Ανησυχία προκαλούν οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια. Η επέμβαση των νατοϊκών γκάγκστερς και η ανοιχτή υποστήριξή τους στον UCK έχει δρομολογήσει συνθήκες αποσταθεροποίησης για όλη την ευρύτερη περιοχή.
Η ευκολία με την οποία δρουν στρατιωτικά στην ΠΓΔΜ σε συνδυασμό με την πίεση των δυτικών προς τους Σκοπιανούς για "εξεύρεση" ειρηνικής λύσης θα πρέπει να κάνουν τη χώρα μας να προετοιμαστεί, για να αντιμετωπίσει πιθανές ανάλογες δράσεις, όχι μόνο αλβανικής προέλευσης.
Τα σημάδια είναι πολλά. Απειλές έχουν διατυπωθεί, όπως · το σχέδιο της Ακαδημίας της ΠΓΔΜ για επέκταση της "Μακεδονίας" προς νότο στην "Μακεδονία του Αιγαίου", δηλ. στη χώρα μας, σε αντιστάθμισμα των περιοχών των αλβανοφώνων. Το κατέβασμα της σημαίας μας, από "Μακεδόνες" με έμβλημα τους τον ήλιο της Βεργίνας· οι απειλές του UCK με αναφορά στην Τσαμουριά και η διαδήλωση "τσάμηδων" στα Τίρανα.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη πιστή στο δόγμα "ό,τι θέλουν οι προστάτες" έχει λειτουργήσει ως φερέφωνο των ΗΠΑ και εις βάρος των συμφερόντων της χώρας (στις βαλκανικές χώρες έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές ελληνικές επενδύσεις) με το γιο της κ. Τσαντ και με το τσιράκι της Ολμπράϊτ, το διαβόητο Ρόντος. Στην ΠΓΔΜ, μάλιστα, είναι πλέον ανεπιθύμητοι και οι δύο, επειδή, με τις πρώτες τουφεκιές του UCK, πίεζαν απροκάλυπτα τη σκοπιανή κυβέρνηση για ομοσπονδία με τους αλβανόφωνους. Τώρα προτείνουν για την ΠΓΔΜ, οι άθλιοι, διεθνή διάσκεψη τύπου Ραμπουγέ, που ήταν το προοίμιο της νατοϊκής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία.
Έτσι, δυστυχώς έχουν καταντήσει τη χώρα μας αναξιόπιστη στα Βαλκάνια και την έχουν καταστήσει ευάλωτη στα σχέδια για επαναχάραξη των βαλκανικών συνόρων.
Κατηγορία
Φύλλο 82 Ιουλίου 2001
«Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ και ότι επίσης οι όποιες νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν. Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που στηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του ΑΕΠ, τη γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης, εκμεταλλεύτηκε αυτή τη συμπαράσταση για να χειροτερεύσει κατά πολύ τα πράγματα και να μην τηρήσει δεσμεύσεις. Απλά, τους κορόιδεψε. Η Ελλάδα, πιστεύουν, καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.), για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».
Ερώτηση : ποιος το είπε;
1.Υπάλληλος της Κομισιόν;
2.Στέλεχος του ΔΝΤ;
3.Ευρωπαίος τραπεζίτης;
4. «Νταβατζής»;
Απάντηση
Κατηγορία
Φύλλο 126 Ιανουαρίου 2009
Ο ελληνικός λαός ακόμη δεν έχει συνέλθει από την έκπληξη σοκ που του προκάλεσε η κυβέρνηση του Γεωργίου. Η αμηχανία και η σύγχυση κυριαρχούν για την ώρα, με την προσθήκη όμως της αυξανόμενης ανησυχίας για την επέκταση του ΠΟΛΕΜΟΥ που κηρύχτηκε επίσημα κατά του ελληνικού λαού και της Ελλάδας δημιουργείται ήδη ένα εκρηκτικό μείγμα με άγνωστη έκβαση...
Η μεγάλη πολιτική απάτη
Το (αμερικάνικο κυρίως) επιτελείο του Γιώργου είχε καταστρώσει ένα πλήρες και οργανωμένο για πολλούς στόχους σχέδιο, για την εδραίωση της κυριαρχίας των ΗΠΑ στα νότια Βαλκάνια, την οικονομική αποδυνάμωση του γερμανικού μπλοκ, τον αποκλεισμό της Ρωσίας από την περιοχή, τη «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου, την επιβολή του νέου σχεδίου «Ανάν» κ.λπ.
Συμπληρωματικά θα «έδιναν» την Ελλάδα ως πειραματόζωο στην Ε.Ε. για την εφαρμογή της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε., κυρίως στο ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, ώστε να εξασφαλίσουν και την συνεργασία των «εκσυγχρονιστών» του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., του ΣΥΝ και ... του ΛΑΟΣ, οπότε η Νέα Τάξη της αμερικανοευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης να δρα συντονισμένα, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις της.
Η ευκαιρία (που τη διατυμπανίζουν ήδη) ήταν μεγάλη, με Γεώργιο σε ρόλο Κουίσλινγκ. Έπρεπε όμως να εξασφαλίσουν τυπική δημοκρατική νομιμοποίηση και μάλιστα εντυπωσιακή, γιατί η εφαρμογή του σχεδίου δε θα ήταν, φυσικά, εύκολη. Έτσι, παρά το ότι γνώριζαν επακριβώς την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, οι ίδιοι άλλωστε επί μια 20ετία την οδήγησαν εκεί με την είσοδο στην ΕΟΚ, στην ΟΝΕ και την αναπόφευκτη γιγαντιαία διαφθορά διασπάθισης των δανείων για αγορά ευρωπαϊκών προϊόντων, εκραύγαζαν ότι «υπάρχουν λεφτά» για αύξηση(!) των μισθών και κοινωνική πολιτική. Και ταυτόχρονα διαβεβαίωναν (επειδή όλοι γνώριζαν την αμερικανοδουλία της family) για την τήρηση των «κόκκινων γραμμών» στα εθνικά θέματα. Το αποτέλεσμα ήταν, με τη βοήθεια και των πανάθλιων διαπλεκόμενων ΜΜΕ, η εκλογική πανωλεθρία του «ειλικρινούς» Καραμανλή, ο «θρίαμβος» του Γεωργίου (παρά το ότι πήρε μόνο τις ψήφους του 2004!) και η ενδυνάμωση, με τις ψήφους των μητσοτακικών, του Καρατζαφέρη. Μόνη παραφωνία η απρόβλεπτη αποτυχία της Ντόρας, για τη διόρθωση της οποίας άρχισαν ήδη να κινούνται...
Και ακολούθησαν τα γνωστά, που είναι, όμως, μόνο η εισαγωγή σ αυτά που έρχονται...
Ο Γεώργιος δημιουργεί το «ελληνικό πρόβλημα»
Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο αρχηγός κυβέρνησης και υπουργοί του, ενόψει μάλιστα αιτήσεων δανεισμού, να τριγυρνούν παντού κραυγάζοντες ότι η χώρα χρεωκοπεί, ότι βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, ότι ακολουθεί πορεία «Τιτανικού» και ταυτόχρονα να διαμαρτύρονται ότι οι ... αγορές (με τις οποίες συζητούν μυστικά, όπως με τη διαβόητη Goldman Sachs... και το «φίλο» τους ΔΝΤ!!) ανεβάζουν τα επιτόκια και ... κερδοσκοπούν σε βάρος μας!! Ήταν το colpo grosso!!
Στόχοι πολλοί: Με τη βοήθεια των ακριβοπληρωμένων παπαγάλων των διαπλεκομένων, να τρομοκρατηθούν τα υποψήφια θύματα και ... εθελοντικά να τοποθετούν (όπως ισχυρίζεται ο Γεώργιος!) την κεφαλήν επί του βωμού «της σωτηρίας της πατρίδας»!! Ταυτόχρονα να δημιουργήσουν, με την επίθεση των κερδοσκόπων στο γερμανικό νόμισμα του ευρώ, του κυρίαρχου στην ευρωζώνη που απομυζούν, πρόβλημα στην ευρωζώνη, να αναπνεύσει το δολάριο και ν ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για επέλαση του ΔΝΤ στην Ευρώπη (ήδη έβαλε πόδι σε Ουγγαρία και Λετονία). Βρίσκουν έτσι, μετά την αρχική οργή τους, την ευκαιρία να επιτεθούν κατά των Ελλήνων αδιακρίτως οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι, να απαιτήσουν φοβερά μέτρα που να προκαλούν σοκ(!) και να βγάλουν στην επιφάνεια το προαιώνιο μίσος τους κατά της αυτοκρατορίας των Γραικών (που οι Γερμανοί πρώτοι μετονόμασαν σε «βυζαντινή» στα τέλη του 19ου αιώνα...). Κι ακόμη να προετοιμαστεί το έδαφος ώστε οι αποδυναμωμένες χαμηλότερες τάξεις να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις στα κυριαρχικά δικαιώματα και την ακεραιότητα της χώρας, που ήδη μας προανήγγειλε ο Γεώργιος...
