ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Πιστεύαμε μέχρι τώρα ότι οι δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας αποτελούσαν ικανό ανάχωμα για την αποτροπή ανάπτυξης νεοφασιστικών κινημάτων, ανάλογων με αυτά που εμφανίζονται. Δεν αγνοούσαμε, φυσικά, την αρκετά ευρεία στήριξη της χούντας ούτε ότι ακροδεξιές αντιλήψεις ανθούν μέσα στη Ν.Δ. και φασιστικές ή ουσιαστικά αντιδημοκρατικές και σε άλλους κομματικούς, μεγάλους ή μικρούς, φορείς. Και ακόμη ότι οι κοινωνικές συνθήκες που ευνοούν τέτοιες «ανθοφορίες» δε λείπουν από τη χώρα μας. Το αντίθετο μάλιστα. Γενικά όμως θεωρούσαμε τον κίνδυνο αυτών αμελητέο.
Σήμερα, δυστυχώς, δεν ισχύουν πλήρως πλέον αυτά. Είναι τόσο μεγάλη η αγανάκτηση του κόσμου για την οικονομική δυσπραγία, την κοινωνική περιθωριοποίηση, τις εθνικές ταπεινώσεις, τις πολιτιστικές απειλές και από την άλλη η απογοήτευση του από τους πολιπκούς γνωστούς σχηματισμούς, ώστε να γίνεται εύκολο να παρασυρθούν οι σχετικά αφελείς και οι χωρίς επαρκείς ιστορικές και κοινωνικές γνώσεις ή πολιτική πείρα, νέοι κυρίως, από κατάλληλους δημαγωγούς, ακόμη και αν αποκαλύπτονται οι ρίζες τους εύκολα, όταν π.χ. επιτίθενται χυδαία εναντίον των οικονομικών μεταναστών
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο συνεχώς προωθούμενος Καρατζαφέρης, που καπηλεύεται χωρίς κανένα ενδοιασμό κάθε ανησυχία, κάθε αίτημα,κάθε όνειρο των απλών ανθρώπων.
Προσοχή, λοιπόν, και ενημέρωση!
Δημοσιέυουμε τα αποτελέσματα του ΑΣΚΕ σ' όλες τις εκλογικές περιφέρειες στις εθνικές εκλογές του 2000 και του 2004
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΒ2000Β2004
Α ΑΘΗΝΑΣ 94 129
Β ΑΘΗΝΑΣ 245 446
ΑΤΤΙΚΗΣ 97 241
Α ΠΕΙΡΑΙΑ 41 60
Β ΠΕΙΡΑΙΑ 66 137
ΑΙΤ/ΝΙΑΣ 32 78
ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ 19 36
ΑΡΚΑΔΙΑΣ 22 37
ΑΡΤΑΣ 17 44
ΑΧΑΙΑΣ 33 72
ΒΟΙΩΤΙΑΣ 38 58
ΓΡΕΒΕΝΩΝ 13 20
ΔΡΑΜΑΣ 21 33
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 42 41
ΕΒΡΟΥ 52 71
ΕΥΒΟΙΑΣ 45 69
ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 6 9
ΖΑΚΥΝΘΟΥ 8 15
ΗΛΕΙΑΣ 29 41
ΗΜΑΘΙΑΣ 34 37
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 17 30
ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 23 19
Α ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗΣ 56 112
Β ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗΣ 37 36
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 38 58
ΚΑΒΑΛΑΣ 25 37
ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 44 56
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 11 18
ΚΕΡΚΥΡΑΣ 27 40
ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ 13 26
ΚΙΛΚΙΣ 18 40
ΚΟΖΑΝΗΣ 29 28
ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 29 59
ΚΥΚΛΑΔΩΝ 26 46
ΛΑΚΩΝΙΑΣ 19 24
ΛΑΡΙΣΑΣ 41 68
ΛΑΣΙΘΙΟΥ 18 28
ΛΕΣΒΟΥ 28 47
ΛΕΥΚΑΔΑΣ 2 5
ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 39 67
ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 22 42
ΞΑΝΘΗΣ 80 84
ΠΕΛΛΑΣ 30 60
ΠΙΕΡΙΑΣ 32 32
ΠΡΕΒΕΖΑΣ 15 21
ΡΕΘΥΜΝΗΣ 13 12
ΡΟΔΟΠΗΣ 76 72
ΣΑΜΟΥ 68 62
ΣΕΡΡΩΝ 26 60
ΤΡΙΚΑΛΩΝ 26 26
ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 28 46
ΦΛΩΡΙΝΑΣ 18 18
ΦΩΚΙΔΑΣ 27 32
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 27 49
ΧΑΝΙΩΝ 29 34
ΧΙΟΥ 16 12
ΣΥΝΟΛΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 2027 3180
Η εικόνα που δημιουργήθηκε με τις εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς ήταν, το λιγότερο, θλιβερή. Δεν ήταν τόσο η ολιγανθρωπία, ούτε οι διαφορετικοί τόποι (και κόμματα) συγκέντρωσης, ούτε καν οι διαπληκτισμοί και ύβρεις, όσο η ανάδειξη της αδιαφορίας και της απλής παρουσίας όσων μόνο για άλλους λόγους, κυρίως κομματικούς, παρίσταντο.
Την Πρωτομαγιά απεδείχθη η ουσιαστική απαξίωση και παρακμή του συνδικαλισμού, είτε εργατικού είτε συντεχνιακού είτε φοιτητικού κ.λπ., κάτι που χαροποιεί, φυσικά, τους εχθρούς του και θλίβει τους πολλούς που πιστεύουν στην αναγκαιότητά του, στο σημαντικό ρόλο που έπρεπε να διαδραματίζει μέσα στην κοινωνία.

