Στις 19 Οκτώβρη έγινε, τελικά, το δεύτερο (!) δημοψήφισμα στην Ιρλανδία για την αποδοχή (ή όχι) της συνθήκης της Νίκαιας, σχετικά με τη διεύρυνση της Ε.Ε. και τις νέες ρυθμίσεις για τις συμμετοχές στα όργανά της.
Το αρχικό δημοψήφισμα (θυμίζουμε) ήταν ένα ηχηρό «ΟΧΙ», παρά το ότι και τα 4 μεγάλα κόμματα, όλα τα ΜΜΕ, η καθολική εκκλησία, τα συνδικάτα και όλοι οι μηχανισμοί της Ε.Ε. έδωσαν μάχη για την υπερψήφιση της συνθήκης (βλέπε άρθρο στην προηγούμενη «Ε»). Αρχικά οι Βρυξέλες, προσποιήθηκαν ότι δεν έδωσαν σημασία στο ιρλανδικό «ΟΧΙ», μια άλλωστε, που οι υπόλοιπες χώρες δεν τόλμησαν δημοψηφίσματα (προεξοφλώντας το αρνητικό αποτέλεσμα...). Όμως δεν τόλμησαν, τελικά, να το αγνοήσουν, διότι, όσο, κι αν προχωρούσαν τη διεύρυνση κλπ. σύμφωνα με τη συνθήκη, αυτή ήταν ουσιαστικά άκυρη, αφού έστω και ένα μέλος την καταψήφισε. Και παρά το ότι πουθενά δεν προβλέπεται δεύτερο δημοψηφισμά, με την πρόφαση ότι έκαναν κάποιες «παραχωρήσεις» (με τη διακήρυξη της Σεβίλης) για την αναγνώριση της παραδοσιακής ιρλανδικής ουδετερότητας (π.χ. μη συμμετοχή στο λεγόμενο ευρωστρατό), ορίστηκε νέο δημοψήφισμα για τις 19 Οκτώβρη, κατά παράβαση των κανόνων των ίδιων των συνθηκών (!), όπως έγινε και στη Δανία για τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Το αποτέλεσμα τελικά ήταν 63% «ΝΑΙ».
Πώς το πέτυχαν.
Η κινητοποίηση ολόκληρου του ιρλανδικού κατεστημένου και της Ε.Ε. (υπάρχουσας και των υποψηφίων 10 χωρών) ήταν ολοκληρωτική. Πρώτα, πρώτα επιχείρησαν να φοβίσουν τη νέα μεσαία τάξη, που σχηματίστηκε από τη φούσκα του «ιρλανδικού θαύματος», ότι με ενδεχόμενο «ΟΧΙ» θα κινδυνεύσουν όλα τα νέα κεκτημένα τους από επίθεση της Ε.Ε. Με την ίδια απειλή προσπάθησαν να κινητοποιήσουν και τις παραδοσιακές ελίτ και τους μηχανισμούς τους για προάσπιση των προνομίων τους, που θα κινδύνευαν εκτός της Ε.Ε. (ενώ δεν ετίθετο θέμα για τη συμμετοχή στην Ε.Ε. !!). Κύριος στόχος να μειωθεί η αποχή και να αυξηθεί η ανησυχία.
Μετα επιστρατεύθηκαν οι 14 χώρες της Ε.Ε., με τις πρεσβείες τους και απεσταλμένους των κυβερνήσεών τους ( ακόμη κι ο ...Γιωργάκης έδωσε το «παρών») να πρωτοστατούν στην προπαγάνδιση του «ΝΑΙ». Ακολούθησαν οι πρεσβείες και απεσταλμένοι των υπό ένταξη χωρών, οι οποίοι στόχευσαν στο ιρλανδικό φιλότιμο, παραπονούμενοι ότι με ενδεχόμενο «ΟΧΙ» οι Ιρλανδοί θα αρνούνταν σε άλλες χώρες εγωιστικά να μοιρασθούν μαζί τα «αγαθά» που οι ίδιοι απολάμβαναν!
Δεν θεώρησαν, όμως, ότι αυτά θα αρκούσαν. Έτσι φρόντισαν να δημοσιεύσουν φωτογραφίες επροσώπων των φανατικών της καθολικής εκκλησίας (που ήσαν αντίθετοι στο «ΝΑΙ») να συνευρίσκονται με ...νεοφασίστες της Γερμανίας(!), ώστε να δυσφημήσουν όλους τους υπέρμαχους του «ΟΧΙ»...
Εξαπάτηση και εκβιασμός
Και πάλι, όμως, δεν αισθάνονταν ασφαλείς. Για να εκβιάσουν απάντηση καταφατική, διετύπωσαν το ερώτημα όχι «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» στη συνθήκη της Νίκαιας, αλλά ως εξής: «Δέχεστε την αλλαγή του συντάγματος όσον αφορά την ενσωμάτωση της Συνθήκης της Νίκαιας στο σύνταγμα της Ιρλανδίας και τη συνταγματική κατοχύρωση να αποφασίζεται με δημοψήφισμα κάθε συμμετοχή σε συμμαχίες ή σε συστρατεύσεις κ.λ.π.» Δηλαδή εκμεταλλεύθηκαν την πατροπαράδοτη θέληση των Ιρλανδών για ουδετερότητα (ούτε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν πάρει μέρος) για να τους εξαναγκάσουν να ψηφίσουν και για τη Συνθήκη της Νίκαιας!
Μάταια το Σιν Φέι, οι πράσινοι, η οργάνωση «Οχι στη Νίκαια» και ένα μέρος των αγροτών διαμαρτύρονταν για τον εκβιασμό, υπενθυμίζοντας ότι μπορεί οι Ιρλανδοί να θέλουν το ένα από τα δύο σκέλη του ερωτήματος μόνο και όχι να ψηφίζουν αναγκαστικά και για τα δύο. Τελικά η καμπάνια «ΝΑΙ στην απασχόλιση τη διεύρυνση και την ουδετερότητα» έπεισε τους μεσαίους κυρίως, μείωσε την αποχή και, παρά το ότι ο αριθμός των ΟΧΙ ήταν ο ίδιος με του προηγούμενου δημοψηφίσματος, το ΝΑΙ έφτασε στο 63%.
