Ωραία δημοκρατία!
Στις γαλλικές εκλογές, πέραν των λοιπών ενδιαφερόντων στοιχείων, παρατηρείται τούτο το αξιοσημείωτο: Οι νεοφασίστες του Λεπέν έλαβαν το 15% των ψήφων και δεν εξασφάλισαν κανένα βουλευτή!!
Δε μας ενδιαφέρουν, φυσικά, οι λεπενιστές, ή μάλλον μας ενδιαφέρουν (όπως θα φανεί σε επόμενο φύλλο) αλλά ως φαινόμενο άξιο πολλαπλής ανάγνωσης και ανάλυσης. Όμως το γεγονός ότι το 15% των (όποιων)ψηφοφόρων δεν έχουν αντιπρόσωπο σε σύνολο 600 περ. βουλευτών είναι ενδεικτικό του τι είδους πολιτική δημοκρατία έχουν πολλές χώρες της Ε.Ε., όπου υποτίθεται ότι ανθεί η δημοκρατία, και τι ονειρεύονται οι διάφοροι Σημίτηδες και για τη χώρα μας.
Να πως "δικαιώνουν" τους διάφορους αρνητές της
Με το ευρώ η ζωή μας αμέσως ακρίβηνε
Πέρα απ' όλα τα άλλα τα πολύ πιο αρνητικά, οι αρχικές στρογγυλοποιήσεις προς τα πάνω, αρχικά κατά μονάδες λεπτών και έπειτα κατά πεντάδες και δεκάδες, συνετέλεσαν ώστε ο μέσος οικογενειακός προϋπολογισμός να αυξηθεί ξαφνικά.
Ο γενικός γραμματέας της ΕΚΠΟΙΖΩ παραδέχεται πως οι αυξήσεις των τιμών κυμαίνονται από 3% έως 50%, επιβαρύνοντας πάντα τον ίδιο μισθό και έχουν περάσει με τέτοιο τρόπο που να μην τις αντιλαμβάνονται οι καταναλωτές.
Ακόμη και ο αρμόδιος επίτροπος κ.Ντέιβιντ Μπερν δηλώνει ότι ανησυχεί γιατί οι αυξήσεις τιμών έγιναν με ρυθμό υψηλότερο του μέσου όρου.
Κατά τα άλλα όπως έλεγε και ο Παπαδόπουλος.. "με το Ευρώ είναι καλύτερα".
Οι Γάλλοι "σοσιαλιστές" (1)
"Έκπληξη", για τους κονδυλοφόρους υπηρεσίας της Ε.Ε., η εκλογική συντριβή των Γάλλων "σοσιαλιστών" και "κομμουνιστών". Όχι, όμως, για τους Γάλλους εργαζομένους, που ο θεωρητικός του "γαλλικού σοσιαλισμού" Ντομινίκ Στρος-Καν υποστήριξε προεκλογικά ότι έχουν δευτερεύουσα σημασία έναντι της προσπάθειας να κερδηθεί η "upper middle class". Έτσι, όπως το διαβάσατε αγγλιστί. Διότι, όπου τους περνούσε από το χέρι, οι υποστηρικτές του "τρίτου δρόμου" επέβαλλαν τα αγγλικά ως γλώσσα συνεδριάσεων, όπως στα Δ.Σ. της Ρενό και της ΒΝΡ. Μήπως νομίσατε ότι πρωτοτύπησε η κ. Διαμαντοπούλου;
Οι Γάλλοι "σοσιαλιστές" (2)
"Το πρόγραμμά μου δεν είναι σοσιαλιστικό", δήλωσε προεκλογικά ο κ. Ζοσπέν, θεωρώντας ότι η υποστήριξη του μεγάλου κεφαλαίου αρκούσε για την επανεκλογή του. Κι έκανε ένα προεκλογικό αγώνα, μ' ένα χαρτί στο χέρι γεμάτο αριθμούς, που έδειχναν πόσο καλά πάει η Γαλλία. (Πάσα ομοιότης με τα καθ' ημάς συμπτωματική). Μέχρι και ο τέως πρωθυπουργός (του Σ.Κ.) Πιέρ Μορουά αγανάκτησε: "Πρέπει να χρησιμοποιούμε τις λέξεις εργάτης, εργαζόμενος, μισθωτός, δεν είναι βρισιές!" [Στο 40% των γαλλικών οικογενειών τουλάχιστον ο ένας γονιός είναι εργάτης].
Πώς να μη βρεθούν ο Λεπέν με 18% και οι τροτσκιστές με 11%;
Ασφαλιστικά ταμεία και χρηματιστήριο
Μαύρη τρύπα 800 δις δραχμών εμφανίζεται στα μετοχικά χαρτοφυλάκια των ασφαλιστικών ταμείων, δηλ. μέσα σε δύο χρόνια τα ταμεία έχασαν το 42,9% της αξίας των χρημάτων που επένδυσαν στο χρηματιστήριο. Τα χρήματα αυτά ήταν το 1/5 των διαθέσιμων περιουσιακών στοιχείων των ταμείων. Τι λένε γι' αυτό οι Χριστοδουλάκηδες; Μα, να επενδύσουν κι άλλα! Και μετά να έρχονται να λένε ότι κινδυνεύουν τα ταμεία και να ζητούν κι άλλες θυσίες από το λαό! Αλλά, αφού τους ψηφίζουμε;
Πολύτιμος ο κ. Μπίστης!
Ευτυχώς που υπάρχει και η Α.Ε.Κ.Α, καταξιωμένη στη συνείδηση του ελληνικού λαού, γι' αυτό όλοι υπολογίζουν τη γνώμη τους, όπως ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής, που μάλλον θα πειστούν από το εξαιρετικό άρθρο του στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (31/5/02), όπου πρώτος είπε: "Όχι βέτο για τον ευρωστρατό!"
Και κάτι άλλο: μην παραλείψετε να κρατήσετε τη λίστα με τους υποψήφιους δημάρχους και νομάρχες που υποστηρίζει η Α.Ε.Κ.Α. Για να ξέρετε τι να (μην) ψηφίσετε!
Ανέκδοτο(Ι)
Πόσα μας δίνετε, για να γραφτούμε εθελοντές;
Ανέκδοτο(ΙΙ)
Ο Λαλιώτης επιβάλλει το "πόθεν έσχεν" στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Φοβάται μήπως του ξέφυγε καμιά ...πηγή
Κατηγορία
Φύλλο 87 Ιουνίου 2002
Όπως αναφέρει σε ανοιχτή επιστολή της η «Οικολογική Εταιρία Έβρου», που δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής (13/1/06), η κυβέρνηση της Βουλγαρίας έχει ξεκινήσει ένα νέο πρόγραμμα κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων στο Μπέλενε και μέχρι το Μάιο 2006 αναμένεται να ανάψει το «πράσινο φως» για την οριστική χωροθέτηση. Επίσης η κυβέρνηση της Τουρκίας δημοσιοποίησε τις προθέσεις της για παρόμοιο πρόγραμμα, με 2 πιθανές θέσεις χωροθέτησης στην Ανατ. Θράκη.
Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, γιατί δεν υπάρχει αξιόπιστη λύση στη φύλαξη των αποβλήτων, η περιοχή είναι σεισμογενής και πολιτικά «ευαίσθητη» και οι 2 γειτονικές χώρες δε φημίζονται για τις καλές μελέτες τέτοιων κατασκευών και την πιστή τήρηση των προδιαγραφών.
Απαθής η ελληνική κυβέρνηση
Οι βαλκανικές χώρες έχουν υπογράψει τη διεθνή σύμβαση ΕSPOO, που ορίζει ότι για έργα με σημαντικές διασυνοριακές περιβαλλοντικές επιπτώσεις όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού με τις επηρεαζόμενες χώρες. Η Ρουμανία και τα Σκόπια έχουν ήδη παρέμβει. Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει ακόμη απαθής, παρότι οι περιοχές είναι κοντά στα σύνορά μας. Ο εκλεκτός των «νταβατζήδων» υπουργός κ. Σουφλιάς κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και τα μεγάλα ΜΜΕ έχουν θάψει το θέμα, για να μην τον ενοχλούν.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Παραμονές της πανηγυρικής συνόδου της Ε.Ε. της Θεσσαλονίκης (που έγινε, βέβαια, αλλού!) ο Giorgos Papandreou, κατ' ευφημισμό Υπ.Εξ. της Ελλάδας, υπέβαλε (και μάλιστα ως προεδρεύων) τη ρηξικέλευθη πρόταση να μετέχουν... Αμερικανοί παρατηρητές στις συζητήσεις για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και για ό,τι άλλο σοβαρό συζητείται! Και το είπε στα σοβαρά, όχι ως joke, έστω και αμερικάνικο.
Δυστυχώς δεν μπορέσαμε ως σήμερα να πληροφορηθούμε πώς αντέδρασαν οι άτυχοι ακροατές του. Φαίνεται ότι ο Γιωργάκης τους παρεξήγησε πλήρως. Δεν του ανακοίνωσαν, προφανώς, ότι μπορεί να δίνουν την εντύπωση οι Ευρωπαίοι ηγέτες ότι αποδέχονται και μάλιστα με ευχαρίστηση το ρολό του υπηρετικού προσωπικού των (εντελώς σαλταρισμένων) Η.Π.Α., με την αμίμητη δήλωση «θα είμαστε μαζί σας, έστω κι αν διαφωνούμε» (!), όμως όλα αυτά είναι ένα γιγάντιο... κόλπο. Στόχος είναι να αποκοιμίσουν τον Μπους και το λοιπό θίασο και, όταν με το καλό αποκτήσουν στα κρυφά μεγάλη -στρατιωτική δύναμη, θα τους δείξουν αυτοί «τι εστί ευρωπαϊκό βερίκοκο».
Πώς, λοιπόν, με τέτοια και με τέτοια να μη βγει στην αγορά και ο ...Λαλιώτης διατυμπανίζοντας με τη συνοδεία ολόκληρου του εσμού των Μ.Μ.Ε., την... αντιαμερικανική πραμάτεια του;
Κατηγορία
Φύλλο 93 Ιουλίου 2003
Αν η αριστερά είχε πάντοτε την υποχρέωση να μην περιορίζεται στην καταγγελία του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά να προβάλλει και το δικό της όραμα, αυτή την υποχρέωση έχει πολύ περισσότερο σήμερα, ύστερα από την κατάρρευση, ανατροπή ή μετάλλαξη σχεδόν όλων των καθεστώτων που εγκαθιδρύθηκαν στο όνομα της αριστεράς
Το ΑΣΚΕ από την ίδρυση του το 1984 είχε διακηρύξει ότι οραματίζεται μια σοσιαλιστική κοινωνία με κατοχυρωμένες όλες τις πολιτικές και λαϊκές ελευθερίες. "Σοσιαλισμός" χωρίς ελευθερίες δεν είναι σοσιαλισμός και γι' αυτό δε μπορεί να επιβιώσει, είχαμε γράψει σε άρθρο μας στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ το 1986, προβλέποντας τις εξελίξεις μετά το 1989.
Η συμμετοχή ΟΛΩΝ των πολιτών στη διαμόρφωση των αποφάσεων και στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής δεν πρέπει και δε μπορεί να εκφράζεται μόνο από ένα πολιτικό κόμμα, αλλά από πολλά κόμματα και πολλούς άλλους φορείς, όπως συνδικάτα, αυτοδιοίκηση, επιστημονικές και πολιτιστικές οργανώσεις κλπ. Για να είναι πραγματικός αυτός ο πλουραλισμός κι όχι πλασματικός, όπως στις χώρες της Αν. Ευρώπης, θα πρέπει ο καθένας από τους φορείς αυτούς να διατηρεί την αυτονομία του και να μην είναι κομματικό παράρτημα.
Η ίδια αντίληψη νομίζουμε ότι πρέπει να διακατέχει την αριστερά και σήμερα, που αγωνίζεται για την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος. Το λαϊκό κίνημα δεν είναι υπόθεση ενός μόνο κόμματος ούτε μόνο των πολιτικών κομμάτων. Η μορφή του αγώνα που σήμερα διεξάγουμε καθορίζει εν πολλοίς και τη μορφή της σοσιαλιστικής κοινωνίας που οραματιζόμαστε.
Στα πλαίσια αυτών των αρχών το ΑΣΚΕ είναι αντίθετο με τη μέχρι τώρα κυρίαρχη πρακτική στους μαζικούς χώρους, όπου γραμμές και ψηφοδέλτια διαμορφώνονται σε κομματικά γραφεία, θέλοντας να δώσουμε αυτό το μήνυμα, στο βαθμό που μας επιτρέπουν οι μικρές μας δυνάμεις, το ΑΣΚΕ έχει ως αρχή του τα μέλη του να συμμετέχουν μεν όσο πιο ενεργά μπορούν στους μαζικούς χώρους, αλλά να μην επιδιώκουν την εκλογή τους σε Διοικητικά ή Δημοτικά ή άλλα Συμβούλια, δηλ. να μη συμμετέχουν σε ψηφοδέλτια. Η επιθυμία μας είναι να διαμορφώνονται συνδικαλιστικές, δημοτικές ή άλλες Κινήσεις που να είναι μεν προοδευτικές και πολιτικοποιημένες, αλλά να αναδύονται μέσα από τη ζωή και τις ανάγκες του κάθε μαζικού χώρου κι όσον αφορά στην τοπική αυτοδιοίκηση μέσα από την ζωή και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
Φυσικά με τα σημερινά δεδομένα μια τέτοια ιδανική κατάσταση είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Στην περίπτωση αυτή η επιδίωξη του ΑΣΚΕ είναι τουλάχιστον να διαμορφώνονται Κινήσεις με τη συμμετοχή και πολιτικών κομμάτων, με προοδευτικό χαρακτήρα, που να εξασφαλίζουν την ευρύτερη δυνατή κάλυψη, να έχουν ως υποψήφιο Δήμαρχο ή Νομάρχη άνθρωπο χωρίς κομματική ένταξη και με γενική αποδοχή και στο πρόγραμμα τους να προβλέπουν τη μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή συμμετοχή για την ανάπτυξη του Δήμου ή του Νομού. Σε τέτοιες Κινήσεις τα μέλη του ΑΣΚΕ συμμετέχουν όσο πιο ενεργά μπορούν και εκφράζουν δημόσια την υποστήριξη τους προς αυτές (επαναλαμβάνουμε, χωρίς να εκθέτουν υποψηφιότητα).
Σε κάθε άλλη περίπτωση το ΑΣΚΕ και τα μέλη του δεν υποστηρίζουν δημόσια κανένα ψηφοδέλτιο και απλώς ψηφίζουν εκείνο το ψηφοδέλτιο που θεωρούν ότι έχει την πιο προοδευτική πολιτική κατεύθυνση και χαρακτηρίζεται από την πιο ειλικρινή και έντιμη προσπάθεια ανάπτυξης της τοπικής κοινωνίας.
Το λευκό αποτελεί την έσχατη επιλογή μας.
Κατηγορία
Φύλλο 85 Φεβρουαρίου 2002
Τον τελευταίο καιρό συντελούνται σοβαρά έως συγκλονιστικά γεγονότα γύρω και μέσα στη χώρα μας και θα έπρεπε όλοι μας, πολίτες, οργανώσεις και (αντιπροσωπευτικά της λαϊκής βούλησης, υποτίθεται) κόμματα να ασχολούνται σοβαρά και ουσιαστικά μ αυτά. Αντ αυτού συνεχίζεται απτόητη η μικροκομματική μωρολογία, οι τακτικισμοί και ο πάση θυσία διαγκωνισμός για εξασφάλιση κυβερνητικής και παρακυβερνητικής πανδαισίας.
Συγκλονίζεται ολόκληρο το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα (δες το ειδικό άρθρο), καταρρέουν, από μόνα τους, τα δόγματα του μονόδρομου του «ανόθευτου ελεύθερου ανταγωνισμού» της αμερικανοευρωπαϊκής «παγκοσμιοποίησης» και γελοιοποιούνται οι ρεαλιστές «αριστεροί», που έσπευδαν να συντονίσουν τα βήματά τους (τις φωνές και τις γραφίδες τους) με τους ανέμους που έσπειραν τον όλεθρο, όπου μπορούσαν, σ ολόκληρο τον πλανήτη. Τώρα, λοιπόν, είναι ευκαιρία να διερωτηθούμε όλοι τι προοιωνίζονται όλ αυτά, πόσο κοντά μας φέρνουν στις κοινωνίες των 2/3 (...) και, τουλάχιστον για μας, του 1/10, ποιοι μας κοροϊδεύουν και τι πρέπει να κάνουμε, έστω και μόνο για την επιβίωσή μας.
Οι εκλογές στις ΗΠΑ
Στη μητρόπολη του συστήματος προαναγγέλλονται σοβαρές αλλαγές, όχι όμως υποχρεωτικά τόσο ευοίωνες όσο προσδοκούν οι αμετανόητοι αισιόδοξοι, με την εκλογή του νέου προέδρου της, που σίγουρα θα επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά, τα εσωτερικά και τα εξωτερικά εθνικά ζητήματα, τα οποία βαθμιαία βαίνουν επιδεινούμενα, λόγω της δικής μας αβελτηρίας, και που ενδεχομένως να δεχτούμε νέα ύπουλα χτυπήματα από την απερχόμενη ανεκδιήγητη
κυβέρνηση Μπους.
Τώρα, λοιπόν, είναι κι εδώ η ευκαιρία να εξετάσουμε πώς μπορούμε να αντιδράσουμε, όντας εγκλωβισμένοι (τάχα μονοδρομικά) σε αμερικανοευρωπαϊκούς θεσμούς-όργανά τους. Τώρα που οι παγίδες θα είναι πιο επικίνδυνες, αφού θα τις στήνει η νέα «φιλελληνική» κυβέρνηση και οι άλλοι δε θα μας «συμπαραστέκονται» όπως εναντίον του αγροίκου Μπους και της ανισόρροπης «συμμαχίας της Παλαιάς Διαθήκης». Ο διορισμός του Εμάνουελ στη θέση του προσωπάρχη προκάλεσε ικανοποίηση στο εβραϊκό λόμπι και δείχνει ότι ο Ομπάμα δεν είναι διατεθειμένος να
έρθει σε σύγκρουση μαζί του.
Σκάνδαλα και μικροκομματισμός
Και αντ αυτών ημείς άδομεν, εν μέσω μικροκομματικών παιγνίων. Τώρα η χώρα μας, μετά το Ζαχοπούλειο σίριαλ και το επόμενο περί τη Siemens θέατρο, ζη και ανασαίνει με τα κατορθώματα του Εφραίμ και το χορό των παραχωρήσεων και ανταλλαγών, με μοναδικό στόχο την εκπαραθύρωση του Κ. Καραμανλή, που όλη η εσωτερική πολιτική του έπρεπε να είχε ενθουσιάσει όλους αυτούς που κινούν τα νήματα εναντίον του. Τόσο πολύ τους έχει ενοχλήσει, αυτούς και τους πάτρώνες τους, με την ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεών και τη, σχετικά, αξιοπρεπή ελληνική στάση στο θέμα των σκοπιανών
«ανοησιών»;
Το θέμα του Βατοπεδίου (δες ειδικό άρθρο) το είχαν έτοιμο από τον Ιούνιο. Έκριναν όμως ότι έπρεπε να το «κρατήσουν», ώστε με την επίθεση αυτή, τις παραιτήσεις υπουργών, τις, εν πολλοίς κατασκευασμένες, δημοσκοπήσεις και τα παιχνίδια με τις «επιτροπές» δε θα επέτρεπαν στον Καραμανλή να προκηρύξει εκλογές μόλις θα το επέτρεπε το Σύνταγμα, δηλ. 1 χρόνο μετά τις προηγούμενες και μάλιστα υποχρεωτικά με λίστα (...), που θα ανέτρεπαν πιθανώς, τα κυοφορούμενα σχέδια. Και το πέτυχαν. Τώρα ο Καραμανλής είναι σχεδόν μόνος μέσα στη Ν.Δ., όπου επικρατεί χάος και αβεβαιότητα μετά και τη διαγραφή του ανεκδιήγητου Τατούλη. Οι δυνατότητες αντίδρασης ελαχιστοποιούνται. Το όπλο της Siemens, που θα ενοχοποιούσε τους πάντες, με το μικρότερο κόστος για τη Ν.Δ., είναι δύσκολο να ενεργοποιηθεί. Και ο αντιπερισπασμός με ανασχηματισμό, θορυβώδη έστω, είναι πολύ μικρού βεληνεκούς σε σχέση με
εκλογές.
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση
Και μέσα στον τεχνητό ορυμαγδό του Βατοπεδίου ήρθε και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, με τους μεγάλους εσωτερικούς κινδύνους, που έκαναν τη Ν.Δ. καράβι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Πέραν του Σουφλιά, που έχει μια συνεπή αρνητική στάση για την καθαρόαιμα νεοφιλελεύθερη πολιτική του Αλογοσκούφη (και Καραμανλή...), ξεσπάθωσε και η Ντόρα, που απαιτεί σκληρή στάση απέναντι στους τραπεζίτες (!), ίσως για να απαλύνει τις εντυπώσεις από την παράδοξη (ακόμη και γι αυτήν) αποδοχή, ουσιαστικά, των προτάσεων του ανεκδιήγητου Νίμιτς (βλέπε ειδικό άρθρο). ’γνωστες οι βουλές για τα παραπάνω, του πρωθυπουργού, αν υπάρχουν, για το ξεπέρασμα της πολιτικής κρίσης. Για την οικονομική και κοινωνική κρίση, φυσικά, δεν τίθεται θέμα. Θα αποφασίσουν η Κομισιοόν και οι 27, δηλ. Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία και ο κ. Τρισέ.
Η προώθηση ΠΑΣΟΚ-Γιωργάκη
Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ αγάλλεται και ετοιμάζεται να «κυβερνήσει», αντί να ανατριχιάζει σύσσωμο στην προοπτική του Γιωργάκη ως πρωθυπουργού, ο οποίος μετά τη νίκη Ομπάμα, ως αμερικανός «δημοκρατικός» και wonderful man (κατά την Ολμπράιτ), ευελπιστεί για αμέριστη αμερικανική προώθηση. Τον γνωρίζουν όμως όλοι και όλοι, πλην του Πετσάλνικου, της κ. Κοπά, του κ. Γρηγόρη Βαλλιανάτου (για δεκαετίες αγαπητού και συμβούλου του Γιωργάκη, που ισχυρίζεται ότι το κράτος των Σκοπίων πρέπει να ονομάζεται «Μακεδονία», όπως ήταν η θέση του ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2005) και σία, θα έπρεπε να ξεσηκωθούν μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αντ αυτού λησμονώντας το «ο ένας είναι ανίκανος και ο άλλος ικανός για όλα», που έλεγαν κατά τη διάρκεια του δικού τους εμφυλίου, και αδιαφορώντας ακόμη και για την ακεραιότητα της χώρας (...), απλώς ετοιμάζουν ενδυμασίες για το φαγοπότι. Τίποτα άλλο δεν τους απασχολεί πλέον. Απολύτως τίποτα.
Έτσι και ο Γιώργος (για να εξασφαλίσει και τη νομιμοποίηση από τους ιθαγενείς) θυμήθηκε να υμνεί τον ... κρατισμό και να υπόσχεται κοινωνική δικαιοσύνη, που θα επικρατήσει μέσω της κ. Μάργκαρετ και του « πρίγκιπος» (κατά τις εφημερίδες!) Νικολάου. Και, βέβαια, την πάταξη της διαφθοράς. Ο Γιώργος! Τώρα πλέον δε φαίνεται να φοβάται και τις κινήσεις δημιουργίας νέων πολιτικών φορέων, π.χ. επιχειρηματιών, τύπου μπερλουσκονικού Βγενόπουλου, με τις πολλές κοινωνικές «ευαισθησίες», ούτως ή άλλως θνησιγενών. Ούτε τις (δημοσκοπικές...) διαρροές προς τον ΣΥΝ, που τώρα (με την ίδια ... αξιοπιστία) δείχνουν να αντιστρέφονται.
Ανοίγονται, λοιπόν, προοπτικές για αναθέρμανση του δικομματισμού, μια που ο κίνδυνος του Γιωργάκη μπορεί να συσπειρώσει και τη Ν.Δ. περί το πολιτικό κεφάλαιο του Καραμανλή, αν μάλιστα μετά την απομάκρυνση του (ακόμη και τώρα) νεοφιλελεύθερου Αλογοσκούφη υιοθετηθεί στοιχειώδης «φιλολαϊκή» πολιτική, εξέλιξη που ανησυχεί το ΛΑΟΣ και θα το αναγκάζει να εντείνει, τον, ούτως ή άλλως, ακραίο λαϊκισμό του.
Αμηχανία στο ΣΥΡΙΖΑ
Το ίδιο και η αμηχανία του ΣΥΝ (ΣΥΡΙΖΑ) θα αυξάνεται συνεχώς. Είναι δύσκολο, μετά την «αριστερή διακυβέρνησή» του να προσγειωθεί στην κεντροαριστερή προοπτική, τώρα μάλιστα που το ΠΑΣΟΚ δε βιάζεται, περιμένοντας συνθήκες... αυτοδυναμίας. Μικρές οι ελπίδες από τις επαφές του με το ΣΕΒ (!), που τόσο εντυπωσιάζεται από τα βιογραφικά της παρέας του κ. Τσίπρα. Γι αυτό στρέφει το ενδιαφέρον του, πέρα από τις κορόνες Αλαβάνου, στην αντιμετώπιση της ... λειψυδρίας και των λοιπών οικολογικών προβλημάτων, αφού η οικολογική μόδα εξακολουθεί να συγκινεί, ερήμην ουσιαστικά του πραγματικού προβλήματος, που είναι βέβαια πρώτιστα πολιτικό.
Το συνέδριο του ΚΚΕ
Αυτά δε φαίνεται να απασχολούν το ΚΚΕ. Δεν παίζει, λέει, σε καμιά περίπτωση με κυβερνητικά σενάρια, ελπίζοντας να έχει ξεχασθεί η όχι και πολύ παλαιότερη συγκυβέρνηση με Ν.Δ. και μετά όλων μαζί. Τώρα πάντως ασχολείται με το Συνέδριο του, αφού ξεμπέρδεψε με το πρόβλημα της πτώσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού», για την οποία αποφάνθηκε ότι ευθύνεται η απομάκρυνση, μετά το 1956, από τα σταλινικά ιδεώδη! Γενικά οι θέσεις της Κ.Ε. για το συνέδριο είναι μια μεγάλη απογοήτευση. Αοριστολογίες και καταγραφή διαπιστώσεων, αντί για θέσεις και προτάσεις που να εκφράζουν τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Ούτε μια αναφορά στο πρόβλημα των Σκοπίων! Υποστήριξη της πολιτικής Χριστόφια στην Κύπρο κ.λπ.
Και το ΑΣΚΕ; Εμείς, αντίθετα με όλους τους παραπάνω, θα συνεχίσουμε να ασχολούμαστε, όσο πιο σοβαρά μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας, με όλα όσα, όπως παραπάνω αναφέρθηκε, πραγματικά συμβαίνουν, μαζί με άλλους πολλούς, όπως πιστεύουμε, που όμως δε φαίνονται ή δεν ακούγονται ακόμη.
Κατηγορία
Φύλλο 125 Νοεμβρίου 2008
Διάφοροι επιτήδειοι παλεύουν να μας πείσουν ότι ο ασυγκράτητος καπιταλισμός είναι μονόδρομος και έννοιες, όπως δείκτες ανάπτυξης (ποιας;) ή διαρθρωτικές αλλαγές, είναι απαραίτητες και μη αμφισβητήσιμες στην καθημερινή μας ζωή.
Οι νέοι και ο λαός της Γαλλίας έδωσαν άλλη μια καλή απάντηση (μετά το δημοψήφισμα για το ευρωσύνταγμα), καθώς αμφισβήτησαν καθολικά και ενεργά το «συμβόλαιο πρώτης εργασίας», που έδινε το δικαίωμα στον εργοδότη να απολύει μετά διετία χωρίς αιτιολογία και χωρίς αποζημίωση. Ένα συμβόλαιο, στο πνεύμα των κατευθύνσεων της Ε.Ε., που δήθεν προσπαθεί να μειώσει τα ποσοστά της ανεργίας (που το οικονομικό της μοντέλο δημιουργεί), ενώ μοναδικός στόχος της είναι η αύξηση των κερδών των ανεξέλεγκτων (πια) εταιριών.
Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ότι το τι θα περάσει κι αν θα περάσει εξαρτάται από την αντίδραση ή την απάθεια που θα συναντήσει. Οι λαοί έχουν τη δύναμη να καθορίζουν το μέλλον τους. Οι τριγμοί στα θεμέλια του πολυδιαφημιζόμενου «ευρωπαϊκού οικοδομήματος γίνονται περισσότεροι και ισχυρότεροι.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι τα μεγαλοστελέχη των κυβερνητικών κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχουν πλήρως αποδεχθεί και συνηθίσει το διακοσμητικό ρόλο που τους έχουν προσδιορίσει τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας (μεγαλοεπιχειρηματίες, ΜΜΕ, Ε.Ε., ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κ.λ.π.). Ένα μέρος αυτού του ρόλου είναι να τροφοδοτούν με δήθεν εντυπωσιακά θέματα τα ΜΜΕ, για να έχουν την εύνοιά τους.
«Καραγκιόζηδες» στη Ν.Δ. κι όχι μόνο σ αυτή
Έτσι ο υπουργός ναυτιλίας της ΝΔ, αυτός που έχει αφήσει τα νησιά του Αιγαίου χωρίς πλοία, ως μέσο πίεσης για την «απελευθέρωση», δηλ. την αύξηση των ναύλων από τους εφοπλιστές, χαρακτηρίζει όλο το πολιτικό σύστημα καρα-γκιόζηδες (τι σχέση έχει μ αυτούς ο κοσμαγά-πητος χάρτινος ήρωας;), συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του, και δεν έχουν την ευθιξία ούτε ο ίδιος να παραιτηθεί, ούτε ο πρωθυπουργός να ζητήσει την παραίτησή του. Τα άλλα κόμματα έκαναν ότι δεν κατάλαβαν πως μιλούσε και γι αυτούς. Τα ΜΜΕ απέκτησαν θέμα για κάμποσες
μέρες, προβάλλοντας μάλιστα και τη «γενναιότητα» του υπουργού.
Επιδιώκουν να μας κάνουν να «συνηθίσουμε» αυτό το σύστημα, να γίνουμε συνένοχοί τους. Να αποδεχόμαστε να αλωνίζουν τη χώρα ξένοι πράκτορες, να κάνουν απαγωγές και ανακρίσεις, να κάνουν υποκλοπές επικοινωνιών, να αποδεχό-μαστε ό,τι μας επιβάλλει η Ε.Ε. (νταβατζήδες, κλείσιμο της Ολυμπιακής, εκθεμελίωση του ασφαλιστικού, προϊούσα φτώχεια κ.λ.π.), να αποδεχόμαστε τις εντολές των ΗΠΑ, να φοβόμαστε τις τουρκικές απειλές. Να γίνουμε απαθείς και αβλαβείς.
Ενώ την κυβέρνηση απασχολούσαν όλ αυτά, τα όνειρά της να της αναθέσουν οι προστάτες της σημαίνοντα ρόλο στην περιοχή, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη, διαψεύστηκαν οικτρά στη Διαβαλκανική.
«Ψώνια και αριβίστικη τσογλαναρία» στο ΠΑΣΟΚ
Από την άλλη στο ΠΑΣΟΚ, ένα συνον-θύλευμα στελεχών με διαφορετικές εξαρτήσεις, βρίσκονται σε σύγχυση . Οι «εκσυγχρονιστές» θεωρούν ότι, για να επανέλθουν στην κυβέρνηση, πρέπει να υποστηρίζουν ανοικτά ό,τι θέλουν τα κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδας, ώστε να έχουν την προβολή τους από τα ελεγχόμενα απ αυτά ΜΜΕ. Είναι οι πιο δεξιοί νεοφιλε-λεύθεροι, ιδίως στα θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Οι υπόλοιποι, περιθωριο-ποιημένοι «παραδοσιακοί», φιλόδοξοι και μωρο-φιλόδοξοι, «λαϊκιστές», αρχηγίσκοι, ο Πάγκα-λος («ψώνια» για το Βενιζέλο και «αριβίστικη τσογλαναρία» για τα νέα κομματικά στελέχη), «τουφεκάνε κουτουρού», χωρίς να απέχουν των εξαρτήσεων των εκσυγχρονιστών, απλώς θέλουν να διατηρούν τα προσχήματα με «αριστερο-λαϊκή» φρασεολογία, ώστε να κυνηγήσουν έτσι τις ψήφους. Οι καινούργιοι του Γιωργάκη είναι κατ εικόνα και ομοίωσή του, αμερικανάκια.
Ο απομονωτισμός του ΚΚΕ
Το ΚΚΕ ακολουθεί με συνέπεια τον αυτοαπομονωτισμό του, δηλ. χωριστά παντού, σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις ή άλλες εκδηλώσεις, που λόγω της φύσης τους, π.χ, για τον πόλεμο στο Ιράκ, θα μπορούσαν να συγκεντρώνουν πολύ κόσμο. Ενδιαφέρεται μόνο για το κομματικό συμφέρον και όχι για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και δεν κατανοούν ότι έτσι δεν εξυπηρετούν, τελικά, ούτε το κόμμα τους. Παρά τις γενικά σωστές διαπιστώσεις του, κατατρύχεται ακόμη από το σύνδρομο της Γιάλτας, δηλ. την επίτευξη και διατήρηση του 10%. Παρόλο που καταδικάζει την κυβερνητική πολιτική, φαίνεται ότι θα επαναλάβει τις συμφωνίες με τη ΝΔ για «μυστική» αλληλο-ϋποστήριξη στις δημοτικές. Δηλ. στους δήμους που διεκδικεί το ΚΚΕ (Καισαριανή, Νίκαια) η ΝΔ να κατεβάσει υποψήφιους με μικρή απήχηση, με αντάλλαγμα τη διακριτική υποστήριξη του ΚΚΕ στους υποψήφιους της ΝΔ στο β γύρο.
Ο ΣΥΝ και το Ευρωπαϊκό Φόρουμ
Ο ΣΥΝ φιλοξένησε το «πολύχρωμο» Ευρωπαϊκό Φόρουμ στην Αθήνα, η «φιλοσοφία» του οποίου συνοψίζεται στη ρήση του Ν. Κωνσταντόπουλου: «αντί να σκεφτόμαστε πώς θα απαλλαγούμε από την πίεση των Βρυξελών, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θ' αλλάξουμε τις Βρυξέλες» (οι οποίες, όπως όλοι βλέπουμε, μπορούν και αλλάζουν μόνο προς το χειρότερο). Το Φόρουμ, μια βολική αντιπολίτευ-ση για το κεφάλαιο και την ελεγχόμενη απ αυτό Ε.Ε., περιλαμβάνει μια πανσπερμία οργανώσεων, που αρκετές ενισχύονται ποικιλοτρόπως από μερίδες του κεφαλαίου, για να εξισορροπούνται οι καπιταλιστικές αντιθέσεις. Ο περισσότερος, πάντως, κόσμος που παίρνει μέρος στις εκδη-λώσεις του, προσδοκώντας μάταια μέσω αυτού ένα καλύτερο μέλλον, είναι ανυποψίαστος.
Οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας
Η Ε.Ε., μετά το φιάσκο του ευρωσυντάγματος, επιχειρεί να περάσει τμήματά του σε κάθε χώρα, όπως πρόσφατα στη Γαλλία με το συμβόλαιο πρώτης απασχόλησης για τους νέους.
Τα ίδια επιχειρούν κι εδώ. Θελουν ν αυξήσουν τα θηριώδη κέρδη τους, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες δουλεύουν περισσότερο απ όλους, πλην των Νοτιοκορεατών.
Οι προστατευόμενοι της Ε.Ε. τραπεζίτες θέλουν να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις. Ο ΣΕΒ ήθελε αυξήσεις στις κατώτατες αμοιβές με πληθωρισμό Ε.Ε., δηλ. ούτε 2%, και, τελικά, με συναίνεση και προτροπή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η ΓΣΕΕ συμφώνησε για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) στην ουσία σε 3,9 % το χρόνο για την περίοδο 2006-2007, που για λόγους εντυπώσεων το παρουσίασαν 11,3% για τα 2 χρόνια, δηλ. την 1/1/2006 2,9%, την 1/9/2006 2,9% και την 1/5/2007 (περίοδος ύποπτη για εκλογές) 5,1%. Για τους εργαζόμενους μικρή σημασία έχει η ΕΓΣΣΕ, αφού δεν υπάρχει κανένας κρατικός έλεγχος στους εργοδότες αν καταβάλλονται οι νόμιμες αμοιβές και οι ασφαλιστικές εισφορές, αν τηρούνται τα ωράρια εργασίας και οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
Η περίπτωση της Γαλλίας αποδεικνύει και πάλι ότι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αποδυνάμωσης της Ε.Ε. είναι ο αγώνας μέσα σε κάθε χώρα, άρα και στη χώρα μας, εναντίον των μέτρων που υπαγορεύει η Ε.Ε. για εφαρμογή στη κάθε κυβέρνηση.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Στο 92° φύλλο της «Ε» (Μάιος 2003) είχαμε αναφερθεί στις πολιτικές συνέπειες της διεύρυνσης της ΕΕ, κυρίως σε σχέση με τους Γαλλογερμανούς εμπνευστές της και τις επιδιώξεις τους. Τότε οι 7 χώρες από τις 8 του πρώην ανατολικού μπλοκ, δηλ. όλες εκτός της Σλοβενίας, συμπορεύθηκαν με τις ΗΠΑ για την εισβολή και κατοχή στο Ιράκ. Τώρα οι χώρες αυτές δείχνουν ν' αποστασιοποιούνται, λόγω της συνεχώς κλιμακούμενης εμπλοκής των ΗΠΑ και της οικονομικής τους αδυναμίας από τις τεράστιες δαπάνες του στρατού κατοχής.
Οι Γαλλογερμανοί, εκμεταλλευόμενοι τη συρρίκνωση της πολιτικής επιρροής της Ρωσίας, έκαναν, ιδιαίτερα οι Γερμανοί, το περιβόητο «άνοιγμα προς ανατολάς». Την ένταξη τους αποδέχτηκαν οι ελίτ των 10 νέων χωρών (παρότι θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στους λαούς), γιατί έτσι θεωρούν ότι διασφαλίζουν τη θέση τους και τα προνόμια τους.
Φτηνό εργατικό δυναμικό
Από τη διεύρυνση θα ωφεληθούν οι μεγάλες εταιρείες, που θα βρουν φτηνή εξειδικευμένη εργασία. Σύμφωνα με την Eurostat, η ωριαία αμοιβή εργασίας σε ευρώ στη βιομηχανία και στις υπηρεσίες στην Πολωνία είναι 3,41 ευρώ, στην Τσεχία 2,81 και βαίνει φθίνουσα μέχρι τη Λετονία, όπου φτάνει στα 1,87 ευρώ! Ο κοινοτικός μέσος όρος ωριαίας αμοιβής είναι 16,23 ευρώ, με επικεφαλής τη Δανία με 23,77 ευρώ, προτελευταία την Ελλάδα με 7,83 και τελευταία την Πορτογαλία με ωριαία αμοιβή 6,49 ευρώ.
Με τις 10 νέες χώρες το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ε.Ε. πέφτει κατά 10-15% και το συνολικό της ΑΕΠ παράμενα σχεδόν το ίδιο, στο 25-28% της παγκόσμιας παραγωγής. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να κυριαρχούν στην παγκόσμια οικονομία, παράγοντας το 31% του παγκόσμιου πλούτου.
Η διεύρυνση προς ανατολάς θα ωφελήσει κατά πρώτο λόγο την Αυστρία και τη Γερμανία, κατά δεύτερο λόγο τη Γαλλία και την Ιταλία, ενώ αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Δανία και η Ελλάδα. Μεγάλες επιχειρήσεις θα εισβάλουν σ' αυτές τις χώρες του πρώην ανατολικού συνασπισμού, όπου από το 1989, με τη λεηλασία και τον «άγριο» καπιταλισμό, χάθηκαν 26.000.000 θέσεις εργασίας (οι μισές γυναικών), ενώ με την επιτάχυνση της γήρανσης του πληθυσμού, τη μετανάστευση, τη σπατάλη και τη διαφθορά έχουν καταρρεύσει τα ασφαλιστικά τους συστήματα.
Παράλληλα τα 6 βασικά κράτη χρηματοδότες του κοινοτικού προϋπολογισμού (με 13,3 δισ. ευρώ ετησίως), η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Βρετανία και η Αυστρία, θέλουν τη μείωση των κοινοτικών πόρων από το 2007 έως και το 2013 στο 1% του ευρωπαϊκού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος από 1,24% που είναι σήμερα.. Πρόκειται για περικοπή πόρων της τάξης των 25 δισ. ευρώ ετησίως
Οι επιπτώσεις στη χώρα μας
Η Ελλάδα έχει χάσει από το 1995 το 36% των αγορών της στην Ε.Ε., ενώ αντίθετα η θέση των 10 νέων κρατών (αλλά και των υπολοίπων κρατών-μελών) έχει ενισχυθεί.
Με τις 10 νέες χώρες υπολογίζεται ότι η Ελλάδα θα χάνει ετησίως πόρους ίσους με το 0,75% του ΑΕΠ της, δηλαδή, σε σημερινές τιμές, 1 δισ. ευρώ. Τι κερδίζει από τις λίγες ελληνικές εξαγωγές; Μόλις το 0,084% του ΑΕΠ της, δηλαδή 110 εκατ. ευρώ.
Σήμερα προς τα 14 κράτη-μέλη οδεύει μόνο το 49% των ελληνικών εξαγωγών, έναντι 68% δέκα χρόνια πριν. Μέχρι σήμερα, η Ελλάδα ήταν η τελευταία των «15» σε εξαγωγικές επιδόσεις, πλέον «υποβαθμίζεται» στην τελευταία των «25». Η αξία των εμπορικών συναλλαγών της Ελλάδας (εξαγωγές και εισαγωγές) είναι η πιο μικρή από κάθε άλλο κράτος, ακόμη και χωρών όπως' η Τουρκία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που έχουν απορριφθεί σε αυτή τη φάση της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
"Κοινοτικές χρηματοδοτήσεις 225 ευρώ ετησίως θα χάνει κάθε Έλληνας πολίτης μετά τη διεύρυνση, καθώς σημαντικό κομμάτι των ευρωπαϊκών πόρων αλλάζει ρότα και στρέφεται προς τα δέκα νέα μέλη της Ε.Ε." (Ελευθεροτυπία 11/1/2004).
Πρώτος θα πληγεί ο ελληνικός αγροτικός τομέας. Με τη διεύρυνση ένας στους τρείς αγρότες της ΕΕ είναι Πολωνός. Μετά τις πιέσεις των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, καταργείται σταδιακά η ΚΑΠ, δηλ. δε θα επιδοτείται η παραγωγή, αλλά θα ενισχύονται εισοδηματικά με φθίνουσα τάση οι αγρότες.
"Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία θα υποστεί μέχρι το 2010 ένα σημαντικό σοκ από τον ανταγωνισμό, των νέων κρατών-μελών, τα οποία παράγουν σε μεγάλο βαθμό βιομηχανικά και αγροτικά προϊόντα παρεμφερή με τα ελληνικά. Υπολογίζεται ότι 11 από τους 19 Βασικούς ελληνικούς εξαγωγικούς κλάδους θα υποστούν κάμψη, εάν δε βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα τους. Καταγράφεται μια τάση στροφής επενδυτικών κεφαλαίων προς την Ανατολική Ευρώπη, με αποτέλεσμα να στενεύουν τα -ήδη στενά περιθώρια για προσέλκυση ξένων
επενδύσεων στην Ελλάδα. (Ελευθεροτυπία 20/4/2004)
Η παραμονή μας στην Ε.Ε. συνεπάγεται ότι δε γίνονται και δε θα γίνονται παραγωγικές επενδύσεις 'με στόχο την αυτοδύναμη ανάπτυξη. Οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις όχι μόνο δεν
επενδύθηκαν παραγωγικά, αλλά συντελέσανε στη διάλυση κάθε εγχώριας σοβαρής παραγωγής, με συνέπεια να ζούμε μονίμως με δανεικά. Κι αυτό δεν οφείλεται σε λάθη ή παραλείψεις των ηγεσιών της χώρας, αλλά σε συνειδητή τους επιλογή.
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
Η παιδεία μας συνεχώς μεταρρυθμίζεται. ’λλοτε επικρατούν ανανεωτικές τάσεις και άλλοτε συντηρητικές. Όμως σήμερα, που η επιστημονική εξέλιξη τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, δε συγχωρούνται πειραματισμοί, τσαρλατανισμοί ή δόλιες σκέψεις. Δεν μπορεί το υπουργείο Παιδείας να εξυπηρετεί συμφέροντα επιχειρηματιών, με τη μεσολάβηση διεφθαρμένων αξιωματούχων, επιδεικνύοντας αυταρχισμό και κοινωνική αναλγησία, στο όνομα μιας ακόμη δήθεν μεταρρύθμισης.
Ο νόμος πλαίσιο
Ο νόμοςπλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και το ενδεχόμενο ψήφισής του μέσα στο καλοκαίρι ξεσήκωσε τους φοιτητές, με αποτέλεσμα την υπόσχεση ότι η ψήφιση θα γίνει μετά από διάλογο το φθινόπωρο. Όμως διάλογος δεν έγινε και η υπουργός, με την πλήρη κάλυψη του πρωθυπουργού, είναι έτοιμη να προχωρήσει στην υλοποίηση των επιδιώξεών της, ίσως και των δεσμεύσεων της Ν.Δ. προς τους προστάτες και σπόνσορές της. Ελπίζουν ότι δε θα επαναληφθούν οι μαζικές κινητοποιήσεις, αλλά προετοιμάζονται και για μετωπική σύγκρουση. Διαφημίζουν μια παραλλαγή του φινλανδικού μοντέλου, ώστε να μπορούν να χωρίσουν σε κατηγορίες τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και να μπορεί η άρχουσα κοινωνική τάξη να έχει στον έλεγχό της την αφρόκρεμα της εκπαίδευσης.
Τα νέα βιβλία
Ένα επιπλέον μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπί-ζουν αυτή τη στιγμή οι δάσκαλοι και οι καθηγητές των γυμνασίων, γιατί καλούνται να διδάξουν νέα βιβλία, χωρίς ουσιαστικά καμιά προετοιμασία και ενημέρωση. Βιβλία που γράφτηκαν και στάλθη-καν στα σχολεία χωρίς να δοκιμαστούν, αρκεί μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι να μπουν στο γαϊτανάκι των εκατομμυρίων ευρώ, που απαιτούνται πλέον για την έκδοση των νέων βιβλίων.
Στα δημοτικά καθιερώθηκε ως υποχρεωτική η δεύτερη ξένη γλώσσα(!), αφαιρώντας χρόνο από το μάθημα της ελληνικής γλώσσας, της οποίας η διδασκαλία γίνεται προβληματική, αφού τα ολοκαίνουρια βιβλία της δεν προέβλεπαν τη μείωση των ωρών!
Η απεργία των δασκάλων
Από τις 18 Σεπτεμβρίου ξεκίνησε με πολύ μεγάλη επιτυχία η 5ήμερη απεργία των δασκάλων, με αιτήματα τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και τη γενναία χρηματοδότησή της, ώστε να βελτιωθεί η υλικοτεχνική υποδομή, να περιοριστούν οι αποκλεισμοί, να προσαρμοστούν τα προγράμματα στις ανάγκες της κοινωνίας και να αυξηθούν οι μισθοί των εκπαιδευτικών.
Η απεργία των δασκάλων είχε τη συμπαράσταση των άλλων εκπαιδευτικών και των σπουδαστών και την κατανόηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας. [Η «Ε» γράφεται τις πρώτες μέρες της απεργίας. Θα επανέλθουμε.]
Το εξεταστικό
Από το 1830 ως το 1964 οι αντιπαραθέσεις για την παιδεία είχαν ως επίκεντρο την καθιέρωση της δημοτικής και το ύψος του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση. Στη συνέχεια κυρίαρχο ζήτημα έγινε ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το νέο μέτρο της κ. Γιαννάκου είναι η καθιέρωση της βάσης 10, που απέκλεισε ένα μεγάλο μέρος των υποψηφίων.
Βεβαίως, δεν είναι δυνατό να εισάγονται στα πανεπιστήμια υποψήφιοι με πολύ χαμηλή βαθμολογία, ούτε να δημιουργούνται ή να διατηρούνται σχολές και έδρες μόνο και μόνο για να βολεύονται οι «ημέτεροι» ως καθηγητές ή για να μένουν υψηλά τα ενοίκια σε κάποιες επαρχιακές πόλεις. Αλλά όμως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει και μπορούν να εισάγονται οι περισσότεροι έφηβοι (αφού αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, με ένα άλλο κλίμα στην εκπαίδευση και σε όλη την κοινωνία), τα πανεπιστήμια πρέπει να παρέχουν σπουδές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία και πρέπει να είναι αποκεντρωμένα. [Πιο αναλυτικά οι θέσεις του ΑΣΚΕ για την παιδεία θα δημοσιευτούν σε ειδικό φυλλάδιο, ελπίζουμε σύντομα]
Όσο για τις επαρχιακές πόλεις, η επιβίωσή τους εξασφαλίζεται με την ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας στην ευρύτερη περιοχή τους κι όχι με την ίδρυση υποβαθμισμένων και αμφιβόλου χρησιμότητος ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
1) Να συνεχιστούν οι εκδηλώσεις. Ήδη προγραμματίστηκε εκδήλωση στη Λάρισα και τριήμερη περιοδεία στη Θεσσαλία.>
2) Να λειτουργήσουν και οι άλλες δύο Ο.Δ. και να καταγραφούν τα πρώτα συμπεράσματα. Τον Ιούνιο να πραγματοποιηθεί η δεύτερη συνάντηση της Πανελλαδικής Επιτροπής, που θα μελετήσει τα συμπεράσματα αυτά και στο βαθμό που θα τα εγκρίνει να αποτελέσουν θέσεις της Κίνησης. Επίσης να προγραμματίσει τις δραστηριότητες της Κίνησης για το καλοκαίρι και μετά.
3) Να γίνει προσπάθεια για διεύρυνση της Κίνησης. Ήδη υπάρχουν σκέψεις και επαφές. Επίσης να συνεργαστούμε με ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν στην τεκμηρίωση.
4) Επειδή οι εκδηλώσεις καλύπτουν ένα μικρό χώρο, να τυπωθεί το αρχικό κείμενο (με μικρές βελτιώσεις) με τη μορφή προκήρυξης και να διανεμηθεί πανελλαδικά.
Κατηγορία
Φύλλο 86 Απριλίου 2002
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό