Όλοι γνωρίζουμε τι σχεδιάζουν σε βάρος της χώρας μας οι ΗΠΑ (με τον κυριότερο σύμμαχό τους, την Ε.Ε.) και τα εδώ όργανά τους, με την υπαγόρευση και προώθηση των παραλογισμών των Σκοπίων. Και είναι βέβαιο ότι η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών έχει συναίσθηση των κινδύνων που εγκυμονούνται, ασχέτως αν τώρα, αποπροσανατολισμένοι από την εν πολλοίς επιτυχή συσκότιση του προβλήματος στην οποία αποδύονται οι διάφοροι μηχανισμοί διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και από τα προβλήματα ακόμη και επιβίωσης που δημιουργεί το εγχώριο και διεθνές κυρίαρχο σύστημα, εμφανίζονται να σιωπούν ή ακόμη και να αδιαφορούν.
Μέχρι σήμερα το ηγετικό σύστημα στη χώρα μας, διαβρωμένο σχεδόν πλήρως από τις ξένες «επιρροές», σε συμβολικό, έστω, και προσχηματικό επίπεδο έθετε κάποια εμπόδια στα σχέδια αυτά. Έτσι, οι άτονες, έστω, αντιδράσεις, όπου οι προκλητικές ενέργειες των Σκοπίων απειλούσαν να δημιουργήσουν τετελεσμένα, κρατούσαν το ζήτημα, τουλάχιστον, ανοιχτό και μάλιστα παρά τις αντίθετες, υπονομευτικές δηλώσεις, ενέργειες και παραλείψεις επισήμων εκπροσώπων μας, όπως των Μ. Παπακωνσταντίνου, Θ. Πάγκαλου, Γ. Παπανδρέου και Ν. Μπακογιάννη, που δημιουργούσαν απορίες και σύγχυση στους απανταχού φίλους της Ελλάδας ή απλώς στους αρνητές των διαστρεβλώσεων της Ιστορίας και της σύγχρονης πραγματικότητας. Κορύφωση των αντιδράσεων αυτών αποτέλεσε το, ουσιαστικά, βέτο του Κ. Καραμανλή στο Βουκουρέστι και η άρνηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κ. Παπούλια να δεχθεί επίσκεψη του Προέδρου των Σκοπίων με αεροπλάνο των «Μακεδονικών (!) Αερογραμμών».
Σήμερα όλα αυτά ανατρέπονται άρδην.
Η αχαρακτήριστη πρόκληση της Ν. Μπακογιάννη, συμμορφούμενης, φυσικά, στις υποδείξεις των ΗΠΑ, εν όψει μάλιστα της επανεμφάνισης του ανεκδιήγητου Νίμιτς, να «ανεχθεί» με «μεγαλοψυχία» και «κατ εξαίρεση» την πανηγυρική είσοδο στην Ελλάδα για τη Σύνοδο του ΟΑΣΕ του κ. Μιλόσοσκι με τα εμβλήματα της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας»(!) άφησε τους πάντες εμβρόντητους, πλην ίσως του Κ. Καραμανλή καθώς και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των ηγεσιών μικρότερων κομμάτων, που σιωπούν. Και αυτά, όταν όλες οι χώρες συμμετέχουσες σε διεθνείς οργανισμούς, ιδίως όταν προεδρεύουν σ αυτούς, επιχειρούν να προωθήσουν τα δικά τους δίκαια ή «δίκαια». Το τι αυτό θα σημάνει σε πραγματικό και συμβολικό επίπεδο όλοι το αντιλαμβάνονται, χωρίς όμως να υπάρχει, επί του παρόντος και εκ του εμφανούς, η ανάλογη αντίδραση.
Δεν είναι όλοι οι Έλληνες πολίτες ενδοτικοί, άσχετα από το γεγονός ότι ακούγονται μόνο οι, με διάφορους τρόπους, διαβρωμένοι. Το αντίθετο, ακριβώς, συμβαίνει και όχι μόνο στο ευρύτατο λαϊκό επίπεδο. Στελέχη σε όλους τους θεσμούς, ακόμη και ανώτερα, που είναι γνωστό πώς και γιατί προωθούνται, ακόμη και σε όλα τα γνωστά κόμματα, κυβερνητικά, παρακυβερνητικά ή αντικυβερνητικά, ακόμη και σε αυτά τα (ευτυχώς, πλέον, εντελώς) ανυπόληπτα ΜΜΕ, διαθέτουν νουν και ευαισθησία, ώστε να συναποτελέσουν με τον ευρύτερο λαό τη δύναμη της αντίστασης στην απειλούμενη (όχι μόνο από τα Σκόπια και τους πάτρωνές τους) διάλυση της κοινωνίας και στον ακρωτηριασμό της χώρας μας.
