρωση, με την άμεση αποχώρηση από την Ε.Ε. και το ευρώ της, με μια κυβέρνηση στη δική του υπηρεσία. Μόνον τότε θ’ αρχίσει η ανόρθωση και η πρόοδος της χώρας, μιας χώρας ανεξάρτητης και υπερήφανης.

Η Ομάδα Πρωτοβουλίας Ηλιούπολης για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση διοργάνωσε εκδήλωση-συζήτηση το Σάββατο 10 Μαρτίου στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, με θέμα: «Γιατί φτάσαμε στη σημερινή υποδούλωση και εξαθλίωση; Πώς θα απελευθερωθούμε, θα αναπτυχθούμε και θα προοδεύσουμε;»

Μίλησαν ο Μανώλης Μηλιαράκης, δημοσιογράφος, ο Βαγγέλης Κουρής, νομικός, ο Πάρης Ορφανιώτης, προγραμματιστής, και ο Νίκος Καργόπουλος, χημικός. Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Δημήτρης Παλλαδινός, μαθηματικός. Η εκδήλωση κρίνεται επιτυχής, τόσο από άποψη περιεχομένου, όσο και από άποψη αριθμού συμμετασχόντων (την παρακολούθησαν πάνω από 100 άτομα).

Έκπληξη σ’ όσους δε γνωρίζουν προκάλεσε η ανακοίνωση του ΚΚΕ στις 2/3/12, με την οποία επιτίθεται στο «κίνημα της πατάτας». Ας παραβλέψουμε τους παραλογισμούς που περιέχονται στην ανακοίνωση κι ας πάμε στην ουσία.

Βεβαίως, κάθε πολίτης που έχει καταλάβει γιατί φτάσαμε στα μνημόνια συμφωνεί ότι όσο παραμένουμε στην Ε.Ε. δε θα υπάρξει ουσιαστική λύση σε κανένα πρόβλημα. Η απορία, όμως, είναι: τι ενοχλεί το ΚΚΕ να προμηθεύεται η «λαϊκή οικογένεια», σε τόσο δύσκολες συνθήκες, πατάτες και άλλα προϊόντα στη μισή τιμή, έστω και για κάποιο χρονικό διάστημα; Όταν, μάλιστα, με τέτοιες πρωτοβουλίες παραγωγοί και καταναλωτές συγχρόνως συνειδητοποιούν τη δυνατότητά τους να επηρεάζουν τη ζωή τους, άρα είναι πιο εύκολο να αμφισβητήσουν και ολόκληρο το σύστημα, βασική επιλογή του οποίου είναι η συμμετοχή στην Ε.Ε.; Σε όλα τα εγχειρίδια των Κ.Κ. αυτό δε διδάσκεται; Όταν κινητοποιούνται οι οικοδόμοι ή οι ναυτεργάτες μήπως δίνουν ουσιαστική λύση στα προβλήματά τους, εφ’ όσον το σύστημα δεν ανατρέπεται;

’λλος είναι, λοιπόν, ο λόγος: οι λαϊκοί αγώνες για τη βελτίωση (ή τη μη επιδείνωση) της ζωής μας μέσα στα πλαίσια του συστήματος είναι αποδεκτοί από το ΚΚΕ μόνον όταν τους καθοδηγεί το ίδιο. Αυτό ομολογείται και στο τέλος της ανακοίνωσης: «Η συσπείρωση με το ΚΚΕ είναι μονόδρομος για να γίνει ο λαός κυρίαρχος και να απολαμβάνει τον πλούτο που αυτός παράγει.»

Όσο το ΚΚΕ συμπεριφέρεται μ’ αυτή τη μονοκομματική λογική προσφέρει σημαντική υπηρεσία σ’ ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα που κλυδωνίζεται.

Υ.Γ.: Φαίνεται ότι με την ανακοίνωση αυτή αγανάχτησαν ακόμη και τα μέλη του ΚΚΕ, γι’ αυτό ακολούθησε δεύτερη, που προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.