Τα ταξίδια του Γεωργίου και η «πολιτική στήριξη»
Οι παπαγάλοι στα ΜΜΕ (λιγότερο στις εφημερίδες, όπου επιζούν ακόμη, λίγοι έστω, πραγματικοί δημοσιογράφοι) εκθειάζουν την υπερκινητικότητα του Γεωργίου που ... επέτυχε να ανυψώσει το κύρος της καταρρακωμένης (ξεχνούν να πουν: από τον ίδιο!) χώρας. Εννοείται ότι το μόνο που επιδιώκεται με τα τελευταία του ταξίδια είναι να δείξουν οι κάμερες τις χειραψίες και τα (σπάνια) χαμόγελα που ανταλλάσσει με τους «μεγάλους» της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, ώστε να «θαμπώσει» τους ιθαγενείς.
Ξεκίνησε, με απαίτηση των ΗΠΑ, από τον Ερντογάν, ανταλλάγησαν (αγνώστου, ακόμη, περιεχομένου) επιστολές και το μόνο «κέρδος» ήταν να δηλώσει ο Τούρκος πρωθυπουργός ότι θα επισκεφθεί τη χώρα μας, χωρίς να έχει την ευγένεια, έστω, να το γνωστοποιήσει πρώτα στο δικό μας... Ακολούθησε, κατόπιν αδείας των ΗΠΑ, το ταξίδι στη Ρωσία, όπου δεν υπήρξαν, φυσικά, χαμόγελα, παρά μόνο προτροπή να προσφύγει στο ΔΝΤ των αφεντικών του. Όσο για τον αγωγό ΜπουργκάςΑλεξανδρούπολης, την ματαίωσή του την φόρτωσε στο άλλο όργανο των ΗΠΑ, το Βούλγαρο πρωθυπουργό.
Μετά επισκέφτηκε (παρά τις πολλές συναντήσεις του στα συμβούλια των Βρυξελών) τη Μέρκελ και το Σαρκοζί, επαιτώντας (όχι χρήματα, αφού αυτά υπάρχουν, κατά τον κ. Πεταλωτή, αλλά) πολιτική στήριξη!! Τι εννοεί με αυτό ο ποιητής κανείς μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει. Και τελικά με τόσες επιτυχίες στις αποσκευές του, αφού πρώτα δέχτηκε και άκουσε τις προκλητικές προτάσεις του Νίμιτς, αφού δήλωσε προκαταβολικά ότι θα λύσει τα προβλήματα με την Τουρκία και ότι με την «αντζέντα 2014» θα έχει κλείσει τα θέματα των δυτικών Βαλκανίων και αφού υπέστη (και εμείς, όμως, δυστυχώς) τον εξευτελισμό να μεταθέσει τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, ώστε να ταιριάζει στο πρόγραμμα του (μωαμεθανού κατά Χρυσοχοϊδη) Ομπάμα, πέτυχε ολιγόλεπτη «επίσκεψη εργασίας» στο Λευκό Οίκο, χωρίς ούτε ... φωτογραφίες, εκτός από τη βίζα, το μέγα πρόβλημα της χώρας!
Ευτυχώς είχαν απεργία τα (αχάριστα) ΜΜΕ κι έτσι γλυτώσαμε από τη θριαμβική επιστροφή του.
«Δικτατορική» Δημοκρατία»
Γνωρίζει, βέβαια, ο Γεώργιος και το επιτελείο του πως η εφαρμογή των σχεδίων τους δε θα είναι εύκολη υπόθεση. Το αντίθετο, μάλιστα. Γι αυτό και δεν εμπιστεύονται, σχεδόν, κανένα. Ούτε καν το Δρούτσα (!), που αποκλείστηκε από το 10 λεπτο τετ α τετ των εντολών με τον Ομπάμα. Δεν εμπιστεύονται τους υπουργούς, τους βουλευτές, το Κοινοβούλιο και, πρωτίστως, τον ελληνικό λαό. Γι αυτό θα κυβερνούν με «επιτροπές» που θα διορίζει ο Γεώργιος (...) και δε θα υπόκεινται σε κανένα έλεγχο, από κανένα! Θα αναβαθμίσουν τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), που θα αποτελούν την «κοινωνία των πολιτών», σε αντικατάσταση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας (ο Βενιζέλος μιλά για ... μετααντιπροσωπευτική Δημοκρατία!!) και θα εξασφαλίζονται, εντωμεταξύ, με τις ψήφους των μεταναστών, όπως ελπίζουν, ώστε κανείς να μη μπορεί να αντιδρά σ αυτά που επέρχονται...
Θα τα επιτύχουν; Όχι, βέβαια!
