ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τους επιδοτεί και πάλι, για να μην παράγουν!

Προάγγελος κατάργησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ήταν η απόφαση της Συνόδου των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε., που ευθυγραμμίσθηκε με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (Π.Ο.Ε.), ώστε τα αμερικανικά αγροτικά προϊόντα (κυρίως γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί ή, επί το απλούστερο, μεταλλαγμένα) να μην έχουν σοβαρούς ανταγωνιστές. Σημειώνουμε ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ επιδοτούν γενναία τα αγροτικά τους προϊόντα (μέχρι και 50 % του κόστους παραγωγής). Είναι συνεπώς ψευδές το επιχείρημα ότι οι επιδοτήσεις διεθνώς μειώνονται.

Στη Σύνοδο των υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε. αποφασίστηκε η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή ορισμένων προϊόντων (γαλακτοκομικά, κτηνοτροφικά, σιτηρά, σπόροι κ.λπ.), που αφορούν κυρίως τις βόρειες χώρες. Για τα μεσογειακά προϊόντα, ως προς τον τρόπο αποσύνδεσης, θ'αποφασίσουν επί ιταλικής προεδρίας,

Αυτό σημαίνει π.χ. ότι ο παραγωγός σιταριού θα παίρνει μια επιταγή από την Ε.Ε. με το ποσό που έπαιρνε ως επιδότηση την τριετία 2000-2002, ανεξάρτητα από το ύψος της παραγωγής του. Δηλαδή, θα παίρνει την ενίσχυση ακόμη και αν δεν παράγει ούτε ένα κιλό σιτάρι. Κάτι αντίστοιχο θα ισχύσει και για τα τρία εθνικά μας προϊόντα, δηλ. λάδι, βαμβάκι, καπνός.

Είναι φανερό ότι τελικά οι επιδοτήσεις θα καταργηθούν, όταν θα «ωριμάσουν» οι συνθήκες, εκτός ορισμένων προϊόντων, όπως τα κτηνοτροφικά, που θα αφορούν τις βόρειες χώρες, με αποτέλεσμα τη γενική μείωση της αγροτικής παραγωγής των χωρών της Ε.Ε και την πλήρη «αποδοχή» των αμερικάνικων μεταλλαγμένων.

Οι κοινοτικές επιδοτήσεις συρρίκνωσαν την αγροτική παραγωγή στη χώρα μας

Το μισό του ελληνικού γεωργικού εισοδήματος προέρχεται από επιδοτήσεις της Ε.Ε. Τα τελευταία επτά χρόνια, οι Έλληνες αγρότες πήραν από την Ε.Ε. 5 τρις δρχ. ως επιδοτήσεις. Το ίδιο διάστημα οι συνολικές επενδύσεις στο χώρο δεν έφτασαν ούτε το ένα δέκατο του ποσού αυτού (λιγότερα από 500 δισ. δρχ.), μειούμενες ετησίως κατά 50% περίπου.

Παράλληλα, την τελευταία πενταετία, η χώρα έχασε την αυτάρκεια της σε πολλά προϊόντα και άρχισε τις αθρόες εισαγωγές, με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο γεωργικών προϊόντων να εκτιναχθεί στα ύψη και να ξεπερνάει ετησίως τα 500 δισ. δρχ. Η Ελλάδα το 2001 δαπανούσε 12 δισ. δρχ. το μήνα, για να εισάγει φρούτα και λαχανικά ( όσπρια, σκόρδα, κρεμμύδια, ντομάτες, πατάτες, κ.ά.) και άλλα τόσα για την εισαγωγή γαλακτοκομικών. Δαπανήσαμε 60 δισ. δρχ. για εισαγωγή σιταριού. Εκτός των εγγενών προβλημάτων του αγροτικού μας τομέα (μικρός κλήρος, γήρανση αγροτικού πληθυσμού κ.λ.π.), πολλοί επιδοτούμενοι δεν είναι στην πραγματικότητα αγρότες, ενώ οι περισσότεροι αγρότες δεν έχουν πρόσβαση στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Επίσης, πολλοί αγρότες κάνουν ψευδείς δηλώσεις, ώστε να παίρνουν επιδοτήσεις που δε δικαιούνται. Ετσι αισθάνονται συνυπεύθυνοι για τη διαφθορά και ψηφίζουν τα φιλοεοκικά κόμματα.

Το πρόγραμμα της ΝΔ για τους αγρότες

Η ΝΔ, αποδεχόμενη απολύτως τη γραμμή της Ε.Ε., παρουσίασε το πρόγραμμα της για το αγροτικό. Το πρόγραμμα, που έχει συνταχθεί με βάση τις πασίγνωστες πολιτικάντικες συνταγές, ξεκινά με ασαφείς παροχές (αύξηση συντάξεων, ρύθμιση χρεών, φθηνά καύσιμα κ.λ.π.) και συνεχίζει με θεσμικά, όπου μεταξύ άλλων χαρίζει δασικές εκτάσεις και ιδιωτικοποιεί συνεταιριστικές εταιρείες.

Είναι η δεύτερη φορά μετά την Παιδεία που η ΝΔ «τόλμησε» να παρουσιάσει το πρόγραμμα της. Και αυτό έγινε, επειδή θεωρούν ότι οι αγρότες είναι τόσο αγανακτισμένοι με το το κυβερνητικό κόμμα, ώστε δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να διαπιστώσουν ότι και η ΝΔ θ' ακολουθήσει την ίδια και χειρότερη πολιτική.

Στρατηγικής σημασίας ο αγροτικός τομέας

Αν και ο αγροτικός τομέας για κάθε χώρα είναι στρατηγικής σημασίας, επειδή αφορά την ανεξαρτησία της υγιεινής διατροφής του πληθυσμού της, όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από το 1980 και μετά, οπότε εντάχθηκε η Ελλάδα στην ΕΟΚ, αδιαφόρησαν πλήρως για την τύχη της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού πληθυσμού. Οι επιδοτήσεις υπό μορφή εισοδηματικών ενισχύσεων (χωρίς επενδύσεις και αναδιατάξεις παραγωγής) αποδιάρθρωσαν την παραγωγική βάση, διαμόρφωσαν αντιπαραγωγική νοοτροπία στους αγρότες και διαιώνισαν το πρόβλημα.

Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να υπάρχουν εθνικές επενδύσεις-επιδοτήσεις, που θα έχουν στόχο την ποιοτική βελτίωση και ποσοτική αύξηση της αγροτικής παραγωγής σε βασικά προϊόντα (π.χ. σιτηρά, λάδι, όσπρια, κτηνοτροφικά-γαλακτοκομικά, βαμβάκι ) και όχι απλώς την εισοδηματική ενίσχυση των αγροτών, ώστε να αποκτήσει η χώρα υψηλό βαθμό επάρκειας στα είδη αυτά.

Θα πρέπει λοιπόν, να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε, μεταξύ άλλων, και την αγροτική μας παραγωγή και να εφαρμόσουμε τις αρχές της αμοιβαιότητας στις διεθνείς μας συναλλαγές.

Αντίθετα, αν εφαρμοσθούν οι πολιτικές της Ε.Ε., που μοναδικό κριτήριο έχει την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου, τότε ένα πολύ μεγάλο τμήμα του αγροτικού πληθυσμού θα προστεθεί στο μακροσκελή κατάλογο των ανέργων και η υγεία μας θα κινδυνεύει για τα κέρδη των πολυεθνικών των μεταλλαγμένων.

Αμέσως μετά την «επιτυχία» των ευρωεκλογών η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να καταθέσει και να ψηφίσει στη Βουλή σχέδιο νόμου για την τρομοκρατία, ώστε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες να έχει ευθυγραμμιστεί με τις δεσμευτικές αποφάσεις της ΕΕ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε με αφοπλιστική αφέλεια ότι «δέχτηκε ασφυκτικές πιέσεις από την Ε.Ε. για την ψήφιση του» και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι καθυστέρησε να το ψηφίσει το ίδιο!

Όμως, όπως τόνισε ακόμη και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, αυτός ο νόμος παραβαίνει το Σύνταγμά μας, οριοθετεί έννοιες, όπως «τρομοκρατική πράξη» και «τρομοκράτης», καθ' υπόδειξη ευρωπαίων και αμερικανών και φυσικά αγνοεί τους μεγαλύτερους τρομοκράτες, όπως ο Μπους, ο Μπλερ και ο Σαρόν.

Τα κυριότερα σημεία του νέου τρομονόμου είναι τα εξής:

Α) Θεσπίζονται διαδικασίες εξπρές για σύλληψη και παράδοση «τρομοκρατών» που μπορεί να είναι απλά ύποπτοι ακόμα και για πλημμελήματα. Β) Επιτρέπεται η έκδοση Ελλήνων πολιτών για πράξεις που τελέστηκαν στην Ελλάδα ή αλλού, έστω και αν αυτές δεν διώκονται εδώ, παρά τις ττερί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με διάταξη του άρθρου 5 παράγραφος 2 του Συντάγματός μας. Γ) Για πρώτη φορά ονομάζονται τρομοκράτες μεμονωμένα άτομα, εισάγοντας τον καινοφανή όρο «ατομικός τρομοκράτης». Δ) Είναι εύκολο μια πράξη να ονομαστεί τρομοκρατική, αφού οι 22 κατηγορίες αδικημάτων τα οποία θεωρούνται τρομοκρατικά, περιλαμβάνουν από απλά πλημμελήματα με ποινή ενός έτους, όπως νοθεία τροφίμων ή διατάραξη της ασφαλείας των συγκοινωνιών, μέχρι διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας.

Με τις ρυθμίσεις του ευρωτρομονόμου συρρικνώνονται τα ατομικά δικαιώματα, ποινικοποιούνται ιδεολογίες και πλήττεται ο συνδικαλισμός. Κάθε αντίδραση μεμονωμένων πολιτών ή ομάδων, εύκολα θα μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκρατική ενέργεια και να χτυπηθεί αλύπητα. Συμβολικές καταλήψεις δρόμων και κτηρίων, απεργίες «μη νόμιμες»,

ύοτερα από δικαστική απόφαση που κηρύσσει την απεργία ως καταχρηστική, μπορούν να χαρακτηρισθούν τρομοκρατικές ενέργειες και να τιμωρηθούν με εξοντωτικές ποινές. Ακόμη και μια δήλωση, που μπορεί να ερμηνευτεί ότι υποκρύπτει «ακραίο» φρόνημα μπορεί να ποινικοποιηθεί. Αυτά σκοπεύουν στην τρομοκράτηση για περιστολή της ελεύθερης έκφρασης - άποψης και τον περιορισμό της ελευθεροτυπίας, που θυμίζει άλλες εποχές.

Ήδη τα μάτια του «μεγάλου αδελφού» έχουν τοποθετηθεί παντού, σε δημόσιους χώρους, σε δρόμους, σε τράπεζες, στο μετρό, σε ιδιωτικές εταιρίες, σε χώρους εργασίας, όπως βλέπουμε στις αμερικανικές ταινίες. Σιγά-σιγά και χωρίς την έγκριση μας, κατά παράβαση των αρχών της προστασίας προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής μας ζωής, στο όνομα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, όλοι βρισκόμαστε κάτω από συνεχή έλεγχο και επιτήρηση.

Αυτή είναι η «δημοκρατία» που θέλουν να μας επιβάλουν. Και η «αντιτρομοκρατική» καταιγίδα μόλις άρχισε. Ο ευρωπαίος συντονιστής Γκις ντε Βρις, πιέζει για περισσότερα και σκληρότερα αστυνομικά μέτρα, που έχουν συμφωνηθεί στα κρυφά, με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, που τώρα ξαφνικά υπεραμύνεται της δημοκρατίας, και θεωρούνται από τις Βρυξέλες απαραίτητα, με πρόσχημα την Ολυμπιάδα, ώστε οι μηχανισμοί καταστολής να είναι πάνω και από την πολιτική εξουσία και φυσικά το δημόσιο έλεγχο. Οι παρακολουθήσεις και συλλήψεις όσων βαφτίζονται ύποπτοι θα είναι στην κρίση των «αντιτρομοκρατικών μυστικών υπηρεσιών, που θα αποφασίζουν ερήμην της Βουλής και του λαού. Ξένες μυστικές υπηρεσίες θα «συνεργάζονται» με τις ελληνικές.

Σ' αυτή την επίθεση κατά της ελευθερίας και της δημοκρατίας μας, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε, πέρα από τη βάσιμη ελπίδα ότι τα ελληνικά δικαστήρια δε θα εφαρμόζουν αντισυνταγματικούς νόμους, είναι η αντίδραση και ο αγώνας μας, ώστε να αναγκαστεί η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να αναδιπλωθούν. Οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες.

Στο 3ο Συνέδριο του ΔΗΚΚΙ, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα 21-22/4/07, προσκλήθηκε, παραβρέθηκε και χαιρέτισε αντιπροσωπεία του ΑΣΚΕ, από τα μέλη της Ε.Ε. Ν. Καργόπουλο και Θ. Καρναβά.

Στο χαιρετισμό του ΑΣΚΕ τονίστηκε ότι οποιαδήποτε προοδευτική πολιτική πρόταση προς την ελληνική κοινωνία πρέπει να απορρίπτει σαφώς κοινωνικά πρότυπα που δε σεβάστηκαν τη δημοκρατία (όπως του «υπαρκτού σοσιαλισμού») και να περιλαμβάνει την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς αυτά οποιαδήποτε άλλη συζήτηση δεν έχει νόημα.

Στις 14/12/05 η Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης υιοθέτησε κείμενο «για την καταδίκη των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων» και εισηγείται την υιοθέτησή του από την ολομέλεια, που θα συνέλθει στο τέλος Ιανουαρίου. Στο κείμενο εκφράζεται η δυσφορία που «κομμουνιστικά καθεστώτα εξακολουθούν να υπάρχουν σε ορισμένες χώρες», σαν να είναι υποχρεωμένοι οι λαοί να ρωτούν τα ευρωπαϊκά μυστικοσυμβούλια με ποιο σύστημα να κυβερνηθούν. Έτσι καλύπτεται το δόγμα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην Ευρώπη ότι έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν και να ανατρέπουν όποια καθεστώτα δεν τους αρέσουν. Δυσφορία εκφράζεται επίσης που «οι πρωτεργάτες αυτών των εγκλημάτων δεν έχουν υποχρεωθεί σε δίκη από τη διεθνή κοινότητα», αποκαλώντας «διεθνή κοινότητα» τα κέντρα εξουσίας της άγριας καπιταλιστικής Δύσης και προδίδοντας τη δική τους κατ’ εξοχήν ολοκληρωτική νοοτροπία.

Κραυγαλέα υποκρισία

Βεβαίως τα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» ήταν αντιδημοκρατικά και αυταρχικά (γι’ αυτό το ΑΣΚΕ δεν τα θεωρεί πρότυπα προς μίμησιν, αλλά παραδείγματα προς αποφυγήν και από το 1986 είχε προβλέψει την κατάρρευσή τους). Αλλά μόνον εκεί έγιναν εγκλήματα; Τι απέγιναν οι Ινδιάνοι της Αμερικής; Τι έγινε στις αποικίες της Αφρικής και της Ασίας; Τι έκαναν οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ και τι κάνουν σήμερα στο Ιράκ; Τι κάνουν καθημερινά και επί δεκαετίες οι Ισραηλινοί στην Παλαιστίνη; Τι έκαναν οι ΝΑΤΟϊκοί στη Γιουγκοσλαβία; Τι έγιναν οι Τζορτζ και Ρόμπερτ Κένεντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ; Ποιος είναι υπεύθυνος σήμερα για τους θανάτους εκατομμυρίων παιδιών από την πείνα και τις αρρώστιες στον Τρίτο Κόσμο, αν όχι αυτοί που υπαγορεύουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης; Ποιος πρέπει να περάσει από δίκη πριν το Μπους, το Μπλερ και το Σαρόν; Κραυγάζει, λοιπόν, η υποκρισία τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Γιατί ξεκίνησε τώρα αυτή η εκστρατεία;

Ίσως βλέπουν ότι τα παραμύθια περί τρομοκρατίας αποκαλύφθηκαν, τουλάχιστον στην Ευρώπη, και δεν περνάνε πια, οπότε προκύπτει η ανάγκη ενός άλλου «δαίμονα», που να δικαιολογεί την πολιτική τους. Η αναβίωση του «κομμουνιστικού κινδύνου», που στο παρελθόν απεδείχθη αποτελεσματικός, είναι μια ιδέα που φαίνεται ότι θα δοκιμαστεί, πολύ περισσότερο που η πολιτική της Ε.Ε. είναι βέβαιο ότι οξύνει τις κοινωνικές αντιθέσεις. Αν με τόση ευκολία χαρακτήριζαν «τρομοκρατικές» οργανώσεις που αγωνίζονται για εθνική απελευθέρωση ή δημοκρατία, δεν είναι καθόλου δύσκολο να χαρακτηριστούν «κομμουνιστές» (ή «συνοδοιπόροι»;) όποιοι αντιδρούν στην κοινωνική βαρβαρότητα και την αμερικανοευρωπαϊκή παγκοσμιοποίηση. Ήδη στην Τσεχία η Κομμουνιστική Νεολαία ετέθη εκτός νόμου. Όλ’ αυτά, σε συνδυασμό με τους «αντιτρομοκρατικούς» νόμους της Ε.Ε., επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για κάθε λαϊκή αντίδραση. Αλλά, βέβαια, τι περίμενε κανείς, όταν η Ε.Ε. με το προτεινόμενο και απορριφθέν Ευρωσύνταγμα επιχειρεί να κατοχυρώσει συνταγματικά τον καπιταλισμό στην πιο χυδαία και ακραία μορφή και να προετοιμάσει την καταδίωξη όποιου τον αντιστρατεύεται;

Ο διαβόητος κ. Λίντμπλαντ

Αποκαλυπτικό των προθέσεών τους είναι ότι διάλεξαν ως εισηγητή του κειμένου το διαβόητο Σουηδό ευρωβουλευτή Γ. Λίντμπλαντ, ο οποίος σε συνεντεύξεις του χαρακτηρίζει τη Γαλλική Επανάσταση «απεχθή»(!), ισχυρίζεται ότι οι ΗΠΑ δε διέπραξαν εγκλήματα(!!), ότι στην Τουρκία συντελείται ένα θαύμα εκσυγχρονισμού και εκδημοκρατισμού(!!!), ότι οι Έλληνες πρέπει να πείσουμε τους Ελληνοκύπριους να δεχθούν το σχέδιο Ανάν κλπ.

Με τέτοιους πολιτικούς εγκεφάλους και τέτοια νοοτροπία δε νομίζουμε ότι ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός θα ξεμπερδέψει εύκολα από την οργή των λαών. Τουλάχιστον οι εκπρόσωποι της Ελλάδας στην Πολιτική Επιτροπή Μεϊμαράκης και Πάγκαλος ήταν από αυτούς που καταψήφισαν (όπως και οι Ρώσοι) το κείμενο του κ. Λίντμπλαντ.