Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να μην ξεχνούν τη συνδρομή τους προς την «Ενημέρωση».
Επίσης, θυμίζουμε σε όσους φίλους δεν το έπραξαν, να προσφέρουν την οικονομική τους ενίσχυση, για να μπορέσει να συμμετάσχει το ΑΣΚΕ στις ερχόμενες εθνικές εκλογές. Ενδεχόμενη απουσία του ΑΣΚΕ θα αποδυνάμωνε το θετικό αποτέλεσμά του στις 2 τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Κατηγορία
Φύλλο 116 Μαΐου 2007
Από το 1975 λεηλατούσαν ποικιλοτρόπως την «Ολυμπιακή», μηδέ των συνδικαλιστών εξαιρουμένων, με τα δωρεάν ταξίδια των ψηφοφόρων τους και των ιδίων, με το ρουσφετολογικό διορισμό υπερπληθώρας προσωπικού, με τους κάθε λογής εγχώριους και ξένους «μάνατζερ», που τη βούλιαζαν συνεχώς, με την τεράστια επιβάρυνση της μεταφοράς της από το Ελληνικό στο γερμανικό «Ελευθέριος Βενιζέλος» και τέλος με την κατασυκοφάντηση και την πλήρη απαξίωσή της από τον εντεταλμένο υπάλληλο της Κομισιόν, υπουργό κ. Χατζηδάκη, σε αγαστή συνεργασία με τους καταδότες της στην Κομισιόν, την ΑEGEAN, που πολύ θα ήθελαν την Ολυμπιακή διαρκώς διαλυμένη.
Η διαφαινόμενη πώλησή της στον όμιλο αραβικών κεφαλαίων που εκπροσωπεί ο Βγενόπουλος, με τις μη αποκρυπτόμενες πολιτικές φιλοδοξίες, με το ασήμαντο τίμημα των 177,2 εκ. ευρώ το πολύ (και όχι στην ΑΕGEAN, που έσπευσε να κάνει προσφορά όταν διαπίστωσε ότι η πώληση είναι επί θύραις) έγινε με το επιχείρημα της μη δημιουργίας μονοπωλίου από την AEGEAN, ώστε να πληρούται το γράμμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, κάτι που θα κρίνει τελικά η Κομισιόν. Ο Βγενόπουλος και τα κεφάλαια που εκπροσωπεί έγιναν τώρα αποδεκτοί από την Κομισιόν, μετά το «άδειασμά» τους στην πώληση του ΟΤΕ.
Αν η πώληση της Ολυμπιακής τελεσφορήσει, το μονοπώλιο θεωρείται σχεδόν δεδομένο, με τη σύμπραξη της ιδιοκτησίας των δύο εταιρειών προς όφελος των κερδών τους και εις βάρος της χώρας και της κοινωνίας, που καλείται να πληρώσει τα χρέη της εταιρείας και τα ασφαλιστικά ταμεία, που θα επιβαρυνθούν με την απόλυση εργαζομένων, που αποφάσισε ο κ. Χατζηδάκης, ώστε να πάρουν μόνο το «φιλέτο» οι ιδιώτες.
Κατηγορία
Φύλλο 127 Μαρτίου 2009
Όλοι συμφωνούν ότι τίποτα πια δε θα είναι όπως πριν. Δύσκολο να διαπιστώσουμε ποιες αλλαγές έχουν γίνει μετά τις 11/9 και ακόμη δυσκολότερο να προβλέψουμε ποιες στρατηγικές θα επικρατήσουν. Θα επιχειρήσουμε, όμως, μια πρώτη προσέγγιση.
Αμερικανική κοινωνία: Ο Αμερικανός πολίτης, ο αλαζονικός, που αισθανόταν πιο ασφαλής από τον καθένα, ζει σήμερα με τον τρόμο. Αισθάνεται ότι η ζωή του κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή, στη δουλειά του, στο μετρό, στο αεροπλάνο, στο καράβι, στο δρόμο. Διαπίστωσε ότι οι ισχυρισμοί της αμερικανικής εξουσίας πως η χώρα είναι άτρωτη ήταν ένα παραμύθι. Είδε τον ίδιο τον Πρόεδρό του να κρύβεται σαν κυνηγημένος επί 8 ώρες, για να σωθεί. Ζητεί από την κυβέρνησή του να τον προστατεύσει από τους τρομοκράτες, αλλά, αν είναι σοβαρός, δεν ξέρει πώς.
Αμερικανική οικονομία: Η κατηφόρα που πήραν τα χρηματιστήρια είναι άγνωστο πού θα σταματήσει. Οι ισχυρισμοί του ’λαν Γκρίνσπαν ότι η κρίση είναι παροδική δεν πείθουν. Αεροπορικές, αεροναυπηγικές, ασφαλιστικές, ναυτιλιακές, τουριστικές και λοιπές επιχειρήσεις απολύουν κατά δεκάδες χιλιάδες τους εργαζόμενους και άρχισαν να στηρίζονται οικονομικά από την κυβέρνηση, κατά κατάφωρη παραβίαση του ιερού νόμου της παγκοσμιοποίησης, που οι ΗΠΑ απαιτούν απ' όλους να τηρούν.
Οι ΗΠΑ είναι η πιο χρεωμένη χώρα του κόσμου (και το κράτος και οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά), λειτουργούν με τον "αέρα" και τα χρήματα των άλλων και δε γνωρίζουμε την αντοχή της οικονομίας τους.
Αντιπυραυλική άμυνα: Κεντρικό ζήτημα στις προεκλογικές διακηρύξεις του Μπους και σημείο διαφωνίας με τους Δημοκρατικούς ήταν η άμεση έναρξη κατασκευής της αντιπυραυλικής ομπρέλας των ΗΠΑ. Πόσο αστεία φαντάζει τώρα αυτή η πολιτική, όταν αποδεικνύεται ότι οι ΗΠΑ είναι τόσο ευάλωτες κάτω από αυτή την ομπρέλα;
Πολιτική διάσπαση στις ΗΠΑ: Σε όλες τις χώρες του κόσμου υπάρχουν σοβαρές πολιτικές διαφωνίες, που εκφράζουν εν πολλοίς αντιτιθέμενα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα. Στις ΗΠΑ οι συγκρούσεις είναι πιο άγριες (δολοφονίες Κένεντυ, απόπειρα κατά Ρίγκαν), έγιναν αγριότερες με την εκλογή του Μπους και μαίνονται μετά τις 11/9.
