ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.


Αμφίρροπη μάχη

Οι δυο στρατηγικές συγκρούονται θανάσιμα. Το αμερικανικό Πεντάγωνο (Ράμσφελντ, Περλ) εξαγγέλλει επιθέσεις κατά Ιράκ, Ιράν, Σομαλίας, Σουδάν, Υεμένης, Συρίας κλπ. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Πάουελ) αρνείται και μαζί του συμφωνούν Γερμανία και Γαλλία. Η Ισπανία αρνείται να εκδώσει υπόπτους τρομοκρατικών ενεργειών στις ΗΠΑ.
Ποια γραμμή θα επικρατήσει; Μάλλον κάπου στη μέση. Θα δούμε…

Μάλλον δεν ησύχασαν!

Εντάξει, ανατρέπονται οι Ταλιμπάν και πιθανότατα να συλληφθεί ή σκοτωθεί ο Μπιν Λάντεν (ή κάποιος δυστυχής σωσίας του). Όμως η Βόρεια Συμμαχία αρνείται την παρουσία Γάλλων, Γερμανών, Αμερικανών και όλων των ξένων στη χώρα τους. Λέτε να μπλέξουνε περισσότερο με δαύτους οι Αμερικάνοι;

Παλικάρια!

Πολύ παλικάρια αυτοί οι Αμερικανοί. Πολεμούν από αέρος! Στο έδαφος βρωμάει μπαρούτι. Έτσι ο Αμερικανός στρατιωτικός ακόλουθος στη Μόσχα αναζητεί μέσω διαδικτύου Ρώσους μισθοφόρους, για το Αφγανιστάν. Ζητεί γνώση αγγλικής. Υπόσχεται υψηλές αποδοχές!

Κοινωνική πολιτική!

Πώς αντιμετωπίζει η αμερικανική κυβέρνηση τα (επιπλέον) προβλήματα που δημιούργησε το χτύπημα της 11/9; Το Κογκρέσο ψήφισε 15 δις δολάρια επιδοτήσεις και εγγυήσεις δανείων για τις αεροπορικές εταιρείες, αλλά ούτε 1 δολάριο για τους απολυμένους εργαζομένους των αερογραμμών!
Η Βουλή των Αντιπροσώπων περνάει νόμο για την "αναζωπύρωση" της οικονομίας και δίνει 25 δις δολάρια αναδρομικές μειώσεις φόρων για τις επιχειρήσεις (που οι περισσότερες είναι επικερδείς) και σχεδόν τίποτα για τους ανέργους !

(ΧΩΡΙΣ) ΣΧΟΛΙΟ

Ο Επίτροπος Γεωργίας της ΕΟΚ κ. Φίσλερ δε δέχεται τα στοιχεία που του έδωσε ο Έλληνας υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς, ότι η παραγωγή βαμβακιού στην Ελλάδα ήταν το 2001 1.146.000 τόνοι! Υποστήριξε τις εκτιμήσεις των υπηρεσιών του, ότι ήταν 1.300.000 τόνοι κι έτσι η τιμή θα οριστεί πολύ κάτω των 200 δρχ.!
Ο κ. Δρυς, φεύγοντας από το αεροδρόμιο των Βρυξελών, αντί να χαλάσει τον κόσμο, ούτε καν έκανε δηλώσεις!
Το σκάνδαλο, πολιτικοηγουμενική διαπλοκή με τους αδίστακτους «επιχειρηματίες», του Βατοπεδίου βαίνει πλέον, αφού επέτυχε τον πολιτικό του στόχο, ομαλά προς την αρχειοθέτηση, μέσω των «εξεταστικών» ή και «προανακριτικών» επιτροπών. ’λλωστε γρήγορα όλοι τους αντελήφθησαν πόσο αστόχαστη ήταν η ανακίνηση τέτοιου θέματος, αφού δεν υπάρχει ένας μόνο «Εφραίμ» ούτε ένα μόνο «Βατοπέδι» και όλοι όσοι άμεσα ή έμμεσα μας κυβερνούν σε χιλιάδες τέτοιες ή ανάλογες δοσοληψίες» ικανοποιούν και εκπληρώνουν τις πολιτικές τους «ανησυχίες».
Για την τιμή των όπλων, βέβαια, θα αναφέρονται σ’ αυτό τα κόμματα της λεγόμενης αριστεράς. Το ένα λιγότερο έντονα (παρότι θεματοφύλακας των αρχών του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και της ρετσέτας «θρησκεία το όπιο του λαού», που δεν πολυακούγεται πλέον), διότι γενικά δεν καταφεύγει συχνά στην σκανδαλολογία, λόγω των παλαιότερων διεθνών δοσοληψιών και της σύγχρονης επιχειρηματικής του δράσης.
          Το άλλο, όμως, ως ο κατεξοχήν εκφραστής όλων όσων, εντός ή εκτός της χώρας μας, προσπαθούν να αποδομήσουν ό,τι συναποτελεί το νεότερο ελληνισμό, θα επιχειρεί, με αφορμή (όχι αιτία...) απαράδεκτα, όντως, φαινόμενα θρησκευτικών ταγών, και με αιχμή του δόρατος τα ΜΜΕ και διάφορα πνευματικά, υποτίθεται, ιδρύματα, να διαλύσει ένα από τα στοιχεία του νεοελληνικού έθνους, την ορθοδοξία, «ξεχνώντας» το βαθύτατα ανθρώπινο (έστω και μεταφυσικό) και κοινωνικό της περιεχόμενο και ταυτόχρονα (διαλεκτική αντίθεση...) θα προωθεί Ιερώνυμο, Χρυσόστομο, Βαρθολομαίο, οι οποίοι, με την ευκαιρία, τηρούν σιγήν νηστήσιμου ιχθύος για το θέμα.

Τι πρέπει να γίνει με την περιουσία;

Εκ των πραγμάτων, όμως, ετέθη πλέον ενώπιον όλων το μέγα, πράγματι, θέμα της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας, παντός είδους και προέλευσης, και των θεμιτών ή αθέμιτων χρήσεών της, με τρόπο όμως απλουστευτικό, απλοϊκό και, εν πολλοίς, ιδιοτελή, ως να μην ήταν το ζήτημα εξόχως πολύπλοκο, ιστορικά, εθνικά, νομικά, κοινωνικά και με διεθνείς παραμέτρους, πέρα από τη θρησκευτική και κοινωνική του διάσταση.
Σε μια κοινωνία πραγματικά ανθρώπινη, δίκαιη και δημοκρατική, δηλαδή σοσιαλιστική, όλα θα τελούσαν κάτω από κοινωνικό ή και δημόσιο έλεγχο και οι θεσμοί της, σύμφωνοι με την ιδιαίτερη ταυτότητα και τα στοιχεία της, θα λειτουργούσαν ομόλογα προς το περιεχόμενο και τους ομολογημένους σκοπούς της. ’λλωστε, επί του προκειμένου, ο θεσμός της ορθόδοξης εκκλησίας και ό,τι τον συναποτελεί δεν περιορίζεται στον «κλήρο» ή τους «μοναχούς» αλλά σε ολόκληρο το «χριστεπώνυμο πλήρωμα», δηλ. στο 90% τουλάχιστο, έστω και τυπικά, του έθνους μας,  προς χάριν των οποίων διετέθησαν με διάφορους τρόπους και αιτίες, όλα όσα αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία...
Αλλά και αν, ακόμη, συζητούσαμε, εντελώς αβασάνιστα, τη δυνατότητα (ή και την υποχρέωση) της ... εθνικοποίησης τώρα και μέρους μόνο της εκκλησιαστικής περιουσίας, ποιος στοιχειωδώς εχέφρων Έλληνας πολίτης θα πρότεινε την παράδοσή της σ’ αυτό το κράτος αυτής, όπως την καταντήσανε, της κοινωνίας; Δε θα σήμαινε αυτό αμέσως μετά την παράδοσή της σε ιδιώτες-κερδοσκόπους αντί πινακίου φακής;
Εννοείται, φυσικά, ότι πρέπει να τεθούν (από ποιους όμως;) φραγμοί στη διαπλεκόμενη ασυδοσία, απαγόρευση κάθε εκποίησης, έλεγχοι στη διαχείριση και στις παροχές της. Και θα έλθει, αργά ή γρήγορα, ο καιρός που η ελληνική κοινωνία και πολιτεία, απαλλαγμένη από τα δεσμά και τα παράσιτα, θα αντιμετωπίσει το ζήτημα, παίρνοντας υπόψη όλες τις πλευρές και τις παραμέτρους του.
Θετικές εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό της Κύπρου σηματοδότησαν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών και ο ανασχηματισμός που ακολούθησε.

Ενισχύθηκαν οι υποστηρικτές του ΟΧΙ

Στις εκλογές ενισχύθηκαν τα κόμματα που υποστήριξαν το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ), εκτός (δυστυχώς) από τους οικολόγους, που παρέμειναν στάσιμοι. Το ΑΚΕΛ, που υποστήριξε το «ΟΧΙ, για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ» (!) μειώθηκε. Ο ΔΗΣΥ, που υποστήριξε το ΟΧΙ, μειώθηκε επίσης. Οι ακραίοι μειοδότες Ε.ΔΗ. δεν μπήκαν καν στη Βουλή.
Τα αποτελέσματα αυτά ενισχύουν τη θέση του Προέδρου Τ. Παπαδόπουλου τόσο μέσα στην κυπριακή κοινωνία όσο και μέσα στα πλαίσια του κυβερνητικού συνασπισμού. Το ΑΚΕΛ οφείλει να περιορίσει τους εκβιασμούς του για πιο υποχωρητική στάση στο εθνικό θέμα. Η ματαίωση της επανεκλογής του Τ. Παπαδόπουλου το 2008 (με προβολή υποψηφιότητας και από το ΑΚΕΛ) γίνεται δυσκολότερη.

Καλύτερη η εικόνα της κυβέρνησης

Ο ανασχηματισμός βελτίωσε την εικόνα της κυβέρνησης. Υπουργοί που επέδειξαν ανεπάρκεια ή έλλειψη σοβαρότητας αντικαταστάθηκαν από ικανότερους και σοβαρότερους. Τώρα η κυβέρνηση είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τον Πρόεδρο στο εθνικό θέμα, χωρίς να λείπουν από αυτήν οι ανανικοί. Όλ’ αυτά όμως δεν πρέπει να δημιουργήσουν κλίμα υπεραισιοδοξίας, γιατί οι αντιφάσεις και τα προβλήματα παραμένουν.
Α) Οι εσωτερικές τριβές στον κυβερνητικό συνασπισμό συνεχίζονται, όχι μόνο λόγω πολιτικών διαφωνιών (που ως ένα βαθμό είναι λογικές και χρήσιμες), αλλά και λόγω μικροκομματικών ή προσωπικών επιδιώξεων.
Β) Η οικονομική και κοινωνική πολιτική υπαγορεύεται από την Ε.Ε. και τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών, καταστρέφει την κυπριακή οικονομία και οξύνει τις ανισότητες και τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ο υπ. Οικονομικών (ικανός και σοβαρός τεχνοκράτης) είναι στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Γ) Ενώ στο λαό γίνεται όλο και περισσότερο σαφές ότι η Ε.Ε. υποστηρίζει τα σχέδια των Αγγλοαμερικανών στο εθνικό θέμα και ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα καλό από αυτήν, η πολιτική ηγεσία (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) εξακολουθεί να βαυκαλίζεται με την «ευρωπαϊκή λύση του κυπριακού».

Εγκλωβισμένο το Κυπριακό

Οι τελευταίες εξελίξεις στο Συμβούλιο των υπ. Εξ. στο Λουξεμβούργο και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (Σύνοδο Κορυφής) στα μέσα Ιουνίου ήταν συνέχεια των προηγουμένων. Η κυπριακή κυβέρνηση, χωρίς τη συμπαράσταση πλέον της Αθήνας, έχει περιορίσει τις διεκδικήσεις της στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου και το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων. Έτσι η άρχουσα κάστα της Τουρκίας, μέσω της διαδικασίας ένταξης στην Ε.Ε. (την οποία Ελλάδα και Κύπρος υποστηρίζουν!), νομιμοποίησε και το στρατό κατοχής και τους εποίκους και την αρπαγή των περιουσιών.
Το άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων (αν ποτέ γίνει, αφού και αυτό αρνείται η Τουρκία) δε θα σημαίνει τίποτα για την κυπριακή οικονομία, αφού η ένταξη στην Ε.Ε. συρρικνώνει απελπιστικά την παραγωγική της βάση. Μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι Κύπριοι εφοπλιστές, που τα πλοία τους θα διακινούν ξένα προϊόντα, κυρίως τουρκικά αγροτικά και ευρωπαϊκά βιομηχανικά.
Στις όποιες παραινέσεις της Ε.Ε. για καλύτερη συμπεριφορά η Τουρκία απαντά με το γνωστό της τσαμπουκά. Αν τελικά μπει ή δεν μπει η Τουρκία στην Ε.Ε. δεν εξαρτάται καθόλου από τη στάση της στο Κυπριακό κι αυτό το ξέρουν όλοι, το ξέρει και το τουρκικό κατεστημένο, γι’ αυτό δεν κάνει καμιά υποχώρηση, αντιθέτως έγινε πιο προκλητικό. Μέχρι τώρα οι παραινέσεις διαρκούν ως την ώρα της ψηφοφορίας, η οποία είναι πάντα ευνοϊκή για να προχωρήσει η ένταξη της Τουρκίας. Αν η ένταξή της δεν ολοκληρωθεί τελικά, θα είναι γιατί η Ε.Ε. θα αποφασίσει να μην αυτοκτονήσει για το χατίρι των Αμερικανών συμμάχων της. Αμφιβάλλουμε αν είναι σε θέση να κάνει έστω και αυτό!
Είναι γνωστό ότι στους ηγετικούς κύκλους του καπιταλιστικού κόσμου υπάρχουν δύο αντιλήψεις για την εκμετάλλευση των χωρών του τρίτου κόσμου. Η πρώτη εκφράζεται με την πολιτική Μπους, που επιδιώκει όσο περισσότερα και όσο γρηγορότερα κέρδη, χωρίς να υπολογίζει την ανθρώπινη εξαθλίωση και την καταστροφή της φύσης.
Η δεύτερη αντίληψη βλέπει πιο μακριά, κατανοεί ότι η πολιτική Μπους θα αποσταθεροποιήσει αργά ή γρήγορα το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και προτείνει ένα μικρό μέρος από τα κέρδη της εκμετάλλευσης των χωρών του τρίτου κόσμου να επιστρέφεται ως «βοήθεια» αφενός για να μην ξεσηκωθούν οι λαοί, αφετέρου για να μπορούν οι χώρες αυτές να απορροφούν τα προϊόντα των ισχυρών. Η αντίληψη αυτή έχει ερείσματα και στις ΗΠΑ (μειοψηφεί) και στην Ε.Ε. (πλειοψηφεί) και χρησιμοποιεί ως όργανα τις διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.), με τη συμπαράσταση μερίδας του τύπου. Οι δύο αυτές αντιλήψεις συγκρούονται και μέσα στους διεθνείς οργανισμούς, των οποίων οι αποφάσεις είναι συμβιβασμός των δύο γραμμών.
Πρόσφατα η ομάδα G8 των πλουσιοτέρων χωρών του κόσμου αποφάσισε την παραγραφή μέρους του εξωτερικού χρέους 18 φτωχών χωρών της Αφρικής ύψους 40 δισ. δολαρίων προς την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (που ελέγχονται από τις ΗΠΑ) και την Αφρικανική Τράπεζα Ανάπτυξης. Η απόφαση διαφημίστηκε καταλλήλως ως έκφραση ανθρωπιάς και αλληλεγγύης του Δυτικού Κόσμου. Όμως το ποσό αυτό είναι ασήμαντο μπροστά στα κέρδη που αποκομίζουν οι Δυτικοί και κυρίως οι ΗΠΑ από τις χώρες αυτές. Όπως καταγγέλλει ο Τζέφρι Τζακς, σύμβουλος του ΟΗΕ, η αμερικανική «βοήθεια» προς την Αφρική δεν ξεπερνά τα 3 σεντς για κάθε 100 δολάρια του ΑΕΠ, ένα μεγάλο μέρος απ' αυτά δε δίνεται στους Αφρικανούς αλλά είναι μισθοί Αμερικανών συμβούλων και τα υπόλοιπα χρήματα της «βοήθειας» δεν καλύπτουν ούτε το 10% των αναγκών των φτωχών χωρών, που δεν είναι βέβαια μόνο 18. Τα χρέη που παραγράφονται πιθανότατα δε θα μπορούσαν ούτως ή άλλως να αποπληρωθούν, λόγω της κατάστασης που έχουν περιέλθει οι χώρες αυτές λόγω της παγκοσμιοποίησης και δεν είναι επιπλέον χρήματα, αλλά προέρχονται από περικοπές άλλων προγραμμάτων «βοήθειας». Τέλος αυτή η «βοήθεια» υπενθυμίζουμε ότι δίνεται με τους γνωστούς όρους για φιλελευθεροποίηση της οικονομίας των φτωχών χωρών, δηλ. άνοιγμα των αγορών, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ να σταθούν στα πόδια τους και να είναι συνεχώς αντικείμενα εκμετάλλευσης των πλουσίων.
Τα 40 δισ. δολάρια είναι ασήμαντα μπροστά στις απώλειες που έχουν οι χώρες αυτές λόγω του ανοίγματος των αγορών που τους επιβλήθηκε. Η υποκρισία των G 8 φαίνεται και από το γεγονός ότι κάθε χρόνο επιχορηγούν με 150 δισ. δολάρια τους δικούς τους αγρότες, ώστε να φτάνουν τα προϊόντα τους στις φτωχές χώρες σε τιμές που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι ντόπιοι αγρότες.
Μόνο όταν ο Τρίτος Κόσμος απαλλαγεί από την «προστασία» και τη «βοήθεια» του καπιταλιστικού κόσμου και των διεθνών του οργανισμών θα μπορέσει να αξιοποιήσει τον τεράστιο φυσικό και ανθρώπινο πλούτο του και να εξασφαλίσει την επιβίωση και την πρόοδο στους πολίτες του.
Ο μαύρος βούρκος και η δυσωδία που άφησε πίσω της η εγκληματική αδιαφορία και ο ρατσισμός είναι ό,τι απέμεινε από μια τυπική μεγαλούπολη του αμερικάνικου νότου. Για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι ο ¨αμερικάνικος τρόπος ζωής¨, το ¨αμερικανικό όνειρο¨, η ¨ελευθερία που πρέπει να υπερασπιστεί ο αμερικανικός λαός από τους τρομοκράτες¨ δεν είναι παρά το παραμύθι γι’ αυτούς που θέλουν να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις φωνές από το υπόγειο της αμερικανικής κοινωνίας, που είναι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού των ΗΠΑ και που αποτελείται από μαύρους πρώην δούλους, λατινοαμερικάνους μετανάστες και περιθωριοποιημένους φτωχούς λευκούς. Ο κοινωνικός αποκλεισμός αυτών των ομάδων, ο ρατσισμός και η αδιαφορία αποδείχτηκαν μεγαλύτερος κίνδυνος από την ¨τρομοκρατία¨ της Αλ Κάιντα. Χιλιάδες άνθρωποι χάθηκαν, γιατί δεν μπορούσαν να απομακρυνθούν, είτε γιατί δεν είχαν χρήματα για να φύγουν είτε γιατί η εξαθλίωση τους δεν τους άφησε καν να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αλήθεια ποιόν θα τιμωρήσει τώρα ο Μπους γι’ αυτές τις καταστροφές; Μήπως πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από τον εαυτό του, αφού:
α) Έφτασε στη Ν. Ορλεάνη με 3 μέρες καθυστέρηση, επειδή δεν του επέτρεπαν να απουσιάσει από μια μασωνική σύναξη που γινόταν τις μέρες αυτές.
β) Περιέκοψε 71,2 εκατ. δολ. από τον προϋπολογισμό των αντιπλημμυρικών έργων του Μισισιπή, για να τα χρησιμοποιήσει στον πόλεμο του Ιράκ.
γ) Έστειλε το 35% της Εθνοφρουράς της Λουιζιάνας στο Ιράκ, μαζί με τον εξοπλισμό τους.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι μεγάλες εταιρείες και οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες που ελέγχουν τις αμερικανικές κυβερνήσεις, καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τις ανθρώπινες ζωές, παρά μόνο για τα κέρδη τους. Αυτοί είναι ο πραγματικός κίνδυνος γιά τους λαούς όλης της γής, αλλά και του ίδιου του πλανήτη, που καταστρέφουν ασύστολα και ανεμπόδιστα.

Ενώ στην Κούβα ...

Πριν ένα χρόνο έπληξε τη «φτωχή» Κούβα ο τυφώνας «Ιβάν». Παρότι στη χώρα υπάρχουν ελάχιστα φορτηγά και λεωφορεία, μετακινήθηκαν 2.000.000 άνθρωποι από τις περιοχές που θα διέτρεχαν κίνδυνο, δηλ. το 15% του πληθυσμού της Κούβας(!), από τους οποίους οι 100.000 που θα κινδύνευαν περισσότερο μέσα σε 3 ώρες, μαζί με τα ζώα τους και τις κότες τους!
Το τεράστιο πρόβλημα των χώρων υποδοχής λύθηκε πολύ απλά: Το 78% όσων απομακρύνθηκαν φιλοξενήθηκε σε σπίτια ανθρώπων τους οποίους μέχρι εκείνη τη στιγμή δε γνώριζαν. Απολογισμός του τυφώνα: Νεκροί 0. Διερωτάται κανείς ποια χώρα είναι πιο πλούσια, οι ΗΠΑ ή η Κούβα;
































Η Σύνοδος

Στις 19 Ιούνη πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος του Α.Σ.Κ.Ε.
*Αναλύοντας τις διεθνείς εξελίξεις διαπιστώθηκε ότι η πολιτική των Η.Π.Α. και των Ευρωπαίων συμμάχων τους γίνεται συνεχώς πιο επιθετική, πιο βάρβαρη, με αποτέλεσμα να οξύνει τις εθνικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αντιθέσεις, να οδηγείται αυτή η πολιτική σε αδιέξοδο και να δημιουργεί προϋποθέσεις μεγάλων ανατροπών. Ειδικά στη Μ. Ανατολή η θηριωδία των Ισραηλινών εκτιμήθηκε ότι μακροπρόθεσμα θα θέσει σε αμφισβήτηση και την ίδια την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ.
*Στο εσωτερικό διαπιστώθηκε η πρωτοφανής σήψη της κυβέρνησης του Π.Α.Σ.Ο.Κ., χωρίς όμως να υπάρχει κάποια άλλη αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση άμεσης προοπτικής. Η Ν.Δ. αντιμετωπίζεται απ' όλους ως η επόμενη κυβέρνηση, με τη βεβαιότητα ότι θα συνεχίσει την πολιτική του Π.Α.Σ.Ο.Κ. Παρουσιάστηκαν διάφορα σενάρια, μερικά από τα οποία προβλέπουν σύντομη προσφυγή στις κάλπες.
*Οι ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις του Α.Σ.Κ.Ε. διαπιστώθηκε ότι γίνονται περισσότερο αποδεκτές. Για να αξιοποιηθεί αυτή η αποδοχή, θεωρείται αναγκαία η οργανωτική ανάπτυξη του Α.Σ.Κ.Ε. Η ενίσχυση με νέα μέλη και νέους φίλους θα επιτρέψει στο Α.Σ.Κ.Ε. να έχει ένα πιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
*Οι αυξημένες δραστηριότητες του Α.Σ.Κ.Ε. απαιτούν οικονομική στήριξη, που χωρίς αυτή δε θα γίνει δυνατή η συμμετοχή του Α.Σ.Κ.Ε. στις προσεχείς εκλογές, όποτε γίνουν. Έτσι τυπώθηκαν μπλοκ των 5 ευρώ και 20 ευρώ. Καλούνται όλοι οι φίλοι να προμηθευτούν από ένα μπλοκ και να φροντίζουν για τη δική τους τακτική μηνιαία συνδρομή και όποια άλλη από τον περίγυρό τους.

Κλιμάκιο

Κλιμάκιο της Ε.Ε. από τους Ν.Καργόπουλο και Σ.Στενό στις 31/5 έως 3/6 ήρθε σε επαφή με τα μέλη και τους φίλους του Α.Σ.Κ.Ε. στην Καρδίτσα, τη Λάρισα, το Βόλο, την Κατερίνη και τη Θεσσαλονίκη. Στα πλαίσια αυτής της περιοδείας δόθηκαν και 3 συνεντεύξεις: στο Θεσσαλία TV (Λάρισα), στο Euro Channel και το Ράδιο Ακρίτες (Θεσσαλονίκη).

Αφισοκόλληση

Τις μέρες αυτές ολοκληρώνεται η αφισοκόλληση της τελευταίας αφίσας του Α.Σ.Κ.Ε. με τις θέσεις για το ΕΥΡΩ, τις διεθνείς και εσωτερικές εξελίξεις και το ρόλο του Α.Σ.Κ.Ε.

Εκδηλώσεις

Σημαντικό μέρος της δραστηριότητας του Α.Σ.Κ.Ε. κάλυψε το τελευταίο δίμηνο η στήριξη της Κίνησης για την Επανεξέταση της Συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε..
Επίσης το Α.Σ.Κ.Ε. παίρνει μέρος στις εκδηλώσεις συμπαράστασης προς τον παλαιστινιακό λαό και τους Τούρκους πολιτικούς κρατούμενους και πολιτικούς πρόσφυγες.
Τέλος το ΑΣΚΕ πήρε μέρος στις κινητοποιήσεις χάρις στις οποίες ματαιώθηκε η προγραμματισμένη για τις 16-3-2002 επίσκεψη του Αμερικανού πρέσβη Τ. Μίλερ στον Υμηττό, κατά την οποία θα υιοθετούσε 10 στρέμματα από το καμμένο δάσος.
Στόχος των ξένων με το μνημόνιο είναι ο εξανδραποδισμός του ελληνικού λαού και η διάλυση της χώρας. Γι’ αυτό επιδιώκουν την πλήρη εξαθλίωσή μας με εκτελεστικό όργανο την κατοχική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. O «ολοφυρόμενος» στα κανάλια Λοβέρδος και ο εκλεκτός της τρόικας Παπακωνσταντίνου έδωσαν ονοματεπώνυμο στα τερατουργήματα που ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δηλ. τους νόμους 3863/2010 και 3865/2010 για τους ασφαλισμένους στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα αντίστοιχα, μόλις 2 χρόνια μετά την προηγούμενη «μεταρρύθμιση» της Πετραλιά.
Οι νόμοι αυτοί, που είναι πανομοιότυποι, διέπονται από την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, που τους επέβαλαν. Κατεδαφίζουν κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων του τελευταίου αιώνα και μετατρέπουν τις μελλοντικές συντάξεις κυριολεκτικά σε φιλοδωρήματα, με προοπτική ακόμη και να τις καταργήσουν. Ο υψηλός πληθωρισμός, που έχει επιβληθεί σκοπίμως από την τρόικα και την κατοχική κυβέρνηση, μειώνει ακόμη περισσότερο μισθούς και συντάξεις.
Τα κυριότερα σημεία των τερατουργημάτων της κατοχικής κυβέρνησης είναι:
- Η γενική αύξηση των ορίων ηλικίας στα 65. Πλήρης σύνταξη με χρόνο εργασίας 40 έτη, από 35 που ήταν, και ηλικία τουλάχιστον 60 ετών. Οι γυναίκες με ανήλικο παιδί σήμερα μπορούν να συνταξιοδοτηθούν πλήρως σε ηλικία 50 ετών. Με το νέο καθεστώς από το 2013 το όριο ηλικίας αυξάνει στα 65!!
- Καταργούνται η 13η και η 14η σύνταξη, όχι όμως οι αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές.
- Καταργείται η 3μερής χρηματοδότηση (1,3% του ΑΕΠ στον κλάδο σύνταξης του ΙΚΑ ΕΤΑΜ και στο ΤΑΠ ΟΤΕ καθώς και στον τομέα ασφάλισης προσωπικού ΔΕΗ και στον κλάδο σύνταξης του ΟΑΕΕ με ποσοστό ίσο προς το 0,4% του ΑΕΠ). Αντ’ αυτής καθιερώνεται «βασική σύνταξη», που θα καταβάλλει το δημόσιο. Το ύψος αυτής της βασικής καθορίζεται σε 360 ευρώ για το έτος 2010 για πλήρη σύνταξη (μετά 40 χρόνια εργασίας) και από 1/1/2014 αναπροσαρμόζεται με συντελεστή που διαμορφώνεται κατά 50% από την μεταβολή του ΑΕΠ, που λόγω ύφεσης θα μειώνεται, και κατά 50% από την μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ελέγχουν πτωτικά την αγοραστική δύναμη των συντάξεων, αφού η αύξησή τους δε θα συντελείται μόνο με βάση τις αυξήσεις του πληθωρισμού. Το ύψος της βασικής σύνταξης και οι προϋποθέσεις χορήγησής της θα καθορίζονται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, με «κριτήριο» τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού καθώς και ότι η προβλεπόμενη αύξηση της συνολικής δαπάνης δεν μπορεί υπερβαίνει το 2,5% του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2009-2060.
Όπως φαίνεται, η βασική σύνταξη θα συρρικνωθεί μέχρις εξαφάνισης, αφού ο αριθμός των συνταξιούχων την περίοδο 2010-2060 προβλέπεται να αυξηθεί κατά 70% σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝ.Ε. της Γ.Σ.Ε.Ε. Οι συντάξεις μειώνονται δραματικά.
Με το σημερινό ασφαλιστικό η πλήρης σύνταξη στα 35 χρόνια εργασίας αντιστοιχεί στο 80% και από 31/12/2007 αναλογικά στο 70% (νόμος Ρέππα 2002) του μέσου μισθού της τελευταίας 5ετίας. Με το νέο καθεστώς η πλήρης σύνταξη στα 40 χρόνια εργασίας αντιστοιχεί στο 40% του μέσου μισθού όλου του εργασιακού βίου συν τη βασική σύνταξη. Ομως ούτε κι αυτό είναι σίγουρο
- Η αναλογική σύνταξη, που θα προέρχεται αποκλειστικά από τις εισφορες των ασφαλισμένων, θα αναπροσαρμόζεται, όπως και η βασική, ανάλογα με την μεταβολή του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (πληθωρισμός) και του ΑΕΠ .
- Επανέρχεται ο ΛΑΦΚΑ, που είχε κριθεί παράνομος όταν τον είχε εφαρμόσει η Ν.Δ., για να περικόψει δραστικά τις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ.
- Οι επικουρικές συντάξεις παύουν από 1/1/2011 να καλύπτονται από την εγγύηση του δημοσίου και τα επικουρικά ταμεία είτε θα τις καταβάλλουν μειωμένες, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, είτε δε θα τις καταβάλλουν καθόλου, ώστε να εκπληρωθεί το παλαιό όνειρο της Ε.Ε. για την ανάληψη των επικουρικών συντάξεων από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
- Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από 1/1/2021 με σημείο αναφοράς την ηλικία των 65 ετών θα αυξάνονται με βάση την μεταβολή του «προσδόκιμου ορίου ζωής», το οποίο σύμφωνα με στοιχεία του ΙΝ.Ε της Γ.Σ.Ε.Ε. από διεθνή έρευνα τα επόμενα έτη θα αυξάνεται 3 μήνες το χρόνο κατά την δεκαετία 2010-2020. Από 1/1/2024 τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανά τριετία θα ανακαθορίζονται. Αν δηλ. τότε είμαστε ακόμη στην Ε.Ε., δεν πρόκειται να υπάρχει σύνταξη, παρόλο που θα πληρώνουν οι ασφαλισμένοι ασφαλιστικές εισφορές. Στη χώρα μας ο μέσος όρος ασφάλισης είναι 25 έτη και η μέση ηλικία του νεοεισερχόμενου στην ασφάλιση είναι αυτή των 29 ετών. ’ρα, με 40 χρόνια ασφάλισης η συνταξιοδότηση του νεοεισερχόμενου θα γίνεται σε ηλικία 70 ετών, με χορήγηση σύνταξης–επιδόματος φτώχειας.
- Από 1/1/2013 εντάσσεται το χρεωκοπημένο ΝΑΤ στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Από 1/1/2011 οι νεοπροσλαμβανόμενοι στο Δημόσιο, στο στρατό, στην Βουλή, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ (α και β βαθμίδας) θα υπάγονται υποχρεωτικά στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Έτσι νέα ελλείμματα θα προστεθούν σύντομα στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, αφού το δημόσιο ως εργοδότης δεν πληρώνει ούτε τις εισφορές του. Ως τώρα οι συνολικές οφειλές του δημοσίου (ασφαλιστικές εισφορές και κρατική χρηματοδότηση) προς το ταμείο είναι 8,5 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με αναλογιστική μελέτη του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας το όφελος στο έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος το 2060 με αυτά τα τερατουργήματα θα είναι μόλις 4,2 % του ΑΕΠ (10,7% του ΑΕΠ έλλειμμα με την υφιστάμενη ασφάλιση έναντι 6,5% με αυτή της τρόικας). Δηλ. όφελος μέσα σε 50 χρόνια μόνο 11 δισ. περίπου, που θα ήταν μόλις 2,5 δισ. αν το δημόσιο πλήρωνε τις υποχρεωσεις του στα ταμεία. Κατακρεουργήσανε τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους επίτηδες, χωρίς πραγματικό όφελος, μόνο και μόνο για να τους εξαθλιώσουν, εφαρμόζοντας τα ευρύτερα σχέδιά τους. Φυσικά ούτε λέξη για επιστροφή, έστω και μέρους, από τα τεράστια ποσά που λήστεψαν διαχρονικά από το 1950 οι κυβερνήσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία και τα οποία θα αρκούσαν να δίνονται ανθρώπινες συντάξεις για πάρα πολλές δεκαετίας.
Αυτά τα τερατουργήματα προστίθενται στα «κατορθώματα» του Γ. Παπανδρέου, που όπως όλα δείχνουν αντιπαθεί (αν δε μισεί) τους Έλληνες και την Ελλάδα. Πότε τα αισθήματα αυτά θα γίνουν αμοιβαία;
Μας απειλούν ότι δεν έχουμε δει ακόμα τίποτα από την κρίση. Μας φοβερίζουν για δύσκολο χειμώνα και μας προετοιμάζουν για “απαραίτητες” θυσίες, μια και τα Golden Boys δούλεψαν υπερωρίες και πλούτισαν οι αεριτζήδες. Βεβαίως το λογαριασμό θα πληρώσουν οι αδύνατες κοινωνικά τάξεις, οι εργαζόμενοι που θα βρεθούν στο δρόμο, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που θα πεινάσουν και οι αγρότες, που βλέπουν τα έξοδα να τρέχουν, τα προϊόντά τους να πουλιούνται πανάκριβα στα μαγαζιά, αλλά αυτοί να μένουν με άδειες τσέπες. Αυτοί μοχθούν, άλλοι θησαυρίζουν.

Αγρότες σε απόγνωση

Πάνω από 500.000 αγροτικές οικογένειες βρίσκονται σε απόγνωση και η κυβέρνηση απουσιάζει, ευνοεί την αισχροκέρδεια των μεσαζόντων, αυτών που το ΠΑΣΟΚ είχε υποσχεθεί να εξαλείψει, προστατεύει τα ολιγοπώλια των βιομηχανιών που επεξεργάζονται αγροτικά προϊόντα, με τους νόμους και τις εντολές της Ε.Ε., αδιαφορεί για τις αυθαιρεσίες και τις παρανομίες των εμπόρων, που εκμεταλλεύονται τους παραγωγούς και τους καταναλωτές. Έτσι, ενώ οι τιμές παραγωγού σε λάδι – σιτάρι – καλαμπόκι – βαμβάκι – γάλα κ.λπ. μειώνονται από 20 – 40 %, οι τιμές των προϊόντων στα ράφια συνεχώς αυξάνουν “λόγω της κρίσης”. Συγκεκριμένα από τις 24 Οκτωβρίου στις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης έχουν υποβληθεί νέοι τιμοκατάλογοι με αυξήσεις που ξεπερνούν το 10% και αφορούν περισσότερα από 1000, αγροτικά κυρίως, προϊόντα και τρόφιμα από 20 εταιρείες.
Την ίδια στιγμή και ενώ το κόστος παραγωγής για αγρότες και κτηνοτρόφους έχει πολλαπλασιαστεί, το εισόδημά τους μειώνεται δραματικά, λόγω των καιρικών φαινομένων και συνθηκών και λόγω της αγροτικής πολιτικής της Ε.Ε., που αποσκοπεί στην εξόντωσή τους.

Οι αγρότες στο 4%

Έχουμε ξαναγράψει ότι στόχος της Ε.Ε. είναι η μείωση του αγροτικού πληθυσμού της Ελλάδας στο 4%, για λόγους που έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα φύλλα της Ενημέρωσης και στο ΑΣΚΕ-4. Λοιπόν τα καταφέρνουν! Σύμφωνα με στοιχεία της Ε.Ε., το 2005 υπήρχαν στη χώρα μας 7.769 αγελαδοτρόφοι, ενώ σε τρία χρόνια έμειναν 5.660, δηλαδή 2.109 λιγότεροι. Αυτό κατάφερε το καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών.
Πλήθος άλλοι αγρότες εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και αναζητούν μάταια την τύχη τους σε αστικά κέντρα και σε άλλες ασχολίες. Οι συνεταιρισμοί, που θα ήταν ασπίδα προστασίας τους, φρόντισε το ΠΑΣΟΚ να υπερχρεωθούν και να διαλυθούν. Συνεταιριστικές βιομηχανίες που γλίτωσαν, όπως η ΣΕΒΑΘ, κλείνουν από εισαγωγές φτηνών προϊόντων αμφίβολης ή κακής ποιότητας από Αίγυπτο, Λατινική Αμερική ακόμα και από την Κίνα.
Έτσι διαλύεται ο παραγωγικός ιστός της χώρας και ο κάποτε δυναμικός κλάδος της αγροτικής μας παραγωγής φθίνουν. Οι “προστάτες” μας και “εταίροι” από τις Βρυξέλες κάνουν τη δουλειά τους, υπερασπίζοντας τα συμφέροντά τους. Οι δικοί μας πολιτικοί, αυτοί που έπρεπε να προστατεύουν την αγροτιά, που στηρίζει τη χώρα μας, τι κάνουν;
Η συνεχώς επιταχυνόμενη πορεία προς τις εκλογές υπογραμμίζεται , δυστυχώς, πέρα από τα φραστικά, άκομψα έως και αστεία πυροτεχνήματα, και από τον αφύσικα μεγάλο βαθμό πυρκαγιών. Αυτές πιθανόν να μην ερμηνεύονται μόνο με βάση τις δυσμενείς, πράγματι, καιρικές συνθήκες και τα αίτια που αναλύονται σε άλλο άρθρο. Ίσως να έχουν και άλλο υπόβαθρο, που όμως είναι πολύ νωρίς για να διαλευκανθεί... Κατά τα άλλα οι εκλογές αυτές και το όποιο μετεκλογικό σκηνικό και οι τάσεις του καθορίζονται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσοστό από το διεθνή, ευρύτερο και στενότερο, περίγυρο και από τα εσωτερικά μέτωπα, λίγο ή πολύ επηρεαζόμενα απ’ αυτόν.

Εξωτερικές επιρροές

Στη διεθνή σκηνή κυριαρχεί η συνεχιζόμενη μείωση της δύναμης των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα και η συνακόλουθη αμηχανία της Ε.Ε. μπροστά στην άνοδο της ρωσικής (και κινέζικης) ισχύος, που ουσιαστικά έχει θέσει πλέον υπό ουσιαστική αμφισβήτηση την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση. Εννοείται ότι δεν κρίθηκε ακόμη τίποτα οριστικά, ο ανταγωνισμός παίρνει μερικές φορές δραματικές -πραγματικές ή απλώς φαινόμενες- διαστάσεις και επηρεάζει θετικά ή αρνητικά, ανάλογα και με τις διαθέσεις των υποκειμένων στις επιδράσεις του, πολλές χώρες, και φυσικά και την Ελλάδα.
Ο αμερικανορωσικός ενεργειακός πόλεμος παίρνει μεγάλες διαστάσεις στα νότια Βαλκάνια και η χώρα μας έχει καταστεί μήλον της έριδος για την εγκατάσταση αγωγών μεταφοράς ενέργειας προς τη Δυτ. Ευρώπη. Η ελληνική κυβέρνηση, παραδόξως και για την ώρα, φαίνεται να λειτουργεί με βάση τα στενά και ευρύτερα συμφέροντα της χώρας, όμως αυτά πρέπει να επαληθευτούν στη συνέχεια. Πάντως οι απόηχοι του «παιχνιδιού» αυτού επηρεάζουν και τον εκλογικό χορό... Έτσι ανακύπτει το ερώτημα αν και πόσο η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή θα θελήσει να αντέξει στις πιέσεις και τους εκβιασμούς στα εθνικά θέματα των βορειοανατολικών συνόρων μας, από Σκόπια μέχρι την Κύπρο, και στις εσωτερικές υπονομεύσεις της και όχι μόνο από την τυπική αντιπολίτευση. Τα δύο μέτωπα, που έχουν συγκροτηθεί για τα εθνικά θέματα και που διαπερνούν οριζόντια όλα τα κόμματα, εκδηλώνονται ήδη ανοιχτά. Παράδειγμα η ιταμή ανθελληνική πρόκληση της ελληνίδας(!) πρεσβευτίνας στα Σκόπια και το πώς αυτή αντιμετωπίστηκε από τις ηγεσίες των κομμάτων...
Η Ε.Ε. που ήδη εμφανίζει τα σημάδια της αυτοδιάλυσης, παρά της... ολοκλήρωσής της, ουσιαστικά δεν επηρεάζει την εκλογική πορεία. Και τα δυο κυβερνητικά κόμματα εκτελούν τις εντολές της και απλώς διαγκωνίζονται για το ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός. Το μόνο που ζητά είναι να επιταχυνθούν οι εκλογές, ώστε να μπουν σε εφαρμογή αμέσως μετά τα απάνθρωπα κοινωνικά μέτρα που επιθυμεί για τη χώρα μας, με πρώτο το ασφαλιστικό και εργασιακό. Θα ακολουθήσει, φυσικά, θύελλα... Όσο για τη «βοήθεια» που μας προσφέρει στα εθνικά θέματα, ακόμη και τους, λίγους πλέον, υποστηρικτές της έχει φέρει σε απόγνωση μετά το τελευταίο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τα Σκόπια, το οποίο μάλιστα υπερψήφισαν (!) και οι Ευρωβουλευτές της Ν.Δ. (πλην Σαμαρά).

Εσωτερικές παράμετροι

Διακυβεύονται όντως σοβαρά οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα, όπως και στα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα της χώρας μας. Όμως οι εκλογές που έρχονται, είτε διενεργηθούν το Σεπτέμβρη είτε 1 ή 2 μήνες αργότερα, δεν αναφέρονται σ’ αυτά. Το μόνο στο οποίο στοχεύουν είναι, με την τεχνητή όξυνση, να εξασφαλίσουν πάλι ένα ποσοστό πάνω από το 80% στο δικομματισμό, κάτι που φαίνεται, δυστυχώς ότι πάλι θα το κατορθώσουν, ανεξάρτητα από τις ενδεχόμενες μετεκλογικές εξελίξεις. Έτσι:
Τα κόμματα

Η Ν.Δ. εξακολουθεί να προηγείται στις πιθανότητες εκλογικής νίκης, παρά την απ’ όλους ομολογούμενη «ανικανότητα», ανεπάρκεια και, σίγουρα, επιζήμια για τους πολλούς πολιτική της. Καλώς εχόντων των πραγμάτων έπρεπε να έχει τύχη χειρότερη και από αυτήν του Μητσοτάκη το 93. Θα αρκούσαν και μόνο οι ανοησίες της Γιαννάκου και του υπουργού Δημόσιας Τάξης, το βιβλίο της Ιστορίας και τα δομημένα ομόλογα για να την εκπαραθυρώσουν της εξουσίας. Έχει όμως απέναντί της το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ και τον ανεκδιήγητο «ηγέτη» του, που υπό άλλες συνθήκες θα της έδιναν ακόμη και θριαμβευτική νίκη. Φαίνεται, λοιπόν, ότι μάλλον θα κερδίσει την πρώτη θέση, όχι όμως και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, λόγω εκλογικού νόμου και ...Καρατζαφέρη. ’λλο όμως θέμα είναι το τι θα γίνει μετά τις εκλογές, ανάλογα και με τι εντολές θα δεχθεί η υπουργός των Εξωτερικών, κυριολεκτικά... Εδώ τον κύριο ρόλο θα παίξουν τα εθνικά θέματα.
Το ΠΑΣΟΚ αλληλοσπαράζεται σιωπηλά, ενόψει της διαφαινόμενης ήττας και της «ηγετικής αναπηρίας» του. Οι φωνασκίες και αμετροέπειές του δημιουργούν πράγματι εντύπωση, η εντύπωση όμως αυτή είναι καθαρά αρνητική γι’ αυτούς. Και το μεγάλο πρόβλημά του δε θα είναι η ενδεχόμενη ήττα, που για πολλούς θα είναι και καλοδεχούμενη, ενόψει των μετεκλογικών προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά το πώς θα απαλλαγούν απ’ αυτόν τον απίθανο αρχηγό που τους επέβαλαν, χωρίς όμως και κανένας τους να βγάλει έστω και ένα κιχ! Και το πρόβλημα αυτό θα γίνεται πιο έντονο, όσο θα διαφαίνεται νίκη του «Δημοκρατικού» κόμματος στις ΗΠΑ, που θα θέλει να κρατήσει, πάση θυσία, το wonderful man της κ. Ολμπράιτ. Ας πρόσεχαν, ας είχαν δηλ. λίγο μυαλό και κάποιο έρμα.
Το ΚΚΕ συνεχίζει τη σταθερή πορεία συνεπούς καταγγελίας όλων, των όντως αρνητικών φαινομένων στην κοινωνία μας και της επιμελούς σιωπής για το τι είδους θα είναι η κοινωνία την οποία οραματίζεται. Ελπίζει πως έτσι θα έχει εκλογικά κέρδη, αν και αυτά απειλούνται, τελευταία, από τον ... Καρατζαφέρη, ο οποίος με τη σειρά του αισθάνεται να αυξάνει η απειλή του Παπαθεμελή. Αν αυτό ισχύσει μέχρι τις εκλογές, τότε πιθανόν και να πάρει μέρος στις εκλογές τελικά ο τελευταίος, ενόψει κάποιων, αβέβαιων πάντως, μετεκλογικών ωφελημάτων.
Όσο για το ΣΥΝ ή ΣΥΡΙΖΑ, πραγματικά ευχόμαστε να συνεχίσουν τα γκάλοπ να δείχνουν άνετη είσοδό του στη Βουλή, γιατί αλιώς μπορεί να γίνουμε μάρτυρες πολύ ανορθόδοξων μεθόδων προβολής, έως και... άκρως ακραίων, για να προσελκύσει την προσοχή του εκλογικού σώματος.
Όλα τα παραπάνω εύγλωττα αποδεικνύουν την αναγκαιότητα του ΑΣΚΕ και της εξάντλησης όλων των οικονομικών δυνατοτήτων, ώστε να μετάσχουμε στις επερχόμενες εκλογές και να δώσουμε έτσι τη δυνατότητα όσων έχουν πλέον απαυδήσει από αυτό το πολιτικό παιχνίδι που παίζεται σε βάρος της χώρας και να δώσουν κάποια, έστω, ελπίδα για τη μελλοντική της ανάκαμψη.
Οι πανηγυρισμοί των Αμερικανών και των Τούρκων (ακόμη και του Ταλάτ!) καθώς και η συστράτευση των καναλαρχών-μεγαλοεπιχειρηματιών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το χαρακτήρα και τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης.
Ένα πρώτο χαρακτηριστικό είναι η τοποθέτηση σε κρίσιμες υπουργικές θέσεις αγνώστων ανθρώπων, που δε ζήτησαν καν τη λαϊκή ψήφο, επομένως δεν αισθάνονται την υποχρέωση να λογοδοτήσουν κάποτε στο λαό για το έργο τους. Προφανώς λογοδοτούν σ’ αυτούς που με αδιαφανείς διαδικασίες τους ανέσυραν από το παρασκήνιο. Πρώτος διδάξας ο Σημίτης, που τοποθέτησε μη κοινοβουλευτικούς υπουργούς για τη «βρόμικη» δουλειά, π.χ. Σταθόπουλος για τις ταυτότητες, Γιαννίτσης για το ασφαλιστικό.
Η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών προωθείται και με την αναβάθμιση φορέων, που τους καθιέρωσε επίσης η κυβέρνηση Σημίτη και που οι εκπρόσωποί τους διορίζονται επίσης. Στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο πήρε μέρος και ο Συνήγορος του Πολίτη (!), ο οποίος έδωσε και συμβουλές προς τους υπουργούς(!), και τα ΜΜΕ πανηγύρισαν. Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς ότι οι λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», οι λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και τα ΜΜΕ ενισχύονται παντοιοτρόπως, ώστε ο πολίτης να αισθάνεται ότι αυτοί τον υποστηρίζουν, ενώ το επίσημο κράτος τον καταδυναστεύει. Στο τέλος υποκαθιστούν την εκλεγμένη από το λαό πολιτική ηγεσία και εξυπηρετούν χωρίς προσχήματα και δισταγμούς τα ξένα συμφέροντα.
Ένα τρίτο χαρακτηριστικό είναι η μη τήρηση, για πρώτη φορά, των ισορροπιών ανάμεσα στους εκφραστές των διαφόρων ξένων επιρροών. Η κυβέρνηση έχει μια καθαρή αμερικανική σφραγίδα. Οι υπόλοιποι πήραν ελάχιστα υπουργεία, αλλά και σ’ αυτά οι αρμοδιότητές τους περιορίστηκαν υπέρ των «εμπίστων».
Τέταρτο, ενισχύεται το πρωθυπουργικό γραφείο κατά τα πρότυπα του Λευκού Οίκου, με «συμβούλους» αρμόδιους για κάθε υπουργείο, προς τους οποίους οι υπουργοί ουσιαστικά οφείλουν υποταγή. Ελπίζουμε, τουλάχιστον αυτοί οι «σύμβουλοι» να γνωρίζουν ελληνικά, όχι σαν τους 60(!) «συμβούλους» που είχε ο Γ. Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών και οι οποίοι (όπως είχε καταγγείλει τότε ο Θ. Πάγκαλος) μιλούσαν μόνον αγγλικά (αμερικάνικα, για την ακρίβεια). Επικεφαλής του πρωθυπουργικού γραφείου (αφανής πρωθυπουργός) τοποθετήθηκε ο Χ. Παμπούκης, μη κοινοβουλευτικός. Αυτός θα αναπληρώνει και επισήμως τον πρωθυπουργό και όχι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης!
Ο πολιτισμός είναι ο πιο σημαντικός τομέας για την επιβίωση ενός έθνους. Θυμίζουμε ότι ο πολύς Κίσινγκερ είχε πει ότι για να τιθασευτεί ο ελληνικός λαός και να μην παρεμποδίζει τα σχέδιά τους στην Αν. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια πρέπει πρώτα «να τον πλήξουμε στις πολιτιστικές του ρίζες». Από τους αρμόδιους υπουργούς, ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος την ίδια μέρα της υπουργοποίησής του δειπνούσε με τον Αμερικανό Πρέσβη στο Χίλτον! Είναι βουλευτής Επικρατείας, δηλ. δε ζήτησε την ψήφο του λαού. Η άλλη είναι η υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου, εκλεγμένη αυτή, η οποία ως Επίτροπος της Κομισιόν είχε προτείνει την καθιέρωση της αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους!
Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τοποθετήθηκε η παντελώς άγνωστη μη κοινοβουλευτική κ. Μπιρμπίλη, η οποία ανέλαβε το άχαρο έργο να παγώσει για … περιβαλλοντικούς λόγους την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, παρότι η σχετική συμφωνία επιδοκιμάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Πρώτος τη τάξει υπουργός για την οικονομία τοποθετήθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου, επίσης χωρίς να ζητήσει λαϊκή ψήφο (ευρωβουλευτής). Το παγερό ύφος του και η θρασύτητά του θυμίζουν τον αλήστου μνήμης προκάτοχό του εκσυγχρονιστή Ν. Χριστοδουλάκη.
Στο υπουργείο Εσωτερικών τοποθετήθηκε επίσης χωρίς λαϊκή ψήφο (βουλευτής Επικρατείας) ο «έμπιστος» Γ. Ραγκούσης.
Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (στην πραγματικότητα υπουργός) ορίστηκε ο παντελώς άγνωστος στην Ελλάδα Δ. Δρούτσας, ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Κύπρο, αφού αυτός ήταν που συνεργάστηκε με το λόρδο Χάνι για την εκπόνηση του τερατουργήματος που ονομάστηκε σχέδιο Ανάν και στη συνέχεια εστάλη στην Κύπρο, για να το περάσει με κάθε αθέμιτο τρόπο και με αφειδή αμερικανική χρηματοδότηση. Ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε πει ότι «όσο ζω εγώ αυτός δε θα ξαναπατήσει στην Κύπρο»! Δυστυχώς δε ζει πια.
Συντονιστής σε ζητήματα εθνικά και ειδικά στη διαχείριση κρίσεων ορίστηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει την υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων «χαμένη» και ο οποίος εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας, παραδίδοντας τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Στην κρίση των Ιμίων αρχικά συμμετείχε σε πάνελ στο ΜΕΓΚΑ(!) και στη συνέχεια έδωσε ρεσιτάλ μειοδοσίας μαζί με το Σημίτη, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «θα πάρει ο αέρας την ελληνική σημαία και δε θα βάλουμε άλλη»!
Σύμφωνη με την εικόνα της κυβέρνησης ήταν και η επιλογή του Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Το πρωτοφανές είναι ότι τοποθετήθηκε επικεφαλής ενός ανώτατου κομματικού οργάνου κάποιος που δεν είχε διατελέσει καν μέλος του! Το κριτήριο για την επιλογή του ήταν ότι στην εκλογική του περιφέρεια (Ξάνθη) οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (οι ελεγχόμενοι από του τουρκικό προξενείο) ψήφισαν ΠΑΣΟΚ(!), εξασφαλίζοντάς του το 68%!


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)