’ρχισαν, ήδη, οι αντιδράσεις. Η ομπρέλα της Ε.Ε., που ήλπιζαν οι κρατούντες ημεδαποί αεριτζήδες ότι θα τους εξασφάλιζε την «πολιτική στήριξη»(!), αποκαλύφθηκε ότι είναι η ίδια ο δημιουργός του κατακλυσμού. Και ο εκπρόσωπός της, ο κ. Αλμούνια, πήρε τα μέτρα του: φεύγοντας από την επιθεώρηση και πριν στείλει τους τρεις γκαουλάιτερ-επιτηρητές, δήλωσε πως δε ζήτησε η Ε.Ε. την περικοπή του 14ου μισθού! Αχαριστία, βέβαια, που όμως δεν απέτρεψε το κύμα αμφισβήτησης (επιτέλους!) της ΕΟΚ-ΕΕ τόσο που οδήγησε μέρος του ΣΥΡΙΖΑ να ζητά ... δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ (!!) και μέρος του ΣΥΝ να θέτει θέμα αποχώρησης από την Ε.Ε.!!
Το ίδιο το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ σάστισε. Τώρα του λένε πως στα «δύσκολα» δε μπορεί να είναι... σοσιαλιστικό και πρέπει να δρα έξω από τα ... ιδεολογικά του πλαίσια! Ανεξάρτητα από το τι έκαναν μέχρι τώρα, αυτά είναι πέρα από τις αντοχές και τις δικαιολογίες τους. Δεν πρόκειται να δεχθούν τον επίσημο ευνουχισμό τους, και σιγά σιγά θα ανακτήσουν τη φωνή τους, όχι φυσικά με Παπουτσή και Σκανδαλίδη!
Οι συνδικαλιστές τους αντιμετωπίζουν πρόβλημα κυριολεκτικής επιβίωσης, ο τωρινός τους σύμμαχος Καρατζαφέρης θα μείνει με το Γεωργιάδη στο χέρι και η βοήθεια από τη φαμίλια Μητσοτάκη και το φαιδρό Ψωμιάδη το μόνο που τους προσφέρει είναι ο βυθός.
Ο Σαμαράς διαχωρίζει από τώρα τη θέση του και σε λίγο θα προβάλλει τις κόκκινες γραμμές και θα καταγγέλλει την κοινωνική ... αναλγησία! Το ΚΚΕ, πέρα από τις κινητοποιήσεις για την κοινωνική καταιγίδα, εκφράζει ήδη τις ανησυχίες του για την ακεραιότητα της χώρας. Και πέρα απ όλα αυτά, ήδη ευρέως συζητείται πώς είναι δυνατόν οι μισοί, περίπου, ψηφοφόροι να ψηφίζουν σοσιαλισμό, έστω τυπικά, και να εκλέγεται κυβέρνηση άκρως νεοφιλελεύθερη, τίθεται δηλ. θέμα ουσιαστικής νομιμοποίησης της τωρινής κυβέρνησης!
Και το ΑΣΚΕ; Μετά τη δικαίωσή του, έχει βαρύτερα καθήκοντα. Και πρώτα πρώτα να αποτρέψει τις
λύσεις τύπου Βγενόπουλου, που κάποιοι κύκλοι, έντρομοι, προετοιμάζουν, και ακόμη, όσο μπορούμε, να αποτρέψουμε διαμάχες ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα, με αφορμή ανούσιες δικαιολογίες για τις προηγούμενες ψήφους των
Κατηγορία
Φύλλο 133 Μαρτίου 2010
Διδακτικό από κάθε άποψη είναι το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στην Ιταλία. Ο «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Ρ. Πρόντι (τ. προέδρου της Κομισιόν της Ε.Ε.) κατάφερε με διαφορά μόλις 0,1% να επικρατήσει του μέχρι τώρα πρωθυπουργού Σ. Μπερλουσκόνι.
Τα χαρακτηριστικά του Μπερλουσκόνι είναι γνωστά σε όλους:
Α) Γελοίος, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του ότι μόνο ο Μ. Ναπολέων έκανε περισσότερα από αυτόν ή ότι οι Κινέζοι κομμουνιστές βράζουν τα παιδιά τους και τα κάνουν λίπασμα!
Β) Φασιστοειδής, αφού σημαντική συνιστώσα του συνασπισμού του είναι οι νοσταλγοί του Μουσολίνι (η εγγονή του βουλευτής) και έσυρε τη χώρα του στη συμμαχία του Μπους για την εισβολή και κατοχή του Ιράκ.
Γ) Μαφιόζος, αφού είναι συνεχώς κατηγορούμενος στα δικαστήρια για τις σκοτεινές του επιχειρήσεις, οι οποίες στα 12 χρόνια της πολιτικής του καριέρας εξαπλασίασαν την αξία τους (!) και ως πρωθυπουργός τις προστάτεψε με ειδικούς νόμους.
Με τα δεδομένα αυτά, εθεωρείτο βέβαιη η καθαρή ήττα του. Οι δημοσκοπήσεις έδιναν 3-5% διαφορά. Το αποτέλεσμα έφερε ανακούφιση στην Ε.Ε. και τα ελληνικά ΜΜΕ, που όμως δεν έκριναν σκόπιμο να το εξηγήσουν.
Η εξήγηση είναι ότι ο «κεντροαριστερός» συνασπισμός του Πρόντι είναι δεξιότατος. Υποστηρίζει τους γκανγκστερισμούς του Μπους, όχι με τη θρασύτητα του Μπερλουσκόνι, αλλά με τη ... μετριοπάθεια των Γάλλων και των Γερμανών (όπως με ... μετριοπάθεια βομβάρδιζαν τη Γιουγκοσλαβία, τότε που ήταν πάλι στην κυβέρνηση). Στα οικονομικά και κοινωνικά είναι πιο αντιλαϊκός από τον Μπερλουσκόνι.
Η Ε.Ε. κατηγορεί τον Μπερλουσκόνι, επειδή δεν ιδιωτικοποίησε πολλές δημόσιες επιχειρήσεις, αύξησε τις κατώτερες συντάξεις στα 520 ευρώ, έδωσε επίδομα 1000 ευρώ για κάθε νεογέννητο παιδί, υποσχέθηκε κατάργηση του φόρου πρώτης κατοικίας κι έτσι δεν περιόρισε το έλλειμμα και το χρέος. Η «Λίγκα του Βορρά», συνιστώσα του συνασπισμού του, ζήτησε την επαναφορά της λιρέτας.
Ο Πρόντι, εκπρόσωπος των μυστικο-συμβουλίων των επιχειρηματιών της Ε.Ε., υποσχέθηκε ότι θα υπακούει στις εντολές της Ε.Ε. για σκληρή λιτότητα (άλλωστε αυτή την πολιτική ακολούθησε και ως πρόεδρος της Κομισιόν), γι αυτό τον υποστήριξε σύσσωμο το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, όπως ο πρόεδρος των Ιταλών βιομηχάνων (και της FIAT), και τα δημοσιογραφικά του όργανα, όπως ο «Εκόνομιστ» και η «Κοριέρε ντε λα Σέρα». Ακόμη και ο Χέλμουτ Κολ, ο επιφανέστερος εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής δεξιάς, ταξίδεψε στην Ιταλία, για να υποστηρίξει τον Πρόντι!
Αυτά έχοντας υπόψη τους οι Ιταλοί ψηφοφόροι (που δε μας τα έθεσαν υπόψη τα ελληνικά ΜΜΕ), έφεραν το «ισόπαλο» αποτέλεσμα στις εκλογές. Μένει να καταλάβουν και αυτοί (όπως κι εμείς) ότι ο κατευθυνόμενος δικομματισμός (επιβαλλόμενος και από το ιταλικό εκλογικό σύστημα) και η επιλογή του «μη χείρονος» διαιωνίζουν την πολιτική αθλιότητα και επιδεινώνουν την κατάστασή τους.
Κατηγορία
Φύλλο 110 Μαΐου 2006
Μετά την καλοκαιρινή διακοπή ξαναρχίζουν οι εσπερίδες στα γραφεία του ΑΣΚΕ με θέματα Ιστορίας, Λογοτεχνίας, Περιβάλλοντος κ.λ.π.
Η επόμενη (7η) εσπερίδα θα γίνει την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, στις 7.30 μ.μ., με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Κατηγορία
Φύλλο 112 Σεπτεμβρίου 2006
Στις Βρυξέλες αποπειράθηκαν οι ηγέτες της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου να θέσουν τα θεμέλια μιας ενιαίας ευρωπαϊκής άμυνας, διακηρύσσοντας ότι η πρωτοβουλία τους δε στρέφεται εναντίον των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αντίθετα ενισχύει τον ευρωπαϊκό πυλώνα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι δήλωσε ότι ενισχύεται η ευρωπαϊκή συνιστώσα του ΝΑΤΟ, κάτι που, όπως εξήγησε, είναι προς όφελος των ΗΠΑ.
Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί θέλουν να κρατήσουν ένα όσο το δυνατόν πιο χαμηλό προφίλ, γι αυτό απέσυραν αρκετές από τις αρχικές προτάσεις του Βέλγου πρωθυπουργού για στρατιωτικό αρχηγείο έξω από τις Βρυξέλες, απ' όπου θα κατευθύνονταν οι ευρωπαϊκές αμυντικές επιχειρήσεις χωρίς τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ. ’ρα και ο Ευρωστρατός, ως παρακλάδι του ΝΑΤΟ, θα ελέγχεται και θα κατευθύνεται από τις ΗΠΑ.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Προς τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσο Παπαδόπουλο
κ. Πρόεδρε,
Σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον αγώνα σας και επανεκλογή σας στο αξίωμά σας, για το καλό της εθνικής υπόθεσης της Κύπρου και γενικότερα του Ελληνισμού.
Αθήνα 21/11/2007
Για την Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ
Νίκος Καργόπουλος
Κατηγορία
Φύλλο 119 Νοεμβρίου 2007
Οι προοδευτικές εξελίξεις στη Λ. Αμερική συνεχίζονται. Παρότι είναι παγκόσμιας σημασίας, αφού αποτελούν ισχυρό χτύπημα κατά της παγκοσμιοποίησης και διαψεύδουν πανηγυρικά τις ανοησίες των θεωρητικών της, ελάχιστα καλύπτονται από τα διεθνή ΜΜΕ.
Από τις ελάχιστες πληροφορίες που ξεφεύγουν, μαθαίνουμε ότι στον Ισημερινό (Εκουαντόρ), που από τον Ιανουάριο του 2007 προστέθηκε στις χώρες με ριζοσπαστικά καθεστώτα που σέβονται τη δημοκρατία και τον πολυκομματικό κοινοβουλευτισμό, ο Πρόεδρος Ραφαέλ Κορέα κέρδισε το δημοψήφισμα με πάνω από 80% κι έτσι προχωρεί σε νέο Σύνταγμα, που θα επιτρέψει την αντιμετώπιση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ), το διευθυντή της οποίας στη χώρα του απέλασε, τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης και τις ΗΠΑ. Με όλους αυτούς βρίσκεται ήδη σε ανοιχτή σύγκρουση.
Στη Βολιβία του Έβο Μοράλες από τις 25/4/07 τέθηκαν σε ισχύ τα νέα συμβόλαια, που αφαιρούν από τις ξένες εταιρείες τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας. Έτσι το κράτος αυξάνει κατά πολύ τα έσοδά του.
Την ίδια μέρα στη Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες υπογράφηκαν 4 νέα συμβόλαια με τις μεγαλύτερες πετρελαϊκές εταιρείες του κόσμου. Το τεράστιο κοινωνικό πρόγραμμα, που συντελείται με ταχύτατους ρυθμούς, προβλέπει σταδιακή μείωση μέχρι το 2010 της καθημερινής εργασίας στις 6 ώρες και δραστικές αυξήσεις για τους χαμηλόμισθους. Η Βενεζουέλα αποχώρησε ήδη από το ΔΝΤ και την ΠΤ, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των πανικόβλητων αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Και στο Νεπάλ
Στο Νεπάλ των 20 εκατομμυρίων κατοίκων, μεταξύ Ινδίας και Θιβέτ, όπου εδώ και ένα χρόνο οι αντάρτες και οι λαϊκές κινητοποιήσεις ανέτρεψαν τη βασιλική δικτατορία, έχουν προκηρυχθεί εκλογές για Συντακτική Συνέλευση στις 20/6/07, με σκοπό την κατάργηση της βασιλείας και την ανακήρυξη της δημοκρατίας.
Οι υποστηρικτές του βασιλικού καθεστώτος, που ελέγχουν το διορισμένο «κοινοβούλιο», προσπαθούν να αναβάλουν τις εκλογές, αλλά ο ηγέτης των ανταρτών Πρατσάντα δήλωσε ότι, αν συμβεί αυτό, θα απευθυνθούν στο λαό! Ταυτόχρονα συνεχίζεται η επιχείρηση κάθαρσης, με στόχο όσους πλούτισαν παράνομα, εκμεταλλευόμενοι κρατικές θέσεις, ενώ φτωχοί αγρότες κατέλαβαν τα χωράφια του βασιλιά στην κοιλάδα της πρωτεύουσας Κατμαντού.
Κατηγορία
Φύλλο 116 Μαΐου 2007
Το ΑΣΚΕ με τα σημερινά του μεγέθη προφανώς δε φιλοδοξεί να εκπροσωπηθεί στο Εθνικό ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συμμετέχουμε σ' όλες σχεδόν τις εκλογές, γιατί με αυτό τον τρόπο έχουμε μεγαλύτερη δυνατότητα να προβάλλουμε θέσεις και προτάσεις.
θεωρούμε ότι η παρουσία μας στις εθνικές εκλογές της 7/3/04 ήταν ευπρόσωπη, όχι τόσο λόγω της αύξησης κατά 60% του αριθμού των ψήφων μας, που παραμένει όμως ακόμη πολύ μικρός, όσο κυρίως λόγω της ποιότητας του πολιτικού μας λόγου, ο οποίος για πρώτη φορά προβλήθηκε τόσο πολύ από τα ΜΜΕ (όπως όλων των μικρών κομμάτων) και άφησε καλές εντυπώσεις. Επιπλέον, στο ΑΣΚΕ πλησίασε ένας μικρός, αλλά σημαντικός για τα μέτρα μας, αριθμός νέων φίλων. Είναι σαφές ότι το ΑΣΚΕ υπολογίζεται σήμερα περισσότερο.
Δε διστάζουμε να ισχυριστούμε ότι ο λόγος του ΑΣΚΕ για την Ε.Ε. είναι κάτι ξεχωριστό και θα είναι μια προσφορά στην ελληνική κοινωνία, στο βαθμό που παρακολουθεί το ΑΣΚΕ, αν αυτός ο λόγος προβληθεί στις ευρωεκλογές. Με δεδομένο on η προβολή των μικρών κομμάτων από τα ΜΜΕ προβλέπεται να είναι καλή και στις ευρωεκλογές, η συμμετοχή μας σ' αυτές θα συμπλήρωνε την εικόνα για το ΑΣΚΕ, που για πρώτη φορά απέκτησαν αρκετοί πολίτες πριν 3 μήνες, πιθανότατα θα είχε ως αποτέλεσμα να πλησιάσουν το ΑΣΚΕ νέοι ψηφοφόροι, φίλοι και μέλη κι έτσι το ΑΣΚΕ θα ανέβαινε άλλο ένα σκαλοπάτι στην προσπάθεια του να διαδραματίσει ένα πιο σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Αντιθέτως, αν το ΑΣΚΕ δεν έπαιρνε μέρος στις ευρωεκλογές, όχι μόνο δε θα είχαμε όλες τις παραπάνω δυνατότητες, αλλά θα είμασταν αναγκασμένοι να ψηφίσουμε κάποιο άλλο κόμμα, προφανώς αντίθετο προς τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε., με το οποίο όμως θα είχαμε σοβαρές ιδεολογικές διαφορές (το λευκό και η αποχή είναι έξω από τις επιλογές του ΑΣΚΕ). Στους καινούργιους, ιδίως, φίλους του ΑΣΚΕ αυτό θα ήταν αρνητικό. Το ΑΣΚΕ θα κατέβαινε το σκαλοπάτι που ανέβηκε πριν 3 μήνες.
Η σύγκριση με τα άλλα κόμματα
Το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και άλλα μικρότερα κόμματα, που υποστηρίζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Ε.Ε., θα πολυλογήσουν πάλι ανούσια στην προεκλογική περίοδο, εν πολλοίς εκτός θέματος. Ο ΣΥΝ και άλλα μικρότερα κόμματα θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, αποπροσανατολίζοντας ότι μπορούμε να μετατρέψουμε την Ε.Ε. σε «Ευρώπη των λαών». Το ΚΚΕ και άλλα μικρότερα κόμματα, που υποστηρίζουν την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ε.Ε., είτε θεωρούν την αποχώρηση ως στρατηγικό στόχο στο ακαθόριστο μέλλον είτε την προβάλλουν απλώς ως στοιχείο της ιδεολογικής τους ταυτότητας. Έχουν επεξεργαστεί κάποιες από τις συνέπειες της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. (κυρίως οικονομικοοικονομικές και τη συνενοχή στη Νέα Τάξη), αλλά δεν προσπαθούν να αποδείξουν ότι η αποχώρηση πρέπει να γίνει αμέσως, για να ανοίξει μια καλύτερη προοπτική για τη χώρα μας και, βεβαίως, δεν εξηγούν πώς βλέπουν αυτή την προοπτική, προφανώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι τα οράματα τους δεν είναι αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία.
Η θέση και οι δυσκολίες του ΑΣΚΕ
Πιστεύουμε ότι ο ξεχωριστός λόγος του ΑΣΚΕ δίνει μια συνολική εικόνα των συνεπειών της συμμετοχής μας στην Ε.Ε., αποδεικνύει την αναγκαιότητα της άμεσης αποχώρησης και δίνει τους βασικούς άξονες της παραπέρα στρατηγικής. Και όλ' αυτά ρεαλιστικά και τεκμηριωμένα, χωρίς δογματισμούς και υπερεπαναστατικές ρητορείες.
Σε όλ' αυτά το αντίβαρο είναι οι περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες του ΑΣΚΕ, που κάνουν εξαιρετικά δύσκολη μια δεύτερη συμμετοχή σε εκλογές σε 3 μήνες, ιδίως όταν η πρώτη είχε αφήσει χρέος 2.500.000 και η νέα προβλέπεται να κοστίσει τουλάχιστον 5.500.000 δραχμές. Είναι γνωστό ότι το ΑΣΚΕ στηρίζεται οικονομικά μόνο στις συνδρομές μελών και φίλων, που και δεν είναι πολυάριθμοι και ουδείς είναι εύπορος.
Η Σύνοδος του ΑΣΚΕ, αφού εκτίμησε όλ' αυτά, εξουσιοδότησε την Εκτελεστική Επιτροπή να εξαντλήσει τις δυνατότητες για τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές. Η Ε.Ε. ξεκίνησε την οικονομική εξόρμηση του ΑΣΚΕ και στη συνεδρίαση της στις 19/5 πήρε το ρίσκο για τη συμμετοχή, με την ελπίδα ότι όλοι οι φίλοι, μαζί με τους καινούργιους που ελπίζουμε ότι θα μας πλησιάσουν στην προεκλογική περίοδο, θα σταθούν δίπλα μας οικονομικά, στο βαθμό που ο καθένας μπορεί, ώστε το ΑΣΚΕ μετά τις εκλογές να συνεχίσει απρόσκοπτα και πιο δυνατό τη δραστηριότητα του.
Εκτός από τη συμπαράσταση στα οικονομικά το ΑΣΚΕ ζητεί από τους φίλους τη συμβολή τους και στις πρακτικές εργασίες, κυρίως στο τυπογραφείο. Ελπίζουμε, με την προσπάθεια όλων, σε ένα καλό, για τα μέτρα μας, εκλογικό αποτέλεσμα, που θα ενισχύσει το ηθικό του ΑΣΚΕ στην παραπέρα προσπάθειά του.
Κατηγορία
Φύλλο 98 Μαΐου 2004
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση [Τ.Α.] στην Ελλάδα γνώρισε περιόδους ακμής. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι δυσπρόσιτες στους Τούρκους ορεινές και νησιωτικές περιοχές, με πολλαπλάσιο πληθυσμό του σημερινού, ήταν ουσιαστικά ελεύθερες και αυτοδιοικούμενες. Στην περίοδο 1941-44 στην Ελεύθερη Ελλάδα υπήρχε κατά κανόνα ένα καθεστώς άμεσης δημοκρατίας.
Αντιθέτως, στο σκληρό μετεμφυλιακό καθεστώς η Τ.Α., χωρίς πόρους και αρμοδιότητες, ασφυκτιούσε κάτω από τον έλεγχο της κεντρικής εξουσίας. Όμως αρκετοί δήμοι, ακόμη και μεγάλων πόλεων, περνούσαν στα χέρια προοδευτικών ή και αριστερών δυνάμεων, και αποτελούσαν ένα στήριγμα για τους διωκόμενους πολίτες και τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της εποχής εκείνης.
Στη σημερινή εοκική εποχή η Τ.Α. έχει και πόρους και αρμοδιότητες, αλλά δεν αποτελείται από κύτταρα δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, όπως ήθελαν τα παλιά οράματα. Αντιθέτως, λειτουργούν κατ' εικόνα και ομοίωση της κεντρικής εξουσίας και σε διαπλοκή με αυτή, με τον απλό πολίτη να ρουσφετολογεί για μια από τις πάμπολλες θέσεις εργασίας ή κάποια άλλη εξυπηρέτηση και τους επιτήδειους να αρπάζουν κάτω από αδιαφανείς συνθήκες δουλειές εκατομμυρίων.
[Στον πειρασμό μιας τέτοιας λειτουργίας υποκύπτουν και τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς, όταν ελέγχουν την Τ. Α.]
Στην περίοδο μετά τη μεταπολίτευση η αριστερά με τις πανίσχυρες οργανώσεις της [και πριν το 1967 χωρίς διάσπαση και με ανοιχτή αντίληψη] κατάφερνε να ελέγχει μεγάλο αριθμό δήμων, αναντίστοιχο προς την εκλογική δύναμη που εμφάνιζε στις βουλευτικές εκλογές. Τα κόμματα εξουσίας δε μπορούσαν να την ανταγωνιστούν, γιατί οι παλαιοκομματικοί τους μηχανισμοί δεν είχαν ισχυρό κίνητρο για να αναπτυχθούν σ' αυτό το επίπεδο.
Σήμερα η ιδεολογική ανεπάρκεια και η σύγχυση της αριστεράς οδήγησαν στην οργανωτική της αποδυνάμωση, ενώ, αντιθέτως, λόγω των κινήτρων, τα κόμματα εξουσίας διαθέτουν πλέον ισχυρότατους μηχανισμούς σε κάθε δήμο και νομό. Έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. έφτασαν να ελέγχουν το σύνολο σχεδόν των δήμων και των νομαρχιών. [Η θέση του ΑΣΚΕ για την Τ.Α. και τις εκλογές στο φύλλο της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ του Ιούνη 2002.]
Κατηγορία
Φύλλο 89 Νοεμβρίου 2002
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό