ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μοχλός πολιτικών εξελίξεων;

Ο «κεραυνός εν αιθρία», όπως επέλεξε η κυβέρνηση της Ν.Δ. να αποκαλύψει το σκάνδαλο των υποκλοπών, τάραξε τα νερά του πολιτικού προσκήνιου και θα συνεχίσει να συντηρείται από κόμματα και ΜΜΕ, όσο κρίνουν ότι τα συμφέρει, με όριο τον κορεσμό του κοινού.

Οι υποκλοπές αυτές αποτελούν, όντως, τεράστιο θέμα αφ’ εαυτού α) ως σύμπτωμα εσωτερικού ολοκληρωτισμού και πανηγυρικής καταπάτησης στοιχειωδών ατομικών ελευθεριών και β) ως εκδήλωση κατάφωρων εξωτερικών επεμβάσεων και κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας. Όμως ο τρόπος που αποκαλύφθηκε και η εκμετάλλευσή του από τους πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές του πολιτικού παιχνιδιού προκαλεί πολλά ερωτήματα, πέρα από την αποστροφή για το επίπεδο «των παικτών και των παιγνίων τους».

Πρώτο ερώτημα: Τώρα αντελήφθησαν όλοι τους ότι γίνονται τέτοιες παρακολουθήσεις; Τώρα

άκουσαν για πρώτη φορά για τις ιταμές αμερικανοαγγλικές (και όχι μόνο) επεμβάσεις; Ποιος απ’ αυτούς είναι άμοιρος τέτοιων ενεργειών ή ... φιλοδοξιών; Ασφαλώς όχι το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., που μετέτρεψαν σε νόμους του ελληνικού κράτους τις αποφάσεις της Ε.Ε. για παρακολούθηση των πάντων με οποιονδήποτε τρόπο!

Το ουσιαστικό, επομένως, ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση επέλεξε αυτόν το χρόνο και τρόπο να τις «αποκαλύψει» και, μάλιστα, να δακτυλοδείξει τις ΗΠΑ ως τον κύριο υπεύθυνο. Επί 11 μήνες το εγνώριζε, οι υπεύθυνοι και δράστες εγνώριζαν ότι το εγνώριζε και δεν έγινε απολύτως τίποτα, ούτε καν ενοχλήθηκαν οι φυσικοί αυτουργοί της Vodafone και της αμερικανικής πρεσβείας. Μήπως, λοιπόν, η κυβέρνηση είχε καταστρώσει κάποιο σχέδιο, που υπηρετούσε (και υπηρετεί;) κάποιους στόχους ή παρέμεινε αμήχανη και ευάλωτη, όπως στα άλλα απρόοπτα προβλήματα που κλήθηκε να διαχειριστεί στη διετή της θητεία;

Μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι, εν όψει του ανασχηματισμού-ευθυγράμμισης στην αμερικα-νοευρωπαϊκή Νέα Τάξη, να ήθελε ένα πατριωτικό και φιλολαϊκό άλλοθι, δηλ. «δεν είμαστε δικοί τους, αφού μας παρακολου-θούσαν». Ένα υπεραισιόδοξο σενάριο είναι να ήθελε η κυβέρνηση να δηλώσει ότι διαθέτει ένα βραδυφλεγές όπλο σε βάρος των ΗΠΑ, αν οι αμερικανικές απαιτήσεις (και εν όψει ανασχηματισμού) ξεπεράσουν κάποια όρια. Όπως κι αν έχει, το νερό πλέον μπήκε στο αυλάκι και μένει να δούμε τίνος το αυλάκι θα αρδεύσει.

Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ της, όλοι τους αντέδρασαν ως προδομένοι εραστές. Κανείς από τους πάτρωνες δεν τους ενημέρωσε, δείχνοντας πόσο τους εκτιμούν. Και η αντίδρασή τους ήταν τόσο σπασμωδική, ώστε να καμώνονται πως πρώτη φορά ακούν για παρακολουθήσεις τηλεφώνων, τις οποίες μάλιστα βδελύσσονται, ξεχνώντας ότι όλοι γνωρίζουν πως α) και οι ίδιοι τις ασκούσαν, β) και στους ξένους έδωσαν άδειες και γ) στις κοινωνίες που οραματίζονται αυτά είναι απλά πταίσματα.

Είναι, όντως, σοβαρό το θέμα και ίσως προοιωνίζει πολιτικές εξελίξεις. Πολλά ήδη λέγονται και γράφονται για πρόωρες εκλογές κλπ. Δεν ενδιαφέρουν, όμως, και πολύ οι χειρισμοί του θέματος ούτε οι κραυγές που τους συνοδεύουν. Αυτό που ενδιαφέρει, κυρίως, είναι να αχρηστεύουμε τα «παιχνίδια» που μας στήνουν.

To 1987 ο Κ. Σημίτης υπέβαλε παραίτηση από υπουργός Εθνικής Οικονομίας, διότι ο Α. Παπανδρέου δεν του ενέκρινε περικοπή κατά 0.4% της ΑΤΑ. Σύμφωνα με τον τότε σύμβουλο του Σημίτη καθηγητή Σπράο, το ποσοστό αυτό αντιστοιχούσε σε εισαγόμενο πληθωρισμό και κινδύνευε η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων! Σήμερα δίνει 1 ευρώ την ημέρα, ανακουφίζοντας ελάχιστα μια μερίδα ανθρώπων, χωρίς να βελτιώνει ουσιαστικά την κατάσταση τους. Αντίθετα, συνεχώς μειώνεται η αγοραστική δύναμη του κόσμου με τη σταθεροποίηση της ακρίβειας και θύματα τους ασθενέστερους.

Από το 1996 έχουν εφαρμοστεί 7 κοινωνικά πακέτα παροχών, χωρίς να εκλείψει η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Η αγωνιούσα για τη διατήρηση της εξουσίας κυβέρνηση καλλιεργεί ένα κλίμα ψεύτικης παροχολογίας, καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, όπως το 2000, που με τις προεκλογικές της εξαγγελίες - που τελικά δεν τήρησε - αποδυνάμωσε τις εξαγγελίες Καραμανλή. Ο Σημίτης και το επιτελείο του γνωρίζουν καλά πως υπόσχονται παροχές χωρίς μέλλον, αφού είναι βέβαιοι πως δε θα κερδίσουν τις εκλογές. Ελπίζουν μόνο να μειώσουν τη διαφορά από τη ΝΔ. Εξάλλου τα νούμερα που ακούγονται είναι παραπλανητικά και αλλού στοχεύουν. Ενώ κάνουν λόγο για 1,3 δις ευρώ, στις ασθενέστερες τάξεις ζήτημα είναι αν θα φτάσουν 400 εκατομμύρια , δηλαδή όσα και πέρυσι. Υπάρχουν 475000 οικογένειες κάτω από το όριο της φτώχειας, σύμφωνα με στοιχεία του Θ. Λιανού, καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αν τα 1,3 δις ευρώ ή 450 δις δρχ. μοιραζόντουσαν σ'αυτές, η ενίσχυση θα ήταν 947000δρχ το χρόνο. Όμως, πόσο θα ωφεληθεί μια οικογένεια δυο αγροτών συνταξιούχων; 720 ευρώ ή 245000 δρχ! Πού θα πάει το μεγάλο μέρος του πακέτου; Οι βιομήχανοι και οι γιάπηδες θα πάρουν τα περισσότερα. Απέναντι στα 30 ευρώ μηνιαίως ενός συνταξιούχου αγρότη, είναι πρόκληση τα 5000 ευρώ που κερδίζει ο αγοραστής τζιπ Cherokee. Μπροστά στα 30 ευρώ μηνιαίως ενός χαμηλοσυνταξιούχου, είναι εξοργιστικό να κερδίζει ένας μέσος βιομήχανος 500000 ευρώ από τη μείωση στο μισό της φορολογίας στο ντίζελ. Ακόμα και η μείωση της τιμής του πετρελαίου στους αγρότες ωφελεί κυρίως τους επιχειρηματίες με μεγάλα σύγχρονα θερμοκήπια ή καλλιέργειες μεγάλων εκτάσεων και ορισμένων προϊόντων. Ένας παραγωγός ελιάς π.χ. τι έχει να ωφεληθεί;

Πρόβλημα επιβίωσης έχουν και οι χαμηλόμισθοι, λόγω ακρίβειας. Η Ελληνική Οικονομία πρέπει να αποδείξει ότι βελτιώθηκε όχι μόνο στα χαρτιά και στους αριθμούς αλλά και στην πράξη. Με 4% ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης θα έπρεπε να μπορεί να εξασφαλίζει αξιοπρεπές επίπεδο ζωής. Αντίθετα, όπως συμβαίνει κάθε φορά, οι μεσαίοι και χαμηλοί μισθοί καλούνται να σηκώσουν τα φορολογικά βάρη με υπέρογκες αυξήσεις, που αυτή τη φορά θα φτάσουν το 60%. Αυτά, σε συνδυασμό με Γην αύξηση του κόστους ζωής, λόγω των κερδοσκοπικών ανατιμήσεων, που σταθεροποιήθηκαν (!), και του ευρώ, προοιωνίζουν μαύρες μέρες για το λαό.

Καμιά διαφορά με τη Ν.Δ.

Από την άλλη η ΝΔ ψάχνει να βρει αντιπολιτευτικό λόγο. Από τη μια κατηγορεί την κυβέρνηση για υψηλές παροχές και από την άλλη ότι είναι ψίχουλα. Φοβάται τις συγκεκριμένες υποσχέσεις, αλλά δε θέλει να φανεί αντιλαϊκή. Έτσι, με αοριστολογίες και ευχολόγια υπόσχεται βελτίωση της οικονομικής κατάστασης, που θα επιτρέψει την άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Όμως καθένας γνωρίζει πως στόχος των δύο μεγάλων κομμάτων δεν είναι η ευημερία του λαού, αλλά η εξυπηρέτηση των ξένων συμφερόντων, που τα στηρίζουν, και των Ελλήνων μεσαζόντων τους και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και των οικονομιών του ελληνικού λαού με τη διαφθορά και την κλοπή. Στις εκλογές που έρχονται πρέπει να πάρουν ένα ηχηρό μήνυμα απαξίωσης από το εκλογικό σώμα, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα.

Αν κάτι θα είχαμε να προσθέσουμε στο άρθρο του προηγούμενου φύλλου της «Ε» του Ιουλίου, που κατά τα άλλα ισχύει πλήρως, είναι ότι ακόμη, δηλ. κατά το χρόνο που γράφεται το άρθρο,δεν έχουν προκηρύξει εκλογές.

Από τον Ιούλιο ο Σημίτης επιχειρεί να προκηρύξει εκλογές, με πρόσχημα τις εσωκομματικές διαφωνίες και την επιβεβαίωση της ηγεσίας του. Ομως οι δημοσκοπήσεις που έγιναν και δε δημοσιοποιήθηκαν δεν ήταν ενθαρρυντικές.

Τα περιθώρια για το ΠΑΣΟΚ στενεύουν, μιας και ούτε τα «πακέτα», ούτε οι «Χάρτες» μείωσαν κάτω του 5% τη διαφορά του με τη ΝΔ, ώστε να έχει ελπίδες διατήρησης της αρχηγίας ο Σημίτης. Όπως φαίνεται, οι ορίζοντες του περιορίζονται με την άτυπη απόφαση των παλαιοδεξιών (χριστιανοδημοκρατικών,

συντηρητικών, κλπ) κομμάτων της Ε.Ε., που πλειοψηφούν στο ευρωκοινοβούλιο και σε αριθμό κυβενήσεων, να είναι χριστιανοδημοκράτης ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν.

Θα είναι παρακινδυνευμένο για το Σημίτη να εξαντλήσει την τετραετία, λόγω πλήρους αδυναμίας της Οικονομίας να πληρωθούν οι τεράστιες δαπάνες των προεκλογικών παροχών. Ούτε καν Προϋπολογισμό δε μπορεί να συντάξει, γιατί θα φανεί ότι δεν έχει τους πόρους να τις πληρώσει.

Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι θα επιχειρήσουν ορυμαγδό νέων παροχών και εξαγγελιών. Αυτές θα συνοδεύονται από τη θηριώδη προπαγάνδα των ΜΜΕ, που ανήκουν, εκτός λίγων εξαιρέσεων, σε εργολάβους και προμηθευτές, που θησαυρίζουν με το ΠΑΣΟΚ. Ο κύκλος θα κλείνει με γκάλοπ, με την ελπίδα να μειώσουν, το συντομότερο δυνατόν, τη διαφορά με τη ΝΔ. θα τα δώσουν όλα, μια και επείγονται, ώστε οι εκλογές να μην υπερβούν το Νοέμβρη (μήνα του Προϋπολογισμού).

Τουλάχιστον έτσι, θα έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος σοβαρών παραχωρήσεων στα εθνικά θέματα (Κύπρος, Αιγαίο), που την «επίλυση» . τους θα την εμφανίσουν ως επιτυχία.

Η ΝΔ αμήχανη

Η ΝΔ βρίσκεται σε πλήρη αμηχανία με τα «πακέτα» του ΠΑΣΟΚ. Κατηγορεί (σωστά) την κυβέρνηση ότι μοιράζει αφειδώς προεκλογικές παροχές, αλλά, μη θέλοντας να αντιστραφεί το κλίμα εις βάρος της, υπόσχεται ότι θα,...τις υλοποιήσει, όταν θα γίνει η ίδια κυβέρνηση. Ο πλήρης παραλογισμός. Κατά τα άλλα, αόριστες υποσχέσεις, κοινοτυπίες και κενολογίες, που θέλουν να υποκρύψουν την πλήρη ευθυγράμμιση της ΝΔ με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.

Ο ξένος παράγοντας

Οι διάφορες μερίδες του ξένου παράγοντα δε δείχνουν αντίθετες με την επικράτηση της ΝΔ. Αλλωστε, η διαφορά των 7-10 μονάδων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τόσο σημαντική, ώστε η επανεκλογή του ΠΑΣΟΚ μόνο με ακραίες αντιδημοκρατικές μεθόδους (βία, νοθεία κλπ) θα μπορούσε να επιβληθεί. Ο ξένος παράγοντας δε φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει τέτοιο κόστος, δεδομένου μάλιστα ότι στις χώρες της Ε.Ε. τις νεοδεξιες «σοσιαλιστικές» κυβερνήσεις διαδέχονται τα συντηρητικά και χριστιανοδημοκρατικά κόμματα.

Μεγάλες φουρτούνες σήκωσε η δικαστική απόφαση ότι για τον υπολογισμό του εκλογικού μέτρου τα «λευκά» θα υπολογίζονται στα έγκυρα ψηφοδέλτια. Κατ' αρχήν αυτό είναι δημοκρατικά σωστό, ανεξάρτητα από το ότι με βάση την ισχύουσα εκλογική νομοθεσία θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα και ανεξάρτητα από το ότι στις ευρωπαϊκές νομοθεσίες (οι οποίες παντού σχεδόν χαρακτηρίζονται από αντιδημοκρατικότητα) δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Και είναι σωστό, γιατί θα δίνει πιο καθαρή εικόνα για την, έστω και πλασματική εν πολλοίς (αφού η δημοκρατία μας είναι «τηλεοπτική») δύναμη των κομμάτων και την ενδεχόμενη δυσπιστία των πολιτών για όλους.

Γιατί, λοιπόν, τόση αντίδραση; Διότι με τη νομιμοποίηση των «λευκών» υπάρχει κίνδυνος μέρος της αποχής να αυξήσει τα «λευκά» και τα ποσοστά των κυβερνητικών κομμάτων να κυμαίνονται από 30-35%, οπότε η απάτη της νομιμοποιημένης εξουσίας να αποκαλύπτεται. Και ο ΣΥΝ αντιδρά, γιατί έτσι γίνεται πιο δύσκολη η είσοδος του στη Βουλή.