Στις προεκλογικές του διακηρύξεις το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ταυτίστηκε με τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου και εξέφρασε μια τάση πολιτικοστρατιωτικής απόσυρσης από τις περιοχές όπου δεν υπήρχε σοβαρό και άμεσο ενδιαφέρον για πετρέλαιο. Η τάση αυτή θεωρήθηκε ιδιαίτερα επικίνδυνη από κύκλους του Πενταγώνου και του εβραϊκού λόμπι και κάποιες εταιρείες, που μπορούσαν να θεωρήσουν ότι ένα τρομοκρατικό χτύπημα μεγάλης κλίμακας θα ήταν ένα αποτελεσματικό μέσο πίεσης, ώστε η πολιτική των ΗΠΑ να γίνει ακόμη πιο επιθετική. Αν κάποιοι "ήξεραν και δεν απέτρεψαν", ανήκουν οπωσδήποτε σ' αυτούς τους κύκλους.
Σχέδια επίθεσης: Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι τόσο πολύς κόσμος στις ΗΠΑ είναι εκτός πραγματικότητος. Όπως φάνηκε και από συνεντεύξεις Ελληνοαμερικανών τις μέρες αυτές, η θεωρία είναι ότι οι λαοί του Τρίτου Κόσμου είναι απολίτιστοι και αμόρφωτοι και μισούν τις ΗΠΑ από ζήλεια!!! Αν αυτή η θεωρία είναι αποτελεσματική, για να κρατούν σε πολιτικά πρωτόγονη κατάσταση τον αμερικανικό λαό, είναι καταστροφική, για να καθοδηγεί την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Το αξιοσημείωτο είναι ότι οπαδοί αυτής της θεωρίας βρίσκονται και στο επίπεδο της εξουσίας και υπαγόρευσαν την κυρίαρχη άποψη τις πρώτες μέρες μετά την 11/9: οι τρομοκράτες πρέπει να τιμωρηθούν, οι τρομοκράτες υπάρχουν γιατί τους στηρίζουν καμιά δεκαριά χώρες πάνω στη Γη, άρα επίθεση και με χερσαίες δυνάμεις εναντίον Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, Συρίας, Λιβύης, Λιβάνου, Β. Κορέας, Κούβας κλπ, που υποθάλπουν την τρομοκρατία και τέλος. Όλες οι υπόλοιπες χώρες πρέπει να βοηθήσουν τις ΗΠΑ σε ό,τι ζητήσουν, αλιώς είναι συνοδοιπόροι των τρομοκρατών και θα υποστούν τις συνέπειες.
Όσο περνούσαν οι μέρες ξεθάρρευαν όσοι μέσα στις ΗΠΑ θεωρούσαν ότι αυτή η γραμμή οδηγεί σε Βατερλώ, απλοί άνθρωποι, φοιτητές, διανοούμενοι, αλλά και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κι ο Κ. Πάουεκλ, που ζήτησε από τους ανά τον κόσμο ανθρώπους του να κάνουν δηλώσεις, που να "συμμαζεύουν" τους παρανοϊκούς. Μέσα στην τραγικότητα της κατάστασης ήταν αρκετά αστείο να ακούς το Γιωργάκη να λέει ότι η Αμερική δεν έχει δικαίωμα να αποφασίσει μόνη της πώς θα αντιδράσει, αλλά πρέπει να συναποφασίσει με τους συμμάχους της!!!
Παρόμοιες δηλώσεις έκαναν και άλλα ανδρείκελα των ΗΠΑ, όπως ο Τσοχατζόπουλος και ο Χρυσοχοϊδης στην Ελλάδα και ο Ντερβίς στην Τουρκία.
ΗΠΑ - Ευρώπη: Οι χώρες της Ε.Ε. από την πρώτη στιγμή ταυτίστηκαν με τη γραμμή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Δε δέχτηκαν να στείλουν στρατό στις χώρες - στόχους, γιατί έβλεπαν ότι έναν τέτοιο πόλεμο θα τον χάσουν. Δε δέχτηκαν καν να συμπεριφερθούν εχθρικά προς χώρες όπως το Ιράν και το Ιράκ, με τις οποίες έχουν πλέον πολλές εμπορικές σχέσεις. Βλέπουν ότι δεν πρέπει να προκαλούν, γιατί στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υπάρχει ήδη μια σημαντική μειονότητα μουσουλμάνων σε φτωχά κοινωνικά στρώματα, που μπορεί να ενισχύσει την τρομοκρατία.
Αντι-τρομοκρατία: Αυτό που οπωσδήποτε θα κάνουν οι χώρες της Ε.Ε. είναι να συνεργαστούν πλήρως με τις ΗΠΑ, για να εξαρθρώσουν τις τρομοκρατικές οργανώσεις που τις απειλούν. Συμπληρώνουν τη νομοθεσία τους με διάφορους "τρομονόμους", δημιουργούν ευρωΜΑΤ και ευρωδικαστήρια, με σαφή πρόθεση να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον και των κοινωνικών κινημάτων, χαρακτηρίζοντας "τρομοκράτη" κάθε "ανυπάκουο" πολίτη. Ελπίζουμε ότι θα συναντήσουν τέτοιες αντιστάσεις, ώστε να "συμμαζευτούν".
Μουσουλμανικές χώρες: Οι κύκλοι του Πενταγώνου απαίτησαν από τις συμμάχους των ΗΠΑ μουσουλμανικές χώρες της περιοχής πλήρη συμμετοχή στον "πόλεμο" κατά των χωρών - εχθρών. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε άμεση ανατροπή του φιλοαμερικανικού καθεστώτος της Σαουδικής Αραβίας, χώρας ιδιαίτερα στρατηγικής σημασίας και με τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου. Σε μια κλιμάκωση του "πολέμου" θα απειλούνταν και άλλα φιλοαμερικανικά καθεστώτα, όπως του Πακιστάν και της Αιγύπτου, ενώ στην Τουρκία θα συντελούνταν επικίνδυνες διεργασίες. Ένα από τα αδιέξοδα στα οποία οδηγήθηκαν οι ΗΠΑ.
Ρωσία - Ινδία - Κίνα: Οι ΗΠΑ δημιούργησαν το δίκτυο του Μπιν Λάντεν και ενίσχυαν Τουρκία και Πακιστάν, με κύριο σκοπό να δημιουργούν συνεχώς προβλήματα σε Ρωσία (Τσετσένοι), Ινδία (Κασμίρ), ώστε να μην ξαναγίνουν Μεγάλες Δυνάμεις, και Σερβία (Βοσνία, UCK). Η αποτυχία της αμερικανικής πολιτικής οδηγεί τώρα τις ΗΠΑ υποχρεωτικά να συμμαχήσουν με τη Ρωσία και την Ινδία εναντίον των πρώην δικών τους (!!). Σ' αυτή την διαπραγμάτευση το πάνω χέρι δεν το έχουν οι ΗΠΑ. Η 11/9 σηματοδοτεί την έναρξη μιας φάσης που η Ρωσία (με τους συμμάχους της στην Κεντρική Ασία και τις τεράστιες πλουτοπαραγωγικές της πηγές) και η Ινδία (με τις εξαιρετικές της προοπτικές στον τομέα της βιοτεχνολογίας) θ' αρχίσουν να λογίζονται από τις ΗΠΑ και όλο τον κόσμο με άλλα μέτρα.