Δυσκολίες της διεύρυνσης
Μπορεί, βέβαια, να ξεμπέρδεψαν με το πρόβλημα του Ιρλανδικού ΟΧΙ, αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο δρόμος για τη διεύρυνση, δηλαδή τη γερμανική επέλαση, είναι στρωμένος με ρόδα. Ήδη στη Μάλτα το Εργατικό κόμμα δηλώνει ότι εάν κερδίσει τις εκλογές στις αρχές του 2003, αποσύρει την αίτηση ένταξης, έστω κι αν έγινε δεκτή! (Θα είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τα προεκλογικά ερωτήματα και διλήμματα που θα τεθούν, μπροστά σ αυτόν το νέο κίνδυνο...).
Στην Τσεχία (και Σλοβακία) ανέκυψε το πρόβλημα των απελαθέντων Σουδητών-Γερμανών μετά το 45 και της δήμευσης των περιουσιών τους με προεδρικά διατάγματα του Μπένες. Τώρα αυτά κινδυνεύουν να θεωρηθούν άκυρα, κάτι που προκάλεσε μεγάλη ανησυχία και τα ποσοστά αποδοχής μεταβλήθηκαν από 51% ναι-22% όχι σε 41% και 36% αντίστοιχα, σε διάστημα 3 μηνών...
Στην Πολωνία και Σλοβενία επικρατεί σκεπτικισμός για άλλους λόγους, για την Κύπρο δε, βλέπετε άρθρο σελ.....
Γενικά αυτά που θα επακολουθήσουν στους κόλπους της Ε.Ε. θα κάνουν ώστε οι ανταλλαγές ακατονόμαστων φράσεων (μόνο;) ανάμεσα σε Μπλερ και Ζαν Σιράκ για τις αγροτικές αποζημιώσεις λόγω της διεύρυνσης, στην τελευταία σύνοδο της Ε.Ε., να μοιάζουν με ...γλυκόλογα.
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Σε παλιότερο άρθρο μας είχαμε παραθέσει στοιχεία από τα επίσημα κείμενα τα σχετικά μετον ευρωστρατό (αποφάσεις NATO, αποφάσεις Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κείμενοΚωνσταντινούπολης-Αγκυρας), με τα οποία αποδεικνύεται ότι:
Ο ευρωστρατός σχεδιάζεται ως παράρτημα τουNATO και θα λειτουργεί με τις υποδομές τουNATO και υπό τις διαταγές του NATO, δηλ. των ΗΠΑ.
Ο ευρωστρατός δεν αποσκοπεί στην εδαφική"ακεραιότητα των μελών του από απειλές τρίτων.
Παρ' όλα αυτά τα πεντακάθαρα οι εν Ελλάδιευρωπαϊστές, μεταξύ αυτών και η κυβέρνηση τουΠΑΣΟΚ, επέμεναν με απίστευτο θράσος καιβασιζόμενοι στη μη ενημέρωση των ΜΜΕ ναισχυρίζονται ότι με τον ευρωστρατό: Ενισχύεται η δημοκρατική Ευρώπη ωςαυτόνομος από τις ΗΠΑ πόλος. Ο ευρωστρατός θα μας προστατεύει από την τουρκική απειλή.Η συνέχεια ήταν στο ίδιο κλίμα. Οπρωθυπουργός Κ. Σημίτης βγήκε από τη Σύνοδοτης Σεβίλης τον Ιούνιο και με θριαμβευτικό ύφοςανακοίνωσε on κατατροπώθηκε η Τουρκία, γιατίαπορρίφθηκε ομόφωνα το κείμενο Κ-Α και στηθέση του αποφασίστηκε ομόφωνα ένα άλλοκείμενο, που μας ικανοποιεί πλήρως. Σύσσωμα,ως παπαγαλάκια, τα ΜΜΕ πανηγύριζαν για τηνελληνική νίκη, ξεχνώντας μια λεπτομέρεια: ναδημοσιεύσουν το κείμενο που συμφωνήθηκε!!Δηλαδή ο ελληνικός λαός έπρεπε να πανηγυρίζειγια κάτι που δεν ήξερε! Πιθανόν και οι ίδιοι οιαστέρες της TV να μην το ήξεραν!Τελικά το ΒΗΜΑ της 30/6/02 δημοσίευσε τιςαποφάσεις της Σεβίλης για τον ευρωστρατό (γιατίάραγε;) και αποδείχτηκε ότι αυτό πουαποφασίστηκε ήταν το κείμενο Κ-Α με μια άνευσημασίας προσθήκη στο άρθρο 2, δηλ. ότι τοNATO δε θα αναλάβει την οποιαδήποτε(στρατιωτική δράση εναντίον της Ε.Ε., ήοποιουδήποτε κράτους-μέλους. [Αυτά για τοNATO ως σύνολο, γιατί για ένα κράτος-μέλος,π.χ. την Τουρκία, δε γίνεται καμμία μνεία].
Έτσι, επί της ουσίας, η Τουρκία όχι μόνομπορεί να συμμετέχει στα σχέδια και τιςεπιχειρήσεις του ευρωστρατού (σαν να ήτανμέλος της Ε.Ε.), αλλά αναγνωρίζεται ως ζωτικόςτης χώρας το Αιγαίο και η Κύπρος, όπουανακηρύσσεται ως περιφερειακός χωροφύλακας.Παρ' όλα αυτά η Τουρκία αρνείται να υπογράψειτη συμφωνία, όχι γιατί δεν καλύπτεται πλήρως,αλλά γιατί οι ελίτ της εκβιάζουν την Ε.Ε. ναορίσα ημερομηνία έναρξης των ενταξιακώνδιαπραγματεύσεων. Μετά την πρόσφατη Σύνοδο των Βρυξελών η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ανακοινώνεται μετάτύμπανων ότι οι 15 συμφώνησαν για τονευρωστρατό και ο αφελής τηλεθεατής απορεί τιάλλο συμφώνησαν, αφού είχαν συμφωνήσει πριν4 μήνες στη Σεβίλη. Τελικά στα ψιλά τωνεφημερίδων γράφτηκε ότι στις Βρυξέλεςσυμφώνησαν γραπτώς αυτά που στη Σεβίλη είχανσυμφωνήσει προφορικώς!!
Τι να πρωτοπεί κανείς! Εμείς ας σχολιάσουμεμόνο ότι κανείς από τους αμφισβητίες πουσυμπληρώνουν ρόλους στα παράθυρα τωνκαναλιών δεν έβγαλε κουβέντα!
Ο Σημίτης, που πριν λίγους μήνες έκανε τολιοντάρι ότι αποκλείεται να αποδεχτεί το κείμενοΚ-Α, μπερδεύοντας τα λόγια του, δικαιολόγησετην αποδοχή των τουρκικών απαιτήσεων με τοεξής αμίμητο: υποχωρούμε στον ευρωστρατό, γιανα μην υπάρξει εμπλοκή στην ένταξη της Κύπρουστην Ε.Ε.! Λες και η ένταξη είναι προς τοσυμφέρον της Κύπρου!
Ο άλλος αμίμητος, ο «εν δυνάμειπρωθυπουργός» Κ. Καραμανλής, που κι αυτός τοΜάιο έκανε το λιοντάρι, έχει κατεβάσειχαρακτηριστικά τους τόνους! Προηγήθηκε,βλέπετε η επίσκεψη στις ΗΠΑ...
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του ήρθαν στην εξουσία, όχι γιατί έπεισαν το λαό ότι μπορούσαν να υπερασπίσουν εθνικά ή λαϊκά συμφέροντα, αλλά γιατί είχαν την υποστήριξη του συνόλου σχεδόν του ξένου παράγοντα. Ο πολιτικός τους λόγος επί 8 χρόνια είναι άνευ σημασίας. Όπλα τους τα ΜΜΕ, που τον ενεφάνισαν ως σοβαρό και νοικοκύρη, και η ευνοιοκρατική διανομή των κοινοτικών και κρατικών κονδυλίων. Για τον Έλληνα πολίτη έπαψε να είναι ζητούμενο η πρόοδος του κοινωνικού συνόλου και η πολιτική του επιδίωξη περιορίστηκε στην επίτευξη μιας καλύτερης ατομικής θέσης σε σχέση με το διπλανό του, αδιαφορώντας για το πού οδηγεί αυτή η πολιτική και ατομική του στάση.
Έτσι τα πράγματα έφτασαν πολύ γρήγορα σε αδιέξοδο. Αποστολή της κυβέρνησης Σημίτη ορίστηκε από τους ξένους προστάτες της η απαρέγκλιτη εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, όπως αυτά καθορίζονται από την οικονομική και κοινωνική πολιτική της Ε.Ε., και για όλους τους υπόλοιπους τομείς (εθνικά θέματα, δημοκρατία, πολιτισμός) από τις δημόσιες υπερατλαντικές παραγγελίες.
Αυτή την αποστολή η κυβέρνηση Σημίτη δε μπορεί πλέον να εκπληρώσει. Κατάφερε οριακά να κερδίσει τις εκλογές του 2000, αλλά από κει και πέρα έχει πάρει τον κατήφορο, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει και χωρίς να παράγει έργο. Έμεινε χωρίς υποστήριξη, αφού ούτε το λαό εξυπηρετεί (ούτε ποτέ διανοήθηκε να τον εξυπηρετήσει), ούτε τους ξένους προστάτες της. Εργασιακό, ασφαλιστικό, φορολογικό, αγροτικό, υγεία, παιδεία, ελληνοτουρκικές σχέσεις, "τρομοκρατία", τίποτα δεν περπατάει και η λύση όλων των προβλημάτων αναβάλλεται, για να τα αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση, παρά τις προειδοποιήσεις της κ. Διαμαντοπούλου ότι, αν δεν προωθηθούν τα θέματα που ενδιαφέρουν την Ε.Ε., τότε η Κομισιόν θα επέμβει, θα ζητήσει εξηγήσεις και θα επιβάλει κυρώσεις. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξελίσσονται σε φιάσκο. Η οικονομία βρίσκεται στο κόκκινο. Κυβέρνηση ουσιαστικά δεν υπάρχει, παρά μόνον υπουργοί, που ο καθένας κάνει ό,τι θέλει.
Η ήττα Σημίτη
Έτσι θεωρείται πλέον απ' όλους βέβαιη η ήττα του ΠΑΣΟΚ στις ερχόμενες εκλογές, όποτε γίνουν, με προανάκρουσμα τον καταποντισμό του στις Νομαρχιακές - Δημοτικές εκλογές. Η επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον να περιορισθεί η έκταση της ήττας, ώστε να μη μπορέσει να αναδειχθεί παντοδύναμη η Ν.Δ. (π.χ. να μη μπορεί να εκλέξει πρόεδρο Δημοκρατίας με 180 δικούς της βουλευτές) και να μην αργήσουν έτσι οι μεθεπόμενες εκλογές. Η εσωκομματική αντιπολίτευση, μετά το συνέδριό του, είναι εντελώς αποδυναμωμένη, αμήχανη και δεν προτείνει ουσιαστικά τίποτα.
Από την άλλη, όμως, εμφανίζονται νέες διαιρέσεις και αντιθέσεις αδιευκρίνιστων στόχων και υποκινητών. Ο νέος Γραμματέας, "ο ερεβώδης και σκοτεινών επιδιώξεων", σύμφωνα με υποστηρικτές του Σημίτη, επιδιώκει εικόνα συμπρωθυπουργεύοντος και γραμμής πόλωσης, ενώ ο Σημίτης (και οι περί αυτόν καθώς και μέρος των προηγούμενων αντιρρησιών) προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπιστία του ως ηγέτη. Αλλά και άλλων ομάδων και προσώπων, δηλ. των ξένων κέντρων και εγχώριων παράκεντρων, οι στρατηγικές περισσεύουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ώστε να έχουν ευνοϊκή θέση στο μετά την ήττα κομματικό πεδίο, όπου θα επιχειρήσει το κρίσιμο άλμα και ο ανεκδιήγητος Γιωργάκης. Όσο για τα περί δημιουργίας νέου ΠΑΣΟΚ (Χρυσοχοϊδης), μόνο ως μπούμεραγκ θα λειτουργούσε για τους εμπνευστές του.
Η Ν.Δ.
Η Ν.Δ. έχει άλλα προβλήματα. Είναι φανερό ότι δεν κερδίζει εκείνη, αλλά απλώς χάνει το ΠΑΣΟΚ. Δεν τολμά να προβάλλει το δικό της νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα και περιορίζεται στην επίδειξη φιλολαϊκού προσωπείου. Αυτό όμως δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ. Το ίδιο ισχύει και για τα εθνικά θέματα. Παράδειγμα το ζήτημα του ευρωστρατού. Ο κ. Καραμανλής θεωρεί αδιανόητη τη συμμετοχή της Τουρκίας στο σχεδιασμό και τις επιχειρήσεις του ευρωστρατού, επειδή η Τουρκία δεν είναι μέλος της Ε.Ε. Αλλά η συμμετοχή της Τουρκίας επιβάλλεται τόσο από το καταστατικό (Νέο Δόγμα) του ΝΑΤΟ (Ουάσινγκτον, Απρίλης 1999), όσο και από τις αποφάσεις της Ε.Ε. (Σύνοδος Κορυφής - Ελσίνκι, Δεκέμβριος 1999). Τι θα κάνει, λοιπόν, ο κ. Καραμανλής; Θα προτείνει στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. να
αλλάξουν τις αποφάσεις τους; Ή θα
αποχωρήσει από ΝΑΤΟ και Ε.Ε.;
Ουσιαστικά, λοιπόν, έχουμε την κλασσική εφαρμογή του γνωστού διακομματικού παιχνιδιού. Το ένα κόμμα απλώς να απορροφά τη δυσαρέσκεια που προκύπτει από τη διακυβέρνηση του άλλου, που συνήθως διαρκεί 7-8 χρόνια. Είναι δύσκολη όμως η ευόδωσή του σήμερα και σύντομα θα ακολουθήσουν ανεξέλεγκτες εκρήξεις.
Η αριστερά
Τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα έχει γίνει αναξιόπιστο, τη στιγμή που όλοι καταλαβαίνουν ότι τα τεράστια χρέη των Ολυμπιακών Αγώνων και οι συνέπειες της ένταξης στην ΟΝΕ θα επιδεινώσουν δραματικά την οικονομική κατάσταση του Έλληνα πολίτη μετά το 2004 και ιδίως μετά το 2006 (με το τέλος του Γ' ΚΠΣ), η ελληνική αριστερά δε στέκεται στο ύψος των απαιτήσεων. Σε μεγάλο βαθμό κινείται μεταξύ ενσωμάτωσης και μικροκομματικού συμφέροντος κι αυτό φαίνεται καθαρά στις διεργασίες για τις εκλογές της Αυτοδιοίκησης. Με τη φθορά του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε η αριστερά, ενωμένη, με σοβαρά προγράμματα, με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, με πρόσωπα γενικής αποδοχής να κερδίσει σε πάρα πολλούς δήμους, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Μια Αυτοδιοίκηση σε προοδευτικά χέρια θα ήταν πολύτιμη για το γενικότερο κίνημα στα σκληρά χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Η προβλεπόμενη κυβέρνηση της ΝΔ θα διαψεύσει ταχύτατα τις ελπίδες όσων θα την εμπιστευτούν. Τι θα γίνει μετά; Θα συνεχιστεί η δικομματική εναλλαγή μ' ένα ΠΑΣΟΚ που θα εμφανίζεται πιο αριστερό; Η αύξηση της φορολογίας, το πάγωμα των μισθών, η γιγάντωση της ανεργίας με το κλείσιμο μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων θα διαμορφώσουν στα αμέσως επόμενα χρόνια με τέτοια κατάσταση, που δε θα μπορούν να ελέγξουν πολιτικοί ηγέτες της ασημαντότητας των κκ. Σημίτη, Καραμανλή, Αβραμόπουλου κλπ. Όσοι πραγματικά νοιάζονται γι' αυτό τον τόπο ας σκεφτούν τι πρέπει να κάνουν. Το απροσδόκητο (;) άλμα του Λεπέν στη Γαλλία και ο καταποντισμός της Αριστεράς ας αποτελέσει μάθημα
Κατηγορία
Φύλλο 86 Απριλίου 2002
Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ από την αρχή του 2007 εξέτασε το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων εκλογών, γι αυτό απηύθυνε έκκληση στους φίλους του κόμματος να προσφέρουν την εκλογική τους συνδρομή, ώστε να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή. Οι περισσότεροι φίλοι, όμως, περίμεναν πρώτα να προκηρυχθούν οι εκλογές και μετά να δώσουν τη συνδρομή τους. Έτσι, όταν στα μέσα Αυγούστου ορίστηκε η 16/9, τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί ήσαν λίγα. Η Ε.Ε. συνεδρίασε την επόμενη μέρα και αποφάσισε να έρθει σε επαφή με όσους φίλους μπορούσε (και με δύο περιοδείες στην επαρχία), ώστε να εξαντλήσει τις δυνατότητες συμμετοχής. Πολλοί φίλοι, φυσικά, τέτοια εποχή δεν ευρέθησαν και τα χρήματα πάλι δεν ήσαν αρκετά.
Η πρώτη απόφαση ήταν να μη συμμετάσχει το ΑΣΚΕ στις εκλογές, γιατί υπήρχε ήδη χρέος από τις προηγούμενες και δεν ετίθετο θέμα επιπλέον χρέους, γιατί πρέπει πρώτ απ όλα να είμαστε συνεπείς προς τις οικονομικές μας υποχρεώσεις. Την τελευταία στιγμή έγινε πρόταση από 2 μέλη της Ε.Ε. να συμμετάσχουμε σε όσες εκλογικές περιφέρειες μας επιτρέπουν τα οικονομικά μας. Η πρόταση είχε το προφανές μειονέκτημα ότι, με την ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων, το ΑΣΚΕ θα εμφανιζόταν με μικρότερο αριθμό ψήφων από το 2004, αφού καμιά εφημερίδα δε θα σημείωνε ότι αυτός ο αριθμός ψήφων δε συγκεντρώθηκε σε όλη την Ελλάδα. Όμως κρίναμε ότι η παντελής απουσία από τις εκλογές θα είχε μεγαλύτερο κόστος και τελικά αποφασίστηκε (ορθώς, όπως αποδείχθηκε) η συμμετοχή σε 24 από τις 56 περιφέρειες.
Αμέσως η Ε.Ε. ξεκίνησε έναν αγώνα δρόμου να ανταποκριθεί στα εντελώς αναγκαία για τη συμμετοχή (υποβολή υποψηφιοτήτων, τυπογραφείο κ.λ.π.). Για προεκλογικό αγώνα απέμενε ελάχιστος χρόνος κι αυτός εξοικονομήθηκε από υπερπροσπάθεια κάποιων μελών. Στήθηκε ένα περίπτερο στην πλατεία Κάνιγγος, αναρτήθηκαν 150 «σάντουιτς» σε όλη την Ελλάδα (όταν και το τελευταίο από τα υπόλοιπα κόμματα ανάρτησε πολλές χιλιάδες), κολλήθηκαν λίγες αφίσες και μοιράστηκαν μερικές χιλιάδες προκηρύξεις.
Η κρατική τηλεόραση δεν μας έδωσε ούτε ένα δευτερόλεπτο, με το δικαιολογητικό ότι δεν είχαμε πλήρεις συνδυασμούς (άλλες φορές πάντα κάποιο χρόνο έδιναν σε όλους), δηλ. από τα κόμματα αποκλείστηκε μόνο το ΑΣΚΕ. Οι εφημερίδες προέβαλαν το ΑΣΚΕ από ελάχιστα έως καθόλου, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ψηφοφόροι (ακόμη και αυτοί που ήξεραν το ΑΣΚΕ) να μη γνωρίζουν αν το ΑΣΚΕ συμμετέχει στις εκλογές.
Ένα επιπλέον αρνητικό στοιχείο για το ΑΣΚΕ ήταν η βεβαιότητα της παρουσίας 3 «μικρών» κομμάτων στη Βουλή, αφού πολλοί προτίμησαν μια «χρήσιμη» ψήφος σ αυτά, παρά μια «χαμένη» στο ΑΣΚΕ, το οποίο δεν είχε καμιά δυνατότητα να πλησιάσει τους ψηφοφόρους και να εξηγήσει όσα αναφέρουμε σε άλλες στήλες για τα κόμματα αυτά.
Με όλες αυτές τις αρνητικές συνθήκες το ΑΣΚΕ σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες που πήρε μέρος αύξησε και τον αριθμό των ψήφων του και το ποσοστό του, όπως φαίνεται και στον πίνακα που παραθέτουμε. Πτώση ψήφων είχαμε στο Λεκανοπέδιο (όχι υποχρεωτικά και ποσοστού), λόγω της μεγαλύτερης αποχής. Συνολικά είχαμε μια μικρή αύξηση ψήφων (και μεγαλύτερη ποσοστού), κάτι που δεν μας δίνει καμιά ιδιαίτερη ώθηση, αλλά μας επιτρέπει να συνεχίσουμε λίγο πιο δυνατοί τον αγώνα μας (και με τους νέους φίλους που μας πλησίασαν) και με την επίγνωση ότι τίποτα δε θα μας χαριστεί και όλα θα προκύψουν από τη δική μας σκληρή προσπάθεια.
Κατηγορία
Φύλλο 118 Οκτωβρίου 2007
Επί χρόνια προσπαθούν οι καρχαρίες της Ε.Ε. να μαντρώσουν την Ισλανδία, δηλ. να την κάνουν μέλος της, για να αρπάξουν τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές και να ελέγξουν τον τεράστιο θαλάσσιο χώρο της. Η προπαγάνδα οργίασε κι εκεί και λέγεται ότι είχε δημιουργήσει ένα ευνοϊκό κλίμα σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα.
Ήταν αρκετό, όμως, το κραχ της «επενδυτικής» τράπεζας Icesaver, για να καταλάβουν οι Ισλανδοί τι σημαίνει Ε.Ε. Σε «φούσκες» της τράπεζας αυτής είχαν τζογάρει 340.000 Βρετανοί και Ολλανδοί τυχοδιώκτες, οι οποίοι με το κραχ έχασαν 5,4 δισ. ευρώ, τα οποία τώρα έχουν το θράσος να ζητούν να τους τα πληρώσουν οι 320.000 κάτοικοι του νησιού! Αν κέρδιζαν δικά τους, τώρα που έχασαν να πληρώσουν άλλοι!! Το ΔΝΤ, η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις Βρετανίας, Ολλανδίας, Γερμανίας και Γαλλίας άσκησαν αφόρητες πιέσεις στη νέα ισλανδική κυβέρνηση να περάσει νομοσχέδιο με το οποίο οι Ισλανδοί θα ήσαν υποχρεωμένοι να πληρώσουν τα σπασμένα στο διάστημα 2016-2024 και μάλιστα με τοκογλυφικό επιτόκιο 5,5%! Η κυβέρνηση κατάρτισε το νομοσχέδιο, αλλά (μπροστά στη λαϊκή οργή) αναγκάστηκε να το θέσει σε δημοψήφισμα, από το οποίο εισέπραξαν ένα μεγαλοπρεπέστατο 93% ΟΧΙ!
Οι Βρυξέλες δέχτηκαν ένα ηχηρό χαστούκι και
απειλούν (μεταξύ άλλων) ότι θα παγώσουν την ένταξη της Ισλανδίας στην Ε.Ε. Τόσο το καλύτερο για τους Ισλανδούς!!
[Αυτά βλέπουν οι Γιωργάκηδες και δεν τολμούν να βάλουν σε δημοψήφισμα τίποτα που να έχει σχέση με την Ε.Ε. και τα μέτρα που μας υπαγορεύει.]
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Δεν ήταν λοιπόν οι 5 «νταβατζήδες» αυτοί που όλοι νομίζανε, αλλά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μαζί με τον ελληνικό λαό, που θα αναλάβει τα βάρη της «μεταρρύθμισης». Αυτούς τελικά υπέδειξε η Κομισιόν και η λοιπή γραφειοκρατία των Βρυξελών ως θύματα του «βασικού μετόχου», όταν ο Καραμανλής φοβούμενος μην τον απομακρύνουν αχό την κυβέρνηση αποφάσισε να αποδέχεται πλέον κάθε απαίτηση της ΕΕ και των ΗΠΑ. Πάει και ο «μεσαίος χώρος».
Η αρχή από τον ΟΤΕ
Η αρχή έγινε από τον ΟΤΕ όπου ο ή οι υποψήφιοι αγοραστές (η ισπανική Telefonica, η γερμανική Deutche Telecom κ.λ.π.) απαίτησαν μείωση προσωπικού κατά τουλάχιστον 5.000. Έτσι με τη σύμφωνη γνώμη του ΠΑΣΟΚ (όπως το εννοούμε σήμερα) συμφώνησαν σκανδαλωδώς μέσω συλλογικής σύμβασης την εθελούσια έξοδο στελεχιακού δυναμικού ηλικίας από 42 ετών και άνω με πληρωμένες όλες τις αποδοχές, υψηλά εφ' άπαξ και συντάξεις, που έχουν κόστος (όπως λένε) 1,5 δις ευρώ, εκ των οποίων
(όπως λένε πάλι) το κράτος (δηλ. όλοι μας) θα δώσει τα 290 εκ. ευρώ, δηλ. το 4% της συμμετοχής του στον ΟΤΕ. Τα υπόλοιπα, δηλ. τα 1,2 δις (λένε) θα τα δώσει ο ΟΤΕ. Προφανώς παραπλανούν τον ελληνικό λαό, αφού τον ΟΤΕ τον έχουν ιδιωτικοποιήσει και ούτε οι μέτοχοι ούτε βεβαίως οι υποψήφιοι αγοραστές είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, πόσο μάλλον να δεχθούν μείωση των περιουσιακών του στοιχείων με την ανάληψη αυτών των βαρών. Το ασφαλιστικό ταμείο του προσωπικού του ΟΤΕ, το ΤΑΠΟΤΕ, είναι ήδη ελλειμματικό και με την προσθήκη τόσο μεγάλου αριθμού συνταξιούχων θα αδυνατεί να πληρώσει. ’μα κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, αργότερα, έχουν σκοπό αυτό το κόστος να το μετακυλίσουν στο κράτος, δηλ. στον ελληνικό λαό. Επιπλέον οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ στον ΟΤΕ, αφού χρύσωσαν το χάπι με τις παχυλές παροχές της εθελουσίας εξόδου, με την ίδια συλλογική σύμβαση συμφώνησαν, παρά κάθε έννοια ηθικής, σ' αυτό που ήταν από την αρχή ο στόχος δηλ. οι μελλοντικοί εργαζόμενοι να μπορούν να απολύονται οποτεδήποτε, ουσιαστικά με διευθυντικό δικαίωμα, ώστε να τους παραλάβουν οι νέοι αγοραστές. Η Κομισιόν, αυτός ο κέρβερος του «ανόθευτου ανταγωνισμού», λαλίστατη με το βασικό μέτοχο, τώρα σιωπά. Το πράγμα ευνοεί τις δικές της εταιρείες.
Με περισσό θράσος ισχυρίζεται η κυβέρνηση και πιο ψιθυριστά οι «αντικρατιστές» του ΠΑΣΟΚ ότι αυτά είναι αναπόφευκτα για την ανάπτυξη της χώρας. Δηλ. είναι κατ' αυτούς ανάπτυξη να δανεισθεί η χώρα ακόμη 1,5 δις ευρώ, για να συνταξιοδοτηθεί το ένα τρίτο του προσωπικού, του πιο έμπειρου και στην πιο παραγωγική ηλικία, σ' έναν ΟΤΕ που τον έχουν λεηλατήσει κατ εξακολούθηση.
Ο Κόκκαλης ωθούσε τον ΟΤΕ να πραγματοποιεί τεράστιες επενδύσεις σε χρεωκοπημένους τηλεφωνικούς οργανισμούς σης βαλκανικές χώρες και στην Αρμενία, για να εισπράττει τις προμήθειες, από τις οποίες επενδύσεις ο ΟΤΕ έχασε μεγάλα ποσά, δηλ. χρήματα του ελληνικού λαού. Κέρδισε μόνο ο Κόκκαλης. Υποχρέωσαν τον ΟΤΕ να απαξιώνεται με την επιβολή της κοινοτικής ντιρεκτίβας για «ελεύθερη αγορά» και στη σταθερή τηλεφωνία όπου, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, διάφοροι αεριτζήδες, χωρίς καμμία επένδυση, χρησιμοποιούν τα δίκτυα του ΟΤΕ και εισπράττουν τους λογαριασμούς από τους
πελάτες τους, χωρίς να του καταβάλλσυν τα τέλη σύνδεσης. Μάλιστα η Αρχή που συστάθηκε για να εποπτεύει τον «ανταγωνισμό» στις τηλεπικοινωνίες απαγορεύει στον ΟΤΕ να τους διακόψει τη σύνδεση. Δηλ. τους διασφαλίζει τα κέρδη, απαξιώνοντάς τον.
Έτσι καλείται και πάλι ο ελληνικός λαός να πληρώσει τα κέρδη των ολίγων και των ξένων, οι οποίοι, όταν απαξιώσουν πλήρως τον ΟΤΕ, θα τον εγκαταλείψουν ως προβληματική της προηγούμενης 25ετίας. Αυτή είναι η ανάπτυξη της Ε.Ε. και των εγχώριων υποτακτικών της. Εγκλήματα κατά συρροή...
Η «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού
Τα ίδια γίνονται και με το Ασφαλιστικό, αρχής γενομένης από τις Τράπεζες, που έχουν (με συλλογικές συμβάσεις) ταμεία κύριας είτε και επικουρικής ασφάλισης (Εμπορική, Εθνική, Αγροτική, ’λφα, ΕΤΒΑ, Τράπεζα Ελλάδας κ.λ,π.). Στο στόχαστρο είναι όλα τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης. Το σχέδιο είναι να τα βάλουν όλα στο ΙΚΑ και μετά να περάσουν την επικουρική ασφάλιση «της ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και να βάλουν στο χέρι ό,τι αποθεματικό τους έχει απομείνει. Για το λόγο αυτό ο Αλογοσκούφης θέλει να περιέλθουν όλες οι ΔΕΚΟ στο Υπουργείο Οικονομίας, για να υλοποιήσει τις ντιρεκτίβες της Κομισιόν (14.7.1999) με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «συντονισμένη στρατηγική για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνικής προστασίας». Δηλ., «τα συστήματα κοινωνικής προστασίας πρέπει να ανταποκρίνονται στην εμφάνιση νέων εργασιακών διευθετήσεων, όπως οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μερικής απασχόλησης». Τα συνταξιοδοτικά συστήματα ... «προϋποθέτουν την εξεύρεση σωστής ισορροπίας μεταξύ κεφαλοποιητικών και διανεμητικών συστημάτων» (δηλ. απλοελληνικά την προώθηση Τραπεζών, χρηματιστηριακών και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, για να βάλουν χέρι στα αποθεματικά και στα επικουρικά Ταμεία) και «πρέπει να αποθαρρύνουν την πρόωρη έξοδο από την αγορά εργασίας και να ενθαρρύνουν την ευελιξία των συνταξιοδοτικών ρυθμίσεων», (σ.σ. Μπα! Στον ΟΤΕ γιατί η Κομισιον σιωπά;).
Στο μεταξύ θα πουλήσουν την Εμπορική στην Credit Agricole χωρίς «βάρη». Η Κομισιον γιατί να ενοχληθεί για τη ... νόθευση του «ανόθευτου ανταγωνισμού», αφού ανοίγει έτσι ο δρόμος για τις δικές της Τράπεζες;
Η «μεταρρύθμιση» αυτή παραγράφει τις οφειλές των Τραπεζών στα Ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, τις οποίες, αντί να τις αποδίδουν στα Ταμεία, τις εμφάνιζαν ως κέρδη προκειμένου ν' ανεβαίνει η χρηματιστηριακή αξία των μετοχών τους, για να πουλάνε ακριβότερα τα τμήματα των κρατικών Τραπεζών που ιδιωτικοποιούσαν και οι ιδιωτικές Τράπεζες να επωφελούνται στο χρήματιστήριο. Η ΟΤΟΕ ανεβάζει τις οφειλές σε 5 δις ευρώ. Οι Τράπεζες, σύμφωνα με τη «μεταρρύθμιση», θα πληρώσουν σε 10 χρόνια στο Επικουρικό του ΙΚΑ ό,τι οφείλουν στους σημερινούς και μελλοντικούς συνταξιούχους, αλλά με οικονομική-αναλογιστική μελέτη που ...θα γίνει τότε.. Ως τότε τζιράρουν τις οφειλές τους, που μπορεί να παραγραφούν με νέα ευνοϊκότερη «μεταρρύθμιση». Έτσι, εκτός του ότι φορτώνουν νέα χρέη στο ΙΚΑ, στο οποίο το κράτος χρωστά ήδη 8 δις ευρώ, ψαλιδίζουν τις συντάξεις των τραπεζοϋπαλλήλων και αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Το ίδιο το ΙΚΑ υπολογίζει το κόστος της ένταξης σ' αυτό των Ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης των τραπεζοϋπαλλήλων σε 14 δις ευρώ. Το προκλητικό είναι ότι οι Τράπεζες, που έχουν ιλιγγιώδη κέρδη και λειτουργούν εν πολλοίς υπεράνω τον νόμου (πανωτόκια, εργασιακές συνθήκες και αμοιβές), θέλουν τις δικές τους υποχρεώσεις να τις πληρώσει το κοινωνικό σύνολο.
Αλλά φαίνεται ότι όλ' αυτά έχουν προβλήματα νομιμότητας. Ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος το 1992 είχε γνωματεύσει σε ερώτημα του Συλλόγου Υπαλλήλων της Τράπεζας Πίστεως (τώρα Alpha) για το Ταμείο τους ότι είναι αντισυνταγματική η ακύρωση συλλογικής σύμβασης με νόμο, όπως προβλέπει το τωρινό νομοσχέδιο Αλογοσκούφη. Βέβαια ο Δ. Τσάτσος (πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ) και ο Γ. Κασιμάτης (σύμβουλος του Α. Παπανδρέου) ως καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου, για να βοηθήσουν τους τραπεζίτες και την κυβέρνηση, έσπευσαν να γνωματεύσουν ότι «η υποκατάσταση ιδιωτικού φορέα ασφάλισης με αντίστοιχο κρατικό νομιμοποιείται σε περίπτωση αποκατάστασης της κοινωνικής ισότητας»! Το ΠΑΣΟΚ ποσώς ενοχλήθηκε, μια και όλα σχεδόν τα στελέχη του έχουν πλέον τις ίδιες απόψεις, όπως η κ. Διαμαντοπούλου. ’λλωστε το ΠΑΣΟΚ άνοιξε το δρόμο στις Τράπεζες με το νόμο Ρέππα, που προβλέπει την υπαγωγή των Ταμείων κύριας ασφάλισης από το 2007 στο ΙΚΑ με παρεμφερείς με τη ΝΔ όρους. Η ΝΔ, όταν ήταν αντιπολίτευση, είχε καταψηφίσει το νόμο Ρέππα, τον οποίο εφαρμόζει τώρα Η πολιτική της Ε.Ε έχει συνέχεια, είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ.
Έπεται συνέχεια
Έπεται η συνέχιση της υλοποίησης της πολιτικής αυτής. Στο στόχαστρο έχουν μπεί, εκτός του Ασφαλιστικού, οι εργασιακές σχέσεις, το ωράριο, που ήδη προωθούν προς όφελος των ξένων πολυκαταστημάτων, αδιαφορώντας για το αν θα κλείσει πλήθος μικρομεσαίων, και τις ιδιωτικοποιήσεις «νέας γενιάς», με τις οποίες ... σκέπτονται να πουλήσουν σε ιδιώτες τα δημόσια κτίρια και μετά να τα νοικιάζει το κράτος απ' αυτούς. Δεν έχουν ακόμη σκεφθεί ... να νοικιάζουν απ' αυτούς και την κυβέρνηση, ίσως επειδή αυτή έχει ήδη δοθεί δωρεά στην Ε.Ε.
Κατηγορία
Φύλλο 105 Ιουλίου 2005
Στις 24 Οκτωβρίου, ημέρα Σάββατο και ώρα 8 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία μας, όπως κάθε χρόνο, η συνεστίαση το ΑΣΚΕ, με πολλή συζήτηση, ωραίο κρασί και καλούς μεζέδες, μουσική και χορό.
Κατηγορία
Φύλλο 130 Σεπτεμβρίου 2009
Η χώρα μας είναι από τις ελάχιστες που δε γνωρίζει την ιδιοκτησία του δημοσίου, των άλλων φορέων (εκκλησία, δήμοι κ.λ.π.) καθώς και των ιδιωτών.
Οι καταπατήσεις δημόσιων εκτάσεων, η αυθαίρετη δόμηση, ακόμη και οι δασικές πυρκαγιές και οι πλημμύρες οφείλονται, εκτός των άλλων, και στην έλλειψη εθνικού κτηματολογίου.
Η σύνταξη, συνεπώς, εθνικού κτηματολογίου είναι απαραίτητη, ώστε το δημόσιο και κατ' επέκταση η ελληνική κοινωνία να έχει ένα εργαλείο, για ν' αντιμετωπίσει αυτές τις πληγές. Είναι έργο μεγάλης κλίμακας και χρονοβόρο. Απαιτεί λοιπόν σοβαρό προγραμματισμό, ακριβή εκτίμηση κόστους, τήρηση χρονοδιαγράμματος, έλεγχο υλοποίησης και επανεκτίμηση δεδομένων σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Αντί λοιπόν ν' αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα το έργο, μετατράπηκε σ' ένα ακόμη "έργο πνοής" του Λαλιώτη. Μέσα σε έξι χρόνια έγινε το
21 % του έργου και απορρόφησε το 83 % του προϋπολογισμού του, χωρίς κανένα τμήμα του να λειτουργεί.
Το τι έγινε δεν περιγράφεται. Ακόμη και οι αρμόδιοι της Κομισιόν μίλησαν, μεταξύ άλλων, για δεκάδες παράνομες συμπληρωματικές συμβάσεις, τροποποιήσεις, έλλειψη σχεδιασμού, υψηλό κόστος κ.λ.π. και ζήτησαν την επιστροφή 20 δις δρχ και τη διακοπή της χρηματοδότησης. Η ενέργεια αυτή της Κομισιόν είναι πρωτοφανής. Φαίνεται ότι δε θέλουν να γίνουν συνυπεύθυνοι για τέτοιου μεγέθους διαφθορά που υποκρύπτεται. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η Β. Παπανδρέου ξήλωσε τη διοίκηση της "ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ" ΑΕ.
Ο θρασύτατος Λαλιώτης, κατά τα γνωστά, κατηγόρησε τη
ΝΔ και τον εισαγγελέα, προσπερνώντας τις βαρύτατες κατηγορίες εις βάρος του. Θεωρεί ότι θα μείνει στο απυρόβλητο. Για το μέλλον του ας διδαχθεί απ' τον εαυτό του, που έβγαλε τ' άπλυτα του Μητσοτάκη τώρα, ενώ τα γνώριζαν όλοι πάνω από μια δεκαετία.
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Εκεί που οι κραυγές του πόνου έσκιζαν τον αέρα. Εκεί που η Χούντα αλυσόδενε τη Λευτεριά, εκεί στον τόπο του μαρτυρίου και των βασανιστηρίων των Αγωνιστών της Δημοκρατίας, στο κολαστήριο της ΕΣΑ, εκεί διάλεξε ο Δήμαρχος Αθηναίων (προφανώς ύστερα από υπόδειξη του Γιωργάκη) και η πλειοψηφία του Δημοτικού συμβουλίου να γίνει η έκθεση φωτογραφίας του Υπουργού Εξωτερικών του εγκληματικού καθεστώτος της Τουρκίας Ισμαήλ Τζέμ, για την "Οικοδόμηση Μέτρων Εμπιστοσύνης" μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Έτσι βεβήλωσαν αυτόν τον ιστορικό και μνημειακό χώρο, το ιερό άσυλο του αγώνα, τη στιγμή που στην Τουρκία συνεχώς παραβιάζονται οι στοιχειώδεις Δημοκρατικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, με βασανιστήρια, λειτουργία λευκών κελιών και δολοφονίες αγωνιστών και συγγενών τους.
Ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-74, με ανοικτή επιστολή στο Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο διαμαρτυρήθηκε έντονα γι' αυτή την προσβολή του Ιερού Χώρου και ζήτησε να λαμβάνεται η γνώμη του, ώστε να αποφευχθούν στο μέλλον ενέργειες που αποπνέουν περιφρόνηση των αγώνων του Ελληνικού λαού για Ελευθερία.
Κατηγορία
Φύλλο 84 Δεκεμβρίου 2001
Μετά το μεγάλο φαγοπότι των "μεγαλοεπιχειρηματιών" στο φιάσκο του Χρηματιστηρίου, ήρθε η περίοδος των ισχνών αγελάδων. Έτσι αναζητήθηκαν επειγόντως μέτρα "στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας". Στα πλαίσια αυτά και με τις οδηγίες - υποδείξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κ. Χριστοδουλάκης παρουσίασε τα αποτελέσματα έρευνας επιτροπής "σοφών", που προτείνει να μειωθεί η φορολόγηση των επιχειρήσεων και μάλιστα των Εταιρικών και να αυξηθούν οι φόροι στους μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, ελεύθερους επαγγελματίες και μικρομεσαίους. Αναλυτικά προτείνεται:
Την παρουσίαση αυτών των προτάσεων από τον κ. Χριστοδουλάκη ακολούθησε γενική κατακραυγή. Πανικόβλητος ο Σημίτης, εν όψει δημοτικών εκλογών, αποδοκίμασε το σχέδιο (απευθυνόμενος προς τους ψηφοφόρους), ενώ ο Πρωτόπαπας (απευθυνόμενος προς τους Ευρωπαίους αφέντες) είπε ότι όσα έγιναν δε θα επηρεάσουν καθόλου την απόφαση (της Ε.Ε.) για αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος.
Δηλαδή το φορολογικό έγινε άλλο ένα θέμα στο οποίο θα δοθεί μια προσωρινή "λύση" και θα κληθεί να αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση! Και, εφ' όσον και η επόμενη κυβέρνηση θα ακολουθεί τον "ευρωπαϊκό μονόδρομο", να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι θα το αντιμετωπίσει στο πνεύμα των "σοφών" του κ. Χριστοδουλάκη
Κατηγορία
Φύλλο 86 Απριλίου 2002