Απαιτείται, όμως, η δημόσια δραστηριοποίηση όπου ο καθένας συμμετέχει, με πρώτο το, ελάχιστο, αίτημα: αποπομπή ή εξαναγκασμός σε παραίτηση της Ντόρας Μπακογιάννη.
Κατηγορία
Φύλλο 129 Ιουλίου 2009
Συμφώνησαν, τελικά, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι 25 αρχηγοί για τη θέσπιση συντάγματος της Ε.Ε.. Εννοείται ότι «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» και μάλιστα «ποντικό» δηλητηριώδη για τους λαούς της Ε.Ε..
Δεν πρόκειται, φυσικά, για κάποιο σύνταγμα-θεμελιώδη νόμο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των λαών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Κατά παγκόσμια ιστορική πρωτοτυπία συμφωνήθηκε ένα κείμενο, καρικατούρα συντάγματος, που επιχειρεί απλώς(!) να κατοχυρώσει τη χυδαιοκαπιταλιστική Ε.Ε., τα δικαιώματα του χρηματιστικού-τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, όπως είχαν αποτυπωθεί στις συνθήκες του Μάαστριχτ και τις επόμενες, με στόχο τις κοινωνίες των 2/3, δηλαδή του 1/10. Διευθετήθηκαν ακόμη τα πολιτικά-«πολιτειακά» όργανα διοίκησης της, με προσεκτικό αποκλεισμό κάθε λαϊκής εκπροσώπησης και επιρροής. Ακόμη και την επίκληση, έστω διακοσμητική, της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας, όπως διατυπώνεται στον «Επιτάφιο» των Περικλή-Θουκυδίδη, μαζί με την αναφορά στη χριστιανική καταβολή, φρόντισαν να την απαλείψουν. Το Ευρωκοινοβούλιο παράμενει διακοσμητικό στοιχείο, γιατί δεν ξέρει κανείς τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην ολιγαρχία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
Φρόντισαν, μάλιστα, να φτιάξουν αυτό το συνονθύλευμα μετά τις ευρωεκλογές, γιατί προφανώς φοβούνταν ακόμη μεγαλύτερη παθητική ή ενεργητική αντίδραση. Το μόνο που τους απασχόλησε ήταν η κατοχύρωση της δυνατότητας των μεγάλων χωρών να εξασφαλίζουν την κυριαρχία τους με διάφορους συνδυασμούς λήψης αποφάσεων (το 55% των χωρών και το 65% των πληθυσμών), ώστε κι αν δεν μπορούν να αποφασίζουν οι λίγοι, να μπορούν, τουλάχιστο, να εμποδίζουν τις αποφάσεις των πολλών...
Ελπίζουμε να γίνει δημοψήφισμα
Έκαναν όμως ένα σοβαρό λάθος ή μάλλον αναγκάστηκαν να κρατήσουν τα προσχήματα και να μπορούν, ενδεχομένως, να το κάνουν ακόμη χειρότερο: Για να ισχύσει αυτό το «πράμα», πρέπει να επικυρωθεί πρώτα από όλα τα κράτη,
με δημοψηφίσματα ή από τα εθνικά κοινοβούλια. Καταλαβαίνει κανείς τι έχει να επακολουθήσει.
Οι δικοί μας, βέβαια, φρόντισαν από τώρα να αποκλείσουν κάθε ιδέα δημοψηφίσματος, παρά τις «αντιρρήσεις» του Γιωργάκη, που ξαφνικά απέκτησε δημοκρατικές ευαισθησίες. Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Βαληνάκης, δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, δήλωσε: «Αποκλείεται κάθε ιδέα δημοψηφίσματος. Η πλειοψηφία των κομμάτων συμφωνεί. ’λλωστε στα δημοψηφίσματα πολλές φορές άλλα ερωτώνται οι λαοί και άλλα ψηφίζουν»!! Ανάλογα είχε δηλώσει και ο Τσοχατζόπουλος, όταν τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος για τη συνθήκη του Μάαστριχτ: «Τέτοια σοβαρά θέματα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οχλοκρατικών εκδηλώσεων»!! Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία οι ευρωπαϊστές μας και οι Ευρωπαίοι αφέντες τους!
Φυσικά, κανένα κοινοβούλιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση. Και όσο για την ελληνική Βουλή, δεν έχει καμμιά συντακτική εξουσιοδότηση. Ήδη η Ισπανία και η Πορτογαλία ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν δημοψηφίσματα, θα έχουν, λοιπόν, πολλά προβλήματα τα παλικάρια! Οψόμεθα συντόμως!
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Στο τέλος Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί η τακτική σύνοδος των μελών του ΑΣΚΕ.
Θα γίνει συζήτηση για τα ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας, που καλύπτονται από τα κείμενα της «Ε».
Θα ακολουθήσει απολογισμός της δραστηριότητας του κόμματος το προηγούμενο εξάμηνο και τέλος θα σχεδιαστεί η δραστηριότητα για το επόμενο εξάμηνο.
Στα πλαίσια αυτά περιλαμβάνονται:
α) Η έκδοση της νέας μας προκήρυξης του 2007 (τα μέλη να ετοιμάσουν προτάσεις για το περιεχόμενό της).
β) Προτάσεις για τις νέες μας εκδόσεις.
γ) Προγραμματισμός των επόμενων εσπερίδων.
δ) Προετοιμασία της πολιτιστικής εκδήλωσης που θα πραγματοποιήσει και φέτος η νεολαία του ΑΣΚΕ στο τέλος Απριλίου.
Φυσικά κάθε δίμηνο τακτικά θα συνεχίσει να εκδίδεται η «Ενημέρωση».
Ιδιαίτερα θα μας απασχολήσει η προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές δυσκολίες, ώστε να μπορέσει το ΑΣΚΕ να πάρει μέρος στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Η νέα προκήρυξη
Από τα τέλη του Φλεβάρη έχει τυπωθεί η νέα προκήρυξη του ΑΣΚΕ, που αρχίσαμε να τη μοιράζουμε και στο Λεκανοπέδιο και στους άλλους νομούς της χώρας. Μερικά φύλλα σας εσωκλείνουμε στην «Ε». Όποιος φίλος μπορεί να βοηθήσει στο μοίρασμά της (πρωί ή απόγευμα) να απευθυνθεί σε κάποιο μέλος της Ε.Ε..
Οι εσπερίδες βιβλιοθήκης
Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί 4 εσπερίδες. Θεωρούμε θετικό ότι στην παρουσίαση των θεμάτων δε συμμετέχουν μόνο μέλη, αλλά και φίλοι του ΑΣΚΕ.
Από την τελευταία εσπερίδα υπάρχει σε φωτοτυπίες μια γενική αναφορά στα κυριότερα περιβαλλοντικά προβλήματα και μια πιο αναλυτική στο πιο σημαντικό από αυτά, το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Όποιος αναγνώστης θέλει μπορεί να μας τις ζητήσει.
Η έκδοση για την ΕΟΚ/Ε.Ε.
Η έκδοση ΑΣΚΕ-4, για τις σχέσεις της Ελλάδας με την ΕΟΚ/Ε.Ε., στην οποία αναλύεται η θέση μας για την ανάγκη άμεσης αποχώρησης, βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας της και υπολογίζουμε να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα.
Οι συνεδριάσεις μας
Υπενθυμίζουμε ότι η Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ συνεδριάζει κάθε Δευτέρα στις 9 μ.μ. και η νεολαία κάθε Πέμπτη στις 8 μ.μ.. Οι συνεδριάσεις είναι ανοιχτές σε όποιον φίλο επιθυμεί να τις παρακολουθήσει.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Όλα τα ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Κ. Σημίτη να παρακολουθεί ευλαβικά τις θείες λειτουργίες του Πάσχα, κρατώντας κατανυκτικά ένα κεράκι!!
Να μην ξεχνάμε, όμως, ότι τα πρώτα χρόνια της ηγεμονίας του απουσίαζε προκλητικά από κάθε πασχαλιάτικη εκδήλωση ή λειτουργία, θέλοντας να υπογραμμίσει το πόσο ανώτερος ήταν από κάτι τέτοια ή, ενδεχομένως, ότι είχε άλλες πεποιθήσεις...
Μάλλον καθυστερημένα θυμήθηκε (ή πείστηκε) να σεβαστεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των υπηκόων του.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ήταν το πρόσχημα με το οποίο ο Μπους κήρυξε τον πόλεμο εναντίον όσων είναι αντίθετοι με την αμερικανική πολιτική. Η κατασκευή καταλόγου "εχθρών" ξεκίνησε με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν και συνεχίστηκε με το Ιράκ του Σαντάμ, δηλ. με δύο δικά τους καθεστώτα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, σε εξέλιξη και καθόλου αναμενόμενα για την κυβέρνηση Μπους, που πάγωσε τα σχέδια για επέμβαση σε Συρία, Ιράν, Β. Κορέα κλπ. Η αντιτρομοκρατική τους εκστρατεία χάνει συνεχώς οπαδούς. Ίσως νομίζουν ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία τους δίνουν το δικαίωμα να επιμείνουν στην παρανοϊκή και αδιέξοδη πολιτική τους.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Δωράκια στους «νταβατζήδες»: συνέχεια με το Βοτανικό
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική Σημίτη ως προς την κατασκευή γηπέδων ποδοσφαίρου για τους μεγάλους συλλόγους, στην πραγματικότητα για τους ιδιοκτήτες τους. Μετά τη σκανδαλώδη σύμβαση για το «Καραϊσκάκη», που υπέγραψε ο Σημίτης, με την οποία χάρισε ένα στάδιο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής όχι στον Ολυμπιακό αλλά στον Κόκκαλη, για να το γκρεμίσει και να το εκμεταλλεύεται για 50 χρόνια(!), τώρα έπεται το γήπεδο του ΠΑΟ, για λόγους «ίσης μεταχείρισης».
Το στάδιο θα κατασκευασθεί από το δήμο, δηλαδή από το φορολογούμενο, με το πρόσχημα της διπλής ανάπλασης των περιοχών του Βοτανικού και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, αλλά θα το διαχειρίζεται αποκλειστικά ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ως κυρίαρχος ενοικιαστής, που θα μπορεί στο μέλλον να αποκτήσει κυρίαρχα δικαιώματα σε οριζόντιες και κάθετες ιδιοκτησίες, μέσω της γνωστής δημιουργικής ασάφειας.
Φαίνεται ότι το «όπιο» που δίνουν οι μεγαλοϊδιοκτήτες στις στρατιές των πιστών τους, για να ξεχνούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πρέπει να το πληρώνει όλος ο ελληνικός λαός
Δωράκια και στους καναλάρχες της περιφέρειας με κοινοτικό χρήμα
Μαθαίνουμε από τις εφημερίδες ότι μεγάλο μερίδιο από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης θα διατεθεί από τον υπουργό Τύπου κ. Ρουσόπουλο για την ενίσχυση των καναλιών με τοπική λήψη από Αθήνα και την περιφέρεια, συνεχίζοντας έτσι τις πρακτικές των καθεστωτικών (όπως ο ίδιος τους χαρακτήριζε ως αντιπολίτευση) προκατόχων του. Συγκεκριμένα θα ενισχυθούν 235 κανάλια, πολλά από τα οποία έχουν αρχίσει ήδη τις
διθυραμβικές κριτικές προς τον κύριο Ρουσόπουλο.
Η αντιπολίτευση, παρόλα αυτά, αντιδρά χλιαρά, αν δεν σιωπά, αφού προφανώς γνωρίζει ότι είναι πάγια τακτική της Ε.Ε. να χρηματοδοτεί επιχειρήσεις τύπου, προκειμένου να συμμετέχουν στην πλύση εγκεφάλου, που στόχο έχει να μας πείσει πόσο έχουμε ωφεληθεί ως τώρα από τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε..
Αλήθεια, η στήριξη αυτή δε συνιστά παραβίαση των κανόνων του «ανόθευτου ανταγωνισμού», σύμφωνα με τις οδηγίες της Ε.Ε.; Γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις δεν προσφεύγουν τα κοινοτικά όργανα εναντίον της Ελλάδας, όπως έχουν πράξει μέχρι τώρα πολλές φορές, όπως στην περίπτωση της Ολυμπιακής; Ίσως ο εκμαυλισμός της κοινής γνώμης δεν εμπίπτει στους κοινοτικούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Πολλοί, που δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση, συμμετέχουν σε ΜΚΟ, νομίζοντας on έτσι καταπολεμούν το σύστημα(!) ή, έστω, συμβάλλουν στη βελτίωση του. Το γεγονός ότι ο Γιωργάκης τις χρηματοδοτούσε αφειδώς με αδιαφανή δισεκατομμύρια ή δεν το γνώριζαν ή δεν τους προβλημάτιζε.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, επικαλούμενη οικονομικούς λόγους έκοψε τη χρηματοδότηση.
Έξαλλος ο Τόμος Μίλερ, ο ακραίος σιωνιστής που θα είναι για λίγο ακόμη πρέσβυς των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο Αμερικανός Ανθύπατος (κατά τον τ. Πρόεδρο της Βουλής), εισέβαλε στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και ζήτησε ανάκληση της απόφασης! Ο αρμόδιος υφυπουργός ευγενικά αρνήθηκε, οπότε ο Μίλερ, ακόμη πιο εκνευρισμένος, βγήκε από το υπουργείο φωνάζοντας (αγγλιστί): «ποιος είναι αυτός ο Στυλιανίδης;»
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
«Η επιτυχία του εγχειρήματος των τραπεζών θα αποτελέσει το έναυσμα γιά την άρση των αγγυλώσεων στην αγορά εργασίας σε όλη την οικονομία» (Γ. Αλογοσκούφης). Δηλ. εργασιακά δικαιώματα = αγγυλώσεις.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Οι προεδρικές εκλογές στην Κυπριακή Δημοκρατία και το άδοξο τέλος (;) του απερίγραπτου σχεδίου Ανάν έδωσαν μιαν ανάσα, αν όχι αισιοδοξίας, τουλάχιστον μερικής ανακούφισης και στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Όχι σε όλους, όμως, δυστυχώς...
Η εκλογή του Τ. Παπαδόπουλου ήταν, τελικά, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το ότι, μάλιστα, εκλέχτηκε από τον πρώτο γύρο (με θυσία πολλών που θα ήθελαν να επιβραβεύσουν την απερίφραστα ορθή στάση του Ν. Κουτσού), παρά την οργιώδη προπαγάνδα εναντίον του και την απροκάλυπτη στήριξη του Γλ. Κληρίδη από τους Αγγλοαμερικανούς και τους Εοκικούς και τους εδώ κολαούζους τους, αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό μήνυμα.
Ο ρόλος του Γλ. Κληρίδη και των περί αυτόν επιβεβαιώθηκε σε πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, όπου αποκαλύφθηκε ότι είχαν κάνει μυστικές συμφωνίες με τους Αγγλοαμερικανούς, με τις οποίες δέσμευαν την Κυπριακή Δημοκρατία για διευκολύνσεις στον πόλεμο του Ιράκ!
Οι θέσεις του νέου Προέδρου μπορεί να μην είναι τελείως ξεκάθαρες, ίσως και λόγω της πολυκομματικής στήριξης του και των συνεπόμενων περιορισμών του. Η άκομψη, όμως, προσπάθεια παραμερισμού ή υπερκέρασης του με τις εξωφρενικές τελευταίες απόπειρες στη Χάγη (να τεθεί σε δημοψήφισμα το τελευταίο σχέδιο και... ύστερα να συζητηθεί!) καθώς και οι προσεκτικές δηλώσεις του για αντιρρήσεις του σ' αυτό υποδηλώνουν ότι κάτι ουσιαστικό άλλαξε στην Κύπρο, κάτι που επιτρέπει κάποια μικρή, έστω, αισιοδοξία.
Η αποδοχή των δημοψηφισμάτων από την ελληνική πλευρά (ακόμη κι αν το αποτέλεσμα ήταν ΟΧΙ) θα ισοδυναμούσε με εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» κι έτσι ο νέος Πρόεδρος δε θα μπορούσε να εκπροσωπεί πλέον το σύνολο του Κυπριακού Λαού στους διεθνείς οργανισμούς. Η απόρριψή τους από τον Τ. Παπαδόπουλο μας γλύτωσε από τα χειρότερα.
Το θράσος των Αγγλοαμερικανών και των Εοκικών ήταν πρωτοφανές. Απαιτούσαν να υπογράψει τις προφορικές συμφωνίες του Κληρίδη, τον οποίο λίγες ώρες πριν είχε αποδοκιμάσει ο λαός και με τις οποίες διαφωνούσε ο νέος Πρόεδρος!!!
Είναι απορίας άξιο, ακόμη, γιατί επιχειρήθηκε αυτή η τελευταία λυσσαλέα απόπειρα εγκλωβισμού και πλήρους υποδούλωσης της Κύπρου στη Χάγη. Οι εξώφθαλμοι εκβιασμοί για «ύστατη προσπάθεια», για «τελευταία ευκαιρία!», για «κίνδυνο de facto (εκ των πραγμάτων, στην πράξη) διχοτόμησης» (όταν όλοι γνωρίζουν ότι με το σχέδιο Ανάν θα είχαμε τελειωτική και de jure, δηλ. επίσημη, διχοτόμηση) δεν έχουν, μέχρις ώρας, ευδιάκριτους στόχους. Σίγουρα όχι την τουρκική χούντα. Αυτοί έχουν άλλα σχέδια και κατά βάση τα θέλουν όλα, πιστεύοντας ότι τα νέα δεδομένα στην εγγύς (για μας) Ανατολή τους ευνοούν. Συνήθισαν να τα παίρνουν όλα κι όχι το 90%, που τους δίνει το σχέδιο Ανάν. Θέλουν την Κύπρο δικό τους τσιφλίκι κι όχι να μοιράζονται την εξουσία με τους Αγγλοαμερικανούς.
Οι πιέσεις, λοιπόν, αυτές πιθανόν ήταν μια απονενοημένη τελευταία προσπάθεια να μην αποκαλυφθεί τη στιγμή της τελικής υπογραφής προσχώρησης της Κύπρου στην Ε.Ε. ότι μέρος της συμφωνίας είναι η αποδοχή από την Κυπριακή Δημοκρατία του σχεδίου Ανάν, όπως δήλωσε, έστω και ως... ανησυχία, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής Δ. Χριστόφιας. ’λλωστε οι περί το παλιό Προεδρικό συνεχίζουν να πιέζουν ανοιχτά, ώστε το σχέδιο Ανάν να ενσωματωθεί στη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ε.Ε.!
Ευχόμαστε να μην είναι έτσι. Δε θα χαρούμε καθόλου με την αποκάλυψη της απάτης, που επιχειρήθηκε από τις δοτές ή απλώς εθελόδουλες ηγεσίες στη χώρα μας. Εκτός πια και η πολύ πιθανή εμπλοκή της διεύρυνσης στο Ευρωκοινοβούλιο ή στις ευρωχώρες, μετά τα τραγελαφικά των τελευταίων ημερών λόγω του πολέμου στο Ιράκ, ματαιώσουν τις εξελίξεις και τις αποκαλύψεις.
Αποφεύχθηκαν, πάντως, για την ώρα τα χειρότερα. Και, αν επαληθευτεί η νέα γραμμή για την Κύπρο, δηλ. ότι κάθε νέα διαπραγμάτευση θα αρχίσει από μηδενική βάση και όχι από τους παραλογισμούς που χειροκροτούσαν το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΝ και ο Κ. Στεφανόπουλος, μπορεί να έχουμε βάσιμες ελπίδες για ευοίωνες εξελίξεις. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι δε θα επαναληφθεί η ιστορία κάθε νέο σχέδιο του ΟΗΕ, που έρχεται μετά από τουρκική απόρριψη του προηγουμένου, να συμπεριλαμβάνει όλες ανεξαιρέτως τις υποχωρήσεις που έχει κάνει η ελληνική πλευρά και να προχωρεί ακόμη πιο κοντά προς τις τουρκικές θέσεις.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003