Η Κίνα και πριν τις 11/9 με τους εκπληκτικούς ρυθμούς ανάπτυξης είχε ήδη μια σημαντική θέση στον κόσμο. Τώρα μπορεί να κερδίσει κι άλλους πόντους, όπως την αποφασιστική της συμμετοχή στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Η Κίνα, που πιθανότατα θα γίνει μια σημαντική πετρελαιοπαραγωγός χώρα, σύντομα θα είναι η δεύτερη υπερδύναμη του κόσμου με όλο και ευνοϊκότερες προοπτικές.
Αν οι παραπάνω εκτιμήσεις είναι ορθές, μπαίνουμε σε μια νέα φάση στην ιστορία της ανθρωπότητας, με τις ΗΠΑ να χάνουν τη μονοκρατορία τους, τη δύναμη να μοιράζεται σε πολλούς πόλους, ώστε να αποκτήσουν κυρίαρχο λόγο λαοί με πολύ ανώτερο πολιτισμό από τη Δύση, οπότε και οι προοπτικές για την ανθρωπότητα θα είναι οπωσδήποτε καλύτερες.
Αν οι παραπάνω εκτιμήσεις είναι ορθές, μπαίνουμε σε μια νέα φάση στην ιστορία της ανθρωπότητας, με τις ΗΠΑ να χάνουν τη μονοκρατορία τους, τη δύναμη να μοιράζεται σε πολλούς πόλους, ώστε να αποκτήσουν κυρίαρχο λόγο λαοί με πολύ ανώτερο πολιτισμό από τη Δύση, οπότε και οι προοπτικές για την ανθρωπότητα θα είναι οπωσδήποτε καλύτερες.
Οι άμεσες κινήσεις
Από την πλευρά των τρομοκρατών έχουμε την ιδιαιτερότητα ότι όχι μόνο δεν είπαν γιατί έκαναν αυτή την πρωτοφανή ενέργεια (τι ζητούν;), αλλά ούτε ποιοι είναι. Είναι μόνο εκδίκηση; Θα ακολουθήσουν κι άλλες παρόμοιες ενέργειες στη Β. Αμερική και τη Δ. Ευρώπη, που θα παραλύσουν το Δυτικό κόσμο;
Οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη, αλλά θα τολμούσαμε να προβλέψουμε ότι δε θα έχουμε στο άμεσο μέλλον ανάλογο χτύπημα.
Οι ΗΠΑ, μετά τα ανόητα σχέδια επί χάρτου για κατάληψη (!) όλων των εχθρικών χωρών, θα διαπιστώσουν ότι δε μπορούν να επιχειρήσουν καμιά χερσαία επιχείρηση. Το πολύ πολύ να συλλάβουν ή να δολοφονήσουν τον Μπιν Λάντεν (ή κάποιο δυστυχή σωσία του!), για την ικανοποίηση της αμερικανικής κοινής γνώμης, και να ενισχύσουν τους Αφγανούς αντικαθεστωτικούς (που κι αυτοί δεν είναι δικοί τους), για την ανατροπή των Ταλιμπάν (που απέτυχαν ως κυβέρνηση) ή τη διάσπαση της χώρας, που έτσι κι αλιώς θα μείνει με το μισό της πληθυσμό.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Σε προηγούμενα φύλλα μας έχουμε αναλύσει την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση της Ν.Δ.:
Στα εξωτερικά είναι μια συντηρητική πολιτική, στα πλαίσια του «ανήκομεν εις την Δύσιν», που όμως προσπαθεί να αξιοποιήσει κάποιες από τις περιορισμένες δυνατότητές της υπέρ της Ελλάδας (αγωγοί και γενικά σχέσεις με Ρωσία, ονομασία Σκοπίων κ.λπ.). Τη βασική επεξεργασία αυτής της πολιτικής ο κ. Καραμανλής φαίνεται ότι έχει άτυπα εμπιστευτεί σε έμπειρους πολιτικούς και διπλωμάτες, προερχόμενους τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από το ΠΑΣΟΚ (Παπούλιας, Μολυβιάτης κ.ά.), την οποία ο ίδιος στηρίζει και την οποία επισήμως ακολουθεί εκούσα-άκουσα η υπ. Εξ. Ντόρα (υπογείως την υπονομεύει). Την πολιτική αυτή υποστηρίζει η μεγάλη πλειοψηφία της Ν.Δ., το ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ (στο βαθμό που ενδιαφέρεται) και εκούσες-άκουσες οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Τα θετικά στοιχεία της υποστηρίζει το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού.
Στα εσωτερικά είναι μια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, σύμφωνη με την ιδεολογία της δεξιάς, όπως ακριβώς υπαγορεύεται και από τις Βρυξέλες, που φέρνει σε συνεχώς δυσμενέστερη θέση το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας (πάνω από το 20%, με τα επίσημα στοιχεία, είναι κάτω από το όριο της φτώχειας). Ωφελούνται μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις. Οι αρχικές ψευδαισθήσεις, κυρίως των οπαδών της Ν.Δ., ότι η οικονομική κατάσταση θα σύντομα βελτιωθεί, μόλις θεραπευτούν οι συνέπειες της πασοκικής διακυβέρνησης, διαλύονται, η οργή της κοινωνίας μεγαλώνει, η κυβέρνηση απομονώνεται από το λαό, πολλοί (στο καθημερινό άγχος της επιβίωσης) αρχίζουν να παραβλέπουν τα λίγα θετικά στοιχεία της κυβερνητικής πολιτικής. Η εικόνα της κυβέρνησης επιδεινώνεται με την κραυγαλέα διάσταση λόγων και έργων («σεμνότητα και ταπεινότητα»), την αδυναμία του πρωθυπουργού να συντονίσει την κυβέρνηση και το κόμμα του και να επιβληθεί στους εξωθεσμικούς παράγοντες (πρεσβείες, «νταβατζήδες» κ.λπ.) και των υπουργών της γενιάς του να βρίσκονται σε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα. Γι αυτό τα θαλασσώνουν μπροστά σε κάθε απρόβεπτο.
Ο Καραμανλής διασώζεται προς το παρόν, λόγω έλλειψης αντιπολίτευσης με πειστικές εναλλακτικές προτάσεις, αλλά φαίνεται να κατανοεί ότι το άστρο του άρχισε να δύει. Στη ΔΕΘ, παρά τη σκηνοθετική επιμέλεια, δεν μπόρεσε να κρύψει
την αδυναμία και την ανασφάλειά του.
Οι Αμερικανοί
Τη φθορά και (ει δυνατόν) την ανατροπή του Καραμανλή επιδιώκει συστηματικά η διοίκηση Μπους, για τους λόγους που προαναφέραμε, ακόμη και με ασύμμετρα μέσα (πυρκαγιές κ.λπ.), όπως εξηγήσαμε αναλυτικά πέρσι κατά την προεκλογική περίοδο. Θα ήθελε να απαλλαγεί και από το Γιωργάκη, ο οποίος συνδέεται με το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και εσχάτως εμφανίζει ελαφρώς φιλολαϊκό και πατριωτικό πρόσωπο. Ο Μπους, στο τέλος της θητείας του και αφού στις σοβαρότατες αποτυχίες του σε όλους τους τομείς πρόσθεσε και το πρόσφατο κάζο του Καυκάσου, το πιο φρόνιμο που θα μπορούσε να κάνει είναι να περιοριστεί στην αυτοπροστασία του, ώστε να μην κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου μόλις αποχωρήσει από την εξουσία. Αντ αυτού συνεχίζει την επιθετική του πολιτική σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, όπως φαίνεται και από τα αποκαλυπτήρια του Νίμιτς με τις αναφορές του για «μακεδονικό έθνος» κ.λπ. Πολύ φοβόμαστε ότι έτσι θα συνεχίσει ακόμη κι όταν θα λειτουργεί ως
υπηρεσιακός μέχρι τις 20 Ιανουαρίου.
και οι «νταβατζήδες»
Οι επιθυμίες του Μπους είναι και επιθυμίες των εν Ελλάδι «νταβατζήδων», που ροκανίζουν παντοιοτρόπως τον Καραμανλή. Ο κ. Τατούλης έχει αναδειχθεί από τα δελτία των 8 σε μέγα πολιτικό παράγοντα του τόπου! Τα σκάνδαλα της Ν.Δ. γεμίζουν ολόκληρες σελίδες κάθε μέρα στις εφημερίδες και γίνονται αντικείμενο πολύωρων συζητήσεων στην τηλεόραση, ενώ για παρόμοια ή μεγαλύτερα σκάνδαλα επί Σημίτη (στα οποία πρωταγωνιστές ήσαν οι ίδιοι οι«νταβατζήδες») όλοι σιωπούσαν.
Αναζητείται εναλλακτική λύση
Το ερώτημα είναι ποιες εναλλακτικές λύσεις προωθούν Αμερικανοί και «νταβατζήδες».
1) Η αντικατάσταση του Καραμανλή με τη Ντόρα στην αρχηγία της Ν.Δ. και την πρωθυπουργία προϋποθέτει εκλογική ήττα της Ν.Δ. και ενδιάμεσο πέρασμά της στην αντιπολίτευση. Επιπλέον, η δύναμη της Ντόρας μέσα στη Ν.Δ. έχει μειωθεί σημαντικά και δεν είναι πλέον καθόλου βέβαιο ότι θα είναι αυτή η διάδοχος.
2) Μια συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ θα ήταν μια καλή λύση γι αυτούς, ρίχτηκε δοκιμαστικά ως ιδέα με κάποιες δηλώσεις που προβλήθηκαν στον τύπο, αλλά αποδείχθηκε ότι συναντά ανυπέρβλητες δυσκολίες στο εσωτερικό των κομμάτων, με κίνδυνο να καταρρεύσει το πολιτικό σκηνικό που τόσο πολύ τους έχει εξυπηρετήσει μέχρι τώρα.
3) Μια κυβέρνηση τύπου Μπερλουσκόνι με Βγενόπουλους, Γιάννες κ.λπ. δε νομίζουμε ότι μπορεί να την αποδεχθεί ποτέ ο ελληνικός λαός και σίγουρα δεν την αποδέχεται τώρα.
4) Απομένει η λύση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ (αυτοδυναμία ΠΑΣΟΚ δε διαφαίνεται στον ορίζοντα), μια καλή λύση γι αυτούς, από την άποψη ότι ο ΣΥΝ στα εθνικά θέματα ταυτίζεται με τη Ντόρα και θα παρασύρει τις όποιες αναστολές υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ για πλήρη ικανοποίηση των αμερικανικών επιθυμιών.
Φαίνεται ότι σ αυτή τη φάση μάλλον αυτή τη λύση προκρίνουν, γι αυτό τα ΜΜΕ οργίασαν όλο το προηγούμενο διάστημα με τις δημοσκοπήσεις υπέρ του ΣΥΝ (τώρα τις συμμαζεύουν, για να μην εξευτελιστούν στις εκλογές), γι αυτό αποφάνθηκαν ότι ο Γιωργάκης ήταν πολύ καλός στη ΔΕΘ κ.λπ. γελοιότητες. Αλλά κι αυτή η λύση δεν έχει μικρές δυσκολίες. Αν παραβλέψουμε την κραυγάζουσα ανεπάρκεια του Γιωργάκη (εδώ ο Μπους κυβέρνησε τις ΗΠΑ!) τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ εμφανίζονται ως υποστηρικτές μιας φιλολαϊκής κοινωνικής πολιτικής, ενώ είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν (αν κυβερνήσουν) τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική που υπαγορεύεται από την Ε.Ε. Ο ΣΥΝ διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ (για να μην καταποντιστεί εκλογικά), αλλά όταν συνεργαστεί θα τον εγκαταλείψει μέρος των οπαδών του (οι περισσότεροι, φοβούμαστε, θα βολευτούν με την εξουσία και θα δικαιολογήσουν την απάτη). Έτσι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ θα χάσει πολύ γρήγορα το εκλογικό της έρεισμα και, συνεπώς, φαίνεται εντελώς προσωρινή.
Πώς αντιδρά ο Καραμανλής;
Αυτά βλέπει ο Καραμανλής και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, περιμένοντας (όπως όλοι) την ανάδειξη του νέου προέδρου των ΗΠΑ και τα πρώτα δείγματα γραφής του, έχοντας μέχρι τότε τη στήριξη ισχυρών χωρών (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.), που έχουν υπογράψει σημαντικότερες συμφωνίες με τους Ρώσους. Υπάρχει και η πρόβλεψη ότι ο Καραμανλής θα αντιδράσει δυναμικά στα σχέδια ανατροπής του, με σαρωτικό ανασχηματισμό και πιο φιλολαϊκή πολιτική ή πρόωρες εκλογές με ανοίγματα προς τ αριστερά, ακόμη και το Νοέμβριο. Μέχρι τώρα δε μας έχει πείσει ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά ας μην αποκλείσουμε
τίποτα
Κατηγορία
Φύλλο 124 Σεπτεμβρίου 2008
Βομβαρδισμοί αμάχων, σχολείων, νοσοκομείων έρχονται να προστεθούν στον πολύχρονο αποκλεισμό ενός ηρωικού λαού, που μένει χωρίς τρόφιμα, φάρμακα, ηλεκτρικό και νερό. Αν δεν είναι αυτό απόπειρα γενοκτονίας, τότε τι είναι;
Έπρεπε να περάσουν πολλές μέρες σφαγής, για να δεήσει ο ΟΗΕ να ζητήσει από τους Ισραηλινούς άμεση διακοπή των επιχειρήσεων και συμμόρφωση προς το ανθρωπιστικό δίκαιο. Αλλά κι αυτή η απόφαση πόση αξία έχει, όταν το Ισραήλ, με τις πλάτες των εγκληματιών της κυβέρνησης Μπους, αρνείται να συμμορφωθεί και βομβαρδίζει ακόμη και το σχολείο που λειτουργούσε με τη σημαία του ΟΗΕ και έγινε ο τάφος δεκάδων παιδιών;
Τα αντιδραστικά καθεστώτα των αραβικών χωρών, κυρίως της Αιγύπτου και της Ιορδανίας, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους Παλαιστίνιους αδελφούς τους, τηρούν εξοργιστικά επιφυλακτική στάση, σε κατάφωρη αντίθεση με το αίσθημα των πολιτών τους. Πότε άραγε οι λαοί αυτών των χωρών θα σαρώσουν τους λακέδες της Δύσης που τους εξουσιάζουν, διορισμένοι ουσιαστικά από τους τέως(;) αποικιοκράτες; Μόνο το μη αραβικό Ιράν και η Λιβύη (που ο ηγέτης της Μ. Καντάφι δεν είναι ’ραβας) υποστηρίζουν καθαρά τους Παλαιστίνιους.
Ε.Ε. και Ισραήλ
Όλος ο κόσμος παρακολουθεί με αγανάκτηση τη στάση του ψυχρού θεατή που τηρεί και η «ευαίσθητη» και «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ένωση μπροστά στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι η συμφωνία που υπέγραψαν στις 8 Δεκεμβρίου 2008 οι 27 υπ. εξ. της Ε.Ε. με το Ισραήλ, που προβλέπει και τα εξής:
Α) Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ θα συναντάται 3 φορές το χρόνο με τους 27 υπ. εξ. της Ε.Ε. (προφανώς, για να τους ενημερώνει μονομερώς και να τους υπαγορεύει τη στάση που θέλει να κρατήσουν).
Β) Το Ισραήλ μπορεί να συμμετέχει σε ευρωπαϊκά προγράμματα.
Γ) Το Ισραήλ και η Ε.Ε. μπορούν να αναπτύσσουν κοινές στρατηγικές για διάφορα θέματα, όπως η τρομοκρατία και τα μέτρα κατά του Ιράν.
Όλ αυτά, χωρίς καν να μπει κάποιος όρος, έστω για το θεαθήναι, ότι το Ισραήλ πρέπει να σέβεται το Διεθνές Δίκαιο. Και μετά η Ε.Ε. και η Γαλλία θέλουν να παίξουν και το ρόλο του διαμεσολαβητή! Για να μη σχολιάσουμε τη στάση της τσεχικής προεδρίας, που υποστήριξε την εισβολή, σε μια εκδήλωση άκρατης δουλικότητας προς το αμερικανοεβραϊκό λόμπι!
Οι στόχοι της εισβολής
Δύσκολο να μπει κανείς στο μυαλό αυτών που σχεδίασαν και υλοποιούν τη γενοκτονία. Είναι τόσο ανιστόρητοι και τυφλωμένοι κι αυτοί και οι υπερατλαντικοί προστάτες τους, ώστε να πιστεύουν ότι θα εξαναγκάσουν και τους εναπομείναντες Παλαιστινίους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, όπως έγινε με το πρώτο κύμα προσφύγων το 1948; Θέλουν να επιφέρουν συντριπτικό χτύπημα στη Χαμάς πριν αναλάβει ο Ομπάμα, ο οποίος προωθήθηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα του κατεστημένου των ΗΠΑ, για να δείξει ένα καλύτερο πρόσωπο (χωρίς να αλλάξει η ουσία), ώστε να ανακάμψουν πολιτικά οι ΗΠΑ από τη σημερινή τους πλήρη ανυποληψία; Πιστεύουν ότι ο παλαιστινιακός λαός θα άρει την εμπιστοσύνη του από τη Χαμάς και θα εμπιστευτεί τα ανδρείκελα του Αμπάς;
Το αντίθετο συμβαίνει. Η Χαμάς συνεχώς ισχυροποιείται και αποκτά συμπάθειες και πέραν της Παλαιστίνης, αφού αυτή αντιστέκεται και προσφέρει τα μέλη της θυσία στον αγώνα. Το Ισραήλ είναι αυτό που συγκεντρώνει το μίσος όλης της ανθρωπότητας και πρώτα του αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου και, μακροπρόθεσμα, θέτει σε κίνδυνο τη δική του ύπαρξη στην περιοχή. Η στρατιωτική ήττα που υπέστη από μια λαϊκή οργάνωση, τη Χεζμπολάχ, στο Λίβανο δεν αποτελεί μια προειδοποίηση;
Αν οι νεοναζιστές του Ισραήλ δε συνετιστούν, θα χυθεί πολύ περισσότερο αίμα στην περιοχή και το κράτος του Ισραήλ θα σβήσει από το χάρτη, όπως όλο και περισσότεροι προβλέπουν και διακηρύσσουν. Η ανθρωπότητα (και ο ελληνικός λαός βεβαίως) πρέπει να πιέσει προς μια και μοναδική κατεύθυνση: την αναγνώριση του δικαιώματος του παλαιστινιακού λαού να έχει κι αυτός μια ελεύθερη πατρίδα.
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Το Σάββατο 6 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα στα γραφεία του κόμματος η τακτική Σύνοδος του ΑΣΚΕ, η οποία κρίνεται ιδιαίτερα παραγωγική.
Στο πρώτο μέρος της συνεδρίασης εγκρίθηκαν οι θέσεις που πήρε η Εκτελεστική Επιτροπή μέσω των ανακοινώσεων και της «Ε» για όλα τα τρέχοντα ζητήματα (πολιτικές εξελίξεις, οικονομία, εθνικά, μετανάστες, «Καλλικράτης», αγροτικές κινητοποιήσεις, κολέγια, λιμάνια, ναυπηγεία, φορολόγηση Εκκλησίας, σύνοδος Κοπεγχάγης).
Στη συνέχεια έγινε μια πρώτη συζήτηση σε επίπεδο Συνόδου για το ασφαλιστικό. Η Εκτελεστική Επιτροπή είχε εισήγηση για τα δύο πρώτα μέρη (σύντομο ιστορικό, η καταλήστευση και χρεοκοπία των ταμείων), ενώ για το τρίτο (θέσεις και προτάσεις του ΑΣΚΕ) προσδιορίστηκαν τα ερωτήματα, με την προοπτική να υπάρχει εισήγηση στην επόμενη Σύνοδο. Αποφασίστηκε το πρώτο μέρος να δοθεί σε όλους τους αναγνώστες της «Ε» με το φύλλο του Μαρτίου. Το δεύτερο μέρος θα δοθεί με το φύλλο του Μαΐου, αφού εν τω μεταξύ τα μέλη κάνουν τις παρατηρήσεις τους. Ζητούμε και από τους αναγνώστες-φίλους μας να βοηθήσουν με στοιχεία και προβληματισμούς. Όταν κρίνουμε ότι σχηματίζεται μια ολοκληρωμένη εργασία, θα προχωρήσουμε στην έκδοσή της.
Στο τρίτο και κυριότερο μέρος της Συνόδου έγινε ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης. Ιδιαίτερα εξηγήθηκαν τα κατά συρροήν ψεύδη που ακούγονται από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ για την οικονομία καθώς και οι λόγοι για τους οποίους τα κυβερνητικά μέτρα δεν πρόκειται να αποδωσουν. Έγινε εκτεταμένη και ενδιαφέρουσα συζήτηση, με βάση την οποία γράφτηκαν τα αντίστοιχα κείμενα στο παρόν φύλλο της «Ε».
Στο τελευταίο μέρος έγινε ο απολογισμός του προηγουμένου 6μήνου και ο προγραμματισμός για το επόμενο. Πέρα από την τακτική έκδοση της «Ε» και ανακοινώσεων, σημαντική θεωρούμε την τήρηση και αισθητική βελτίωση της ιστοσελίδας. Στο διάστημα αυτό είχαμε τακτικά τη δυνατότητα εκπρόσωπος του ΑΣΚΕ να παρουσιάζει τις θέσεις μας στην εκπομπή του φίλου δημοσιογράφου Χρ. Πηγαδίτη στο High TV (κάθε Δευτέρα 6-7μ.μ.) καθώς και να γράφουμε άρθρα στην εφημερίδα «Χριστιανική». Στις 27-28 Ιανουαρίου κλιμάκιο του ΑΣΚΕ ήταν στην Β. Ελλάδα, ύστερα από πρόσκληση του φίλου δημοσιογράφου Γαβ. Αβραμίδη. Κάναμε τη μία από τις 3 εισηγήσεις σε εκδήλωση του υπό συγκρότηση πολιτικού ομίλου (στον οποίο και ευχόμαστε επιτυχία στις επιδιώξεις του), δώσαμε συνέντευξη στο «Ράδιο Ακρίτες» και σε τηλεοπτικό κανάλι της Θεσσαλονίκης και πήραμε μέρος στην εκπομπή του φίλου και μέλους της Χ.Δ. Απ. Παπαδημητρίου σε τοπικό κανάλι της Κοζάνης. Τέλος με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του ΑΣΚΕ-5 (Μακεδονία) στην Ηλιούπολη στις 22 Νοεμβρίου στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου.
Για το προσεχές διάστημα αποφασίστηκε η πραγματοποίηση συνάντησης με φίλους του ΑΣΚΕ την Κυριακή 21 Μαρτίου 11π.μ.-1μ.μ. στα γραφεία μας για την ενημέρωσή τους και την ανταλλαγή απόψεων. Αποφασίστηκε το τύπωμα καινούργιας αφίσας και καινούργιας προκήρυξης με περιεχόμενο τις τρέχουσες εξελίξεις. Η προκήρυξη θα μοιράζεται μαζί με προηγούμενη, που παρουσίαζε τη φυσιογνωμία του ΑΣΚΕ. Τέλος θα προσπαθήσουμε να προχωρήσουμε τη δουλειά για την έκδοση του ΑΣΚΕ-6 με την ταυτότητά μας, έχοντας επίγνωση των δυσκολιών του εγχειρήματος.
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Αναδημοσίευση από «Ελευθεροτυπία» 16/2/2006
«Ο νέος μας Γιώργος» και «ένα περιστέρι στο υπουργείο Εξωτερικών» επιγράφονταν δύο από τα δημοσιεύματα του χθεσινού τουρκικού Τύπου για τον ανασχηματισμό και ειδικότερα την «πρώτη γυναίκα υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας».
Ως προς τον τουρκικό Τύπο, πάντως, μπορεί να πει κανείς ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μπαίνουν και πάλι σε φάση που η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας αναφέρεται με το μικρό της όνομα. Η «Χουριέτ» έγραψε χθες ότι η Ντόρα Μπακογιάννη «θα συμπεριφερθεί σαν νέος Γιώργος Παπανδρέου», αφού «αναμένεται να δώσει ώθηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε κάμψη».Η «Μιλιέτ» τιτλοφορεί το σχετικό της δημοσίευμα «Η Ντόρα στο υπουργείο Εξωτερικών», ο πρώην υπουργός «είχε κατηγορηθεί για αδράνεια». Το ίδιο σημείωσε και η «Σαμπάχ», η οποία έγραψε ότι «η νέα υπουργός αναμένεται να δώσει τέλος στην αδράνεια της Ελλάδας στο Κυπριακό και τη στασιμότητα που παρατηρείται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις».Η «Μιλιέτ» έγραψε επίσης ότι «οι Ελληνοκύπριοι είχαν δραστηριοποιηθεί στην Αθήνα για να εμποδιστεί η υπουργοποίηση της Μπακογιάννη, η οποία είχε ταχθεί υπέρ του σχεδίου Ανάν, επικρίνοντας τον Τάσσο Παπαδόπουλο».Η φιλοκυβερνητική «Γενί Σαφάκ» έγραψε ότι «σε αντίθεση με τον Μολυβιάτη, η Μπακογιάννη είναι φιλελεύθερη και τάσσεται υπέρ της ανάπτυξης των σχέσεων με την Τουρκία».«Το άρωμα γυναίκας θα είναι πλέον κυρίαρχο στην ελληνική εξωτερική πολιτική», σύμφωνα με την εφημερίδα «Ραντικάλ», η οποία σημείωσε πως «σε αντίθεση με τον συντηρητικό Μολυβιάτη, η Μπακογιάννη αναμένεται να δώσει ώθηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, γεγονός που αναμένεται να δυσαρεστήσει τον Ελληνοκύπριο ηγέτη Τάσσο Παπαδόπουλο». Λόγο για «πρωθυπουργό του μέλλοντος» έκανε η «Βατάν» αναφερόμενη στην κ. Μπακογιάννη, ενώ η «Ακσάμ» τιτλοφόρησε το δημοσίευμά της «Φιλότουρκη υπουργός στη γείτονα».
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Όλοι οι δαίμονες
Κατά μια "διαβολική" σύμπτωση όλοι οι δαίμονες εναντίον των οποίων κινήθηκαν οι ΗΠΑ τα τελευταία 10 χρόνια και εναντίον των οποίων κίνησαν τους συμμάχους τους ήταν δικά τους δημιουργήματα, άνθρωποι μέσω των οποίων έκαναν για χρόνια "χοντρό παιχνίδι": Σαντάμ, Μιλόσεβιτς, Μπιν Λάντεν. Και έχουν το θράσος να διαμαρτύρονται όταν κάποιοι δεν ευθυγραμμίζονται μαζί τους!
Και η
λογική
"Ο εχθρός του φίλου μου είναι και δικός μου εχθρός", διαλαλεί ο θλιβερός Μπλερ. Κι αν ο φίλος μας είναι ο κακός κι ο άλλος αμύνεται
; Και το "αγαπάτε και τους εχθρούς υμών" που πήγε, χριστιανέ μας, έστω και αγγλικανέ;
Ωραία Δημοκρατία
Ο Μπους και οι ομόσταυλοί του εκστρατεύουν υπέρ
Δημοκρατίας. Καλού - κακού όμως απαγορεύουν να ακουστεί από τους Αμερικανούς η συνέντευξη του ηγέτη των Ταλιμπάν Ομάρ, διότι
δεν επιτρέπεται, είπαν, να ακούγεται
η προπαγάνδα του εχθρού!! Απαγορεύουν επίσης σειρά επικίνδυνων (
) τραγουδιών, ως νέα Ιερά Εξέταση, και σχεδιάζουν ένα νέο διαδίκτυο (internet), που να λειτουργεί μόνο ανάμεσα σε Αμερικανούς, για να μη (υποθέτουμε) μολύνονται από εικόνες και λόγους ξένων!!!
Τα γκάλοπ
Είναι γνωστό ότι τα γκάλοπ δε διενεργούνται για να καταγράφουν την κοινή γνώμη, αλλά για να την επηρεάζουν. Τα πράγματα είναι κραυγαλέα με το γκάλοπ της 23/9 στις ΗΠΑ, που έδινε πρωτοφανές ποσοστό υποστήριξης 90% στον Πρόεδρο Μπους. Παραπλάνηση με δύο τρόπους: "Γράφουν όποιους αριθμούς θέλουν". Διατυπώνουν τις ερωτήσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να βγάλουν τα συμπεράσματα που θέλουν. Ποια ήταν η ερώτηση στο συγκεκριμένο γκάλοπ; "Συμφωνείτε με όσα έχει κάνει ο Πρόεδρος Μπους από τις 11 Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα;" Το 90% φέρεται να είπε ΝΑΙ, τη στιγμή που ο Μπους δεν έχει κάνει ακόμη ΤΙΠΟΤΑ!!!
Αυτοί δεν πανηγύρισαν!
Πανηγύρισαν (κακώς) όλοι οι λαοί, οι αδικημένοι, απελπισμένοι και εξαγριωμένοι με την αμερικάνικη πολιτική στις 11 Σεπτέμβρη. Αυτοί, όμως, που ήταν οι πιο δικαιολογημένοι να πανηγυρίσουν δεν ήταν σε θέση να το κάνουν. Οι λίγες χιλιάδες Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής, απομεινάρια των μέχρι πριν από 500 χρόνια μοναδικών κατοίκων της ηπείρου, με τον υπέροχο πολιτισμό, περιθωριοποιημένοι σήμερα σε χωριά - γκέτο, εξαθλιωμένοι, ανίκανοι για εργασία, συντηρούνται από το κράτος, για να αποτελούν αξιοθέατο για τους τουρίστες. Σαν σε ζωολογικό κήπο
Ε.Ε. - ΗΠΑ
Έσπευσαν οι γνωστοί εοκόδουλοι να θριαμβολογήσουν ότι η ΕΟΚ απέδειξε τον αυτόνομο λόγο της, επειδή αμέσως μετά τις 11/9 δεν ταυτίστηκε με τους υστερικούς που ζητούσαν κήρυξη πολέμου, αλλά συνιστούσαν ψυχραιμία. Σύντομα φάνηκε ότι δεν υπήρχε κανένας αυτόνομος λόγος, αλλά η ΕΟΚ ταυτίστηκε με τη μία από τις δύο γραμμές των ΗΠΑ (Πάουελ κλπ). Προς άρσιν των παρεξηγήσεων, παραθέτουμε και την εξής δήλωση:
"Οι δεσμοί μεταξύ της Ε.Ε. και των φίλων μας των Αμερικανών είναι τόσο ισχυροί, που δεν μας επιτρέπεται τώρα σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή να τους θέσουμε υπό αμφισβήτηση" (Λ. Μισέλ - υπ. Εξ. Βελγίου).
Υπάρχουν και αιτίες "τελευταίας γενιάς"
Όλο και περισσότεροι Αμερικανοί αρχίζουν να συλλογίζονται τώρα τι έφταιξε και είναι οι πλέον απειλούμενοι άνθρωποι στον κόσμο (σύμβολο θάρρους θα γίνει η γερουσιαστής Μπάρμπαρα Λι.). Καλό θα ήταν, πάντως, να προσθέσουν στα παλιά και τα νέα κατορθώματα της ηγεσίας τους:
Μόνοι στον κόσμο αρνούνται να υπογράψουν τη συμφωνία του Κιότο για την προστασία του πλανήτη και, μόνοι αυτοί, αρνούνται να υπάγονται αμερικανοί πολίτες στο σχεδιαζόμενο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο!!! Πώς, νομίζουν ότι θα αντιδράσουν όλοι οι άλλοι;
Τι άλλο θα ακούσουμε
Ο υπουργός πολιτισμού, υπεύθυνος για την έρμη "Αθήνα 2004", Βενιζέλος με τ' όνομα, δήλωσε μετά τις επιπλήξεις της ΔΟΕ για τα
ανύπαρκτα έργα: "Είναι καλοδεχούμενες οι πιέσεις, γιατί είχαμε μια αισιόδοξη εκτίμηση των πραγμάτων"!!!
Να το θυμόμαστε.
Είναι η κυριολεξία της παροιμίας "μας
πτύουν και λέμε και ευχαριστώ" και "παραμένουμε και υπουργοί", θα συμπληρώναμε. Μια ανθοδέσμη Ένα μπουκέτο από μπουμπούκια, ο Μπίστης, ο Μάνος, η Καραμάνου, ο Μπένος και ο Ανδριανόπουλος, μετέβησαν εν σώματι να καταθέσουν μια ανθοδέσμη στην αμερικάνικη πρεσβεία, στη μνήμη των θυμάτων της 11ης Σεπτέμβρη. Και οι της Πρεσβείας, που δεν αστειεύονται, τους υπέβαλαν σε σωματική έρευνα!!!
Πολλοί αγαπούν το λείχεσθαι, κανείς όμως τους .. γλύφτες, βλέπεις.
Κατηγορία
Φύλλο 83 Οκτωβρίου 2001
Οι υποκλοπές
Σε συνέντευξή του στο Έθνος της Κυριακής, ο βρετανός πράκτορας Τζόναθαν Στάμπερ, με προϋπηρεσία στην Αθήνα υποστηρίζει ότι Αμερικανοί έκαναν τις υποκλοπές, γιατί είναι τόσο δαπανηρή υπόθεση κάθε μέρα και για τόσο διάστημα, που μόνο Αμερικανοί θα μπορούσαν να πληρώσουν. Ο Αμερικανός διπλωμάτης Κίσλινγκ, που υπηρετούσε στην Αθήνα και παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τον πόλεμο στο ΙΡΑΚ, δηλώνει βέβαιος ότι οι συμπατριώτες του έκαναν τις υποκλοπές. Μόνο η ελληνική Κυβέρνηση μετά τους λεονταρισμούς των πρώτων ημερών «ποιεί την νήσσαν».
Τα επώνυμα
Λέμε: ’ννα Ψαρούδα-Μπενάκη, Φάνη Πάλλη-Πετραλιά κλπ. γιατί δε λέμε (λένε): Ντόρα Μητσοτάκη-Κούβελου! Μπρρρ!!
Η αμερικανική δημοκρατία
«Αναβλήθηκε» (δηλ. απαγορεύτηκε) θεατρική παράσταση στη Νέα Υόρκη του Βρετανού σκηνοθέτη ’λαν Ρίκμαν, που αναφερόταν στη δολοφονία Αμερικανού ακτιβιστή από Ισραηλινό οδηγό μπουλντόζας στη Γάζα. Η δικαιολογία ήταν ότι «θα ήταν σαν να παίρναμε το μέρος κάποιου στην πολιτική σύγκρουση»!
Κατά τ άλλα, τα πολυάριθμα κανάλια στις ΗΠΑ προβάλλουν ασταμάτητα κινηματογραφικά «σκουπίδια» (μερικά έρχονται και στην Ελλάδα), στα οποία «κακοί» ’ραβες τρομοκράτες σκοτώνουν αθώα γυναικόπαιδα!
Αποκαλυπτήρια
Ο Κύπριος δημοσιογράφος-ανταποκριτής στη Ν. Υόρκη Μιχ. Ιγνατίου ετοιμάζει βιβλίο με τα ονόματα όσων πήραν χρήματα από τους Αμερι-κανούς, για να υποστηρίξουν το σχέδιο Ανάν
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Υπαγόρευσε την εξωτερική μας πολιτική
Η υπ. Εξ. των ΗΠΑ στρίμωξε, τελικά, στα πλαίσια της περιοδείας της και μια ολιγόωρη επίσκεψη στην Ελλάδα. Ο σκοπός της επίσκεψής της είναι ένα ερώτημα. Να πιέσει για προσαρμογή της εξωτερικής μας πολιτικής στις επιθυμίες των ΗΠΑ δε χρειαζόταν, αφού η τοποθέτηση της Ντόρας Μητσοτάκη στο υπ. Εξ. συμβολίζει την απόλυτη υποτέλεια. ’λλωστε, σύμφωνα με το νέο δόγμα των Μπους-Τσένι για τη «συμμαχία των προθύμων», δε χρειάζεται οι ΗΠΑ να έχουν τη συγκατάθεση ολόκληρης της κυβέρνησης. Αρκεί να ελέγχουν τους κρίσιμους υπουργούς.
Ίσως ήθελε η Ράις να παραστήσει ότι κρατάει τις ισορροπίες, αφού θα επισκεπτόταν και την ’γκυρα. Ίσως ήθελε να προβάλει και να ενισχύσει τη Ντόρα, η οποία (οικογενειακώς) δεν αντλεί τη δύναμή της «από την αγάπη του λαού», αλλά από την επίδειξη των υψηλών προστατών της.
Ανεξαρτήτως των παραπάνω, το βέβαιο είναι ότι η Ράις είτε στις επαφές της με την κυβέρνηση είτε στις συνεντεύξεις της ζήτησε-απαίτησε ή υπενθύμισε τα εξής:
1) Ευθυγράμμιση με την πολιτική των ΗΠΑ στο ζήτημα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν (ψήφος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, βάση Σούδας κλπ.).
2) Ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης στο Αφγανιστάν και αποστολή άλλης στο Σουδάν.
3) Υποστήριξη της ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου και της απόσχισης του Μαυροβουνίου από τη Σερβία.
4) Εγκατάλειψη της ενεργειακής συνεργασίας Ελλάδας-Ρωσίας, με κίνδυνο ματαίωσης του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης.]
5) Προώθηση ενός νέου σχεδίου Ανάν (με άλλο όνομα) για την Κύπρο, αφού εξουδετερωθεί ο πρόεδρος Παπαδόπουλος και αφού κάποια σημεία του («άρση της απομόνωσης της Βόρειας Κύπρου») εφαρμοστούν πριν από οποιαδήποτε ετυμηγορία του λαού.
6) Υποστήριξη της «ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας», δηλ. της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. χωρίς καμιά υποχρέωση, δηλ. περαιτέρω ενίσχυση της άρχουσας κλίκας της Τουρκίας.
7) Ενίσχυση (συνεπώς αποθράσυνση) των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης που καθοδηγούνται από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και πρόκληση (αναπόφευκτα) βιαίων επεισοδίων, ώστε να καταργηθεί η συμφωνία της Λωζάνης και να μπει η Δ. Θράκη σε τροχιά Κύπρου. [Ο Γιωργάκης ήδη έσπευσε να αναγγείλει την υποψηφιότητα της κ. Καραχασάν].
8) Προώθηση συμφωνίας-πακέτου για το Αιγαίο, με την οποία η Ελλάδα να εγκαταλείπει κυριαρχικά της δικαιώματα (12 μίλια, βραχονησίδες, εξοπλισμός νησιών κλπ.). [Ήδη παραχωρήσαμε δικαιώματα στην Τουρκία για «έρευνα και διάσωση», όπως είχε γράψει η «Ενημέρωση»].
Όλα τα παραπάνω, αν υλοποιηθούν, πλήττουν καίρια τα ελληνικά συμφέροντα και αυξάνουν τους κινδύνους αποσταθεροποίησης. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ δε βρήκαν ούτε μία κουβέντα να αντιτάξουν στην κ. Ράις, ιδίως η νέα υπ. Εξ. «μας» στα όσα η Αμερικάνα ομόλογός της εξεστόμισε ενώπιόν της περί «Βόρειας Κύπρου! Ευτυχώς, η πάγια προσπάθεια των ΗΠΑ και των Δυτικοευρωπαίων συμμάχων τους να μετατρέψουν την Ελλάδα σε δορυφόρο της Τουρκίας αποτυγχάνει συνεχώς, παρά τις ... φιλότιμες προσπάθειες της χούντας, του Μητσοτάκη, του Γιωργάκη και των ομοίων τους, γιατί βρίσκει αντίθετο το σύνολο του ελληνικού λαού, ακόμη και δυνάμεων που βρίσκονται μέσα στο σύστημα της εξουσίας. Ας μην εφησυχάζουμε, όμως!
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό