Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 ήταν το πρόσχημα με το οποίο ο Μπους κήρυξε τον πόλεμο εναντίον όσων είναι αντίθετοι με την αμερικανική πολιτική. Η κατασκευή καταλόγου "εχθρών" ξεκίνησε με το Αφγανιστάν των Ταλιμπάν και συνεχίστηκε με το Ιράκ του Σαντάμ, δηλ. με δύο δικά τους καθεστώτα. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, σε εξέλιξη και καθόλου αναμενόμενα για την κυβέρνηση Μπους, που πάγωσε τα σχέδια για επέμβαση σε Συρία, Ιράν, Β. Κορέα κλπ. Η αντιτρομοκρατική τους εκστρατεία χάνει συνεχώς οπαδούς. Ίσως νομίζουν ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία τους δίνουν το δικαίωμα να επιμείνουν στην παρανοϊκή και αδιέξοδη πολιτική τους.
Κατηγορία
Φύλλο 95 Δεκεμβρίου 2003
Η νέα προκήρυξη
Από τα τέλη του Φλεβάρη έχει τυπωθεί η νέα προκήρυξη του ΑΣΚΕ, που αρχίσαμε να τη μοιράζουμε και στο Λεκανοπέδιο και στους άλλους νομούς της χώρας. Μερικά φύλλα σας εσωκλείνουμε στην «Ε». Όποιος φίλος μπορεί να βοηθήσει στο μοίρασμά της (πρωί ή απόγευμα) να απευθυνθεί σε κάποιο μέλος της Ε.Ε..
Οι εσπερίδες βιβλιοθήκης
Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί 4 εσπερίδες. Θεωρούμε θετικό ότι στην παρουσίαση των θεμάτων δε συμμετέχουν μόνο μέλη, αλλά και φίλοι του ΑΣΚΕ.
Από την τελευταία εσπερίδα υπάρχει σε φωτοτυπίες μια γενική αναφορά στα κυριότερα περιβαλλοντικά προβλήματα και μια πιο αναλυτική στο πιο σημαντικό από αυτά, το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Όποιος αναγνώστης θέλει μπορεί να μας τις ζητήσει.
Η έκδοση για την ΕΟΚ/Ε.Ε.
Η έκδοση ΑΣΚΕ-4, για τις σχέσεις της Ελλάδας με την ΕΟΚ/Ε.Ε., στην οποία αναλύεται η θέση μας για την ανάγκη άμεσης αποχώρησης, βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας της και υπολογίζουμε να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα.
Οι συνεδριάσεις μας
Υπενθυμίζουμε ότι η Εκτελεστική Επιτροπή του ΑΣΚΕ συνεδριάζει κάθε Δευτέρα στις 9 μ.μ. και η νεολαία κάθε Πέμπτη στις 8 μ.μ.. Οι συνεδριάσεις είναι ανοιχτές σε όποιον φίλο επιθυμεί να τις παρακολουθήσει.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Συμφώνησαν, τελικά, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι 25 αρχηγοί για τη θέσπιση συντάγματος της Ε.Ε.. Εννοείται ότι «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» και μάλιστα «ποντικό» δηλητηριώδη για τους λαούς της Ε.Ε..
Δεν πρόκειται, φυσικά, για κάποιο σύνταγμα-θεμελιώδη νόμο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των λαών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Κατά παγκόσμια ιστορική πρωτοτυπία συμφωνήθηκε ένα κείμενο, καρικατούρα συντάγματος, που επιχειρεί απλώς(!) να κατοχυρώσει τη χυδαιοκαπιταλιστική Ε.Ε., τα δικαιώματα του χρηματιστικού-τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, όπως είχαν αποτυπωθεί στις συνθήκες του Μάαστριχτ και τις επόμενες, με στόχο τις κοινωνίες των 2/3, δηλαδή του 1/10. Διευθετήθηκαν ακόμη τα πολιτικά-«πολιτειακά» όργανα διοίκησης της, με προσεκτικό αποκλεισμό κάθε λαϊκής εκπροσώπησης και επιρροής. Ακόμη και την επίκληση, έστω διακοσμητική, της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας, όπως διατυπώνεται στον «Επιτάφιο» των Περικλή-Θουκυδίδη, μαζί με την αναφορά στη χριστιανική καταβολή, φρόντισαν να την απαλείψουν. Το Ευρωκοινοβούλιο παράμενει διακοσμητικό στοιχείο, γιατί δεν ξέρει κανείς τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην ολιγαρχία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
Φρόντισαν, μάλιστα, να φτιάξουν αυτό το συνονθύλευμα μετά τις ευρωεκλογές, γιατί προφανώς φοβούνταν ακόμη μεγαλύτερη παθητική ή ενεργητική αντίδραση. Το μόνο που τους απασχόλησε ήταν η κατοχύρωση της δυνατότητας των μεγάλων χωρών να εξασφαλίζουν την κυριαρχία τους με διάφορους συνδυασμούς λήψης αποφάσεων (το 55% των χωρών και το 65% των πληθυσμών), ώστε κι αν δεν μπορούν να αποφασίζουν οι λίγοι, να μπορούν, τουλάχιστο, να εμποδίζουν τις αποφάσεις των πολλών...
Ελπίζουμε να γίνει δημοψήφισμα
Έκαναν όμως ένα σοβαρό λάθος ή μάλλον αναγκάστηκαν να κρατήσουν τα προσχήματα και να μπορούν, ενδεχομένως, να το κάνουν ακόμη χειρότερο: Για να ισχύσει αυτό το «πράμα», πρέπει να επικυρωθεί πρώτα από όλα τα κράτη,
με δημοψηφίσματα ή από τα εθνικά κοινοβούλια. Καταλαβαίνει κανείς τι έχει να επακολουθήσει.
Οι δικοί μας, βέβαια, φρόντισαν από τώρα να αποκλείσουν κάθε ιδέα δημοψηφίσματος, παρά τις «αντιρρήσεις» του Γιωργάκη, που ξαφνικά απέκτησε δημοκρατικές ευαισθησίες. Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Βαληνάκης, δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, δήλωσε: «Αποκλείεται κάθε ιδέα δημοψηφίσματος. Η πλειοψηφία των κομμάτων συμφωνεί. ’λλωστε στα δημοψηφίσματα πολλές φορές άλλα ερωτώνται οι λαοί και άλλα ψηφίζουν»!! Ανάλογα είχε δηλώσει και ο Τσοχατζόπουλος, όταν τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος για τη συνθήκη του Μάαστριχτ: «Τέτοια σοβαρά θέματα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οχλοκρατικών εκδηλώσεων»!! Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία οι ευρωπαϊστές μας και οι Ευρωπαίοι αφέντες τους!
Φυσικά, κανένα κοινοβούλιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση. Και όσο για την ελληνική Βουλή, δεν έχει καμμιά συντακτική εξουσιοδότηση. Ήδη η Ισπανία και η Πορτογαλία ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν δημοψηφίσματα, θα έχουν, λοιπόν, πολλά προβλήματα τα παλικάρια! Οψόμεθα συντόμως!
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
«Η επιτυχία του εγχειρήματος των τραπεζών θα αποτελέσει το έναυσμα γιά την άρση των αγγυλώσεων στην αγορά εργασίας σε όλη την οικονομία» (Γ. Αλογοσκούφης). Δηλ. εργασιακά δικαιώματα = αγγυλώσεις.
Κατηγορία
Φύλλο 109 Μαρτίου 2006
Αντιγράφουμε από τη σελίδα στο internet των δίδυμων πύργων: http//www.twin-towers.net/tt facts.htm
52. Περισσότεροι από 50 000 άνθρωποι εργάζονταν στους δίδυμους πύργους.
53. Στις 9 π.μ. κάθε εργάσιμη μέρα τα κτίρια είχαν κατά μέσον όρο 35 000 απασχολούμενους στα γραφεία τους.
54. Περισσότεροι από 200 000 άνθρωποι - οι μισοί τουρίστες - κινούνταν μέσα στα κτίρια κάθε μέρα.
55. Ο Νότιος Πύργος είχε ένα παρατηρητήριο, που το επισκέπτονταν περισσότεροι από 26 000 άνθρωποι κάθε μέρα.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003
Εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι, στην αγωνία τους να μπουν και με τα δύο πόδια στην εξουσία (με το ένα ήδη βρίσκονται), έχασαν και την κοινή λογική. Ενώ είναι ήδη μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και μετείχαν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του, δημιούργησαν συνιστώσα, που αποτελείται (λένε) από τους ανένταχτους, ισχυριζόμενοι ότι δεν αποτελούν συνιστώσα, αλλά επιδιώκουν τη σύνταξη και κατάθεση προγράμματος! Το γιατρό!!
Κατηγορία
Φύλλο 121 Μαρτίου 2008
Στις 17 Νοέμβρη αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΑΣΚΕ κατέθεσε λουλούδια στη μνήμη των νεκρών του Πολυτεχνείου και του αντιδικτατορικού αγώνα.
Στην πορεία που ακολούθησε, όπως κάθε χρόνο, τα μέλη του ΑΣΚΕ πορεύτηκαν, χωρίς κομματικά διακριτικά, με το μπλοκ των φυλακισθέντων και εξορισθέντων αντιστασιακών της περιόδου 1967-1974.
Κατηγορία
Φύλλο 113 Νοεμβρίου 2006
Όλα τα ΜΜΕ παρουσίαζαν τον Κ. Σημίτη να παρακολουθεί ευλαβικά τις θείες λειτουργίες του Πάσχα, κρατώντας κατανυκτικά ένα κεράκι!!
Να μην ξεχνάμε, όμως, ότι τα πρώτα χρόνια της ηγεμονίας του απουσίαζε προκλητικά από κάθε πασχαλιάτικη εκδήλωση ή λειτουργία, θέλοντας να υπογραμμίσει το πόσο ανώτερος ήταν από κάτι τέτοια ή, ενδεχομένως, ότι είχε άλλες πεποιθήσεις...
Μάλλον καθυστερημένα θυμήθηκε (ή πείστηκε) να σεβαστεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των υπηκόων του.
Κατηγορία
Φύλλο 92 Μαΐου 2003
Ο πόλεμος στο Ιράκ, η απίστευτα ιταμή αμερικανική πρόκληση, κυριαρχεί ήδη και στην Ελλάδα. Αποκαλύπτει ό,τι ήταν καλυμμένο, αποκρυσταλλώνει ό,τι ήταν αδιαμόρφωτο και επιταχύνει ό,τι ήταν σε αργή διαδικασία δημιουργίας.
Στο πολιτικό εποικοδόμημα της χώρας μας κυριαρχεί ακόμη μια μεγάλη αντίφαση. Από τη μία βρίσκεται κάτω από την κοινωνικοοικονομική κυριαρχία της Ευρώπης (με όλες τις αντανακλάσεις και των ενδοευρωπαϊκών αντιθέσεων) και από την άλλη κάτω από την πολιτικοστρατιωτική κηδεμονία των ΗΠΑ, τα τελευταία 50 χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αδυναμία ύπαρξης μιας σταθερής γραμμής, έστω και υποτέλειας (!), που εν μέρει καλυπτόταν μέχρι σήμερα από την εκάστοτε συμφωνία μεταξύ των επικυρίαρχων για την επιλογή ενός επιτετραμμένου κυβερνήτη, που να εξασφαλίζει, έστω σε minimum επίπεδο, την εξυπηρέτηση όλων τους.
Με τον πόλεμο στο Ιράκ και τα παρεπόμενα του (ασυγκρίτως σημαντικότερα από τον πόλεμο αυτόν καθ' εαυτόν) έστω και αυτή η «σταθερότητα» περιέρχεται σε δεινή δοκιμασία. Η επιθυμία των κυρίαρχων τώρα λόμπι των ΗΠΑ για απροκάλυπτη παγκόσμια κυριαρχία, χωρίς στηρίγματα, συμμάχους και προσχήματα, μετατρέπει σε εφιάλτη την επιλογή της άρχουσας κάστας της χώρας μας για πρόσδεση της στην Ε.Ο.Κ., ώστε να έχει εξασφαλίσει την επιβίωση της σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η ουσιαστική διάλυση της Ε.Ε. (το «ένωση» ακούγεται πλέον ως κακόγουστο αστείο...), η αδυναμία της να πει έστω και ένα λόγο από κοινού για τον αποτρόπαιο πόλεμο και, το κυριότερο, η εκπληκτική δήλωση των 15 για «ενίσχυση των διατλαντικών σχέσεων»(!) αφήνουν έκθετες και μετέωρες τις καθιερωμένες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και όλους τους μηχανισμούς στήριξης τους.
