Σε πολλές περιοχές και των 3 νομών της Θράκης υπάρχουν αναξιοποίητα γεωθερμικά πεδία, από τα σημαντικότερα της Ευρώπης, όπως τονίστηκε στην ημερίδα που διοργάνωσε το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο στην Αλεξανδρούπολη στις 28/11/04.
Ας ευχηθούμε ότι θα αξιοποιηθούν υπό κρατικό έλεγχο, ότι θα συμβάλουν στην εξοικονόμηση συναλλάγματος και στον περιορισμό της ρύπανσης και δε θα αποτελέσουν έναν επιπλέον λόγο για αποσταθεροποίηση της ελληνικής Θράκης.
Κατηγορία
Φύλλο 102 Ιανουαρίου 2005
1) Τρίτη η Ελλάδα σε ποσοστό ανεργίας πτυχιούχων νέων μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, μετά την Ιταλία και την Τουρκία.
2) 24 μεγάλες επιχειρήσεις και 3000 μικρο-μεσαίες έκλεισαν, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, μέσα στο 2005, αφήνοντας στο δρόμο 80.000 εργαζόμενους. Μεταξύ αυτών παλιές δυναμικές επιχειρήσεις, όπως τα Κλωστήρια Ναούσης, ο Φυρογένης, ο Σούλης.
Τι θα γίνει άραγε, όταν θα ενταχθούν στην Ε.Ε. η Βουλγαρία, η Ρουμανία και τα Σκόπια και η μετακόμιση ελληνικών επιχειρήσεων προς εκεί θα επιταχυνθεί; Για πού μας προορίζουν;
Κατηγορία
Φύλλο 106 Σεπτεμβρίου 2005
Τελικά αποδείχτηκε ότι το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ δεν ήταν ένας κοινωνικός φορέας, αλλά ένα πρόπλασμα της εκλογικής συνεργασίας πολιτικών οργανώσεων με ηγεμονική δύναμη το ΣΥΝ.
Ένα τέτοιο σχήμα δεν είναι δυνατό να αναδείξει τα αίτια της σημερινής κατάστασης της χώρας μας, πολύ περισσότερο να προτείνει μια εναλλακτική πολιτική, θα ασχολείται με δευτερεύοντα ζητήματα ή με επιφαινόμενα, θα εξαντλείται σε ευχολόγια και γι' αυτό, τελικά και ανεξάρτητα από προθέσεις, θα λειτουργεί (όπως μέχρι τώρα ο ΣΥΝ και το Φόρουμ) ως χώρος απορρόφησης της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Γι' αυτό αντιμετωπίζεται τόσο φιλικά από τα ΜΜΕ. (Το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ έχει εμπιστευτεί το τμήμα των ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης σε στελέχη του ΣΥΝ !!)
Πώς θα υπάρξει διέξοδος; Μέσα από την Ε.Ε. ή έξω; Με σοσιαλισμό ή με «διόρθωση» του καπιταλισμού; Αναφέρουμε μόνο δύο βασικά ερωτήματα και αφήνουμε πάμπολλα άλλα. Απάντηση δε θα πάρουμε, όπως δεν πήραμε πέρσι για το σχέδιο Ανάν. Γιατί ο «χώρος» περιέχει και τίμιους αγωνιστές και ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στην εξουσία και εισπράττουν προνομιακά τα κονδύλια της Ε.Ε..
Μήπως η προσχώρηση του Μπίστη, της Δαμανάκη και πολλών άλλων του «χώρου» στο ΠΑΣΟΚ «καθαρίζει το χώρο»; Ευχόμαστε να είναι έτσι. Φοβόμαστε, όμως, ότι η πολιτική του «ήξεις αφήξεις» θα γεννά συνεχώς Μπίστηδες.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Η αποκέντρωση ήταν πάντα μέσα στο πρόγραμμα των δημοκρατικών, προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα (και σ όλο τον κόσμο, φανταζόμαστε), γιατί φέρνει πιο κοντά τους πολίτες στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν. Έτσι δένει καλύτερα ο κοινωνικός ιστός, αναπτύσσεται περισσότερο η χώρα και, επομένως, με ενεργούς πολίτες και ισχυρή οικονομία ισχυροποιείται και το κράτος, υπό την προϋπόθεση ότι το κράτος αυτό είναι ανεξάρτητο και δεν έχει εκχωρήσει μεγάλο μέρος της κυριαρχίας του σε άλλα κράτη ή οργανισμούς, όπως δυστυχώς συμβαίνει με την πατρίδα μας.
Το δίδυμο Γιωργάκη-Ραγκούση ισχυρίζεται ότι επιχειρεί «αποκέντρωση» με το νομοσχέδιο για τις περιφέρειες που προωθεί, το οποίο εμφανίζουν ως μια δική τους δημοκρατική πρωτοβουλία. Δεν είναι έτσι, όμως. Το χωρισμό των κρατών μελών σε περιφέρειες επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και προς αυτή την επιθυμία σπεύδουν να συμμορφωθούν οι «πρόθυμοι» που μας κυβερνούν, οι οποίοι, άλλωστε, δε μας έχουν συνηθίσει να παίρνουν δικές τους πρωτοβουλίες.
Γιατί η Ε.Ε. επιβάλλει τις περιφέρειες;
Σαφέστατη απάντηση στο ερώτημα αυτό έδωσε από το 1999 ο τότε πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων (βλ. και ΑΣΚΕ-4): «Η Ευρώπη (εννοεί την Ε.Ε.) είναι σήμερα πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε καν να ονειρευτεί. Διότι οι κυβερνήσεις, ακόμη και δεξιότερες απ αυτήν του κ. Κολ, διατηρούν ευαισθησίες, έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους.» Έστω για ψηφοθηρικούς λόγους, η δεξιά κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι δεν πειθαρχούσε στην οδηγία για ιδιωτικοποίηση της ΑΛΙΤΑΛΙΑ, η δεξιά του Σαρκοζί αγνοεί το Σύμφωνο Σταθερότητας κ.λπ.
Η Ε.Ε., λοιπόν, βολεύεται να μην έχει απέναντί της ισχυρά και μεγάλα κράτη, αλλά όσο το δυνατόν ασθενέστερες και μικρότερες οντότητες, για να ελαχιστοποιεί τις αντιστάσεις στην κοινωνικά ανάλγητη πολιτική της. Γι αυτό επιβάλλει τις περιφέρειες, στις οποίες θέλει να δώσει όσο μπορεί περισσότερες εξουσίες, αφαιρώντας τες από τις εθνικές κυβερνήσεις, τις οποίες πολύ θα ήθελε να μετατρέπονται σταδιακά σε διακοσμητικά όργανα. Ο καθηγητής Θεσμών της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Ν. Μαριάς, δηλωμένος «ευρωπαϊστής», σε άρθρο του στη «ΣΦΗΝΑ» (8/1/10) εξηγεί ότι υποστηρίζει τις περιφέρειες της Ε.Ε., γιατί «με τον τρόπο αυτό
διαβρώνεται η μονολιθικότητα του εθνικού κράτους
περιορίζει το κρατοκεντρικό μοντέλο και την κρατική εκτελεστική λειτουργία
τα περιφερειακά και τοπικά οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα βρίσκουν έκφραση σε ενωσιακό επίπεδο
κατ αποκλεισμό της κεντρικής εξουσίας».
Οι περιφέρειες, δηλ., θα έχουν απ ευθείας επαφές και δοσοληψίες με τις Βρυξέλες, παρακάμπτοντας το εθνικό κράτος. Κάποιοι άλλοι, που δηλώνουν ταυτόχρονα πατριώτες και ευρωπαϊστές, προχωρούν παραπέρα και ζητούν να μετατραπούν τα περιφερειακά συμβούλια σε «μικρές κυβερνήσεις»!
Συμφωνούν και οι ΗΠΑ
Το χωρισμό της Ελλάδας σε περιφέρειες με «μικρές κυβερνήσεις» επιδιώκουν και οι ΗΠΑ (με κυρίαρχη επιρροή στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση), για να έχουν κι αυτές απέναντί τους μικρά και ασθενή κράτη και να εξυπηρετούν καλύτερα τα δικά τους (γεωπολιτικά, κυρίως) συμφέροντα. Η επιδίωξή τους αυτή δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, αλλά αφορά σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Για τη Μέση Ανατολή οι διάφορες «δεξαμενές σκέψης» που καθοδηγούν τις αμερικανικές κυβερνήσεις έχουν κυκλοφορήσει χάρτες, που δημοσιεύτηκαν και στον ελληνικό τύπο και εμφανίζουν τεμαχισμένα όλα τα αραβικά κράτη, όχι βεβαίως το Ισραήλ, που διατηρεί το ρόλο του τοπικού χωροφύλακα. Η στρατηγική αυτή ονομάστηκε «μεσανατολισμός».
Στα Βαλκάνια οι Δυτικοί επέτυχαν ήδη τον τεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας και, μέσω αυτού, τον σχεδόν πλήρη έλεγχό της. Θα αποτελούσε ασυγχώρητη αφέλεια αν θεωρούσαμε ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα σχέδια για την Ελλάδα και αν υποτιμούσουμε τη δυνατότητα των «συμμάχων» μας να δρομολογούν τέτοιες επώδυνες εξελίξεις, ασχέτως αν τελικά τα σχέδια αυτά είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα προτεκτοράτα και οι χωροφύλακες των Αμερικανών δεν κρύβουν τις επεκτατικές τους επιδιώξεις σε βάρος της χώρας μας. Οι Σκοπιανοί εδώ και χρόνια έχουν γεμάτα τα σχολεία τους με χάρτες όπου η ελληνική Μακεδονία εμφανίζεται «απελευθερωμένη» και ενταγμένη στο κράτος τους. Αφού οι ελληνικές κυβερνήσεις παραμένουν απαθείς, άρχισαν και οι Τούρκοι να μοιράζουν χάρτες στα σχολεία τους με το μισό Αιγαίο τουρκικό. Για τη Δυτική Θράκη απαιτούν συνδιοίκηση. Την ελληνική Κύπρο την έχουν ήδη διχοτομήσει. Στην Αλβανία ακούγονται φωνές για διεκδίκηση της «Τσαμουριάς». Στην Κρήτη κινούνται αυτονομιστές!
Κατακερματισμός της κρατικής υπόστασης
Οι καλοθελητές κολακεύουν τους κατοίκους των περιοχών-στόχων, καταλογίζουν στο «κράτος των Αθηνών» ευθύνες για την κακοδαιμονία τους (δεν είναι δύσκολο, άλλωστε) και διαδίδουν ότι, αν αυτονομηθεί η περιοχή τους, η ζωή τους θα βελτιωθεί θεαματικά! [Αν φυσικά, ό μη γένοιτο, συνέβαινε αυτό, όχι μόνο δε θα ζούσαν καλύτερα, αλλά θα είχαν την τύχη των Ιμβρίων και των Κερυνιωτών!]
Οι περιφέρειες, λοιπόν, της Ε.Ε. δεν έχουν καμιά σχέση με το δημοκρατικό αίτημα της αποκέντρωσης. Στην πραγματικότητα θέλουν να απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες από τα κέντρα των αποφάσεων, αφού αυτά μετατοπίζονται ακόμη περισσότερο από την Αθήνα προς τις Βρυξέλες και την Ουάσινγκτον. Αν σήμερα έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να μετατρέψουν σε ιμάντα διαβίβασης των αποφάσεών τους την κυβέρνηση της Αθήνας, φαντάζεται κανείς πόσο πιο εύκολο θα τους είναι αυτό με τις «μικρές κυβερνήσεις» των περιφερειών. Το νομοσχέδιο, δηλ., αποσκοπεί στην αποτελεσματικότερη φίμωση και καθυπόταξη του ελληνικού λαού, μέσω του κατακερματισμού της κρατικής του υπόστασης. Οι απώτεροι στόχοι του φαίνονται και από το διορισμό στην ευαίσθητη θέση του περιφερειάρχη της Θράκης της κ. Κόκλα, που ανήκει στη σχολή Δραγώνα, Ρεπούση κ.λπ.
Στην παραπάνω λογική εντάσσεται και η προσπάθεια περαιτέρω συνένωσης των δήμων. Αν ο «Καποδίστριας» εδικαιολογείτο από τις ανάγκες κάλυψης λειτουργικών αναγκών, η σχεδιαζόμενη τώρα γιγάντωση των δήμων δε δικαιολογείται και θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα των πολιτών να ελέγχουν τις δραστηριότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ευτυχώς, οι αντιδράσεις στις σχεδιαζόμενες διοικητικές αλλαγές είναι τόσο μεγάλες για διάφορους λόγους, ακόμη και μέσα από το κυβερνών κόμμα, ώστε πιθανότατα οι αλλαγές θα ακυρωθούν. Ασφαλώς θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα.
δικούς μας «προοδευτικούς»;
Κατηγορία
Φύλλο 132 Ιανουαρίου 2010
Οι κάτοικοι της Στρατονίκης Χαλκιδικής κατέθεσαν καταγγελία στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών για παράνομες εξορυκτικές δραστηριότητες στο μεταλλείο «Μαύρες Πέτρες». Καταγγέλλουν α) ότι η εξόρυξη γίνεται από την παλιά στοά και όχι από την εγκεκριμένη νέα στοά, β) ότι δε χρησιμοποιείται «μετροπόντικας», όπως είχε υποσχεθεί η εταιρία, αλλά η μέθοδος «κατακρήμνισης οροφής» με εκρηκτικά (φουρνέλα), που στο παρελθόν προκάλεσε την κατάρρευση πολλών σπιτιών και της εκκλησίας και γ) ότι τα απόβλητα κάθε μέρας, με τα οποία γεμίζουν εξαντλημένες στοές, περιέχουν 30 τόνους αρσενικού, που ρυπαίνει τον υδροφόρο ορίζοντα, το έδαφος και τη θάλασσα.
Οι κάτοικοι εκφράζουν φόβους για σοβαρά ατυχήματα μέσα στη στοά και στην επιφάνεια (λόγω καθίζησης), γι αυτό από τους 472 έμπειρους μεταλλωρύχους μόνο 10-15 εργάζονται σήμερα στο μεταλλείο. Η αρμόδια Επιθεώρηση Μεταλλείων Βόρειας Ελλάδας, στην οποία απευθύνθηκαν οι κάτοικοι, δηλώνει αναρμόδια και τους παραπέμπει στο υπουργείο Ανάπτυξης!
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Μετά τη σύνοδο της Πανελλαδικής Επιτροπής (2/12/01), για την οποία γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της "Ε", άρχισε η λειτουργία της Κίνησης για την Επανεξέταση της Συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε.
Η Συντονιστική Επιτροπή συνεδριάζει τακτικά. Στις 20/12/01 εξέδωσε δελτίο τύπου με την ανακοίνωση της ίδρυσης της Κίνησης.
Από τις 4 ομάδες δουλειάς που προγραμματίσαμε έχουν αποκαταστήσει κανονική λειτουργία οι δύο: η Ο.Δ. για τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα και η Ο.Δ. για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.Οι άλλες δύο (δημοκρατία-θεσμοί και πολιτισμός) βρίσκονται ακόμη στο στάδιο των διερευνήσεων. Με εισήγηση της πρώτης Ο.Δ. η Σ.Ε. εξέδωσε δεύτερη ανακοίνωση για την καθιέρωση του ΕΥΡΩ.
Η πρώτη εκδήλωση στο Λεκανοπέδιο που προγραμματίστηκε θα γίνει στην Ηλιούπολη στις 3 Μάρτη στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου, απέναντι από το Δημοτικό Αναψυκτήριο, ώρα 11-1. Ομιλητές θα είναι ο τ.πρέσβυς Θέμος Στοφορόπουλος, ο εκδότης της εφημερίδας ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ Μανόλης Μηλιαράκης, ο εκπρόσωπος της πολ. κίνησης "Αριστερά!" Χρήστος Καραμάνος και το μέλος της Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε. Νίκος Καργόπουλος.
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
Κρίνουμε χρήσιμο να κάνουμε κάποια σχόλια για μικρά κόμματα, σκοπίμως μετά τις εκλογές, για να μη θεωρηθούν ψηφοθηρικά.
Οι Οικολόγοι - Πράσινοι
Ο συνδυασμός τους ζήτησε την ψήφο των πολιτών, ώστε να εκλεγεί ευρωβουλευτής, που με καμάρι διαλαλούσαν ότι θα ανήκε στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι Πράσινοι, όπως ο Γερμανός υπ. Εξ. Γ. Φίσερ, χρηματοδότης πολλών από τους υπολοίπους, υποστήριξαν τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν είναι λεπτομέρεια, με την οποία δεν ασχολήθηκαν οι Πράσινοί μας. Επίσης, δε μας είπαν αν τα τεράστια οικολογικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, όπου τα πάντα ρυθμίζονται με κριτήριο το ιδιωτικό κέρδος. Μήπως επειδή ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), πολλές από τις οποίες είναι οικολογικές, χρηματοδοτούνται από μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, για να τις χρησιμοποιούν ως όπλο στους εσωτερικούς τους ανταγωνισμούς και ως μέσο εκτόνωσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας;
Η Δ.Π.Ε.
Πατριώτης δηλώνει ο Μ. Χαραλαμπίδης, αλλά είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Ε.Ε., αφού για όλα «ευθύνονται οι ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν αξιοποιούν σωστά τα κονδύλια της Ε.Ε.». Ακόμη και ο ΣΥΝ κάνει κάποια κριτική στην Ε.Ε.. Η Δ.Π.Ε. ούτε καν σχολιάζει το γεγονός ότι η Ε.Ε. είναι πάντα με την άλλη πλευρά σ' όλα τα εθνικά μας προβλήματα. Ούτε μας είπε από πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφασίζουν μόνες τους με ποιο τρόπο θα διαθέσουν το μέρος των χρημάτων μας που μας επιστρέφουν οι Βρυξέλες. Το κυριότερο είναι ότι η Δ.Π.Ε. έχει αναγάγει σε αιχμή του προγράμματος της την περιφερειακότητα, μιλώντας για 9 κυβερνήσεις στην Ελλάδα (!), τη στιγμή που η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση, με ουρά της την Ε.Ε., προσπαθεί να διαμελίσει το ένα μετά το άλλο τα κράτη που δε συμπαθεί (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία, αραβικές χώρες κλπ.).
Η Αντικαπιταλιστική Συμμαχία
Είναι γνωστό ότι το 1996 οι «αντικαπιταλιστές» έδωσαν γραμμή να ψηφιστεί το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και το 2000 ο ΣΥΝ του Κωνσταντόπουλου. Συμβαδίζουν, επίσης, με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, για να βελτιώσουν (!) την Ε.Ε..
Λιγότερο γνωστό είναι ότι ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανταπέδωσαν την προσφορά του 1996 σ' αυτές τις ευρωεκλογές ψήφισαν τους «αντικαπιταλιστές». Επίσης οτι η Συμμαχία αυτή των 56(!) οργανώσεων, που ελέγχεται από κάποιες τροτσκιστικές ομάδες, προσεκλήθη και χαιρέτισε με θερμά λόγια το συνέδριο του «Ουράνιου Τόξου», του κόμματος που επιδιώκει την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα (κι αν δεν την καταφέρει ολόκληρη, αρκούν η Φλώρινα, η Καστοριά και η Πέλλα). Το φύλλο της 2/6/2004 της «Εργατικής Αλληλεγγύης», της εφημερίδας τους, που διαθέτει και επαγγελματίες δημοσιογράφους(!), γράφει ότι το «Ουράνιο Τόξο» είναι «το κόμμα που εκπροσωπεί τη μειονότητα των εθνικά Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα».
Η ΟΑΚΚΕ
Προσπαθούμε να βρούμε έστω μία θέση του Μητσοτάκη είτε στα εθνικά είτε στα κοινωνικά ζητήματα που να μη συμφωνεί και να μην υπερθεματίζει η ΟΑΚΚΕ και δε βρίσκουμε! Τώρα, πώς είναι δυνατό τα ΜΜΕ μας, πχ. το ΠΟΝΤΙΚΙ, να κατατάσσει την ΟΑΚΚΕ στην εξωκοινοβουλυτική αριστερά, αυτοί... ξέρουν!
Οι 24 Γυναίκες
Αυτό πάλι, ψηφοδέλτιο γυναικών! Ισχυρίστηκαν ότι, αν κυβερνούσαν γυναίκες, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Προσπαθήσαμε να φανταστούμε ένα τέτοιο κόσμο, με πλανητάρχη την κ. Κοντολίζα Ράις και πρωθυπουργό της Ελλάδας, την κ. ’ννα Διαμαντοπούλου και μας έπιασε ανατριχίλα!
Κύριοι (και κυρίες), τέως συνεταίροι του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν πολύ τιμιότερο να παρουσιάσετε τις θέσεις σας και μ' αυτές να ζητήσετε την ψήφο των πολιτών, παρά να ψαρεύετε στα θολά νερά.
ΜΛ-ΚΚΕ και ΜΕΡΑ
Αντιθέτως, το ΜΛ-ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ προέβαλαν καθαρά τις θέσεις τους, ο κάθε πολίτης μπορούσε να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί τους και να
ξέρει γιατί του ζητούν την ψήφο του. Το ΜΛ-ΚΚΕ, μάλιστα, είχε και μια σημαντική εκλογική επιτυχία. Συγχαρητήρια!
Το ΚΚΕ μ-λ και η αποχή
Το ΚΚΕ μ-λ ποτέ δε συμμετέχει σε ευρωεκλογές, καλώντας το λαό σε αποχή, με το αιτιολογικό on είναι υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.. Δεν παρέμεινε ανενεργό, αλλά με συγκεντρώσεις, αρθρογραφία κλπ. προσπάθησε να εξηγήσει τη στάση του. Είναι μια στάση σεβαστή, παρόη εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε, αφού θεωρούμε on αυτύ που προέχει τώρα είναι η ενημέρωση για τις επιπτώσεις της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και η συμμετοχή στις ευρωεκλογές, ακόμη και στο ευρωκοινοβούλιο, αν ήταν δυνατό, συμβάλλει σηιιανηκά στην αποκάλυψη του ρόλου της E.E..
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Ζητείται η
εφαρμογή του
Το μήνα που μας πέρασε η αθλητική κοινότητα θρήνησε άλλο ένα θύμα του χουλιγκανισμού. Κάποιοι βγήκαν να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους, αλλά ελάχιστοι κατήγγειλαν ότι αυτό το άθλιο φαινόμενο οφείλεται στην περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, ιδιαίτερα της νεολαίας, λόγω των κοινωνικών, οικονομικών και εκπαιδευτικών πολιτικών, και ότι υποθάλπεται από τον αθλητικό, και όχι μόνο, παραγοντισμό. Ενδεικτική ήταν η στάση την επόμενη μέρα του αθλητικού τύπου, που αποτελεί όργανο χειραγώγησης των οπαδικών μαζών από τους μεγαλοπαράγοντες: Σιγή ιχθύος, σαν να μην είχε συμβεί τίποτε, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν οπλίσει το χέρι των δραστών, υβρίζοντας και φανατίζοντας. Ήταν φαίνεται γι αυτούς μια συνηθισμένη μέρα
Με αφορμή (και) αυτό το περιστατικό παρουσιάστηκε το νέο νομοσχέδιο για την πάταξη της βίας στα γήπεδα. Καμιά αντίρρηση δεν έχουμε για τις πρόνοιές του, που είναι βασικά η κατάργηση των νοσηρών συνδέσμων, ο ορισμός της υπευθυνότητας για φαινόμενα βίας στους ίδιους τους συλλόγους και η θεσμοθέτηση αυστηρότερων ελέγχων και ποινών. Όμως γεννώνται δύο ερωτήματα. Πρώτον, γιατί χρειάστηκε νέο νομοσχέδιο, αφού ήδη υπάρχει νόμος που τα προβλέπει, ο οποίος όμως είναι ανενεργός; Και δεύτερο, τι διασφαλίζει ότι ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί; Η πολιτεία δε δείχνει να διαθέτει πολιτική βούληση για την πάταξη της βίας, γιατί τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι μεγάλα και, κυρίως, γιατί οι ιθύνοντες της κοινωνίας θέλουν να διοχετεύεται η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια των νέων σ αυτού του είδους το χουλιγκανισμό και όχι να προκαλεί κοινωνικούς αγώνες. Και φυσικά μόνα τους τα κατασταλτικά μέτρα δεν περιορίζουν ένα κοινωνικό φαινόμενο.
Τουλάχιστον ανακοινώθηκαν οι διώξεις για τους φυσικούς δράστες του περσινού φρικτού εγκλήματος της Παιανίας, αλλά φυσικά το ζητούμενο είναι να διωχθούν και οι ηθικοί αυτουργοί. Να ελπίσουμε ότι οι ποινές θα εκτελεστούν στο ακέραιο και ότι δε θα δούμε για άλλη μια φορά τους ενόχους βίαιων πράξεων μετά από λίγο και πάλι στα γήπεδα;
Κατηγορία
Φύλλο 121 Μαρτίου 2008
«Ο παλαιστινιακός λαός, πρόσφυγας στην ίδια του την πατρίδα, υφίσταται μια νέα ναζιστικού τύπου επίθεση γενοκτονίας από το Ισραήλ, προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης στην περιοχή.
Το Ισραήλ και οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι προστάτες του με θράσος απαιτούν από τους Παλαιστινίους να καταργήσουν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή τους και να την αντικαταστήσουν με μια κυβέρνηση ανδρεικέλων, όμοια με αυτές των αραβικών χωρών που σιωπούν μπροστά στο δράμα των αδελφών τους.
Ο ελληνικός λαός σίγουρα δεν εκφράζεται από την υποτονική αντίδραση της κυβέρνησής του και θα εκδηλώσει, όπως πάντα, με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του. »
(Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ 3/1/2009)
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Αμερικανική αλαζονεία
Πάντα υπήρχε ανταγωνισμός μεταξύ των δύο πυλώνων της Δύσης, κυρίως στις διακρατικές σχέσεις, άλλοτε διογκούμενος (Ντε Γκολ) και άλλοτε συρρικνούμενος, λόγω της σοβιετικής πυρηνικής απειλής. Μετά το 1990 και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ κλιμακώνεται η ανταγωνιστική αντίληψη του γαλλογερμανικού άξονα έναντι της αμερικανικής ηγεμονίας.
Δεν είναι ο οικονομικός ανταγωνισμός η μόνη αιτία της διελκυστίνδας. Είναι και η προσπάθεια της Ουάσινγκτον και των συμφερόντων που εκπροσωπεί για ανεξέλεγκτη κυριαρχία, κυρίως σε περιοχές όπως η πετρελαιοφόρος Μέση Ανατολή και σταδιακά σ'όλο τον πλανήτη. Οι ΗΠΑ, ως μοναδική υπερδύναμη, θεωρούν πως δεν τους πρέπουν οποιεσδήποτε δεσμεύσεις, οικονομικές, οικολογικές, Διεθνούς Δικαίου, στρατιωτικές κλπ. Με πρόσχημα την τρομοκρατία προσπαθούν να προκαλέσουν σύγχυση και αμφιβολίες στην κοινή γνώμη και να ηγηθούν ενός «Αντιτρομοκρατικού Μετώπου». Βέβαια, ο χοντροκομμένος τρόπος που προβάλλουν τις δικαιολογίες τους δεν πείθει κανένα, ούτε καν το λαό τους, και επιτρέπουν στα μεγάλα ευρωπαϊκά συμφέροντα να αντιδρούν, όχι φυσικά προς χάριν της ειρήνης.
Οι ΗΠΑ, όμως, είναι αποφασισμένες να αναλάβουν έστω και μονομερώς στρατιωτική δράση, για να καλύψουν τα τεράστια οικονομικά τους προβλήματα και το εξωτερικό τους χρέος, που έχει εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη. Η διχασμένη Ευρώπη δεν μπορεί να διαμορφώσει στρατηγική αυτόνομης παρέμβασης στη διεθνή σκηνή, όπως παλιότερα και σε Κόσσοβο-Fyrom, που ήταν στο κάτω-κάτω γειτονιά της.
Η διχασμένη Ευρώπη
Παρά το γεγονός ότι το 82 % των πολιτών της ΕΕ είναι κατά του πολέμου στο Ιράκ, συγκροτήθηκε μέτωπο με αρχηγό τη Βρετανία και συμμέτοχους Ιταλία, Ισπανία, Δανία, Πορτογαλία, Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία κατά Γαλλίας και Γερμανίας, που εδώ και 20 χρόνια έχουν συμφωνίες με τον Σαντάμ για το πετρέλαιο.Οι ΗΠΑ επεδίωξαν την αναγνώριση της κυριαρχίας τους και τη συνενοχή των 8 στα εγκλήματα που σχεδιάζουν. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου Έλμαρ Μπροκ χαρακτήρισε την επιστολή των οκτώ στον Μπους ως "παρέλαση υποτελών". Η Μοντ τους αποκάλεσε "Συμμορία των οκτώ". Το Σπίγκελ έγραψε για "Οκτώ σωματοφύλακες του Μπους".
Σαρανταοκτώ ώρες μετά τη συνεδρίαση στις Βρυξέλες των 15 Υπουργών Εξωτερικών, όπου υποκριτικά συμφωνούσαν σε κοινή θέση της Ευρώπης, οι Πρωθυπουργοί των οκτώ κρατών προέβησαν στην "προμελετημένη ψυχρολουσία", όπως έγραψαν οι Τάιμς. Δεν ενημέρωσαν κανέναν από τους ηγέτες που εκτίμησαν ότι δε θα υπογράψει. Μόνο ο Ολλανδός Πρωθυπουργός αρνήθηκε. Έτσι επιχειρείται η δημιουργία νέου Ευρωπαϊκού ηγεμονικού κέντρου κόντρα στο γαλλογερμανικό άξονα, που με άνεση και αυταρέσκεια συζητούσε για διπλή προεδρία υπό τον έλεγχο του. Αυτόν τον άξονα στηρίζουν οι κύκλοι των ΗΠΑ που απειλούνται από την πολιτική Μπους, όπως Τάιμς Ν.Υ., Wall Street κλπ. Αντιθέτως, ο πολεμοχαρής Ράμσφελντ χαρακτήρισε τη Γαλλία και τη Γερμανία «παλιά Ευρώπη, που δεν εκπροσωπεί το σύνολο της». Οι οκτώ χρησιμοποιούν τις εκφράσεις "εμείς οι Ευρωπαίοι", "εμείς στην Ευρώπη". Χώρες, που περίμενε κανείς να βρίσκονται υπό την γερμανική επιρροή, όπως η Πολωνία, η Τσεχία, η Ουγγαρία, δίνουν γην και ύδωρ στους Αμερικανούς πριν καν γίνουν μέλη της ΕΕ. Η Λετονία και η Λιθουανία, με "Αμερικανούς" προέδρους, δήλωσαν πως θα συνυπέγραψαν την επιστολή, αν τους είχε ζητηθεί. Με στρατηγικές ανατροπές η Αμερική παρεμβαίνει όχι μόνο στην ΕΕ, αλλά σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Με τα 10 νέα μέλη της η ΕΕ, πολύ πιο αδύναμη πολιτικά, ανύπαρκτη στρατιωτικά και με αμερικανικό διεμβολισμό, βαδίζει στο δρόμο της διάσπασης και της σύγκρουσης. Η τελευταία απόφαση των 15 κατάφερε ουσιαστικά να μην αναφέρει τίποτα για πόλεμο, αλλά να ενισχύσει την προσήλωση της ΕΕ στις ΗΠΑ.
Η θέση της Ελλάδας
Ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ με την πρωτοβουλία των έξι (Πάλμε-Γκάντι κλπ), τα συνθήματα "ΕΟΚ-ΝΑΤΟ ίδιο συνδικάτο", 'Έξω οι βάσεις από την Ελλάδα", "Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", ενέπνευσε το λαό. Αυτά, όμως, ξεχάστηκαν γρήγορα και η διαχείρισή της εξουσίας διέβρωσε ακόμα και αυτούς που ξεκίνησαν με αγνές προθέσεις και στη συνέχεια συμβιβάστηκαν. Ο Σημίτης, αν και γερμανός, από την αρχή έδωσε το στίγμα του στους Αμερικανούς, με τις ευχαριστίες του για τη μεσολάβηση τους στη ντροπή των Ιμίων και συνέχισε με τη συνεργασία του Giorgos να στηρίζει τον αποκλεισμό του Ιράκ, την ελληνοτουρκική "προσέγγιση" και τελευταία να υποστηρίζει το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν-Χάνεΐ για την Κύπρο. Τώρα ο Σημίτης γεωπολιτικά είναι με τους γαλλογερμανούς, αλλά δε θέλει να απογοητεύσει και την Ουάσινγκτον. Έτσι στέλνει δύο πολεμικά πλοία στον Περσικό, πιλότους και τεχνικούς κατασκοπευτικών αεροπλάνων και επιτρέπει τη χρήση των βάσεων του Ακτίου και της Σούδας, τη στιγμή που η Τουρκία διαπραγματεύεται σκληρά κάθε διευκόλυνση και απαιτεί ανταλλάγματα οικονομικά-στρατιωτικά και πολιτικά, όπως το Κουρδικό και το Κυπριακό. Ο Giorgos επέδωσε διάβημα στις ιρακινές αντιπροσωπείες σε Αθήνα, Βρυξέλλες και Ν.Υ. και προειδοποίησε ότι το χρονικό περιθώριο εξαντλείται και, αν δεν επωφεληθεί το Ιράκ της ευκαιρίας που προσφέρει το ψήφισμα 1441 για ειρηνικό αφοπλισμό, τότε θα φέρει την ευθύνη για όλες τις συνέπειες! Δηλαδή για ό,τι γίνει θα φταίξει ο Σαντάμ και όχι οι Αμερικανοί! Απέλασε Ιρακινό διπλωμάτη, με αστεία δικαιολογία, τις πρώτες μέρες του πολέμου. Ο Σημίτης, ως Πρόεδρος της ΕΕ, που κανείς δε λογαριάζει, προσπαθεί να εμφανίσει τη διαλυμένη ΕΕ ως ενωμένη, στηρίζοντας ουσιαστικά τις θέσεις των ΗΠΑ, με αποφάσεις που δικαιολογούν τον πόλεμο.
Τελικά η απερίσκεπτη ελπίδα πως η Ευρώπη θα αντιταχθεί στην πολιτική και ηθική οπισθοδρόμηση που οδηγεί τον κόσμο ο Μπους είναι καθαρή αυταπάτη, γιατί η ΕΕ δεν έχει καμιά ικανότητα να παίξει αυτό το ρόλο, γιατί απλά είναι μέρος του προβλήματος. Για να αντισταθμιστεί η συντριπτική στρατιωτική δύναμη των ΗΠΑ και να επικρατήσει το διεθνές δίκαιο, πρέπει να δοθούν δυνατότητες και ευκαιρίες στις υπανάπτυκτες χώρες, να λειτουργήσουν τα Ηνωμένα Έθνη ανεξάρτητα και δυναμικά και να απαιτήσουμε οι λαοί από τις κυβερνήσεις μας, να εφαρμόζονται παντού τα ανθρώπινα δικαιώματα, να δίνονται λύσεις στα οικολογικά ζητήματα απ' όλους σεβαστές και να περιοριστούν οι ανεξέλεγκτες δράσεις του μεγάλου διεθνούς κεφαλαίου που ως μόνο στόχο έχει το κέρδος.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003