Ποια είναι τα αίτια;

Πρώτο, ίσως, η πλήρως συντελεσμένη κομματικοποίηση, που κατήντησε τις κομματικές «συνδικαλιστικές» παρατάξεις απλούς πλοκάμους των κομμάτων, και μάλιστα απροσχημάτιστα πλέον. Όταν «συνδικαλιστικά» στελέχη κατέχουν σημαίνουσες κομματικές θέσεις ή, έστω, απλώς αναμεταδίδουν καθαρά κομματικές θέσεις και με δεδομένη επίσης την πλήρη απαξίωση των κομμάτων, ανεξάρτητα αν τυπικά τα ψηφίζουν οι πολλοί, ποιος θα περιμέναμε να πάρει στα σοβαρά το συνδικαλισμό, που εντελώς άλλος είναι ο ρόλος του;
’λλος λόγος, πολύ σοβαρός για τη χώρα μας, το ψευδεπίγραφο(!) του εργατικού συνδικαλισμού. Εργάτες στη πλειονότητά τους είναι οι οικονομικοί μετανάστες, αφού τις «δύσκολες» εργασίες, σε συνθήκες επίπλαστης ευμάρειας των Ελλήνων, εκείνοι πλέον τις ασκούν, εκτός συνδικάτων. Έτσι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι πρωτοστατούντες στις «συνδικαλιστικές» κινητοποιήσεις είναι όχι οι πραγματικά εργαζόμενοι, ούτε τουλάχιστον οι άνεργοι, αλλά οι «αιώνιοι» φοιτητές, οι αργόσχολοι «διαμαρτυρόμενοι διανοούμενοι» των μεσοαστικών τάξεων και οι διάφοροι κομματικοί, που ψάχνουν για κομματική ή προσωπική πελατεία.
Αν μάλιστα προσθέσουμε και την εισαγόμενη και προπαγανδιζόμενη αίσθηση ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει, αφού οι ξένοι αποφασίζουν» και οι περισσότεροι που παριστάνουν τους συνδικαλιστές εκθειάζουν αυτούς τους «ξένους» και τις πολιτικές τους ως «μονόδρομο», δεν μπορούμε να περιμένουμε μια άλλη πραγματικότητα και μιαν άλλη εικόνα.
Ο συνδικαλισμός, όπως ασκείται, στη χώρα μας έφτασε πλέον «στον πάτο». Τα αίτια της κατάντιας είναι προφανή σχεδόν σε όλους. Λίγο επομένως χρειάζεται για να αρχίσει η αντίστροφη πορεία, μόλις αρχίσουν να αίρονται τα αίτια και τα εμπόδια.
Στις Βρυξέλες συνέβη το αναμενόμενο. Εμμέσως πλην σαφώς διακηρύχθηκε εν επισήμω τελετή ότι η εισβολή και η κατοχή της Κύπρου από τον Αττίλα, ο εποικισμός και η αρπαγή των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων μπορεί να θεωρούνται εγκλήματα από το Διεθνές Δίκαιο, αλλά για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» είναι τετελεσμένα και αποδεκτά. Οι τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο, επίσης, είναι λογικές και συζητήσιμες. Οι διώξεις των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου δεν είναι άξιες λόγου.
Πρέπει να δεχτούμε ότι η Ε.Ε. είναι συνεπής. Πάντα έτσι αντιμετώπισε όλα τα εθνικά μας θέματα. Η διαφορά είναι (αν δεν το αντιληφθήκαμε) ότι η επισημοποίηση αυτή έχει πλέον και την αποδοχή της Ελλάδας και της Κύπρου. Πού χάθηκαν οι προ μηνός 5 όροι της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να μην ασκήσει βέτο; «Ρεαλιστική και υπεύθυνη στάση» χαρακτήρισε ο επίτιμος της Ν.Δ., άρα ο Κύπριος Πρόεδρος πρέπει να διερωτηθεί ποιο σοβαρό λάθος έκανε!
Στην Ελλάδα η πολιτική του ζεϊμπέκικου και του «ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» συνεχίζεται. Η απαθής περιφορά του Έλληνα πρωθυπουργού στους διαδρόμους των Βρυξελών και η χαρούμενη δήλωσή του ότι «πετύχαμε όλους τους στόχους μας» (την Τουρκία εκπροσωπούσε;) φανερώνει το μέγεθος του πολιτικού μας προβλήματος.
Επειδή πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός (η πλειονότητά του, τουλάχιστον) ούτε αφελής είναι ούτε αναίσθητος, διερωτώμαστε: ως πότε θα τολμούν να ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι «ευρωπαϊκοί» διάδρομοι αποτελούν χώρους διεκδίκησης των εθνικών μας δικαίων; Τι άλλο πρέπει να δούμε, για να κατανοήσουμε ότι οι διάδρομοι αυτοί συνθλίβουν και τους (δυστυχώς) λίγους, που θα ήθελαν να εκπροσωπήσουν τον ελληνισμό; Ότι οι «ευρωπαϊκές λύσεις» αποτελούν ασφαλή μέθοδο μειοδοσιών;
Κάποιοι πολιτικοί μας δυσανασχετούν (δήθεν;) με τις Βρυξέλες. Μας περισσεύουν πλέον οι διαπιστώσεις τους και οι αναλύσεις τους. Αρκετά! Ο ευρωπαϊσμός, ο ατλαντισμός και ο ενδοτισμός βλέπουμε καθαρά πού μας έφτασαν και πού μας οδηγούν. Αλλαγή πορείας απαιτείται! Είναι εύκολη; Ίσως όχι! Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων μπορούμε να επιδιώκουμε μόνον αν εμείς οι ίδιοι καθορίζουμε την πολιτική μας (δηλ. αν αποδεσμευτούμε από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ), πιστοί στις πολιτιστικές και αγωνιστικές μας παραδόσεις και σε συνδυασμό με βαθειές κοινωνικές αλλαγές, που θα αφαιρέσουν τον πλούτο της χώρας μας από τους μεσάζοντες ξένων συμφερόντων και θα τον αποδώσουν στον ελληνικό λαό.

Δημοσιεύτηκε στο "ΠΑΡΟΝ" της 1/1/2005
Η αισχροκέρδεια ξεκινά από τα διυλιστήρια (τρία κρατικά κι ένα ιδιωτικό). Η διαμόρφωση των τιμών τους είναι περίπλοκη. Καθορίζουν τις τιμές με ένα ασαφές σύστημα. Αυξάνουν τις τιμές κατά βούληση με βάση τους μελλοντικούς κινδύνους που μπορεί να παρουσιαστούν στη διεθνή αγορά. Προεισπράττουν ζημίες, ανεξαρτήτως αν αυτές γίνουν και τις μετατρέπουν σε υπερκέρδη. Είναι ενδεικτικό ότι η τιμή διυλιστηρίου του πετρελαίου κίνησης αυξήθηκε από 2/2/08 ως 9/5/08 κατά 24%. Τα κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 77% στο Α΄ τρίμηνο 2008 και 90% στο Δ΄ τρίμηνο του 2007
Το κράτος ακόμη και στα κρατικά διυλιστήρια δεν παρεμβαίνει, προφανώς για να μη θίξει τα κέρδη του ιδιωτικού διυλιστηρίου, του κυκλώματος διακίνησης και εμπορίας και τους φόρους καυσίμων, που αυξάνουν με την αύξηση της τιμής. Οι φόροι είναι για την αμόλυβδη το 55% της τελικής τιμής, το κόστος του διυλιστηρίου το 30% και της διακίνησης και εμπορίας το 15%. Αντίστοιχα για το πετρέλαιο κίνησης τα ποσοστά είναι 52%, 37% και 11%. Αυτό δείχνει ότι το μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας στα καύσιμα εντοπίζεται κυρίως στο διυλιστήριο και στο κράτος, που καθορίζουν το 85% έως 90% της τιμής.
Στον τομέα διακίνησης και εμπορίας 3-4 εταιρείες ελέγχουν σχεδόν τα 2/3 της αγοράς, λειτουργώντας ως καρτέλ. Το εκπληκτικό είναι ότι το ποσοστό κέρδους της χονδρικής (των εταιριών) είναι μεγαλύτερο της λιανικής (των πρατηρίων).
Οι διαφορές τιμών οφείλονται στην πολιτική των εταιρειών χονδρικής (π.χ. για την αύξηση μεριδίου αγοράς). Όμως και οι πρατηριούχοι σε πολλές περιφέρειες της χώρας λειτουργούν ως καρτέλ. Όλοι τους πυροδοτούν την ακρίβεια με την αισχροκέρδειά τους.
Η βρετανική προεδρία της Ε.Ε. έδωσε τη δυνατότητα στους πρώην(;) αποικιοκράτες της Κύπρου να εκδηλώσουν χωρίς ντροπή όλο τους το μίσος προς το λαό που τους ταπείνωσε πρώτα με τον υπέροχο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ και πρόσφατα με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν, που εκπόνησε ο εκλεκτός διπλωμάτης τους λόρδος Χάνεϊ. Σε κάθε ευκαιρία προώθησαν απροκάλυπτα τις τουρκικές θέσεις.
Την ώρα που ο Μπλερ ήταν πρόεδρος της Ε.Ε., η σύζυγός του Σέρι ανέλαβε ως δικηγόρος και σε συνεργασία με Τούρκους δικηγόρους την υπεράσπιση ’γγλων σφετεριστών ελληνοκυπριακών περιουσιών στην κατεχόμενη Κύπρο, τις οποίες τους πούλησε ο Αττίλας. Η αμοιβή της θα είναι 75.000 ευρώ, πολλά από τα οποία (φημολογείται ότι) τα προσφέρει το τουρκικό κράτος.
Τέλος ο Βρετανός υπ. Εξ. Τζακ Στρο θέλει να επισκεφθεί την Κύπρο και να γίνει δεκτός από τον Ταλάτ στο «προεδρικό» του γραφείο, αναβαθμίζοντας με τον τρόπο αυτό το ψευδοκράτος, παρότι δεν τολμούν να το αναγνωρίσουν. Η κυπριακή κυβέρνηση αντιδρά κι έτσι η επίσκεψη Στρο παραμένει μετέωρη.

Το τελευταίο διάστημα στα εξωτερικά θέματα παρατηρείται φαινομενική στασιμότητα. Το μέτωπο Καραμανλή, Παπούλια και λοιπών φαίνεται να υποχωρεί, τουλάχιστον προσωρινά. Η θυγατέρα και η ενδοτική μερίδα (και) του ΠΑΣΟΚ επελαύνουν και οικοδομούν το πολιτικό τους μέλλον.
Στο σκοπιανό η διαπραγματευτική διαδικασία έχει διακοπεί εν αναμονή των εκλογών (και) στην ΠΓΔΜ και λόγω της προσφυγής της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στη Χάγη, καταγγέλλοντας την Ελλάδα για αθέτηση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας! Η πλευρά των Σκοπίων όχι μόνο δεν έχει μετακινηθεί από τις θέσεις της, αλλά καθημερινά προβαίνει σε νέες προκλητικές ενέργειες.
Στα ελληνοτουρκικά οι καθημερινές τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο συνεχίζονται και το υπουργείο Εξωτερικών το μόνο που κάνει είναι να δυσφορεί όταν η τουρκική προκλητικότητα γίνεται πρωτοσέλιδο! Μάλιστα ανέκυψε ενδοκυβερνητική, συγκεκαλυμμένη, διαφωνία μεταξύ υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας, επειδή από κύκλους του τελευταίου διοχετεύτηκαν στον τύπο λεπτομέρειες της επικείμενης τουρκικής άσκησης «Ηγεμών», με τη συμμετοχή ΗΠΑ, Βρετανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Αναγκάστηκε, ευτυχώς, το υπουργείο Εξωτερικών να αναδιπλωθεί και να διαψεύσει, όταν έγινε γνωστή και καταγγέλθηκε η μονομερής προσπάθεια υπηρεσιών των υπουργείων Εξωτερικών και ’μυνας και της ... διαβόητης πια γι’ αυτές τις πρωτοβουλίες Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας για αλλαγή του ελληνικού εναέριου εθνικού χώρου και χώρου ευθύνης (FIR) στο Αιγαίο κατά τρόπο που ικανοποιεί πλήρως την Τουρκία. Η συμπερίληψη του ’η Στράτη σε προηγούμενη άσκηση του ΝΑΤΟ για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, παρά τις λυσσώδεις αντιδράσεις της ’γκυρας, καταγράφεται ως ελληνική διπλωματική επιτυχία, αλλά δεν είναι ικανή να αντιστρέψει τη γενική εικόνα και να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα.
Στη Θράκη οι προξενικοί δρουν ανεξέλεγκτα. Φοβερίζουν, απειλούν και ασκούν μέχρι και σωματική βία σε όποιον μειονοτικό δηλώσει ότι δεν είναι Τούρκος. Αυτό καταγγέλλουν εκπρόσωποι της μειονότητας, όπως ο νεοϊδρυθείς σύλλογος Πομάκων. Και το ελληνικό κράτος απόν, ανέχεται στην εθνική αντιπροσωπεία τον Τσετίν Μάνταντζη (ΠΑΣΟΚ), που δηλώνει ότι «στο κοινοβούλιο υπηρετεί τα συμφέροντα των Τούρκων της Θράκης» και τον Ορχάν Χατζηιμπραήμ (ΝΔ), σύμφωνα με τον οποίο «η μειονότητα της Θράκης ανήκει στο μεγάλο τουρκικό έθνος» (!) .
Στην Κύπρο οι απευθείας συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ συνεχίζονται, παρά την ομολογημένη απουσία σύγκλισης σε όλα τα μείζονα ζητήματα, που με τον τρόπο αυτό οδηγούνται σε επιδιαιτησία. Συγχρόνως συνεχίζεται η συστηματική προσπάθεια να ξαναγραφτούν τα βιβλία ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές στην Κύπρο κατά τα πρότυπα του ρεπούσιου άγους. Οι Αμερικανοευρωπαίοι και Ισραηλινοί, με όχημα το γνωστό ίδρυμα του Σόρος και διεκπεραιωτή τον υπουργό Παιδείας Δημητρίου, επιχειρούν τώρα να αφελληνίσουν τους Έλληνες της Κύπρου. Στη Μεγαλόνησο, δυστυχώς εδραιώνεται η πεποίθηση ότι ο Χριστόφιας πληρώνει στους ’γγλους τα γραμμάτια για την προώθησή του στο Προεδρικό και μεθοδεύουν από κοινού «λύση» μέχρι τέλους 2009, ώστε να διευκολύνουν την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με την Ε.Ε. Ήδη όμως οι πρώτες ισχυρές αντιδράσεις εκδηλώθηκαν.
Την ίδια ώρα οι «εταίροι» μας όχι μόνο ανέχονται τις προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, αλλά και υπερθεματίζουν. Η επίτροπος του αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ για τις μειονότητες Μακ Ντούγκαλ, αφού περιόδευσε ανά την Ελλάδα, δήλωσε ότι «το ελληνικό κράτος πρέπει να αναγνωρίσει το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού στη μακεδονική μειονότητα στη Μακεδονία και στην τουρκική στη Θράκη»!! Σημειωτέον ότι η Τουρκία απαγορεύει σε τέτοιους επιτρόπους να επισκέπτονται περιοχές όπου δεν αναγνωρίζεται από το Σύνταγμά της ύπαρξη μειονότητας. Και ο Χάμαρμπεργκ, επίτροπος για τις μειονότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης, δήλωσε ότι «η συμφωνία της Λοζάνης είναι πλέον παρωχημένη σε ό,τι αφορά στα μειονοτικά»! Τρίτος και …καλύτερος ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ’γκυρα Μαρκ Πιερίνι, που στην τακτική συνάντηση των 27 πρεσβευτών των χωρών μελών μοίρασε φακέλους, που περιείχαν χάρτες με τα νησιά του Αιγαίου να ανήκουν στην Τουρκία!
Τα περιθώρια αισιοδοξίας στενεύουν.
Κρίνουμε χρήσιμο να κάνουμε κάποια σχόλια για μικρά κόμματα, σκοπίμως μετά τις εκλογές, για να μη θεωρηθούν ψηφοθηρικά.

Οι Οικολόγοι - Πράσινοι

Ο συνδυασμός τους ζήτησε την ψήφο των πολιτών, ώστε να εκλεγεί ευρωβουλευτής, που με καμάρι διαλαλούσαν ότι θα ανήκε στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι Πράσινοι, όπως ο Γερμανός υπ. Εξ. Γ. Φίσερ, χρηματοδότης πολλών από τους υπολοίπους, υποστήριξαν τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν είναι λεπτομέρεια, με την οποία δεν ασχολήθηκαν οι Πράσινοί μας. Επίσης, δε μας είπαν αν τα τεράστια οικολογικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, όπου τα πάντα ρυθμίζονται με κριτήριο το ιδιωτικό κέρδος. Μήπως επειδή ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), πολλές από τις οποίες είναι οικολογικές, χρηματοδοτούνται από μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, για να τις χρησιμοποιούν ως όπλο στους εσωτερικούς τους ανταγωνισμούς και ως μέσο εκτόνωσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας;

Η Δ.Π.Ε.

Πατριώτης δηλώνει ο Μ. Χαραλαμπίδης, αλλά είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Ε.Ε., αφού για όλα «ευθύνονται οι ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν αξιοποιούν σωστά τα κονδύλια της Ε.Ε.». Ακόμη και ο ΣΥΝ κάνει κάποια κριτική στην Ε.Ε.. Η Δ.Π.Ε. ούτε καν σχολιάζει το γεγονός ότι η Ε.Ε. είναι πάντα με την άλλη πλευρά σ' όλα τα εθνικά μας προβλήματα. Ούτε μας είπε από πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφασίζουν μόνες τους με ποιο τρόπο θα διαθέσουν το μέρος των χρημάτων μας που μας επιστρέφουν οι Βρυξέλες. Το κυριότερο είναι ότι η Δ.Π.Ε. έχει αναγάγει σε αιχμή του προγράμματος της την περιφερειακότητα, μιλώντας για 9 κυβερνήσεις στην Ελλάδα (!), τη στιγμή που η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση, με ουρά της την Ε.Ε., προσπαθεί να διαμελίσει το ένα μετά το άλλο τα κράτη που δε συμπαθεί (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία, αραβικές χώρες κλπ.).

Η Αντικαπιταλιστική Συμμαχία

Είναι γνωστό ότι το 1996 οι «αντικαπιταλιστές» έδωσαν γραμμή να ψηφιστεί το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και το 2000 ο ΣΥΝ του Κωνσταντόπουλου. Συμβαδίζουν, επίσης, με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, για να βελτιώσουν (!) την Ε.Ε..
Λιγότερο γνωστό είναι ότι ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανταπέδωσαν την προσφορά του 1996 σ' αυτές τις ευρωεκλογές ψήφισαν τους «αντικαπιταλιστές». Επίσης οτι η Συμμαχία αυτή των 56(!) οργανώσεων, που ελέγχεται από κάποιες τροτσκιστικές ομάδες, προσεκλήθη και χαιρέτισε με θερμά λόγια το συνέδριο του «Ουράνιου Τόξου», του κόμματος που επιδιώκει την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα (κι αν δεν την καταφέρει ολόκληρη, αρκούν η Φλώρινα, η Καστοριά και η Πέλλα). Το φύλλο της 2/6/2004 της «Εργατικής Αλληλεγγύης», της εφημερίδας τους, που διαθέτει και επαγγελματίες δημοσιογράφους(!), γράφει ότι το «Ουράνιο Τόξο» είναι «το κόμμα που εκπροσωπεί τη μειονότητα των εθνικά Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα».

Η ΟΑΚΚΕ

Προσπαθούμε να βρούμε έστω μία θέση του Μητσοτάκη είτε στα εθνικά είτε στα κοινωνικά ζητήματα που να μη συμφωνεί και να μην υπερθεματίζει η ΟΑΚΚΕ και δε βρίσκουμε! Τώρα, πώς είναι δυνατό τα ΜΜΕ μας, πχ. το ΠΟΝΤΙΚΙ, να κατατάσσει την ΟΑΚΚΕ στην εξωκοινοβουλυτική αριστερά, αυτοί... ξέρουν!

Οι 24 Γυναίκες

Αυτό πάλι, ψηφοδέλτιο γυναικών! Ισχυρίστηκαν ότι, αν κυβερνούσαν γυναίκες, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Προσπαθήσαμε να φανταστούμε ένα τέτοιο κόσμο, με πλανητάρχη την κ. Κοντολίζα Ράις και πρωθυπουργό της Ελλάδας, την κ. ’ννα Διαμαντοπούλου και μας έπιασε ανατριχίλα!
Κύριοι (και κυρίες), τέως συνεταίροι του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν πολύ τιμιότερο να παρουσιάσετε τις θέσεις σας και μ' αυτές να ζητήσετε την ψήφο των πολιτών, παρά να ψαρεύετε στα θολά νερά.

ΜΛ-ΚΚΕ και ΜΕΡΑ

Αντιθέτως, το ΜΛ-ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ προέβαλαν καθαρά τις θέσεις τους, ο κάθε πολίτης μπορούσε να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί τους και να
ξέρει γιατί του ζητούν την ψήφο του. Το ΜΛ-ΚΚΕ, μάλιστα, είχε και μια σημαντική εκλογική επιτυχία. Συγχαρητήρια!

Το ΚΚΕ μ-λ και η αποχή

Το ΚΚΕ μ-λ ποτέ δε συμμετέχει σε ευρωεκλογές, καλώντας το λαό σε αποχή, με το αιτιολογικό on είναι υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.. Δεν παρέμεινε ανενεργό, αλλά με συγκεντρώσεις, αρθρογραφία κλπ. προσπάθησε να εξηγήσει τη στάση του. Είναι μια στάση σεβαστή, παρόη εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε, αφού θεωρούμε on αυτύ που προέχει τώρα είναι η ενημέρωση για τις επιπτώσεις της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και η συμμετοχή στις ευρωεκλογές, ακόμη και στο ευρωκοινοβούλιο, αν ήταν δυνατό, συμβάλλει σηιιανηκά στην αποκάλυψη του ρόλου της E.E..
1) Τρίτη η Ελλάδα σε ποσοστό ανεργίας πτυχιούχων νέων μεταξύ των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ, μετά την Ιταλία και την Τουρκία.
2) 24 μεγάλες επιχειρήσεις και 3000 μικρο-μεσαίες έκλεισαν, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, μέσα στο 2005, αφήνοντας στο δρόμο 80.000 εργαζόμενους. Μεταξύ αυτών παλιές δυναμικές επιχειρήσεις, όπως τα Κλωστήρια Ναούσης, ο Φυρογένης, ο Σούλης.
Τι θα γίνει άραγε, όταν θα ενταχθούν στην Ε.Ε. η Βουλγαρία, η Ρουμανία και τα Σκόπια και η μετακόμιση ελληνικών επιχειρήσεων προς εκεί θα επιταχυνθεί; Για πού μας προορίζουν;
Μετά τη σύνοδο της Πανελλαδικής Επιτροπής (2/12/01), για την οποία γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της "Ε", άρχισε η λειτουργία της Κίνησης για την Επανεξέταση της Συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε.
Η Συντονιστική Επιτροπή συνεδριάζει τακτικά. Στις 20/12/01 εξέδωσε δελτίο τύπου με την ανακοίνωση της ίδρυσης της Κίνησης.
Από τις 4 ομάδες δουλειάς που προγραμματίσαμε έχουν αποκαταστήσει κανονική λειτουργία οι δύο: η Ο.Δ. για τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα και η Ο.Δ. για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.Οι άλλες δύο (δημοκρατία-θεσμοί και πολιτισμός) βρίσκονται ακόμη στο στάδιο των διερευνήσεων. Με εισήγηση της πρώτης Ο.Δ. η Σ.Ε. εξέδωσε δεύτερη ανακοίνωση για την καθιέρωση του ΕΥΡΩ.
Η πρώτη εκδήλωση στο Λεκανοπέδιο που προγραμματίστηκε θα γίνει στην Ηλιούπολη στις 3 Μάρτη στο αμφιθέατρο του Ειδικού Σχολείου, απέναντι από το Δημοτικό Αναψυκτήριο, ώρα 11-1. Ομιλητές θα είναι ο τ.πρέσβυς Θέμος Στοφορόπουλος, ο εκδότης της εφημερίδας ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ Μανόλης Μηλιαράκης, ο εκπρόσωπος της πολ. κίνησης "Αριστερά!" Χρήστος Καραμάνος και το μέλος της Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε. Νίκος Καργόπουλος.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)