Το ΠΑΣΟΚ έπαθε σκοτοδίνη. Το κόμμα υποστηρίζει τις αντιπολεμικές εκδηλώσεις και η κυβέρνηση του ουσιαστικά συμμετέχει στον πόλεμο κατά του Ιράκ, με τις πάσης φύσεως διευκολύνσεις. Εκεί που έλπιζε ο Κ. Σημίτης ότι ως προεδρεύων στην Ε.Ε. θα ανέβαζε το κύρος του και θα διευκόλυνε , εν πολλοίς, τα σχέδια του για το μέλλον του ίδιου ή, έστω, του ΠΑΣΟΚ, έρχεται ο πόλεμος και τα αναστατώνει όλα. Ακόμη και η «επιτυχία» του για την εισδοχή της Κύπρου στην Ε.Ε (με την αποδοχή, κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, του σχεδίου Ανάν...) τώρα βρίσκεται στον αέρα. Πώς θα αντιμετωπίσουν οι Γαλλογερμανοί (και όχι μόνο αυτοί) τους νέους εταίρους; θα τους αποδεχτεί τελικά το Ευρωκοινοβούλιο, Η ελληνοτουρκική προσέγγιση, δηλαδή η αποδοχή όλων των τουρκικών απαιτήσεων, δεν είναι πλέον αρεστή ούτε στην Ευρώπη ούτε στις Η.Π.Α. Ακόμη κι ο Γιωργάκης θα μετάνιωσε για την πρόσφατη δήλωση του ότι «δεν ευθύνεται η Τουρκία για την αποτυχία στην Χάγη του σχεδίου Ανάν»(!), τώρα που η απροκάλυπτη αμερικάνικη πορεία του αμφισβητείται έντονα, τόσο, ώστε να διώξει ο Σημίτης τους περισσότερους συμβούλους του από τις Βρυξέλλες. Ποιος ξέρει σε τι ενέργειες υπόγειες προέβαιναν αυτά τα ανεκδιήγητα αμερικανάκια.
Το σχέδιο να καλυφθούν όλα τα προβλήματα της χώρας πίσω από τις ομοβροντίες της «μητέρας όλων των δικών», της, όσης 17ης Ν, και της προεδρίας με τις παράτες και τις εορτές
πάει πλέον περίπατο. Και η διαφαινόμενη απόφαση όλα τα προβλήματα να παρουσιαστούν ως αποτέλεσμα του πολέμου μόνο πικρά μειδιάματα θα προκαλέσει. Το μόνο που μένει είναι το «βλέπουμε και κάνουμε», μια που και η ελπίδα ότι ο πόλεμος θα τελειώσει γρήγορα (δηλαδή να κυριαρχήσουν αναίμακτα οι αναίσχυντοι των Αμερικανών!) δε φαίνεται να πραγματοποιείται.
Η Ν.Δ. βρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Και υπέρ του πολέμου «κατά του δικτάτορα Σαντάμ» και υπέρ της ειρήνης (!)· και υπέρ της Ευρώπης και υπέρ της Αμερικής, όπως και υπέρ των πλουσίων και υπέρ των φτωχών. Αν χρειαστεί (κάτι που το απεύχεται), ο Κ. Καραμανλής, τουλάχιστον, θα συνταχθεί, όπως και ο Σημίτης, με το γαλλογερμανικό άξονα, όμως ευελπιστεί ότι τελικά θα μπορέσει να γίνει αποδεκτός από όλους, κάτι δύσκολο όμως πλέον.
Γενικά βρίσκονται κι αυτοί σε πλήρη σύγχυση. Δεν ξέρουν αν θέλουν πρόωρες εκλογές ή όχι. Δεν ξέρουν αν πρέπει να ανακοινώσουν τα προγράμματα τους ή όχι και, πιο ενδόμυχα, αν θέλουν να πάρουν την κυβέρνηση ή όχι, εν όψει των διευρυμένων, πλέον, προβλημάτων, που ίσως εγκυμονούν εκρήξεις. Και, βέβαια, υπάρχει, όπως και στο ΠΑΣΟΚ, και άλλη ανησυχία. Μήπως εξελιχθεί σε πραγματική η αντίθεση Γαλλογερμανών, και Ρωσοκινέζων με τους τωρινούς κυρίαρχους στις Η.Π.Α., οπότε θα έχουμε ριζικές ανακατατάξεις στους κομματικούς σχηματισμούς...
Όσο για Κ.Κ.Ε. και ΣΥΝ το κύριο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα εξασφαλίσουν εκλογικά οφέλη (ο ΣΥΝ εκλογική επιβίωση, μάλιστα) από τον αντιπολεμικό πυρετό, με αποτέλεσμα να δημιουργούν εμπόδια ακόμη και στη διαδηλωμένη, πλέον, επιθυμία όλων, σχεδόν, των αναγεννημένων πολιτών να εκφράσουν ενωτικά τη νέα δυναμική που τώρα δημιουργείται.
Και εδώ έγκειται το νέο και ελπιδοφόρο φαινόμενο. Όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, έτσι και στη δική μας κοινωνία οι πολίτες άρχισαν να αυτονομούνται, πλέον, από τις κομματικές γραμμές και συστοιχίσεις. Αρχισαν να βλέπουν καθαρά ότι οι μέχρι τώρα ηγεσίες δεν είχαν καμία σχέση με τα προβλήματα και αιτήματα αυτών που τυπικά εκπροσωπούσαν. Ο πόλεμος κατέδειξε αυτήν την πλήρη αναντιστοιχία. Ακόμη και οι βαθιά θρησκευόμενοι στη χώρα μας αγανάκτησαν για την επί τέσσερις μέρες σιωπή των Χριστόδουλου και Βαρθολομαίου και τους υποχρέωσαν την πέμπτη μέρα να πάρουν κάποια θέση.
Κατηγορία
Φύλλο 91 Απριλίου 2003
Δωράκια στους «νταβατζήδες»: συνέχεια με το Βοτανικό
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική Σημίτη ως προς την κατασκευή γηπέδων ποδοσφαίρου για τους μεγάλους συλλόγους, στην πραγματικότητα για τους ιδιοκτήτες τους. Μετά τη σκανδαλώδη σύμβαση για το «Καραϊσκάκη», που υπέγραψε ο Σημίτης, με την οποία χάρισε ένα στάδιο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής όχι στον Ολυμπιακό αλλά στον Κόκκαλη, για να το γκρεμίσει και να το εκμεταλλεύεται για 50 χρόνια(!), τώρα έπεται το γήπεδο του ΠΑΟ, για λόγους «ίσης μεταχείρισης».
Το στάδιο θα κατασκευασθεί από το δήμο, δηλαδή από το φορολογούμενο, με το πρόσχημα της διπλής ανάπλασης των περιοχών του Βοτανικού και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, αλλά θα το διαχειρίζεται αποκλειστικά ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ως κυρίαρχος ενοικιαστής, που θα μπορεί στο μέλλον να αποκτήσει κυρίαρχα δικαιώματα σε οριζόντιες και κάθετες ιδιοκτησίες, μέσω της γνωστής δημιουργικής ασάφειας.
Φαίνεται ότι το «όπιο» που δίνουν οι μεγαλοϊδιοκτήτες στις στρατιές των πιστών τους, για να ξεχνούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, πρέπει να το πληρώνει όλος ο ελληνικός λαός
Δωράκια και στους καναλάρχες της περιφέρειας με κοινοτικό χρήμα
Μαθαίνουμε από τις εφημερίδες ότι μεγάλο μερίδιο από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης θα διατεθεί από τον υπουργό Τύπου κ. Ρουσόπουλο για την ενίσχυση των καναλιών με τοπική λήψη από Αθήνα και την περιφέρεια, συνεχίζοντας έτσι τις πρακτικές των καθεστωτικών (όπως ο ίδιος τους χαρακτήριζε ως αντιπολίτευση) προκατόχων του. Συγκεκριμένα θα ενισχυθούν 235 κανάλια, πολλά από τα οποία έχουν αρχίσει ήδη τις
διθυραμβικές κριτικές προς τον κύριο Ρουσόπουλο.
Η αντιπολίτευση, παρόλα αυτά, αντιδρά χλιαρά, αν δεν σιωπά, αφού προφανώς γνωρίζει ότι είναι πάγια τακτική της Ε.Ε. να χρηματοδοτεί επιχειρήσεις τύπου, προκειμένου να συμμετέχουν στην πλύση εγκεφάλου, που στόχο έχει να μας πείσει πόσο έχουμε ωφεληθεί ως τώρα από τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε..
Αλήθεια, η στήριξη αυτή δε συνιστά παραβίαση των κανόνων του «ανόθευτου ανταγωνισμού», σύμφωνα με τις οδηγίες της Ε.Ε.; Γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις δεν προσφεύγουν τα κοινοτικά όργανα εναντίον της Ελλάδας, όπως έχουν πράξει μέχρι τώρα πολλές φορές, όπως στην περίπτωση της Ολυμπιακής; Ίσως ο εκμαυλισμός της κοινής γνώμης δεν εμπίπτει στους κοινοτικούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς
Κατηγορία
Φύλλο 114 Ιανουαρίου 2007
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό